Geopolitiek

Waarom een kernoorlog waarschijnlijker is dan de media je vertellen

Sommige militaire deskundigen en andere mensen die ervoor geleerd hebben, buitelen over elkaar heen om het grote publiek gerust te stellen, er komt geen kernoorlog. Ondertussen lijken de feiten voor zover publiek bekend, een heel andere richting op te wijzen. Wat is de meest waarschijnlijke gang van zaken?

De situatie eind februari 2023: het voorstadium van de escalatie naar het volgende niveau

Oorlog, de Pruisische strateeg Von Clausewitz zei het al, is een voortzetting van de diplomatie met andere middelen. Het doel van oorlog is om een strategisch voordeel te bereiken. Zolang beide oorlogvoerende partijen denken dat zij meer strategisch voordeel hebben met het voortzetten van de oorlog dan met vredesonderhandelingen, zal de oorlog doorgaan. Volgens de NAVO en de consensus in het Westen, is hun gewapende steun aan Oekraïne, legitieme steun aan een land en een bevolking die het slachtoffer is van agressie door een buurland. Volgens het pro-Russische kamp, als je de verhitte, weinig geloofwaardige naziretoriek even weg denkt, voert Rusland in Oekraïne een proxy-oorlog tegen een oprukkend, pervers Westen dat Rusland in een dodelijke wurggreep wil nemen en wil veranderen in een gedegenereerd land. Beide standpunten zijn absolutistisch, en bieden geen morele uitweg.

De westerse strategische doelen

Het Westen streeft ernaar om de bestaande wereldorde te behouden. Hierin is de productie uitbesteed aan landen als China, en worden de winsten afgeroomd in Londen, Wall Street en andere westerse financiële centra. Omdat China en Rusland hier duidelijk niet meer aan willen meewerken, proberen westerse regeringen productie over te hevelen van China naar meer gewillige landen, of naar westerse landen.

Hierbij geeft de Amerikaanse regering voor strategische sleutelindustrieën zoals de fabricage van chips, duidelijk de voorkeur aan het eigen land en de rest van de Noord-Amerikaanse vrijhandelsorganisatie NAFTA, ten koste van Europa, Japan, Zuid-Korea en Taiwan. Mogelijk omdat deze in de vuurlinie liggen, mogelijk omdat deze landen niet betrouwbaar genoeg worden geacht.

Een ander doel is om Rusland ten val te brengen en ervoor te zorgen dat het land geen grootmacht meer kan worden. Gezien de centrale ligging van Rusland in Eurazië, zal dit de grootste dreiging voor de VS, een verenigd Eurazië, verhinderen. Ter herinnering: Eurazië omvat zestig procent van de landmassa van de aarde en met 5,4 miljard mensen zeventig procent van de wereldbevolking. Wordt ook het continent Afrika in deze vergelijking meegenomen, dan praten we over respectievelijk 80-90% van de aarde, de rest van de wereld, Amerika en Australië, bestaat uit verspreide eilanden. Op de kaart hieronder zie je ook het enorme strategische belang van Rusland. Het bondgenootschap dat Rusland controleert, controleert de wereld. Wat dat betreft is de recente innige samenwerking tussen Rusland en China voor de Amerikanen een geopolitieke nachtmerrie.

Op deze geografische kaart van Eurazie zie je, hoe geografisch gebonden Rusland is met zowel de rest van Europa als met Centraal Azië.

De Russische strategische doelen

Tussen Moskou en de rest van Europa liggen geen natuurlijke barrières. De Duitse tanks van de Wehrmacht konden zonder problemen tot Moskou rijden (operatie Typhoon) en alleen door blunders van Hitler bleef Moskou gespaard. Dit verklaart de Russische obsessie met een bufferzone in het Westen, en dus de diepgewortelde wens om de vijand, de NAVO, een flink eind terug te duwen.

In dit pakket van Russische eisen, waarmee hij in feite het begin van de invasie van Oekraïne aankondigde, stelde hij meer eisen. In feite is de verovering van Oekraïne nog maar het begin. Zo wil hij dat de NAVO zich terugtrekt dat de grenzen van voor 1989. Dat betekent dat volgens Poetin en de siloviki alle nieuwe NAVO-leden, zoals de Baltische staten, Polen, de Balkanstaten en Hongarije, weer terug moeten komen in de invloedssfeer van Rusland, hetzij weer opnieuw deel gaan uitmaken van Rusland. Dit dreigt onder meer voor de etnische Russische regio Transnistrië in Moldavië. Uiteraard betekent dat dat er van Oekraïne weinig of niets overblijft. Of Rusland deze strategische doelen gaat behalen is natuurlijk de vraag, al is de kans daarop groter dan veel mensen denken.

Poetin maakte zich al voor het begin van deze oorlog geen illusies dat Rusland het in zijn eentje kon opnemen tegen het Westen. Daarna werd de situatie nog ongunstiger. Na zware strategische missers in het begin van de oorlog, die het gevolg waren van foutieve informatie van zijn spionnennetwerk in Oekraïne, is zijn gedroomde bliksemoffensief vastgelopen. Op dit moment is het Russische strategische doel om het Oekraïense leger te vernietigen, waarbij het doel is gekomen om de NAVO-munitievoorraden uit te putten. In de westerse media lees je weinig nieuws over Oekraïense verliezen, omdat deze geheim worden gehouden. Meer publiek bekend is dat de munitievoorraden, die toch al op een hopeloos laag peil waren, nu op een dramatisch dieptepunt zijn beland.

Wie is er de oorlog aan het winnen?

Volgens de Amerikaanse militaire top zijn er aan beide zijden rond de 200.000 soldaten permanent uitgeschakeld, hetzij omdat ze gesneuveld zijn, hetzij door zware verwondingen. Sindsdien heeft de Wagner Groep, een Russische huurlingenfirma met nauwe banden met het Kremlin, grote aantallen gevangenen aanvallen uit laten voeren op de Oekraïense steden Soledar en Bachmoet. Hierbij zijn tienduizenden van deze gevangenen gesneuveld. Maar omdat het hier niet om het reguliere Russische leger gaat maar om toch al ongewenste criminelen, waren deze verliezen voor Rusland in feite “gratis”. Omgekeerd zijn er wel veel Oekraïense soldaten, vaak zeer ervaren, gesneuveld in Bachmoet en Soledar.

