Volgens een omstreden theorie van Dejan Stojkovic had ons heelal vlak na de Big Bang meer weg van een lijn dan van een ruimte zoals wij die nu kennen. Stojkovic en collega Jonas Mureika hebben nu een test bedacht om aan te tonen of hun theorie klopt of niet: de afwezigheid van zwaartekrachtsgolven uit het vroege heelal. En er is nog meer. Misschien dat grote stukken heelal al vierdimensionaal zijn geworden. Zou dit die merkwaardige kosmische lege ruimtes tussen de melkwegstelsels en de versnelde uitzetting van het heelal verklaren?
Vorming tweede en derde dimensie in plaats van inflatie
Stojkovic’ theorie, waar we al een eerder artikel aan hebben gewijd, komt er op neer dat het heelal vlak na de oerknal ééndimensionaal was. Toen het heelal verder afkoelde, ontstonden de tweede en uiteindelijk de derde dimensie. Het aannemen van een tijdperk van extreemsnelle inflatie, op dit moment het grote paradigma in de kosmologie, is hiermee niet meer nodig, stelt Stojkovic. Wat er gebeurde was domweg het ontstaan van de tweede respectievelijk derde dimensie waardoor het aantal bewegingsmogelijkheden (dat we waarnemen als ruimte) explosief groeide. Dit zou betekenen, dat de kosmologie die we nu kennen sterk vereenvoudigd zou worden. Het is niet meer nodig om een mythische inflatoire kracht, uiteenvallend vals vacuüm en andere woeste bedenksels te hanteren.
Algemene relativiteitstheorie en kwantummechanica komen in harmonie
De speciale relativiteit kloppend krijgen met kwantummechanica lukt nog wel, denk aan de relativistische Dirac-vergelijking, maar bij de algemene relativiteitstheorie is dat hopeloos. Als het aantal dimensies op de allerkleinste schaal (in de buurt van de extreem korte Plancklengte, vele ordes van grootte kleiner dan een proton) wordt teruggebracht, verdwijnen de wiskundige nachtmerries, die alle pogingen om kwantummechanica met de algemene relativiteitstheorie in overeenstemming te brengen, frustreren.
Massa Higgsdeeltje hoeft niet aangepast te worden
We weten nog steeds niet waar elementaire deeltjes als elektronen en quarks hun massa vandaan halen. Het Standaardmodel introduceert hiervoor het zogeheten Higgsdeeltje, dat aan deeltjes waar we massa van waarnemen, kleeft als een soort stroop en zo traag en zwaar maakt. Alle pogingen om dit Higgsdeeltje te vinden zijn tot nu toe mislukt. Met dit Higgsdeeltje is er nog een probleem: bestaande theorieën voorspellen een veel te hoge massa, wat in strijd zou zijn met het standaardmodel. Dit moet dus kunstmatig aangepast worden. Dat hoeft niet meer in Stojkovic’ theorie.
Extra dimensie verklaart versnelde uitzetting
Het meest hallucinerende gevolg van Stojkovic’s theorie is wel het ontstaan van een extra dimensie in het hier en nu. Ongeveer tien jaar geleden werd een ontdekking gedaan die de bekende kosmologie behoorlijk overhoop gooide. Het heelal zet steeds sneller uit. Zelfs Einsteins verfoeide kosmologische constante, ooit door hem de grootste vergissing van zijn leven genoemd, werd weer van stal gehaald om dit te verklaren. In kosmologische modellen wordt uitgegaan van zogeheten donkere energie die dit op zijn geweten heeft. Onzin, stelt Stojkovic. Steeds grotere delen van het heelal gaan over naar de vierde dimensie, wat wij waarnemen als uitzetting. Wanneer zijn wij aan de beurt?
Experimentele bewijzen?
Waarnemingen aan extreem energierijke kosmische straling lijkt te wijzen op het reduceren van het aantal dimensies bij energieën, hoger dan een tera-elektronvolt. Deze energieschaal is ook waarneembaar bij botsingen in de enorme Large Hadron Collider van het CERN onder het meer van Genève. Klopt Stojkovic’ theorie, dan merken we dat dus de komende jaren, als er meer hoge-energie botsingen zijn geregistreerd. En kunnen er heel wat natuurkundeboekjes herschreven worden…
Ik heb hier eerder over gelezen, een wetenschappelijk gebaseerd verhaal. Alleen kwam het idee van een verloren cultuur met prehistorisch geloof. Er zouden verschillende niveau’s van dimensionele frequentie zijn. Van laag naar hoog en terug, een eeuwige cirkel. Ons bewustzijn leeft buiten de cirkel, buiten de tijd en ruimtelijke dimensies.
Ons lichaam opgebouwd uit massa, en dus verbonden met de ruimtelijke dimensies is wel vatbaar voor de frequentie. In de perioden van lage frequentie is het bewustzijn wat invloed uit op ons karakter en lichaam lager dan in perioden van hoge frequenties.
