Analyses

Palestijnse probleem is een gevolg van de verkeerde mindset

In plaats van het verleden, moeten Palestijnse Arabieren naar de toekomst kijken om het Palestijnse probleem op te lossen.

Het Palestijnse probleem in een notendop

Zowel Palestijns Arabische als Israëlische hardliners zijn het over de grenzen eens, ze claimen beide Cisjordanië als hun gebied. Het verschil is dat de ene groep het gebied tussen de Jordaan en de Middellandse Zee jodenvrij wil hebben, de andere groep wil juist dat hier de joden een overheersende groep vormen. Gezien de reeds 22 bestaande Arabisch islamitische landen, met een gezamenlijke oppervlakte van zo’n 13,15 miljoen km² (een kleine duizend maal de oppervlakte van Israël), en Israël de enige joodse staat ter wereld is, is alleen dit al een argument om meer gewicht te geven aan de joodse claim. Daarnaast hebben Arabische landen, en wel in het bijzonder de Palestijnse pseudostaatjes in Filistea, Judea en Samaria, geen beste staat van dienst op het gebied van democratie, mensenrechten en de kwaliteit van het openbaar bestuur.

Waarheid 1: Israël zal blijven bestaan

Door middel van vijf oorlogen (1949, 1956, 1967, 1973, 2023-2024 en de voortdurende oorlogen tussen Israël en de non-state actors Hamas en Hezbollah, hebben de omringende staten hun best gedaan om Israël van de kaart te vegen. Dat is niet gelukt, Israël is in al die jaren alleen sterker en succesvoller geworden. Israël kent een gezonde demografie en staat bekend als een start up nation met een bloeiende economie. De meest realistische inschatting is dus, hoe vervelend dat ook is voor de talloze Hamas, Hezbollah en Houthi fanboys, dat Israël zal blijven bestaan. Alle pogingen om hier verandering in te brengen hebben averechts gewerkt.

Waarheid 2: De Palestijnse Arabieren worden als pion gebruikt, wat het Palestijnse probleem vergroot

Er zijn een aantal landen in de regio, dit zijn na de collaps van het seculier-Arabische blok op dit moment Iran en zijn vazalstaten, verder Turkije en Qatar, die de Palestijnse Arabieren zien als ideale pionnen om de Israëli’s het leven zuur te maken. De Palestijnse Arabieren gaan hier gewillig in mee. In plaats van voor hun eigen belang te kiezen, kiezen ze voor een kansloze “heldenrol”. Mogelijk in de innige overtuiging dat ze hiermee een plaatsje in de islamitische hemel verdienen. Door bekende psychologische verschijnselen zoals de sunk cost fallacy en religieuze beneveling, houden ze halsstarrig vast aan onhaalbare doelen.

Soennieten geloven dat ze door de religieuze belasting zakat te doneren aan jihadisten, zoals Hamas, ze zelf ook een plaatsje in de islamitische hemel Jannat kunnen verdienen. Een martelaarseconomie dus, die je zou kunnen vergelijken met de middeleeuwse aflaten. Opmerkelijk genoeg zijn de leiders van Hamas dan weer wat minder happig om hun kinderen de martelaarsdood te gunnen.

Waarheid 3: Een onafhankelijk seculier Palestina, naast Israël en Egypte, is, hoe klein ook, een goudmijn

Zowel het Gazastrook-pseudostaatje in het voormalige Filistea, als de door de Palestijnse Autoriteit gecontroleerde gebiedjes in Judea en Samaria kennen geen noemenswaardige export. De enige export van Gaza bestaat uit martelaren en martelaarsubsidies uit de Perzische Golf, de Palestijnse Autoriteit bestaat van de lonen die ingezetenen verdienen in Israël. Vanuit een economisch perspectief is dit niet het meest rationele gedrag. Gaza zou als ministaatje, net als bijvoorbeeld landjes als Luxemburg nu, flink kunnen verdienen aan bankieren, goedkope benzine, falafel bars, beach resorts, gokpaleizen, sabbatswinkels (voor het Israëlische publiek) en goedkope alcohol, sekstenten en pornografie (voor het Egyptische publiek).

De ligging tussen deze twee theocratieën light, biedt ongekende mogelijkheden voor ondernemende staatslieden met een zeeroversmentaliteit. Voor het PA-gebied zijn de mogelijkheden minder, omdat dit uit een archipel van enclaves in door Israël gecontroleerd gebied bestaat er geen arbitrage tussen Israël en een buitenland plaats kan vinden. Deze situatie kan je vergelijken met door één staat omringde staatjes als Lesotho en San Marino, waarvan Lesotho een kommervol bestaan lijdt. Hier behoren alleen goedkope benzine en sabbatswinkels tot de mogelijkheden. Toch zou dit nog steeds veel beter zijn dan de situatie nu. Zeker, als de onderdanen van deze Palestijnse staat vrij kunnen reizen.

Palestijns-Arabische mindset het voornaamste Palestijnse probleem

Als we uit gaan van deze drie waarheden, is de beste oplossing voor het Palestijnse probleem, een beperkte Palestijnse staat in Gaza en delen van Judea en Samaria. Deze staat zal niet over een leger hoeven te beschikken, immers de buurlanden Israël en Egypte zijn veel en veel sterker, en hebben er ook geen belang bij om dit staatje binnen te vallen. Dit kan echter alleen werken als de Palestijnse Arabieren een productieve mindset krijgen en gaan denken in mogelijkheden in plaats van rancune over een niet-bestaand glorieus verleden.

Helaas is dat niet het geval. Echter, niet elke Palestijnse Arabier denkt op deze rancuneuze manier. Daarom is waarschijnlijk de beste oplossing, elke Palestijnse Arabier de keuze te geven. Of de heilige oorlog tegen Israël voortzetten in een openluchtgevangenis. Of verblijf in een onafhankelijk Palestijns staatje, naar het model van bijvoorbeeld de Verenigde Arabische Emiraten, dat geen enkele vorm van islamisme of terreur tolereert. Elke Palestijnse Arabier die betrapt wordt op jihadisme, belandt eveneens in de openluchtgevangenis.

Cognify wil criminelen herprogrammeren

Het klinkt als het ei van Columbus. Criminelen zijn crimineel, geloven aanhangers van de humanistische psychologie, omdat ze op een verkeerde manier denken. Wat, als we met behulp van kunstmatige intelligentie, criminelen herprogrammeren?

Wat houdt het herprogrammeren van criminelen met Cognify in?

Volgens het hierboven embedded Youtube filmpje (via deze link rechtstreeks te bekijken) zal Cognify in staat zijn om hersendelen aan te sturen en hier “valse” herinneringen in te implanteren. Hierdoor maakt de crimineel bijvoorbeeld mee wat het slachtoffer heeft meegemaakt door zijn criminele daad. Zo, aldus de theorie van de bedenker Hashem al-Ghaili uit Jemen, gaat deze nadenken en zal deze, aldus de nogal optimistische bedenker, deze tot inkeer komen en zijn leven beteren. Gevangenisstraf is dan niet meer nodig, wat veel geld scheelt. Ook wordt het recidivepercentage minder.

