Elektronisch afval wordt massaal in Afrikaanse landen gedumpt. Een weinig elegante en uiterst milieuvervuilende "oplossing".

Radio verandert in zaklamp

Programmeerbare elektronica zou ideaal zijn. Met één druk op de knop verandert bijvoorbeeld een keukenmixer in een boormachine. Je hoeft maar één apparaat te hebben dat je voor alles kan gebruiken. Is het mogelijk? Het antwoord: ja, al moeten er nog een paar technische barrières worden genomen.

De Wet van de Toenemende Kapotte Elektronica

Elektronisch afval wordt massaal in Afrikaanse landen gedumpt. Een weinig elegante en uiterst milieuvervuilende "oplossing".
Elektronisch afval wordt massaal in Afrikaanse landen gedumpt. Een weinig elegante en uiterst milieuvervuilende `oplossing'.
Deel uit maken van de welvaartsmaatschappij betekent in de praktijk dat je tegen wil en dank opgescheept raakt met steeds meer elektronische wrakken in variërende staat van ontbinding. Weliswaar worden steeds meer apparaten programmeerbaar – al is dat meer een vloek dan een zegen bij bijvoorbeeld video- en dvd recorders – maar het ene apparaat in het andere omzetten lukt alleen met heel veel creativiteit (een gloeilamp als strijkbout bijvoorbeeld).

Programmeerbare schakelingen
Dit terwijl de elektrische schakelingen van apparaten uit maar enkele soorten onderdelen bestaan: weerstanden, diodes, transistoren, spoelen en wellicht een ingewikkelder chip zoals een geïntegreerd circuit. Kortom: verander de onderlinge verbindingen tussen die onderdelen en je hebt een compleet nieuwe schakeling, dus apparaat. Vervang de weerstanden door memristors (programmeerbare weerstanden) en de mogelijkheden worden nog veel groter.

In principe kan dat. Wat je nodig hebt is het elektronische equivalent van een spoorwegwissel: een relais. Zet een relais in een bepaalde stand en het ‘onthoudt’ de stand. Op die manier kan je de eigenschappen van, zeg, een dvd-speler veranderen in die van een versterker. Wellicht is het hier slimmer de hele schakeling op een aparte printplaat te bakken en dan tussen printplaten te schakelen. Elektronische apparaten bestaan voornamelijk uit lucht. Ruimte genoeg dus, als aan warmteafvoer gedacht wordt.

Met deze handige uitvinding kan je een gehaktmolen aandrijven met een handboor. Voor als je na het klussen honger hebt, zeg maar.
Met deze handige uitvinding kan je een gehaktmolen aandrijven met een handboor. Voor als je na het klussen honger hebt, zeg maar.

Broodrooster wordt haarföhn
De meeste huishoudelijke apparaten zitten niet erg ingewikkeld in elkaar. Het principe van een gloeilamp, strijkbout, broodrooster, contactgrill, elektrische kookplaat en een haardroger is gelijk: een hete gloeispiraal met temperatuurregeling. Bij een föhn zit er nog een motor met ventilatortje bij. Met andere woorden: als je een strijkbout dubbel zou kunnen klappen heb je een contactgrill of een broodrooster. Als je hete lucht langs het oppervlak laat stromen met een elektromotortje heb je een haarföhn. Verzin iets waarmee je het contactoppervlak van vorm kan laten veranderen en je hebt een vier-in-een huishoudelijk apparaat.

Deze truc kan je ook gebruiken voor andere apparaten. Een keukenmachine aandrijven met een handboor is minder gek dan het klinkt: beide maken gebruik van een sterke ronddraaiende elektromotor. Je zou op die manier zelfs kleine wasjes kunnen doen: ouderwetse wasmachines (tafelmodel) werkten zo.

