Suikerpillen worden steeds geneeskrachtiger.

Placebo’s werken steeds beter

Om onbekende redenen blijken fopmedicijnen steeds beter te werken. Slecht nieuws voor ontwikkelaars van medicijnen, want zo is er steeds meer moeite nodig om een effect van een geneesmiddel aan te tonen. Wat is er aan de hand?

Wat is een placebo?

Suikerpillen worden steeds geneeskrachtiger.
Suikerpillen worden steeds geneeskrachtiger.

Het placebo-effect als zodanig is al eeuwen bekend, maar drong pas door in de gevestigde wetenschap door de ervaringen van de Amerikaanse legerarts Henry Beecher in Zuid-Italië tijdens de Amerikaanse invasie van 1944. Op een gegeven moment was de morfine (een opiumachtige, verslavende, maar extreem sterke pijnstiller) op, maar moesten veel gewonde soldaten nog een pijnstillende injectie krijgen. Een verpleegster vulde een injectiespuit met zout water, vertelde de patiënten dat het om morfine ging en plotsklaps bleek de zoutoplossing over opmerkelijke geneeskrachtige werking te beschikken. De soldaten meldden dat hun pijn sterk afnam. Toen Beecher hierover hoorde, deed hij hier onderzoek naar en publiceerde hij in 1955 een artikel dat insloeg als een bom. Beecher toonde aan dat verscheidene “effectieve” geneesmiddelen alleen werkten door het placebo-effect. Sindsdien wordt bij medicijnonderzoek rekening gehouden met het placeboeffect.

Een placebo is iets dat er uitziet als een medicijn, maar geen werkzame stof bevat. Als de patiënt gelooft dat een medicijn werkt, is dit in veel gevallen al voldoende om een geneeskrachtige werking uit te oefenen, ook al bestaat het ‘medicijn’ uit bijvoorbeeld een suikerpil. Een groot deel van de werking van veel geneesmiddelen berust op dit placebo-effect. Om die reden wordt bij medische onderzoeken doorgaans “dubbelblind” getest met placebo’s en medicijnen met werkzame stof. Zowel de arts  als de patiënt weten bij dubbelblind onderzoek niet in welke pil een placebo zit en in welke een werkzame stof. Medisch onderzoekers weten nog steeds niet waarop het placeboeffect berust, al zijn er enkele vermoedens.

Placebo-effect wordt steeds sterker
Er is de laatste jaren iets bijzonder vreemds aan de hand. Het wordt steeds moeilijker om van een medicijn de werkzaamheid aan te tonen. Het placebo-effect wordt steeds sterker: een steeds groter deel van de geneeskrachtige werking van een medicijn komt voort uit het geloof dat de patiënt in het medicijn heeft. Dit blijkt ook uit de statistieken. Het is om die reden steeds lastiger voor medicijnontwikkelaars om de werkzaamheid van hun werkzame stof aan te tonen. Dat is geheel vervelend, want dan is al die jaren medicijnonderzoek voor niets geweest. Akkoord, dat kan te maken hebben met de aard van de medicijnen die de laatste jaren zijn ontwikkeld. Misschein zijn die wel voor aandoeningen waar het placebo-effect belangrijker is. Maar er is nog meer aan de hand. Van medicijnen die in de jaren negentig op de markt zijn toegelaten, blijkt het placebo-effect nu twee keer zo significant te zijn geworden. Met andere woorden: als medicijnen als Prozac anno nu waren ontwikkeld, waren ze nooit op de markt toegelaten.

Wat kan de oorzaak zijn?
Opmerkelijk genoeg blijkt er een stof te zijn, naloxone, die het placeboeffect opheft. Uit farmaceutisch onderzoek is bekend dat naloxone de natuurlijke pijnstillers die het lichaam aanmaakt, blokkeert. Klaarblijkelijk hebben deze natuurlijke opiaten dus iets te maken met het placebo-effect. Deze opiaten komen ook vrij bij sporten en bij acupunctuurbehandelingen, wat verklaart waarom mensen die dit ondergaan zich beter voelen. Hoe bekender het medicijn, hoe sterker het placebo-effect. Ook blijken er sterke culturele verschillen: bekende medicijnen en medicijnen voor ziektes die in het land in kwestie belangrijk worden gevonden (in Frankrijk: leverziekten, in Duitsland hartkwalen) doen het het beste. Zou een verklaring voor het sterk toegenomen placebo-effect zijn, dat er veel meer reclame voor medicijnen wordt gemaakt – en mensen ook veel sterker in medicijnen geloven – dan vroeger? Of is er wat anders aan de hand?

Bron
Wired

2 gedachten over “Placebo’s werken steeds beter”

  1. onderschat de kracht van de geest niet. Ik probeer zo min mogelijk medicijnen te gebruiken. Vooral pijnstillers slik ik zo min mogelijk. Je lichaam probeert iets te vertellen en jij gaat het onderdrukken.

    Maar ik geloof heilig in dingen waarvan is aangestoond dat het niet werkt. Bij hevige verkoudheid/koorts in een uur tijd een pak jus de orange leeg drinken en een bak fruit opsmullen. Als je dan vol zit, nog een appel er achter aan en de volgende ochtend ben ik weer fit. Werkt bij mij altijd, omdat ik het geloof.

    (ik klink wel als een niburu gek, je ziet geen ufo’s, omdat je het niet geloofd)

Laat een reactie achter