Criminelen herprogrammeren met Cognify in 2024 nog niet mogelijk

Cognify is op dit moment alleen nog in de conceptfase. We zijn op dit moment nog niet in staat om rechtstreeks met miljoenen neuronen tegelijk te communiceren, anders dan via ogen, oren en andere zintuigen. Bang te zijn dat u na een verkeersovertreding of een uit de hand gelopen burenruzie, deze behandeling moet ondergaan hoeft u voorlopig dus nog niet.

Onderzoekers zijn er wel in geslaagd om, met de medewerking van de proefpersoon. dromen in beeld te brengen. Als de hersengolven die bij een bepaald mentaal beeld horen overeenstemmen met die tijdens de REM-slaap, weten de onderzoekers hierdoor dat de proefpersoon daar over droomt. Dit werkt ook alleen bij deze proefpersoon en niet bij anderen, omdat bij iedereen de hersengolven die horen bij een bepaald mentaal beeld, uniek zijn.

De eerstkomende tijd is Cognify niet veel meer dan een gelikt filmpje uit het domein van science-fiction, en dat is waarschijnlijk maar goed ook. Want waar de gemiddelde psychopaat weinig gevoelig is voor dingen als medeleven, is deze dystopische toekomstige uitvinding wel erg nuttig voor een andere doelgroep: totalitaire staten als Noord-Korea, China of Iran, geheime diensten of sektes.

Thought crimes

Dit idee is niet nieuw. In het boek 1984 van George Orwell wordt een apparaat beschreven, waarmee hoofdpersoon Winston wordt geherprogrammeerd door de Partij van Airstrip One. Ongeveer wat in dit concept beschreven wordt. Al-Ghaili, die afkomstig is uit een land dat verwoest is door een aantal uitermate enge sektes als de Houthi’s en Al Qaida, is vanzelfsprekend dringend op zoek naar een oplossing voor deze ‘misdenk’. Toch is dit juist een zeer geschikte methode voor regimes om kadaverdiscipline te kweken bij volgelingen. Waarschijnlijk zullen bepaalde onsympathieke heren in Teheran en Pyongyang met meer dan gemiddelde interesse hier naar kijken….

Waarom een kernoorlog waarschijnlijker is dan de media je vertellen

Sommige militaire deskundigen en andere mensen die ervoor geleerd hebben, buitelen over elkaar heen om het grote publiek gerust te stellen, er komt geen kernoorlog. Ondertussen lijken de feiten voor zover publiek bekend, een heel andere richting op te wijzen. Wat is de meest waarschijnlijke gang van zaken?

De situatie eind februari 2023: het voorstadium van de escalatie naar het volgende niveau

Oorlog, de Pruisische strateeg Von Clausewitz zei het al, is een voortzetting van de diplomatie met andere middelen. Het doel van oorlog is om een strategisch voordeel te bereiken. Zolang beide oorlogvoerende partijen denken dat zij meer strategisch voordeel hebben met het voortzetten van de oorlog dan met vredesonderhandelingen, zal de oorlog doorgaan. Volgens de NAVO en de consensus in het Westen, is hun gewapende steun aan Oekraïne, legitieme steun aan een land en een bevolking die het slachtoffer is van agressie door een buurland. Volgens het pro-Russische kamp, als je de verhitte, weinig geloofwaardige naziretoriek even weg denkt, voert Rusland in Oekraïne een proxy-oorlog tegen een oprukkend, pervers Westen dat Rusland in een dodelijke wurggreep wil nemen en wil veranderen in een gedegenereerd land. Beide standpunten zijn absolutistisch, en bieden geen morele uitweg.

De westerse strategische doelen

Het Westen streeft ernaar om de bestaande wereldorde te behouden. Hierin is de productie uitbesteed aan landen als China, en worden de winsten afgeroomd in Londen, Wall Street en andere westerse financiële centra. Omdat China en Rusland hier duidelijk niet meer aan willen meewerken, proberen westerse regeringen productie over te hevelen van China naar meer gewillige landen, of naar westerse landen.

Hierbij geeft de Amerikaanse regering voor strategische sleutelindustrieën zoals de fabricage van chips, duidelijk de voorkeur aan het eigen land en de rest van de Noord-Amerikaanse vrijhandelsorganisatie NAFTA, ten koste van Europa, Japan, Zuid-Korea en Taiwan. Mogelijk omdat deze in de vuurlinie liggen, mogelijk omdat deze landen niet betrouwbaar genoeg worden geacht.

Een ander doel is om Rusland ten val te brengen en ervoor te zorgen dat het land geen grootmacht meer kan worden. Gezien de centrale ligging van Rusland in Eurazië, zal dit de grootste dreiging voor de VS, een verenigd Eurazië, verhinderen. Ter herinnering: Eurazië omvat zestig procent van de landmassa van de aarde en met 5,4 miljard mensen zeventig procent van de wereldbevolking. Wordt ook het continent Afrika in deze vergelijking meegenomen, dan praten we over respectievelijk 80-90% van de aarde, de rest van de wereld, Amerika en Australië, bestaat uit verspreide eilanden. Op de kaart hieronder zie je ook het enorme strategische belang van Rusland. Het bondgenootschap dat Rusland controleert, controleert de wereld. Wat dat betreft is de recente innige samenwerking tussen Rusland en China voor de Amerikanen een geopolitieke nachtmerrie.

Op deze geografische kaart van Eurazie zie je, hoe geografisch gebonden Rusland is met zowel de rest van Europa als met Centraal Azië.

De Russische strategische doelen

Tussen Moskou en de rest van Europa liggen geen natuurlijke barrières. De Duitse tanks van de Wehrmacht konden zonder problemen tot Moskou rijden (operatie Typhoon) en alleen door blunders van Hitler bleef Moskou gespaard. Dit verklaart de Russische obsessie met een bufferzone in het Westen, en dus de diepgewortelde wens om de vijand, de NAVO, een flink eind terug te duwen.

In dit pakket van Russische eisen, waarmee hij in feite het begin van de invasie van Oekraïne aankondigde, stelde hij meer eisen. In feite is de verovering van Oekraïne nog maar het begin. Zo wil hij dat de NAVO zich terugtrekt dat de grenzen van voor 1989. Dat betekent dat volgens Poetin en de siloviki alle nieuwe NAVO-leden, zoals de Baltische staten, Polen, de Balkanstaten en Hongarije, weer terug moeten komen in de invloedssfeer van Rusland, hetzij weer opnieuw deel gaan uitmaken van Rusland. Dit dreigt onder meer voor de etnische Russische regio Transnistrië in Moldavië. Uiteraard betekent dat dat er van Oekraïne weinig of niets overblijft. Of Rusland deze strategische doelen gaat behalen is natuurlijk de vraag, al is de kans daarop groter dan veel mensen denken.

