In het begin was ik in de veronderstelling dat de huidige problemen die we hebben met de economie nieuw zijn. Echter hoe verder je je erin verdiept hoe meer patronen zichtbaar worden en dan blijkt dat er weinig tot niets nieuws aan is. Dit overzicht van 2000 jaar over het geldsysteem en vooral de strijd daarover tussen overheden en private bankiers is zeer verhelderend. Het meest complete overzicht wat ik tot nu toe ben tegengekomen. Wie het allemaal leest weet aan het einde waarschijnlijk meer over economie, politiek en geschiedenis dan de gemiddelde economoon in Nederland. Het geheel is te vinden op The History of the “Money Changers”. Hieronder een aantal fragmenten en leuke weetjes.
Economists continually try and sell the public the idea that recessions or depressions are a natural part of what they call the “business cycle”.
This timeline below will prove that is simply not the case. Recessions and depressions only occur because the Central Bankers manipulate the money supply, to ensure more and more is in their hands and less and less is in the hands of the people.
Central Bankers developed out of money changers and it is with these people we pick the story up in 48 B.C. below
Dan een aantal interessante feitjes met betrekking tot Nederland.
1688 The money changers in England following a series of squabbles with the Stuart Kings, Charles II (1660 – 1685) and James II (1685 – 1688), conspire with their far more successful money changing counterparts in the Netherlands, who had already set up a central bank there.
They decide to finance an invasion by William of Orange who they sound out and establish will be more favorable to them. The invasion is successful and William of Orange ascends to the throne in England as King William III in 1689.
King William III of England ook wel William of Orange geeft de centrale bank in handen van private bankiers
1694 Following a costly series of wars over the last 50 years, English Government officials go, cap in hand, to the money changers for loans necessary to pursue their political purposes. The money changers agree to solve this problem in exchange for a government sanctioned privately owned bank which could issue money created out of nothing.
This was deceptively named the, “Bank of England,” for the sole purpose of duping the general public into believing it was part of the government, which it was not.
Like any other private corporation the Bank of England sold shares to get started. The private investors, whose names were never revealed, were supposed to put up £1,250,000 in gold coins to buy their shares in the bank, but only £750,000 was ever received. Despite that the bank was duly chartered and began loaning out several times the money it supposedly had in reserves, all at interest.
William Paterson
Although the Bank of England’s private investors were never revealed, one of the Directors, William Paterson, stated,
“The Bank hath benefit of interest on all monies which it creates out of nothing.”
Furthermore the Bank of England would loan government officials as much of the new currency as they wanted, as long as they secured the debt by direct taxation of the British people. The Bank of England amounted to nothing less than the legal counterfeiting of a national currency for private gain, and thus any country that would fall under the control of a private bank would amount to nothing more than a plutocracy.
En tot slot een korte beschrijving van wat voor 4 stappenplan internationale bankiers tegenwoordig gebruiken om landjes te strippen en de bevolking vervolgens te knechten. Het lijkt mij pijnlijk duidelijk dat Nederland hier al heel erg diep in zit mede door hun verbond en hun afspraken om te voldoen aan de eisen van Europa:
2001 Professor Joseph Stiglitz, former Chief Economist of the World Bank, and former Chairman of President Clinton’s Council of Economic Advisers, goes public over the World Bank’s, “Four Step Strategy,” which is designed to enslave nations to the bankers. I summarize this below,
Joseph Stiglitz
Step One: Privatization.
This is actually where national leaders are offered 10% commissions to their secret Swiss bank accounts in exchange for them trimming a few billion dollars off the sale price of national assets. Bribery and corruption, pure and simple.
Step Two: Capital Market Liberalization.
This is the repealing of any laws that tax money going over its borders. Stiglitz calls this the, “hot money,” cycle. Initially cash comes in from abroad to speculate in real estate and currency, then when the economy in that country starts to look promising, this outside wealth is pulled straight out again, causing the economy to collapse.
The nation then requires IMF help and the IMF provides it under the pretext that they raise interest rates anywhere from 30% to 80%. This happened in Indonesia and Brazil, also in other Asian and Latin American nations. These higher interest rates consequently impoverish a country, demolishing property values, savaging industrial production and draining national treasuries.
Step Three: Market Based Pricing.
This is where the prices of food, water and domestic gas are raised which predictably leads to social unrest in the respective nation, now more commonly referred to as, “IMF Riots.” These riots cause the flight of capital and government bankruptcies. This benefits the foreign corporations as the nations remaining assets can be purchased at rock bottom prices.