Waarschijnlijk liggen de door deze generaal genoemde getallen dicht bij de waarheid. Oekraïne is met voor de oorlog iets van 40 miljoen inwoners, een veel kleiner en ook armer land dan Rusland (rond de 140 miljoen inwoners), waardoor verliezen ongeveer vier keer zo hard aankomen. Met andere woorden, anders dan de juichverhalen die je op dit moment in de westerse media leest, is Oekraïne dus aan het verliezen. Dit strategische doel van Rusland, het verpletteren van Oekraïne, is dus, helaas, binnen bereik.

Weliswaar heeft Rusland veel meer materieel verloren dan Oekraïne, maar de Russische zware industrie wordt vaak onderschat`omdat westerse analisten uitgaan van BNP, en niet van PPP (purchasing power parity, een nauwkeuriger indicator van de werkelijke grootte van de economie). daarbij neemt de industrie ook nog eens een veel groter deel van het Russische BNP in, rond de 40%, dan in westerse landen. In productievermogen heeft Rusland bijna evenveel productiecapaciteit als Duitsland, een erkende industriële grootmacht. Weliswaar van lage kwaliteit, maar wel in grote hoeveelheden. En, anders dan Duitsland, kan Rusland de grondstoffen uit eigen land halen.

Rusland is nu overgeschakeld op een oorlogseconomie, en de westerse chips die tot nu toe in Russische wapens gebruikt werden, worden nu hetzij gesmokkeld uit landen als Turkije, hetzij vervangen door Chinese chips. Materieel kan vervangen worden, mensen niet. Rusland heeft 3,5 keer zoveel mensen als Oekraïne. Rusland is nu overgeschakeld op een slijtageslag en zoals het er nu naar uitziet, zijn zij beter dan het Westen in staat om die te winnen. Zeker als China aan de kant van Rusland mee gaan doen.

De gevolgen van de Chinese intrede in de oorlog

China is een strategische partner van Rusland. Beide landen hebben diverse samenwerkingsverbanden opgericht, zoals de Shanghai Cooperation Council SCC en BRICS. De sympathie van de Chinese top ligt dus duidelijk aan Russische kant. Ook speelt mee, dat China net als Rusland een appeltje te schillen heeft met het Westen. Denk bijvoorbeeld aan de kwestie Taiwan, maar dat geldt ook voor handelsoorlogen. Volgens Amerikaanse bronnen (die niet altijd even betrouwbaar zijn) staat China op het punt, grote hoeveelheden wapens te leveren aan Rusland. Dit zou voor het Westen geopolitiek gezien, een catastrofe betekenen.

China is, uitgaande weer van PPP, de grootste economie ter wereld. Daarbij is, net zoals in Rusland, meer dan 40% van de economie industrie. Zelfs in dollars uitgedrukt is de Chinese industriële productie het dubbele van die van de VS (en bedenk daarbij dat China veel halffabrikaten voor Amerikaanse producenten maakt. In werkelijkheid, uitgedrukt in PPP, is deze enkele malen groter). Oorlogen worden gewonnen met logistiek, en het was de Amerikaanse industriële productie die de Tweede Wereldoorlog beslechten in voordeel van de geallieerden.

Dat laatste kunnen we op dit moment voorlopig vergeten. De Amerikaanse neoliberalen hebben er alles aan gedaan om de Amerikaanse industrie te ontmantelen en deze over te hevelen naar China. Het gevolg is dat China op dit moment de grootste industriële macht ter wereld is. Ze lopen technisch gezien niet op alle terreinen voorop, maar dit zijn ze snel aan het inhalen. Naar schatting van waarnemers zullen ze over enkele jaren het niveau van het Westen bereikt hebben, zo niet overtreffen.

De Chinese militaire industrie staat te popelen op een kans om de wapens te testen tegen westerse tegenstanders, en waarschijnlijk is de verleiding te groot, om ook in Oekraïne mee te gaan doen. Zo bleken de Iraanse lowtech drones een gamechanger. Ze stelden de toenmalige Russische opperbevelhebber Soerovikin in staat om een nietsontziende terreurcampagne te beginnen tegen de Oekraïense elektriciteitsvoorziening. Volgens onbevestigde berichten is Rusland deze nu massaal aan het bestellen in China, omdat Iran de productie niet bij kan houden. Ook door het niet erg spectaculaire succes van de westerse sancties tegen Rusland, is China aangemoedigd om de confrontatie te gaan zoeken.

Nu het Westen een tekort aan munitie heeft, het Oekraïense leger als het zo doorgaat een tekort aan manschappen en de westerse economie mogelijk wordt lamgelegd door Chinese strafmaatregelen tegen het Westen, wordt dit strategisch gezien een zwarte zwaan. Maar zelfs als China zich niet zal mengen in het conflict, is er nog een ander hoofdpijndossier.

Kernwapens en gametheorie

Poetins gokhal in zijn bescheiden optrekje aan de Zwarte Zee. Bron: palace.navalny.com

Rusland heeft een troef, die Europa niet heeft, namelijk kernwapens. Europa bestaat uit een lappendeken van bijna vijftig landjes, waarvan slechts twee over kernwapens beschikken: het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk. Kernwapengebruik verschilt van oorlog in het algemeen, vanwege de allesvernietigende consequenties ervan. In feite komt het gebruik van kernwapens neer op game theory, een spelletje blufpoker. Ter herinnering: Poetin heeft in zijn protserige paleis aan de Zwarte-Zee-kust een uitgebreid casino ingericht en is geobsedeerd met geheime operaties. Als Rusland kernwapens gebruikt tegen Engeland of Frankrijk, zullen Britse of Franse kernraketten Moskou van de kaart vegen. Dat zal het Kremlin dus niet doen. Maar de berekening wordt anders, als Rusland kernwapens gaat inzetten tegen bijvoorbeeld Polen, Duitsland of Nederland.