Poetin maakte zich al voor het begin van deze oorlog geen illusies dat Rusland het in zijn eentje kon opnemen tegen het Westen. Daarna werd de situatie nog ongunstiger. Na zware strategische missers in het begin van de oorlog, die het gevolg waren van foutieve informatie van zijn spionnennetwerk in Oekraïne, is zijn gedroomde bliksemoffensief vastgelopen. Op dit moment is het Russische strategische doel om het Oekraïense leger te vernietigen, waarbij het doel is gekomen om de NAVO-munitievoorraden uit te putten. In de westerse media lees je weinig nieuws over Oekraïense verliezen, omdat deze geheim worden gehouden. Meer publiek bekend is dat de munitievoorraden, die toch al op een hopeloos laag peil waren, nu op een dramatisch dieptepunt zijn beland.

Wie is er de oorlog aan het winnen?

Volgens de Amerikaanse militaire top zijn er aan beide zijden rond de 200.000 soldaten permanent uitgeschakeld, hetzij omdat ze gesneuveld zijn, hetzij door zware verwondingen. Sindsdien heeft de Wagner Groep, een Russische huurlingenfirma met nauwe banden met het Kremlin, grote aantallen gevangenen aanvallen uit laten voeren op de Oekraïense steden Soledar en Bachmoet. Hierbij zijn tienduizenden van deze gevangenen gesneuveld. Maar omdat het hier niet om het reguliere Russische leger gaat maar om toch al ongewenste criminelen, waren deze verliezen voor Rusland in feite “gratis”. Omgekeerd zijn er wel veel Oekraïense soldaten, vaak zeer ervaren, gesneuveld in Bachmoet en Soledar.

Waarschijnlijk liggen de door deze generaal genoemde getallen dicht bij de waarheid. Oekraïne is met voor de oorlog iets van 40 miljoen inwoners, een veel kleiner en ook armer land dan Rusland (rond de 140 miljoen inwoners), waardoor verliezen ongeveer vier keer zo hard aankomen. Met andere woorden, anders dan de juichverhalen die je op dit moment in de westerse media leest, is Oekraïne dus aan het verliezen. Dit strategische doel van Rusland, het verpletteren van Oekraïne, is dus, helaas, binnen bereik.

Weliswaar heeft Rusland veel meer materieel verloren dan Oekraïne, maar de Russische zware industrie wordt vaak onderschat`omdat westerse analisten uitgaan van BNP, en niet van PPP (purchasing power parity, een nauwkeuriger indicator van de werkelijke grootte van de economie). daarbij neemt de industrie ook nog eens een veel groter deel van het Russische BNP in, rond de 40%, dan in westerse landen. In productievermogen heeft Rusland bijna evenveel productiecapaciteit als Duitsland, een erkende industriële grootmacht. Weliswaar van lage kwaliteit, maar wel in grote hoeveelheden. En, anders dan Duitsland, kan Rusland de grondstoffen uit eigen land halen.

Rusland is nu overgeschakeld op een oorlogseconomie, en de westerse chips die tot nu toe in Russische wapens gebruikt werden, worden nu hetzij gesmokkeld uit landen als Turkije, hetzij vervangen door Chinese chips. Materieel kan vervangen worden, mensen niet. Rusland heeft 3,5 keer zoveel mensen als Oekraïne. Rusland is nu overgeschakeld op een slijtageslag en zoals het er nu naar uitziet, zijn zij beter dan het Westen in staat om die te winnen. Zeker als China aan de kant van Rusland mee gaan doen.

De gevolgen van de Chinese intrede in de oorlog

China is een strategische partner van Rusland. Beide landen hebben diverse samenwerkingsverbanden opgericht, zoals de Shanghai Cooperation Council SCC en BRICS. De sympathie van de Chinese top ligt dus duidelijk aan Russische kant. Ook speelt mee, dat China net als Rusland een appeltje te schillen heeft met het Westen. Denk bijvoorbeeld aan de kwestie Taiwan, maar dat geldt ook voor handelsoorlogen. Volgens Amerikaanse bronnen (die niet altijd even betrouwbaar zijn) staat China op het punt, grote hoeveelheden wapens te leveren aan Rusland. Dit zou voor het Westen geopolitiek gezien, een catastrofe betekenen.

China is, uitgaande weer van PPP, de grootste economie ter wereld. Daarbij is, net zoals in Rusland, meer dan 40% van de economie industrie. Zelfs in dollars uitgedrukt is de Chinese industriële productie het dubbele van die van de VS (en bedenk daarbij dat China veel halffabrikaten voor Amerikaanse producenten maakt. In werkelijkheid, uitgedrukt in PPP, is deze enkele malen groter). Oorlogen worden gewonnen met logistiek, en het was de Amerikaanse industriële productie die de Tweede Wereldoorlog beslechten in voordeel van de geallieerden.

Dat laatste kunnen we op dit moment voorlopig vergeten. De Amerikaanse neoliberalen hebben er alles aan gedaan om de Amerikaanse industrie te ontmantelen en deze over te hevelen naar China. Het gevolg is dat China op dit moment de grootste industriële macht ter wereld is. Ze lopen technisch gezien niet op alle terreinen voorop, maar dit zijn ze snel aan het inhalen. Naar schatting van waarnemers zullen ze over enkele jaren het niveau van het Westen bereikt hebben, zo niet overtreffen.

De Chinese militaire industrie staat te popelen op een kans om de wapens te testen tegen westerse tegenstanders, en waarschijnlijk is de verleiding te groot, om ook in Oekraïne mee te gaan doen. Zo bleken de Iraanse lowtech drones een gamechanger. Ze stelden de toenmalige Russische opperbevelhebber Soerovikin in staat om een nietsontziende terreurcampagne te beginnen tegen de Oekraïense elektriciteitsvoorziening. Volgens onbevestigde berichten is Rusland deze nu massaal aan het bestellen in China, omdat Iran de productie niet bij kan houden. Ook door het niet erg spectaculaire succes van de westerse sancties tegen Rusland, is China aangemoedigd om de confrontatie te gaan zoeken.

Nu het Westen een tekort aan munitie heeft, het Oekraïense leger als het zo doorgaat een tekort aan manschappen en de westerse economie mogelijk wordt lamgelegd door Chinese strafmaatregelen tegen het Westen, wordt dit strategisch gezien een zwarte zwaan. Maar zelfs als China zich niet zal mengen in het conflict, is er nog een ander hoofdpijndossier.

Kernwapens en gametheorie

Poetins gokhal in zijn bescheiden optrekje aan de Zwarte Zee. Bron: palace.navalny.com

Rusland heeft een troef, die Europa niet heeft, namelijk kernwapens. Europa bestaat uit een lappendeken van bijna vijftig landjes, waarvan slechts twee over kernwapens beschikken: het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk. Kernwapengebruik verschilt van oorlog in het algemeen, vanwege de allesvernietigende consequenties ervan. In feite komt het gebruik van kernwapens neer op game theory, een spelletje blufpoker. Ter herinnering: Poetin heeft in zijn protserige paleis aan de Zwarte-Zee-kust een uitgebreid casino ingericht en is geobsedeerd met geheime operaties. Als Rusland kernwapens gebruikt tegen Engeland of Frankrijk, zullen Britse of Franse kernraketten Moskou van de kaart vegen. Dat zal het Kremlin dus niet doen. Maar de berekening wordt anders, als Rusland kernwapens gaat inzetten tegen bijvoorbeeld Polen, Duitsland of Nederland.

