In de toekomst zullen steeds meer hersenfuncties worden overgenomen door computerhardware. Waar ligt de grens? Of is die er wel? Bron: imagingtheinternet

‘Menselijk geheugen in de toekomst op internet’

Nu de hoeveelheid informatie explosief toeneemt, kan het menselijk brein het allemaal nauwelijks meer bijsloffen. Kurzweil gelooft daarom dat we in de toekomst steeds grotere delen van ons geheugen zullen uploaden naar internet, zoals bijvoorbeeld websites dat ook doen. Is de mens veranderen in een cyberwezen, inderdaad het meest zinnige antwoord op de steeds sneller verlopende informatie-explosie?

Informatieberg groeit mens steeds meer boven het hoofd
De logica van Kurzweil is moeilijk tegen te spreken. De hoeveelheid informatie op internet neemt ieder jaar exponentieel toe. Ons brein kan slechts een beperkte hoeveelheid informatie opslaan. Hoewel we in ons brein over veel hersencellen beschikken, rond de tachtig miljard neuronen (waarvan twintig miljard in onze hersenschors) die elk met tot honderden andere neuronen in verbinding staan, is de hoeveelheid informatie die deze op kunnen slaan weliswaar groter dan je op het eerste gezicht zou zeggen, maar toch beperkt. Schattingen van neurowetenschappers liggen rond de 2,5 petabytes(2500 moderne externe harde schijven). Voldoende om twee eeuwen in hoge resolutie video te kunnen opslaan, maar toch eindig. Biologisch geheugen heeft ook als nadeel dat het onbetrouwbaar is en langzaam. Kortom: he is niet echt geschikt om de enorme hoeveelheden informatie die ons omgeven, op te slaan.

In de toekomst zullen steeds meer hersenfuncties worden overgenomen door computerhardware. Waar ligt de grens? Of is die er wel? Bron: imagingtheinternet
In de toekomst zullen steeds meer hersenfuncties worden overgenomen door computerhardware. Waar ligt de grens? Of is die er wel? Bron: imagingtheinternet

Bio-implantaten en internet
Een manier om dit op te lossen is bijvoorbeld het implanteren van geheugenchips. Op dit moment is dit niet interessant – ons compactste geheugen neemt nog steeds  meer dan duizend maal zoveel volume in beslag als ons brein – maar hier komt binnen twintig jaar verandering in. De opslagcapaciteit groeit elk jaar met rond de 20-25%, waardoor als deze trend doorzet, binnen 35 jaar chips een hogere datadichtheid zullen kennen dan zelfs een zeer optimistische schatting van de opslagcapaciteit van ons brein. Het geheugen van de mens zou dan via zogeheten wetware gekoppeld kunnen worden aan computeropslag. Je hoeft dan alleen maar te denken aan bepaalde informatie en deze komt tevoorschijn.

Internet als geheugen
Een ander alternatief is het geheugen loskoppelen van het menselijk brein. Dit kan door te werken met een draadloze verbinding. In feite is dit fenomeen al duizenden jaren oud. Met de komst van de eerste boeken en bibliotheken om precies te zijn. Een bibliotheek of archief vormt een papieren geheugen. Wel moet je dan nog naar de bibliotheek lopen en het boek in kwestie opzoeken (of de bibliothecaris om hulp vragen).  Internet biedt ook een oplossing voor dit probleem. Door bijvoorbeeld op Google of Yahoo een zoekterm in te voeren, kan je miljarden documenten doorzoeken naar gewenste informatie. Wie was ook alweer de Griekse muze van de herinnering? Een klik en je weet het. Weliswaar is dit erg handig, zoals de oude knarren die het internetloos tijdperk nog kennen, weten, maar ook dit systeem is nog steeds beperkt. Je moet immers nog steeds de zoekterm intypen.

Dit gaat veranderen als computers onze gedachten kunnen lezen. Enkele onderzoekers zijn er al in geslaagd op een primitieve wijze hersengolfpatronen te vertalen in denkbeelden. Dit vereist urenlange feedback, maar vermoedelijk zullen toekomstige systemen veel meer kunnen, zoals ook bij mensen die niet biofeedback hebben gegeven, de gedachten te lezen. Werkt dit systeem eenmaal soepel. dan zou je met je gedachten rechstreeks kunnen communiceren met internet – dat tegen die tijd een stuk slimmer zal zijn dan nu en veel weg zal hebben van Web 3.0, het zelfbewuste web.

