Eindeloos Bewustzijn

Cardioloog Pim van Lommel deed de afgelopen twintig jaar onderzoek naar bijna-dood ervaringen (BDE’s) bij patiënten die een hartstilstand hadden overleefd. Hij publiceerde hierover in 2001 in het gerenommeerde tijdschrift The Lancet (zie de publicatie) en schreef vervolgens uitgebreid over zijn onderzoeksresultaten en mogelijke verklaringen hiervoor in het boek Eindeloos Bewustzijn. Inmiddels is het boek ook verfilmd, de trailer is te bekijken op eindeloosbewustzijndefilm.nl.

In Eindeloos Bewustzijn legt Van Lommel stap voor stap uit hoe mensen die klinisch dood zijn toch zo’n indringende ervaring kunnen hebben. Hij doorspekt zijn betoog met verhalen van mensen die een bijna-dood ervaring hebben meegemaakt. Met de meesten van hen heeft Van Lommel persoonlijk contact gehad.

Volgens Van Lommel is de heersende, materialistische visie van artsen, filosofen en psychologen op de relatie tussen hersenen en bewustzijn te beperkt om het verschijnsel te kunnen duiden. Er zijn goede redenen om aan te nemen dat ons bewustzijn niet altijd samenvalt met het functioneren van onze hersenen: het kan ook los van ons lichaam ervaren worden.

Wat is een BDE?

Sommige mensen die een levensbedreigende crisis hebben overleefd melden een buitengewone ervaring in hun bewustzijn. Een BDE is de gemelde herinnering aan alle indrukken tijdens deze bijzondere bewustzijnstoestand, met enkele specifieke elementen, zoals het ervaren van een tunnel, licht, een levenspanorama of levensterugblik, het ontmoeten van overleden dierbaren, of het waarnemen van de eigen reanimatie (uittreding).

Deze bijzondere bewustzijnstoestand kan optreden tijdens een hartstilstand, dus tijdens een periode van klinisch dood, maar ook bij ernstige ziekte; bij een hersenbeschadiging met coma ten gevolge van een verkeersongeluk of hersenbloeding; bij shock door bloedverlies, bijvoorbeeld na een bevalling; bij bijna-verdrinking (meestal bij kinderen); of tijdens een stervensproces (sterfbedvisioen). BDE’s worden ook gemeld bij depressie, tijdens meditatie of zonder duidelijke oorzaak. Men hoeft dus géén hersenbeschadiging te hebben om een BDE te ervaren. Een BDE heeft altijd een transformatief karakter en heeft onder meer tot gevolg dat de angst voor de dood verdwijnt.

Hoewel het begrip BDE inmiddels redelijk is ingeburgerd, spreken sommigen liever over een nabij-de-dood ervaring (NBE).
Voor meer info, bekijk verschillende Films over BDE op Youtube

Deze interessante materie wordt nog eens direct door Pim van lommel toegelicht in dit programma over zijn boek waar hij  geïnterviewd wordt.

 

En hieronder een wat langer interview (45 min) in het Engels met Pim van Lommel.


Ik ben benieuwd of er mensen hier zijn die een BDE hebben ervaren en daarover zouden willen vertellen, uiteraard zijn reacties en speculaties over hoe eindeloos ons bewustzijn (wel of niet) is, ook van harte welkom.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Website – www.pimvanlommel.nl
-) Website – Retourtje Hiernamaals
-) Through The Wormhole – Life after Death
-) Films over BDE op Youtube
-) De dood, een verkenning
-) Het begin en einde van goed en kwaad
-) Het Tibetaanse boek van de doden
-) In het licht van voortbestaan
-) Diversiteit, de bouwsteen van het leven
-) De voortbestaanswaarde van religie

-) Lucide dromen, een korte handleiding
-) DMT – The Spirit Molecule
-) Inside LSD
-) Terence McKenna over DMT en andere Psychedelica
-) Deus Ex McKenna – Youtube kanaal Terrence Mc Kenna
-) Transpersoonlijke psychologie
-) Ayahuasca, slingerplant van de ziel
-) ditiseentrip.wordpress.com
-) Stichting Open – Stichting OPEN is een interdisciplinair initiatief dat onderzoek naar alle facetten van de psychedelische ervaring wil stimuleren.

“The path to enlightenment is not a path at all, it’s actually a metaphor for the time it takes for you to allow yourself to be happy with who you already are, where you’re already at, and what you already have – no matter what.” ~Mike Dooley

 

46 gedachten over “Eindeloos Bewustzijn”

    1. Ik mis je argumentatie een beetje waarom het complete onzin is in jouw visie Roeland maar over Dick Swaab is een interessante discussie te vinden op:

      http://www.pimvanlommel.nl/?Commentaar_prof_Swaab

      Het is vrij uitgebreid maar wel verhelderend. Verder is het boek van Dick Swaab ook zeker de moeite van het lezen waard.  