“Ik vond de berichtgeving erover nogal overdreven alarmistisch: ik denk dat Poetin een nucleaire confrontatie met de VS niet aandurft.”

Deze uitspraak is afkomstig van de gepensioneerde militair deskundige Ko Colijn. Colijn mist het punt, of verzwijgt dit om propagandistische redenen. Als Rusland deze kernwapens inzet tegen bijvoorbeeld Duitsland en Nederland, betekent dit weliswaar een artikel 5 situatie, maar de VS zal niet de vernietiging over zich afroepen door wraak te nemen met kernwapens. Dan lanceert Rusland namelijk het volle arsenaal richting Amerikaanse steden. Nu de NAVO bijna door de munitie heen is, is dit HET moment voor Rusland om nucleair en dan conventioneel toe te slaan.

Verwoesting van Noord-Europa om enkele redenen erg voordelig voor Rusland

Zonder Europa is de VS geopolitiek gezien een eiland zonder geloofwaardigheid  omdat het zijn belangrijkste bondgenoten, de Europese NAVO-leden, niet kon beschermen. Dit betekent dan een einde aan de hegemonie van de VS. Het alternatief, een nucleaire wraakneming van de Verenigde Staten op Rusland, betekent sowieso de vernietiging van de VS en het noordelijk halfrond. China heeft reeds voorbereidingen getroffen voor dit scenario, door voor twee jaar voedsel in te slaan en het bouwen van uitgebreide nucleaire schuilkelders. De kans dat de VS voor het laatste scenario zal kiezen is toch vrij groot. Europa kan in Amerikaanse ogen opgeofferd worden, als daarmee de Verenigde Staten gespaard kunnen blijven. In feite is de VS het grootste deel van haar bestaan isolationistisch geweest, en als de keus gaat tussen blijven voortbestaan, en Europa laten vernietigen, of het lot van Europa delen, is het duidelijk wat de Amerikaanse keuze zal zijn.

We hoeven niet te rekenen op aarzelingen bij de Russen om kernwapens te gebruiken. De eerder genoemde Soerovikin, bijgenaamd generaal Armageddon wegens zijn uitermate brute campagne in Syrië tegen de burgerbevolking, deed zijn naam al eerder eer aan in Oekraïne. Poetin heeft deze Soerovikin aangewezen als het hoofd van de rakettenafdeling van het Russische leger. Het gaat hier om een genadeloos harde militair, die bereid is om over lijken te gaan om zijn doel te bereiken. Als Rusland een nucleaire aanval pleegt op Duitsland en Nederland, is de Noord-Europese laagvlakte verdwenen als strategische dreiging voor Rusland. Dit is dan een nucleair rampgebied. Dit zou betekenen dat Rusland strategisch gezien veilig is. De verwoesting van Noord-Europa zou de Russen in staat stellen om Oost-Europa weer als vanouds te overheersen. Uit pure angst zouden de regeringen van de Oost-Europese landen zich dan moeten overgeven, anders ondergaat zij hetzelfde lot. De rest van de wereld zal zich neerleggen bij deze nieuwe realiteit, zoals in de geschiedenis altijd gebeurd is.

Hoe kunnen we dit nucleaire scenario voorkomen?

De enige manier om dit scenario te voorkomen, er overigens ook een soortgelijk scenario in Taiwan, is het uitrusten van alle grotere Europese landen met kernwapens die strategisch relevante Russische doelwitten kunnen bereiken, en waar deze landen zelf, en niet de Amerikanen, de zeggenschap over hebben. Als dit op een voor het Kremlin geloofwaardige manier gebeurt, zal Rusland niet kiezen voor de nucleaire optie. Maar de overige strategische problemen, zoals de komende inmenging van China, onze hopeloos slechte industriële positie, en het munitietekort, blijven onverkort bestaan.

De (on)mogelijkheden voor een vredesplan

Anderhalve minuut voor middernacht. Zo dicht zijn we bij een nucleaire oorlog, stelt The Bulletin Science and Security Board SASB. Bron/copyright SASB.

Zoals we al gezien hebben, zijn op dit moment de eisen van beide kampen absoluut. Vrede zal worden geïnterpreteerd als morele nederlaag. Elon Musk deed in een tweet de suggestie om in de vier door Rusland geannexeerde Oekraïense regio’s Kherson, Zaporizhia, Lugansk en Donetsk referenda te houden, onder toezicht van de Verenigde Naties, waarbij de bevolking kan kiezen tussen aansluiting bij Oekraïne of aansluiting bij Rusland. Daarbij zou de Krim, bewoond door meer dan 80% etnische Russen, en van 1783 tot de vijftiger jaren :onderdeel van de Russische Federatie, sowieso weer bij Rusland komen. Zijn vredesvoorstel werd weggelachen. mijns inziens, onterecht. Het doet zowel recht aan de westerse en Oekraïense wens tot zelfbeschikking van de bevolking, als aan de Russische retoriek dat de bevolking in deze oblasts onderdrukt is.

Ook China deed een voorstel voor vredesonderhandelingen, uitgaande van een wapenstilstand. Omdat het regeneratieve vermogen van Rusland veel groter is dan dat van Oekraïne en het westen, zou dat strategisch gezien alleen kunnen als er een internationale troepenmacht in Oekraïne gelegerd zou worden. Ook dit Chinese voorstel wordt in de westerse media geridiculiseerd. In dit geval met iets meer reden: tijd werkt in het voordeel van Rusland. Een combinatie van het vredesplan van Musk en dat van China, waarbij Oekraïne over stevige veiligheidsgaranties zou gaan beschikken (dus: lidmaatschap NAVO of strategische kernwapens), zou in principe het probleem oplossen en de wereld voor veel ellende behoeden. Helaas lijkt dit zowel in het westen als in Rusland politiek onverkoopbaar. Helaas gijzelen ze hiermee de wereld, en is de kans op een nucleair armageddon reëel.

pax sinica

Pax Sinica – een probleem of goed nieuws?

Ondanks het tegenspartelen van de inwoners van Usa en andere grootmachten, lijkt het er op dat China het machtigste land op aarde zal worden. Is de Pax Sinica een probleem, of pakt het juist goed uit?

China: van oudsher het meest geavanceerde land op aarde

De eerste sporen van aardewerk in China zijn oud en dateren van rond 20.000 jaar geleden[1]. Omstreeks de koudste periode van het Pleistoceen. Dit is het oudste aardewerk ter wereld en dateert bijna tienduizend jaar voor het begin van ons tijdperk, het Holoceen. De sporen van beschaving zijn dus erg oud in China. Het eerste aardewerk in het Midden Oosten dateert van veel later, rond de 8000 jaar geleden. Ook in de duizenden jaren daarna behoorde China altijd tot de top drie leidende beschavingen in de wereld en loopt de Chinese beschaving geregeld voorop qua technische ontwikkeling. Uitvindingen als papier, het kompas, buskruit, de boekdrukkunst, papiergeld, zelfs een aardbevingsdetector – je kan het zo gek niet bedenken of het is in China bedacht.