Step Four: Free Trade.
This is where international corporations burst into Asia, Latin America and Africa, whilst at the same time Europe and America barricade their own markets against third world agriculture. They also impose extortionate tariffs which these countries have to pay for branded pharmaceuticals, causing soaring rates in death and disease
There are a lot of losers in this system, but a few winners – bankers. In fact the IMF and World Bank have made the sale of electricity, water, telephone and gas systems a condition of loans to every developing nation. This is estimated at 4 trillion dollars of publicly owned assets.
Het is duidelijk hieruit dat Nederland zelf maar ook een flink aantal andere landen in Europa het slachtoffer zijn en midden in dit vier stappenplan zitten.
En als je deze lijn ziet dan wordt opeens ook duidelijk waar het idee van het bizarre ESM verdrag weg komt wat niets minder is dan een financiële staatsgreep in alle Eurolanden maar vreemd genoeg al netjes ondertekend is door de Ministers van Financiën van de 17 euro-landen op 11 juli 2011. Of het idee van de Euro-obligaties zodat banken tenminste met dit schuldpapier alle mensen van de Euro in 1 keer kunnen uitmelken via het afromen van de rente. Zo hoef je niet langer in alle landen apart het staatspapier op te kopen, ik snap die bankiers ergens ook wel als je je leven wat makkelijker kunt maken waarom zou je die kans dan laten liggen. Het zijn allemaal tools om de macht van de internationale bankiers in Europa nog sterker te concentreren en het bestuur van Europa te de-democratiseren zodat ze nog minder last hebben van de meningen van de mensen in de Europese landen die feitelijk al onder hun regiem staan. Jammer dat we deze 2000 jaar geschiedenis van het geldsysteem nooit in onze geschiedenisboekjes hebben gehad of er ook maar iets van horen in de mainstream media.
Maar goed, dankzij het internet is deze informatie opeens vrij toegankelijk en hierboven staan slechts enkele interessante fragmenten. Ik kan het iedereen aanraden het geheel van begin tot het einde door te lezen. The History of the “Money Changers”
(Dit stuk mag vrij door iedereen overgenomen worden op websites, blogs, etc. en om door te sturen aan vrienden, familie, collega`s politici, media, etc. Graag zelfs hoe meer mensen dit weten hoe beter. Zet wel even de bron erbij zodat mensen hieronder mee kunnen doen in de discussie als ze dat willen.)
Vaak denken mensen dat machtigen onaantastbaar zijn. Maar is dat wel zo? De waarheid zie je in deze briljante cartoon.
Deze cartoon maakt in één oogopslag duidelijk dat de zogeheten machtigen alleen machtig zijn omdat het volk dat accepteert.
Mensen hebben geen macht van nature, maar krijgen die macht toegekend door anderen. Als wij allemaal massaal zouden besluiten ons niets meer aan te trekken van de regering, zou de regering dezelfde dag nog vallen. Alleen omdat wij er voor kiezen en te gehoorzamen, hebben de machtigen macht. Laten we alleen aan hen, die ons belang en het belang van de wereld en de mensheid voor ogen hebben, die macht toekennen. Niet aan de vele incompetente onderkruipsels.
Wikipedia definieert macht vanuit de sociale wetenschappen als volgt: Macht is het vermogen van personen of groepen om andere personen, groepen of zaken de wil op te leggen, eventueel tegen de wensen of belangen van die anderen in.
De huidige piramide van macht, onderdanen betalen via het systeem van rente (onbewust) geld aan een kleine elitie die dit nuttig gebruiken om hun eigen positie via de mainstream media en waar nodig met geweld in stand te houden.
Als je het in termen van voortbestaan zou uitdrukken is macht het in staat zijn zelf (beter) voort te bestaan ten koste van een gedeelte van het voortbestaan van anderen. Kortom je laat anderen (een gedeelte van) het werk doen voor jouw voortbestaan. Als we vanuit voortbestaan kijken naar macht dan is het doel even kort door de bocht gezien vaak driedelig. Het verkrijgen van een goed/beter territorium, toegang tot waardevolle hulpbronnen voor het voortbestaan zoals voedsel etc. en een toename in paringskansen. In die zin is de behoefte naar macht en het streven naar macht vanuit de biologie volledig logisch te verklaren.