“Ik vond de berichtgeving erover nogal overdreven alarmistisch: ik denk dat Poetin een nucleaire confrontatie met de VS niet aandurft.”

Deze uitspraak is afkomstig van de gepensioneerde militair deskundige Ko Colijn. Colijn mist het punt, of verzwijgt dit om propagandistische redenen. Als Rusland deze kernwapens inzet tegen bijvoorbeeld Duitsland en Nederland, betekent dit weliswaar een artikel 5 situatie, maar de VS zal niet de vernietiging over zich afroepen door wraak te nemen met kernwapens. Dan lanceert Rusland namelijk het volle arsenaal richting Amerikaanse steden. Nu de NAVO bijna door de munitie heen is, is dit HET moment voor Rusland om nucleair en dan conventioneel toe te slaan.

Verwoesting van Noord-Europa om enkele redenen erg voordelig voor Rusland

Zonder Europa is de VS geopolitiek gezien een eiland zonder geloofwaardigheid  omdat het zijn belangrijkste bondgenoten, de Europese NAVO-leden, niet kon beschermen. Dit betekent dan een einde aan de hegemonie van de VS. Het alternatief, een nucleaire wraakneming van de Verenigde Staten op Rusland, betekent sowieso de vernietiging van de VS en het noordelijk halfrond. China heeft reeds voorbereidingen getroffen voor dit scenario, door voor twee jaar voedsel in te slaan en het bouwen van uitgebreide nucleaire schuilkelders. De kans dat de VS voor het laatste scenario zal kiezen is toch vrij groot. Europa kan in Amerikaanse ogen opgeofferd worden, als daarmee de Verenigde Staten gespaard kunnen blijven. In feite is de VS het grootste deel van haar bestaan isolationistisch geweest, en als de keus gaat tussen blijven voortbestaan, en Europa laten vernietigen, of het lot van Europa delen, is het duidelijk wat de Amerikaanse keuze zal zijn.

We hoeven niet te rekenen op aarzelingen bij de Russen om kernwapens te gebruiken. De eerder genoemde Soerovikin, bijgenaamd generaal Armageddon wegens zijn uitermate brute campagne in Syrië tegen de burgerbevolking, deed zijn naam al eerder eer aan in Oekraïne. Poetin heeft deze Soerovikin aangewezen als het hoofd van de rakettenafdeling van het Russische leger. Het gaat hier om een genadeloos harde militair, die bereid is om over lijken te gaan om zijn doel te bereiken. Als Rusland een nucleaire aanval pleegt op Duitsland en Nederland, is de Noord-Europese laagvlakte verdwenen als strategische dreiging voor Rusland. Dit is dan een nucleair rampgebied. Dit zou betekenen dat Rusland strategisch gezien veilig is. De verwoesting van Noord-Europa zou de Russen in staat stellen om Oost-Europa weer als vanouds te overheersen. Uit pure angst zouden de regeringen van de Oost-Europese landen zich dan moeten overgeven, anders ondergaat zij hetzelfde lot. De rest van de wereld zal zich neerleggen bij deze nieuwe realiteit, zoals in de geschiedenis altijd gebeurd is.

Hoe kunnen we dit nucleaire scenario voorkomen?

De enige manier om dit scenario te voorkomen, er overigens ook een soortgelijk scenario in Taiwan, is het uitrusten van alle grotere Europese landen met kernwapens die strategisch relevante Russische doelwitten kunnen bereiken, en waar deze landen zelf, en niet de Amerikanen, de zeggenschap over hebben. Als dit op een voor het Kremlin geloofwaardige manier gebeurt, zal Rusland niet kiezen voor de nucleaire optie. Maar de overige strategische problemen, zoals de komende inmenging van China, onze hopeloos slechte industriële positie, en het munitietekort, blijven onverkort bestaan.

De (on)mogelijkheden voor een vredesplan

Anderhalve minuut voor middernacht. Zo dicht zijn we bij een nucleaire oorlog, stelt The Bulletin Science and Security Board SASB. Bron/copyright SASB.

Zoals we al gezien hebben, zijn op dit moment de eisen van beide kampen absoluut. Vrede zal worden geïnterpreteerd als morele nederlaag. Elon Musk deed in een tweet de suggestie om in de vier door Rusland geannexeerde Oekraïense regio’s Kherson, Zaporizhia, Lugansk en Donetsk referenda te houden, onder toezicht van de Verenigde Naties, waarbij de bevolking kan kiezen tussen aansluiting bij Oekraïne of aansluiting bij Rusland. Daarbij zou de Krim, bewoond door meer dan 80% etnische Russen, en van 1783 tot de vijftiger jaren :onderdeel van de Russische Federatie, sowieso weer bij Rusland komen. Zijn vredesvoorstel werd weggelachen. mijns inziens, onterecht. Het doet zowel recht aan de westerse en Oekraïense wens tot zelfbeschikking van de bevolking, als aan de Russische retoriek dat de bevolking in deze oblasts onderdrukt is.

Ook China deed een voorstel voor vredesonderhandelingen, uitgaande van een wapenstilstand. Omdat het regeneratieve vermogen van Rusland veel groter is dan dat van Oekraïne en het westen, zou dat strategisch gezien alleen kunnen als er een internationale troepenmacht in Oekraïne gelegerd zou worden. Ook dit Chinese voorstel wordt in de westerse media geridiculiseerd. In dit geval met iets meer reden: tijd werkt in het voordeel van Rusland. Een combinatie van het vredesplan van Musk en dat van China, waarbij Oekraïne over stevige veiligheidsgaranties zou gaan beschikken (dus: lidmaatschap NAVO of strategische kernwapens), zou in principe het probleem oplossen en de wereld voor veel ellende behoeden. Helaas lijkt dit zowel in het westen als in Rusland politiek onverkoopbaar. Helaas gijzelen ze hiermee de wereld, en is de kans op een nucleair armageddon reëel.

