psychologie

Veel mensen leven mentaal nog in de twintigste eeuw of zelfs de middeleeuwen. Slachtoffers van future shock.

Wordt Future Shock een rem op de Singulariteit?

4 reacties / Analyses, Ideeën, Ideeën en techniek, Maatschappij, Mensheid, Psychologie, Visionair leven / Door / 19 juli 2015

Alvin Toffler beschreef het al in Future Shock. Op een gegeven moment gaan de veranderingen sneller dan mensen mentaal bij kunnen benen. Steeds meer technische producten zullen hun tijd zover vooruit zijn, dat er geen markt voor is. Hoe kunnen we dit omzeilen?

Culture Shock: de vijf stadia van de cultuurschok
Veel mensen die langere tijd in een exotisch buitenland verblijven, hebben er van te lijden. Een cultuurschok. Ik heb zelf in Nepal en Bangladesh gewoond en kennis gemaakt met de gevolgen van een cultuurschok. Er zijn vijf (of vier) stadia in een cultuurschok, zeggen mensen die er onderzoek naar hebben gedaan:

  1. Het huwelijksreisstadium. Alles lijkt sprookjesachtig en bijzonder, omdat je je nog nauw verbonden voelt met je thuiscultuur.
  2. Het frustratiestadium. De nieuwe cultuur voelt niet meer nieuw. Je begrijpt nog niet goed hoe je in de nieuwe cultuur dingen voor elkaar krijgt.  De frustratie slaat toe.
  3. Het reïntegratiestadium. Waarom is het hier allemaal zo stom geregeld? In Nederland is alles beter. De heimwee slaat toe. Andere auteurs nemen het tweede en derde stadium samen.
  4. Het autonomiestadium. Je begint nu de nieuwe cultuur te accepteren. Je begint te begrijpen hoe je in de andere cultuur dingen voor elkaar krijgt.
  5. Het onafhankelijkheidsstadium. Je begint de overeenkomsten en de verschillen tussen de oude en de nieuwe cultuur te waarderen en je meer thuis te voelen.

 

Future Shock
Wat zijn de gevolgen als de cultuur waarin je bent opgegroeid, zélf bliksemsnel verandert zodat het lijkt alsof je wakker wordt in een vreemd land? Dit verschijnsel, waar we door de steeds snellere ontwikkeling van technologie nu allemaal mee te maken hebben, is door het futurologenechtpaar Toffler Future Shock (’toekomstschok’) gedoopt, naar analogie van de cultuurschok. De Tofflers zijn nu in de negentig, dus vermoedelijk zal het extreem snelle tempo van veranderingen nu pas echt als een cultuurschok overkomen.

Veel mensen leven mentaal nog in de twintigste eeuw of zelfs de middeleeuwen. Slachtoffers van future shock.
Veel mensen leven mentaal nog in de twintigste eeuw of zelfs de middeleeuwen. Slachtoffers van future shock.

Vergrijzing zorgt voor mentale traagheid
Complicerende factor is nu dat de meeste mensen in de westerse wereld ouder zijn dan veertig. De traagheid, die ontstaat door tragere neuronen, maar ook omdat oudere mensen domweg meer weten en meegemaakt hebben dan jongere mensen, begint toe te slaan en steeds meer lichaamscellen gaan in winterslaap. Dit zijn de mensen met het meeste geld die aan de touwtjes trekken. Ik ben zelf ouder dan veertig. Als je maar toekomstgeoriënteerd genoeg bent, houd je de ontwikkelingen wel bij is mijn ervaring. Die brein-computer interface, mind uploading en ruimtereizen naar Mars kunnen me niet snel genoeg komen. Veel leeftijdsgenoten van me en ouder zijn minder gelukkig en voelen zich behoorlijk gedesoriënteerd.

De gevolgen van future shock
Technologieën als autonome auto’s en computers staan niet op zichzelf maar maken deel uit van een technologisch ecosysteem. Een relatief kleine gemeenschap van futuristisch georiënteerde technici, zoals in Silicon Valley, kan daarom veel bereiken. In de rest van de wereld zijn futuristisch denkenden omringd door mensen die met hun geest nog in de twintigste, of zelfs negentiende eeuw leven. Zelfs in Silicon Valley zelf is er de wetgeving uit de rest van de VS, die dit technologische “eiland” remt.

Denken zoals Silicon Valley
Het ontbreken van future shock is het voornaamste geheim van het succes van Silicon Valley. Willen we dit succes dupliceren in bijvoorbeeld Nederland, dan moeten we deze manier van denken verspreiden onder brede lagen van de bevolking. Nederland future shockproof maken dus.

Hoe ontdek je je persoonlijk potentieel?

Waarom maken zo weinig mensen gebruik van hun persoonlijk potentieel?

5 reacties / Filosofie, Ideeën, Ideeën en techniek, Psychologie, Visionair leven / Door / 27 mei 2015

Waarom maken zo weinig mensen gebruik van hun persoonlijk potentieel? Dit is een belangrijke vraag. Het antwoord ligt misschien een beetje voor de hand maar kan toch erg verhelderend zijn.

Het eerste antwoord is dat de meeste mensen doen wat anderen willen. Hoe komt dat?

Krachtige beïnvloeders
In de huidige samenleving dienen de burgers een mondiaal economisch-politiek systeem dat wordt geleid door sterke beïnvloeders. Wij kunnen hierbij beïnvloeders op de drie bekende niveaus Micro, Meso en Macro onderscheiden.

