Visionair.nl - de blik op oneindig

Multinationals: hoe veroveren we onze macht terug?

Laat een reactie achter / Ideeën / Door Germen Roding

Deze wereld wordt beheerst door enkele honderden multinationals. En het spinnenweb van fondsen, die daar aandelen in bezitten. Wij acht miljard aardbewoners, hebben steeds minder te zeggen over ons eigen leven. Hoe veroveren we de macht terug?

Waarop berust de macht van de multinationals?

Multinationals kunnen zo groot worden, omdat de internationale rechtsorde ze beschermt. In een corrupt land kunnen succesvolle bedrijven nooit groter worden dan de management span van een gemiddelde manager. Dan praat je over een familiebedrijf van wellicht tien man. Grotere bedrijven kwakkelen, of overleven door de juiste mensen in de regering om te kopen. Of ze vormen een staat in de staat[1]. Dat is niet nodig in de meeste staten. Westerse staten zoals Usa, Japan en Europese staten hebben hun uiterste best gedaan om deze internationale rechtsorde, ook wel bekend als nieuwe wereldorde, te vestigen. Tot aan oorlogen en staatsgrepen aan toe.

Zo mag je niet een restaurant onder de naam McDonalds beginnen, waar dan ook in de wereld. In Noord-Korea wellicht wel. Dat komt, omdat bijna ieder land in de wereld, verdragen heeft ondertekend die de rechtspositie van multinationals beschermen.

Patenten

Nu is het beschermen van merken op zich nuttig. Dat geeft de merkhouder een goede prikkel om zijn goede naam te behouden door een goed product en service. Bovendien, perkt het onze vrijheid niet in. Per slot van rekening, kan je altijd naar een beter restaurant gaan dan die van de gigant. Of onder een andere naam, hamburgers die wél lekker smaken, bakken.

Het verhaal wordt anders, als we praten over patenten. Patenten perken het recht in van anderen, om een bepaald technisch procédé toe te passen. Als dit technische procédé nogal algemeen is, een zogeheten blanket patent, zijn de rapen pas echt gaar. Dan kan de concurrent niet meer zelf een procédé verzinnen om het technische probleem op te lossen.

Een ander naar effect zijn de patentoorlogen. Vooral bij blanket patents kan je bijna niet ontkomen aan een patent. Multinationals met veel patenten kunnen anderen voor de rechter slepen. Grote jongen kunnen dat ook, dus er ontstaat een soort juridische afschrikking. Kleintjes hebben die patenten niet. Dus worden ze verjaagd van de markt.

Netwerkeffecten

Een andere manier waarop multinationals de rest de nek om kunnen draaien, is door het netwerkeffect. Dit zie je heel sterk bij sociale media bedrijven. Meer dan drie miljard mensen zijn te vinden op Facebook. Dat geeft deze sociale media gigant een monopolie op sociale communicatie. Je moet wel lid worden van Facebook, om deze mensen te vinden en er mee om te gaan. Een kleine concurrent van Facebook maakt alleen een kans, als deze zich op een nichemarkt richt. En zelfs dan is het voor Facebook erg eenvoudig om deze nichemarkt over te nemen.

Zo was van 2008 tot 2010 in Nederland het inheemse platform, Hyves, het populairst. In enkele weken was het gedaan met Hyves, omdat Nederlandse trendsetters overstapten naar Facebook[2]. Er zijn maar enkele landen waar Facebook-concurrenten overleven: China en de staten van de voormalige Sovjet-Unie. Dat komt, omdat het Chinese regime via een internetblokkade sociale media websites als Facebook, Twitter en Instagram blokkeert. Russen hebben vrij weinig contacten met landen waar geen Russisch wordt gesproken, omdat de meeste Russen geen Engels spreken. Daardoor zijn Russofone landen immuun voor het netwerkeffect van Facebook. VKontakte, de Russische concurrent van Facebook, heeft zelfs een land, Letland, overgenomen van Facebook.

Wij moeten net als Robin Hood, tegen de moderne sheriff van Nottingham vechten: de multinationals. Bron: Wikimedia Commons/gebruiker Olaf1541 (waarschijnlijk)

Lobby bij de overheid en de pers

Multinationals kunnen lobbyen bij grote organisaties als de EU, en ook overheden. Zij kunnen fulltime lobbyisten in dienst nemen die wetsvoorstellen schrijven, politici op meer of minder subtiele wijze omkopen, journalisten omkopen.

Zo liep een actie van Reddit-gebruikers (Reddit is een Usaans sociale media platform) om hedge-funds die shortselling op het aandeel GameStop toepasten, af te straffen, flink uit de hand. Miljardenverliezen voor de machtige hedgefunds Melvin en Citron, die in de zakken van GameStop eigenaars belandden. Melvin schreeuwde moord en brand bij de federale autoriteiten en hun Wall Street vriendjes, waardoor de handel in GameStop aandelen werd stopgezet. [3] Ook werd de Discord groep waarop de GameStop-activisten actief waren, verbannen wegens “hate speech”. [3] Dit zijn praktijken die in een politiestaat niet misstaan.

De vrije wereld

Onder ‘vrije wereld’ rekenen we hier iedereen, die de zaak van de vrijheid een warm hart toegedaan is. Binnen ons team, slechts verbonden door onze idealen van vrijheid, passen uiteenlopende mensen. Denk aan Julian Assange, Elon Musk, Renske Leijten en Pieter Omtzigt. Voor ons, de vrije mensen, zijn er veel sterke wapens om voor de vrijheid te strijden. Om de wurggreep van big tech en andere uitbuiters, alsmede corrupte elementen binnen overheden, te breken.

Hoe kunnen de vrije mensen de macht van multinationals breken?

Ten eerste kunnen we patenten niet meer erkennen. Patenten zijn op dit moment een grote kosten opdrijvende factor bij veel technologieën. Binnen de industrie zijn percentages van 6% tot 25% gebruikelijk[4] over de toegevoegde waarde. Ook sluiten veel multinationals een soort wapenstilstand in de strijd met patenten. Hiermee verdelen ze de markt en kunnen hogere prijzen vragen. Het monopolie dat patenten verschaffen, misbruiken fabrikanten als Pfizer dankbaar om de prijzen elk jaar flink te verhogen [5].

Netwerkeffecten kunnen we tegengaan door in te breken in sociale netwerken en “gateways” te ontwikkelen. Bijvoorbeeld een gateway, om berichten uit te wisselen tussen Mastodon en Twitter. Tussen Facebook en Minds, en tussen Telegram, Signal en WhatsApp. Deze strategie moeten we ook volgen voor andere terreinen. Overal, waar multinationals door het netwerkeffect een voorsprong krijgen.

