Was Breivik krankzinnig of visionair?
Veel mensen kunnen er -begrijpelijk- met hun verstand niet bij dat iemand in koelen bloede zeventig tot tachtig mensen afslacht. Ook psychiaters tasten in het duister over de beweegredenen van de man. Wat als wat hij zegt waar is en hij inderdaad uit politieke overtuiging deze moorden gepleegd heeft?
Wie is Anders Breivik?
Over het leven van Anders Behring Breivik zijn enkele details naar boven gekomen. Bekend is dat hij op school een intelligente leerling was die het geregeld opnam voor klasgenoten die werden gemolesteerd. Later belandde hij in de tegencultuur en bracht hij zijn avonden door met het spuiten van graffiti in Oslo. Later begon hij voor zichzelf en boekte hierbij voldoende succes voor het bijeengaren van een redelijk kapitaal.
Hij woonde tot zijn dertigste bij zijn moeder. Hij was hier klaarblijkelijk niet erg gelukkig mee, getuige de vele denigrerende opmerkingen in zijn manifest over feminisme.
Hij slaagde er in met diverse betrekkingen en eigen bedrijven enkele honderdduizenden euro’s bij elkaar te krijgen die hij in zijn geheel aanwendde om zijn aanslagen voor te bereiden en uit te voeren.
Is Breivik krankzinnig?
Door veel commentatoren is Breivik een psychopaat genoemd. Dit is begrijpelijk; dit maakt deze schokkende gebeurtenissen het gemakkelijkst om te verwerken. Hiervoor pleit dat hij klaarblijkelijk geen remmingen had om willekeurig een grote hoeveelheid mensen af te slachten en zijn vermogen om maandenlang alleen te zijn. Ook heeft hij een zeer hoog ontwikkeld gevoel van eigenwaarde, op het narcistische af.
Hiertegen pleiten echter doorslaggevend de jarenlange, haast dwangmatig goed geplande voorbereidingen die de man pleegde om zijn daad te volvoeren. Psychopaten zijn hier te ongeordend voor. Hij slaagde er in gedurende vele jaren de Noorse politie, buren en geheime dienst om de tuin te leiden, de ingrediënten voor de ammoniumnitraatbommen en zware wapens ongemerkt in handen te krijgen en zonder scheikundige opleiding hier explosieven uit te bereiden.
Bij de voorbereiding van zijn gruweldaden legde hij persoonlijke kwaliteiten aan de dag die doorgaans als bewonderenswaardig worden gezien. En weinig bij psychopaten voorkomen.
Moordenaars zijn niet per definitie krankzinnig
Dat iemand in staat is mensen te vermoorden maakt iemand niet per definitie tot krankzinnige. Weliswaar heeft de mens (gelukkig) een sterke aangeboren remming om andere mensen te vermoorden, maar deze remming is door conditionering te doorbreken.
Er worden door koningin Beatrix en andere hotemetoten geregeld allerlei lintjes opgeprikt bij mensen die zijn opgeleid om te doden en hier succes mee boekten. De menselijke geschiedenis is bezaaid met gevallen waarin georganiseerde moordpartijen, ook wel bekend als oorlogen, plaatsvinden en de grootste moordenaars als grootste helden worden vereerd. Dat wil zeggen: als ze winnen. Breivik ziet zichzelf als soldaat, als een eenmansleger dat het opneemt tegen de ‘multiculturele, marxistische elite’.
Klassiek-psychologische verklaringsmodellen, waarin de tempeliersorde als substituutvader en vrouwenhaat door een overheersende moeder een belangrijke rol spelen, zijn, kortom, kansrijker dan de aanname dat Breivik een psychopaat is. Vermoedelijk (we kunnen alleen speculeren) heeft hij de rampzalige situatie van zijn gezin (moeder en zuster door geslachtsziekten gehandicapt) gezien als symptomatisch voor het verval van de Noorse en westerse samenleving. Zijn vader was bepaald geen inspirerend rolmodel, waardoor hij zijn toevlucht zocht tot een ideaalbeeld: de moderne incarnatie van de ridder. De voornaamste reden waarom Breivik tot zijn gruweldaden kwam, is echter niet emotioneel of psychologisch. Hij was (en vermoedelijk: is) er intellectueel van overtuigd dat de problemen zo ernstig zijn dat alleen door deze beestachtige slachtpartij aan te richten, er een kans bestaat dat ze opgelost kunnen worden.