Hoe ontdek je je persoonlijk potentieel?
Hoe ontdek je je persoonlijk potentieel?
  1. Micro niveau: ouders en familie
    Ten eerste hebben wij onze ouders die ons beïnvloeden omdat zij graag trots zijn op hun kinderen. Als je zelf in de puberteit niet goed aangeeft wat je wilt, zullen je ouders graag een invulling geven aan je leven en het kan zijn dat die invulling niet erg goed bij je past. Ouders willen hun zoon of dochter liefst zo vroeg mogelijk op de plaats hebben voor hun eigen zekerheid en erkenning.
  2. Meso niveau: onderwijssysteem en werkgever
    Op Meso niveau werden we als kinderen of adolescenten beïnvloed door onze onderwijzers en docenten, en als volwassenen door onze werkgevers. Tot het meso niveau rekenen wij ook culturele en religieuze organisaties.
  3. Macro niveau: “Big Brother”
    Op Macro niveau worden we beïnvloed door “big brother”, de topbeïnvloeder. Big brother wordt gerepresenteerd door de grotendeels onzichtbare machthebbers die de multinationals aansturen en eigenlijk het hele wereldtoneel dirigeren. Via de televisie en radio worden wij verleid door reclamespotjes en geamuseerd met entertainment programma’s. Omdat dankzij de technologische ontwikkelingen alle geneugten binnen handbereik zijn en wij constant geëntertaind worden, bevinden de meeste burgers zich in een aangename en bijna onverwoestbare comfortzone. Deze comfortzone weerhoudt ons ervan om ons werkelijke potentieel te ontdekken en benutten.

Negatief = positief
Soms hebben we ook tegenslagen in het leven, zoals een ontslag, beëindiging van een relatie of vriendschap, een ziekte of handicap. In de eerste instantie zien wij deze gebeurtenissen als negatieve ervaringen. Dat is omdat ons ego deze ervaringen zo beoordeelt. Maar als je goed kijkt, worden wij door deze voor het ego negatieve ervaringen uit de comfortzone getrokken, waardoor wij eindelijk weer eens aandacht krijgen voor ons eigen groei -en bloeiproces. Vanaf dat moment worden we weer zelfbewust en kunnen we het heft in eigen handen nemen!

Je talenten ontdekken? Eerst uit de comfortzone!
Kan het zijn dat mensen die hun talenten benutten en daarmee zeer succesvol zijn in een eerder stadium in hun leven uit de comfortzone werden gegooid? Moet je eerst de bodem van de put hebben gezien om werkelijk gemotiveerd te worden? Of is er een manier waarop wij al deze tegenslagen die wij vanuit ons onderbewuste aantrekken te vermijden? Of is er een manier om eenmaal ontslagen uit de comfortzone sneller bij jezelf te komen?

Het antwoord hierop ligt in je persoonlijkheid. Als je je persoonlijkheid in kaart hebt gebracht, leer je je sterke punten en  verbeterpunten kennen.

Ir. Maarten van Mook Koelink is ontwikkelaar van de Personal Potential Analysis, een persoonlijkheidsvragenlijst die zich richt op het in kaart brengen van het persoonlijk potentieel van werkzoekenden en career switchers.

Kinderbescherming: een kijkje achter de schermen

5 reacties / Analyses, Ideeën, Maatschappij, Misvattingen, Nederland, Psychologie / Door / 28 februari 2015

Na een aantal geruchtmakende zaken, zoals het meisje van Nulde, ligt de kinderbescherming in Nederland behoorlijk onder vuur. Is dat terecht? Achtergrondkennis van wat er precies gebeurt achter de schermen van de kinderbescherming is erg nuttig om deze vraag te beantwoorden. Hoe zou de kinderbescherming in Nederland verbeterd kunnen worden, of doet de kinderbescherming nu al goed werk? Tot slot weblinks en telefoonnummers.

Algemeen Meldpunt Kindermishandeling, als ouders tekortschieten
Kinderen moeten het krijgen, en volwassenen moeten het geven: zorg, liefde en bescherming.
In de eerste plaats komen de ouders in aanmerking voor het bieden van bescherming, dan de sociale omgeving, maar soms professionele hulpverlening zoals het AMK (Algemeen Meldpunt Kindermishandeling). De eigen verantwoordelijkheid (en die de sociale omgeving kan bieden) komt dan grotendeels bij het AMK te liggen.

De kinderbescherming bemoeit zich intensief met adoptieouders. Bij 'natuurlijke' ouders met psychische problemen werkten instanties vaak langs elkaar heen.

Hoe gaat de Kinderbescherming te werk?
Bij een melding, via de politie of rechtstreeks naar het AMK, wordt een verslag gemaakt en een onderzoek gestart. Bij gezinnen met huiselijk geweld wordt altijd een melding gemaakt door de politie. Het AMK bekijkt voor het onderzoek de melding waarin de politie het verslag laat scannen, òf van een andere melder de volgende gegevens:
– wat de functie is van de melder (beroep of relationeel),
– wat het probleem is (zorgen),
– wat de vraag is. Hierbij wordt gekeken naar de aard van de melding (aanleiding), de ernst en het verloop, de lichamelijke signalen, de ontwikkeling, het gedrag, de basale verzorging, de emotionele warmte, de regels en grenzen en de stimulering in het gezin, de stabiliteit, het persoonlijk functioneren en de voorgeschiedenis, de beschikbaarheid, de partnerrelatie, het gezinsklimaat, de sociaal-economische omstandigheden, ingrijpende gebeurtenissen en sociaal netwerk van het betreffende gezin of persoon. Er wordt ook navraag gedaan bij de Raad vd. Kinderbescherming of het gezin daar bekend is.

Hoe schat de Kinderbescherming risico’s in?
Vervolgens worden risicofactoren bepaald, die kunnen zijn:
huiselijk geweld en relatieproblemen, psychische problematiek, ambivalentie tegenover hulpverlening, eerdere hulpverlening, eerder AMK onderzoek, financiële problemen, opvoedingsproblemen en andere risico`s zoals ontvoering.
De melders krijgen bericht dat onderzoek gaat plaatsvinden, ook wordt een inschatting gemaakt van de betrouwbaarheid en geloofwaardigheid van de melder, of informatie voldoende feitelijk, recent en objectief is, en de urgentie van de melding. De melder kan ook aangeven welke rol van betekenis hij of zij op zich kan en wil nemen.

De conclusie of er sprake is van kindermishandeling baseert men op:
– de aard en ernst van de melding met de risicotaxatie,
– of er sprake is van een levensbedreigende situatie, en
– of er sprake is van escalerende problematiek.

