Rednas

Een ziener/visionair: je zal het maar zijn! Hoe maak ik hier m'n werk van? Dat is waar het momenteel om gaat, er zoveel mogelijk voordeel mee doen in professioneel opzicht.

Wat te doen wanneer de pleuris uitbreekt?

We weten allemaal dat het probleem van geld en de banken nog (lang) niet is opgelost. Als redelijk geïnformeerde burger heb ik het idee dat geld an sich nog steeds wordt gebruikt, cq verbruikt door gokverslaafden in maatpakken. Na de crisis in 2008 is hier nog niet heel veel aan gebeurd, het systeem om het zo maar te noemen staat nog steeds overeind, maar wankelt nog minstens zo erg. Als je in meerdere scenario’s denkt, dan ga je je toch afvragen hoe groot de kans is dat het monetaire systeem alsnog in elkaar klapt en dat er dan een crisis aanbreekt die nog veel heviger is dan die van 2008.

Wat gebeurt er dan?

En wat dan te doen?

Is onze kelder vol zetten met blikken dé oplossing als de maatschappij instort? Bron: bol.com

In principe voel ik me aardig veilig, in huis en op straat. Maar dat ben ik, een redelijk jonge vent van 2 meter en aardig sterk. Als ik me verplaats in een situatie zoals het volledig uit de hand gelopen project X in Haren, dan maakt dat minder uit. Je hebt dan te maken met mensen die volledig los gaan op o.a. de politie, maar ook op de middenstand. Dit was naar aanleiding van een zogenaamd feestje op Facebook, maar kan er een herhaling optreden?

Ik denk dat veel mensen momenteel nog rustig zijn in hun comfortzone. Maar er spelen veel spanningen, zeker op het vlak van geld. Banen liggen niet voor het oprapen en er wordt bezuinigd. Ik weet dat er een flinke groep mensen is die niet zo snel zullen ontploffen zolang hun uitkering blijft binnen komen. Maar hoe groot is de kans dat een uitkering daadwerkelijk wordt stop gezet bij de eerst volgende beurskrach? Dan heb je de poppen wel aan het dansen.

Rellen ken ik eigenlijk alleen van televisie en internet. Grootschalige gevechten tussen burgers en de politie zoals in Griekenland en dus ook in Haren heb ik (gelukkig) tot nu toe nog niet ondervonden. Misschien vinden ze nu wel plaats ergens in de wereld. Maar dat weet ik niet, want zolang dat niet op het nieuws komt krijg ik er niets van mee. En als het iedere dag gebeurt is het geen nieuws meer.

Maar stel dat het gebeurt “rellen” hebben politie en het leger (wat op dat moment in Nederland zit) voldoende capaciteit om burgers tegen elkaar te beschermen? Dat mag je je toch afvragen denk ik, ik weet dat namelijk niet.

Wanneer iets elementairs als de benzine ineens opraakt, valt het hele logistieke systeem dan compleet stil en ligt er ineens geen eten meer in de schappen? Hoe groot is deze kans? Ook dat weet ik niet.

Is een open source overheid een utopie? Steeds meer mensen denken dat het heel goed mogelijk is.

De open source overheid deel V

Dit is een antwoord op de vraag hoe een overheid de kunde van het volk kan benutten om zo voor ons allen een democratischer en eerlijker samenleving te maken.

Ik denk dat dit kan, maar wel onder een aantal cruciale voorwaarden, die moeten zijn ingevuld voordat je ook maar een concreet product of dienst gaat creëren.

Ten eerste is het naar mijn indruk zo dat veel overheidsfunctionarissen, van een ambtenaar tot aan generaal hupeldepup hun zogenaamde onderdanen eigenlijk niet vertrouwen. Veel beleid – en de uitvoering daarvan – is gemaakt op basis van wantrouwen. Waarom zou je al die formulieren in moeten vullen om van een WW uitkering gebruik te mogen maken? Omdat ieder wantrouwen eerst uit de weg moet zijn geruimd voordat een ‘go’ krijgt. In veel gevallen is dit terecht, omdat er genoeg mensen zijn die met voorzieningen aan de haal zullen gaan. Maar dat geldt lang niet voor iedereen.

Is een open source overheid een utopie? Steeds meer mensen denken dat het heel goed mogelijk is.
Is een open source overheid een utopie? Steeds meer mensen denken dat het heel goed mogelijk is.

Ten tweede zul je eerst moeten beseffen dat ondanks het feit dat iedere Nederlander (in ons geval) voor de wet gelijk is in de realiteit juist zeer ongelijk is aan elkaar. We zijn niet allemaal even intelligent, lief, groot, sterk, gezond enz. Er bestaan juist enorme verschillen. Je kunt dan ook niet iedereen betrekken bij een nieuwe sociale media, waar nieuwe of aangepaste wetgeving centraal staat. Indien je hier geen rekening mee houdt krijg je gewoon een aantal praatgrage communicatieprofessionals die wel even voor de juiste houding- en gedragsverandering gaan zorgen, juist om die mensen over de streep te trekken die daar eigenlijk helemaal geen zin in hebben.

Ten derde hebben we nog steeds te maken met een sterk geïndividualiseerde samenleving. Sociale netwerksites zorgen weliswaar voor een van de eerste stappen richting een wat meer collectief gebeuren, maar helaas alleen maar op een beeldscherm; nog niet in real life. Op school is mij niet geleerd om iemand op straat te begroeten of iemand een compliment te geven over een leuke jas of zo. Mij is nooit geleerd om altijd met twee woorden te praten en iemand recht in zijn/haar gezicht te zeggen wat ik vind, positief geformuleerd. In plaats daarvan is me geleerd hoe ik mijn eigen standpunten in een debat moet formuleren, zodat ik een discussie kan ‘winnen’. De nadruk ligt op de verschillen, niet op de overeenkomsten.

