Nederland

Hoe het tekort aan betaalbare huizen op te lossen is, met winst

Het tekort aan betaalbare huizen is een schijnprobleem. We hebben zowel de technologie als de hulpbronnen om huizen voor ver onder de 100.000 euro te bouwen.

Het heersende regime-Rutte heeft dan weer wat minder aandacht voor de mensenrechten van de eigen inwoners. Dat zien we onder meer bij het brute optreden tegen demonstranten die zich uitspreken tegen het coronabeleid, en bij demonstraties voor betaalbare huizen: het Woonprotest. Waarmee we op wonen als mensenrecht komen. In het door Nederland ondertekende verdrag EVRM is in artikel 8 het recht op een privéleven en gezinsleven (en hiermee woonruimte) vastgelegd. Ook in het Universele Verdrag van de Rechten van de Mens, artikel 25, is het recht op woonruimte met zoveel woorden vastgelegd:

Everyone has the right to a standard of living adequate for the health and well-being of himself and of his family, including food, clothing, housing and medical care and necessary social services, and the right to security in the event of unemployment, sickness, disability, widowhood, old age or other lack of livelihood in circumstances beyond his control.

Universele Verdrag voor de Rechten van de Mens, artikel 25

Betaalbaar huis voor iemand met een minimuminkomen: een berekening

Dit prachtige vakantiehuisje van 50 m2 wordt op Huislijn.nl aangeboden voor 69.000 euro k.k. Bron: Huislijn.nl

Aan de andere kant moet een huis natuurlijk wel het liefst zonder subsidie gebouwd kunnen worden. Als we er van uitgaan dat 30% van het inkomen besteden aan wonen redelijk is, en het minimumloon 1600 euro per maand netto is, dan komen we dus uit op 1600 x 30% = 480 euro per maand. Willen we dat wonen ook voor iemand met een bijstandsuitkering betaalbaar is, dan daalt dit bedrag tot rond de 300 euro per maand. Op dit moment zijn de huren van huizen veel te hoog in het grootste deel van het land.

Alleen dankzij huursubsidie, die tot 40-50% van de huurprijs bedraagt, kunnen mensen met een laag inkomen nog huren. Als we uitgaan van een koophuis zonder hypotheekrenteaftrek en een historische gangbare hypotheekrente van 4% per jaar, dan komen we bij een aflossingsvrije hypotheek uit op een maximaal hypotheekbedrag van x = (480 * 12) / 4% = € 144 000. Moet het bedrag ook afgelost worden in 30 jaar, dan daalt dit bedrag tot € 99 602. Voor mensen die van een uitkering op bijstandsniveau rond moeten komen daalt dit bedrag tot € 62 251. Voor deze berekening is de annuïteitformule gebruikt.

Kan dat, een eenpersoonshuis voor onder de 100.000 euro?

Ja. Op dit moment zijn er volwaardig bewoonbare vakantiehuizen te koop die ruim onder de 100.000 euro k.k. liggen. Het gaat hier om woningen die voorzien zijn van cv, keuken, badkamer en twee slaapkamers. Iets grotere prefab woningen worden aangeboden voor rond de 100.000 euro. Hier op Visionair.nl hebben we al geregeld aandacht besteed aan slimme uitvinders en architecten die nog goedkopere huizen ontwikkeld hebben. Hoe kan het dan dat de gemiddelde verkoopprijs van een huis in Nederland boven de 300.000 euro ligt? Wat is het verschil tussen een vakantiehuisje bij Coevorden en een vergelijkbaar woonhuisje in de Randstad, waar je vier keer zoveel voor betaalt? Wat is de “factor X” die huizenprijzen de hoogte in jaagt?

Kunstmatig gecreëerde schaarste

Eigenwijsbouw.nl biedt deze woning aan voor rond de 110.000 euro. Bron: Eigenwijsbouw.nl

Het antwoord: kunstmatig gecreëerde schaarste. Huizen zijn niet zo duur omdat het zo moeilijk of duur is om huizen te bouwen, maar omdat de politiek kunstmatige schaarste qua bouwgrond creëert. Voor een deel is dat begrijpelijk – ruimte is schaars in Nederland – voor een deel is het een ernstige misdaad tegen het fundamentele mensenrecht op wonen. “We” vinden in Nederland dat bij een nieuw huis een groot stuk grond hoort. Dit, terwijl de meeste mensen de grootste moeite hebben om hun tuin te onderhouden – de reden dat de betegelde tuin steeds meer oprukt. Die tuin kan dus ook wel minder, en aangevuld worden met een dakterras. En we kunnen ook prima de hoogte en de diepte in. Zo wordt een huis opeens veel betaalbaarder, want als je vloeroppervlakte 30 vierkante meter (met 20 vierkante meter tuin, en je huis een kelder plus drie verdiepingen heeft, kom je in totaal op 120 vierkante meter woonoppervlakte.

Niet voor niets zijn Amsterdamse grachtenpanden hoog en smal, waardoor je veel huis per meter straat kwijt kan. En gezien de absurde bedragen die voor deze grachtenpanden neer worden geteld, zijn de bewoners hier blijkbaar best wel blij mee.

Grondquotum per 1000 inwoners

Er is volgens onderzoek een tekort van een slordige 300.000 woningen. Als we 50 vierkante meter per huis, plus 50 vierkante meter infrastructuur (wegen, parken) rekenen, dan is er dus in Nederland in totaal 30 miljoen vierkante meter bouwgrond (30 km2) Erg veel is dit niet, we praten hier over iets minder dan 0,1 procent van de oppervlakte van Nederland. Op dit moment investeren we erg veel in het opleuken van de Randstad. Zo heeft Utrecht, vindt het gemeentebestuur, een peperdure metrolijn nodig. Kostprijs: een slordige 4 tot 5 miljard. Want dan horen ze er helemaal bij. Het is natuurlijk slimmer om in Flevoland en de kop van Noord-Holland, en eventueel aan de Markermeerdijk, huizen te bouwen. Zo verminder je de druk op Utrecht en kunnen we deze miljarden in onze zak houden. Als we in de rest van Nederland, waar nog best veel ruimte is, her en der strategisch wat plukjes huizen neerzetten, kunnen we de Randstad ontlasten.