      Hieronder een klein stukje in reactie op Dick Swaab van bovenstaande link.

      Swaab meent dat alle BDE-elementen te verklaren zijn uit de resultaten van hersenonderzoek. En dat alleen omdat mensen daar niet geïnteresseerd in zijn denken ze een kijkje in het hiernamaals te hebben gekregen. Echter alle mechanismen die hij opvoert zijn allang in de wetenschappelijke BDE-literatuur voorbijgekomen en uiteindelijk afgewezen. Zo maakte cardioloog Sabom al in 1982 in zijn boek ’Recollections of Death: A Medical Investigation’ melding van een bovengemiddeld bloedzuurstofgehalte tijdens de reanimatie van een patiënt die, naar later bleek, op dat moment een intense BDE had[3]. Diverse onderzoekers, zoals neuropsychiater Fenwick, toonden aan dat ervaringen door gebruik van ketamine, een oud narcosemiddel, onterecht gelijk werden gesteld aan BDE-en. De inhoud van een ‘ketamine-ervaring’ is wezenlijk anders dan die van een BDE en dit geldt ook voor andere chemische stoffen. Fundamentele afwijkingen van de opgeroepen ervaringen zijn er ook bij temporaalkwabstimulatie waar door neurochirurg Penfield al in de jaren ’50 en door neurowetenschapper prof. Persinger vanaf de jaren ’80 van de vorige eeuw mee werd geëxperimenteerd. En zo kunnen alle ‘verklaringen’ worden doorgestreept. Swaab had dit uitgebreid in de uitstekende bespreking ‘Explanatory Models for Near-Death Experiences’ (in ‘The Handbook of Near-Death Experiences’, 2009) door prof. Greyson et al kunnen lezen.

  1. OK, het was een beetje kort door de bocht, maar ik heb deze discussie al heel vaak zowel hier als op andere fora gevoerd :)
    De BDE is naar mijn mening een evolutionair nuttige reactie als de pijn te veel wordt om te verdragen. In dat geval is het nuttig om te denken dat je uit je lichaam gaat.
    Er is dan minder kans op paniek en juist door die rust neemt de kans toe dat je de situatie kunt overleven.
    Het is essentieel om te beseffen dat ALLES wat je waarneemt in feite een plaatje is in je hoofd. Je denkt dat dat overeen komt met de wereld buiten, maar je ziet slechts een beeld dat tot stand komt in je hersenen. Dit is iets wat bijna iedereen vergeet. 

    Zeker onder extreme condities kan dat beeld vervormingen ondergaan en kun je hallucinaties krijgen die niet overeen hoeven te komen met wat er werkelijk ‘buiten’ is.

    Tijdens een BDE krijgen mensen dingen te zien die overeen komen met de verwachtingen die in hun cultuur leven. Iemand met een Christelijke achtergrond loopt niet zo heel veel kans om verwelkomd te worden door de Hindoegod Ganesha.
    Dit is een aanwijzing dat het gaat om een droombeeld dat past bij de verwachtingen en achtergrond van degene die het heeft.   
    Ik betreur het dan bij de links veel literatuur over psychadelica wordt genoemd omdat die vooral daghallucinaties scheppen. 

     

    1. Ja toch komt wat je zegt niet overeen met hoe van Lommel bde`s heeft onderzocht. Lees zijn onderzoekspaper van The Lancet maar eens. Daarin test hij juist mensen op verschillende aspecten die hij heeft samengesteld die kunnen voorkomen bij BDE’s. Sommige mensen hebben BDE`s met meer van deze elementen dan anderen en ook lang niet iedereen in zijn onderzoek heeft ze. Maar het lijkt dat veel mensen dezelfde ervaring hebben een soort omringing van begrip en liefde en ze noemen dit dan eventueel naar hun eigen godheid maar de ervaring zelf lijkt vrij overeenkomstig juist ook over culturele grenzen. http://www.pimvanlommel.nl/files/publicaties/Lancet%20artikel%20Pim%20van%20Lommel.pdf

      Verder heeft iedereen natuurlijk het recht te geloven wat hij of zij wil maar ik heb vandaag redelijk wat verhalen van deze 16 mensen bekeken op:
      http://www.retourtjehiernamaals.nl/bde_page.html 

      En hoewel het zeer opzienbare verhalen zijn heb ik toch de neiging al deze mensen hun ervaringen serieus te nemen.

      Ik heb zelf geen ervaringen met BDE`s maar als ik de verhalen zo zie en het onderzoek van van Lommel zo lees en ook eerdere boeken dan denk ik zelf dat we in ieder geval al deze waarnemingen en verhalen van mensen serieus moeten nemen en kijken hoe we daar een passende verklaring voor kunnen vinden. Het idee dat ons bewustzijn voorkomt uit de hersenen, de huidige materialistische theorie lijkt dan niet in overeenstemming te zijn met deze waarnemingen, Pim van Lommel is wat dat betreft een serieus wetenschapper die via de regels van de wetenschap deze verklaring in twijfel trekt. Ik vind dat hij dat vrij succesvol doet.  