Als je daadwerkelijk van je burgers nieuwe initiatieven gedaan wilt krijgen, dan zul je eerst een visie, wereld- en mensbeeld moeten ontwikkelen; op basis waarvan nieuwe initiatieven zijn te starten. Je zult de samenleving moeten doorgronden, op basis van zowel eerlijkheid als potentie. We hebben allemaal de beelden van Project X in Haren gezien, die toch de realiteit van onze samenleving laten zien. Maar ook de opruimactie op the day after heeft het nieuws gehaald, waar de potentie juist in zit.

Als je het mij vraagt zeg ik dat we een visie moeten ontwikkelen op basis van vereenvoudiging. In feite zul je de stromingen individualisme en collectivisme moeten samenvoegen tot het indicollectivisme en van daaruit gaan bouwen aan nieuwe initiatieven voor de pioniers onder de burgers, die graag iets willen doen voor zowel zichzelf als een ander. En dat hoeft helemaal niet zo ingewikkeld te zijn.

Als we het dan toch over nieuwe wetgeving hebben, dan verwijs ik graag naar een eerder artikel over het openbaar maken van colleges op Universiteiten en Hogescholen. Daar kunnen we eerst onze handen al aan vol hebben.

 

 

De beste managers

Ik ben van mening dat er in Nederland – en ongetwijfeld ook in de rest van de wereld – veel verschillende soorten managers actief zijn, van verschillende prestatieniveaus. Dit kan alleen al binnen 1 bedrijf het geval zijn. Als we de prestaties van managers nu centraal nemen en over groepen bedrijven verdelen, wie zou dan de beste zijn? Aan wie zouden mensen met leidinggevende capaciteiten en talent voor het middenkader en misschien wel de top van het bedrijfsleven een voorbeeld kunnen nemen?

Wie zijn de beste managers?
Als je naar de CV’s van mensen kijkt is iedereen wel ergens vreselijk goed in, de competenties zijn niet aan te slepen. Maar is iedereen daadwerkelijk zo goed als een ieder over zichzelf zegt? Dat is nog maar de vraag. Vaak is de gewenste identiteit niet gelijk aan de daadwerkelijke identiteit, ook al kan het imago (tijdelijk) in je voordeel werken. Schijn kan soms bedriegen.

Terug komend op de vraag ‘wie zijn de beste managers?’, er is maar 1 manier om daar achter te komen: bewijs het maar dat jij zo goed bent in je vak!

Meten is weten
Ik zou zeggen: ga het onderzoeken, meten is weten. Stel per bedrijfstak en grootte van een bedrijf een aantal criteria op, op basis waarvan managers punten kunnen halen, die door iemand of meerdere mensen (bijv. eigen personeel) kunnen worden toegekend. Je kunt letten op:

• Leidinggevend vermogen
• Empathie
• Intelligente oplossingen
• Vereenvoudigen
• Communiceren

Enz.

Pas als een ander van jou zegt dat je een hele goede manager bent, mag je het ook van jezelf zeggen; op dat moment tenminste.

Het niveau moet omhoog
Ik heb een aantal managers cq leidinggevende meegemaakt waarvan ik me nog steeds afvraag wat zij in godsnaam doen op hun positie. Sommigen kunnen er echt helemaal niets van op cruciale punten. De een roept maar wat en doet zelf niets, de ander is de hele dag bezig om mensen tegen zich in het harnas te jagen. Dan denk ik: hoe kom je daar toch steeds mee weg?

Belangrijker nog: de mensen die je wél de capaciteiten ziet hebben moeten volledig de kans krijgen om zich te ontwikkelen, waarbij de factoren geluk en mazzel wat minder groot mogen zijn. Het gaat om de aanleg en het leervermogen. Bovendien: je kunt ook graag een topmanager willen zijn en dat je er – binnen de kaders van de moraal – alles aan wilt doen om dat daadwerkelijk te worden.

Slechte managers
Andersom kan ook gebeuren: slechte managers op hun werk wijzen. Ik vind echt dat slechte of matige managers op hun handelen aangesproken mogen worden. De houd-je-maar-rustig cultuur mag van mij wel een keer doorbroken worden, juist door de lat openlijk hoger te leggen. En iedereen die met z’n handen in z’n zakken beweert dat hij of zij wel een goede manager is, is bij voorbaat al verdacht. Ook dit moet wat mij betreft bespreekbaar worden, maar wel op een eerlijke en genuanceerde manier. Iedereen moet de kans krijgen om zijn/haar gedrag te verbeteren.

Uitwerken
Er zijn al voorbeelden van wedstrijden van bedrijven, om zich te onderscheiden. Bijvoorbeeld Great place to work. Een concrete naam voor dit initiatief heb ik nog niet, omdat het moet samenvallen met een domeinnaam die vrij is. Het mag ook Latijn of van mijn part Grieks zijn.

Dan is het de vraag hoe we dit gaan organiseren, in Nederland zou je per provincie kunnen kijken, maar ook per branche of vakgebied. Zo groot is Nederland niet, dus dat moet mogelijk zijn.

Vervolgens zijn er nog allerlei vragen waar we een antwoord op moeten zien te vinden, maar dat lukt wel. Het belangrijkste is het statement dat de lat van het management en de leidinggevende in Nederland omhoog kan en wat mij betreft moet om mee te kunnen draaien in de wereld. We moeten elkaar helpen om veilig boven het maaiveld uit te steken en er je voordeel mee te doen.

Graag uw reacties.

Silicon Valleys in Nederland

Ieder land dat zich openlijk uitspreekt voor innovatie zou een of meerdere Silicon Valleys moeten hebben, waar de nieuwe Googles en Apples uit kunnen ontstaan. In een land als Nederland zou je dit per provincie of landsdeel moeten doen, om er een wedstijdelement aan toe te voegen. Over de hele wereld gezien mag er ook met elkaar gestreden worden. We zijn voor de vooruitgang van onze samenleving, onze Global Village, afhankelijk van uitvindingen afkomstig van innovatieve bedrijven. Hoe meer je de juiste voorwaarden gaat faciliteren, des te groter de kans op succes.