Een alternatief is iedere gemeente een huizenquotum op te leggen.

Er is voldoende koopkrachtige vraag naar huizen. Mensen kunnen nu zonder problemen vele tonnen ophoesten voor huizen. Het is daarom niet nodig hier extra geld voor uit te trekken. Integendeel, dit kan de overheid zelfs veel geld opleveren. Mede omdat door de lage huizenprijzen de hypotheekrenteaftrek niet meer nodig is. De overheid kan goedkope leningen tegen euribor plus een procent of twee verstrekken aan jonge starters.

Gelukkige mensen zijn een absolute ramp voor de economie. Wat doen we aan deze bedreiging voor de staatsveiligheid?

De kunst van het problemen maken

Veel mensen geloven dat je rijk wordt door problemen op te lossen. Dat klopt, maar dan moeten die problemen er wel eerst zijn. Aan gelukkige mensen kan je namelijk niets verdienen. Daarom, in de naam van Volk, Vaderland en het Bruto Nationale Product een stoomcursus problemen maken voor beginners.

Geluk bedreigt economie

Iedereen wil graag gelukkig zijn. Tevreden zijn met wat je hebt en – vooral – dankbaar zijn, is daar onmisbaar voor. We mopperen in Nederland wel veel, maar hebben veel redenen om gelukkig te zijn. Onze levensverwachting is bijna de hoogste ter wereld, we hebben alles wat ons hartje begeert. Onze problemen zijn vergeleken die in bijvoorbeeld Moldavië, Burkina Faso of Somalië zelfs muizenissen. Dat is slecht nieuws voor de economie. Immers, gelukkige mensen kopen niets. Ook werken ze minder hard. En dat willen we natuurlijk niet. Het creëren van problemen is dan ook absoluut vereist voor werkgelegenheid. Daarom hier wat tips om het probleem van de gelukkige mensen op te lossen.

Kweek minderwaardigheidsgevoelens

Gelukkige mensen zijn een absolute ramp voor de economie. Wat doen we aan deze bedreiging voor de staatsveiligheid?
Gelukkige mensen zijn een absolute ramp voor de economie. Wat doen we aan deze bedreiging voor de staatsveiligheid?

Creëer een rolmodel dat onbereikbaar is voor de gemiddelde man of vrouw. Maak mannen wijs dat ze alleen met het nieuwste model benzineslurper een kans maken bij de meiden. Tot hun buurman een nog protseriger bak heeft natuurlijk. Zuinige auto’s zijn voor losers.
Ook vrouwen moeten er uiteraard aan geloven. Verander de mode voortdurend. Maak vrouwen wijs dat ze er als een Somalische vluchtelinge uit moeten zien. Photoshop is your friend. Negeer het feit dat de gemiddelde man op mollige vrouwen valt en de gemiddelde vrouw ook mollig is. Praat vrouwen een voortdurend minderwaardigheidscomplex wegens hun uiterlijk aan.

Maak mensen jaloers

Mensen zijn wat ze consumeren, niet wat ze denken, want denken levert niets op. Geef ze dus niet de kans hun eigen identiteit op te bouwen. Geef mensen het gevoel dat ze hun buurman of collega op het werk moeten overtreffen. Heeft hun collega een plasma-tv, laat ze daar dan overheen gaan met een monster van minimaal anderhalve meter diagonaal. Zo steken ze iedereen in hun kennissenkring de ogen uit, zodat ze zich het schompes gaan werken om een nog verpletterender statussymbool het huis in te kunnen slepen. Als ze met een burnout rondlopen, geen punt.  Nog meer problemen. Nog meer werkgelegenheid, voor apothekers, artsen, gezondheidskundig inspecteurs. En uitzendbureaus om voor invalkrachten te zorgen natuurlijk.

Stimuleer eenzaamheid

Een ander probleem is dat mensen graag op een kluitje op elkaar wonen. Ze delen zo met hun vieren een wasmachine, koelkast en magnetron. Ook voelen ze zich zo niet eenzaam genoeg. Dit is uiteraard absoluut dodelijk voor de economie. Het is veel beter om ieder alleen te laten wonen. Goed voor de woningmarkt en de werkgelegenheid in de bouwsector, want zo moeten er vier huizen komen waar er eerst maar een was. Zo kunnen ze zich omringen met massa-geproduceerde prullaria en gaan ze hun verdriet verdrinken in een café. Straf samenwonen dus af. Laat ambtenaren tandenborstels tellen en het watergebruik controleren om te voorkomen dat asocialen toch stiekem samen gaan wonen.

Zorg voor een compleet op hol geslagen ambtenarenapparaat

Geen moderne markteconomie zonder een neurotisch ambtenarencorps dat op commando van de politieke wind van hot naar her rent. Althans, doet alsof. Laat ze voortdurend nieuwe regels bedenken om zo het bedrijfsleven aan het werk te houden. Heb je vanwege politieke overtuigingen grote bezwaren tegen ambtenaren, leer dan van onze neurotische trigger-happy vrienden aan de overzijde van de grote plas. Zij krijgen hetzelfde voor elkaar met een compleet op hol geslagen juridisch apparaat. Een dode muis in je hamburger? Dan kan je de rest van je leven vakantie voeren op de Bahama’s. Bedrijven als Microsoft en Apple geven meer uit aan hun juristen dan aan softwareontwikkelaars. En het goede nieuws: deze juridische oorlogen komen naar ons toe. We gaan hier genieten van het beste van twee werelden. Lang leve de globalisering!

Lees ook:
Verdienen aan ellende

Zijn deze Japanse koepels DE oplossing voor huisvesting in aardbevingsgebieden?

Hypotheekrenteaftrek vervangen door kinderaftrek

Hypotheekrenteaftrek heet een ondersteuning te zijn voor werkende armen. Het netto effect van hypotheekrenteaftrek is een subsidie aan banken en huizenbouwers. De woonlasten blijven gelijk, want huizenkopers bieden tegen elkaar op. Is er niet een slimmer systeem te bedenken?