      Ik heb de links naar psychedelica en ook lucide dromen erbij gezet omdat veel mensen die dit soort geestverruimende middelen op een respectvolle en verantwoordelijke manier gebruiken ook inzicht krijgen in waarnemingsvelden/realiteiten die anders zijn dan ons “normale dagbewustzijn” om zo maar te zeggen. Niet alle maar sommige mensen leren op deze reizen ook dat de menselijke identiteit slechts een jasje is en dat je met behulp van dit soort middelen opeens veel meer kunt waarnemen dan onze zintuigen normaal kunnen.

      Maar goed wellicht nog leuk voor de discussie.

      Top neurosurgeon says he has ‘Proof of Heaven,’ afterlife exists
      http://www.examiner.com/article/top-neurosurgeon-says-he-has-proof-of-heaven-afterlife-exists 

    1. Dat is zeker interessant helemaal de link die hij legt met DMT. Ik weet niet of je het boek en de film gezien hebt over deze stof?

      -) Terence McKenna over DMT en andere Psychedelica 

      Ze noemen het niet voor niets DMT the Spirit Molecule. Zij denken dat DMT wordt vrijgegeven op grootschalige basis door het brein in een moeilijke situatie en dat dit de ervaring in gang zet. Interessant is dat DMT eigenlijk in alle levende wezens lijkt voor te komen.

      Het toont wellicht nogmaals aan hoe sterk bepaalde psychedelische ervaringen met dit soort zaken overeen kunnen komen. Het rare is alleen dat deze man zegt dat het daarom chemisch is en een BDE dus alsnog vanuit de hersenen zou komen. Actieve DMT gebruikers zeggen echter dat het gebruik van DMT hun heeft laten inzien dat er een veel groter bewustzijn is buiten het mensenlijke bewustzijn oftwel zij zien het als een middel om met die grotere wereld in contact te treden…

      Kortom de discussie over of het de structuur is die bewustzijn schept of bewustzijn die de structuur van de hersenen gebruikt bij een menselijke leven wordt er alleen maar mee vooruit geschoven lijkt het. Maar goed wellicht zal die vraag wel nooit te beantwoorden zijn totdat mensen zelf ervaring op hebben gedaan in deze materie. 

      Je gaat blijkbaar echter wel plezierig naar je einde toe als je dit moet geloven of het daarna nou doorgaat of stopt maakt op zich dan ook niet zoveel meer uit. :-)

  2. Denken i s een proces van het lichaam-geestorganisme. Vaak wordt dit gelijk gesteld aan bewustzijn. Bewustzijn is datgene dat het zintuiglijk waarnemen waarneemt. Bewustzijn is tegelijk de creator van de illusie van het materiële, dat uiteindelijk uit energie bestaat (het atoom is een energieformatie). Het menselijk waarnemen is beperkt tot de grenzen der zintuigen, aangevuld met wat apparaten er nog aan toevoegen, en vervolgens gefilterd door de hersenfuncties. Daarvan zegen we dan dat het de realiteit is.

  3. de vraag welke ik mij al zo vaak heb gesteld bij de houding van velen op dit forum is: mag je van mensen welke ‘doodsbang’ zijn van het bestaan van een mogelijke hogere macht, welke hen ooit wel eens na dit leven zou kunnen oordelen naar Zijn normen, (met bijpassende gevolgen) wel verwachten dat ze open staan voor alles wat er meer is in de onzichtbare wereld dan wat ze niet eng vinden?
    Van velen meen ik te moeten constateren dat zij daarvoor logischerwijs weglopen.
     
    Vanwege de enorme toegankelijkheid van informatie tegenwoordig, vind ik het bestaan van geestelijke uittredingen, bij of na dit leven, niet echt meer te ontkennen, met daarbij uiteraard bijbehorende engheid vanwege de daarbij behorende mogelijke consequenties.
     
    Dat stopt uiteraard niet bij de grenzen van de door ons ‘heilig verklaarde’ wetenschap, waarvan steeds vaker berichten naar buiten komen, dat de verslaglegging naar uitkomst gemanipuleerd is ten voordele van de gewenstheid.
    Die wetenschapper wil immers ook blijven eten en liefst nog wat meer naam maken ook.
    Ik kan er niks aan doen maar voor mij overstijgt ook Dick Swaab dat niveau niet, met dus als gevolg bijbehorende populariteit bij geestverwanten.
    We zijn met elkaar echt maar simpele diertjes hoor, met vaak voorspelbaar gedrag, afhankelijk van ons wensenlijstje.
     