De Europese anomalie

Eigenlijk is pas sinds de laatste vijf eeuwen daar verandering in gekomen. Door een toevallige, gelukkige combinatie van omstandigheden ontstond in Europa de moderne industriële samenleving zoals we die nu kennen. Zo kende Europa de opkomst van de natuurwetenschap, de verzwakking van het christendom door het conflict tussen katholicisme en protestantisme waardoor de claim van het christendom op de absolute waarheid zwakker werd en een heropleving van de natuurfilosofie.

Door de meedogenloze, eindeloze oorlogen op het Europese subcontinent, ontstond er een voortdurende wedloop tussen de diverse Europese machten. Dat prikkelde de ontwikkeling van wetenschap en techniek. In twee wereldoorlogen verwoestte het Europese subcontinent zichzelf. Daarna werd de overheersende rol van Europa overgenomen door de voormalige Europese kolonie Usa, die zijn invloedssfeer uit kon breiden tot de voormalige koloniën van de Europese mogendheden. Ook de buitenlandse politiek van Usa is nogal agressief en militaristisch van aard.

Het verdeelde Europa versus de Chinese eenheid

De geografie van het Europese schiereiland maakt het erg moeilijk om hier een geheel van te maken. Zo zijn er de hoge scheidingsgebergten zoals de Alpen en de Pyreneeën, die natuurlijke barrières vormen tussen landen. Dat verklaart waarom er in Europa zoveel verschillende landen zijn. Er is in Europa een grote laagvlakte, waar Nederland deel van uitmaakt. Deze loopt van Parijs tot Wit-Rusland. In theorie was het mogelijk geweest om hier een superstaat te vestigen, wat ook door Adolf Hitler en eerdere heersers geprobeerd is, maar in de praktijk is dit altijd een versnipperd gebied geweest. Nu is de Noord-Europese Laagvlakte bijvoorbeeld opgedeeld tussen Frankrijk, Benelux, Duitsland, Polen en Wit-Rusland. De geschiedenis van China is anders verlopen.

De Oost-Chinese vlakte vormt het dichtstbevolkte aaneengesloten gebied op aarde. Bron: NASA

De geografie van de Chinese laagvlakte maakt het mogelijk om hier een enkele superstaat te vestigen. Hoewel er veel periodes zijn geweest dat China uit veel verschillende landen bestond, zoals de periode van de Strijdende Staten, is in het grootste deel van de geschiedenis van China deze laagvlakte een enkel rijk geweest.

China is aan drie kanten beschermd tegenj invallers. Alleen het noorden ligt open. Bron: worldmapwithcountries.net

Anders dan Europa, wat makkelijk vanaf het oosten en het zuiden is binnen te vallen, is China redelijk goed beschermd tegen invallers. In het westen ligt er de Gobiwoestijn, de Tibetaanse hoogvlakte, in het oosten en zuiden zee, gebergten zoals de Himalaya en enkele zwakke staten, zoals Korea, Vietnam en Birma. Het zwakke punt van China is de onbeschermde noordkant. De enige twee keren dat China door invallers veroverd is (Mongolen en Mantsjoes), gebeurde dit vanuit het noorden.

Voor een kort overzicht van de Chinese geschiedenis, geografisch gezien, deze animatie.

Het Europese versus het Chinese model van hegemonie

Binnen Europa zijn er grote geografische barrières, waardoor er duidelijk onderscheiden regio’s ontstonden. Spanjaarden voelen zich geen Fransen of Duitsers. Hun geschiedenis is heel anders. In China is dat anders. Gedurende het grootste deel van de Chinese geschiedenis maakte het Chinese kerngebied deel uit van een en hetzelfde rijk. Deze gecentraliseerde rijken voerden één standaardtaal in, het Mandarijn (ambtelijk Chinees). Wilde je promotie maken in deze rijken, dan moest je hels moeilijke examens in het Mandarijn (ambtelijk standaard-Chinees) afleggen. Examens zijn ook een Chinese uitvinding, overigens. Dus dat is nog een goede reden om China te haten.

Aan de andere kant, ook al was je de zoon van een eenvoudige boer, haalde je dat examen, dan was je kostje als machtige ambtenaar (mandarijn) gekocht. Dit meritocratische selectiesysteem zorgde er voor dat alleen de slimsten mandarijn konden worden, en dat de Chinese cultuur zich verspreidde onder de lokale elite. Kabinetten als Rutte-3 en Rutte-4, waarin aan niet al te slimme amateurs hoge posten toe worden bedeeld, of de recente episodes in Usa, zouden in keizerlijk of communistisch China onmogelijk zijn geweest.

Er is bijna nooit een discussie over geweest, wat de machtigste staat in Oost-Azië is. Is de Oost-Chinese vlakte verenigd in één rijk, dan is dit dichtbevolkte gebied zo machtig dat het alle andere gebieden in de regio totaal overheerst. Vandaar dat er een tribuutsysteem ontstond. De omliggende staten erkenden de overheersende positie van het Chinese keizerrijk en betaalden een schatting, in ruil voor vrede. Daardoor bleven, anders dan in Europa, de oorlogen beperkt in omvang. Vandaar dat Chinezen van oudsher minder met soldaten op hebben dan met bureaucraten, boeren en handwerkslieden.

De komende Pax Sinica

Op dit moment is China er al bijna in geslaagd om het centrale knooppunt in de wereldhandel te worden. Door de Belt and Road strategie ontstaan handelscorridors door heel Eurazië en Afrika. Op dit moment is China al de grootste handelspartner van de meeste landen. Dit effect zal vermoedelijk toenemen. Waarschijnlijk zal China de eenvoudigste productie uitbesteden aan gefragmenteerde landen die geen bedreiging vormen, zoals die in Afrika. Het is voor China niet nodig om buurlanden met grof geweld binnen te vallen. Immers, de enorme economische massa van de Noord-Chinese vlakte maakt het land met kop en schouder de overheersende mogendheid in de regio. Usa probeert op dit moment krampachtig de overhand te houden door het smeden van allerlei coalities, maar geopolitiek gezien zit het land behoorlijk in de problemen. China werkt innig samen met Rusland, de noorderbuur, waardoor China een sterke rugdekking heeft.

President Xi Jinping wil er alles aan doen, om de herinneringen aan de “Eeuw van Vernedering” uit te wissen. Oplettende westerlingen, zoals deze cartoonist, zagen dit een eeuw geleden al aankomen.

De buurstaten Korea en Vietnam zijn te zwak om China tegen te kunnen houden; Korea en Vietnam zijn historisch gezien vazalstaten van China. Japan dekt de zeeroutes af, en kan de regio ontregelen, maar het blijft een eilandstaat waarvan alleen een klein deel dichtbevolkt is. Omdat China de Tibetaanse hoogvlakte beheerst, heeft het land een wurggreep op India. De twee grootste rivieren van India, de Ganges en Yamuna (Brahmaputra) ontspringen in Tibet.

Kortom: slaagt China er in om de eenheid in het land te bewaren, bijvoorbeeld door zeer goede infrastructuur, dan wordt het opnieuw de machtigste staat van Eurazië. Dit, zolang het land samenwerkt met Rusland. De transportcorridors door Rusland, die de Amerikaanse vloot ontwijken, zijn essentieel in de Belt and Road strategie.