Het beoogde doel van hypotheekrenteaftrek

hypotheekrenteaftrek
Bron: piqsels.com

Huizen zijn duur. Dat is ook logisch: een huis is een enorm object, groot genoeg om een familie in te huisvesten. In het grootste deel van de wereld kost het vier tot vijf bruto jaarinkomens om een gemiddeld huis te kopen. In enkele landen, zoals Nederland, zijn de huizenprijzen nog veel hoger. De reden is dat huizenkopers tegen elkaar opbieden en nu steeds meer vrouwen werken, betekent dat dat het beschikbare budget bijna verdubbelt. De werkgelegenheid concentreert zich in de Randstad. In gewilde gebieden, zoals de Randstad, leidt dat tot torenhoge huizenprijzen, terwijl op het leeglopende platteland in randprovincies de huizenprijzen juist sterk dalen. Hypotheekrenteaftrek moest huizen betaalbaarder maken voor de middeninkomens. Het idee was dat jonge gezinnen en andere groepen die krap bij kas zitten, door de belastingteruggaaf toch een forse uitgave als een eigen huis kunnen bekostigen.

Effecten zijn tegenovergesteld en rampzalig

In de praktijk is de maatregel vooral gunstig voor de hoogste inkomens (die de meeste belasting betalen). Zij kunnen het meeste aftrekken. Ook betekent een hogere koopkracht bij een gelijkblijvend aanbod dat de prijzen stijgen. De strenge ruimtelijke-ordening bepalingen in Nederland belemmeren dat gebieden als het Groene Hart benut worden voor huizenbouw, waardoor het aanbod gelijk blijft. Het gevolg is dat steeds meer huizenbezitters zich tot de nek in de schulden steken om toch een huis te kunnen kopen en dat de onroerend-goed prijzen 20-30% hoger liggen dan normaal. Ook wordt de verwerpelijke gewoonte van het maken van schulden beloond. De overheid creëert een gouden kooi waarin huizen bezitters zich opsluiten. Dit heeft bij huizenbezitters zonder een nationale hypotheekgarantie tot grote persoonlijke drama’s geleid. En ja, wij hebben ook een paar jaar hypotheekrenteaftrek gehad. We wisten niet hoe snel we van dit cadeautje aan de banken konden afkomen.

Vervang de hypotheekrenteaftrek door kinderaftrek

Vooral werkende ouders kunnen nu nauwelijks rondkomen. Werkende armen is een gevleugelde uitdrukking geworden: werkende mensen met een minimumloon zijn slechter af dan een uitkeringstrekker die de gulle sociale voorzieningen maximaal benut. Mensen zijn verstandig genoeg om hun eigen problemen op te lossen. Dat hoeft de overheid niet voor ze te doen. In het geval van woonlasten en hypotheekrenteaftrek, zorgt de hypotheekrenteaftrek voor een onzinnige besteding van geld aan woningen in plaats van andere dingen. Het is zinniger ouders met kinderen een vaste kinderaftrek geven voor de eerste twee kinderen. Op die manier stimuleer je dat werkende ouders kinderen krijgen (wat helpt tegen de vergrijzing) en dat deze zwaarbelaste groep een stevige steun in de rug krijgt.

Benut leegstaande kantoren als woningen

Er is een grote leegstand aan kantoren in de Randstad. Een deel hiervan kan tot woning worden omgebouwd. Dat vermindert het woon-werk verkeer aanzienlijk. Hierdoor geven werkenden minder uit aan woon-werk verkeer en hebben werkende ouders meer vrije tijd. Er moet minder krampachtig dan nu worden omgesprongen met bestemmingsplannen, zolang dat geen grote hinder oplevert voor bestaande bedrijven. Zo kan je de veel te strenge regels tegen lawaai- en stankoverlast versoepelen in de gebieden waar kantoorpanden tot woonruimte worden omgebouwd.

De permanente verkiezing

Politici krijgen nu onze stem en mogen daarna vier jaar doen wat ze willen. Het gevolg: gebroken verkiezingsbeloften, gekonkelefoes in achterkamers en dus een afgenomen vertrouwen in de politiek. Kan het niet slimmer? We hebben nu de techniek om veel vaker dan één keer per vier jaar de mening van de kiezer te kunnen vragen. Wat zouden de gevolgen zijn van een permanente verkiezing, waarbij de kiezer zijn stem elke dag kan wijzigen? Een verkenning.

De weken dat Nederland een democratie is

Eén keer in de vier jaar luisteren politici naar het volk. Zelfs de ergste verkiesbare regent (de echte regenten laten uiteraard het lagere echelon het vuile stemmentrekwerk doen) rijdt mee met carnavalswagens en slaat aan het babyknuffelen en zaklopen. De opiniepeilingen worden ademloos gevolgd en de speculaties over Wie met Wie gaat regeren zijn niet van de lucht. Kortom: voor even lijkt er geen kloof meer te zijn tussen burger en politiek.

Dan stromen de verkiezingsuitslagen binnen, de partijen die zijn afgestraft door de kiezer mokken en is het plotseling afgelopen met de égards voor het stemvee. Verkiezingsbeloften worden snel ingeslikt en de lokroep van een lucratief VN- of EU-baantje wordt plotseling veel belangrijker.

De verkiezingscyclus

Vlak voor de verkiezingen worden vaak populaire maatregelen genomen die op langere termijn gezien een slecht idee zijn. Een bekend voorbeeld uit de tijd van voor de euro was het tijdelijk verlagen van de rente. Het gevolg: er wordt meer geld geleend en uitgegeven, de economie groeit dus. De inflatie komt pas na de verkiezingen. Heeft ondanks deze truc de oppositie toch gewonnen, dan zitten zij met de brokken. In de praktijk denken politici dus in een termijn van vier jaar.

Perikles, volgens een Romeinse kopie van een Grieks origineel. Hij was mede de grondlegger van de Atheense demokratia.