Voor- en nadelen
Een belangrijke handicap voor kenniswerkers, het feit dat ze het met hun statische biologische brein af moeten leggen tegen de snel toenemende machineintelligentie,  wordt geneutraliseerd. Machines werken niet meer tegen hen, maar voor hen. Ook wordt het gemakkelijk je geheugen uit te breiden of nieuwe dingen te leren. Een kwestie van een extra abonnement nemen. Je hoeft niet meer bang te zijn voor de dood, of een beroerte of dementie, want je kan een backup maken van je brein. Er zijn echter ook grote nadelen. Hoeveel van je identiteit is er dan nog over als om welke reden dan ook internet lokaal of globaal uitvalt, aangezien je geheugen je identiteit bepaalt? Wat als een hacker of een computervirus inbreekt in je online geheugen? Waar bevindt je ik zich, in je lichaam of verspreid over internet?
Kortom: iets waar we maar beter goed over kunnen nadenken…

21 gedachten over “‘Menselijk geheugen in de toekomst op internet’”

  1. Lijkt me wel wat om mijn geheugen extern te kunnen opslaan. Kun je dan ook stukken uitzetten om zo maar te zeggen. En wellicht net als de matrix ook zaken leren door te uploaden. Ik ben wel voor. 

    1. Je zou nadat je het gegeven geupload heb op je harde schijf, alle rottige dingen er uit kunnen deleten en dan weer terug zetten, zodat je een boel pijnlijke ervaringen van het verleden wissen kan. Zelf ben ik daar geen voorstander van, daar als ze dit systeem zouden kunnen laten werken, dan krijg je ook in de toekomst een moment dat we ons eigen DNA kunnen corrigeren. Ik denk dat je dat niet moet willen, waar blijft dan ons mens zijn, met al onze fouten en gebreken en ook onze goede dingen?? Toekomst gericht zouden we dan inderdaad een super mens kunnen creeren, maar waar blijft dan de afspiegeling?? :? Mvg, Paul.

      1. Ik vind niet dat je foute ervaringen moet kunnen deleten, dan worden die ervaringen zinloos en heb je niets geleerd. En waarom zouden wij ons eigen DNA niet zelf mogen corrigeren, als we dat met echt realistisch verstand van zaken kunnen doen? Waar zit de meerwaarde van een afspiegeling dan in, tussen goed en kwaad, tegenover de programmeerbare mens van nu, wegens hopeloos gebrek aan kennis, waarvan de dogmatische programma’s slechts dienen om primitieve egocentrische, elitaire menselijke wezens te dienen?

        1. Andre goeiemorgen, als je mijn tekst goed lees, zeg ik eigenlijk het zelfde als jij op 2 punten na: 1- je schrijft, waarom zouden wij onze eigen DNA niet mogen corrigeren. Als je hier aan zou kunnen beginnen, er van uitgaande dat het mogelijk is, zou je bv alle gebreken gezien in zijn totale diversiteit, waaraan het individu onderhevig is, om kunnen zetten naar een vorm van perfectie, door de tijd heen. We zouden dan bv niet meer onderhevig zijn aan ziektes, dat zelfde geld dan ook voor ons brein, deze zal gelijk worden aan een ieder. we komen nu bij punt 2- er zal dan ook geen afspiegeling meer zijn, oftewel geen onderscheid. Het systeem van het dualisme, kun je dan de prullebak ingooien. Dit laatste is een gegeven waarop alles is gebaseerd van en in dit het leven. Tot slot, je schrijft: waarvan de dogmatische programma’s slechts dienen om primitieve egocentrische, elitaire menselijke wezens te dienen? Deze vorm kunnen we indoctrine noemen. M.i. zijn we als individu nog steeds in staat om zelfstandig te kunnen beslissen en keuze te kunnen maken. Zelf noem ik dat de kracht van het positief denken. De vraag is dan, wil het individu dat ook daadwerkelijk, of laat het zich leiden door oa gemakzucht en ondergaat deze indoctrine als een lam dat naar de slachtbank word geleid? Je zult dus m.a.w. altijd er iets voor moeten doen. Het ‘zijn’ van het individu en de daaraan gerelateerde kracht is veel groter dan men eigenlijk van zich zelf bevroed. We zijn mede een onderdeel van de top van het levendmechanisme, gezien in de piramyde bouw. Stel, dat we de mogelijkheid zouden hebben om ons DNA te manipuleren tot de perfectie, wie verteld mij dat het de juiste perfectie is? Of gaan we iets creeren waarvan wij denken dat het perfectie is. Dan tot slot, ervan uitgaande dat het individu deze perfectie zou willen bereiken, dan is de aarde binnen de kortste keren overbevolkt en wat dan? Geen oorlogen meer, geen elitaire machten meer, geen ziektes meer, geen haat etc. Zelf denk ik dat dit gegeven iets is, wat na ons lichamelijk sterven, gaat gebeuren. Dus nog even geduld mijn vriend, onze tijd komt vanzelf dat we dit mogen beleven. Mvg, Paul. 