Is er een gouden toekomst voor ons weggelegd?
Is er een gouden toekomst voor ons weggelegd?

De Gouden Eeuw

Ik merk dat er in Nederland een grote behoefte is om de economische crisis de rug toe te keren en snel weer een succesvol land te worden. Niet voor niets kijken we nu terug naar hoe we dat in de 17e eeuw, de Gouden Eeuw hebben gedaan. Hier is een mooie serie over gemaakt door o.a. Hans Goedkoop en ook in de Wereld Leert Door is er aandacht voor zowel deze tijd als de gebouwen die er zijn gebouwd – en er nu nog steeds staan.

Een terugblik op die tijd heeft mij doen inzien dat we voor de volgende succesvolle periode weer een stel ondernemers cq bestuurders nodig hebben die een doel stellen, een stip op de horizon tekenen en voor wie ‘gaat niet’ niet bestaat.

Ik grijp liever niet terug op het begrip de VOC mentaliteit, want daarin staat ‘over lijken gaan’ nogal centraal. Dat willen we niet meer.

Doorbraken nodig

Voor de beschaving als geheel, over de hele wereld is het nodig dat er doorbraken komen. We zijn nog steeds afhankelijk van fossiele brandstoffen, er dreigt gevaar van smeltwater en het monetaire systeem is nog altijd instabiel. Hier zijn uitvindingen voor nodig, die vervolgens vermarkt moeten worden: mensen moeten de nieuwe spullen kopen en gaan gebruiken. Zo werkt dat nu eenmaal.

In principe is internet, waaronder Google, Facebook en Wikipedia voor velen net zo belangrijk als de bankrekening. Het wordt dan ook massaal gebruikt, net als geld. Daar waar dit soort producten, diensten kunnen worden uitgevonden, moet dat ook voor een nieuwe valuta of energie mogelijk zijn. Ook dat kan beginnen in een Silicon Valley.

Wedstrijdelement

Nieuwe bedrijven en daarmee nieuwe producten die vanuit een Silicon Valley ontstaan zijn goed voor dat land. Er wordt geld naar dat land toe getrokken, waar belastinginkomsten uit komen. Zolang de productie ook zoveel mogelijk in ‘eigen land’ wordt gehouden is er ook hoop voor de werkgelegenheid.

Dat wat de bedrijven afzonderlijk presteren vormt tezamen wereldwijde doorbraken, dit is goed voor ons allemaal. Oftewel: afzonderlijke prestaties zijn goed voor een groter doel, goed voor het collectief.

Dit in het achterhoofd zou je eigenlijk innovatieve bedrijven en daarmee ondernemers moeten omarmen, de ruimte geven – faciliteren – en een wedstrijd element toe moeten voegen om elkaar uit te dagen het beste in zichzelf en elkaar naar boven te halen.

In feite moet je dus gaan vergelijken, benchmarken. Dit kun je met een jury doen en natuurlijk een score toekennen aan de behaalde omzet of winst.

Wat te doen

We moeten innovatie en daarmee slimme en ‘brutale’ mensen de ruimte geven, oftewel faciliteren. Voor een innovatief bedrijf vormt onderzoek en ontwikkeling een belangrijke pijler. Daarna komt het echte ondernemen. Met name de Research & Development (R&D) kunnen we met een Silicon Valley in iedere provincie vorm geven. Dit gaat veel verder dan het thuislaboratorium van een Hogeschool of Universiteit. Hier heb je namelijk als buitenstaander (ex student) niet veel aan. Ik heb zelf wel een idee om een bedrijf te beginnen, maar daar is pas sprake van zodra ik klaar ben met uitvinden. Hiervoor heb ik eigenlijk hulp nodig van anderen, maar voorbij de zogenaamde poortwachters komen op een kenniscentrum is nog een hele klus; weet ik uit eigen ervaring.

Je moet voor een provinciaal of zelfs plaatselijke Silicon Valley eigenlijk alle bestuurlijke-, wetmatige regels en – denkwijzen van (soms veredelde) ambtenaren die als adviseur werken aan kunnen pakken.

Terug naar het grote plaatje

Willen we daadwerkelijk een tijdperk van overvloed bereiken, ook al begint die pas over 50 jaar, dan zijn er nu acties nodig. Een nieuwe valuta, nieuwe energie, nog meer kennis op internet: het is allemaal mogelijk, maar de mensen die hier qua ideeën, intelligentie en passie achter zitten moeten we wel optimaal de ruimte geven.

Ik denk dat je met bestaande elementen zoals Silicon Valleys en wedstrijdelementen een heel eind kunt komen. Silicon valleys hoeven zich trouwens niet te beperken tot techniek, ook voor nieuwe kunst, architectuur, muziek etc. moet ruimte zijn.

Bronnen
De Wereld Draait Door (afl.)
Overzicht afleveringen Gouden Eeuw

Waarom zijn er in Nederland in grote steden ook niet van dit soort uitvindcentra?

De R&D afdeling van de eigen overheid

Het feit dat de ontwikkeling van meer duurzame manieren om energie op te wekken, maar ook om een stabieler monetair systeem zo traag gaan geeft te denken. Het geeft stof tot flink nadenken omdat er een logica achter zit, die dus niet voldoende werkt. Dit is terug te voeren op in ieder geval twee economische systemen, cq staatsinrichtingen, waar in een eerder artikel over is geschreven.

