Weliswaar ‘blijft de lichtsnelheid overschrijden door te versnellen niet mogelijk, maar beweegt een ruimtevaartuig eenmaal sneller dan het licht, dan levert dit gen paradoxen op. Aldus stelt natuurkundige en Youtube-ster Sabine Hossenfelder in een recente video.
En inderdaad, er is op het eerste gezicht geen speld tussen te krijgen. Heeft ze de tachyontelefoon, een hypothetisch apparaat waarmee je naar het verleden kan bellen, onmogelijk verklaard? In deze video haar argumentatie, waarom sneller-dan-licht reizen (mits we de lichtbarrière op vernuftige wijze kunnen overschrijden) wel degelijk mogelijk is zonder tijdreizen.
Co-moving frame
Haar argument hiervoor is als volgt. Anders dan wordt gesteld in de speciale relativiteitstheorie, hebben we wel degelijk een vast referentieframe. Namelijk: het co-moving frame. Dat is de gemiddelde positie van alle materie in het heelal.
Stel, je beweegt met een miljard maal de lichtsnelheid naar het Andromedastelsel, dat op twee miljoen lichtjaar afstand ligt, en weer terug. Dan zou je in principe in een dag terug zijn. Het zou dan voor een vriend die op aarde blijft, niet mogelijk zijn om via jou een bericht terug te sturen in de tijd. Immers, nergens is er een moment, dat de lichtkegel van jou in het verleden ligt.
Ook het bekende gedachtenexperiment met het relativistisch versnelde wormgat faalt. Als je uitgaat van een co-moving frame, gaat de tijd aan de andere kant van het wormgat weliswaar langzamer dan de kant op aarde, maar dit vertaalt zich alleen in de welbekende relativistische tijddilatatie. Food for thought.