Het plan van aanpak
Bij een plan van aanpak vervolgens worden hypothesen opgesteld van heden, verleden, en toekomst. Hierbij is (per domein) informatie nodig over:
Ouders
– Wat is het verhaal van ouders over de gemelde signalen?
– Wat was volgens ouders de aanleiding tot de melding?
– Wat is de opleiding/werksoort van ouders?
– Is een ouder door eigen problematiek niet in staat voldoende veiligheid te bieden?
– Heeft een ouder mishandeld?
– Is er sprake van een stabiele relatie?
– Staan ouders open voor hulp?

Vermoedelijke mishandeling
– Hoe vaak is er sprake van huiselijk geweld?
– Is de biologische vader op dit moment betrokken bij het gezin?
– Hoe is de psychische gezondheid van de ouders op dit moment?

Gezin/omgeving
– Is er een goed sociaal netwerk om het gezin?
– Is er voldoende ondersteuning bijv. vanuit familie?
– Is er sprake van een stabiel en geregeld leven?
– Is er sprake van conflicten/huiselijk geweld?
– Is er sprake van materiële of financiële problemen?
– Betreft het een multi-probleem gezin?

Jeugdige
– Is/was het kind gewenst?
– Is er sprake van gedrags- en ontwikkelingsproblematiek?
– Is er sprake van kindfactoren, bijv. bepaalde ziektes, handicaps of afwijkingen?
– Hoe zijn de schoolprestaties? Leerachterstand? Ziekteverzuim?
– Hoe is de lichamelijke verzorging?
– Heeft het kind vaak spanningsklachten, zoals buikpijn, moeheid of hoofdpijn?
– Worden kinderen voortdurend betrokken bij volwassenenproblematiek?
– Hebben kinderen de rol van ouders overgenomen? (signalen van parentificatie)
– Krijgen kinderen meer verantwoordelijkheid dan bij hun leeftijd past?
– Is er sprake van onveilige of onvoldoende hechting met vader of moeder?
– Worden kinderen op meerdere gebieden verwaarloosd?

Hulpverlening
-Is er een huisarts betrokken bij het gezin?
– Heeft het gezin na eventueel eerder AMK onderzoek nog contact gehad met hulpverlenende instanties?
– Welke hulpverlener was betrokken, met welk doel?
– Is er verdere diagnostiek nodig, van ouders of kinderen?
– Zijn ouders in staat om te veranderen en willen ze dat?
– Is het gezin te helpen?
– Accepteren ouders adviezen van de hulpverlening?
– Welke hulpverlening zou in eerste instantie nodig zijn om de kindermishandeling te stoppen?
– Is hulpverlening in een vrijwillig kader voldoende om de evt. kindermishandeling te stoppen?

Opvoeding/verzorging
– Zijn ouders gehuwd/ geregistreerd partner/ samenwonend?
– Wie heeft ouderlijk gezag?
– Hebben ouders voldoende pedagogische vaardigheden?
– Zijn ouders in staat voldoende veiligheid en verzorging te geven?
– Hoe is de affectieve relatie tussen ouder en kind?
– Zijn ouders betrouwbaar voor het kind?
– Bieden ouders voldoende structuur, regels en grenzen?
– Stimuleren de ouders de kinderen voldoende?
– Zoeken ouders zonodig tijdig hulp voor kinderen o.a. medische hulp?

Huisbezoek
Er volgt een huisbezoek waarvan het betreffende gezin op de hoogte is gesteld, met een gesprek en een voorstel voor hulpverlening, waarvan een multidisciplinair beoordelingsverslag wordt gemaakt. Er worden contacten gelegd met (verschillende soorten) hulpverlening en de afspraken worden vastgelegd. Als er wachtlijsten zijn wordt er voorlopige hulpverlening geregeld, eventueel wordt er een spoedaanmelding gedaan.
Bij een vervolgafspraak wordt er nog ingegaan op algemene en hulpverleningsinhoud. Ook worden aanvragen ondertekend, en resterende vragen beantwoord.
De melders krijgen bericht dat het onderzoek is afgesloten, maar niet van de uitkomst.

Afsluiten
Bij de afsluitregistratie intern wordt weergegeven of er een vorm van kindermishandeling is aangetroffen, of er sprake is van ontwikkelings- of opvoedingsproblematiek, wat de onderliggende oorzaken zijn van de problematiek, wat er nodig is om de problematiek aan te pakken; diagnostiek, hulpverlening en/of bescherming, en in welke mate de veiligheid van het kind is verbeterd.
Tenslotte wordt er regelmatig telefonisch contact onderhouden met de betreffende hulpverlening en als deze goed verloopt wordt het dossier gesloten en bewaard in het archief.

Meer informatie
Telefoonnummer en websites voor volwassenen:
www. steunpunthuiselijkgeweld.nl
www.huiselijkgeweld.nl
Steunpunt huiselijk geweld: 0900-1262626

Telefoonnummers en websites die u uw kinderen kunt aanraden:
http://www.kindertelefoon.nl/
van 14.00 tot 20.00 uur 0800-0432 (gratis) en voor mobiele bellers:
0900-0132. Chatten kan iedere dag vanaf 16.00 uur, behalve op zaterdag.
http://www.kopstoring.nl/ voor kinderen van ouders met psychische problemen,
http://www.drankjewel.nl/ voor kinderen van ouders met een alcoholprobleem.

Koppigheid en macht

Laat een reactie achter / Analyses, Ideeën, Mensheid / Door / 19 februari 2015

Koppigheid wordt vaak uitgelokt door machtsuitoefening. Wat is er het eerst, koppigheid of macht? Kan in de maatschappij door minder machtsuitoefening ook koppigheid in de vorm van sociale conflicten vermeden worden?

Koppigheid, de eerste manifestatie van het ego

Koppigheid is heel gezond. Door koppigheid leren kinderen hun eigen ego af te bakenen.

Iedere opvoeder kent wel de koppigheid van de peuter of het afzetten van de puber. Een peuter is in een bepaalde fase in het denken, in staat om verschillende samenhangen met een ervaring in verband te brengen. Er ontwaakt een bewustzijn van het eigen bestaan: het eigen “ik” ontwaakt. Daarvóór komt de wil van het kind nog onbewust tot uitdrukking.
Aan deze nieuwe ervaring, buiten en tegenover de rest van de wereld te staan, geeft het kind uitdrukking doordat het weerstand biedt. Door deze weerstand, meestal begeleid door het woordje “nee”, ervaart het zeer nadrukkelijk zijn eigen wezen.
Wat voorheen de spierkracht van de pasgeborene was, wordt nu op bewustzijnsniveau gebracht en wordt zichtbaar als de wilskracht van de tweejarige.