Permanente verkiezing: het plan

Iedere kiezer krijgt een code, waarmee hij of zij een stem kan uitbrengen. Het bijzondere is dat deze stem elke dag veranderd kan worden op een stembureau of achter de computer. Hiervoor is het DigID-systeem te gebruiken. Er moet een goed systeem worden ontwikkeld om te voorkomen dat de stem te traceren is op een bepaalde burger en om fraude te voorkomen.

Dit zou met publieke en privé versleutelde codes kunnen. Om kiezers bij de les te houden is een stem maximaal vier jaar geldig. Na die vier jaar krijgt de kiezer een oproep een nieuwe stem uit te brengen. Doet de kiezer dat niet, dan wordt zijn stem veranderd in blanco.

De gevolgen op korte termijn

Maatregelen om op korte termijn stemmen mee te trekken zullen veel populairder worden. Politici zullen moeten streven naar stabiele meerderheden van negentig of meer zetels om te voorkomen dat hun regering snel valt als er veel boze kiezers naar de oppositie overlopen.

In de praktijk zal dit echter meevallen: er zit veel inertie in het systeem. Omdat verschuivingen gradueler zullen zijn dan nu, zullen politici op tijd kunnen inspelen en discontinuïteit wordt minder een issue. Politici zullen veel banger worden dan nu voor impopulaire maatregelen.

Achterkamertjesoverleg werkt niet meer. Belazert een regering het volk in ernstige mate en hebben ze hier geen heel goede reden voor (noodsituatie of andere vorm van overmacht bijvoorbeeld), dan raken ze hun meerderheid kwijt. Op korte termijn zullen politici dus veel meer dan nu hun oren naar korte-termijn oprispingen van de publieke opinie laten hangen.

De gevolgen op langere termijn

De kiezers, wij dus, zijn niet achterlijk. Zij zullen na een tijdje te hebben genoten van het gevlei van politici en het gesnater dat de Nederlandse politiek zal worden, zich gaan ergeren en behoefte krijgen aan staatslieden: politici met een duidelijke visie die zich niet zullen laten leiden door de waan van de dag maar op langere termijn denken.

Een groot staatsman is in staat om impopulaire maatregelen te verdedigen en het volk te overtuigen, als deze maatregelen in het belang van de Nederlanders of overeenkomstig de basisprincipes van de Nederlandse cultuur zijn. In de Atheense demokratia slaagden begaafde redenaars als Perikles er in om op deze manier een meerderheid voor hun visie te verzamelen. Kortom: macht zal berusten op overtuigingskracht en een duidelijke visie in plaats van op gerommel in achterkamertjes. Nu internet ons land steeds meer een klein dorp maakt, zal dat weer kunnen gaan lukken. Zou hiermee een einde komen aan de afstand tussen kiezers en politici? Of is er een diepere oorzaak?

Verjaring is in feite erg onrechtvaardig. Bron: Wikimedia Commons

Verjaring, een fout principe

Het is nu mogelijk, dankzij verjaring, om je straf te ontlopen door lang genoeg uit handen van justitie te blijven. Een slechte zaak. Niet alleen is er zo straffeloosheid, ook wordt wegvluchten beloond.

Wat is verjaring?

Verjaring
Verjaring is in feite erg onrechtvaardig. Bron: Wikimedia Commons/Sachin1712

Voor alle misdrijven, uitgezonderd misdrijven waarop levenslange gevangenisstraf staat, is er een verjaringstermijn. Dit houdt in dat als er een zeker tijdsverloop is verstreken vanaf het moment waarop het misdrijf plaatsvond, de verdachte niet meer vervolgd kan worden. De verjaringstermijn voor diverse misdrijven is als volgt:

  • overtredingen: na 3 jaar;
  • misdrijven waarvoor een geldboete, hechtenis, of gevangenisstraf van 3 jaar of minder kan worden opgelegd: na 6 jaar;
  • misdrijven waarvoor een tijdelijke gevangenisstraf van meer dan 3 jaar kan worden opgelegd: na 12 jaar;
  • misdrijven waarvoor een gevangenisstraf van meer dan 10 jaar kan worden opgelegd: na 20 jaar.

Straffeloosheid als gevolg van tijdsduur niet uit te leggen

Verjaring is een willekeurige regel. Alleen doordat de vervolging van een misdrijf te lang op zich laat wachten, ontloopt een dader de straf. Dit is in strijd met het rechtsgevoel en met de gelijke behandeling van verdachten voor de wet. Immers: verdachte A die binnen de verjaringstermijn wordt veroordeeld, krijgt wel de volle straf, verdachte B, die buiten de verjaringstermijn valt, ontloopt de straf.

Moeilijk verteerbaar voor slachtoffers

Slachtoffers en nabestaanden van slachtoffers lijden als gevolg van het misdrijf doorgaans aan een levenslang trauma. Als bijvoorbeeld de dader van een brute roofoverval of verkrachting twaalf jaar uit handen van justitie blijft, ontloopt hij zijn straf. Dit is niet te rechtvaardigen voor veel slachtoffers. Een oplichter kan zijn bijeengestolen geld houden, terwijl zijn slachtoffers vaak levenslang gebukt gaan onder de financiële gevolgen. Want voor schulden is er geen verjaringstermijn.

Zwaard van Damocles voor voortvluchtige verdachte

Op dit moment weet een crimineel dat als hij maar lang genoeg uit handen van justitie blijft, hij zich geen zorgen meer hoeft te maken. Zijn straf wordt hem dan kwijtgescholden. Als de verjaringstermijn verdwijnt, hangt de straf levenslang boven zijn hoofd. Het heeft dan geen zin meer om te proberen de straf te ontlopen. De verdachte zal zo een stuk minder genieten van zijn vrijheid, immers hij weet dat hij iedere dag in zijn kraag gevat kan worden en in de gevangenis gegooid. Hierdoor wordt een voortvluchtig bestaan veel minder aantrekkelijk.