Vrijemarkteconomie
In de vrije markteconomie is het voor de burger voor een flink deel maar afwachten wat voor producten je krijgt voorgeschoteld; om te kopen. Het gemak van de iPhone is afkomstig van de Research & Development afdeling van Apple, die onder leiding stond van Steve Jobs. Had hij niet de juiste beslissingen genomen of het doorzettingsvermogen gehad, dan had het zomaar gekund dat we pas over 5 jaar met Touch screen handcomputers zouden rondlopen.

Zo kun je ook denken over nieuwe auto’s die op zonne-energie of zelfs aardwarmte rijden: er is iemand nodig die de leiding over een bedrijf heeft, die dingen zo kan organiseren dat er straks producten zoals de Apples op de markt komen, die in positieve zin een fundamentele bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de beschaving.

Waarom zijn  er in Nederland in grote steden ook niet van dit soort uitvindcentra?
Waarom zijn er in Nederland in grote steden ook niet van dit soort uitvindcentra?

Afwachten, of toch niet?
Als burger zijnde betaal je belastingen aan de overheid, je eigen overheid. De overheid lijkt heel vaak op een aantal organisaties, waar je eerder last van hebt dan dat het je iets oplevert. Aan de overheid zou je dus iets moeten hebben. Sterker nog: je kunt je als burger wenden tot de overheid met de nadrukkelijke wens dat er binnen nu en 10 jaar een auto wordt ontwikkeld waarmee je duurzaam kunt rijden. Dit geldt ook voor een toegankelijke en duurzame hypotheek. Dat deze ontwikkeld moeten worden, dat weet je, dat dit dus tijd gaat kosten weet je ook; en tijd = geld. Maar nogmaals: daar betaal je al voor.

Wat de overheid nu vooral doet is kenniscentra uit de grond stampen en in stand houden die de ondernemers in ons land ondersteunen bij het ontwikkelen van nieuwe producten; het draait allemaal om innovatie. In principe zijn dit gewoon adviescentra, waar adviseurs werken van ‘onze belastingcenten’. En helaas is het de realiteit in Nederland: er wordt wat af geadviseerd. Echt heel veel. Er gaan tonnen printpapier om in deze business, waarvan mij niet geheel duidelijk is waar het precies toe leidt.

Zelf knutselen
Als burger zijnde ben ik hier niet zo tevreden over. Ik betaal belasting en wil dat er met een deel van dat geld wordt geëxperimenteerd met nieuwe auto’s en ook een nieuwe bank, om zo maar wat te noemen. Ik wil daar desnoods zelf ook wel een bijdrage aan leveren door mee te denken en/of te knutselen.

Zet daarom als overheid en dus als burger zelf per provincie R&D centra op, waar je voor het collectief bezig gaat. Doe dit bedrijfsmatig en houdt de winst intern, zodat je door kunt gaan met ontwikkelen en ondernemen. De reden om per provincie centra op te zetten is om iedereen met een goed idee de kans te geven om een bijdrage te leveren en er fysiek bij te zijn.

Op deze manier neem je als overheid – en dus als burger – een veel sterkere positie in bij de ontwikkeling van duurzame technieken en producten. Je hoeft het dan niet helemaal aan het bedrijfsleven (vrije markt) over te laten, maar je kunt dus wel degelijk planmatig te werk gaan. Het gaat om de combinatie.

Momenteel zijn er wel afdelingen van Hogescholen en Universiteiten waar veelal jonge ondernemers bedrijfjes uit de grond proberen te stampen. Hier is www.utrechtinc.nl een goed voorbeeld van. Hier is natuurlijk niets mis mee, het verschil met de R&D afdeling waar ik een voorstander van ben is dat je als burger zelf aangeeft dat je verandering wilt, dat je daar best voor wilt betalen en dat je er ook zelf een bijdrage aan wilt leveren; voor de collectieve ontwikkeling van onze beschaving.

Studeren wordt steeds duurder en onbereikbaarder. Moeten we niet kennis publiek toegankelijk maken?

Wetsvoorstel: maak colleges op Universiteiten en Hogescholen openbaar

Ik denk dat het een goed idee is om zo veel mogelijk hoor- en werkcolleges van Hogescholen en Universiteiten openbaar te maken door deze op te nemen en op een Youtube kanaal te zetten. Zo wordt een deel van het studeren veel toegankelijker dan dat het nu is, waardoor meer mensen kennis kunnen opdoen, waar we als samenleving als geheel ons voordeel mee kunnen doen.

Studeren wordt steeds duurder en onbereikbaarder. Moeten we niet kennis publiek toegankelijk maken?
Studeren wordt steeds duurder en onbereikbaarder. Moeten we niet kennis publiek toegankelijk maken?

Toegankelijkheid
Studeren wordt namelijk steeds minder toegankelijk door allerlei bezuinigingen. Het studiegeld gaat omhoog, van studie switchen is te duur. Studeren wordt dus duurder en daardoor minder vanzelfsprekend. De verkeerde keuze maken qua studierichting kan meteen het einde van het studeren betekenen; tenminste als we er van uit gaan dat dit vanuit de collegebanken gebeurt.

Om te kunnen studeren zijn in ieder geval 3 dingen nodig:

• de colleges kunnen volgen door daar lijfelijk aanwezig te zijn en indien mogelijk de interactie aan te gaan met de docent om zo vragen te stellen of een inhoudelijk gesprek aan te gaan
• over de juiste boeken, cq. naslagwerken kunnen beschikken
• het maken van opdrachten onder begeleiding van docenten en/of professoren

Eigenlijk is alleen het laatste punt anno 2012 wat lastig te realiseren, in de zin van dat het weinig geld hoeft te kosten. Je hebt als burger niet zomaar toegang tot een docent of professor die een opdracht voor je formuleert en de uitwerking daarvan beoordeelt.

Punt twee is al toegankelijk doordat eigenlijk iedereen boeken kan kopen, al dan niet online. Het enige voordeel van officieel student zijn is dat je korting krijgt op boeken, maar dat zou je niet tegen moeten houden om deze te kopen.