Waarom Poetin de crisis in feite al gewonnen heeft

Ruslands eiste veiligheidsgaranties van de NAVO. Zoals het er nu naar uitziet, geeft de NAVO deze niet. Maar in feite is Rusland nu hard op weg de strategische doelen die het land zich heeft gesteld, binnen te halen. Een overzicht.

Wat wil Rusland?

Bij veel Russen heersen trauma’s over het verloren gaan van grote delen van het voormalige Sovjetrijk, vooral de delen die deel uitmaakten van de Sovjet-Unie, zoals Oekraïne. Een van deze Russen is de president van de Russische Federatie, Vladimir Poetin. Hij noemde het in elkaar storten van de Sovjet-Unie de grootste geopolitieke catastrofe van de twintigste eeuw. En voegde de daad bij het woord om dit terug te draaien. Als onderdeel van dit doel heeft Rusland een aantal wapens gemoderniseerd of nieuw ontwikkeld.

De Russische Tzirkon raket is op dit moment met mach 8 de snelste raket ter wereld.

De belangrijkste hiervan is de Tsirkon raket. Deze raket bereikt snelheden tot 2-3 kilometer per seconde en is hiermee twee keer zo snel als de projectielen van westerse luchtafweersystemen. De Tsirkon is niet te stoppen met conventionele systemen. Als deze raket wordt geladen met een nucleaire lading, betekent dat einde oefening voor een niet nucleair gehard doel.

Al eerder kwamen wapens als de Poseidon (die een tsunami op kan wekken door georchestreerde kernexplosies) en de RS-28 Sarman oftewel Satan-2 (een geclusterd intercontinentaal kernwapen dat de oppervlakte van Frankrijk kan verwoesten) in het nieuws. Dit zijn geen offensieve, maar afschrikkingswapens. De bedoeling hiervan is om elke state actor af te schrikken om Rusland aan te vallen.

Rusland nu immuun voor westerse sancties

Na de uitverkoop van de rijkdommen van de Russische Federatie in de negentiger jaren door de alcoholische president Jeltsin, pakte Poetin de oligarchen, die voor een appel en een ei deze opkochten, een voor een aan. Het gevolg is dat Rusland nu een gezonde economie heeft. Rusland heeft een lage buitenlandse schuld, rond de 20% van het BNP, en een goedgevulde oorlogskas. Ook de pot met buitenlandse valuta van de Russen is goedgevuld. Rusland bouwde de voorraad dollars flink af, en verving deze door euro’s, Chinese yuans en de Japanse yen. En, vooral, door goud. De Russische goudvoorraad is nu met 2300 ton een van de grootste ter wereld.

Op dit moment is de voornaamste export van Rusland aardgas en aardolie. Naast de belangrijkste aardgasleverancier voor Europa, met rond de 30% van de aardgasbehoefte, verkopen de Russen ook veel aardgas aan Turkije, China, Japan en Korea. Door de enorme oppervlakte van Rusland is er bijna geen strategische hulpbron te verzinnen die niet in Rusland wordt geproduceerd. Dit maakt het land onmisbaar voor China om te overleven.

SWIFT steeds meer overbodig

Rusland heeft enkele grote klanten die niet buiten Rusland kunnen. Naast Europa is dat China en veel ex-Sovjetrepublieken. Weliswaar kunnen de Amerikanen proberen Rusland uit het SWIFT banksysteem te zetten, maar dat zou betekenen dat de Europese Unie niet meer voor Russisch gas kan betalen. Dus zullen de Europese landen uit elementair zelfbehoud een veto uit moeten brengen. Ook is er steeds meer handel van Rusland met China en hebben beide landen van SWIFT onafhankelijke betalingssystemen ontwikkeld: het systeem SPFS in Rusland, CIPS in China. Deze twee systemen kunnen aan elkaar gekoppeld worden; in principe kan dat als de EU daartoe besluit, ook met het Europese SEPA systeem gebeuren.

Als ook de satellietstaten van Rusland in Centraal-Azië zich aansluiten – wat ze al doen – ontstaat dan een Euraziatisch handelssysteem, waar Duitsland en Zwitserland zich al bij aan hebben gesloten. Vermoedelijk zullen de overige financiële centra dan snel volgen, wat in feite het einde van het verouderde SWIFT zou betekenen. Wat dat betreft is de ontwikkeling van het Afrikaanse systeem PAPPS ook een doorbraak. Dit systeem gaat helemaal buiten de bestaande, zeer trage, banken om en maakt rechtstreekse boekingen tussen lokale banken in Afrikaanse landen mogelijk. Wat eerst weken duurde, omdat het allemaal via een Franse bank liep, kan nu in enkele minuten. In feite is dit een financiële onafhankelijkheidsverklaring. Frankrijk heeft nu een ijzeren financiële greep op West-Afrika via de Franc CFA. Ook dit systeem kan aan een nieuw Euraziatisch handelsnetwerk worden gekoppeld.

Trilateraal overleg met Iran

De Shanghai Cooperation Council beslaat bijna de helft van de wereldoppervlakte en wereldbevolking. Bron Wikimedia Commons

Onderbelicht in de main stream media zijn de contacten tussen Rusland, China en Iran. Door kenners wordt dit bondgenootschap aangeduid als “RIC”. Hoewel deze landen geen natuurlijke partners zijn, heeft de Amerikaanse vijandelijkheid jegens Rusland, China en Iran deze drie landen in elkaars armen gedreven. De eerste vruchten hiervan zien we al. Zo heeft er in januari 2021 overleg tussen afgezanten van Iran, Rusland en China plaatsgevonden.