Corruptie kunnen we tegengaan met openbaarheid. Elke duistere beslissing moeten we exposen. Verder moeten we de hydra van financiële belangen blootleggen. Veel multinationals die rivalen lijken, zijn in handen van hetzelfde fonds. Twee handen op één buik, dus.

Strijden voor de vrijheid kan ook op een simpele manier. Kies, waar mogelijk, voor een klein bedrijf in plaats van een groot. Winkels in brand steken is niet nodig, brengt levens in gevaar, en zorgt dat partijen als de VVD meer stemmen krijgen. Je pakt ze harder, door er niet te kopen. En je vrienden over te halen om niet bij ze te kopen. Koop het rechtstreeks van een Nederlands of Belgisch bedrijf, of rechtstreeks van een klein buitenlands bedrijf. Niet via Amazon of Ali. Koop het tweedehands of maak het zelf. Of koop niets en betaal je schuld af. Leg het moeras droog en wordt rijker.

Mythes van multinationals zijn onzin

Maar het belangrijkste is dat we de mythes waarmee big tech en big finance zichzelf rechtvaardigen, ontmaskeren.

Patenten zorgen niet voor meer, maar juist voor minder innovatie. Ze brengen geen vrijheid, maar beperken die en jagen de kosten omhoog. Echt riskant, grensverleggend onderzoek komt niet uit de koker van grote multinationals. Maar van overheden en kleine bedrijven.

Facebook is geen privaat, tof bedrijf dat vrijheid en amusement brengt. Het is een public service provider. Net als de post en de telefoon dat zijn. En moet ook zo behandeld worden.

Overheden zijn bovendien geen sta in de wegs, maar, mits goed geleid, nodig en nuttig om de zwakken te beschermen tegen boeven. Ook, en juist, tegen de boeven in een net maatpak, dat zijn de ergsten. En niet te vergeten, corruptie is een misdaad tegen het volk en moet ook zo behandeld worden.

Bronnen
1. Sean McFate, Mercenaries and War: Understanding Private Armies Today, National Defense University Press, 2019
2. World Map of Social Networks (2008 tot 2020)
3. Reddit group that drove GameStop shares 1,700% higher and cost Wall Street short-sellers billions briefly goes PRIVATE and messaging platform Discord BANS their server for ‘hate speech’ in the wake of SEC and White House ‘monitoring’, Daily Mail, 2021
4. Patent Cost Impact, EU, 2015
5. L. Purvis en L. Schondelmeyer, Rx Price Watch Case Study: Efforts to Reduce the Impact of Generic Competition for Lipitor, AARP Public Policy Institute, 2015

Het einde van de aarde, een reis van begin tot eind

Laat een reactie achter / Ideeën / Door Germen Roding

Wat, als je een tijdmachine had om de tijd vanaf het ontstaan van de aarde tot het einde van de aarde, in één jaar mee te maken? In deze video zie je de aarde van het ontstaan tot de ondergang van onze planeet.

De voorspelling van deze video is somber. Want de mensheid roeit zichzelf uit. Bovendien gaat de rest van de biosfeer ook naar zijn grootje. Want de CO2-hongersnood zal de aarde onleefbaar maken in de toekomst. Maar dat moesten de filmmakers ook wel. Want anders klopt de verhaallijn niet meer met wat we weten over de toekomstige ontwikkeling van de aarde, geologisch gezien. Het is veel moeilijker om te voorspellen wat toekomstige technologie met de aarde gaat doen, dan wat er gebeurt als de mens niets doet.

In werkelijkheid hebben we een goede kans om dit te overleven. Als we tenminste niet zo dom zijn om een ramp te ontketenen. Of zo suf zijn om op de aarde, of in het zonnestelsel te blijven. We kunnen bijvoorbeeld de zon een afslankkuur geven. Ook wel bekend als starlifting. Daardoor brandt de zon minder fel en gaat deze langer mee. Ook kunnen we emigreren naar een planeet rond een rode dwergster. Rode dwergen gaan honderden miljarden jaren mee. Of, een snel roterende schil rond een witte dwerg.

Kunnen we het einde van de aarde voorkomen?

Dat kunnen we zeker. Onze technologie zal zich exponentieel blijven ontwikkelen. Als we verstandige keuzes maken, zullen we uiteindelijk Kardashev-II bereiken. We kunnen dan alle energie van de zon benutten. Zaken als starlifting zullen dan binnen onze mogelijkheden liggen. We zouden bijvoorbeeld Jupiter kunnen ombouwen tot rode dwergster. Een nieuwe zon, die honderden of zelfs duizenden miljarden jaren lang mee gaat. Kortom: hoewel de geologische toekomst van de aarde redelijk vast ligt, kunnen we deze geologie en de zonnefysica ingrijpend veranderen. Dit zal niet de eerste keer zijn dat de mensheid een dreigend noodlot af heeft gewend.

Gememificeerd van https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Artist%27s_impression_of_the_planet_orbiting_Proxima_Centauri.jpg

‘Oumuamua was een buitenaards ruimteschip’

Laat een reactie achter / Ideeën / Door Germen Roding

Oumuamua was een buitenaards ruimteschip, volgens de theoretisch fysicus Avi Loeb. Alleen dat verklaart de lange vorm en versnelling.

Op 19 oktober 2017 ontdekte de astronoom Robert Weryk een object dat van ver buiten het zonnestelsel komt. Dit was het begin van veel rumoer. Wat was dit vreemde object? Een komeet was het niet. Er was namelijk geen staart.

‘Oumuamua was een buitenaards ruimteschip, volgens sommigen. Mede, gezien het object op vreemde wijze bleek te versnellen, toen het eenmaal de zon aan het verlaten was. In totaal week de baan zo’n 40.000 km af van de verwachte baan.

Oorsprong buiten het zonnestelsel

We weten slechts enkele dingen met zekerheid, naast de oorsprong van buiten het zonnestelsel. Het voorwerp is dieprood van kleur, varieert met factor zes in helderheid en draait elke acht uur om zijn as. De variatie in helderheid met factor zes kan alleen, als het voorwerp zeer lang en dun is.

Op dit moment denken de meeste astronomen dat het object een zeer lange en dunne, roodachtige asteroïde is. Daarmee zou het dan meteen veruit de langste en dunste ooit ontdekt zijn. Ook stellen ze dat de versnelling door stralingsdruk kwam. Door de lange en dunne vorm, heeft de asteroïde een grote oppervlakte, en vangt dus meer straling op. Daardoor is er meer druk op de asteroïde.

Natuurlijke oorsprong lastig te verklaren

Toch zijn de andere ideeën over de oorsprong van dit object van buiten het zonnestelsel, weinig overtuigend. Er liggen geen bekende sterren, op de locatie waar het vandaan kan zijn gekomen. De snelheid en richting is vrijwel gelijk aan die van de omliggende galactische ruimte. Daarom denken astronomen dat het geheimzinnige voorwerp misschien wel miljarden jaren oud is. En ook uit een heel ander deel van het Melkwegstelsel afkomstig kan zijn. Geen wonder dat er stemmen opgingen om Oumuamua achterna te reizen, om betere foto’s te maken. Bovendien, zelfs monsters nemen van het rode oppervlak.

