Het periodiek systeem Actinium (Ac)

Een serie artikelen over de verschillende elementen. De legoblokjes waarmee wijzelf, onze aarde en de materie van het universum is opgebouwd hebben allemaal hun eigen specifieke eigenschappen. In deze serie gaan we stap voor stap langs elk element en kijken we wat voor zinvolle zaken de wikipedia erover te zeggen heeft, met daarnaast een interessant filmpje van de universteit van Nottingham waarmee verschillende experimenten met het betreffende element worden gedaan.

Vandaag nummer 89 van de 118 elementen, Actinium (Ac).

Klik hierop om naar de wikipedia versie te gaan waarbij je gemakkelijk naar de verschillende elementen kunt doorklikken

Ontdekking

Actinium is in 1899 ontdekt door de Franse chemicus André-Louis Debierne toen hij het element scheidde van het mineraal uraniniet. Onafhankelijk van Debierne ontdekte Friedrich Otto Giesel in 1902 actinium op vergelijkbare wijze.

De naam actinium is afgeleid van het Griekse Î±ÎºÏ„ίνος, aktinos dat vertaald kan worden als straal of straling.

Toepassingen

Actinium is uiterst radioactief en is daardoor zeer bruikbaar als neutronenbron. In de medische wetenschap wordt actinium soms gebruikt om 213Bi te produceren, dat wordt toegepast in de radio-immunotherapie. Verder zijn er weinig industriële toepassingen van actinium.

Opmerkelijke eigenschappen

Actinium is een zilverkleurig metalliek metaal dat dusdanig radioactief is, dat het in het donker een blauwe gloed uitstraalt.

Verschijning

Actinium wordt alleen als sporenelement in een concentratie van ongeveer 10 ppm aangetroffen in uraniumerts. Metallische actinium kan worden verkregen door actiniumfluoride bij een temperatuur van ongeveer 1200 °C te reduceren met lithium. Voor commercieel gebruik wordt actinium echter meestal geproduceerd door 226Ra in een kernreactor te bombarderen met neutronen.