Van het eerste punt stel ik bij deze dat het door de techniek, wetgeving en natuurlijk de sociale media heel goed mogelijk moet zijn om hoor-, maar ook werkcolleges openbaar te maken en hierdoor werk te maken van kennis als publiek goed.

Kennis als publiek goed
Voor de duidelijkheid: een publiek goed is een goed dat vrij beschikbaar is voor (vrijwel) iedere burger, zoals politie, het wegennet en de dijken die ons beschermen tegen het water. Hier wordt door iedere burger indirect voor betaald via belastingen.

Hier zou ik kennis dus aan toe willen voegen.

Technisch gezien is dit mogelijk. Je kunt een aantal goede camera’s opstellen in een collegezaal, of dit nu bij een Universiteit is of bij een Hogeschool. Je kunt dit met meerdere camera’s doen, zodat je niet alleen de docent in beeld brengt, maar er ook voor kunt kiezen om de aantekeningen op het bord goed bij te houden.

Ter nuancering: ik heb het nu over het HBO en WO, hier kan het MBO natuurlijk aan worden toegevoegd.

Deze opnames kun je zo op het internet zetten, wat nu al gebeurt bij bijvoorbeeld TED, maar ook wat De Wereld Draait door laatst gedaan heeft met een college over de oerknal door Robbert Dijkgraaf.

Wat zeker bij colleges belangrijk is, is dat deze een beoordeling krijgen; anders gaat het iemand veel moeite kosten om te beoordelen welk college de moeite waard is om 1 tot 2 uur naar te kijken/luisteren. Dit is prima te realiseren door de colleges te linken aan de sociale media zoals Facebook en Twitter, waar beoordelingen – ‘vind ik leuk’ – kunnen worden toegevoegd.

Wettelijk kader
Nu denk ik dat er een wettelijk kader nodig is om Hogescholen en Universiteiten zover te krijgen dat ze ook daadwerkelijk in het kennisaanbod gaan investeren. Want: nu hebben deze instellingen de kennis letterlijk in huis, waar ook de financiering aan vast zit. Dit kon nog wel eens een flinke wending krijgen als de kennis openbaar wordt. Ik verwacht dus de nodige weerstand. Vandaar dat het mij een goed idee lijkt om er een wettelijk kader voor te ontwerpen.

Maar: om een start te maken is nogal belangrijk om te beginnen met die onderwijsinstellingen en ook docenten en professoren die het al eens zijn met het uitgangspunt dat kennis veel meer een publiek goed moet worden dan nu.

Studeren met internet
Ik denk dat studeren op deze manier veel toegankelijker wordt voor de grote massa. Op dit moment is kennis vergaren al veel gemakkelijker geworden door het internet. Zo kan heel veel basisinformatie al van Wikipedia worden gelezen, wat veel mensen dan ook doen. In die zin is het niet meer dan logisch om daar een vervolgstap in te maken. Bovendien: onderwijsinstellingen worden al gefinancierd met belastinggeld, wat publiek geld is. Iedere burger betaalt daar aan mee, ook een rioolwerker die na de middelbare schooltijd nooit meer een collegebank heeft gezien. Ook die rioolwerker zou zelf profijt moeten hebben voor iets waar ook hij voor betaalt.

Het enige lastige is eigenlijk dat er nu wordt gewerkt met diploma’s en getuigschriften, die officieel door Hogescholen en Universiteiten worden uitgegeven. Hoe veel kennis je zelf ook hebt vergaard, dit zal (denk ik) voorlopig nog niet leiden tot een officieel diploma. Zo werkt het in de huidige samenleving echter nog wel. Maar: er is een circuit te starten, wat bestaat uit mensen die met hun zelf ontworpen en gerealiseerde ‘afstudeeropdracht’ kunnen aantonen dat ze wel degelijk het nodige in huis hebben om een bepaalde functie binnen een organisatie te kunnen bekleden.

Maar goed, dit is eerst een brainstorm waar het dus in de basis om gaat dat kennis meer toegankelijk wordt, wat ten tijde van het steeds minder toegankelijk worden van kennis van nogal groot belang is.

Graag reacties.

Bron
De Wereld Draait Door

Nederlanders kunnen bijvoorbeeld veel leren van de gastvrijheid, duurzame omgang met natuurlijke hulpbronnen en spiritualiteit van de inheemse Hawaiianen.

Op zoek naar de hoogst ontwikkelde beschaving(en)

De Westerse beschaving zou de hoogst ontwikkelde beschaving zijn op Aarde, wat met een aantal zaken te maken heeft. Zo hebben Westerse landen een democratisch stelsel, hebben mensen vrijheid van meninguiting, de vrijheid om zich te organiseren en (ethisch verantwoorde) doelen na te streven en zijn de primaire basisbehoeften aardig optimaal ingevuld. Maar in welk land is welk aspect van een beschaving het hoogst ontwikkeld?

Nederland als voorbeeld
Nederland is slechts één van de Europese landen. Momenteel wordt Nederland vertegenwoordigd door een aantal ministers die willen dat men een voorbeeld neemt aan Nederland als het gaat om de boekhouding: een begrotingstekort van maximaal 3 procent. Met het nodige wishfull thinking gaat het Nederland ook daadwerkelijk zelf lukken om dit percentage te halen, maar dat terzijde.

De essentie hiervan is: doe het zoals wij het in Nederland het doen, dan kom je niet weer in de problemen.

Een voorbeeld stellen aan Nederland (in dit geval) is aan te raden op vlakken waar wij in NL goed op presteren. Ik zou dan ook zeggen: maak een film met Spaanse, Portugese en Griekse ondertiteling over hoe de Belastingdienst functioneert in NL. Hoewel wij deze dienst niet altijd leuk vinden, laat het ons financiële systeem qua inkomsten wel werken.