‘Oumuamua was een buitenaards ruimteschip’

Niet iedereen is het daar mee eens. De theoretisch fysicus Avi Loeb denkt namelijk dat het voorwerp geen asteroïde is: ‘Oumuamua was een buitenaards ruimteschip’. Mogelijk een wrak, dat al miljarden jaren tussen de sterren doolt. Met stijf bevroren aliens aan boord. Dat zou echt een doorbraak zijn.

Kan hij gelijk hebben? In dit (lange) interview met het YouTube kanaal Event Horizon geeft hij zijn argumenten. Ook vertelt hij, waarom hij gelooft in een kunstmatige oorsprong. Hij publiceerde er in 2020 ook een boek over. De titel, Extraterrestrial: The First Sign of Intelligent Life Beyond Earth. Maar dit boek is nog niet in het Nederlands vertaald.

Bronnen
1. Loeb, A., 2018, “Six Strange Facts About`Oumuamua”, Scientific American: https://arxiv.org/abs/1811.08832
2. Bialy, S. & Loeb, A., 2018, “Could Solar Radiation Pressure Explain ‘Oumuamua’s Peculiar Acceleration?”, ApJ, 868, 1: https://arxiv.org/abs/1810.11490

Physarum polycephalum slijmzwam onthoudt zonder hersens

Laat een reactie achter / biologie, Wetenschap / Door Germen Roding

De eencellige slijmzwam Physarum polycephalum, kan de route naar voedsel onthouden binnen zijn enkele reuzencel. En dat, zonder een brein. Dat blijkt uit een nieuwe studie van de technische universiteit München en het eveneens Duitse Max-Planck Instituut voor Dynamica en Zelforganisatie.

Al tientallen jaren breken geleerden zich het hoofd over deze slimme reuzencel. De enkele cel, die veel weg heeft van een amoebe, kan namelijk de kortste route naar voedsel in een doolhof onthouden. De Physarum polycephalum-cel bevat een groot netwerk van dikkere en dunnere buisjes die met elkaar verbonden zijn. Deze buisjes, zo weten onderzoekers al langer, verbinden zich voortdurend op steeds andere plaatsen met elkaar. Waarom? Dat is nu ontdekt. Naar uit het onderzoek blijkt, vormen deze buisjes een soort geheugen. Letterlijk, een neuraal netwerk zonder neuronen. De onderzoekers ontdekten dat in dit netwerk, de route naar voedsel werd opgeslagen.

Physarum polycephalum slijmzwam “denkt” via primitief netwerk

De onderzoekers namen onder de microscoop waar, hoe het organisme het netwerk continue aanpaste. En bestudeerden dit in combinatie met een theoretisch model. Wanneer de cel een voedselbron tegenkomt, komt er een stofje vrij dat vanaf de plek waar het voedsel werd aangetroffen, naar het netwerk reist en de buizen zachter en wijder maakt. Hierdoor beweegt het hele organisme zich in de richting van de voedselbron.

Het netwerk “onthoudt” waar eerdere voedselbronnen lagen – immers, daar zijn de buisjes dikker en wijder. Op die plekken verspreidt de signaalstof zich extra snel, ze vormen een soort “snelweg”. Zo helpen eerdere ontmoetingen met voedsel de cel beslissen, welke kant deze op gaat.

Ook groepen cellen van slijmzwammen blijken in staat om bepaalde lastige puzzels op te lossen, zoals de meest efficiënte manier om wegen tussen steden aan te leggen.

Deze ontdekking is boeiend, omdat dus “hogere” denkprocessen zelfs in eencelligen, met eenvoudige systemen, uitgevoerd kunnen worden. Zouden zich op den duur eencelligen met nog hogere denkprocessen, of zelfs een bewustzijn kunnen ontwikkelen? De onderzoekers denken meer aan directe toepassingen, zoals in robots.

Bron:

Mirna Kramar, Karen Alim. Encoding memory in tube diameter hierarchy of living flow network. Proceedings of the National Academy of Sciences, 2021; 118 (10): e2007815118 DOI: 10.1073/pnas.2007815118

Singleton hypothese: wereldregering onvermijdelijk

3 reacties / Economie, Filosofie, Ideeën, Mensheid, Visionaire vragen, Wereld / Door Germen Roding

Volgens de singleton hypothese van Nick Bostrom, zal er uiteindelijk één grote macht ontstaan die de rest opslokt of onderwerpt. Heeft hij gelijk?

Singleton hypothese

De wereld wordt steeds meer een “dorp dat de wereld omvat”. Dat is geen toeval, volgens de singleton hypothese. Deze theorie komt uit het brein van Nick Bostrom. Bostrom is een filosoof van de universiteit van Oxford, die al eerder naam maakte met zijn theorie over superintelligentie. Volgens deze theorie is de logische uitkomst van de menselijke evolutie, dat er er een wereldregering zal komen[1]. Althans één entiteit die de gehele mensheid zal regeren. Dat kan een superintelligentie zijn, maar ook een megacorporatie of een superstaat.

Steeds hogere niveaus van ordening

Zoals filosofen vaak doen, gebruikt Bostrom inductie en maakt hij hier een abstractie van. Concreet: hij stelde vast dat in de geschiedenis, mensen in steeds grotere verbanden gingen samenleven. Van een handjevol jagers en verzamelaars, tot staten met meer dan een miljard inwoners. Denk aan India en China. Of quasi-staten als de EU. Deze trend trekt hij door. Hij denkt dat ook deze enorme staten op zullen gaan in één, de aarde omspannend rijk.

Of in een kunstmatige intelligentie, zoiets als Skynet uit de Terminator serie. Of in een bedrijf als het Chinese Tencent, dat bank, social credit rater, winkel en sociaal netwerk in één is. Maar dan nog veel, en veel groter.

Tijdelijke trend van nationalisme

Bostrom denkt dat de op dit moment overheersende trend in westerse landen van anti-globalisme, tijdelijk is. Bostrom kijkt naar tijdschalen die eeuwen omspannen. Millennia, zelfs. Op langere termijn is de uitkomst helder, zo stelt hij. We gaan richting een singleton. Of we nu willen of niet.