    Vergun mij nou eens even een klein stukje uit ons dikke Boek over te mogen tikken, wat voor mij zo lekker verhelderend werkt. (2 Kor.4, de laatste 3 verzen):
     
    ‘Daarom verliezen wij de moed niet, maar al vervalt ook onze uiterlijke mens, nochtans wordt de innerlijke van dag tot dag vernieuwd. Want de lichte last der verdrukking van een ogenblik bewerkt voor ons een alles te boven gaand eeuwig gewicht aan heerlijkheid, daar wij niet zien op het zichtbare, maar op het onzichtbare; want het zichtbare is tijdelijk, maar het onzichtbare is eeuwig.’
     
    (bedankt voor het lezen.) Op mijn leeftijd is dat prima merkbaar en komt dat echt niet als een zoethoudertje over hoor. Daarom willen een beetje gerijpte mensen van 80 (op die paar stumpers na welke er nog als een meid van 18 uit willen zien) echt niet meer terug naar hun jeugddagen.
    Het gaat als het goed is met ons leven naar een hoger plan.
    Wat natuurlijk ook volkomen logisch is vanuit de Schepper gezien, Welke ergens met ons heen wil en dat echt niet voor ons verborgen houdt!
     
    Leuk hè?, dat eindeloos bewustzijn gaat nooit meer over, ook al zijn de hersens van meneer Swaab en zo al eeuwen door de wurmen opgevreten na zijn wetenschappelijk overlijden.
    Meneer Pim zal daar ook zeker wel het e.e.a. over ingezien hebben, veronderstel ik.

  4. Interessant om te lezen. Ook het interview in het programma ‘Boeken’ en zijn commentaar op de reactie van Dick Swaab. De wetenschappelijk benadering met open geest spreekt me wel aan. Ook interessant is het einde van de uitzending dat je leven na de dood nooit wetenschappelijk kunt aantonen simpelweg vanwege het feit dat de wetenschap daarin tekort schiet. Wetenschap is immers alleen maar gebaseerd op feiten die hier waarneembaar zijn.     

  5. Wel geen bijna dood ervaring maar wel een bewijs dat waarneming niet aan de fysieke zintuigen geboden is, is de volgende ervaring.
    Ik en een vriend van mij logeren bij kennissen, een jong getrouwd stel, die een huis hadden aan de Caledonian road in Londen. Die nacht had ik geen zin om uit te gaan en ging vroeg naar bed. Mijn vriend ging uit met de mannelijke bewoner van het huis.
    Ik was in die tijd erg bezig met astrale reizen, en probeerde bewustzijn te behouden in mijn dromen. Dit lukte altijd maar gedeeltelijk. mijn plan was meestal om uit het raam te vliegen en mijn ouders in Spanje te bezoeken. Deze nacht lukte me het om in mijn droom mijn bed te verlaten , en  de woonkamer in te lopen, dit terwijl mijn lichaam boven lag te slapen. In de woonkamer zag ik de mannelijke bewoner met een witte hoofdband. Dit vond ik op dat moment nogal vreemd omdat ik hem nooit eerder met een hoofdband had gezien. Ochtends kom ik er achter dat hij die nacht gevochten had. De hoofdband was verband dat er om zijn hoofd gedaan was nadat hij verwondingen had opgelopen in een gevecht.      

  6. De wetenschapsfilosofen Herman de Regt en Hans Dooremalen hebben een tijdje geleden een boek geschreven: Wat een Onzin! (Wetenschap en het paranormale) “Cardioloog Van Lommel krijgt er in het boek flink van langs over zijn theorie over bijna-doodervaringen.

    “Mensen die op het laatste moment gereanimeerd worden, rapporteren BDE’s. Een van de dingen die ze rapporteren zijn buitenlichamelijke waarnemingen; ze menen uit hun lichaam te treden en zien zichzelf op de operatietafel liggen. Van Lommel heeft die voorvallen netjes geïnventariseerd en opgestuurd naar The Lancet. De redactie heeft dat gepubliceerd, plús een commentaar: ‘uit deze inventarisatie blijkt niet dat er dus ook werkelijk zulke ervaringen zijn zonder dat er hersenactiviteit is’.In het artikel suggereert Van Lommel dat en in het boek dat hij vervolgens schreef, claimt hij dat zelfs. Tijdens experimenten zijn er in operatiekamers objecten geplaatst die alleen zichtbaar waren als je aan het plafond hing. Toch hebben mensen die uittraden die niet gezien. De enig mogelijke conclusie is dat buitenlichamelijke waarneming een constructie van de verbeelding is die op gang komt als je weer herstelt. Net zoiets als een droom. Die kunnen ook ontzettend levendig zijn. Feiten zijn er niet. Dat Van Lommel dat toch claimt, is ronduit schandalig.

    “Het enige wat Van Lommel heeft aangetoond, is dat een kleine twintig procent van de mensen na een reanimatie zeer uiteenlopende – herinneringen zegt te hebben aan de periode dat ze bewusteloos waren. Of die gevormd zijn tijdens momenten dat er geen hersenactiviteit was, blijft onbewezen.