Hersenveranderingen
Deze prestatie van het bewustzijn gaat samen met de toenemende rijping van de grote hersenen, vooral met de vorming van de mergafscheiding in de schors van de grote hersenen. Daar komen belangrijke beenderafsluitingen van de schedel bij.
Aan het eind van het eerste jaar sluiten de fontanellen zich definitief, rond twee- en een half jaar versmelt de voorhoofdshuid tussen de twee voorhoofdsbeentjes en wordt op een röntgenfoto onzichtbaar, waardoor er vanaf dat vergroeiingspunt een enkelvoudig voorhoofdsbeen aanwezig is, dat in zekere zin naar buiten en naar binnen een stuwdam vormt.
Nu trekt het bewustzijn van het kind- dat nog openstond voor kosmische invloeden, dat zich nog overal met de omgeving identificeerde en dat wij tot nu toe meer ervoeren rond het kleine lichaam dan erin- zich terug achter het voorhoofd dat als het ware steeds meer wordt dichtgemetseld. De eerste koppigheidsfase begint. Deze ” ik-fase” bij kinderen is zowel voor de ouders als voor de kinderen zelf zeer inspannend en brengt veel ouders en opvoeders tot vertwijfeling en vaak tot aan de grens van hun vermogen tot handelen. Van belang is hierbij dat het kind weet dat de band met de ouder/opvoeder nooit wordt bedreigd.

Ontwikkeling van het zelfbewustzijn en zelfbeheersing
Naarmate het kind groter wordt, krijgt het innerlijke gedachten, het verstand groeit en vervult het hele hoofd.
Volgens de cognitieve ontwikkelingstheorie zijn er veel situaties waarin kinderen zich niet gedragen als wezens die worden gedreven door blinde krachten, of als marionetten die beheerst worden door schema`s van beloning en straf, of als schapen die achter een volwassen model aanlopen. Een kind heeft een zeker inzicht in de eigen handelingen: het beseft niet alleen dat sommige dingen “slecht” zijn en andere “goed”, maar het weet ook waarom. Dit inzicht is aanvankelijk nog heel summier, maar in de loop van de mentale ontwikkeling groeit het begrip ten aanzien van de relaties met anderen. Sociale ontwikkeling is dus tot op grote hoogte een uitvloeisel van de cognitieve ontwikkeling. Imiterende kinderen handelen overigens rationeel, want ze gaan uit van de volstrekt redelijke veronderstelling dat volwassenen over het algemeen meer weten dan zijzelf. (dat is wat anders dan eigenwijs zijn :) )

Opvoedingsstijlen
Nu zijn er verschillende opvoedingsstijlen, en verschillende typen ouders. Ouders/opvoeders kiezen bewust of onbewust uit de:
• autoritaire opvoeding; waarin de ouders de kinderen heel strikt in de hand houden. Overtreding van hun regels leidt tot strenge (en vaak lichamelijke) bestraffing. Ouders leggen geen verantwoording af voor de regels die zij het kind afleggen en het kind dient ze eenvoudigweg te accepteren als manifestatie van ouderlijke macht.
• permissieve opvoeding; geen geboden en verboden, weinig beperkingen, geen vaste tijdschema`s, ouders straffen zelden en stellen weinig eisen aan hun kinderen.
• autoritatieve of democratische opvoeding; ouders leggen bepaalde beperkingen op aan het gedrag van hun kinderen en dwingen zo nodig ook handelingen af. Ze zijn relatief veeleisend, wijzen de kinderen op hun verplichtingen, verwachten van hen dat ze zich overeenkomstig hun leeftijd gedragen en geven zich moeite hun kinderen zelfstandigheid en zelfdiscipline te leren en zelfvertrouwen te geven.
Het gezagspatroon hangt samen met de wijze waarop het kind zich in later jaren gedraagt. (Baumrind.)
Ook het kind heeft invloed op de ouders; door het temperament, introvertie/extravertie…..en als resultaat van de opvoeding.

Machtsvertoon lokt reacties uit
Volgens Gordon zijn er verschillende uitingen op machtsvertoon:

  • Verzet, zich afzetten, opstandigheid, nagativisme.
  • Haat, boosheid, vijandigheid.
  • Agressie, wraakneming, terugslaan.
  • Liegen, gevoelens verbergen.
  • Anderen de schuld geven, klikken, bedriegen.
  • Domineren, de baas spelen, tiranniseren.
  • Beslist willen winnen, niet tegen verlies kunnen.
  • Een verbond sluiten, samenspannen tegen de ouders.
  • Onderwerping, gehoorzaamheid, meegaandheid. (wat later schadelijk uitpakt)
  • In een goed blaadje proberen te komen, de gunst zoeken.
  • Inschikkelijkheid, gebrek aan zelfwerkzaamheid, bang voor iets nieuws te proberen, eisen dat succes verzekerd is.
  • Zich onttrekken, ontsnappen, fantaseren, regressie. (kiem voor latere verslaving, bedplassen.)

Als partners een verschillende stijl hanteren, kunnen ze proberen overeenstemming te krijgen, of in het andere geval kan een ouder de kinderen leren hoe met macht om te gaan. Deze ouder heeft het beslist niet makkelijk.

Hoe kan het dan wel?

Kinderen kunnen zich uitstekend inleven in rellende voetbalhooligans. Zouden ze dan toch een moeilijke jeugd hebben gehad?