Geheugenmetaal en kunstmatige pezen

Zes afstandsbedieningen voor één enkel multimediasysteem. Dat moet toch slimmer kunnen...
Zes afstandsbedieningen voor één enkel multimediasysteem. Dat moet toch slimmer kunnen...
Wel moeten eventueel mechanische onderdelen mee veranderen in een nieuwe vorm. Voor een deel kan je dat oplossen met hulpstukken. Helaas raken die doorgaans zoek, dus een creatieve uitvinder zal wat beters proberen te verzinnen. Denk aan geheugenmetaal (metaal dat terug kan springen in zijn oude vorm), Transformer-achtige vormverandering, wellicht het door middel van extreem sterke koolstofvezels straktrekken van met vloeistof gevulde stijfwandige onderdelen zodat ze met deze kunstmatige pezen van de ene vorm in de andere springen.

Nooit meer een afstandsbediening zoeken
De meest voor de hand liggende toepassing is wel de echt universele afstandsbediening. Sla in het apparaat alle eigenschappen (display, infrarood- en radiofrequenties) van alle ooit gefabriceerde afstandsbedieningen op (of beter: zet ze op een website waar gebruikers ze op een USB stick kunnen downloaden), monteer er een drukgevoelig schermpje op (zoals dat op Iphone’s zit) waar de knoppen van de afstandsbediening in kwestie op worden getoond en het gefriemel met zes of zeven afstandsbedieningen is eindelijk verleden tijd.

12 gedachten over “Radio verandert in zaklamp”

  1. Ik denk dat ik hier ook wel een leuke toepasing op kan verzinnen, programmeer een grote hoeveelheid nanobots zodanig dat ze bijvoorbeeld zichzelf samenvoegen tot een keukenmachiene,als je die keukenmachiene oppakt en je verplaatste hem naar je woonkamertafel waar bijvoorbeeld altijd je afstandbedieningen liggen en dan veranderd die keukenmachiene in een universele afstandbediening want dat is waar die bots voor zijn geprogrammeerd,loop met die afstandbedieningen naar je badkamer en ze veranderen (als je ze op een speciefieke plaats neerlegt) in een scheerapparaat. Nou ja goed…de strekking is duidelijk neem ik aan, om het verschil in hoeveelheid nanobots tussen een keukenmachiene en scheerapparaat te compenseren kan je het overschot nanobots programmeren om bijvoorbeeld te veranderen in een zelfstandig werkende stofzuiger.

  2. Multifuntionele apparaten kunnen handig zijn, maar ze moet in opdracht van volwassenen van vorm veranderen, anders komt de veiligheid in het geding. Je kunt het niet aan kinderen overlaten om dergelijk vormveranderaars te hanteren. Voor je het weet heb je afgehakte handjes, of brandblaren van formaat. Het idee is leuk, maar voorafgaand daaraan, dient gedegen onderzoek plaats te vinden op het gebied van ergonomie en veiligheid. Een radio die in een zaklamp verandert hoeft niet echt van vorm te veranderen, slechts de functie keuze volstaat. Maar een föhn die in een strijkijzer veranderen kan, of nog erger, in een snijmachine voor in de keuken ? Daar zou ik goed over nadenken. En dan het vormveranderen zelf, ook daar kun je problemen door krijgen, knelling van ledematen is niet uitgesloten tijdens vormveranderen.

  3. Dit zijn de 3 wetten van de robotica volgens de Giskardiaanse reformatie:

    Een robot mag een mens geen letsel toebrengen of door niet te handelen toestaan dat een mens letsel oploopt behalve als dit de Nulde Wet zou schenden.
    Een robot moet de bevelen uitvoeren die hem door mensen gegeven worden, behalve als die opdrachten in strijd zijn met de Nulde Wet of de Eerste Wet.
    Een robot moet zijn eigen bestaan beschermen, voor zover die bescherming niet in strijd is met de Nulde, Eerste of Tweede Wet

    Als er een moment komt dat nanobots in wereldproductie gaan dan zullen er regelgevingen of zelfs wetgevingen komen waarin deze wetten van de robotica opgenomen zullen worden. Je kan deze 3 wetten zodanig in nanobots inbedden dat ze door niemand (mits het geen informaticaspecialist is) te veranderen is. je mag er vanuitgaan dat als de jeugd geleerd krijgt om van softwarekindersloten af te blijven dat ze dat ook gewoon doen.