Hoe zal de Pax Sinica er uit zien?

Mandarijn Chinees is nu al de meest gesproken taal ter wereld, maar omdat bijna alle sprekers van deze taal in China wonen, heb je er buiten China weinig aan. Dat zal gaan veranderen. Op dit moment voert China al een beleid om het gebruik van Chinees aan te moedigen in plaats van Engels. Zo zijn Singaporezen die voor Chinese bedrijven werken, nu verplicht om Mandarijn te gebruiken in plaats van Engels. Dit is ook het geval voor werknemers die voor Chinese bedrijven willen werken.

Mandarijnen en de Chinese waarheid

Het Chinese model zal leidend worden. Dat betekent een machtig meritocratisch ambtenarenapparaat en een inperking van de individuele vrijheid, en die van zakenlieden. Die overheersende rol geldt ook voor de Chinese versie van de waarheid en de geschiedenis. Zo wilde Australië een onafhankelijk onderzoek naar de herkomst van het covid-19 virus. Sommige onderzoekers vermoeden dat dit afkomstig is van gain-of-function onderzoek uit het viruslab in Wuhan. In Wuhan vond namelijk de eerste uitbraak van covid-19 plaats. Dit kwam Australië op een Chinese boycot van steenkool en wijn te staan.

Taiwan

Vermoedelijk zal ook Japan worden gedwongen verantwoordelijkheid te nemen voor de verkrachting van Nanking en andere Japanse oorlogsmisdaden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat zal ook voor de Britten gelden, die een niet al te frisse rol speelden tijdens de Opiumoorlogen. Hierin dwongen ze het toenmalige Qing-rijk om de import van opium toe te staan. Een grote wens van president Xi Jinping is verder de annexatie van Taiwan. Als Taiwan in handen valt van China, bestaat de Republiek China niet meer en is dus de Chinese Volksrepubliek de enige legitieme vertegenwoordiger van China. Dit zou de ultieme bekroning van de opkomst van China betekenen.

Nu is de jure Taiwan de voortzetting van de Republiek China. Taiwan produceert tweederde van alle microchips en halfgeleiders in de wereld. Valt Taiwan in handen van China, dan betekent dit dat China een ijzeren greep krijgt op de wereldproductie. Want in bijna alle ingewikkelder apparaten zitten microchips.

Economische overheersing in plaats van militaire interventies

Anders dan de Amerikanen die voortdurend aan het oorlogvoeren waren, zal China eerder kiezen voor geweldloze methoden om een imperium op te bouwen en te beheersen. De komende Chinese heerschappij zal dus een stuk minder bloedig zijn dan de Amerikaanse was. Aan de oorlogen in het Midden Oosten en Afrika zal bijvoorbeeld een einde komen. Die zijn in Chinese ogen inefficiënt, onvoorspelbaar en onnodig wreed. Dus de vraag is of we het per definitie erg moeten vinden dat China een overheersende rol krijgt.

Het nachtmerriescenario is uiteraard een Orwelliaanse politiestaat, maar China heeft daar bepaald niet het monopolie op. In de VS is er een nauwe samenwerking tussen de techbedrijven en de Amerikaanse overheid.

Uitdagingen: demografie

Of dit scenario inderdaad zo gaat uitpakken is waarschijnlijk, maar niet helemaal zeker. Veel hangt er vanaf of Rusland China blijft steunen. Gaat Rusland China als bedreiging zien, dan verandert dit. Ook zal China moeten kiezen voor een minder confrontationele strategie dan de inmiddels berichte “wolf warrior diplomacy” van Xi Jinping. Een enorm probleem voor China is het lage aantal geboorten. Achteraf gezien is China veel te lang doorgegaan met het één-kindbeleid, tot 2015. Zelfs nu alle remmen los zijn, is het te laat. Kinderen zijn erg duur en de meeste Chinezen zijn niet in staat om voor veel kinderen te zorgen. En niet bereid om meer kinderen te krijgen. Dit zou namelijk een enorme achteruitgang in levensstandaard betekenen. Ook zijn huizen in een groot deel van China onbetaalbaar. Vergelijkbare problemen als die in Nederland dus.

Anders dan het Nederlandse regime ziet de CCP geen oplossing in immigratie van bijvoorbeeld Pakistanen. Dit zou namelijk leiden tot binnenlandse onrust – de ervaringen in West Europa zijn wat dat betreft leerzaam geweest voor de CCP. Hoe China dit probleem op gaat lossen is nog niet bekend, maar de CCP-partijtop is hiermee bezig.

Er zijn in principe drie voor de hand liggende oplossingen. Ten eerste zijn dat kunstmatige baarmoeders en CCP staatsweeshuizen, ten tweede verregaande robotisering, ten derde door de toepassing van verjongende, levensverlengende behandelingen, het voor Chinezen mogelijk te maken langer door te werken. De Nederlandse “oplossing”, door D66 gepropageerd, de no-questions asked Pil van Drion voor ouderen ouder dan 75, zullen de Chinezen afwijzen om ethische redenen – ouderen staan in hoog aanzien in China.

Bronnen

  1. Pottery predates agriculture, Harvard Magazine, 2012
  2. Lee Yong-Hwa, Is Pax Sinica Possible? Project Syndicate, 2021
  3. Zhou Xin, Why China’s worsening demographic situation will impact economic prospects for decades to come, SCMP, 2021
The Corporation affiche

The Corporation

Deze Canadese documentaire gaat dieper in op de hedendaagse corporatie, ze brengen problematiek aan het licht maar laten ook verschillende CEO`s van grote bedrijven zoals o.a. Shell aan het woord om die kant te belichten. Ook laten ze zien hoe de verhoudingen van corporaties zijn ten opzichte van de mainstream media en de politiek. En tot slot laten ze zien dat er wel degelijk wat gedaan kan worden om de macht van corporaties in te binden. Een echte aanrader.

THE CORPORATION is a Canadian documentary film written by Joel Bakan, and directed by Mark Achbar and Jennifer Abbott. The documentary examines the modern-day corporation, considering its legal status as a class of person and evaluating its behavior towards society and the world at large as a psychiatrist might evaluate an ordinary person. This is explored through specific examples. Bakan wrote the book, The Corporation: The Pathological Pursuit of Profit and Power, during the filming of the documentary.


Een versie met Nederlandse ondertitels is hier te downloaden.

Naschrift van de redactie:

Helaas moeten de documentairemakers, en wij ook, constateren dat nu, tien jaar later, grote bedrijven nog steeds even walgelijk bezig zijn. Alleen, deze keer, met een groen en sociaal sausje er over heen. Zolang het niet teveel kost uiteraard.

Vandaar de vervolgdocumentaire “The New Corporation”, waarin de mooie inclusieve en duurzame praatjes van deze multinationals worden ontmaskerd voor wat ze zijn: goedkope marketingtrucjes, een dekmantel voor het nog steeds even psychopate pure winstbejag.

Vanzelfsprekend worden advertenties voor deze baanbrekende documentaire geweerd in media die in handen zijn van megabedrijven. Zolang ons het werk door de oprukkende dictatuur niet onmogelijk wordt gemaakt, doen wij daar niet aan mee.