Naar het kind toe is het altijd goed, te praten wanneer het kind aangeeft daar behoefte aan te hebben. Met begripvol luisteren, onbevooroordeeld samen naar een oplossing toe werken. Een respectvolle manier is zonder het kind te schaden of het uit zijn (eigen)waarde te halen.
Wanneer je iets verbiedt, biedt het kind dan een zinvol alternatief aan.
Bied het kind in plaats van abstracte eisen, fantasievolle hulp aan.
Let op ritme in het dagelijks leven, het geeft het kind oriëntatie en biedt natuurlijke grenzen. Andere grenzen duidelijk aangeven; weet wat je wilt overdragen aan waarden bij snoepen, tv kijken, speelgoed kopen, bij pubers alcohol, internet, seksualiteit.
Er bestaan voor de kleintjes leuke toepasselijke sprookjes en verhalen en rijmpjes die je kunt gebruiken in plaats van vermaningen. En natuurlijk: zorg goed voor jezelf.
Ook bij collega’s, vrienden, geliefden en familie komt machtsstrijd en koppigheid vaak voor. Deze ideeën werken vaak ook bij volwassenen erg goed.

Koppigheid in sociale conflicten
Koppigheid in de vorm van sociale conflicten, zoals bij het lesgeven van kinderen, komt voort uit zgn. “behoeftenconflicten” of waardenconflicten
het is goed om bewust te zijn wat voor soort conflict het is.
Heeft iemand overigens goede ervaringen met negeren?:
– reageer niet op wat uw kind zegt of doet
– kijk uw kind niet aan en zeg niets tegen uw kind
– houd vol zo lang het gedrag duurt
– geef positieve aandacht zodra het gedrag is gestopt.
(Ik niet..)
Of met apart zetten?:
– zet uw kind apart na een laatste waarschuwing
– leg uit waarom u uw kind apart zet
– blijf rustig, ga niet in discussie
– u bepaalt wanneer uw kind weer terug mag komen

Tot besluit
Bij macht hoort onmacht die je óók zult voelen.
Bij gezag hoort ontzag.
Waar kiezen we voor? Hoe willen we leven?

Bronnen:

pedagoge Monika Kiel-Hinrichsen
ander studiemateriaal, o.a. Gordon, Baumrind et al.

Nieuwe seksuele revolutie is nodig

9 reacties / Analyses, Filosofie, Ideeën, Psychologie, Visionair leven, Visionaire vragen / Door / 14 februari 2015

Met Freud als bodem, zijn we toe aan een nieuwe fase in de maatschappij op het gebied van de seksualiteit. Seksualiteit kan men beschouwen als een drift, maar het omgaan met seksualiteit kan bewuster en zelfs stijgen tot het hoge bewustzijn, zoals bij Tantra, waar de partners zeer respectvolle en intieme seks ervaren. Maar voor veel mensen is alleen al kunnen praten over hun seksualiteit al heel moeilijk, en soms zelfs taboe. Veel mensen, ook in relaties, zijn eenzaam, of willen het snel afronden, of zoeken hun heil op internet.

Seksuele intimiteit bepaalt hoe succesvol een relatie blijft
Uit onderzoek van de Israëlische psychologe Gurit E. Birnbaum(1) blijkt dat het geheim van een lange en gelukkige relatie veel seksuele intimiteit is. Veel echtscheidingen, menselijk leed en relationele drama’s zouden dus voorkomen worden als partners tijd voor elkaar zouden vrijmaken om geregeld op respectvolle en intieme manier met elkaar te vrijen.
Ook zou dit betekenen dat mensen op respectvollere manier met elkaar omgaan en elkaar niet zouden zien als object om lusten mee te bevredigen.

Meer openheid helpt uitwassen van parafilie te voorkomen

Lichamelijke, respectvolle intimiteit is het levenselixir van goede liefdesrelatie.

Problemen kunnen hier makkelijk ontstaan, en door de intimiteit is de stap naar de hulpverlening ook niet makkelijk.
Een seksuoloog hanteert een vragenlijst die allebei de partners bijvoorbeeld, ieder voor zichzelf, dient in te vullen, en maakt hieruit een analyse. Hieruit destilleert hij de oorzaken, de verschijnselen, en de gevolgen.
Een bekende parafilie is pedofilie. De overheid in Groot-Brittannië heeft een campagne gestart onder de titel “Stop it now.”

Minister van Volksgezondheid Edith Schippers (VVD) wil ook in Nederland een voorlichtingscampagne die hulp biedt. De feiten onder ogen zien is immers de eerste weg naar genezing. Als het taboe op seksuele gevoelens wordt opgeheven, kan en durft iemand naar hulpverlening nog voordat er schade is aangericht.
Ook antroposofische geneeskunde richt zich op de totale mens:

  • Onderliggende lichamelijke en emotionele factoren die geleid hebben tot de ziekte
  • De plek die de ziekte inneemt in de biografie van de patiënt
  • Wat deze ziekte voor de patiënt en diens omgeving betekent
  • Belemmering en ontwikkelingsmogelijkheid door ziekte
  • De rol, die het persoonlijkheidstype speelt
  • Afwijkende ontwikkeling en afwijkend gedrag bij kinderen.

Bij een constitutiebehandeling maken aanleg, ontwikkeling, lichamelijke en emotionele factoren onderdeel van de behandeling uit. Verder zijn er geneesmiddelen en therapieën.
Naast parafilie zijn er nog heel veel andere mogelijkheden voor seksualiteit die volwassen behoeftes kunnen vervullen. Denk aan ageplay, rollenspel, neotantra en dergelijke.

Vragenlijst van een seksuoloog
Wat betekent dit nou voor jou? Seksuologen gebruiken vaak de onderstaande lijst met aandachtspunten om in kaart te brengen wat er schort in het seksleven of een seksuele relatie. Deze vragen vormen een goed uitgangspunt om het eigen seksleven of eigen relatie onder de loep te nemen.