De singleton theorie voorspelt dat er uiteindelijk een wereldregering zal komen op aarde. Bijvoorbeeld een Verenigde Naties, maar dan met meer macht. Bron: geconverteerde SVG van wikipedia.org

Wereldregering effectiever

Bostrom denkt dat een singleton wel eens goed uit zou kunnen pakken. Nu is er immers de dreiging van kernoorlogen. En een wapenwedloop. Plus het aanpakken van globale problemen, zoals de SARS-CoV-2 epidemie, faalt. Een wereldregering smoort een epidemie in de kiem en voert een lockdown in. En regelt snel een schadeloosstelling voor het getroffen gebied, zodat niemand hoeft te mopperen. Zo was de epidemie binnen de perken gebleven. Tenzij de wereldregering een totalitaire dictatuur is die bang is voor gezichtsverlies, natuurlijk.

Singleton alleen voor open systemen?

Bostrom generaliseert uit een beperkte dataset. Namelijk die van open systemen. De meeste mensen leven in een open systeem, waarin er volop contacten zijn met de rest van de wereld. In gesloten systemen, zoals eilanden, zie je juist dat deze zich meestal in enkele delen opsplitsen. Neem bijvoorbeeld de Guanches van de Canarische Eilanden en de bewoners van Rapa Nui, ook wel bekend als Paaseiland. Een eenzaam eiland in de Stille Oceaan. Rapa Nui was volkomen geïsoleerd. De oorspronkelijke inwoners van het eiland, ongeveer zo groot als Texel, hadden namelijk alle bomen omgehakt. Andere eilanden liggen meer dan duizend kilometer ver. Toen ontdekkingsreizigers het eiland ontdekten, had de bevolking zich in verschillende clans opgesplitst. Dit effect trad ook op bij de Guanches.

De aarde is zo’n gesloten systeem. Dat wil zeggen, dat zolang de mens de overheersende soort is, de aarde waarschijnlijk in enkele grote blokken opgesplitst zal blijven. Tenminste, als historische trends kloppen. Maar dat is de vraag. In de moderne tijd zijn veel trends op hun kop gezet.

Dat zou veranderen als er een externe dreiging zou worden ontdekt. Bijvoorbeeld aliens, of kolonies elders in het zonnestelsel. Dus, veel verder dan de Verenigde Naties zullen we als mensheid niet komen. Tenzij de mensheid zich verspreidt tot buiten de aarde. Dan komt er weer een nieuw terrein bij om ruzie te zoeken. Wij mensen zijn helaas nogal hardleers. Hopelijk hebben we dan geleerd, dat we meer opschieten met vrede, dan met oorlog.

Bronnen
1. Nick Bostrom, What is a singleton? – 2005

Water-aliens mogelijk oplossing Fermi-paradox

1 Reactie / Ideeën / Door Germen Roding

Gedurende het grootste deel van haar bestaan was de aarde een oceaanplaneet. Vooral superaardes in de Goldilocks zone zijn vaak oceaanwereld. Zijn water-aliens de regel?

Oceaanwereld langer bewoonbaar

De aarde komt over een kleine miljard jaar aan zijn einde als bewoonbare planeet. De reden: de combinatie van een CO2-hongersnood en de steeds krachtiger schijnende zon. De kansen voor een oceaanwereld om het leven in stand te houden zijn beter. Vooral als die wereld rond een M-klasse rode dwergster draait. Rode dwergen leven tientallen keer langer dan een gele G-ster als de zon. De diepe oceaan beschermt leven onder water tegen de felle zonnevlammen van de rode dwerg. En, vier vijfde deel van alle sterren is een rode dwergster. Dus, waarschijnlijk zijn de meeste planeten met hoger leven bedekt met een enorme zee[1].

Water-aliens, op aarde bestaan ze al

Op aarde bestaan er meerdere soorten die een hoge intelligentie bereiken. Naast de mens, zijn dat andere primaten. Vooral mensapen. En andere dieren, zoals olifanten. Ook vogelsoorten zoals raven en ara’s doen weinig voor apen onder in slimheid. Maar veel andere slimme soorten leven onder water. Cetaceeën, zoals de dolfijn, potvis en vinvis, bijvoorbeeld. En natuurlijk de octopus. Er is zelfs fossiel bewijs van wat het eerste zelfportret ooit kan zijn. Door een octopusachtige uit de tijd van de dinosauriërs. Kortom: we delen deze planeet al met best wel slimme water-aliens.

We delen onze planeet al met behoorlijk slimme water-aliens, zoals deze gewone octopus. Door albert kok – Eigen werk, CC BY-SA 3.0

Zitten water-aliens gevangen in de zee?

Zonder metaal en elektriciteit is de moderne techniek ondenkbaar. Om metaal te smelten heb je vuur nodig. En vuur brandt niet erg goed als het nat is. Vraag een kampeerder maar. Laat staan, vuur onder water. Kortom: water-aliens staan op een enorme achterstand. Hoe intelligent ze ook zijn. Immers, met rots, zeewier en koraal, kan je geen ruimteschepen bouwen. Als de zeebodem al binnen bereik is.

Dus wie weet krioelt de kosmos wel degelijk van aliens. Maar wachten ze op ons. Om ze te bevrijden uit hun natte gevangenis. Zie daar, een oplossing van de Fermi-paradox.

Bronnen

Water-worlds are common: Exoplanets may contain vast amounts of water, EurekAlert, 2019 ex. Goldschmidt Conference

Bevolkingsgroei remmen om de klimaatverandering te stoppen?

Laat een reactie achter / Ideeën / Door Germen Roding

Bevolkingsgroei speelt een rol bij milieuschade en klimaatverandering.

Maar de klimaatverandering aanpakken door de bevolkingsgroei te verminderen of om te keren, roept lastige morele vragen op die de meeste mensen liever vermijden.

De Engelse politieke econoom Thomas Robert Malthus zette een overtuigend argument tegen overbevolking uiteen in zijn beroemde boek uit 1798, An Essay on the Principle of Population.

Hij voerde aan dat een toename van de voedselproductie het menselijk welzijn slechts tijdelijk verbeterde. De bevolking zou op een groter welzijn reageren door meer kinderen te krijgen, de bevolkingsgroei te vergroten en uiteindelijk de voedselvoorziening te overbelasten, wat tot hongersnood zou leiden.

Maar zijn essay had niet slechter kunnen worden getimed, want het werd gepubliceerd aan het begin van de langste periode van aanhoudende groei van de wereldbevolking in de geschiedenis. Dit werd gedeeltelijk veroorzaakt door enorme verbeteringen in de landbouwproductiviteit in de loop van de tijd.

Dit idee van harde milieubeperkingen voor de bevolkingsgroei werd in de 20e eeuw nieuw leven ingeblazen in publicaties zoals The Population Bomb, een boek uit 1968 van Stanford-bioloog Paul Ehrlich, en The Limits to Growth, een publicatie uit 1972 in opdracht van de denktank van de Club van Rome. .

De implicatie van deze verhandelingen voor de gevaren van bevolkingsgroei suggereert dat bevolkingsbeheersing een belangrijke maatregel is om de uitstoot van kooldioxide (CO₂) en de wereldwijde klimaatverandering te beperken.