        2. Van een maatschappij waarin iedereen alles kan weten, (bij de tijd zijn en met je tijd meegaan) mag je ook verwachten dat ze bijna alles goed doen. Ik voorzie geen problemen zoals jij die ziet aankomen, onder de gegeven omstandigheden tegen die tijd. Wachten tot je dood bent en opgelost, vind ik een te groot risico en geen acceptabele oplossing. :)

  2. Het volgen van opleidingen zal dan wel van de baan zijn denk ik, er zal hooguit een training nodig zijn om efficiënt om te gaan met deze geheugencapaciteit. Ik vermoed dat wanneer men op internet van gedachten wisselt met anderen, dit mogelijk op telepathie gaat lijken. Dan wordt het i.p.v. een tekst schrijven waarin jouw gedachten worden weergegeven, een rechtstreekse gedachtenwisseling met geselecteerde personen. Dit zal de onderlinge empathische eigenschappen van de mens versterken tot het maximum haalbare, daar men de ander inzichtelijk zal begrijpen. Een maatschappij waarin iedereen alles kan weten wat de mens weten kan, zal denk ik een einde maken aan veel conflicten, maar ook aan criminaliteit en religie. Dogma’s kunnen niet werken als het verstand vrijelijk en inzichtelijk toegang krijgt tot de juiste informatie. Crimineel gedrag straft zichzelf als gevolg van ontstane gewetensnood, door inzicht in de lijdensweg van slachtoffers. Ik denk dat we daarnaast onze eigen karakteristieke gedachtengang, als individuen met elk een eigen aanleg en voorkeuren nog wel zullen behouden. De wetenschap zal zich onwaarschijnlijk explosief kunnen ontwikkelen met dergelijke geheugencapaciteiten, immers, alle verbanden worden zichtbaar voor iedereen, en bijna iedereen kan wetenschapper zijn die dat wil. Een samenleving die zo gebaseerd is op kennis kan alleen een vredige samenleving zijn, omdat het alternatief ook direkt een hyperefficiënte uitroeingsoorlog zou zijn. Dat kunnen we dan namelijk ook. Over hackers maak ik mij niet zo druk, die zullen tegen die tijd niet meer in staat zijn om het als individuen op te nemen tegen AI controles op programma’s en computervirussen. Als de straf daarop bestaat uit het onmiddelijk, en onvoorwaardelijk wissen van iemands backup, en toegang tot het net, dan kijken ze wel uit. Daarnaast zijn het vrijwel zeker machines die dan nog zullen kunnen programmeren, mensen kunnen het dan niet meer bijbenen denk ik. Afwachten hoe dat uit zal pakken met de breinbackups, wie weet worden we zo wel onsterfelijk, zomaar omdat dat kan, gewoon als bijprodukt van het systeem. :)

  3. Op Wikipedia is ook een artikel over deze materie onder het lemma ‘Globaal brein’. Volg de links bij dit artikel of Google op ‘Global Brain’. Ik heb het gevoel dat als dit mogelijk word: gedachten, ideeën, meningen en kennis delen via een toekomstig super efficiënt internet dat individualiteit een steeds kleinere rol zal spelen. Volgens mij kan dat maar op een manier aflopen: een wereldbewustzijn, zoals het al oudere concept van Gaia, waarin de mens als individu uiteindelijk opgaat zoals een druppel in de oceaan. De intelligentie van zulk een ‘hivemind’ zal niet veel meer te maken hebben met menselijke intelligentie. Waarschijnlijk een klasse ver verheven boven ons zoiets als een mens tot een vlieg staat..