Verjaring afschaffen voor in ieder geval alle geweldsmisdrijven en zware vermogensdelicten

Mijn inziens moet verjaring af worden geschaft voor in ieder geval alle misdrijven met ernstige en ingrijpende gevolgen voor de slachtoffers. Hieronder vallen moord, verkrachting, gewapende roofovervallen en gevallen van oplichting die slachtoffers ruïneren. Als argument voor verjaring noemen juristen vaak de problematische bewijsvoering. Dat is met de nieuwe forensische DNA technieken ook niet meer van toepassing. Kortom: laten we deze ernstige fout in het Nederlandse recht herstellen.

Situatie in 2021

Op dit moment is verjaring inderdaad afgeschaft voor alle misdrijven waar 12 jaar of meer celstraf op staat.

Wat te doen wanneer de pleuris uitbreekt?

We weten allemaal dat het probleem van geld en de banken nog (lang) niet is opgelost. Als redelijk geïnformeerde burger heb ik het idee dat geld an sich nog steeds wordt gebruikt, cq verbruikt door gokverslaafden in maatpakken. Na de crisis in 2008 is hier nog niet heel veel aan gebeurd, het systeem om het zo maar te noemen staat nog steeds overeind, maar wankelt nog minstens zo erg. Als je in meerdere scenario’s denkt, dan ga je je toch afvragen hoe groot de kans is dat het monetaire systeem alsnog in elkaar klapt en dat er dan een crisis aanbreekt die nog veel heviger is dan die van 2008.

Wat gebeurt er dan?

En wat dan te doen?

Is onze kelder vol zetten met blikken dé oplossing als de maatschappij instort? Bron: bol.com

In principe voel ik me aardig veilig, in huis en op straat. Maar dat ben ik, een redelijk jonge vent van 2 meter en aardig sterk. Als ik me verplaats in een situatie zoals het volledig uit de hand gelopen project X in Haren, dan maakt dat minder uit. Je hebt dan te maken met mensen die volledig los gaan op o.a. de politie, maar ook op de middenstand. Dit was naar aanleiding van een zogenaamd feestje op Facebook, maar kan er een herhaling optreden?

Ik denk dat veel mensen momenteel nog rustig zijn in hun comfortzone. Maar er spelen veel spanningen, zeker op het vlak van geld. Banen liggen niet voor het oprapen en er wordt bezuinigd. Ik weet dat er een flinke groep mensen is die niet zo snel zullen ontploffen zolang hun uitkering blijft binnen komen. Maar hoe groot is de kans dat een uitkering daadwerkelijk wordt stop gezet bij de eerst volgende beurskrach? Dan heb je de poppen wel aan het dansen.

Rellen ken ik eigenlijk alleen van televisie en internet. Grootschalige gevechten tussen burgers en de politie zoals in Griekenland en dus ook in Haren heb ik (gelukkig) tot nu toe nog niet ondervonden. Misschien vinden ze nu wel plaats ergens in de wereld. Maar dat weet ik niet, want zolang dat niet op het nieuws komt krijg ik er niets van mee. En als het iedere dag gebeurt is het geen nieuws meer.

Maar stel dat het gebeurt “rellen” hebben politie en het leger (wat op dat moment in Nederland zit) voldoende capaciteit om burgers tegen elkaar te beschermen? Dat mag je je toch afvragen denk ik, ik weet dat namelijk niet.

Wanneer iets elementairs als de benzine ineens opraakt, valt het hele logistieke systeem dan compleet stil en ligt er ineens geen eten meer in de schappen? Hoe groot is deze kans? Ook dat weet ik niet.

wereldreis

Goedkoop op wereldreis, 3 strategieën

Reizen is interessant, leerzaam en letterlijk grensverleggend. Het wordt zelfs aangeraden om een gelukkiger leven te leiden.

Reis meer.
Reis zolang je dat nog lichamelijk kan, offer andere dingen op als dat noodzakelijk is. De meeste mensen zien hun reisavonturen als hoogtepunten van hun leven en hebben er spijt van dat ze niet meer hebben gereisd. In de woorden van een oudere respondent: Als je moet kiezen tussen een nieuwe keuken of een reis, ik zou zeggen, boek dan de reis!

Een oudere respondent op een onderzoek, waar hij spijt van had aan het eind van zijn leven

Veel mensen denken dat een wereldreis alleen mogelijk is als je veel geld hebt. Dit is gelukkig niet het geval. Als je creatief bent en echt wilt reizen en andere culturen wilt leren kennen buiten de hotels en vakantieoorden om dan zijn de volgende 3 strategieën ideaal om met beperkt budget de wereld te verkennen.

Het is in deze tijden altijd handig om te leren hoe je zelf organisch voedsel kunt verbouwen, WWOOF is een ideale leerschool!

WWOOF – World Wide Opportunities on Organic Farms
Het concept van WWOOF is simpel. Mensen kunnen in ruil voor 4 tot 5 uur vrijwilligerswerk per dag, kost en inwoning krijgen bij organische boerderijen.  Zelf heb ik hier veelvuldig gebruik van gemaakt tijdens mijn reizen en kan het van harte aanbevelen. Je leert op deze plekken hoe je zelf gezond voedsel kunt verbouwen en de werksfeer is vaak relaxed. Daarbij kom je op deze plekken regelmatig andere wereldreizigers tegen waar je verhalen en tips mee kunt uitwisselen. Door een tijd mee te werken op een plek leer je de cultuur en de mensen van een land kennen. Inmiddels zit het WWOOF netwerk in de hele wereld verspreid, incl. Nederland. Op wwoof.org kun je meer informatie vinden.

Pasporta Servo – met Esperanto goedkoop de wereld rond
Esperanto is een logische en daardoor gemakkelijk te leren, politiek neutrale taal die nationaliteit overstijgt. Naast deze idealistische en praktische eigenschappen hebben Esperantosprekers het voordeel dat ze goedkoop kunnen reizen via een eigen netwerk van gastadressen. Het aantal Esperantosprekers wordt momenteel op 2 miljoen geschat, verspreid over meer dan 120 landen. Als reiziger kun je contact leggen met Esperantosprekers die lid zijn van het reisnetwerk en  zo gratis slaapplaatsen regelen. Mensen die te weinig tijd hebben om te reizen, kunnen gastadres worden en Esperanto reizigers onderdak bieden. Het grote voordeel van dit netwerk is dat communicatie niet een probleem is en je als gast bij mensen komt waar je prima mee kunt communiceren. Daarbij treden ze vaak op als een lokale gids die je de omgeving kunnen laten zien. Als gastadres is het boeiend om je gasten je eigen omgeving te laten zien en ze de ins en outs te vertellen van je eigen woonplaats, stad, cultuur, etc.