Vier belangrijke oorzaken van wereldwijde emissies

Bevolkingsgroei is niet de enige motor van de wereldwijde CO₂-uitstoot en klimaatverandering.

De Kaya-identiteit, een vergelijking die in de jaren negentig door de Japanse energie-econoom Yoichi Kaya werd geïntroduceerd, relateert de totale uitstoot van CO₂ aan vier factoren:

totale populatie (P)
BBP per persoon (G)
energieverbruik per eenheid bbp (E)
CO₂-uitstoot per eenheid energie (F)

De Identiteit van Kaya. Alle factoren worden met elkaar vermenigvuldigd, dus als bijvoorbeeld de bevolking halveert, halveert de CO2-uitstoot ook. – redactie

CO₂-uitstoot kan worden aangepakt door een (of meer) van deze vier factoren te verminderen, op voorwaarde dat de andere factoren niet nog sneller groeien dan die verminderingen.

Niet alle factoren zijn echter even gemakkelijk te beïnvloeden. Dat verklaart waarom de meeste landen zich tot nu toe hebben geconcentreerd op het verminderen van de energie-intensiteit (zoals met woningisolatie om de efficiëntie van het energieverbruik te verhogen) en het verminderen van de koolstofintensiteit (zoals met wind en zon als groenere energieproductiemethoden).

Maar de voortgang bij het vertragen van de wereldwijde CO₂-uitstoot is nog niet voldoende geweest om de overeengekomen doelstellingen te halen.

Economische groei beperken

Veel mensen hebben beweerd dat we ons moeten richten op een lagere economische groei om milieuschade te beperken.

Wereldwijd is de trend dat het BBP per persoon over het algemeen in de loop van de tijd toeneemt. Het terugdringen van deze groei, of het overgaan naar een beheerste economische neergang, zou bijdragen aan het verminderen van de CO₂-uitstoot.

Maar het terugdringen van de CO₂-uitstoot door het terugdringen van de economische groei heeft onvermijdelijke gevolgen voor de verdeling, zowel binnen als tussen landen.

Niet alle landen hebben evenveel gedeeld in de economische groei in het verleden. Landen met een laag inkomen zouden overtuigend kunnen aanvoeren dat het oneerlijk is dat hun huidige lage ontwikkelingsniveau niet meer mag groeien, door hun vermogen om hun economie verder te laten groeien, te verminderen.

Zijn we met teveel, en moeten we aan bevolkingsbeperking doen? Bron: Wikipedia Commons

Het morele dilemma van geboortebeperking

Dat laat de controle over de bevolking over, maar de problemen hier zijn niet minder uitdagend. Door de overheid geleide geboortebeperking stelt democratische landen voor serieuze morele vragen.

Daarom is China het enige land dat een (matig) succesvolle vorm van bevolkingsbeheersing heeft ondernomen, via de One Child Policy die liep van 1979 tot 2015. In die periode is het totale vruchtbaarheidscijfer in China ongeveer gehalveerd.

Maar een onbedoeld gevolg van het beleid is een versnelde vergrijzing van de bevolking in China, dat nu een van de oudste bevolkingen in Azië heeft.

Het meest uitdagende aspect van het gebruik van populatiecontrole om de CO₂-uitstoot te verminderen, is ethisch.

Als onze bezorgdheid over klimaatverandering ontstaat omdat we een leefbare toekomstige wereld voor onze kleinkinderen willen verzekeren, is het dan ethisch om dit te bereiken voor sommige kleinkinderen, door andere kleinkinderen nooit geboren te laten worden?

Dat is een heel moeilijke vraag om te beantwoorden.

In sommige landen neemt de bevolking af

Overheidsbeleid om de bevolkingsgroei te beheersen is waarschijnlijk niet eens nodig.

Alle landen met een hoog inkomen hebben momenteel al vruchtbaarheid onder de vervangende vruchtbaarheid, en er worden minder kinderen geboren dan nodig is om een constante bevolking te behouden.

In het jaar tot juni 2020 kende Nieuw-Zeeland het laagste totale vruchtbaarheidscijfer ooit, met 1,63 geboorten per vrouw (vervangende vruchtbaarheid heeft ten minste 2,1 geboorten per vrouw nodig).

Andere landen zien ook hun bevolking afnemen. De bevolking van Japan bereikte bijvoorbeeld een hoogtepunt in 2010 en is het afgelopen decennium met meer dan 1,4 miljoen mensen afgenomen.

De Verenigde Naties voorspellen dat de toekomstige bevolkingsgroei in 2100 een piek zal bereiken van ongeveer 11 miljard mensen en daarna langzaam zal afnemen.

Dus als we deze eeuw kunnen doorkomen zonder catastrofale milieueffecten, dan kan de bevolking beginnen af te nemen als bijdrage aan klimaatverandering.

Natuurlijk is er veel onzekerheid over de toekomstige bevolkingsgroei, dus alleen de tijd zal uitwijzen of de voorspellingen van de VN waar zijn.

Andere oplossingen

Er zijn veel manieren om klimaatverandering aan te pakken, en niet allemaal gericht op emissies. We zouden kunnen proberen om de gevolgen ervan te verzachten, of ons aan te passen aan veranderingen in het milieu, of technologie gebruiken om CO₂ rechtstreeks uit de atmosfeer te verwijderen.

Aan de emissiekant kunnen we proberen de energie-intensiteit of koolstofintensiteit van de economie verder te verminderen (de laatste twee factoren in de Kaya-identiteit).

Innovaties op al deze gebieden zijn waarschijnlijk de meest vruchtbare manieren om de klimaatverandering aan te pakken, grotendeels omdat ze de moeilijkste morele vragen vermijden.

Maar als we deze veranderingen niet willen of kunnen laten werken, op korte termijn, dan kan het beheren van de bevolking en de economische groei onze enige toevlucht worden. Op dat moment zal de mensheid met steeds moeilijkere morele vragen worden geconfronteerd.

Bron:

Vertaling van een artikel op The Conversation door Michael P. Cameron, Associate Professor in Economics, University of Waikato, Nieuw Zeeland

Natrium uit zout vervangt lithium – lithiumschaarste voorbij?

Laat een reactie achter / Ideeën en techniek, Techniek / Door Germen Roding

Lithium, dat geheel gevormd werd tijdens de eerste paar seconden dat het heelal bestond, wordt steeds schaarser. Maar we zwemmen letterlijk in natrium, uit keukenzout. Is dit de oplossing voor het steeds grotere tekort?

Licht en schaars metaal

Lithium is het lichtste metaal dat in dit universum bestaat. Een blokje van het metaal blijft op water drijven, terwijl het borrelend en fel sissend reageert met het water. Ook met de zuurstof in de lucht reageert het snel. Daarom moet je dit metaal onder olie bewaren.