Het boeiende vervolg op deze docu kan je hier bekijken.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Website van de documentaire The Corporation
-) In het licht van voortbestaan
-) Nederland heeft gebrek aan onafhankelijke media
-) Hoe werkt ons huidige economische systeem?
-) Bekentenissen van een Economische Huurmoordenaar
-) Corruptie uitgelegd door ex-lobbyist
-) Het militair-industriële complex
-) The Liberty Academy
-) The Greatest Truth Never Told
-) Propaganda, Noord-Korea over het Westen
-) De Nobele Leugen

Watson in actie

Supercomputer wordt telefonische verkoper

Na het succes met triviantkampioen Watson, werkt IBM nu aan computers die net als een menselijke verkoper klanten kunnen bellen.

Verkopers aan de telefoon. Voor de meesten van ons een vaak terugkerend, irritant verschijnsel. Geen wonder dat het Bel Mij Niet-register razend populair is. Bedrijven huren callcenters in met laagbetaalde en dito opgeleide werkenden, die vaak een script moeten volgen om klanten dingen van vaak twijfelachtig nut te verkopen.

Supercomputer verkoopt zichzelf

Op dit moment ontwikkelt IBM de supercomputer Watson door als medisch expertsysteem, maar de volgende applicatie wordt een grotere groeimarkt: telefonische verkoop. Van verkopers wordt veel productkennis gevraagd. Menselijke verkopers hebben van een product, zeker als het om een enorm assortiment of zeer ingewikkelde producten gaat, niet alle informatie in hun hoofd. Een verkoper die er blijk van geeft een product niet te kennen, raakt de klant kwijt. Als een rekengorilla als IBM Watson verkopers zou kunnen ondersteunen, zou dit zich vertalen in veel meer effectieve verkopen. Watson is nu als eerste aan het werk gezet bij IBM zelf. Immers, het bedrijf verkoopt zeer ingewikkelde apparatuur waaronder… Watson zelf. Een computer die zichzelf verkoopt dus.

Watson als ultrakrachtige zoekmachine die mensentaal begrijpt

IBM Watson is in feite een krachtige zoekmachine die draait op de IBM-software DeepQA. Deze kan worden gebruikt om vragen te beantwoorden. Prop er een volle harde schijf van een terabyte aan technische documentatie in – dat kan algemene informatie voor een kennisquiz zijn, symptomen voor een medische diagnose of technische productdocumentatie – en DeepQA genereert er betekenisvolle informatie van, met andere woorden: interpreteert de kennis.  Zoekmachines als Google zijn al zeer goed in zoeken, maar DeepQA kan daarnaast ook zeer goed de dubbelzinnige menselijke taal begrijpen.
Dat bleek wel door zijn klinkende overwinning op menselijke tegenstanders in de kennis-spelshow Jeopardy.

Supercomputer vervangt compleet salesteam

Watson in actie
Watson in actie tijdens Jeopardy! – Wikimedia Commons

IBM zegt dat Watson in de huidige uitvoering alleen als technische ondersteuning voor verkopers dient, maar de verleiding voor bedrijven zal vermoedelijk erg groot zijn om hun verkoopteam de laan uit te sturen en Watson de honneurs waar te laten nemen. Als je eenmaal DeepQA hebt gevuld met data, zal het programma onvermoeibaar dag en nacht vragen beantwoorden. Een computer heeft als voordeel dat deze voor een mens niet bedreigend over komt en geen psychologische trucjes uit zal halen om je over te halen iets te kopen wat je helemaal niet wilt. Althans: nog niet.
Ook voor e-commerce is Watson interessant. Veel sites bieden een menselijke chatbot aan. Die kan vervangen worden door Watson. Idem door communicatie via Twitter en SMS. Klanten sturen hun vraag en Watson geeft antwoord.

Watson nog extreem duur

Helaas – of gelukkig – is DeepQA en de hardware waarop dit systeem draait in 2011, extreem zwaar en dus duur, zowel om te kopen als om te onderhouden. Watson bestaat uit tien server racks gevuld met in totaal negentig Power 750 servers, samen uitgerust met 2880 processoren en 15 terabytes RAM. 15 terabytes is volgens sommige schattingen de geheugeninhoud van onze hersenen. IBM geeft geen prijsopgave van de totale kosten van Watson, maar als je bedenkt dat een enkele server rond de 350 000 dollar kost, zal de totale kostprijs van een Watson in je schuur rond de 32 miljoen dollar bedragen. Tel daarbij nog het enorme stroomverbruik – een uurtje Watson aan het werk zetten kost je meer dan zestig kilowattuur, zo’n twaalf euro – plus het nodige technische onderhoud, en het is duidelijk dat alleen een groot bedrijf als IBM dit zich kan veroorloven. Althans: anno 2011. Anno 2021 zijn veel van deze diensten al via de cloud te huur. Ontwikkelt de hardware zich even snel als in de voorliggende periode, dan zitten we nog steeds op schema.

Mens overtroffen

De wet van Moore is echter nog lang niet uitgewerkt. Elke anderhalf tot twee jaar verdubbelt de computercapaciteit. Als je bedenkt dat de Cray Y-MP-supercomputer van einde jaren negentig van de vorige eeuw geleden, ook al zo’n elektriciteit-slurpend peperduur monster, minder kon dan een mobieltje nu, is de uitkomst duidelijk. Over tien jaar (en waarschijnlijk eerder, want er zijn vergevorderde plannen voor honderd keer snellere en zuiniger chips) lopen we met deze dingen op zak die slimmer zijn dan de meesten van ons. Laat de implicaties daarvan goed tot u doordringen, waarde lezer.

Meer info

Watson – interactieve animatie – IBM

Video: hoe overleven we de singulariteit?

De Singularity is het moment in de toekomst waarop kunstmatige intelligentie die van zelfs de slimste mens zal overtreffen. SF-auteur en wiskundige Vernor Vinge bedacht de term, die later door Ray Kurzweil en andere transhumanisten is uitgewerkt. Hoe kunnen we er voor zorgen dat de gevolgen voor de mensheid positief zullen uitpakken?

Vernor Vinge gaat op deze zeer dringende vragen in, want naar schatting is  het in 2045  of zelfs eerder al zover. Al ruim voor dit moment zal het exponentieel toenemende rekenvermogen van computers onze levens totaal op de kop zetten. We kunnen maar beter snel over deze vraag gaan nadenken. Het moment dat computers de eerste kenniswerkers overbodig maken, is in feite al gepasseerd. Hoe richten we onze maatschappij in voor de toekomst?

Wat te doen wanneer de pleuris uitbreekt?

We weten allemaal dat het probleem van geld en de banken nog (lang) niet is opgelost. Als redelijk geïnformeerde burger heb ik het idee dat geld an sich nog steeds wordt gebruikt, cq verbruikt door gokverslaafden in maatpakken. Na de crisis in 2008 is hier nog niet heel veel aan gebeurd, het systeem om het zo maar te noemen staat nog steeds overeind, maar wankelt nog minstens zo erg. Als je in meerdere scenario’s denkt, dan ga je je toch afvragen hoe groot de kans is dat het monetaire systeem alsnog in elkaar klapt en dat er dan een crisis aanbreekt die nog veel heviger is dan die van 2008.