Turkije heeft de gevaarlijke en effectieve Bayraktar killer drones – al eerder gebruikt om af te rekenen met de Libische rebellen van Haftar, het Armeense leger in Nagorno-Karabach en de Tigray-opstand in Ethiopië – aan Oekraïne geleverd. Rusland was hier niet blij mee. Iran heeft nu, vermoedelijk in overleg met Poetin, de gasleverantie aan Turkije stopgezet. Het gevolg is dat de Turken nu niet alleen te lijden hebben van hyperinflatie, maar ook van hoge energieprijzen in de koude winter. Waarschijnlijk zullen we meer voorbeelden van dit soort gecoördineerde acties zien in de komende tijd. Ook zal de Chinese invloed zich met behulp van het Iraanse netwerk van proxies, en de Russische betrekkingen met veel staten in de regio, uitbreiden over het hele gebied.

Het is goed mogelijk dat de Shanghai Cooperation Council het begin gaat vormen van een pan-Euraziatische organisatie.

Russische inval in Oekraïne leek minder waarschijnlijk, heeft toch plaatsgevonden

Op dit moment (januari 2022) zou een inval in Oekraïne voor Rusland strategisch minder aantrekkelijk zijn. Oekraïne is goed bewapend en wordt op dit moment door NAVO-staten in hoog tempo volgepompt met wapens. Defensieve, maar volgens rapporten, ook offensieve wapens waarmee bunkers zijn te verwoesten. De meest voor de hand liggende plek voor Oekraïne om deze wapens te gebruiken is het oostelijke opstandige gebied aan de Russische grens, de Donbass. Immers, Rusland steunt deze rebellen officieel niet. Uiteraard zal Rusland deze provocatie niet op zich laten zitten en vermoedelijk tegenmaatregelen nemen. Bijvoorbeeld het uit de lucht schieten van Oekraïense straaljagers. Ook kan Rusland in dit geval besluiten om alsnog Oekraïne binnen te vallen met een beroep op de bedreiging van Russische burgers in Donbass. Een groot aantal daarvan hebben de Russische nationaliteit.

Zoals we nu allemaal weten, zijn de Russen eind februari 2021 alsnog Oekraïne binnengevallen. Strategisch gezien was dit erger dan een misdaad, om, met Talleyrand te spreken. Het was een blunder. Poetin heeft hiermee Rusland behoorlijk in de problemen gebracht. Dit betekende een harde klap voor de Russiche roebel. Door deze actie heeft het land zich ook uitgeleverd aan China. Ook hebben de wrede bombardementen op burgerdoelen wereldwijd, maar vooral in Oekraïne en de rest van Europa, kwaad bloed gezet. Zelfs de bondgenoten van Rusland in de EU, zoals Hongarije en Italië, hebben zich tegen Rusland gekeerd.

Desintegratie van NAVO door blunder van Poetin gestopt

Interessanter is wat er met de rest van NAVO gebeurt, en wel vooral het Europese deel. In een meesterlijke voorbereiding hebben de Russen er voor gezorgd dat de gasvoorraden van de Europeanen uitgeput zijn. Het gevolg is dat de prijzen voor energie de pan uit rijzen. De Fransen hebben een stroomtekort, omdat er in meerdere centrales een defect type onderdeel bleek voor te komen en een op de vijf kerncentrales nu stil ligt. Het gevolg is een “perfecte storm” van energietekorten.

De eerste gevolgen zien we al. Duitsland is – na het in een vlaag van verbijsterende stommiteit sluiten van drie van de zes nog werkende kernreactoren – nu zeer afhankelijk van Russisch gas. Duitsland volgt nu een onafhankelijke koers en weigert om Duitse wapens naar Oekraïne te laten transporteren. Ook weigerde de Duitse bondskanselier Scholz om de Amerikaanse president Biden te ontmoeten wegens een “druk schema”. Ook andere Europese landen morren en voelen er weinig voor om zich een oorlog met Rusland in te laten trekken.

Ook hier zien we dat door blunder van Poetin om Oekraïne aan te vallen, de zieltogende EU en NAVO nieuw leven ingeblazen zijn en zelfs landen als Zweden en Finland een NAVO-lidmaatschap overwegen. Er is veel te doen over de toekomstige handel van Rusland met China, die de handel met de EU kan vervangen. Feit is dat de Russische bevolking is geconcentreerd langs de grens met de rest van Europa. Overige handelsbestemmingen zijn lastig te bereiken. Het duurt nog zeker een jaar of drie voor de nieuwe gaspijpleidingen naar China er liggen. Tot die tijd heeft Poetin een probleem.

Invasie van de Baltische staten

Een zeer gevaarlijke situatie kan ontstaan als het Russische leger de Baltische NAVO-lidstaten binnentrekt. Deze zijn nauwelijks bewapend, dus kunnen snel onder de voet gelopen worden. Grijpt NAVO dan niet in, dan betekent dit een einde aan de geloofwaardigheid van het bondgenootschap. Grijpt NAVO wel in, dan kan dat niet door middel van luchtsteun.

Want de Russische exclave Kaliningrad, een voormalig stukje Duitsland tussen Polen, Wit-Rusland en Litouwen, staat nu vol met geavanceerde Russische Iskandr luchtdoelraketten met een bereik van tot vijfhonderd kilometer. Daarmee is de Amerikaanse aanvoer van wapens en militairen naar de Baltische staten te stoppen en kan het Russische leger deze binnen enkele dagen onder de voet lopen.

De enige optie zou dan zijn, kernwapens inzetten, wat neer zou komen op een wereldoorlog en een nucleaire winter. De vraag is of de VS dat offer wil brengen voor drie kleine, in hun ogen onbelangrijke landen. Het lijkt erop dat China desondanks met deze mogelijkheid rekening heeft gehouden – de meerderheid van het opgeslagen voedsel in de wereld is nu in handen van China.

Conclusie: de Amerikanen hebben weinig keus

Met een verdeelde NAVO en een Europa, dat qua overgeleverd is aan de genade van Poetin, kunnen de VS niet veel anders dan zich terugtrekken uit Europa, in ieder geval het oostelijke deel. Precies wat Poetin eiste. Het alternatief is een kernoorlog. Dit zou een enorme verzwakking betekenen van het trans-Atlantisch bondgenootschap en de Amerikaanse invloed. Vermoedelijk zal dit ook China het sein geven om Taiwan over te nemen. We spreken dan over een nieuwe wereldorde, waarmee de VS terug is gebracht tot het eigen continent, Zuid-Amerika en Europa een twistappel, en de invloed van de drie Euraziatische grootmachten bijna onovertroffen.