Tot einde van vorige eeuw was lithium vooral bekend (in de vorm van lithium carbonaat) als geneesmiddel bij patiënten met een bipolaire stoornis. Tot de lithium-ion batterij uitgevonden werd. Het gevolg: de vraag naar het vrij zeldzame alkalimetaal explodeerde. En daarmee de prijs.

Nu is er een probleem. Makkelijk winbare lithium begint schaars te worden. Dat geldt ook voor kobalt, een onmisbaar onderdeel van lithium-ion batterijen. Dus als we elke aardbewoner van een oplaadbare stekkerauto willen voorzien, moeten we een nieuwe bron van deze metalen zien te vinden. Of… een vervanger.

Natrium vervangt lithium

In een batterij of accu springen elektronen over naar een atoom, waaraan ze sterker binden. Als bijvoorbeeld een elektron overspringt van een lithiumatoom naar een chlooratoom, levert dit ongeveer twee volt op. 3,15 volt (chloor) min 0,98 volt (lithium) geeft 2,17 volt spanning. We kunnen die elektronen weer terug geven aan lithium, door er 2,17 of meer volt spanning op te zetten. Zo laad je de accu weer op. Chloor is niet zo praktisch. Het is immers een gas. Daarom werken de meeste lithium ion accu’s met vaste stoffen, zoals kobaltoxide.
– Werkingsprincipe lithium-ion batterij

Als we een stapje omlaag gaan in het periodiek systeem, staat direct onder lithium, het metaal natrium. Weliswaar is natrium veel zwaarder dan lithium, maar chemisch gezien lijken de twee metalen erg op elkaar. Het goede nieuws is: we zwemmen in dit metaal. Letterlijk. Want elke liter zeewater bevat twaalf gram puur natrium. Het zout in onze keuken zelfs 2/5 deel.

Natrium reageert erg heftig met water. Bron: Wikimedia Commons

Grotere massa niet zo erg

Nadeel is, dat een kilo natrium meer dan drie keer zo weinig atomen bevat als een kilo lithium. Dus, in theorie, kan er veel minder energie uitgehaald kan worden. Gelukkig blijkt dit in de praktijk mee te vallen. De anionen, dat wil zeggen: de negatieve ionen waarmee lithium en natrium zijn verbonden, zijn dezelfde. En deze anionen zijn zwaarder dan het lithium, of natrium. In totaal maakt het natrium maar hooguit 20 procent uit van de totale massa van het ontwerp. De elektrolyt (dat is het medium waar de ionen door heen reizen van de ene pool naar de andere pool), het materiaal van de polen en de negatieve ionen (anionen), zijn qua gewicht samen belangrijker.

Ook is natrium nog actiever dan lithium, waardoor 0,93 volt al genoeg is om een elektron los te wrikken. Bij lithium is veel meer nodig: 0,98 volt[1]. Dit maakt veel goed. Dit verhoogt namelijk de energie van de reactie. Natrium batterijen zijn ook veiliger dan die van lithium, kunnen tegen veel lagere en hogere temperaturen en geven hun vermogen veel sneller af. Waarom dan nog lithium, en geen natrium, in onze smartphones en laptops?

Voornaamste technische bottleneck nu opgelost

Een probleem is dat natriumatomen (en dus natriumionen) veel groter, en dus logger, zijn dan lithiumatomen. En dus moeilijker door de accu kunnen reizen. Het materiaal van de elektrode moet dus een soort “snelwegen” voor natriumionen bevatten. Twee ontdekkingen, in 2014 door een groep Japanners en in 2020 door een Zwitsers team, maken dit nu mogelijk. Beide teams hielden zich bezig met natrium-hydroboraten als elektrolyt. De Japanners slaagden er in 2014 in, dit goedje zo te verbeteren dat het Na+-ionen soepel door laat. [2] Helaas werkte dit mengsel alleen bij een zeer hete 250 graden C (523 K). Wat minder handig op je schoot, natuurlijk. Tenzij je Chuck Norris heet.

Gelukkig slaagde het Zwitserse team er in om het bereik op te rekken tot 100-700 kelvin. Dat wil zeggen, deze accu werkt zowel op de ijskoude grootste maan van Jupiter, Ganymedes, als op Mercurius. Dag en nacht. De temperatuur in huis is hiermee zeker geen probleem [3]. Nog meer goed nieuws is dat zowel boor, waterstof als natrium op aarde niet schaars zijn. Dus hebben we eenmaal een goede manier , dan kunnen we deze accu’s voor bijna niets maken.

Op dit moment werken twee Zwitserse instituten samen om een prototype van deze accu te ontwikkelen. Gaat dit lukken? En vinden zij en hun collega-onderzoekers een goedkoop productieproces uit? Dan betekent dit een grote doorbraak voor de goedkope opslag van zonne- en windenergie.

Bronnen
1. Elektronegativiteiten (tabel) – Wikipedia
2. Terrence A., Udovic et al., Sodium superionic conduction in Na₂B₁₂H₁₂, Chemical Communications, 2014, DOI: 10.1039/c3cc49805k
3. Matteo Brighi et al., Closo-Hydroborate Sodium Salts as an Emerging Class of Room-Temperature Solid Electrolytes, Cell Reports Physical Science, 2020, DOI: 10.1016/j.xcrp.2020.100217

“Omvolking”, gepland of mythe van complotters?

Laat een reactie achter / Ideeën / Door Germen Roding

Onder rechts-nationalistische aanhangers van complottheorieën is de “omvolkingstheorie” erg populair. Bestaat omvolking, of is dit onzin?

De omvolkingstheorie

Volgens de “omvolkings” theorie voeren overheden een gericht beleid van omvolking. Aanhangers van de theorie noemen hierbij vaak de EU en pro-Europese landelijke overheden. Het doel is, zo stellen de aanhangers van de theorie, om de bevolking van Europa te mengen met mensen uit andere delen van de wereld. De bedoeling van dit beleid is, alweer volgens de theorie, dat het DNA van de Europeanen verandert. “Homeopathische verdunning”, in de woorden van de omstreden lijsttrekker van FvD, Baudet. Dit, conform het ideaal van één van de grondleggers van de Unie in de huidige vorm. De Oostenrijkse graaf van Coudenhoven-Kalergi. Daarom is ook de term “Kalergi-plan” gangbaar.

Omvolking komt geregeld voor

Migratie is van alle tijden. Immers, sinds de laatste steentijd hebben er een groot aantal migraties plaats gevonden. Daarbij veranderde de samenstelling van de bevolking fors. Analyse van DNA uit skeletten uit die tijd toont dit aan.