  4. Op zich ben ik het met de principes zoals je die aangeeft eens. Echter, we beschikken niet over de techniek, om de techniek foutloos te laten werken. Wij zijn niet volmaakt, en kunnen derhalve geen volmaakte techniek produceren. Als je er vanuit gaat dat de jeugd, de jeugd blijft, met alle nieuwsgierigheid en ontdekkings driften, gaat het geheid fout als je ze confronteerd met dergelijke apparaten. Dat geldt overigens niet alleen voor de jeugd, veel ouderen met toegang tot zulke mogelijkheden maken dezelfde fouten. Hoofdoorzaak van vormverandering is daarnaast volgens jouw voorstel, verandering van positie van het multifunctionele apparaat naar bijvoorbeeld de woonkamer, en andersom. Dat kan een kind ook, zonder bij de programmering te komen. Wat programmeert dan de functieverandering, en waar ligt de grens voor andere nano objecten om niet hetzelfde te kunnen doen. Een handig nano slipje, zou bijvoorbeeld door storing in een toaster of gehaktmolen kunnen veranderen. Blijft de vraag of dat wel prettig draagt, en of je daarna je huwelijkse verplichtingen nog wel na kunt komen. Ik ben er niet op tegen, maar voorzichtig moeten we zijn.

  5. Alfa,

    We hebben het niet gehad over leeftijdsgrenzen van kinderen maar laten we even aannemen dat we het hebben over kinderen tot 10 jaar met een normaal IQ, zie jij kinderen van die categorie al computers opendraaien om processors van een moederboard af te trekken zodat kindersloten van software verdwijnen? Of zie jij hun al software ontwikkelen zodat ze paswoorden kunnen omzeilen? Als kinderen al werkelijk zo geniaal zijn dat ze dat al kunnen dan is het volledig hun eigen schuld als er ongelukken van komen want ze zijn dan ook slim genoeg om van tevoren te kunnen bedenken wat er mis kan gaan als ze met de ingebedde software van nanobots gaan sollen. Om op je vraag antwoord te geven wat die functieverandering zou kunnen veroorzaken: een doodsimpele infraroodzender zou dat kunnen doen. Je zal vast en zeker wel de boekjes kennen van universele afstandbedieningen waar al die frequenties instaan (ik persoonlijk wordt soms een beetje misselijk van die boekjes, het werkt nooit zoals ik het wil maar dat zal wel aan mij liggen…loll) Je zou ook een andere manier kunnen toepassen, elk mens heeft een andere energiesignatuur, programmeer die in de nanobots en maar 1 of 2 personen in dat gezin kunnen de bots bedienen, als de energiesignatuur van het kind niet ingeprogrammeerd is zal het niet werken. En ja, natuurlijk, vrijwel alles is te misbruiken, maar als ik zo moest gaan denken kon ik al niet meer achter mijn pc gaan zitten, mijn pinpas gebruiken, internetbankieren…enz. Mijn zoon van bijna 4 jaar word volgend jaar in februarie (dan wordt hij 4) al op de basisschool achter de pc gezet die aangesloten is op het internet. De vooruitgang hou je niet tegen.

    1. ‘Of zie jij hun al software ontwikkelen zodat ze paswoorden kunnen omzeilen.’

      Als IT-er moet ik toch echt even inspringen op het gebruik van paswoorden (een dagelijkse ergernis)
      Het is wachtwoord in het Nederlands of password in het Engels. Paswoord is even fout als iets ‘nachecken’, ook een samenvoeging van een Nederlands en Engels woord.

      Normaal ben ik niet zo’n spellingsfreak maar dit voorbeeld zie ik bijna dagelijks en irriteert dan ook behoorlijk.

Laat een antwoord achter aan Alfa Reactie annuleren