We zien hier inderdaad dat de Amerikanen niet erg veel hebben gedaan. Ze moeten namelijk hun militaire inspanningen ook over de rest van de wereld verdelen en wel vooral Oost-Azië. Ook worden Rusland en vooral China steeds actiever in de achtertuin van de VS, Zuid-Amerika. Veelbetekenend heeft een land als Brazilië de Russische inval in Oekraïne niet veroordeeld. De tijd van vrede en een vredesdividend in Europa is de eerste tientallen jaren, helaas, voorbij. Alleen als de EU zich omvormt tot een superstaat, zal het voldoende tegendruk kunnen leveren om het Euraziatische wereldrijk in wording te weerstaan.

pax sinica

Pax Sinica – een probleem of goed nieuws?

Ondanks het tegenspartelen van de inwoners van Usa en andere grootmachten, lijkt het er op dat China het machtigste land op aarde zal worden. Is de Pax Sinica een probleem, of pakt het juist goed uit?

China: van oudsher het meest geavanceerde land op aarde

De eerste sporen van aardewerk in China zijn oud en dateren van rond 20.000 jaar geleden[1]. Omstreeks de koudste periode van het Pleistoceen. Dit is het oudste aardewerk ter wereld en dateert bijna tienduizend jaar voor het begin van ons tijdperk, het Holoceen. De sporen van beschaving zijn dus erg oud in China. Het eerste aardewerk in het Midden Oosten dateert van veel later, rond de 8000 jaar geleden. Ook in de duizenden jaren daarna behoorde China altijd tot de top drie leidende beschavingen in de wereld en loopt de Chinese beschaving geregeld voorop qua technische ontwikkeling. Uitvindingen als papier, het kompas, buskruit, de boekdrukkunst, papiergeld, zelfs een aardbevingsdetector – je kan het zo gek niet bedenken of het is in China bedacht.

De Europese anomalie

Eigenlijk is pas sinds de laatste vijf eeuwen daar verandering in gekomen. Door een toevallige, gelukkige combinatie van omstandigheden ontstond in Europa de moderne industriële samenleving zoals we die nu kennen. Zo kende Europa de opkomst van de natuurwetenschap, de verzwakking van het christendom door het conflict tussen katholicisme en protestantisme waardoor de claim van het christendom op de absolute waarheid zwakker werd en een heropleving van de natuurfilosofie.

Door de meedogenloze, eindeloze oorlogen op het Europese subcontinent, ontstond er een voortdurende wedloop tussen de diverse Europese machten. Dat prikkelde de ontwikkeling van wetenschap en techniek. In twee wereldoorlogen verwoestte het Europese subcontinent zichzelf. Daarna werd de overheersende rol van Europa overgenomen door de voormalige Europese kolonie Usa, die zijn invloedssfeer uit kon breiden tot de voormalige koloniën van de Europese mogendheden. Ook de buitenlandse politiek van Usa is nogal agressief en militaristisch van aard.

Het verdeelde Europa versus de Chinese eenheid

De geografie van het Europese schiereiland maakt het erg moeilijk om hier een geheel van te maken. Zo zijn er de hoge scheidingsgebergten zoals de Alpen en de Pyreneeën, die natuurlijke barrières vormen tussen landen. Dat verklaart waarom er in Europa zoveel verschillende landen zijn. Er is in Europa een grote laagvlakte, waar Nederland deel van uitmaakt. Deze loopt van Parijs tot Wit-Rusland. In theorie was het mogelijk geweest om hier een superstaat te vestigen, wat ook door Adolf Hitler en eerdere heersers geprobeerd is, maar in de praktijk is dit altijd een versnipperd gebied geweest. Nu is de Noord-Europese Laagvlakte bijvoorbeeld opgedeeld tussen Frankrijk, Benelux, Duitsland, Polen en Wit-Rusland. De geschiedenis van China is anders verlopen.

De Oost-Chinese vlakte vormt het dichtstbevolkte aaneengesloten gebied op aarde. Bron: NASA

De geografie van de Chinese laagvlakte maakt het mogelijk om hier een enkele superstaat te vestigen. Hoewel er veel periodes zijn geweest dat China uit veel verschillende landen bestond, zoals de periode van de Strijdende Staten, is in het grootste deel van de geschiedenis van China deze laagvlakte een enkel rijk geweest.

China is aan drie kanten beschermd tegenj invallers. Alleen het noorden ligt open. Bron: worldmapwithcountries.net

Anders dan Europa, wat makkelijk vanaf het oosten en het zuiden is binnen te vallen, is China redelijk goed beschermd tegen invallers. In het westen ligt er de Gobiwoestijn, de Tibetaanse hoogvlakte, in het oosten en zuiden zee, gebergten zoals de Himalaya en enkele zwakke staten, zoals Korea, Vietnam en Birma. Het zwakke punt van China is de onbeschermde noordkant. De enige twee keren dat China door invallers veroverd is (Mongolen en Mantsjoes), gebeurde dit vanuit het noorden.

Voor een kort overzicht van de Chinese geschiedenis, geografisch gezien, deze animatie.

History of China in 8 Minutes: Territorial Changes of Every Dynasty

Het Europese versus het Chinese model van hegemonie

Binnen Europa zijn er grote geografische barrières, waardoor er duidelijk onderscheiden regio’s ontstonden. Spanjaarden voelen zich geen Fransen of Duitsers. Hun geschiedenis is heel anders. In China is dat anders. Gedurende het grootste deel van de Chinese geschiedenis maakte het Chinese kerngebied deel uit van een en hetzelfde rijk. Deze gecentraliseerde rijken voerden één standaardtaal in, het Mandarijn (ambtelijk Chinees). Wilde je promotie maken in deze rijken, dan moest je hels moeilijke examens in het Mandarijn (ambtelijk standaard-Chinees) afleggen. Examens zijn ook een Chinese uitvinding, overigens. Dus dat is nog een goede reden om China te haten.