De eerste omvolking was het verdwijnen van de Neanderthalers. Dit, waarschijnlijk door ziekten die door onze soort Sapiens werden verspreid. En absorptie van, of moord op, de rest. We hebben nog steeds een paar procent Neanderthal DNA. Daarna is Europa voortdurend het toneel geweest van etnische conflicten. En af en toe een massamoord.

Is je Y-chromosoom R1a of R1b? Gefeliciteerd, je stamt af van de Indo-Europese Yamnaya. Dit was vermoedelijk de ergste bende verkrachters en schuldigen aan omvolking uit de geschiedenis. Bron: Robertius / Robert Gabe, Wikimedia Commons. Een betere kaart hier.

Grootste genocide ooit

De grootste genocide in de Europese geschiedenis is die door de Indo-Europese Yamnaya, of Ariërs. Deze moordden in West-Europa vrijwel alle mannen uit. Dit weten we, omdat de inheemse Y-haplogroepen I en N bijna niet meer bestaan in West-Europa. Deze horen bij mannen van onder meer de bouwers van Stonehenge, en de eerste jager-verzamelaars in Europa. Vrijwel alle Y-chromosomen in de West-Europese bevolking zijn afkomstig van de Yamnaya. Dit is ook de reden dat er in heel Europa maar op enkele plekken niet-Indo Europese talen worden gesproken. Om precies te zijn, Baskisch (een isolaat), Georgisch (een ander isolaat), Fins, Laps en Ests (Fins-Oegrische talen, met Hongaars als verre verwant). Deze paar talen zijn nog de enige echt Europese talen. Zoritxarrez. Dena da, euskaraz.

Omvolking van Amerika en Australië

De omvolking door Europeanen is bekend. Zo is er in Noord-Amerika ten noorden van Mexico bijna geen inheemse Amerikaan meer in leven. Zuid Amerika is eveneens zwaar getroffen. Dit overigens vooral door ziektes uit de Oude Wereld. Ook veel Aboriginals, Maori en Hawaiianen kunnen de “zegeningen” van de Europeanen niet meer navertellen.

De omvolking door Europeanen in Afrika en het Midden Oosten, waar op dit moment veel misbaar over wordt gemaakt door woke links, is dan weer een mythe. Deze gebieden hebben nog vrijwel geheel hun oude bevolking. Wat dat betreft waren de Arabieren hier veel grotere “omvolkers”.

Is er nu sprake van omvolking?

Het DNA van de West-Europese bevolking verandert sterk. In Nederland heeft één op de vier inwoners een buitenlandse ouder, bijvoorbeeld. En daarvan is dan weer ongeveer de helft, van de eerste en tweede generatie, niet-westers. Bij de gelovers in omvolking ligt sterk de nadruk op deze groep. 14,0 % volgens het CBS[1].

Deze verandering begon met de komst van gastarbeiders uit de landen rond de Middellandse Zee. En werd daarna versterkt door de komst van Surinamers, Antillianen en asielzoekers. Het aantal van deze laatste groep is hoog. Alleen al in Nederland, rond de 20.000 per jaar. Dat komt neer op rond de 2 miljoen per eeuw.

De definitie van wat westers is en wat niet, verschilt nogal door de jaren. Zo zagen de nazi’s Slavische volkeren als niet-westers, waar de tegenwoordige neonazi’s ze als raciale broeders zien. Neonazi groepen floreren erg in Oost-Europa. Japanners zijn dan weer “westerse” migranten.

Er is dus inderdaad in enige mate sprake van vervanging van de bevolking van nu. Immers, ongeveer 14% van de Nederlandse bevolking is nu niet-westers, 14,7% als de niet-westerse derde generatie is meegerekend[2]. Maar deze is een orde van grootte minder dan door de Europese bezetting van Amerika en Australië. Daar stierf bijna de gehele inheemse bevolking door ziekten en moord. Te klein dus, om te kunnen spreken van “omvolking”. Wel is de import veel hoger dan Nederland aankan. Zoals onder meer blijkt uit het woningtekort.

Is deze gepland door Soros?

Gelovers in omvolking denken dat deze massale import beraamd is door een globale elite. Hierbij komt de naam van George Soros steeds voorbij. Soros staat bekend om zijn steun voor de multiculturele samenleving. En, voor vrij verkeer en vestiging van personen en ideeën. Althans: waar die overeen komen met die van hem.

Soros steunt onder andere Wikipedia en pro-EU groepen. Sommige bronnen spreken namelijk over steun van Soros aan NGO’s die migranten helpen de Middellandse Zee over te steken. Maar andere bronnen, waaronder Soros zelf en zijn Open Society Foundation, ontkennen dit. Soros ontwikkelde wel een plan om de migranten over de EU te verdelen. Maar moedigde deze migratie niet aan. [3] In zijn laatste voorstel [4], geeft hij bovendien met zoveel woorden toe dat de migratie het nationalisme enorm heeft versterkt. En pleit hier voor het toelaten van 300.000 legale migranten per jaar. Want, dit zou volgens hem de drang om illegaal de oversteek naar Europa te maken, nul maken. Er is dan namelijk dan een betere optie dan met een bootje de zee over.

Of dat werkt, is dan weer zeer de vraag. Want, immers, een veelvoud van dit aantal, als in: meer dan honderd miljoen, wil naar de EU gaan [5]. Deze groep van Soros is dan lapwerk.

Complot van lafheid en domheid

De Europese politiek, Duitsland voorop, wordt nog steeds beheerst door het verleden. Vooral dat verleden rond de nazi’s en WOII. Tegelijk groeien de problemen meer en meer. [6] Wijze bestuurders weten, dat doorgaan met dit beleid nog meer groei van het nationalisme betekent. Maar ze kunnen geen kant op. Links noemt een debat over migratie onfatsoenlijk. Rechtse mensen vinden hulp aan arme landen, waar Soros in [4] voor pleit, zonde van het geld. En zijn tegen elke migratie. Kortom: ja. Er is inderdaad sprake van een complot. Een complot van lafheid en domheid.

Het antwoord: een meritocratisch migratiebeleid

Een nette uitweg hebben we al eerder genoemd. Een meritocratisch immigratiebeleid. We laten hier alleen beperkt migranten toe. En wel alleen die mensen, waar Europa wat aan heeft. Dus: hoog geschoolde technici en IT’ers. En we weren hen, die een probleem gaan vormen. Zoals islamisten. En we zorgen ook voor een 50-50 balans van mannen en vrouwen.

Ook geen geduld meer voor haat tegen vrouwen. Of tegen homo’s, mensen van een andere afkomst en ex-moslims. Bovendien, snel het land uit met islamisten en andere misdadigers. Nederlander of Belg worden is geen recht, maar een voorrecht. Een voorrecht, alleen bedoeld voor loyale en eerlijke mensen.