    De conclusie dat het bewustzijn losstaat van de hersenen is daar natuurlijk helemaal niet uit te trekken. De vraag die Van Lommel en collegas in de Lancet stellen hoe het kan dat er tijdens een periode van herseninactiviteit bewustzijn is hoeft helemaal niet beantwoord te worden, want er is geen reden om aan te nemen dat dit verschijnsel bestaat.

    Er zijn geen wetenschappelijke gegevens over bijna-doodervaringen die aantonen dat deze ervaringen plaatsvinden tijdens een periode van herseninactiviteit. Diegenen die menen dat dit wel zo is, accepteren ten onrechte anekdotisch materiaal als bewijs, schetsen in de populaire media een incorrect beeld van het wetenschappelijke onderzoek, en maken gebruik van ondeugdelijke redeneringen om op slinkse wijze hun gelijk te halen: allemaal kenmerken van pseudowetenschap. In de wetenschap moet men waarachtig zijn en correct redeneren. Anekdotes hebben hun functie binnen de wetenschap, nlk fungeren als mogelijk startpunt voor degelijk wetenschappelijk onderzoek, maar ze kunnen nooit dienen als bewijsmateriaal. Vasthouden aan spannende en wilde ideeën bij afwezigheid van goed wetenschappelijk onderzoek leidt tot pure onzin over geesten zonder lichaam. We hebben juist alle reden te denken dat geesten zonder lichaam niet bestaan en van Lommel weet dat ook

    Hoewel The Lancet een toonaangevend vakblad is, was er een hoop kritiek op Van Lommels onderzoek. Zo gaat Van Lommel er vanuit dat mensen die langer dan tien seconden een hartstilstand hebben, automatisch geen hersenactiviteit meer vertonen: de EEG (een hersenscanner) wordt vlak. Maar dat klopt niet. Na tien seconden verandert de EEG, maar de activiteit verdwijnt nog niet. Bovendien kan een EEG niet alle hersenactiviteit meten: een vlakke EEG is geen garantie dat iemands brein het niet meer doet.”

      1. Interessante kritiek, vond het hele filmpje wel interessant. Volgens mij hebben zij in hun kritiek tegenover van Lommel volledig gelijk. Maar volgens mij is de trend van van Lommel ook wat anders dan zij hier beweren. Pim van Lommel constateert dat een grote groep mensen een bepaalde ervaring hebben. Hoeveel mensen dat hebben en hoe die ervaring per persoon is heeft hij netjes geinventariseerd. Ook ziet hij daarbij dat veel van deze ervaringen juist veel bewuster zijn dan mensen in hun dagbewustzijn ervaren terwijl volgens hem het “bewustzijn juist onderdrukt zou zijn”.  

        Hij geeft aan dat de hersenen in die periode minder of niet bewust zijn, dat is natuurlijk per definitie discutabel. Mensen die hersendood zijn maar toch overleven waren blijkbaar nooit echt dood. Vandaar ook de voorkeur van sommige mensen om het nabij de dood ervaringen te noemen. En misschien zijn er wel mechanismen in de hersenen die wij nog niet zo goed kunnen meten. DMT release in de hersenen die een BDE triggeren zou goed kunnen en dat is een fysieke release van stofjes en waarschijnlijk amper te meten in elektriciteitsoutput. Dus wellicht dat de hersenactiviteit juist onder DMT wel enorm is als mensen een BDE hebben.  

        Vervolgens gaat Pim van Lommel op zoek naar speculatieve modellen hoe hij deze ervaringen beter zou kunnen verklaren. En dat is natuurlijk per definitie geen wetenschap, of dat is hypotheses zoeken die je wetenschappelijk zou moeten testen maar dat is ook wel erg moeilijk bij dit soort theorien over de dood aangezien herhaalbaarheid toch moeilijk blijft bij mensen die echt dood gaan.  

        Maar het is natuurlijk ook wel erg visionair. :-)

        In deze interessante serie Through the Wormhole speculeren ze hier ook lustig op los
        http://topdocumentaryfilms.com/through-the-wormhole/ En dan specifiek de eerste episode van het tweede seizoen. 
        http://topdocumentaryfilms.com/through-the-wormhole-is-there-life-after-death/ 

  7. Toch mooi dat we het grotendeels eens kunnen worden. Dat is iets wat ik niet op veel sites meemaak :)
    De ervaringen die van Lommel beschrijft zijn natuurlijk reeel, maar de verklaring die hij geeft speculatief.
    Zelf vind ik mijn verhaal van de BDE als overlevingsmechanisme in moeilijke situaties ook wel aardig en minder speculatief :)
    Vooral in vroeger tijden toen er nog geen ver ontwikkelde medische wetenschap was moet het een groot evolutionair voordeel zijn geweest als je het idee had tijdens bijv. een pijnlijke behandeling of iets dergelijks uit je lichaam te treden en die ervaring moet dan ook wel overtuigend zijn anders gelooft de persoon er niet in :).
    Dat is dan een stuk beter dan in paniek raken.
    Degenen die in paniek raakten zullen het lootje hebben gelegd, terwijl de rustigen (door de BDE ervaring) konden overleven en meer voortplantingskansen hadden.