Het huidige reisnetwerk van Pasporta Servo

Uit eigen ervaring kan ik mededelen dat Esperantosprekers vaak boeiende, avontuurlijke en open mensen zijn. Zelf heb ik meermalen met Pasporto Servo gereisd en heb aan meerdere reizigers onderdak geboden. Tot nu toe hebben we mensen uit o.a. Argentinië, Zwitserland, Ukraïne, Denemarken, Engeland, Spanje, en Frankrijk mogen verwelkomen. Voor mensen die meer over Esperanto willen leren is er op esperanto-jongeren.nl een boel informatie te vinden over de taal. De taal is met een kwartier per dag binnen een half jaar dusdanig goed onder de knie te krijgen dat je  op een goed basisniveau kunt communiceren met anderen in de taal. Esperanto is o.a. gratis via het internet te leren. Naast het reisnetwerk Pasporta Servo worden er vele internationale bijeenkomsten georganiseerd over de hele wereld met Esperanto, wat vaak een goed excuus is om een ver land te bezoeken waar je anders wellicht niet zo snel naar toe zou zijn gegaan.

Banksurfend de wereld rond!

Couchsurfing
Hetzelfde principe als Pasporta Servo maar dan in de Engelse taal is Couchsurfing. Via een netwerk kun je gratis logeeradressen over de hele wereld vinden en buitenlandse mensen onderdak bieden. Zelf heb ik minder ervaring met Couchsurfing en de keren dat ik het wou gebruiken reageerden mensen over het algemeen slecht. Maar veel bekenden zijn zeer over Couchsurfing te spreken en het kan mensen een prima low-budget reismogelijkheid geven waar je de mensen van een land zelf leert kennen. Wellicht dat er lezers zijn met ervaring met Couchsurfing die zelf ook wat meer over hun ervaringen kunnen vertellen. Op couchsurfing.org meer informatie.

Tot zover deze drie strategieën om goedkoop de wereld rond te reizen. Mochten mensen zelf nog andere tips hebben, deel ze vooral in de reacties.

Uit enkele goed geïsoleerde blokhutten kan je een eengezinswoning samenstellen.

Hoe duur is het goedkoopst denkbare huis in Nederland?

Door de hypotheekrenteaftrek – in feite een verkapte bankensubsidie – zitten Nederlandse huizenbezitters zwaar in de schulden. Ook drijft het de huizenprijzen tot astronomische hoogten op. Het kan ook anders. Hoe duur is het allergoedkoopste denkbare, maar toch nog legale, huis in Nederland?

Bureaucratisch paradijs Nederland

Nederland is een zwaar gereglementeerd land. Voor een deel is dat ook nodig. Immers we wonen hier dicht op elkaar, dus de kans is vrij groot dat je iemand hindert. Voor een ander deel kan je je oprecht afvragen of de regeldruk allemaal wel zo nodig is. Een goed voorbeeld hiervan is het zeer gedetailleerde Bouwbesluit, waarin alle eisen staan waaraan woningen moeten voldoen. En dat zijn er nogal wat. Zelfs het, volgens de overheid,  beter leesbare Bouwbesluit 2012 telt ondanks de eenvoudiger tekst nog steeds 350 pagina’s. Tot overmaat van ramp wordt daarin ook vaak verwezen naar NEN-normen en dergelijke die alleen voor heel veel geld (rond de honderd euro per boekje) te bestellen zijn. Deze liggen overigens ook ter inzage in bibliotheken van technische universiteiten.

Belangrijkste eisen Bouwbesluit
Als we uitgaan van de minimale eisen zoals in het Bouwbesluit 2012 genoemd, voor een gemiddeld gezin van twee volwassenen en twee kinderen, komen we op de volgende hoofdpunten.
* Minimaal 12 vierkante meter woonoppervlakte per persoon (dus 48 m2 woonoppervlak).
* Elke etage 3 m hoog. Bij afmetingen van plm. 5x5x6 m (de energiezuinigste vorm) komen we dus op 170 vierkante meter oppervlak, waarvan 25 vierkante meter elk fundering en dak. De vloer van de eerste verdieping is dan extra.
* Goede ventilatie (7 liter + 0,9 l per vierkante meter per seconde), tegelijkertijd max. 0,2 kubieke meter per seconde tocht).
* Voldoende droog: luchtvochtigheid overal lager dan 70%.
* Voldoende energiezuinig (komt neer op minimaal dubbel glas, muur in totaal 2,5 m2 K/W. In de praktijk: bijvoorbeeld 7 cm dik, goed afgedicht massief hout of een dubbele geïsoleerde bakstenen muur).
* Voldoende groot aanrecht (plm. 1,5 m2) met plaats voor een kooktoestel.
* Sanitair (douche, wc, kraan). Afvalwater moet op een milieuvriendelijke wijze worden afgevoerd, dus geloosd op het riool of in een septic tank. Dit laatste mag alleen in het buitengebied, als er geen riolering is. Geen wonder, dit is een belangrijke inkomstenbron voor waterzuiveringsbedrijven waarin gemeenten grootaandeelhouder zijn. Zelf een biologische waterzuivering of biogastank aanleggen is uiteraard uit den boze.
* Daglicht. Een hels ingewikkelde berekening die er op neerkomt dat de daglichtsterkte in elke ruimte minimaal 10% van die in het open veld moet bedragen. Geen ambtenaar die er op komt domweg deze simpele eis op te nemen, die ook zeer snel met een simpel lichtmetertje is te checken. Een amateurbouwer kan  dit in grote lijnen bereiken door minimaal 10% van de totale buitenoppervlakte uit doorzichtig materiaal te laten bestaan. Hierbij moet uiteraard rekening worden gehouden met schaduwwerking van omringende bomen etc.