1 Vader (geboortejaar, jaar/oorzaak overlijden, beroep, persoonlijkheidstrekken)
2 Moeder (idem)
3 Relatie tussen ouders (m.n. tederheid, lich. contact, emotioneel contact)
4 Relatie met ouders (m.n. tederheid, lich. contact, emotioneel contact)
5 Sfeer in huis (opvoedingsklimaat, houding t.o. seksualiteit)
6 Aantal kinderen (jongens, meisjes, jouw plaats)
7 Relatie met broers en zusters (vroeger en nu)
8 Rol godsdienst (m.n. wat betreft seksualiteit)
9 Zindelijkheidsopvoeding, onwillekeurig lozen van urine (enuresis)
10 Seksuele spelletjes
11 Verwaarlozing, mishandeling (lichamelijk, psychisch)
12 Seksuele traumata (nare of negatieve ervaringen, incest, sexueel misbruik)
13 Seksuele voorlichting (wanneer, door wie, hoe, beleving; nu voldoende kennis)
14 Houding/sfeervan de voorlichters t.o.v. seksualiteit (normen)
15 Secundaire geslachtskenmerken (haargroei, borsten, stemverandering etc.): welke leeftijd; ontwikkeling; beleving
16 Eerste maandelijkse bloeding als begin van menstruele periode (Menarche). Wanneer, hoe, beleving; problemen
17 Eerste ejaculatie (uitstoot van sperma). Wanneer, hoe, beleving
18 Eerste orgasme (toppunt van seksuele opwinding). Wanneer, hoe, beleving
19 Begin masturbatie (begin zelfbevrediging). Wanneer ontdekt, hoe beleving; evt. waarom niet
20 Seksualiteit tijdens de puberteit (beleving)
21 Masturbatie vòòr vaste relatie (frequentie, attitude, stimuli, masturbatiefantasieën)
22 Homoseksuele fantasieën, ervaringen
23 Prostitutie vòòr vaste relatie (bezocht of zelf gedaan, hoe vaak, beleving)
24 Parafilieën (afwijkende seksuele behoeften). Fantasieën, neigingen, daden
25 Verliefdheden (wanneer, hoe, beleving)
26 Eerste vrijen (wanneer, hoe, beleving)
27 Eerste coïtus (wanneer, hoe, beleving)
28 Seksuele relaties vóór eerste duurzame partner (vast, promiscue, leeftijdsverschil)
29 Contraceptie (geslachtsgemeenschap voorkomen). Welke, beleving, problemen
30 Eerste duurzame partner (data, emotionele relatie, seksualiteit)
31 Eerder(e) huwelijk(en) (wanneer, hoe, beleving)
32 Huidige huwelijk of vaste relatie (data, kennismaking, reactie omgeving)
33 Persoonlijkheidstrekken huidige partner
34 Seksuele “eigenschappen” huidige partner
35 Seksuele relatie nu (libido/seksuele drijfkracht), initiatief, voorspel, coïtusfrequentie (aantal keren geslachtsgemeenschap), niet-coïtale seks, functiestoornissen, satisfactie, seksuele fantasieën)
36 Masturbatie (fantasieën nu, frequentie, beleving, attitude partner)
37 Emotionele relatie nu ( affectie, belangstellingen, vrienden, communicatie, denken over scheiding)
38 Kinderen (kinderwens, vruchtbaarheidsproblemen, zwangerschappen, partus, leeftijden, bijzonderheden)
39 Seksuele relatie tijdens en na zwangerschappen
40 Seksuele activiteit tijdens de menstruatie (hoe wordt menstruatie ervaren)
41 Seksuele activiteit tijdens en na de overgangsjaren (het climacterium m.n. postmenopausaal)
42 Seksuele activiteit tijdens en na de menopauze (het climacterium virile)
43 Buitenechtelijke relaties (wanneer, hoe, beleving)
44 Buitenechtelijke seksualiteit (wanneer, hoe, beleving, prostitutie)
45 Seksuele interesses (boeken, erotische films, etc.)

Bron
1. G. Birnbaum, O. Cohen en V. Wertheimer, Is it all about intimacy? Age, menopausal status, and women’s sexuality, Personal Relationships (2007)

Werkenden worden steeds meer opgezweept, terwijl ook steeds meer mensen zonder baan zitten. is arbeidstijdverkorting de oplossing? Bron: Cambridge University

’28-urige werkweek oplossing werkloosheid’

5 reacties / Analyses, Economie, Ideeën, Mensheid, Social Engineering, Visionair leven / Door / 19 februari 2014

Onze maatschappij wordt ontwricht door een steeds groter verschil tussen de werkende ‘haves’ en de niet-werkende ‘have-nots’. Werkenden worden steeds verder overwerkt, waar werklozen in aantal toenemen en de afstand met de arbeidsmarkt steeds verder zien groeien.
Maarten van Mook, oprichter van human consultancy bureau Personal Potential, denkt dat er een logisch antwoord is op dit dubbele probleem: de werkweek verkorten van 40 uur naar 28 uur, zodat de werkstress wordt verminderd en  er ook weer kansen komen voor jongeren en ouderen.

Onze levensverwachting is in 50 jaar tijd met tenminste 15 jaar toegenomen. Onze grootouders waren met 65 jaar echt oud, terwijl veel 65 jarigen nu leuke dingen doen en zich gedragen als 50 jarigen van de jaren zestig. Het is dus ook niet verwonderlijk dat we tegenwoordig later volwassen worden. Vroeger hadden we één puberteit en heden ten dage lijken we er wel twee te hebben. Tijdens de puberteit verandert het perspectief op ons leven. Het lijkt een beetje op de metamorfose van rups naar vlinder. Onze uiterlijke volwassenheid begint wanneer we 18 jaar worden en zo ergens tussen de 40 en 50 jaar worden we pas emotioneel volwassen. We hebben
nu als mens dus meer ruimte nodig voor onszelf om zo echt tot bloei te komen. Werk en loopbaan kunnen aan ons groei- en bloeiproces een belangrijke bijdrage leveren als we accepteren dat onze volwassenheid beperkt is en dat onze jeugdigheid mens en maatschappij inspireert en van de nodige vitaliteit voorziet. Naast inspiratiebron dient deze verhandeling als sfeerverblijder, het is licht en luchtig geschreven met de bedoeling om onze ervaring van werken aangenamer te maken.