    1. Ja idd, ik moet zeggen dat ik nu wel nog nieuwsgieriger ben geworden naar een trip met DMT. Als dat eventueel dezelfde ervaring als een BDE zou kunnen triggeren maar zonder je lichaam te forceren dit af te geven door het op de rand van de dood te brengen dan is dat wellicht toch interessanter.  En dan kunnen mensen zelf ervaring opdoen met of zij denken dat er meer is dan je eigen bewustzijn. Want dit vind ik dan weer bij een youtube filmpjes over DMT… 

      http://www.youtube.com/watch?v=nJp5t6hl6EE

      Hunab Ku Productions

      DMT is geen drug en veroorzaakt geen trip. Wat DMT doet is jouw geest verplaatsen naar een andere werkelijkheid, of, zoals anderen denken, het schakelt jouw werkelijkheidsontvanger tijdelijk over naar een ander kanaal

      DMT is een witte, scherpruikende kristallijne vaste stof met een smeltpunt van 49-50 graden Celsius. Het is onoplosbaar in water maar wel oplosbaar in organische stoffen en waterige zuren.

      DMT is een ruim aanwezig bestanddeel in de bast van Virola calophylla en wordt ook gevonden in:

      de zaden van Anadenanthera peregrina
      de bast van Mimosa hostilis, gebruikt in het oosten van Brazilië om een drank genaamd ajuca of jurema te maken
      de bladeren van Banisteriopsis rusbyana, die worden toegevoegd aan harmaline drank, verkregen uit andere planten van het Banisteriopsis geslacht om oco-yage te maken
      de bladeren van Psychotria viridis, dat ook wordt toegevoegd aan Banisteriopsis dranken
      DMT moet worden gecombineerd met monoamine oxydase remmers (MAO-remmers) om na inname via de mond actief te worden en hallucinaties te veroorzaken. Dit is het geval met het sjamanistische brouwsel ayahuasca. 

      Geschiedenis
      DMT werd voor het eerst gesynthetiseerd in 1931, en aangetoond als zijnde hallucinogeen in 1956. Het bleek aanwezig te zijn in veel plantensoorten (Acacia, Anadenanthera, Mimosa, Piptadenia, Virola) en is een belangrijk bestanddeel van natuurlijke hallucinogene snuifmiddelen (cohoba, parica, yopo), zaden en dranken.

      Chemische eigenschappen
      Naam: N,N-Dimethyltryptamine
      Chemische naam : N,N-Dimethyl-1H-indool-3-ethanamine
      Alternatieve chemische namen : 3-[2-(dimethylamino)ethyl]indool, DMT
      Chemische formule: C12H16N2

      DMT is een afgeleide van tryptamine, die wordt gevormd door methylgroepen te vervangen door de twee hydrogene atomen die verbonden zijn aan het niet-aromatische nitrogene atoom in het tryptaminemolecuul. 

  8. Wat voor bewijzen heb je dat DMT je geest zou verplaatsen naar een andere werkelijkheid?
    Ik denk toch dat het erg voor de hand ligt om te veronderstellen dat dit soort middelen daghallucinaties opwekken.

     

    1. Ikzelf heb 0 ervaring ermee dus geen, het is puur een claim van deze uploader van dit filmpje over DMT en ik ben het volledig met je eens dat dat een volledig niet wetenschappelijke uitspraak is. Wat ik probeer duidelijk te maken is dat als we DMT zien als een wetenschappelijke verklaring voor BDE`s dat we dan wellicht BDE`s verklaard hebben maar dat het probleem dan ergens blijft omdat DMT gebruikers juist claimen dat je bewustzijn veel uitgebreider kan worden dan de menselijke dimensie door DMT gebruik.

      Het wetenschappelijke onderzoek verplaatst zich dan wellicht naar wetenschappelijk onderzoek naar DMT gebruik. En dat is precies waar DMT The Spirit Molecule zich mee heeft bezig gehouden. :-) En waar een stichting Open in Nederland ook voor pleit.

      -) Stichting Open - Stichting OPEN is een interdisciplinair initiatief dat onderzoek naar alle facetten van de psychedelische ervaring wil stimuleren.

      Ik vind het zelf vooral zeer interssante materie en ben in ieder geval voor een open mind approach maar wel waar mogelijk proberen zaken volledig wetenschappelijk aan te pakken. Alleen op die manier kom je uitiendelijk tot objectieve, herhaalbare kennis. 

       
       

  9. Als een of andere uploader dat zegt dan is dat m.i. wel heel weinig bewijs.
    Er zijn goed gedocumenteerde artikelen over de werking van DMT. Een kort voorbeeld is  http://nl.wikipedia.org/wiki/Dimethyltryptamine

    Het punt wat altijd in de gaten gehouden moet worden is dat we niet de wereld rechtstreeks waarnemen maar alleen wat onze hersenen ervan maken.

