Algoritme voor menselijke pikorde ontdekt

Wie is de baas op Visionair, Wikipedia of Ekudos? De manier waarop mensen elkaars taalgebruik overnemen, onthult de pikorde en kan zo helpen de onderlinge rang van mensen in online discussies in kaart te brengen.

De pikorde op het web
Zoekmachines en sociale mediabedrijven willen graag weten wie het invloedrijkst is op het web. Dat zijn namelijk de mensen die het gemakkelijkste anderen kunnen beïnvloeden, dus die commercieel het interessantst zijn om übernuttige gadgets aan te slijten. Ook willen zoekbedrijven als Google weten welke artikelen het invloedrijkst zijn op internet, zodat ze deze het hoogste kunnen ranken. Een veelgebruikte methode is het door Marc Kleinberg bedachte algoritme Hyper Induced Topic Search, HITS,  dat uitgaat van twee categorieën: knooppunten en autoriteiten. Pagina’s waarnaar veel autoriteiten verwijzen scoren daarom goed in Google.

Napraten van autoriteiten
Mensen met veel levenservaring weten al dat ondergeschikten de neiging hebben het taalgebruik (en andere gewoonten) van sociale leiders over te nemen. Kleinberg en zijn mede-auteurs hebben op basis hiervan een totaal andere methode bedacht om macht en invloed te meten: het taalgebruik. Als in een online conversatie de ene persoon het taalgebruik van de andere persoon overneemt, is dat een signaal dat die andere persoon een leider is.

Leidend taalgebruik
Iedereen heeft een kenmerkende manier van gebruik van bijwoorden: woorden die op zichzelf niets betekenen maar een grammaticaal kader vormen voor andere woorden. Kleinberg en zijn collega’s onderzochten hoe groot de kans was dat degene die antwoordt, dat ook gebruikt. Hiervoor bestudeerden ze het taalgebruik in het Amerikaanse hooggerechtshof en discussies tussen Wikipedia-schrijvers op de commentaarpagina van Wikipedia-artikelen (vooral bij meer controversiële onderwerpen zijn deze lang). Naast ‘gewone’ Wikipedianen zijn er administrators (die artikelen kunnen vergrendelen en gebruikers kunnen straffen). Kleinberg en zijn collega’s stelden vast dat gebruikers die tot admin werden bevorderd, minder de neiging hadden om het taalgebruik van hun gesprekspartner over te nemen. Tegelijkertijd hebben ‘normale’ gebruikers de neiging juist meer hun taalgebruik over te nemen. Dit proces is overigens onbewust.

Een vergelijkbaar effect werd aangetroffen bij het hooggerechtshof.

Pikorde op Wikipedia en gmail vaststellen
In elk scenario waarin er veel discussie plaatsvindt, kan dit algoritme plaatsvinden. Zo kunnen Wikipedianen onderling worden gerangschikt wat betreft hun invloed. Mogelijk is dit overigens de verklaring voor de eindeloze discussies op Wikipedia tussen overwegend mannen – digitaal haantjesgedrag).

Gevolgen voor privacy
Google zou dit ook kunnen doen in Google gmail. Google (en ook bedrijven als Microsoft met Hotmail) slaan enorme hoeveelheden e-mailverkeer en chatverkeer op. Op deze manier zou Google kunnen bepalen wie de invloedrijkste gebruikers zijn. Of: wie de botste,minst empatische gebruikers zijn. Ook bloggers, tweeters en Facebook pagina’s kunnen een rijke bron van persoonlijke data vormen.

Voor verkopers kan real-time analyse erg nuttig zijn – als een klant zijn taalgebruik overneemt, overtuigt hij de klant. Ook bij onderhandelingen vormt dit een zeer waardevolle feedback. Denk ook aan marketeers. Zij kunnen zo een testgroep zoeken en daar hun  product bij pluggen.

Bronnen
Kleinberg et al., Echoes Of Power: Language Effects And Power Differences In Social Interactionorg, Arxiv.org (2011)

11 gedachten over “Algoritme voor menselijke pikorde ontdekt”

  1. Ik zit hier tussen drie hoogopgeleide vrouwen. Nou, probeer dat maar eens voor de gein. Ze nemen veel over van mij, maar gebruiken dat ook tegen mij en anderen als dat moet. Ik neem waarschijnlijk meer over van hun, dan zij van mij. Digitaal haantjes gedrag vindt je zowel bij de lager als hoger opgeleiden. Het verschil zit hem in de argumentatie bij mondelinge discussies, maar op het net lijken ze allemaal even slim en geleerd. Dat komt omdat je nooit kan zien welke auteur, van welk werk ze nou precies citeren of napraten, of je wordt bedolven onder de links naar het werk van professors zus en wetenschappers zo. Een echte studie gaat in je leven, zelfs al is dit het werk van een ander, je wordt een beetje die ander zal ik maar zeggen. Het werkt als gereedschap dat jou gaat toebehoren. Aan de manier waarop het dan verslijt, veranderd, en mogelijk is verbeterd, herken je iemands werkelijke studie achtergronden. Wie de baas is haal ik er zo uit, maar wat is het nut daarvan? Ik zou het niet weten, als de discussie interessant blijkt, ga ik er in mee, omdat je niet direkt weet of de uitkomsten wel of niet iets opleveren.

Laat een antwoord achter aan Bemoeier Reactie annuleren