De zogeheten aankomende periode zou in theorie meer energie meebrengen, en onze ogen openen voor meerdere kleuren dan het huidige 3-kleuren spectrum. Zo zouden wij infrarood en ultraviolet te zien krijgen. Ook zou het begrip voor medeleven, liefde, nieuwsgierigheid en het belang in kennis stijgen.
In deze theorie is het bewustzijn een individueel onderdeel van het collectief. Samen zouden wij een emotie doorsturen zonder woorden, puur op gevoel. Die emotie word individueel vertaald door het bewustzijn. Ziekten zouden niet langer een invloed hebben of zelfs maar bestaan. Geluk en liefde zal de wereld sturen.
Zo komt er in een maya profetie (theoretisch, want het is een hierop gebaseerd artikel) een verhaal over de Goden voor. De Goden hebben vaker getracht ons bewustzijn op een hogere frequentie te krijgen, de eerstvolgende frequentieshift is gepland op 21 december 2012 (vanzelfsprekend).
Dit is eerder gebeurt en toen is de mens, a. ten onder gegaan, b. heeft de aarde verlaten, c. De grond is ingegaan.
(Zie verhalen van Atlantis, Shangri La, Midden-Aarde (Niet van LOTR, maar Admiral Byrd’s verslag), Hitler’s Arische ras en afkomst, Zuid- Noordpool beschavingen, Doggerland, Beringia, Ferdinandea, en vele meer).
Wij als homo-sapiens liepen hier op Aarde vrij plotseling. Van onbekwame jagers naar probleem oplossende boeren met gereedschappen en stenen huizen. Een vergroting in ons bewustzijn en onze kijk op en tegen aspecten van het leven. Een volgende stap is verloren technologie, wij komen documenten en tekeningen tegen van duizenden jaren geleden. Van voertuigen die vlogen in de lucht als onze boten op het water. Blauwe mensen die ons lessen kwamen leren, om vervolgens terug naar ”huis” in de sterren te gaan.
De mens werd kunstmatig aangepast op het dimensionele freqentieveld. Hierdoor konden wij sneller leren, vooruitgang boeken en een maatschappij oprichtten.
De zogenaamde Goden verlieten ons (vele redenen mogelijk, de mens is te oorlogzuchtig, we waren ver genoeg om zelf verder te leren, wij begrepen de buitenaardsen verkeerd en vereerden hun als Goden, hun wilden dit niet en vertrokken).
Tijden verstreken, kennis en technologie uit de oudheden gaan verloren en op de dag van vandaag weten we niet beter dan dat wij ooit van ”domme” jager naar intelligente boer zijn gegaan zonder goede ondergrond of noodzakelijke vorm van evolutie.
_____
Maar nu weer even terug naar de werkelijkheid. Dit is gebaseerd op theorieën en religies uit de oudheid. Op verhalen van volkeren die volgens onze standaard nog jager/verzamelaars waren, maar waarvan we hun steden nu nog in vergane glorie zien.
Ik ben niet de misselijkste, en sta er echt een 100% achter dat de mens zelf verantwoordelijk is voor de vooruitgang in ons innerlijke systeem. Maar de architectuur heeft kenmerken die onbelangrijk waren in een tijd voor een beginnend ras. Het gaat in vele prehistorische culturen zelfs zo ver, dat er planeten, sterren, sterrenstelsels zijn benoemd die wij pas onlangs (her)ondekt hebben.
Wij als westerse beschaving, en voorloper in de wereld zijn veel te gericht op het rekenkundige en de dingen waar wij baat bij hebben financieel. In mijn mening zijn er vele dimensies, en enkelen ervan fuseren en breken op in tijd. Of het de vierde dimensie is die toegevoegd gaat worden, daar laat ik een vraagteken openstaan.
Over buitenaards contact in het verleden, dat acht ik goed mogelijk en veel verklarend. Maar tot er daadwerkelijke bewijzen zijn zal ik het nooit met zekerheid zeggen.
De dimensies, dat is zeer zeker mogelijk.
Jeetje…Dit zou betekenen dat bepaalde constellaties voor altijd buiten ons bereik zouden blijven omdat ze al zouden zijn ‘overgegaan’ tot de 4e dimensie.
Er is inderdaad geen enkele aanleiding om te veronderstellen dat andere dimensies niet zouden “bestaan”. Bijv op basis van het aansprekende voorbeeld van de platlanders
Tegelijkertijd is het tamelijk zinloos te speculeren over zaken die we nog niet kennen. Ik heb een hekel aan verhalen zoals die van Milan: gefilosofeer en gespeculeer dat op een betweterige toon wordt gepresenteerd als wetenschappelijke feiten. “Wij zijn dom, nee, de maya’s, die waren superslim!” (ik vraag me dan af: als ze alles al wisten, waarom hebben ze het niet op de harddisk opgeslagen? Zijn wij echt zo oerdom dan moeten we dan misschien ook maar mensenoffers gaan brengen om het allemaal te gaan begrijpen?)
We doen er m.i. het best aan om stapje voor stapje verder te zoeken en waarheid en inzicht te gaan vinden op basis van feiten. Met een open mind, en niet op basis van religie.