Op welke punten heeft Breivik gelijk?
Wie het omvangrijke geschrift van Anders Breivik doorleest, komt tot de conclusie dat de man over enkele zaken inderdaad de spijker op zijn kop slaat, maar op andere punten faliekant de mist in gaat.
Europa is haar wortels kwijt
Breivik heeft zonder meer gelijk in de constatering dat er in de laatste decennia een culturele oorlog heeft gewoed van een ‘progressieve’ elite tegen de eigen geschiedenis en cultuur. Deze oorlog is alleen te vergelijken met die in het moderne China tijdens de Culturele Revolutie heeft plaatsgevonden. Het resultaat is dat de Europese bevolking cultureel gezien verweesd is. Vooral het cultuurrelativisme heeft er toe geleid dat de maatschappij haar richting is kwijtgeraakt. Door haar geschiedenis te ontkennen en te vergeten is Europa haar toekomst kwijtgeraakt.
Islamisering
Verder ziet hij de islamisering en het snel toenemende aantal islamieten als een grote bedreiging voor Europa. Inderdaad is het vooruitzicht dat de akelige politieke en religieuze ideeën van de omstreden uitvinder van de islam, Mohammed, een grote invloed krijgen in Europa bijzonder onaangenaam.
We moeten echter wel constateren dat de islam intellectueel gezien weinig voorstelt en vooral de beschrijving van het paradijs op de lachspieren werkt. De inspirator van het christendom, de visionaire Jezus van Nazareth, en de grondlegger van het boeddhisme, prins Siddharta Gautama, of wat dat betreft de edele hoofdpersonen in het magistrale hindoeïstische epos Mahabharata, waren oneindig veel verhevener en stralender persoonlijkheden dan de wrede, manipulatieve, door jaloezie en machtshonger geplaagde koopman Mohammed en diens handlangers.
De islam heeft zich slechts kunnen handhaven en uitbreiden door de ijzeren discipline die dit geloof zijn aanhangers oplegt. Het kan alleen gedijen in een klimaat van angst en intimidatie, in een maatschappij waarin mensen hun gevoel voor rechtvaardigheid en spirituele eigenwaarde kwijt zijn geraakt. Niet voor niets gaf Mohammed zijn volgelingen de opdracht om de gevreesde Arabische spotdichter Ka’b ibn al-Ashraf die hem op de hak nam, alsmede andere spotdichters, te vermoorden.
In een vrije maatschappij wordt religieuze zotteklap niet zonder meer door politici en media in bescherming genomen. Godsdienstig geïnspireerde terreur en intimidatie door islamieten, de reden dat veel ex-islamieten voor hun leven moeten vrezen, worden beantwoord door kordaat politieoptreden. Hiermee verdwijnt het beschermende schild voor de islam; zal de bekrompen islamitische denkwijze zo veel externe en interne spot opwekken, dat islamieten hun geloof zullen opgeven of op een hoger plan brengen (e.g. Ahmadiyya, ibadisme of soefisme).
Monoculturalisme versus multiculturalisme.
Waar door de culturele elite het zogeheten multiculturalisme wordt opgehemeld, constateert Breivik terecht dat dit een intellectueel monstrum is. Multiculturalisme betekent namelijk: het hanteren van meerdere, met elkaar strijdige ethische stelsels tegelijkertijd. Een voorbeeld van een multiculturele staat was het Zuid-Afrikaanse apartheidsbewind (waarbij de zwarte culturen een ondergeschikte rol speelden). Monoculturele landen als Japan, Zuid-Korea en China doen het economisch erg goed. Klaarblijkelijk is een multiculturele samenleving dus niet nodig om een welvarende en succesvolle samenleving te scheppen, als deze samenleving maar open staat voor externe ideeën en de bruikbare elementen hierin overneemt en doorontwikkelt.
