Botsende neutronensterren in een artist impression. In werkelijkheid zijn neutronensterren zeer heet, waardoor ze waarschijnlijk wit opgloeien. Bron: Harvard.edu

Video: neutronensterren vormen zwart gat

Een neutronenster is de massa van een complete ster, samengebald in een bol van tien tot vijftien kilometer doorsnede. Neutronensterren vormen zich, als de massa van een opgebrande ster tussen de 1,44 en (dit is onzeker) drie tot vijf zonsmassa’s of meer in ligt: volgens sommige hypothesen kunnen zich bij hogere massa’s nog quarksterren vormen. Een vrij nauwe massabegrenzing dus. De kans is dan ook niet heel groot, dat twee neutronensterren voortkomen uit een dubbelster.

Botsende neutronensterren in een artist impression. In werkelijkheid zijn neutronensterren zeer heet, waardoor ze waarschijnlijk wit opgloeien. Bron: Harvard.edu
Botsende neutronensterren in een artist impression. In werkelijkheid zijn neutronensterren zeer heet, waardoor ze waarschijnlijk wit opgloeien. Bron: Harvard.edu

Toch komt dit geregeld voor, door het enorme aantal sterren in alleen al ons Melkwegstelsel. De uiteindelijke crash van twee opgebrande sterren levert een korte gammaflits (SGRB) op en is één van de gewelddadigste verschijnselen in het universum, die volgens bepaalde theorieën verantwoordelijk is voor het ontstaan van zware elementen als goud en uranium[1]. In onderstaande video een met een supercomputer gemaakte simulatie van een dergelijke botsing.

Bronnen:

1. Earth’s gold came from colliding stars, Harvard News(2013)

17 gedachten over “Video: neutronensterren vormen zwart gat”

  1. Lijkt me meer een simulatie om de kunst dan dat dit werkelijk wetenschappelijke waarde heeft.
    Waar is de explosie bijvoorbeeld?

    @Bemoeier
    De overgang van witte dwerg naar neutronenster is zonder tussen liggende gradaties omdat er een absolute limiet wordt overschreden. Twee electronen kunnen niet dezelfde plaats innemen tenzij ze samensmelten met protonen en zo neutronen vormen, Als een kern van een ster ineenstort tot een neutronen ster of een zwart gat dan gebeurt dit in seconden van tijd. Er is geen tussenvorm. Idem als een neutronenster door toename massa een zwart gat wordt.
    Een witte dwerg is een ander geval aangezien hier nog kernfusie mogelijk is.
    Ze komen niet voort uit de zwaarste sterren welke een ijzer kern hebben maar bestaan uit minder zware materie zoals zuurstof en koolstof. Als een witte dwerg door toename materie weer tot kernfusie komt dan valt ze uiteen bij de explosie.
    Men weet alleen niet wat er gebeurt als er een zwart gat vormt.
    Immers komt er geen informatie uit.
    Mogelijk is er nog de limiet van quarks welke verdere ineenstorting verhinderen.
    Men weet zelfs niet of er echt zoiets is als een singulariteit, mogelijk zijn quarksterren de meest compacte vorm.
    Alleen zou je dan nog de zichtbare en niet zichtbare hebben.
    Dit heeft te maken met de ontsnappingssnelheid vanaf het object.
    Al deze groter wordt dan de lichtsnelheid dan is het object zwart.
    Overigens denk ik zelf dat hier een uitzondering op bestaat namelijk als er zoveel materie in het zwarte gat valt dat er straling van binnen de waarnemingshorizon het zwarte gat ontsnapt. Immers bij voldoende samenpersing van energie zal een deel uit het donkere deel worden gelanceerd.

  2. Sorry, ik was niet duidelijk naar Bemoeier toe.
    Ja, een zwart gat is kleiner en heeft dus een grotere dichtheid.
    Zwaartekracht is dermate fundamenteel dat het niet minder wordt door opheffen of uiteenvallen.
    Wel kan het door afgeven energie lichter worden.
    Een zwart gat straalt geen energie uit anders dan de veronderstelde Hawing straling.
    Hierbij valt van een spontaan ontstaan stel virtuele deeltjes (materie en anti materie) de helft in het gat waarbij de andere ontsnapt. Dit proces geeft het zwarte gat zijn warmte coefficiënt. Een van de waarnembare eigenschappen die het naast positie, rotatie, snelheid, electrische lading en massa kan hebben. Mits het bestaat en dat is nog niet aangetoond maar wel waarschijnlijk. Hoe kleiner het zwarte gat wordt hoe heter en hoe sneller het verdampt tot er niets van over is. Tenminste, dat wordt door Hawking verondersteld en gaat men bij CERN ook vanuit mocht men mini zwarte gaten produceren bij de experimenten wat ik overigens zelf onwaarschijnlijk acht.