Werkenden worden steeds meer opgezweept, terwijl ook steeds meer mensen zonder baan zitten. is arbeidstijdverkorting de oplossing? Bron: Cambridge University
Werkenden worden steeds meer opgezweept, terwijl ook steeds meer mensen zonder baan zitten. is arbeidstijdverkorting de oplossing? Bron: Cambridge University

Voordelen van de 28-urige werkweek
Voor de arbeidsmarkt is het voordeel van de werkweek van 28 uur het scheppen van nieuwe werkgelegenheid. Namelijk door de arbeidstijdsverkorting van 7 banen van 40 naar 28 uur, komt ruimte
vrij voor drie banen van 28 uur. Passen wij een kleine schaalvergroting toe, dan zien we dat we bij de arbeidstijdsverkorting van 700.000 banen, 300.000 nieuwe banen creëren! 700.000 banen vormen ca. 10%
van alle banen in NL. Dus, naast alle voordelen voor het bedrijven die hun rendement significant verhogen en de werknemers die worden gepromoveerd tot arbeidsmarktparticipanten, zelfbewuste professionals
of intrapreneurs, zal de arbeidsmarkt weer volledig tot bloei komen!
Kanttekening is wel dat dit mogelijk is als vraag en aanbod op de arbeidsmarkt 100% gesynchroniseerd zijn.
In de praktijk zullen minder dan 3 werkplekken gecreëerd worden voor de 7 werkplekken die verkort zijn van 40 naar 28. Kunnen de nieuwe gecreëerde werkplekken snel worden ingevuld door professionals met
vergelijkbare kwaliteiten en werkervaring? En zo nee, wat moet er gebeuren opdat de nieuwe participanten snel gelocaliseerd kunnen worden?
Een mooie uitdaging voor de hedendaagse HR functionaris om in samenspraak met arbeidsmarktintermediairs en het UWV de juiste professionals aan te trekken.

Voor wie is de 28urige werkweek bedoeld?
De werkweek van 28 uur is een verdienste voor werknemers die lange tijd 40 uur hebben gewerkt. In principe komen alleen werknemers boven de 40 jaar in aanmerking voor deze regeling.
Verdere criteria zijn hogeropgeleid (HBO/WO), proactieve mentaliteit of ondernemersmentaliteit. Via een profielschets kan het HR Management achterhalen in hoeverre de werknemer inderdaad een proactieve of
ondernemersmentaliteit heeft. Een eerste schatting geeft aan dat zo ongeveer 10% van alle werknemers in NL de voordelen van de 28 urige werkweek zullen inzien en ervaren. Ook gaan we uit van een minimumsalaris, bijvoorbeeld € 3000 bruto per maand, waarboven de regeling kan worden aangeboden.
Verder kan de 28 urige werkweek worden aangeboden aan één partner van koppel van tweeverdieners of aan ouders met schoolgaande kinderen die een (te) dure oppas hebben ingeschakeld tijdens werktijden.
Een voorbeeld zien wij later in deze verhandeling.
Verder is de werkweek van 28 uur interessant voor werknemers van de volgende kalibers. In het
hieropvolgende hoofdstuk zullen we zien hoe deze types werknemers kunnen worden geïdentificeerd.

  • Zelfbewuste professionals
  • Intrapreneurs
  • Flexibele, bescheiden en solidaire werknemers
  • Carrièreswitchers
  • Werknemers die gevoelig zijn voor stress

Volledige versie
De werkweek van 28 uur

Slechterik of held spelen beïnvloedt werkelijk leven

1 reactie / Psychologie / Door / 13 februari 2014

Virtual reality games en role playing games zijn minder vrijblijvend dan tot nu toe aangenomen. Uit psychologisch onderzoek blijkt dat het spelen van een slechterik of juist van een held, leidt tot gedragsveranderingen. Wat zijn de consequenties voor real life?

Het experiment
De onderzoekers Yoon en Vargas, die beide aan de Amerikaanse University of Illinois te Urbana-Champaign werken, deden onderzoek naar de invloed die het spelen van een held of schurk in een videogame had op het gedrag van hun proefpersonen. De 194 proefpersonen, studenten, werden random toegewezen aan drie groepen. De ene groep proefpersonen speelde in de game de rol van de Marvel Comics strip- en filmheld Superman, de andere die van de slechterik uit de Harry Potterreeks, de boze tovenaar Voldemort. De controlegroep speelde met een cirkel-avatar. Vervolgens werden alle drie groepen onderworpen aan een smaaktest. Ze kregen chocoladesaus en chilisaus te proeven en kregen vervolgens de keuze, welke saus en in welke hoeveelheid zij aan een andere testdeelnemer wilden geven.

Mensen die zich vereenzelvigen met Superman blijken te kiezen voor chocoladesaus.
Mensen die zich vereenzelvigen met Superman blijken te kiezen voor chocoladesaus. Bron: Wikimedia Commons

Uit het onderzoek bleek dat de groep die vijf minuten als Superman speelde, twee keer vaker chocoladesaus voorschotelde dan chilisaus. De groep die Voldemort speelde, gaf juist twee keer vaker chilisaus en ook in grotere hoeveelheden. Dit alles vergeleken met de controlegroep die als cirkel speelde.

Mens geeft zijn eigen realiteit vorm, en de realiteit geeft de mens vorm
In feite is dit een bewijs van een al langer bestaand fenomeen, dat onder meer door de Indiase filosoof Siddhartha Gautama (beter bekend als Buddha) en Jezus van Nazaret is beschreven: de gedachten  van de mens bepalen de rol die hij of zij speelt. Tegelijkertijd bepaalt deze rol de gedachten van de mens. Het is dus verstandig om inspirerende en positieve omgevingen op te zoeken. Je kan dan bijvoorbeeld denken aan de natuur, architectonisch fraai vormgegeven steden en dorpen en natuurlijk het gezelschap van positief ingestelde mensen. Heb je eenmaal positieve energie opgedaan, dan kan je die doorgeven aan je omgeving, door bijvoorbeeld mooie dingen te maken en rommel (real life en psychisch) op te ruimen.

Het is ook verstandig te kiezen voor een positieve rol en een positief rolmodel. Heb je bijvoorbeeld een baan die er in feite uit bestaat om je medemensen te belazeren, lastig te vallen en/of te schaden, dan ben je beter af zonder deze baan. Je zal er een beter mens door worden. Probeer in plaats hiervan een held te worden in je eigen omgeving, en als dat lukt, ook met grotere reikwijdte. Geld is belangrijk, maar niet alles. Verkoop niet je ziel.