En landen als Marokko, die weigeren hun onderdanen terug te nemen? Of hen verbieden afstand te doen[7]? Die moeten we behandelen als een groter gevaar dan Rusland of China.

Bronnen
1. Hoeveel mensen met een migratieachtergrond wonen er in Nederland?, CBS, 2020
2. Wie zijn de Derde Generatie? CBS, 2016
3. Boris Divinsky, Soros’ Migration Plan – A Myth Or Reality?, 2017, DOI: 10.26363/SN.2017.4.05
4. Saving Refugees to Save Europe, George Soros, 2016
5. More Than 750 Million Worldwide Would Migrate If They Could, Gallup, 2018
6. Extreem-rechtse terroristen beroepen zich op zijn theorie: ‘Ik? Xenofoob?, Trouw, 2018
7. Open brief: Bescherm Nederlanders met een ongewenste tweede nationaliteit, Arif News, 2020

Technocommunisme kan armoede eenvoudig oplossen

Laat een reactie achter / Ideeën / Door Germen Roding

Kunnen we door middel van technocommunisme, de leefomstandigheden elders in de wereld zo goed maken dat er alleen nog toeristen zullen zijn, niet meer economische migranten?

Geld, een gevaarlijke illusie

De meeste mensen denken dat het probleem een gebrek aan geld is. Deze gedachte is onjuist. Geld is niets meer dan een abstractie. Een afspraak. Omdat de 300 miljoen Europeanen die in de eurozone leven (en veel niet-Europeanen) geloven dat de cijfertjes op hun bankrekeningen en de briefjes in hun portemonnee waarde hebben, heeft de euro waarde. Het is letterlijk wat de gek er voor geeft. Waar het om gaat is waar de euro voor staat. De abstracte grootheid “waarde”.

Zoals al besproken, is ook deze subjectief. De waarde van een liter water is voor een dorstige reiziger midden in de woestijn veel groter dan die voor een natgeregende wandelaar in de Kempen.

Energie x atomen x informatie = product

De formule hierboven geeft ruwweg aan, wat nodig is om een product te maken. Alle producten bestaan uit atomen, die op een bepaalde manier aan elkaar zijn geplakt. Er bestaan ook producten die uit puur energie (elektriciteit) of puur informatie (software, advies, en natuurlijk de geniale geestesproducten op Visionair.nl ;) ) bestaan. En hiermee ruwweg een inschatting van de kostprijs. Zo is een gouden ring ring duur, omdat goudatomen schaars zijn. Diamanten zijn duur, omdat het veel energie kost om uit de zeer algemene koolstofatomen, diamant te maken. Microchips zijn duur, omdat het veel energie kost ze te maken, plus veel informatie.

Einde aan de schaarste

Door drie belangrijke ontwikkelingen komt er een einde aan de schaarste van alle drie. Ruimtemijnbouw legt de grondstoffen in de rest van het zonnestelsel voor ons open. De goudprijs zal dus op wat langere termijn dalen. Ook energie wordt steeds goedkoper. Op dit moment is zon in het grootste deel van de wereld al goedkoper dan fossiel. Ook de energieopslag verbetert meer en meer. Waarom wordt alles dan niet steeds goedkoper? Het antwoord: wetten en regels.

Kunstmatige schaarste door patenten en marktbescherming

3d-printers waren tot ongeveer tien jaar geleden onbetaalbaar. Nu niet meer. De reden? De patenten op de FDM- en SLA–techniek liepen in 2014 af. Dit was dé doorbraak waarop de wereld wachtte. Want daardoor daalden de kosten van de goedkoopste 3D-printers van enkele tienduizenden euro’s begin van deze eeuw, tot minder dan honderd euro nu. En dat niet alleen. 3D-printers worden nu voor de meest uiteenlopende doelen ingezet, variërend van 3D-geprinte medicijnen tot huizen.

De RepRap open source printer bestond al sinds 2005. Maar zolang de FDM- en SLA-patenten nog bestonden, moesten fabrikanten veel licentiekosten afdragen.

Dit is slechts één voorbeeld. Er zijn er veel meer. Overal betekende een einde aan restrictieve wetgeving, een opbloei van technologie in een bepaald gebied. En hiermee steeds meer een einde aan de schaarste.

Technocommunisme, waarbij techniek weer gemeenschappelijk bezit wordt, kan de hele wereld net zo rijk maken als Nederland.

Technocommunisme, de principes

Stel, dat we eigendomsrechten inperken tot het absolute minimum? Dus, alleen land en persoonlijke materiële bezittingen? En alleen belasting heffen op atomen, ruimte (zoals land) en omzet? Dan krijgen we iets wat ik technocommunisme zou willen noemen. Een drastische inperking van oneigenlijk privébezit en uitbreiding van de publieke ruimte. En hiermee, een vergroting van de vrijheid. Immers, een klein eigen huis, kleding of functionele industriële machines zijn eigendommen die de vrijheid van anderen niet buitenproportioneel inperken. Maar patenten en andere positieve rechten doen dat wel.

In feite is de natuur, met de kennis die we als mensheid in de loop van duizenden jaren op hebben gebouwd, voldoende overvloedig om ons allemaal aan een goed bestaan te helpen.

Welvaart voor vluchtelingen

Op dit moment besteedt Nederland ongeveer 500 miljoen euro per jaar aan het helpen van 20.000 asielzoekers. Dat is evenveel als het jaarlijkse budget van een kleine staat als Tonga of Dominica. Voldoende geld om in een echt arm land zoals bijvoorbeeld Niger of Jemen, het inkomen van een miljoen mensen te verdubbelen. Om het complete Rohingya-probleem in Bangladesh in enkele jaren op te lossen.

Of, nog slimmer, om een eiland van welvaart midden in de armoede te bouwen, een soort Singapore of Hongkong. Op woestijngrond, die we voor, zeg, vijftig jaar, pachten van een Afrikaans of West-Aziatisch land. Bijvoorbeeld, Tunesië. Hier kunnen we, net als in bijvoorbeeld Hongkong gebeurd is, een vrijhandelszone vestigen, een hotbed voor technologie die op maat gemaakt is voor de omgeving. Vluchtelingen zijn hier welkom. No questions asked. Elke vluchteling krijgt, gegarandeerd, betaald werk.

Wel moeten ze werken. En zich aan wetten houden die de mensenrechten beschermen. En wat dat betreft, overeenkomen met wat het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens, eist. Afgezien hiervan, moeten er geen wetten gelden. Geen patenten, geen copyright, geen onzinnige regels, anders dan regels die de gezondheid en veiligheid direct beschermen, zoals voorschriften voor bouwveiligheid en voedselveiligheid.

Wedden, dat deze eilanden op den duur rijker zullen worden dan Nederland?

Bronnen
1. The Complete History of 3D Printing: From 1980 to 2021, 3D Sourced, 2021