Nederlanders kunnen bijvoorbeeld veel leren van de gastvrijheid, duurzame omgang met natuurlijke hulpbronnen en spiritualiteit van de inheemse Hawaiianen.
Nederlanders kunnen bijvoorbeeld veel leren van de gastvrijheid, duurzame omgang met natuurlijke hulpbronnen en spiritualiteit van de inheemse Hawaiianen.

De andere kant van de wereld
Maar hoe zit het met bijvoorbeeld Nieuw Zeeland; of Australië? Om eerlijk te zijn hoor of lees ik behalve overstromingen en aardbevingen in de media weinig over deze landen. Ik hoor en lees wel verhalen van mensen die hier naar toe zijn geëmigreerd, omdat het leven daar beter zou zijn. Dan wil ik wel eens weten wat dan precies, omdat we daar in Nederland dus blijkbaar een voorbeeld aan kunnen nemen.

Misschien:

• Eet men daar wel veel bewuster gezond, omdat men daar geen zin heeft in torenhoge ziektekosten.
• Is het daar wel heel normaal om iemand met overgewicht aan te spreken op een eventueel ongezonde levensstijl; als het daar tenminste aan ligt
• Zitten kinderen daar verplicht een aantal uren in de week in een moestuin, om zo essentiële plantenkennis op te bouwen, wat ze later kunnen gebruiken voor het eten van gezond voedsel
• Worden volwassenen wel heel goed voorgelicht over het überhaupt wel of juist niet op de wereld zetten van kinderen, wat namelijk een hele verantwoordelijkheid met zich meebrengt en de nodige psychische gezondheidsklachten kan opleveren wanneer dat niet goed gebeurt.

En ga zo maar door. Het zou allemaal kunnen.

Virtuele beschaving
De essentie is dat je een virtuele beschaving gaat vormen naar de afzonderlijke elementen, die over de hele wereld qua optimale samenstelling zijn te vinden. Het ene land is goed in dit, het andere in dat. Leer daar vooral van. Westerse landen zijn niet allemaal gelijk aan elkaar en kunnen op basis van prestatie-indicatoren met elkaar vergeleken worden. Deze indicatoren kun je vrij gemakkelijk op een rij zetten, waarna je gaat beginnen met het meetproces. Dat wat nog niet gemeten wordt, kan gemeten worden. Dit is een kwestie van de statistieken goed bijhouden en optimaliseren.

Wat je steeds zou moeten doen is allereerst meten waar welk land nu heel erg goed in is, de kwantiteit, waar je vervolgens het kwaliteitsverhaal bij zoekt. Dit breng je letterlijk in beeld, dus met een goede camera. Zo kun je betrokken mensen bij een succesvolle aanpak interviewen en zo’n interview op Youtube plaatsen. Door dit gestaag uit te bouwen creëer je een platform op internet, waar mensen dus letterlijk kunnen ervaren hoe het er elders – beter – aan te gaat, waar ze lering uit kunnen trekken. Vandaar dat ik dit een virtuele beschaving noem, want het zal een verzameling worden van beelden uit verschillende landen.

Positieve benadering
De reden dat ik in dit stuk betoog om Westerse landen van elkaar te laten leren is om het niveau van de Westerse Beschaving omhoog te brengen, op basis van wat al werkt; dus met een positieve benadering. Dit is gewoon praktisch haalbaar met de technische mogelijkheden van deze tijd. Kennis valt zo steeds gemakkelijker als publiek goed te maken, zoals nu al het geval is met bijvoorbeeld Wikipedia.

Lees ook:
Zijn alle culturen gelijkwaardig?

Het vereiste heel veel werk om deze rai-steen naar het steenloze eiland Yap te vervoeren. Rai-stenen zijn hiermee de zwaarste munten ter wereld.

Nieuwe valuta begint op een zolderkamer

Aangezien geld tegenwoordig meer digitaal wordt uitgewisseld dan analoog (flappen en munten) lijkt het mij niet eens zo ingewikkeld om een beeldscherm met cijfertjes te vullen, die staan voor een (nieuwe) valuta. Gewoon een rijtje links en een rijtje rechts, debet en credit. Als de centrale banken dit kunnen, dan moet een beetje programmeur dit ook kunnen.

Programmeurs kunnen nieuwe digitale currency starten
Wat hebben we dus nodig om een nieuwe valuta en – als we toch bezig zijn – een nieuwe bank te beginnen: een stel programmeurs die dit kunnen laten verrijzen op een beeldscherm. Een bank is trouwens gewoon een plek waar je je geld stalt, om het te kunnen verplaatsen. In feite is een bank dus een gelddrager.

Het vereiste heel veel werk om deze rai-steen van het eiland Palau naar het kalksteenloze eiland Yap te vervoeren. Rai-stenen zijn hiermee de zwaarste munten ter wereld.
Het vereiste heel veel werk om deze rai-steen naar het steenloze eiland Yap te vervoeren. Rai-stenen zijn hiermee de zwaarste munten ter wereld.

Dit is natuurlijk een heel simplistische weergave van een ruw idee om het begin van een nieuw monetair systeem in te luiden; maar in de basis hoeft het niet heel ingewikkeld te zijn. Het verschil met een paar honderd jaar geleden is dat we nu een nieuwe start kunnen maken zonder met papier, inkt, drukmachines, zilver en goud heen en weer te slepen. Als zoiets als Facebook op een studentenkamer kan worden opgestart, dan moet dat met een nieuwe bank en valuta ook kunnen.

Hoe wordt een nieuwe valuta kansrijk?
Voordat je dit gaat doen moet je heel goed nadenken over de eisen waaraan een nieuwe valuta en bank moet voldoen. Want: we hebben een heel goed voorbeeld van hoe het niet moet; en dat is het geldcreatieproces op basis van een schuldovereenkomst. Dus wat je ook op je beeldscherm creëert: zet het niet weg als schuld. Maar dan komt de vraag: hoe ga je het dan verspreiden?