Waar Breivik er naast zat
Ondanks dat hij op meerdere punten een juiste analyse maakte van de Europese ziekte, bracht zijn logica hem er toch toe om een beestachtige slachtpartij aan te richten die alles geweld aandeed waar de Europese normen en waarden voor staan. De reden: hij ging op enkele essentiële punten totaal de mist in, waardoor hij onnoemelijk menselijk leed heeft aangericht en de Europese cultuur te schande heeft gemaakt. Hiermee maakte Breivik zichzelf net als Adolf Hitler voor hem, onderdeel van het Europese probleem, niet van de oplossing.
Breivik kent geen moraliteit.
Net als de marxisten en islamieten waarop Breivik zo afgeeft, ziet hij mensen als vee, als klei die kan worden gemanipuleerd om historische processen te verwezenlijken. Elke daad is geoorloofd om een doel te bereiken: het doel heiligt de middelen. Het ontgaat hem totaal dat de oorlog tussen de christelijke idee en de islamitische, voor een groot deel om deze moraliteit draait.
Breivik richtte zijn wraak niet op misdadigers, bijvoorbeeld verkrachters of pooiers als Saban Baran, maar op een groep kinderen en jonge volwassenen. Hiermee stelt hij zich op hetzelfde morele vlak als veel islamieten en marxisten, denk aan Stalin, Khomeini en Pol Pot.
Breivik stelt geen alternatief voor.
Breivik kent geen moraal, geen spirituele inspiratie, dus kon hij niets anders dan verderf zaaien. Zoals de Leidse professor Afshin Ellian, die als Iraanse vluchteling de islam uit bittere ondervinding kent, al zeer terecht stelde: Breivik dacht bij het voorbereiden en uitvoeren van zijn aanslagen als een islamist, niet als een verdediger van waar Europa voor staat.
Hij gaf met zijn daden aan dat hij net als de omstreden uitvinder van de islam, Mohammed, gelooft dat het doel de middelen heiligt. Hiermee onderwierp hij zich aan het kwaad. Zelfs een derderangs geloof als de islam zal de culturele oorlog winnen als er geen alternatief, een modern metafysisch en ethisch systeem, tegenover staat.
Staatskerk
Breivik verwijst in zijn manifest vaag naar een ‘Europese Kerk’ die deze culturele oorlog moet gaan leiden. Hiermee verdwijnt het onderscheid tussen kerk en staat, een andere unieke christelijke en Europese kernwaarde.
Kortom: als Breiviks plannetjes uit worden gevoerd, zal zijn glorieuze Europa veel weg hebben van een islamitisch kalifaat onder een andere naam.
Wat is dan wel een oplossing?
Wat Europa nodig heeft is een heropstanding van de spiritualiteit, van de moraliteit, geen slachtpartijen op misleide kinderen die in strijd zijn met alles waar de Europese normen en waarden in het algemeen en het christendom in het bijzonder voor staan. Breivik noemde zichzelf een ridder. Ridders zweren de zwakken en de onschuldigen te beschermen en zich aan de geboden van het christelijk geloof te houden.
De beste kandidaat is een versie van het christendom die in harmonie is met de moderne wetenschap (en wetenschap in het algemeen). Hierbij past een geloofspraxis die de nadruk legt op ethiek. Ook andere spirituele tradities, zoals het hindoeïsme of andere spirituele religies (boeddhisme, baha’i, sikhisme, zoroastrisme) bevatten veel waardevolle elementen die als inspiratiebron kunnen dienen.
Slagen we erin een spirituele renaissance van Europa te bereiken, dan zal niet alleen Europa gered worden, maar zal Europa weer opnieuw een licht worden dat de rest van de wereld inspireert.
De weg naar de redding van Europa, en zelfs de wereld, ligt niet in wapengeweld en moorden, zoal Breivik denkt, maar binnen ons, in ons hart. Falen we, weigeren we te kiezen voor het Licht, dan zal een ongekende periode van duisternis aanbreken.
Bron:
A. Breivik, 2083 – A European Declaration of Independence (2011)