  4. Hypothese: Kunnen op basis van de unieke kenmerken van het door het internet opgeslagen menselijke geheugen mogelijke algoritmes worden gecreeerd? Met andere woorden, kan er een programma geschreven worden waardoor dit `menselijke geheugen` operationeel wordt online? Met weer andere woorden, kunnen er avatars van mensen worden gemaakt die zich onafhankelijk op dezelfde manier gedragen? 

  5. Het klinkt mij allemaal nogal vaag. Ongetwijfeld zullen we op een gegeven moment in staat zijn om het brein uit te lezen en extern op te slaan, maar mij ontgaat de noodzaak daarvan. En aan extra geheugen hebben we niet zoveel aangezien we toch niet in staat zijn om de opgeslagen informatie te verwerken. Meer geheugen zonder verbetering van de ‘processorkracht’ is zinloos. We kunnen dan ook beter zorgen dat ons brein efficiënter gaan gebruiken door de dingen die we niet zo goed kunnen, zoals onthouden, over te laten aan hulpmiddelen. Dan kunnen we ons meer richten op de dingen die ons brein wel goed kan, zoals denken. David Allen verwoordde dit als: ‘Your mind is for having ideas, not holding them.’.

    1. Precies Patrick,
      Het opslaan en opvragen van informatie is niet het belangrijkste maar wat de ‘processor’ in staat is ermee te doen. Het is de uitdaging om onze capaciteit in informatie verwerking te vergroten, in snelheid en vooral in het vergroten van de  hoeveelheid informatie die we tegelijkertijd kunnen bevatten. De meeste mensen kunnen maar een ding tegelijk in hun bewustzijn houden en ‘omvatten’. Als we dat zouden kunnen opvoeren, met biologische, cybernetische of andere hulpmiddelen zouden we een heel eind zijn. Daarmee zou er een intelligentie explosie in gang gezet worden, wat dan als de singulariteit gezien kan worden. 

    2. Patric en Hannes, m.i. jullie hebben beide een sterk punt waar ik me helemaal in vinden kan. Er van uitgaande dat we dit zouden kunnen bewerkstelligen, dan zijn we al een tig tijd verder in de ontwikkeling van ons mens zijn. Je zou dan kunnen stellen dat we het proces van alles ver op vooruitlopen. Je zou dan tevens kunnen zeggen, dat we dan ook al een paar dimensies verder zijn in ons ‘zijn’. De vraag rijst dan op, zouden we dat willen? Het is natuurlijk de makkelijkste weg om al onze fouten even weg te deleten en met een schone lei verder te gaan, maar heeft dat idee bestaansrecht? m.i. niet, daar het systeem zodanig inelkaar steekt dat we door ervaren- bewustworden, stap voor stap deze ontwikkeling moeten ondergaan. Dit geven we dan weer door aan de volgende generatie d.m.v. vererving. Ik denk dat door welk proces dan ook je het wilt versnellen het een chaos wordt. Mvg, Paul.

      1. Paul, nog maar kort geleden stond de hele wetenschappelijke wereld op z’n sceptische achterbenen, omdat neutronen de lichtsnelheid leken te hebben overschreden met een paar kilometer. Als je dan nu kijkt naar de energiebundel die uit de Warpaandrijving komt, dan wordt de lichtsnelheid maar liefst 64 maal overschreden, en dat is nog maar een schatting. De toekomst is dus dichterbij dan je denkt en zo als het er nu naar uitziet, slechts tig dagen inplaats van jaren. Beter om daar nu alvast goed over na te denken, voor je het weet zijn we ingehaald door nieuwe ontdekkingen in de wetenschap. ;)

        1. Als ik jou toch niet had hier, waarmee meteen het bewijs is gedemonstreerd wat een geheugensteun voor iemand kan doen. Dankje wel. :)

        2. Andre, ik blijf sceptisch, maar dat wetenschap zich snel verder kan ontwikkelen in haar wetenschap, ben ik met je eens. Dus zal ik de toekomst rustig afwachten. Maar het onderwerp op zich lonkt me nu niet direkt aan. Mocht het inderdaad zo zijn, let it be. Maar ik voel me dan getroost door het gegeven, dat ik er geen deel aan hoef te nemen. Maar bedankt voor het idee dat het misschien toch sneller zich zal ontwikkelen.
          Wat betreft warpaandrijving, zal ik vast de NASA enof de ESA toch een mailtje sturen betreffende de voedingspillen, we kunnen er maar klaar voor zijn. :D
          Mvg, Paul.

Laat een antwoord achter aan jacob lageveen Reactie annuleren