Bron 
G. Yoon, P. T. Vargas, Know Thy Avatar: The Unintended Effect of Virtual-Self Representation on Behavior,Psychological Science, 2014, DOI: 10.1177/0956797613519271g

TED Talk: hoe stress je vriend kan worden

6 reacties / Psychologie, Visionair leven / Door / 23 januari 2014

Stress doet je hart racen, versnelt je ademhaling en doet je zweten. Stress werd lange tijd gezien als vijand nummer 1, maar nieuw onderzoek toont aan dat stress enkel gevaarlijk is als je denkt dat het gevaarlijk is! Psychologe Kelly McGonigal spoort je aan om stress als iets positiefs te zien en geeft ons een nog niet eerder toegepaste oplossing: zoek contact met anderen.

Contact zoeken met anderen werkt vooral goed voor vrouwen. Voor mannen zijn de voordelen wat minder duidelijk, maar het opzoeken van een vertrouwde omgeving, zoals thuis of een stamkroeg, zal zeker ontspannend werken.

Video: Robots met een ziel

4 reacties / Ideeën, Ideeën en techniek, Visionaire vragen / Door / 22 januari 2014

Met de miljardeninjecties van Google en andere megacorporaties in robotproducenten is de conclusie onontkoombaar: we zullen de komende jaren gezelschap krijgen van robots. Veel robots. Niet alleen meer in fabrieken, maar ook steeds meer  in huis en op plaatsen waar er veel interactie is met mensen. Sommige robotbouwers willen daarom robots bouwen met een hoog aaibaarheidsgehalte, waar mensen daadwerkelijk emotionele banden mee op kunnen bouwen. Lovotics gedoopt, zo ongeveer het ergste neologisme dat ik in mijn middelbare leven ben tegengekomen. Willen we dat wel? En is er nog wel plaats voor veel mensen als ze steeds meer weggedrukt worden door machines, ook bij intermenselijke relaties? Of moeten we robots als medeburgers verwelkomen in onze samenleving?

Guy Hoffman ontwikkelde robots die, wel, iets van de swing van jazzmuzikanten moeten overbrengen. Is hij daarin geslaagd? Oordeel zelf…

Zelfmedelijden is vaak net zo schadelijk als heroïne. Bron: Wikimedia Commons

Zelfmedelijden als heroïne

13 reacties / Analyses, Filosofie, Ideeën, Misvattingen / Door / 2 januari 2014

Heroïne, een aan de pijnstiller morfine verwante stof, werd in de jaren zeventig bekend als de drug die gebruikers voor een paar uur een warm, troostend gevoel gaf, maar ze langzaam ten gronde richt. Minder bekend is dat zelfmedelijden vergelijkbare verwoestende gevolgen heeft. Hoe stoppen we zelfmedelijden?

Zelfmedelijden is vaak net zo schadelijk als heroïne. Bron: Wikimedia Commons
Zelfmedelijden is vaak net zo schadelijk als heroïne. Bron: Wikimedia Commons

Medelijden: erg nuttig
De meeste mensen vinden zichzelf aardig. Dat is ook goed, want anders zouden ze niet voor zichzelf zorgen. Met aardige personen heb je al snel medelijden, als ze iets vervelends overkomt. Ook dat is goed. Medelijden en wederzijdse sympathie zijn het cement waarmee mensen, en dus ook de mensenmaatschappij,  aan elkaar hangen. Medelijden zorgt voor een sociaal vangnet en voorkomt dat we dingen doen die andere mensen schaden. Ook geeft het een gerust gevoel, waardoor we meer dingen durven te wagen, en ook kunnen wagen. Gaat het mis, dan zullen mensen die ons aardig vinden zich immers in  onze miserie verplaatsen en ons helpen.

Heroïne als ontaarde endorfine
Ons lichaam maakt endorfinen aan om ons bij pijn of inspanning beter te laten voelen. Zo voorkomt het lichaam dat we altijd pijn vermijden. Endorfinen grijpen in op het beloningscentrum van ons brein en laten ons pijn negeren. Uit de onrijpe vrucht van de papaverklaproos wordt opium gewonnen, het gedroogde melksap. De farmacologisch actieve stof hierin, morfine, is een krachtige pijnstiller, maar sterk verslavend omdat deze chemisch sterk lijkt op endorfinen, dus ook op het beloningscentrum van de hersenen werkt.

Heroïne, dat door chemici uit morfine wordt bereid, werkt nog veel sterker en verslavender: de twee extra CH3CH2-groepen laten heroïne sneller de bloed-hersenbarrière passeren. Het gevolg: veel mensen werden verslaafd aan deze drug, met jarenlange ellende, vaak zelfs de dood, tot gevolg.

Zelfmedelijden als ontaard medelijden
We hoeven niet over ons te laten lopen: we hebben dezelfde rechten en plichten als andere mensen. Voor jezelf opkomen, omdat je onrechtvaardig of oneerlijk behandeld wordt is terecht. Of als we om hulp vragen als we deze echt nodig hebben. Anders wordt het als we medelijden met onszelf krijgen. We voelen ons beter, maar tegen een hoge prijs.

De gevolgen van zelfmedelijden
Het gevaarlijkste gevolg van zelfmedelijden is dat je je neerlegt bij de tegenslag. Hierdoor blijf je in de tegenslag zitten. Ook ga je minder van jezelf eisen. Je wilskracht, je mentale spier verslapt. Je gaat geloven dat ellende natuurlijk is en daardoor ga je ellende ook opzoeken in plaats van positiviteit in je leven te  zoeken. Ook worden andere mensen op een gegeven moment moe van je.

Humor: het beste medicijn
De beste manier om zelfmedelijden te overwinnen is om jezelf en de ellende te lachen. Vaak zijn er onverwachte positieve kanten aan een tijdelijke tegenslag. De manager in de WW heeft nu eindelijk de tijd om wat goede boeken te lezen. Een ziekte las kanker is afschuwelijk om door te maken, maar laat patiënten vaak wel wijzer en met een sterkere wilskracht achter, als ze de strijd tegen kanker winnen. Je vriendenkring wordt uitgedund, maar dan weet je meteen wie je echte vrienden zijn die je door dik en dun blijven steunen.