Overbevolking oorzaak milieuproblemen
Hoe meer mensen er zijn, hoe meer voedsel je nodig hebt, kleding, huizen en energie. Dit legt een groot beslag op onze natuurlijke hulpbronnen. Tijd voor een strenger bevolkingsbeleid?
Hyperinflatie dreigt
Er wonen bijna zeven miljard mensen op de wereld en hun aantal groeit nog steeds snel.
Omdat we steeds rijker worden, gebruiken we per hoofd van de bevolking steeds meer grondstoffen en energie. De prijzen van grondstoffen en energie schieten nu omhoog: ze zijn bijna verdubbeld sinds 2002. het is een kwestie van tijd voor dit ook door gaat werken in de kosten van levensonderhoud. Er ligt dus een inflatoire bom van tegen de tachtig tot honderd procent op ons te wachten. Tot nu toe hebben producenten deze opgevangen door de kosten te verlagen en zuiniger om te springen met grondstoffen en energie, met name in de industrie, dienstverlening en het vervoer zijn hier enorme mogelijkheden voor, maar de rek is er zo langzamerhand uit, zeker in de voedingsindustrie. Het is een kwestie van enkele maanden tot jaren voor deze grondstofprijs-stijgingen zullen leiden tot flinke prijsstijgingen, ook voor de consument.
Steeds meer landgebruik
We gebruiken ook veel land, omdat er veel voedsel nodig is om zeven miljard mensen in leven te houden. Een groot deel van de landbouwgrond is niet erg vruchtbaar maar wordt toch bebouwd door keuterboertjes om in ieder geval een marginaal bestaan te kunnen hebben. Grote gebieden worden kaalgegraasd door vee, waardoor de schaarse vegetatie verdwijnt en steppes veranderen in woestijnen. Zelfs dit blijkt echter niet voldoende. De rek in de gangbare landbouw is bereikt. Alleen groene wolkenkrabbers en dergelijke kunnen de enorme hoeveelheden voedsel produceren die voor de groeiende bevolking nodig zijn.
Steeds meer mensen: de grondoorzaak
Hoewel we door slim gebruik en hergebruik van grondstoffen veel meer kunnen bereiken dan door pessimisten wordt gedacht, zit er toch een bovengrens hieraan. Een mens, zelfs een zeer zuinig levende consuminderaar, heeft domweg een bepaalde hoeveelheid calorieën met voldoende voedingswaarde nodig om in leven te blijven. Verder kost iedere activiteit, zelfs achter de computer zitten of lezen bij het licht van een spaarlamp, energie. Het is onethisch om een groot deel van de wereldbevolking te veroordelen tot een leven van armoede en hongerdood. Het is veel effectiever om te voorkomen dat er al te veel mensen worden geboren.
Daar staat tegenover dat door een grote hoeveelheid mensen te concentreren, schaalvoordelen ontstaan. In bijvoorbeeld New York City, met 8,3 miljoen mensen op een oppervlakte half zo groot als Utrecht, is het lonend om een uitgebreid openbaar-vervoer netwerk en tal van gratis kwaliteitskrantjes te produceren. Ook kunnen meer mensen vlak bij elkaar ook meer creativiteit ontwikkelen en zuiniger produceren. Dat laatste wordt wel eens vergeten door mensenhaters.
Gaat heen en vermenigvuldigt u
De bevolkingsgroei is het hoogste in gebieden waar religie een sterke rol speelt. Vooral in islamitische landen is bevolkingspolitiek vrijwel afwezig wegens religieuze bezwaren van de oppermachtige religieuze leiders, die zich weer baseren op de koran en de soenna. In christelijke landen is er de notie van rentmeesterschap (dat zijne onheiligheid de paus helaas vergeten lijkt te zijn), in boeddhistische landen en India bestaat er veel respect voor andere levende wezens (waardoor natuurbescherming en bevolkingspolitiek logisch en moreel gewenst is). De opmerkelijke uitzondering onder de islamitische landen: het sjiitische Iran, vaak verketterd door het westen, dat een verstandige bevolkingspolitiek kent.
Patriarchaat leidt tot bevolkingsexplosie
Er lijkt ook een duidelijke samenhang te zijn met een patriarchale maatschappij. De bevolkingsgroei is het hoogst in landen waar vrouwen het minste in te brengen hebben, zoals Jemen, Saoedi-Arabië en Afghanistan. Vrouwen zijn de groep die het meeste te lijden hebben van zwangerschappen en de zorg voor kinderen. De ervaring leert dat zodra vrouwen zelf mogen beslissen hoeveel kinderen ze willen, ze doorgaans kiezen voor een lager kindertal. Voor mannen in patriarchale maatschappijen is het hebben van veel kinderen, vooral zonen, een belangrijke bron van status en ze hoeven er weinig voor te doen.
In het verleden bleef het bevolkingsaantal in patriarchale maatschappijen onder controle omdat ze voortdurend betrokken zijn bij bloedige oorlogen, burgeroorlogen of omdat ze buurlanden onder de voet liepen en zo een uitstroom van de bevolking plaatsvond. Ook leidde de grote ongelijkheid, onderontwikkeling en inefficiëntie in patriarchale landen tot een hoge kindersterfte. Nu, met de komst van nationale grenzen, het VN-handvest dat veroveringsoorlogen verbiedt (en, heel belangrijk, een VS die er op toeziet dat veroveringsoorlogen ogenblikkelijk worden afgestraft) en een verbeterde gezondheidszorg en landbouw werken deze remmen niet meer. Het gevolg is dat in patriarchale landen de bevolking als een raket omhoog schiet.