Wat gebeurt er dan?

En wat dan te doen?

Is onze kelder vol zetten met blikken dé oplossing als de maatschappij instort? Bron: bol.com

In principe voel ik me aardig veilig, in huis en op straat. Maar dat ben ik, een redelijk jonge vent van 2 meter en aardig sterk. Als ik me verplaats in een situatie zoals het volledig uit de hand gelopen project X in Haren, dan maakt dat minder uit. Je hebt dan te maken met mensen die volledig los gaan op o.a. de politie, maar ook op de middenstand. Dit was naar aanleiding van een zogenaamd feestje op Facebook, maar kan er een herhaling optreden?

Ik denk dat veel mensen momenteel nog rustig zijn in hun comfortzone. Maar er spelen veel spanningen, zeker op het vlak van geld. Banen liggen niet voor het oprapen en er wordt bezuinigd. Ik weet dat er een flinke groep mensen is die niet zo snel zullen ontploffen zolang hun uitkering blijft binnen komen. Maar hoe groot is de kans dat een uitkering daadwerkelijk wordt stop gezet bij de eerst volgende beurskrach? Dan heb je de poppen wel aan het dansen.

Rellen ken ik eigenlijk alleen van televisie en internet. Grootschalige gevechten tussen burgers en de politie zoals in Griekenland en dus ook in Haren heb ik (gelukkig) tot nu toe nog niet ondervonden. Misschien vinden ze nu wel plaats ergens in de wereld. Maar dat weet ik niet, want zolang dat niet op het nieuws komt krijg ik er niets van mee. En als het iedere dag gebeurt is het geen nieuws meer.

Maar stel dat het gebeurt “rellen” hebben politie en het leger (wat op dat moment in Nederland zit) voldoende capaciteit om burgers tegen elkaar te beschermen? Dat mag je je toch afvragen denk ik, ik weet dat namelijk niet.

Wanneer iets elementairs als de benzine ineens opraakt, valt het hele logistieke systeem dan compleet stil en ligt er ineens geen eten meer in de schappen? Hoe groot is deze kans? Ook dat weet ik niet.

Transparent Machines

Privacy is een totale illusie geworden met het oprukken van bedrijven als Google en Facebook, die uit de enorme hoeveelheden gebruikersdata precieze profielen kunnen samenstellen over de gebruikers. In veel opzichten weten deze bedrijven meer van ons dan wijzelf.

In de toekomst wordt dit nog veel erger, als het Internet of Things, de term voor een web van miljarden sensoren overal op aarde, realiteit wordt. Aan de andere kant krijgen we zo een wereld die voor ons op maat gesneden is, problemen die al in een vroeg stadium worden opgelost en ziekten die ontdekt worden voor ze kwaad aan kunnen richten. Vloek of zegen? De jury is er nog steeds niet uit.

Hamid Karzai ontpopt zich steeds meer als dictator.

Mens van nature hiërarchisch

In theorie is er geen geschiktere wereld om een anarchistische samenleving te creëren dan in een virtuele wereld, bijvoorbeeld een MMORPG-game zoals World of Warcraft. Een drietal onderzoekers kreeg data in handen van een populaire game en analyseerde het sociale gedrag. De conclusies zijn schokkend voor hen die geloven dat anarchisme de natuurlijke staat van de mens is…

Al vorige eeuw hebben antropologen vastgesteld dat de volkeren die ze bestudeerden zonder uitzondering in complexe hiërarchische verbanden leven. Een interessante vraag is vanzelfsprekend, wat de oorzaak is van dit verschijnsel. Hiërarchie spreekt veel mensen aan, maar er zijn ook vrijdenkers die niets moeten hebben van bemoeizuchtige heersers, die doorgaans hun eigen belang gelijkstellen aan het algemeen belang. Volgens veel theoretici is de oorzaak de natuurlijke omgeving waarin mensen leven. Deze zou het vormen van hiërarchie noodzakelijk maken. Vandaar dat het erg boeiend is om te onderzoeken hoe virtuele menselijke samenlevingen zich ontwikkelen. Bijvoorbeeld die in een MMORPG game.

Helaas komen we niet gemakkelijk van de elite af, zo blijkt uit nieuw onderzoek.

Nu is er antwoord op deze vraag, dankzij onderzoek van Benedikt Fuchs en enkele collega’s aan het sociale netwerk van het sinds 2004 actieve, duizenden gebruikers tellende spel Pardus. Pardus is een (overigens vrij aardig) browserspel en speelt zich in een futuristische setting af, waarin spelers onderling kunnen handelen en vechten. Ze bestudeerden de groepen die spelers vormden in dit spel. Hun conclusie is dat ook in een afgeschermde virtuele omgeving, mensen zich organiseren in fractalachtige netwerken.

In Pardus wordt bijgehouden welke handelingen spelers verrichten. Fuchs en zijn groep downloadden drie jaar game data, waaronder welke spelers elkaar “liken”, of juist als vijand verklaren. Fuchs en zijn groep reconstrueerden de sociale netwerken en bepaalden hun complexiteit door middel van een wiskundige uitdrukking van complexiteit (Horton-Strahler orde). Wiskundigen gebruiken deze techniek om te bepalen hoe sterk een boom zich vertakt en kent een “orde” aan ieder knooppunt in de boom toe, afhankelijk van hoeveel “kinderen” er op dat punt afsplitsen. Twijgen hebben geen uitlopers en hebben dus de laagste orde (1). Elk knooppunt in de hiërarchie wordt genummerd aan de hand van het aantal kinderen. Zo kunnen delen in heel andere takken van de boom met elkaar worden vergeleken. Kortom: een handige tool om complexiteit mee te meten, van rivieren tot sociale netwerken.

Het team van Fuchs paste deze techniek toe op Pardus en ontdekte dat er zeven hiërarchische niveaus zijn. Het eerste niveau zijn individuen zelf, het tweede niveau kleine groepen spelers die elkaar als “vrienden” aanduidden en recent hebben gecommuniceerd. Het derde niveau bestaat uit meer vage kennissen, die maar incidenteel communiceren of handelen. De vierde groep bestaat uit allianties, formele groepen spelers die elkaar onderling bijstaan. Groepen allianties vormen niveaus vijf en zes. het zevende niveau bestaat uit alle spelers.

Opmerkelijk genoeg is elke schaal ongeveer drie tot vier keer zo groot als de schaal eronder. De omgeving van Pardus lijkt niet bepaald op die van de samenlevingen die antropologen bestudeerden, maar toch werden vergelijkbare patronen gevonden. Met andere woorden: het moet hier om een fundamenteel menselijk kenmerk gaan, dat zich in elke groep mensen voordoet.

Fuchs en zijn collega’s denken daarom dat de hiërarchische ordening van de menselijke maatschappij diep genesteld zit in de menselijke psychologie. Is anarchie een illusie, en zal er altijd een elite zijn?

Bron
Benedikt Fuchs, Didier Sornette en Stefan Thurner, Fractal multi-level organisation of human groups in a virtual world, ArXiv preprint server (2014)