Aan de andere kant, ook al was je de zoon van een eenvoudige boer, haalde je dat examen, dan was je kostje als machtige ambtenaar (mandarijn) gekocht. Dit meritocratische selectiesysteem zorgde er voor dat alleen de slimsten mandarijn konden worden, en dat de Chinese cultuur zich verspreidde onder de lokale elite. Kabinetten als Rutte-3 en Rutte-4, waarin aan niet al te slimme amateurs hoge posten toe worden bedeeld, of de recente episodes in Usa, zouden in keizerlijk of communistisch China onmogelijk zijn geweest.

Er is bijna nooit een discussie over geweest, wat de machtigste staat in Oost-Azië is. Is de Oost-Chinese vlakte verenigd in één rijk, dan is dit dichtbevolkte gebied zo machtig dat het alle andere gebieden in de regio totaal overheerst. Vandaar dat er een tribuutsysteem ontstond. De omliggende staten erkenden de overheersende positie van het Chinese keizerrijk en betaalden een schatting, in ruil voor vrede. Daardoor bleven, anders dan in Europa, de oorlogen beperkt in omvang. Vandaar dat Chinezen van oudsher minder met soldaten op hebben dan met bureaucraten, boeren en handwerkslieden.

De komende Pax Sinica

Op dit moment is China er al bijna in geslaagd om het centrale knooppunt in de wereldhandel te worden. Door de Belt and Road strategie ontstaan handelscorridors door heel Eurazië en Afrika. Op dit moment is China al de grootste handelspartner van de meeste landen. Dit effect zal vermoedelijk toenemen. Waarschijnlijk zal China de eenvoudigste productie uitbesteden aan gefragmenteerde landen die geen bedreiging vormen, zoals die in Afrika. Het is voor China niet nodig om buurlanden met grof geweld binnen te vallen. Immers, de enorme economische massa van de Noord-Chinese vlakte maakt het land met kop en schouder de overheersende mogendheid in de regio. Usa probeert op dit moment krampachtig de overhand te houden door het smeden van allerlei coalities, maar geopolitiek gezien zit het land behoorlijk in de problemen. China werkt innig samen met Rusland, de noorderbuur, waardoor China een sterke rugdekking heeft.

President Xi Jinping wil er alles aan doen, om de herinneringen aan de “Eeuw van Vernedering” uit te wissen. Oplettende westerlingen, zoals deze cartoonist, zagen dit een eeuw geleden al aankomen.

De buurstaten Korea en Vietnam zijn te zwak om China tegen te kunnen houden; Korea en Vietnam zijn historisch gezien vazalstaten van China. Japan dekt de zeeroutes af, en kan de regio ontregelen, maar het blijft een eilandstaat waarvan alleen een klein deel dichtbevolkt is. Omdat China de Tibetaanse hoogvlakte beheerst, heeft het land een wurggreep op India. De twee grootste rivieren van India, de Ganges en Yamuna (Brahmaputra) ontspringen in Tibet.

Kortom: slaagt China er in om de eenheid in het land te bewaren, bijvoorbeeld door zeer goede infrastructuur, dan wordt het opnieuw de machtigste staat van Eurazië. Dit, zolang het land samenwerkt met Rusland. De transportcorridors door Rusland, die de Amerikaanse vloot ontwijken, zijn essentieel in de Belt and Road strategie.

Hoe zal de Pax Sinica er uit zien?

Mandarijn Chinees is nu al de meest gesproken taal ter wereld, maar omdat bijna alle sprekers van deze taal in China wonen, heb je er buiten China weinig aan. Dat zal gaan veranderen. Op dit moment voert China al een beleid om het gebruik van Chinees aan te moedigen in plaats van Engels. Zo zijn Singaporezen die voor Chinese bedrijven werken, nu verplicht om Mandarijn te gebruiken in plaats van Engels. Dit is ook het geval voor werknemers die voor Chinese bedrijven willen werken.

Mandarijnen en de Chinese waarheid

Het Chinese model zal leidend worden. Dat betekent een machtig meritocratisch ambtenarenapparaat en een inperking van de individuele vrijheid, en die van zakenlieden. Die overheersende rol geldt ook voor de Chinese versie van de waarheid en de geschiedenis. Zo wilde Australië een onafhankelijk onderzoek naar de herkomst van het covid-19 virus. Sommige onderzoekers vermoeden dat dit afkomstig is van gain-of-function onderzoek uit het viruslab in Wuhan. In Wuhan vond namelijk de eerste uitbraak van covid-19 plaats. Dit kwam Australië op een Chinese boycot van steenkool en wijn te staan.

Taiwan

Vermoedelijk zal ook Japan worden gedwongen verantwoordelijkheid te nemen voor de verkrachting van Nanking en andere Japanse oorlogsmisdaden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat zal ook voor de Britten gelden, die een niet al te frisse rol speelden tijdens de Opiumoorlogen. Hierin dwongen ze het toenmalige Qing-rijk om de import van opium toe te staan. Een grote wens van president Xi Jinping is verder de annexatie van Taiwan. Als Taiwan in handen valt van China, bestaat de Republiek China niet meer en is dus de Chinese Volksrepubliek de enige legitieme vertegenwoordiger van China. Dit zou de ultieme bekroning van de opkomst van China betekenen.

Nu is de jure Taiwan de voortzetting van de Republiek China. Taiwan produceert tweederde van alle microchips en halfgeleiders in de wereld. Valt Taiwan in handen van China, dan betekent dit dat China een ijzeren greep krijgt op de wereldproductie. Want in bijna alle ingewikkelder apparaten zitten microchips.

Economische overheersing in plaats van militaire interventies

Anders dan de Amerikanen die voortdurend aan het oorlogvoeren waren, zal China eerder kiezen voor geweldloze methoden om een imperium op te bouwen en te beheersen. De komende Chinese heerschappij zal dus een stuk minder bloedig zijn dan de Amerikaanse was. Aan de oorlogen in het Midden Oosten en Afrika zal bijvoorbeeld een einde komen. Die zijn in Chinese ogen inefficiënt, onvoorspelbaar en onnodig wreed. Dus de vraag is of we het per definitie erg moeten vinden dat China een overheersende rol krijgt.