    Het plaatje dat we waarnemen is slechts een vertaling door de hersenen van de werkelijke wereld. Het is dus zeker niet zo dat als we denken een bepaalde ervaring te hebben dat het ook zo is.

    Ik heb ook weleens een droom over Nepal, maar dat wil niet zeggen dat mijn geest dan ook in Nepal is :)

    1. Ik snap je eerlijk gezegd niet helemaal meer, denk je dat DMT nu wel of niet een rol speelt in BDE ervaringen? 

      In de wiki laten ze zien dat er wel degelijk een link zou kunnen zijn.
      —–
      In de afgelopen jaren zijn er hevige discussies gaande omtrent de ervaringen van gebruikers van DMT en het toepassen van DMT bij bijvoorbeeld terminale kankerpatienten. Trips worden over het algemeen als spiritueel, openbarend en diep intrigerend ervaren. Bij een correcte dosis maakt een hoog percentage van de gebruikers een “Ego dood” mee. Een staat van bewustzijn waarbij de grenzen tussen de persoon en het universum vervagen; het ego verdwijnt. Deze ervaring wordt door veel mensen als bevrijdend en spiritueel verzadigend ervaren, omdat men het gevoel heeft deel te zijn met de kosmos. Men kan hierdoor het idee van sterven aanvaarden.
      —–

      En ja waar is je bewustzijn dan wel als je droomt over Nepal? Kun je op dat vanuit je bewustzijn in de droom bewijzen dat je eigenlijk in een bed ligt in Nederland inplaats van dat je in Nepal bent? Nee dat is een conclusie die je pas kunt trekken als je weer wakker geworden bent. Heeft je bewustzijn uberhaupt een materieel aspect wat aan tijd of ruimte te koppelen is?

      Misschien is het leven wel net zo als een droom, straks worden we wakker “thuis in het licht” zoals de mensen met BDE verklaringen het zeggen en denken we daarna oh dat was een aparte droom. Ik was een soort mensachtig wezentje wat allemaal avonturen beleefde… En zich druk maakte over allerlei dingen. :-)

      Zie ook dit bekende verhaaltje:

      Once upon a time, I, Chuang Chou, dreamt I was a butterfly, fluttering hither and thither, a veritable butterfly, enjoying itself to the full of its bent, and not knowing it was Chuang Chou. Suddenly I awoke, and came to myself, the veritable Chuang Chou. Now I do not know whether it was then I dreamt I was a butterfly, or whether I am now a butterfly dreaming I am a man. Between me and the butterfly there must be a difference. This is an instance of transformation.

      Ik heb zelf wel redelijk wat ervaringen met lucide dromen en dan kun jezelf ook transformeren in andere wezens waarbij je kunt vliegen als een kolibri of andere vogel of zwemmen als een vis of als een tijger etc kunt bewegen. Buitengewoon interessant en ook bij je volle bewustzijn. Het is in een lucide droom net net zo bewuste ervaring als dat ik hier zit te typen maar ook een totaal andere ervaring dan een menselijk lichaam… 

      Wat en wie bepaald dan wat uiteindelijk echt is? Je zegt zelf ook al, alles is een soort plaatje gemaakt door je hersenen. Zelfs de huidige realiteit is niets meer dan een interpretatie van input van je zintuigen vertaald door je hersenen. Maar goed daarmee kun je de hele wereld eigenlijk wel tot een soort illusie verklaren inclusief je menselijke lichaam als je dat doortrekt… Ook niets meer dan een interpretatie van je hersenen, sterker nog zelfs je hersenen zijn in die trend niets meer dan een interpretatie van je hersenen… Alles is dan niets… En dat is een inherente paradox… :-) 

      Maar goed dit wordt dan een beetje een andere filosofische discussie in hoeverre je uberhaupt een realiteit kunt vaststellen.

      1. “Honderden armen kunnen met alle geweld aan je trekken, nog steeds zul je niet wakker worden.” Dit zei iemand in mijn slaap tegen mij toen ik met al mn kracht probeerde wakker te worden maar in mn droom bleef hangen. Ik antwoordde dat die krachten in mijn droom van een andere dimensie waren dan de ‘werkelijke’ dimensie. Niet veel later werd ik alsnog wakker.

         

        Wat bedoel je precies met een inherente paradox? Waar volgt die uit? Want ik zie er niet zozeer een paradox, maar verschillende axioma’s / basisaannames. Woorden als ‘bewustzijn’ of ‘geest’ passen prima in een materialistisch wereldbeeld, maar zijn dan een soort illusies van de hersenen. Bijproducten, of met een moeilijk woord: qualia.