    1. Interessante video.
      Verklaard alleen niet waarom pulsars zo ongelooflijk regelmatig zijn en daarmee atoomklokken evenaren!
      Zie https://en.m.wikipedia.org/wiki/Pulsar_clock
      Alleen een zeer grote en tevens ultracompacte massa met een rotatie kan zoiets verklaren.
      Anders gezegd, als je een object zo snel wil laten draaien dan moet je een massa van de zon in een relatief zeer kleine ruimte proppen. Alleen dan krijgt het die snelheid en kan het tevens die energie genereren.

    1. Vooralsnog zijn ze de beste verklaring voor hetgeen wij waar nemen.
      Informatie uit deeltjesversnellers en wiskunde wijzen ook in de richting van het bestaan van deze objecten.

      Protonen en Neutronen bestaan ook uit onderdelen.
      Ik zou deze quarks niet eens deeltjes willen noemen aangezien je niet meer spreekt over traditionele materie.
      Een proton (deeltje) en een electron (punt lading) kunnen tot een neutron versmelten en het is bekend welke kracht daarvoor nodig is.
      Die kracht treedt op als kernfusie in hele zware sterren stopt doordat deze niet langer mogelijk is omdat kernfusie van ijzer meer energie kost dan het oplevert.
      Zwaartekracht overwint dan de kracht welke electronen uitoefenen waardoor ze versmelten met protonen tot neutronen.
      Dit soort kennis is al ongeveer 100 jaar aanwezig en inmiddels is de basis voor de huidige modellen heel sterk.
      Wel speculatieve kosmologie is multiversa en donkere materie, daar is zowel a-prioro als empirisch geen basis voor.
      Meer model dan bewezen is het verval van zwarte gaten door Hawking straling.
      Maar het bestaan van neutronensterrenis is degelijk onderbouwt.
      Voor zwarte gaten geldt hetzelfde alleen is niet zeker waar ze uit zijn opgebouwd.
      Van neutronensterren is dat ook niet precies bekend maar omtrent zwarte gaten tast men nog in het duister.
      Het is namelijk niet zeker of quarks op hun beurt ook weer uiteen kunnen vallen.
      Wat wel een zekerheid is, is dat de ontsnappingssnelheid op een gegevens moment de lichtsnelheid overtreft.
      Dat is een kwestie van meer massa in een kleinere ruimte.
      Op dat moment heb je een stralingsloos object welke voor de waarnemer alleen nog massa heeft en eventueel een impuls (beweging) en rotatie. Mogelijk kan het nog een waarneembare lading hebben (model) en de genoemde Hawking straling in de vorm van warmte (hypothese). Het zwarte gat kan indirect op twee manieren waarneembaar zijn namelijk vervorming van de achtergrond en afgeven straling door invallende materie. Het is mij niet duidelijk of een zwarte gat de achtergrond bedekt of schuil gaat achter omgebogen licht, ik denk laatste.

  3. Ik heb ook een eigen theorie… is het echt niet mogelijk dat er zo’n zware opbjecten zijn die zo’n grote massa hebben waardoor ze hun eigen licht gevangen kunnen houden en wij ze daardoor ook niet ‘werkelijk’ kunnen zien en er maar zwarte gaten van maken?

  4. Tja, als zwarte gaten (niemand heeft er ooit al één gezien maar men neemt het theoretisch in de mainstream aan) werkelijk bestaan dan valt er niets samen te vatten met deze theorie van mij http://www.oocities.org/heelal_maimonides/zwartegaten.html

    en wat met de volgende theoriën…

    http://www.youtube.com/watch?v=nXF098w48fo&list=UUvHqXK_Hz79tjqRosK4tWYA

    http://www.youtube.com/watch?v=Dz2A4qXJQjc&list=UUvHqXK_Hz79tjqRosK4tWYA

    Dit is ook een leuke:

    http://www.youtube.com/watch?v=hC_KkLvG22A&list=UUvHqXK_Hz79tjqRosK4tWYA

    In ieder geval wil ik nog een opening openlaten voor andere opties want men denkt soms al veel te weten maar dat is nog geen weten op 100% in mijn ogen want er zijn nog veel te veel vragen om op te lossen.

  5. Dit artikel gevonden n.a.v. DWDD college Robbert Dijkgraaf. Even terug naar het filmpje van NASA, waarom zie je in de 3D simulatie een schijf om de kern draaien, dit zou toch logischerwijs een bol moeten zijn? En dat vraag ik mij ook af m.b.t. de kromming in de ruimte die een zwaar object zou veroorzaken, is de ruimte zelf niet gewoon een ronde ipv vlakke ruimte?

Laat een antwoord achter aan moerstaal Reactie annuleren