Als we kijken naar onze meest directe verwanten in de biologie dan kunnen we wellicht een beeld krijgen hoe macht bij aapachtige groepsdieren werkt. Frans de Waal deed een uitgebreide studie en schreef er een boek over met de titel: Chimpansee politiek, macht en seks onder mensapen. Het beeld wat hierin naar voren komt is zeer interessant. Als eerste zijn het bij Chimpansees vooral de mannetjes die om de macht strijden en dit heeft een evolutionaire reden, mannetjes met de meeste macht in de groep hebben het eerste recht om te eten en hebben het recht om met de meeste vrouwtjes te paren. Alleen door dit laatste feit krijg je het effect dat de machtsbeluste mannetjes meer nageslacht krijgen en dus heb je de evolutionaire basis voor een systeem waarin de mannetjes naar macht streven.
Chimpansees verkrijgen hun macht doordat ze in staat zijn hun concurrenten te intimideren met geweld of de dreiging van geweld. Dit kan individueel zijn maar ze kunnen ook coalities met andere mannetjes aangaan om zo naar de top van de macht te klimmen.
Maar er zitten niet alleen maar voordelen aan het hebben van de machtspositie. Voor de dominante aap zelf is het vaak een enorm stressvolle positie om in te zijn omdat al de concurrenten behoefte hebben om de positie over te nemen. Oftwel elk voordeel heeft zijn nadeel. In het boek van Frans de Waal worden de meest machtige apen dan ook vaak niet zo oud.
Maar hoe zit dit eigenlijk bij mensen, wat zijn de evolutionaire drijfveren bij mensen naar het vergaren van macht? En wat zijn bij mensen de strategieën om macht te verwerven? Via welke mechanismen wordt er momenteel macht uitgeoefend? En naast de voordelen van macht wat zijn bij mensen de nadelen van macht?
Het boek van Robert Greene, De 48 wetten van de macht is wellicht een interessante introductie in menselijke machtsstrategieën. Hieronder een drietal fragmenten.
Wet 11 Maak mensen van u afhankelijk – en houd dat zo
Om uw eigen onafhankelijkheid te kunnen handhaven moet u ervoor zorgen dat u volstrekt onmisbaar wordt. Hoe meer men op u leunt en steunt, hoe groter uw vrijheid is. Zorg ervoor dat mensen voor hun geluk en voorspoed van u afhankelijk zijn en u zult niets te vrezen hebben. Vertel ze echter niet zoveel dat ze het eventueel toch nog zonder u zouden kunnen stellen.
Wet 27 Mensen lopen graag gedwee achter het vaandel aan – maak daar gebruik van
Mensen hebben veelal een sterk verlangen om ergens in te geloven. Maak van dat verlangen gebruik en geef ze een zaak waarvoor ze kunnen strijden, verschaf ze een nieuw geloof Houd uw woorden vaag maar vol belofte: leg sterker de nadruk Op enthousiasme dan Op rationaliteit en helder denken. Verschaf uw nieuwe discipelen een ritueel, vraag ze offers voor u te brengen. In een tijdsgewricht zonder georganiseerde religies en grote geesten zal uw nieuwe geloof u ongekende macht verlenen.
Wet 48 Word vormloos
Wie een vorm kiest door een helder plan te hanteren, stelt zich bloot aan aanvallen. Blijf liever buigzaam en in beweging in plaats van een vorm aan te nemen die uw vijand houvast biedt. Accepteer het feit dat niets zeker, dat geen wet onwrikbaar is. De beste manier om u te beschermen is vormloos en vloeibaar te zijn als water gok nooit op bestendigheid. Alles verandert.
Berlusconi deed precies wat biologisch gezien het voordeel van machtsvergaren is, het aantal paringskansen vergroten.
Gezien de voordelen die macht oplevert voor het voortbestaan is het duidelijk dat er altijd een streven naar macht zal zijn. Echter is deze strijd niet in een bepaalde vorm te gieten die voor zoveel mogelijk mensen in het voordeel werkt? Of kunnen de motieven voor macht niet ook op een andere manier worden ingevuld? Hoe zouden de machtsstructuren van de toekomst eruit kunnen zien mocht het huidige systeem van macht een update nodig hebben?
Wie is de baas op Visionair, Wikipedia of Ekudos? De manier waarop mensen elkaars taalgebruik overnemen, onthult de pikorde en kan zo helpen de onderlinge rang van mensen in online discussies in kaart te brengen.