  10. In de tekst van de door mij gepubliceerde link staat het volgende:

    De stof wordt van nature aangemaakt door een breed scala aan organismen, waaronder de mens. De functie van de stof is tot dusver niet duidelijk, al blijkt uit onderzoek dat DMT mogelijk een rol speelt bij schizofrenie, bijna-doodervaringen en visueel dromen.

    Het lijkt me inderdaad heel waarschijnlijk dat dit een rol speelt bij BDE’s.
    Ik vind het erg vergaand om te veronderstellen dat je geest onder invloed van deze stof naar een andere plaats zou gaan. Dat is toch totaal niet wetenschappelijk. Het is veel aannemelijker dat het een hallucinerende stof is.
    Een stof heeft invloed op hoe de hersenen functioneren. Neem maar een borrel straks :)

    /edit Niek: Roeland, met 3 url’s in je reactie komt ie niet door de spam-filter heen. Misschien kun je er volgende keer 2 reacties van maken? (ondertussen ga ik kijken of ik de spamfilter iets kan aanpassen).
    /edit 2: Ik heb het verhoogd naar max 3 url’s per reactie. Dan weet je dat ;)

        1. Het kan betekenen dat je niet meer in de baarmoeder zit, en volgens mij kan je daar ook niet internetten.

        2. Bemoeier, hoe weet je dat? ik roffelde altijd s.o.s. op haar buikwand, dus wist ze ook hoe laat het was. :-D  Mvg, Paul.

        3. Ben je zeker de innerlijke waarnemingstijd van de baarmoeder zeker vergeten. In mijn belevenis vaak gedacht, waar zijn we aan begonnen? Achteraf gesproken is het me toch wel meegevallen op wat uitzonderingen na, maar ja die bevestigen weer meestal de regel. Dus is er hoop voor je :-D
          Mvg, Paul.

  11. It is mortality that creates immortality.

    It is the known that creates the unknown.

    It is the time that has created the timeless.

    It is thought that has created the thoughtless.

  12. @ Roeland: Bronnen aub?? Naar mijn weten is nooit hard aangetoond dat DMT te maken heeft met dromen en BDE’s, het is allemaal speculatie. Dit verhaal wordt door reductionisten vaak gebruikt om de bijna-dood-ervaringen af te zwakken tot ‘slechts hallucinaties’. En dan blijft er het probleem van mensen zonder hersenactiviteit die toch intense ervaringen beleven.
     
    Een bijzonder geval: Mellen-Thomas Benedict, anderhalf uur dood geweest, kwam op het idee om vragen te stellen aan het ‘licht’ en zo de ervaring interactief te maken:
    http://www.youtube.com/watch?v=YMwyN5_EiKU
     

    1. inspirerend verhaal, ik heb dat in mijn lucide dromen een paar keer gedaan, vragen stellen aan de droomkarakters die ik tegenkwam. Maar goed kreeg nogal cyclische antwoorden en wat zweverige antwoorden. 

      Zo vroeg ik waarom we leven. Antwoord, we leven om te leren en we leren om beter te kunnen leven.

      Ook vertelde een ander droomkarakter mij dat liefde de essentie van alles is. 

      En voor een gedeelte heb ik ook echt heel nuttige inzichten via Byron Katie en zelfonderzoek van The Work kunnen doen. Zo kwam ik erachter dat alles en iedereen altijd hun best doet… 

      Wat dat betreft heeft deze man een wat concretere en ook zeer positieve boodschap. :)

  13. Bewustzijn (het woordje “eindeloos” maakt dit veld nog te beperkt in dit geval) is het ervaren van een oneindige ruimte waar het Zijn spontaan aanwezig is, dus niet eerder dan dat je al je bedachte ikken achter je hebt gelaten…

  14. Dat is ook de reden dat ik niet maar zo donor ga worden. De ervaring die ik las van een vrouw waarin zou worden gesneden is als een horror. gelukkig kwam ze op tijd bij, waarbij de handeling werd stopgezet. Maar bij klinisch dood neem je toch nog veel van je omgeving mee. Een donor patient moet bijna nog leven zeg ik alrijd maar. Het is goed om de discussie ook een op tv te voeren, want iedereen zwijgt hierover.

  15. Dit is natuurlijk een bekend debat met bekende argumenten. Vaak is het een debat tussen neurowetenschappers die overtuigd zijn van een materialistisch wereldbeeld en (althans in hun ogen) ‘leken’ of ‘zweverige types’ die ‘graag willen geloven in een leven na de dood’.

    Daarom is onderstaand interview zo interessant, met een neurowetenschapper/neurochirurg die in eerste instantie, net als zijn collega’s, het materialistisch-wetenschappelijke wereldbeeld aanhing, totdat hij zélf een BDE kreeg en vervolgens niet in staat was datgene wat hij heeft ervaren neurofysiologisch te verklaren:

    http://www.youtube.com/watch?v=xYZoX4N5_YQ

Laat een antwoord achter aan Frank Reactie annuleren