Oplossing: dubbel tuinhuisje plus serre

Uit enkele goed geïsoleerde blokhutten kan je een eengezinswoning samenstellen.
Uit enkele goed geïsoleerde blokhutten kan je een eengezinswoning samenstellen.

Het is uiteraard het goedkoopste, gebruik te maken van standaard materialen en componenten. Grote blokhuttenfabrikanten verkopen goed geïsoleerde tuinhuisjes met een oppervlakte van rond de 25 tot 30 vierkante meter voor rond de zesduizend euro per stuk. In 2021 zijn deze prijzen veel hoger geworden: een goed geïsoleerde blokhut van ongeveer 40 m2 met dikke 94 mm dikke wanden kost rond de 40.000 euro. Dit is in principe al een eengezinswoning. Hierbij kan een serre worden toegevoegd van enkele vierkante meters. Dit zal bij zelfbouw rond de duizend euro kosten.
Hierbij moet een betonvloer gestort worden voor een stabiele ligging. Voor rond de vijftig vierkante meter kan dit voor tussen de duizend tot tweeduizend euro. Een eenvoudige douchecabine is bij de bouwmarkt Gamma te krijgen rond de vierhonderd euro, een eenvoudig toilet rond de honderdvijftig euro. Met simpele wastafel, betegeling en riolering komt dit in totaal op vijftienhonderd euro.
Dan de keuken. Een eenvoudig aanrecht met ruimte voor een kookplaat, plus gootsteen komt op ongeveer tweehonderd euro. Het leggen van alle elektrische leidingen zal rond de driehonderd euro kosten.
Een goedkope HR-ketel komt op de twaalfhonderd euro. Hierbij komt nog een geiser voor warm water voor de douche en de keuken. Reken voor al deze apparatuur plus installatie samen op rond de tweeduizend euro.

Wonen voor 50.000-60.000 euro mogelijk
De totale kostprijs, exclusief bouwgrond dan, ligt hiermee onder de zestigduizend euro. Hiervoor heb je dan een mooie energiezuinige bungalow met kleine serre. Voor ongeveer dit bedrag is bij een Lets bedrijf overigens een vijf keer zo groot huis te bestellen. Wel moet dit huis dan nog worden voorzien van de genoemde inbouwapparatuur. Dit zal rond de vijfduizend euro extra kosten.
Waarschijnlijk is door scherp in te kopen nog wel het een en andere op deze prijzen te beknibbelen. Ook is dit een redelijk mainstream en ook ecologisch verantwoorde oplossing. De volgende keer zullen we echt de diepte induiken wat prijzen betreft. Hiervoor is het echter nodig de Nederlandse bouwregels aan onze laars te lappen. Wel zal er geen enkel compromis worden gesloten wat wooncomfort en veiligheid/gezondheid betreft.

Lees ook: Visionaire woonideeën

De leugen regeert in Nederland

De leugen regeert in Nederland en dat blijft niet zonder gevolgen. De weerstand tegen vaccinatie met het Pfizerpreparaat en andere vaccins tegen het SARS-CoV-2 coronavirus is geheel te wijten aan de machiavellistische en ondoorzichtige manier waarop overheid in Nederland dacht de epidemie te kunnen managen. Continu is door middel van leugens en bedrog geprobeerd om zowel de verantwoordelijkheid voor het eigen falen te kunnen ontlopen, als om bepaalde maatregelen te kunnen gebruiken om de virusuitbraak te stoppen.

Een uitstekend voorbeeld is bijvoorbeeld de gehate coronapas. De verantwoordelijke bewindspersoon Hugo de Jonge wist heel goed dat ook na vaccinatie het virus nog steeds verspreid kan worden, dus dat een beroep doen op de volksgezondheid om de corona pas verplicht stellen een leugen is. De werkelijke reden was om niet gevaccineerden te pesten en zo te dwingen om alsnog een vaccinatie te nemen, waardoor de druk op de intensive care af zou nemen.

Dit soort machiavellistische beleidsmaatregelen zijn eerder genomen. Zo zijn ook maandenlang mondkapjes tegengehouden om daarmee te voorkomen dat de bevolking mondkapjes zou gaan hamsteren. Uiteraard had de regering heel goed ondernemers in Nederland kunnen inschakelen om lokaal massaal mondkapjes te produceren. Dat is bijvoorbeeld in China ook gebeurd. Maar dat was in strijd geweest met de vrije markt ideologie van Rutte en Hoekstra.

Breuk in het sociale contract tussen de regering en de kiezers

De coronapas is ingevoerd onder het mom van het voorkomen van besmettingen. De werkelijke reden is dat de regering zo niet-gevaccineerden wil dwingen om zich te laten vaccineren. De leugen regeert. Foto: Ad Valvas, studentenblad Vrije Universiteit

Dat dit is gebeurd is buitengewoon ernstig. Het is niet alleen een vertrouwensbreuk in het sociale contract tussen de bevolking en de regering, het betekent ook dat de regering in Nederland werkelijk lak heeft aan de basisbeginselen van de democratie. Het basisprincipe van de democratie is dat het volk regeert maar vol kan alleen regeren en juiste beslissingen nemen als het volk op de hoogte is van alle relevante informatie.

Dit doet ook vermoeden dat dit al veel langer aan de gang is en dat het hanteren van leugens en bedrog om te regeren geen incident is maar een structurele gewoonte van de regeringen onder meneer Rutte.

Niet alleen is sprake van een ernstige ondermijning van de rechtsstaat zoals al vastgesteld is door de parlementariërs Omtzigt en Leijten. Er is sprake van een ziekelijke gewoonte om zich meer door de b’s’s eeldvorming te laten leiden in de communicatie met de bevolking dan door een democratie goed te laten werken.