De pikorde op het web
Zoekmachines en sociale mediabedrijven willen graag weten wie het invloedrijkst is op het web. Dat zijn namelijk de mensen die het gemakkelijkste anderen kunnen beïnvloeden, dus die commercieel het interessantst zijn om übernuttige gadgets aan te slijten. Ook willen zoekbedrijven als Google weten welke artikelen het invloedrijkst zijn op internet, zodat ze deze het hoogste kunnen ranken. Een veelgebruikte methode is het door Marc Kleinberg bedachte algoritme Hyper Induced Topic Search, HITS, dat uitgaat van twee categorieën: knooppunten en autoriteiten. Pagina’s waarnaar veel autoriteiten verwijzen scoren daarom goed in Google.
Napraten van autoriteiten
Mensen met veel levenservaring weten al dat ondergeschikten de neiging hebben het taalgebruik (en andere gewoonten) van sociale leiders over te nemen. Kleinberg en zijn mede-auteurs hebben op basis hiervan een totaal andere methode bedacht om macht en invloed te meten: het taalgebruik. Als in een online conversatie de ene persoon het taalgebruik van de andere persoon overneemt, is dat een signaal dat die andere persoon een leider is.
Leidend taalgebruik
Iedereen heeft een kenmerkende manier van gebruik van bijwoorden: woorden die op zichzelf niets betekenen maar een grammaticaal kader vormen voor andere woorden. Kleinberg en zijn collega’s onderzochten hoe groot de kans was dat degene die antwoordt, dat ook gebruikt. Hiervoor bestudeerden ze het taalgebruik in het Amerikaanse hooggerechtshof en discussies tussen Wikipedia-schrijvers op de commentaarpagina van Wikipedia-artikelen (vooral bij meer controversiële onderwerpen zijn deze lang). Naast ‘gewone’ Wikipedianen zijn er administrators (die artikelen kunnen vergrendelen en gebruikers kunnen straffen). Kleinberg en zijn collega’s stelden vast dat gebruikers die tot admin werden bevorderd, minder de neiging hadden om het taalgebruik van hun gesprekspartner over te nemen. Tegelijkertijd hebben ‘normale’ gebruikers de neiging juist meer hun taalgebruik over te nemen. Dit proces is overigens onbewust.
Een vergelijkbaar effect werd aangetroffen bij het hooggerechtshof.
Pikorde op Wikipedia en gmail vaststellen
In elk scenario waarin er veel discussie plaatsvindt, kan dit algoritme plaatsvinden. Zo kunnen Wikipedianen onderling worden gerangschikt wat betreft hun invloed. Mogelijk is dit overigens de verklaring voor de eindeloze discussies op Wikipedia tussen overwegend mannen – digitaal haantjesgedrag).
Gevolgen voor privacy
Google zou dit ook kunnen doen in Google gmail. Google (en ook bedrijven als Microsoft met Hotmail) slaan enorme hoeveelheden e-mailverkeer en chatverkeer op. Op deze manier zou Google kunnen bepalen wie de invloedrijkste gebruikers zijn. Of: wie de botste,minst empatische gebruikers zijn. Ook bloggers, tweeters en Facebook pagina’s kunnen een rijke bron van persoonlijke data vormen.
Voor verkopers kan real-time analyse erg nuttig zijn – als een klant zijn taalgebruik overneemt, overtuigt hij de klant. Ook bij onderhandelingen vormt dit een zeer waardevolle feedback. Denk ook aan marketeers. Zij kunnen zo een testgroep zoeken en daar hun product bij pluggen.
Waarom hebben we de neiging leiders te kiezen die oneerlijk of corrupt blijken te zijn? Goed nieuws: goede leiders hoeven niet per definitie slechte mensen te zijn.
Zijn leiders per definitie rotzakken?
Een bekende uitspraak van de Britse historicus John Dalberg-Acton (waarschijnlijk zelfs bekender dan de man zelf) is: macht maakt corrupt, en absolute macht corrumpeert totaal. Wantrouwen tegen de leiders en de overheid is dan ook diep ingebakken in de westerse cultuur. Vandaar dat ze zich in het land van Niccolò Macchiavelli niet zo druk maken een leider als Berlusconi ver over de schreef gaat. We zien wangedrag van politieke leiders als een ‘occupational hazard’ – iets dat onvermijdelijk is voor mensen die een topfunctie bekleden. We verwachten van leiders dus dat ze arrogant, zelfzuchtig, hebberig, immoreel en getalenteerde bedriegers zijn. De vele anekdotes uit politiek en bestuur, denk aan de vele zelfverrijkers in Nederland, ondersteunen deze visie. Ook in het buitenland zijn er vele smeuiige verhalen bekend, denk aan Schwarzenegger, Herfkens en de strapatsen van Franse politici.