We kunnen mensen uitbetalen voor het vrijwilligerswerk wat ze doen, of dat nu voor een overheidsorganisatie (gemeente) of een bedrijf is. Het gaat er namelijk om dat je ergens de waarde van moet inzien, die is vast te stellen (door een jury), is te meten en is om te zetten in een x bedrag. Momenteel is het probleem dat er niet voldoende geld is om iedereen volledig te betalen. Werk is er genoeg, ook denkwerk. Dus wat doe je dan: je betaalt mensen uit in een andere valuta dan de euro (of gulden), die ze eerst kunnen opsparen tot het moment dat er mee geruild kan worden.

Marketing en veiligheid
In principe is het creëren van een nieuwe valuta op zich nog wel te doen, als je het digitaal (giraal) doet tenminste. Maar dan komt het ruilproces: mensen moeten de waarde inzien van de nieuwe valuta en deze gaan uitwisselen. In principe heb je hier alleen een softwarepakket voor nodig, de getallen (0 t/m 9) blijven gewoon hetzelfde.

Natuurlijk moet je ook niet te maken krijgen met gehack en dat soort zaken, zoals bijvoorbeeld bij ING en KPN gebeurt. Ik denk dat er juist de nodige hackers te vinden zijn die graag een nieuw systeem van valuta, betaalsoftware etc. willen testen en het resistent maken tegen destructieve invloeden van buitenaf.

Voorzichtig begin
De nieuwe valuta die ik hier heb besproken zal niet zomaar de hele Euro of Dollar vervangen. Daar gaat het ook niet om. Het is juist de bedoeling dat je een start maakt met een manier van betalen, sparen en lenen die eerlijker en duurzamer in elkaar steekt dan nu het geval is. Maar dat is slechts een start. Er zal nog een heel proces volgen om de valuta te laten groeien, zonder dat deze al snel op hol slaat en er alsnog hyperinflatie ontstaat. Ook hier moeten we goed naar kijken.

Alternatief opzetten
Waar het in de essentie om gaat is simpelweg het op een andere manier aangaan van het gevecht met het monetaire stelsel zoals we dat nu kennen en de Euro en Dollar die daar bij horen. Als de kans vrij klein is dat er op korte termijn iets verandert aan de manier van bankieren en de manier van geld creëren, dan zul je toch eens moeten gaat werken aan een alternatief. En dat kan dus letterlijk op een zolderkamer beginnen als het gaat om het programmeerwerk. Het hele denkwerk over de voorwaarden en een stappenplan voor de zogenaamde implementatie, dat is weer een heel ander verhaal.

Mijn bedoeling met dit artikel is om wat nuchterheid te brengen in de grote vraag hoe we een ander systeem kunnen ontwikkelen, waarin ik dus verwijs naar wat al eerder is gedaan met revolutionaire initiatieven als Facebook en de iPhone: beginnen met knutselen, maar des te meer realiseren dat ook de uitkomst van zo’n proces goed moet gebeuren, waterdicht moet zijn, omdat het de komende 100 tot 150 jaar kan tekenen. Misschien toch maar weer terug naar de stenen reuzenmunten van Yap?

Dit artikel is als aanvulling bedoeld op het artikel ‘Tijd ruilen, een oplossing’?

Hoe zouden we over honderdvijftig jaar tegen de wereld van nu aankijken?

Over 150 jaar…

Hebzucht, macht, angst en het spel: het zijn de nare kanten van de Westerse samenleving zoals we die nu kennen. Sinds de financiële crisis heeft toegeslagen zijn we allen met onze neus op deze feiten gedrukt, waar een enorme dualiteit uit is ontstaan. Deze was er al, maar nu is het aan de oppervlakte gekomen. Goed en kwaad, daar gaat het dus om.

Hoe zouden we over 150 jaar terugkijken naar anno nu?
Zouden we over 150 jaar terug kijken op de jaren waarin we nu zitten, dan is het qua dualiteit net alsof we naar een Walt-Disney film zitten te kijken, waar het goede het steevast aan de stok heeft met het kwade; maar uiteindelijk wel overwint. Kijk naar de Lord of the Rings of Harry Potter en je ziet hetzelfde.

Dus, nieuwsgierig als we zijn: hoe loopt dit af en wat zien we over 150 jaar als we dan terugkijken op de geschiedenis?

Hoe zouden we over honderdvijftig jaar tegen de wereld van nu aankijken?
Hoe zouden we over honderdvijftig jaar tegen de wereld van nu aankijken?

Revoluties bepalen geschiedenis
Als we nu al terug kijken op de geschiedenis, dan zien we altijd revoluties: plotselinge ontwikkelingen met een grote impact op de samenleving, die vaak ontstaan door een of meerdere uitvindingen. Nu al geschiedenis zijn: Facebook, de Smartphone, 3D printers, Wikipedia enz. De ICT revolutie is nog steeds in volle gang, de privé-fabriek komt er dus aan en het internet wordt steeds meer een Global-Village bibliotheek.

Dit zijn op zich wel goede ontwikkelingen, denk ik. Natuurlijk is er wat te zeggen over het feit dat steeds meer mensen steeds meer met hun neus in een beeldscherm zitten, wat ten koste gaat van de werkelijke wereld. Maar dat is slechts een scherpe kant van een revolutie.

Bestaan er over 150 jaar nog steeds banken?
Maar de kwade kant van het verhaal van de 21e eeuw is natuurlijk nog steeds de grote invloed van bankiers, ingewikkelde financiële systemen waar slechts weinig mensen echt iets van snappen en het energieprobleem. Hoe kijken we hier over 150 jaar op terug? Dat is de vraag.