Schoolmeester en geschiedenisleraar als regeringsleiders, de leugen regeert

Het vigerende regime ziet de Nederlandse kiezer als onmondige kinderen. De regering zal wel bepalen wat goed voor ze is en schuwt daarbij grove leugens en misleiding niet. We zijn als land en als Europese statenbond aan het infantiliseren en steeds meer los aan het raken van de nuchtere harde werkelijkheid. Buiten onze poorten op de Middellandse Zee en aan het nieuwe IJzeren gordijn tussen Polen en Wit-Rusland, heerst de harde werkelijkheid van machtspolitiek, harde leefomstandigheden en realpolitik. Binnen de ivoren toren van de Europese Unie heerst een krampachtige deugen, een overmatige nadruk op details als trans genderkwesties waar een visie op het grote geheel geheel ontbreekt.

Een discussie over grote idealen is niet mogelijk in de hedendaagse Nederlandse politiek of het politieke discours. De houding ten opzichte van de burgers is exploitatief en leugenachtig. Waar opvoeders aan hun kinderen proberen aan te leren om niet te liegen, regeert de leugen in Nederland. Waar Nederlandse burgers zwaar gestraft worden als zij een fout in de belastingaangifte doen of een paar tientjes per maand die zij van familieleden krijgen terwijl zij een bijstandsuitkering genieten niet opgeven, komen deze bewindspersonen zo ongeveer overal mee weg.

Wanbestuur en leugens blijven zonder gevolgen

Daarom denk ik dat los van politieke kleur, domweg integere, nieuwe mensen aan de macht moeten komen in Nederland. Dit kunnen heel goed SP mensen, PVV’ers of mensen van de dierenpartij zijn. Of apolitieke mensen. Politici die zich laten leiden door idealen, maar ook door gezond verstand en door de beloftes die ze hebben gedaan aan de kiezers. En die geen compromissen sluiten maar die een synthese bereiken door de these en antithese op legalisatiewijze te sublimeren. Die op die manier kunnen laten zien dat ze werkelijk een probleem begrijpen en de wijsheid en de visie hebben om naar een verbindende oplossing te zoeken. Helaas hebben wij dergelijke leiders niet. Dit ongelukkige volk is opgescheept met een roddelaars en prutsers zonder ook maar enige integriteit. Nederland verdient beter. Het wordt tijd dat niet meer de leugen regeert maar dat de onaangename waarheid regeert.

Hondenbrokkentaks is beter dan vleestaks

Veeteelt is verantwoordelijk voor veel stikstofuitstoot. Daarom gaan er steeds meer stemmen op om een vleestaks in te voeren. Maar opmerkelijk genoeg blijft één stikstofbron buiten beschouwing. Tijd voor een hondenbrokkentaks.

We houden in Nederland veel huisdieren. De meest voorkomende, en ook de meest milieuvervuilende huisdieren zijn honden, 1,7 miljoen, en katten, 2,9 miljoen. Ook de 450 000 (vegetarische) paarden betekenen een enorme bron van milieuvervuiling, dit door hun grootte.

Hond vormt enorme stikstofbron

De twee grote honden van “milieu-commissaris” Frans Timmermans stoten evenveel stikstof uit als een gemiddelde Nederlander. Bron: Frans Timmermans, Facebook pagina

Elke hond produceert gemiddeld 110 kg uitwerpselen en 255 l urine per jaar, die in de vorm van hondenpoep voornamelijk in het milieu terechtkomen. Dat komt neer op 5,26 kg stikstofbelasting per jaar. [1] Als een hondenliefhebber elke dag met zijn hond een rondje door het natuurgebied maakt, betekent dat dus per hond een enorme stikstofbelasting voor dit kwetsbare natuurgebied. .
Per Nederlander stoten we ongeveer 10 kg stikstof uit, en dat is inclusief de landbouw. Dus een hond is disproportioneel belastend voor het milieu.

Een groot deel van het vlees komt in hondenbrokken terecht, dus dit betekent nog extra uitstoot. Immers niet alle biomassa die dieren produceren is eetbaar en koeien en varkens produceren natuurlijk ook uitwerpselen en urine. Hondenbrokken bestaan voor 50-70% uit vlees. Tot overmaat van ramp voerden veel hondenbezitters tegenwoordig vers vlees, zoals biefstuk aan hun dieren. Dus we kunnen als mensen wel minder vlees gaan eten, maar als de 1,7 miljoen overvoerde honden in Nederland volop hondenbrokken naar binnen schrokken, rond de 300 miljoen kg vers vlees per jaar schiet dat natuurlijk weinig op. Ter vergelijking, wij Nederlanders eten zelf 75,9 kg vlees per persoon per jaar. En daar wordt schande van gesproken door progressief Nederland.

Hondenbrokkentaks, rechtvaardig en effectief

Bosintang, Koreaanse soep van hondenvlees, is in veel opzichten de meest ecologische maaltijd.

Daarom denk ik dat het effectiever is om in plaats van een vleestaks een hondenbrokken taks in te voeren. De milieubelasting van een hond is proportioneel aan hoeveel hondenbrokken deze eet. Dus is het logisch en rechtvaardig om een belasting op hondenbrokken in te voeren net zoals er een belasting op gas en elektra is per eenheid.

Dit zal een aantal fijne gevolgen hebben. Wil je een hond, dan is het interessanter om een dwergras aan te schaffen. Immers een kleine hond eet veel minder dan een grote hond. En is daarmee ook veel minder milieubelastend dan de grote hond. Zo kunnen we met gemak voldoen aan de stikstofnorm.

Ook katten vormen groot probleem

Dezelfde regels moeten ook voor katten gelden. Katten zijn in feite in veel opzichten een nog groter probleem. Katten lopen los en vangen gemiddeld 20 vogels per jaar. Ook kattenbrokken bevatten veel vlees. Zelfs bijna geheel vlees omdat katten obligate carnivoren zijn. Daarom kunnen we beter wat minder huisdieren houden en als er dan toch een huisdier houden kiezen voor een konijn of een ander klein vegetarisch dier.

  1. J,G, de Molenaar en D.A. Jonkers, De invloed van stikstof in de ontlasting van honden op de vegetatie in voedselarme bos- en natuurterreinen, Instituut voor Bos- en Natuuronderzoek Wageningen, 1993