Stalin leed aan paranoïde wanen. Zijn zinloze moordpartijen maakten hem onder de machiavellistische Russen nog populairder als 'krachtige rode tsaar'.
Nee, zegt psychologisch onderzoek
Dit klopt niet, zegt psycholoog Stéphane Côté van de Universiteit van Toronto in Canada, die daar met zijn collega’s onderzoek naar deed[1]. Mensen met een vriendelijk karakter die aan de macht komen zullen deze op een mensvriendelijke manier gebruiken. Dit concludeert hij op basis van drie experimenten. In het eerste experiment bekeken de onderzoekers de mate waarin de hartslag van een persoon varieert, doorgaans een maat voor de gevoeligheid van een persoon. Het bleek dat mensen met een sterke respons van de vagale toon (de medische vakterm hiervoor) die een leiderschapsrol vervulden, veel beter in staat waren om de gevoelens van een ander te vatten dan mensen die een zwakke vagale respons bezaten.
In een tweede experiment bleken de vriendelijke leiders beter in staat om iemands gevoel van iemands gezicht af te lezen dan onvriendelijke leiders. Hoe meer macht ze hadden, hoe beter ze hiertoe in staat waren.
In het derde en laatste experiment bleken leiders beter in staat om emoties te lezen als ze daarvoor beelden hadden gezien van mensen in nood.
De conclusie van Côté en de zijnen is daarom dat we niet per definitie opgescheept hoeven te zitten met types als Berlusconi, frauderende toplieden en dergelijke. Macht werkt als een vergrootglas. Etterbakken worden tirannen[2], warmvoelende mensen op een toppositie worden sociale leiders die een hele samenleving kunnen transformeren naar een positievere manier van denken.
Het vriendelijke karakter van Gorbatsjov voorkwam dat de Sovjetunie met grof geweld ineenstortte.
Manier waarop we leiders kiezen hopeloos verkeerd
We hebben de neiging narcisten en psychopaten als leider te kiezen omdat ze zelfverzekerder overkomen. Helaas zijn dat soort mensen slecht in het luisteren naar anderen, waardoor de effectiviteit van het leiderschap is beperkt tot de doorgaans uiterst bekrompen denkwereld van dit soort lieden. Ook zijn ze van nature geneigd om hun omgeving naar hun hand te zetten voor hun eigen zelfzuchtige doeleinden.
Kortom: de manier waarop we onze politieke leiders selecteren is domweg verkeerd. Er zijn genoeg getalenteerde leiders in spe die helemaal niet de behoefte hebben hun macht te misbruiken. Alleen worden ze zelden gepromoveerd. Niet de werknemer die helpt bij rotklusjes wordt bevorderd, maar degene die het beste kan slijmen bij de baas. Ook stemmen mensen liever op een dominante, knappe politicus die mooie woorden spreekt en gelikt overkomt op de camera, dan op een politicus die in zijn leven werkelijk sociaal handelt. Dergelijke leiders zullen minder rekening houden met anderen dan de veronachtzaamde vriendelijke mensen. Al zijn ze er wel erg goed in die schijn te wekken, omdat ze precies weten wie ze de juiste vriendendiensten moeten bewijzen om hun status te verhogen[3].
Een voorbeeld van een dergelijke leider was bijvoorbeeld Jan Peter Balkenende, een (volgens mensen die hem van nabij kennen) vriendelijke en aimabele man. Erg visionair is hij niet, wat overigens voor vrijwel alle politici geldt, lees hier waarom het heil niet uit de politiek komt. Daarom is er nog steeds geen behoorlijk innovatieplatform, maar hij slaagde er wel in Nederland door een politiek uiterst lastige periode te loodsen. En eerlijk is eerlijk, dat is een prestatie van formaat. Op volstrekt vriendelijke wijze bereikt. Ook Warren Buffett, een van de rijkste mensen ter wereld, heeft naar het schijnt een mild en vriendelijk karakter.
NV’s hebben de persoonlijkheid van psychopaten
Hoe krijgen we meer van dit soort leiders? Wat zou helpen is sociale verantwoordelijkheid weer terug te brengen als kerntaak van een bedrijf. Op dit moment is in de VS (en vaak ook in Nederland) geregeld dat een manager alleen moet streven naar ‘share holder value’, zoveel mogelijk opbrengst voor aandeelhouders dus, en alles hieraan ondergeschikt moet maken. Dit geeft grote beursgenoteerde ondernemingen de persoonlijkheid van een sociopaat en zorgt dat vooral psychopaten “succes” (in de vorm van korte-termijn winst) boeken als leider. Google heeft bijvoorbeeld als slogan “You can make money without doing evil”. Toch is het bedrijf opmerkelijk succesvol (al ligt het wegens enkele privacy-inbreuken onder vuur, de corrumperende invloed van de corporation-rechtsvorm).