Deze vraag kun je opdraaien: wat is er in 150 jaar aan gedaan en waar staan we dan?

Het leuke aan deze aanpak is denk ik dat je de tijd neemt om problemen op te lossen en dat je een plan maakt voor de volgende beschaving, met manieren van werken waar je een aantal decennia, zo niet eeuwen mee vooruit kan.

Bestaat er in de toekomst nog wel geld?
Om in dit artikel bij het geld te blijven; dit zullen we over 150 jaar niet meer nodig hebben , omdat:

• geld an sich niet meer de hebzucht opwekt en deze lust dus vrijwel volledig is verdwenen
• we veel gemakkelijker ons voedsel kunnen verbouwen, wat volledig kan gebeuren als ieder mens er per week een dag aan besteedt
• welvaartziektes bijna niet meer voorkomen, omdat mensen het niet meer nodig vinden om te roken, teveel te eten en bewegen juist heel logisch en prettig vinden
• …

Kortom: geld is over 150 jaar niet meer nodig!

Misschien worden mensen die überhaupt nog aan geld denken tegen die tijd wel als krankzinnig verklaard, wordt geld de nieuwe illegale drug en worden mensen met flappen op zak wel gedwongen opgenomen in een inrichting.

Maar goed, dat dus over 150 jaar.

Het spiral dynamics model. Bron: wie.org

Het Spiral Dynamics model

Ik wil hierbij graag een model onder de aandacht brengen, waarmee het mogelijk is om binnen de samenleving veel meer van elkaar te begrijpen dan we nu doen. Het is een model dat bij verandermanagement aardig populair is en ook wordt gebruikt door antropologen. De naam is Spiral Dynamics (SD), wat is ontwikkeld door Clare Graves, een collega van Maslov.

Ontwikkeling in bewustzijn
In het kort komt SD erop neer dat binnen een samenleving meerdere groepen mensen leven, die per groep een specifiek waardepatroon hebben. Het gaat dan om wat voor een groep mensen belangrijk is en de ontwikkeling daarvan binnen een samenleving. Met ontwikkeling bedoel ik letterlijk de vooruitgang van het waardesysteem van een holbewoner tot aan een verlicht iemand als de Dalai Lama of Ghandi. Deze waardesystemen hebben allemaal een eigen kleur, te beginnen bij beige en voor zover bekend te eindigen met koraal.

Het systeem van waarden kun je hier ook lezen als het bewustzijn.

Dat de waarden van mensen in een model zijn gevangen is al heel aardig, maar daar komt bij dat deze waarden ook nog eens zijn in te delen op individueel en collectief niveau, oftewel IK of WIJ. Je kunt dus op een bepaald vlak behoorlijk met jezelf bezig zijn en op een ander vlak juist met het collectie, dus de groep of samenleving.

Het spiral dynamics model. Bron: wie.org
Het spiral dynamics model. Bron: wie.org

Vereenvoudigde weergave van de werkelijkheid
Eigenlijk hebben we het hier over een schematische en vereenvoudigde weergave van de werkelijkheid, die wordt gevormd door het dagelijks leven, het journaal, internet, vakanties etc.

Daar waar we ons nu nog te vaak afvragen hoe het in godsnaam kan dat iemand op een bepaalde manier in elkaar zit, geeft dit model daar de nodige antwoorden op.

De reden dat dit model voor antropologen zo interessant is, is dat bijvoorbeeld het gedrag van bankiers (hoe klein ook) goed te verklaren – en te voorspellen – is. Mensen die graag een spel spelen willen het spel winnen en er de beste in zijn. Een spel kan verslavend zijn. Op dat moment bestaat er ook weinig anders dan het spel van geld maken van geld. Dit is behoorlijk egocentrisch en daarmee heeft het de kleur Rood.

Meerdere kleuren
Het is nu niet zo dat iemand maar 1 kleur kan hebben, het gaat juist om meerdere kleuren in 1 persoon. Zo kan een egocentrische persoon heel veel waarde hechten aan de naam van een groot bedrijf, wat een groot deel uitmaakt van de identiteit van een persoon. Het lijkt vaak op een soort stam, waar iemand bij hoort (paars). Er moet dan ook zoveel mogelijk volgens de regels van dit bedrijf worden geleefd: Blauw. Blauw is trouwens de kleur van bureaucratie en van het gezegde ‘regels zijn regels’.

Het zal vast niet verbazend zijn als ik beweer dat we met Visionair heel druk bezig zijn op Turkoois niveau, waar het gaat om een holistische kijk op de wereld.

Meer begrip en verklaring
Zoals ik in het begin van dit stuk noemde denk ik dat we met dit model veel meer van elkaar zullen begrijpen dan nu het geval is. Daar waar we nu nog regelmatig vol verbazing zijn over alle Kadaffis, Assads, maar ook Ruttes en Rothschilds, zullen we daar meer van gaan begrijpen. En hoe meer je van iemand begrijpt, des te meer kun je er mee. Je kunt namelijk een inschatting maken van hoe iemand op een bepaalde prikkel gaat reageren: meewerkend, neutraal of juist tegenwerkend. Het is maar net hoe diep iemand in een bepaald bewustzijn zit en of diegene hier ook van bewust is.

Ook is dit model een mogelijk antwoord op het ‘feit’ dat veel mensen moeite hebben met creatieven en innovatieven, want deze mensen zijn qua aantal simpelweg vaak ondervertegenwoordigd, opereren vaak apart van elkaar in plaats van dat ze zich groeperen. En vaak weten mensen niet eens dat hun bewustzijnsniveau een naam of in dit geval kleur heeft. Je moet immers ook maar net weten dat je visionair bent ingesteld om op deze website terecht te komen.

Bronnen
1. spiraldynamics.info
2. spiraldynamics.org
3. Columns Joris Luyendijk over de bancaire wereld
4. Wie.org/Enlighten Next : interview