Ook moeten voor toekomstige politici de doopcelen gelicht worden. Blijkt meneer of mevrouw op de weg naar de top een spoor van ellende te hebben achtergelaten in de vorm van allerlei corrupte malversaties, dan moet dit in de openbaarheid. De kiezer zal dan hopelijk verstandig genoeg zijn dat soort mensen naar huis te sturen.
‘De laatsten zullen de eersten zijn’. Deze woorden van Jezus blijken opmerkelijk profetisch. De beste dienstverleners zijn het machtigst. Hoe komt dat?
Waarom zijn dienende mensen en dingen zo machtig?
De belangrijkste computers op internet worden aangeduid als servers – letterlijk vertaald: dienenden. In ontwikkelde landen is de belangrijkste economische sector de dienstverlening. Hoe dienstbaarder een bedrijf zich opstelt, des te harder groeit het. Daarentegen moeten koningen en militairen, als prototypes van heersers, steeds meer inleveren. Hoe komt dat?
Lucius Quinctius Cincinnatus (519 BC – 430 BC) groeide uit tot de machtigste Romein door zijn extreem nederige en dienstbare, maar wel zeer doortastende instelling.
Macht wordt gegeven door de ondergeschikten
Lang geleden was dienstbaarheid iets dat een machthebber zijn onderdanen met geweld oplegde. Wie weigerde akkoord te gaan met een bestaan als horige of slaaf, werd geëxecuteerd. Toch was dit niet zoals het leek. Zelfs in de rijken in die tijd, het Romeinse Rijk bijvoorbeeld, was macht niet absoluut. Macht is niet iets dat iemand van nature heeft, maar wordt verleend door anderen. De dictator, degene die in de Romeinse tijd het dichtste bij een alleenheerser kwam, werd voor een half jaar benoemd door de senaat. Met andere woorden: zelfs deze machtige persoon was alleen machtig omdat andere mensen bereid waren hem te gehoorzamen.
Mensen dienen alleen hen, die hen dienen
Ware macht wordt niet afgedwongen met andere macht. Wie macht over een persoon heeft omdat die persoon bang voor hem is, heeft er een vijand bij. Zodra het machtsmiddel ook maar iets verzwakt, zal de machthebber worden vernietigd. De Chinese meesterstrateeg Sun Tsu vertelde dat een befaamd Chinees veldheer soldaten had die voor hem hun leven waagden en door het vuur gingen. Zijn geheim: hij behandelde ze alsof hij hun dienaar was.Zo verzorgde hij ze persoonlijk als ze zwaargewond waren. Ook draconische straffen – hoe geschikt ook om angst aan te jagen – zullen alleen echt effectief zijn als degenen die de straffen dreigen te ondergaan, die straffen ook rechtvaardig vinden.
De beste dienstverlener wordt het machtigst
Zelfs de ergste despoot zal zijn best doen in ieder geval de schijn op te houden dat hij een dienaar van het volk is. Er is geen langzittende dictator die het volhoudt zonder dat in ieder geval een belangrijk deel van het volk achter hem staat. In Syrië is dat bijvoorbeeld het kwart van de bevolking dat geen soenniet is. In Chili genoot dictator Augusto Pinochet steun van de middenklasse en de rijken, omdat hij de gevaarlijke socialisten, die al hun bezit wilde onteigenen, uitschakelde. Assad en Pinochet handelen dus in het belang van deze mensen. Ze dienen hen. Alleen om die reden worden ze gehoorzaamd.
Een les voor de Nederlandse overheid
In het Nederlands is een werknemer bij de overheid een ambtenaar, iemand die een ambt vervult. Deze formulering geeft ambtenaren een gevoel van recht op grond van hun functie. In Angelsaksische landen heten deze mensen public servants. Dienaren van het publieke, dus. Ambtenaren en politici klagen vaak dat er een zo grote afstand is tussen het volk en hen. Met andere woorden, dat het volk ze niet begrijpt. Zou dit niet het gevolg zijn van hun houding, waarin ze zichzelf niet als publieke dienaren zien, maar als hoeders van een verworven recht?