Het nachtmerriescenario is uiteraard een Orwelliaanse politiestaat, maar China heeft daar bepaald niet het monopolie op. In de VS is er een nauwe samenwerking tussen de techbedrijven en de Amerikaanse overheid.

Uitdagingen: demografie

Of dit scenario inderdaad zo gaat uitpakken is waarschijnlijk, maar niet helemaal zeker. Veel hangt er vanaf of Rusland China blijft steunen. Gaat Rusland China als bedreiging zien, dan verandert dit. Ook zal China moeten kiezen voor een minder confrontationele strategie dan de inmiddels berichte “wolf warrior diplomacy” van Xi Jinping. Een enorm probleem voor China is het lage aantal geboorten. Achteraf gezien is China veel te lang doorgegaan met het één-kindbeleid, tot 2015. Zelfs nu alle remmen los zijn, is het te laat. Kinderen zijn erg duur en de meeste Chinezen zijn niet in staat om voor veel kinderen te zorgen. En niet bereid om meer kinderen te krijgen. Dit zou namelijk een enorme achteruitgang in levensstandaard betekenen. Ook zijn huizen in een groot deel van China onbetaalbaar. Vergelijkbare problemen als die in Nederland dus.

Anders dan het Nederlandse regime ziet de CCP geen oplossing in immigratie van bijvoorbeeld Pakistanen. Dit zou namelijk leiden tot binnenlandse onrust – de ervaringen in West Europa zijn wat dat betreft leerzaam geweest voor de CCP. Hoe China dit probleem op gaat lossen is nog niet bekend, maar de CCP-partijtop is hiermee bezig.

Er zijn in principe drie voor de hand liggende oplossingen. Ten eerste zijn dat kunstmatige baarmoeders en CCP staatsweeshuizen, ten tweede verregaande robotisering, ten derde door de toepassing van verjongende, levensverlengende behandelingen, het voor Chinezen mogelijk te maken langer door te werken. De Nederlandse “oplossing”, door D66 gepropageerd, de no-questions asked Pil van Drion voor ouderen ouder dan 75, zullen de Chinezen afwijzen om ethische redenen – ouderen staan in hoog aanzien in China.

Bronnen

  1. Pottery predates agriculture, Harvard Magazine, 2012
  2. Lee Yong-Hwa, Is Pax Sinica Possible? Project Syndicate, 2021
  3. Zhou Xin, Why China’s worsening demographic situation will impact economic prospects for decades to come, SCMP, 2021
Afghanistan vormt een archipel van twee dichtbevolkte gebieden met kleinere valleien in het westen en zuiden.

Afghanistan: vier exitstrategieën uit dit land

De situatie in Afghanistan wordt steeds hopelozer. Hoe kunnen we het probleem-Afghanistan oplossen?

Afghanistan is een bergachtig en woestijnachtig land dat tussen twee grote bevolkingsconcentraties, Iran en het Indiase subcontinent, in ligt. Meer dan duizend jaar  geleden was het land boeddhistisch. En kende het daarnaast een inheemse religie. Maar sinds de invallen door islamieten is het land vrijwel volledig geïslamiseerd. De laatste kafiri’s zijn naar Pakistan gevlucht.

Afghanistan: een archipel

Geopolitiek gezien zijn bergachtige landen als Afghanistan te vergelijken met archipels. Vruchtbare dalen (de ‘eilanden’) worden omringd door moeilijk begaanbare, nauwelijks bewoonbare berggebieden. Dit leidde er toe dat Afghanistan een etnisch fijn versnipperd land is met nauwelijks een centraal gezag. Centrale autoriteiten overleven door goede relaties met de lokale stamhoofden, die elk een vallei beheersen. Omdat Afghanistan geen grote lokale bevolkingsconcentratie kent, is het land veroordeeld tot een rol in de periferie. Een bufferstaat tussen machtiger buurlanden.

afghanistan demografie
Afghanistan vormt een archipel van twee dichtbevolkte gebieden met kleinere valleien in het westen en zuiden.

De dichtstbevolkte gebieden in Afghanistan zijn het noorden, het tehuis voor Oezbeken en Kirgiezen. En het oostelijk deel, bewoond door Pashtuns, de groep die tot voor kort de kern van de taliban uitmaakte. Deze twee gebieden zijn gescheiden door hoge bergen: de Hindu Kush. De voornaamste geopolitieke tegenstelling: die tussen het noorden en het oosten, vindt zijn oorsprong hier. De rest van het land is dun bevolkt met enkele verspreide bevolkingsconcentraties. Om die reden bestaat er ook nauwelijks een middenklasse van intellectuelen.

De rol van Pakistan

Buurland Pakistan is de oorsprong van de taliban. De Pakistaanse North West Frontier Province is een onherbergzaam gebied waar de lokale stammen de facto zelfbestuur hebben. De duizenden vaak extremistische madrassa’s, scholen waar jonge islamieten de koran en de hadith uit hun hoofd leren, leveren een voortdurende stroom rekruten. Omdat de taliban ook Pakistan zelf onder de voet dreigden te lopen, greep het Pakistaanse leger hard in. Het lijkt er nu echter op dat de taliban ook steeds meer aanhangers in Afghanistan zelf krijgen, zelfs in de noordelijke valleien.

De rol van Iran

Iran wordt beheerst door een sjiitisch bewind. Hoewel de Iraniërs een aan de Afghaanse talen verwante taal spreken, zijn er godsdienstige geschillen met de overwegend soennitische bevolking van Afghanistan. Iran ziet de troepen van aartsvijand Amerika uiteraard graag vertrekken en vergroot de netelige situatie voor de Amerikanen door extremistische soennieten door Iran naar Afghanistan te laten reizen.  De Amerikanen bewapenen om soortgelijke redenen soennitische opstandelingen in het Iraanse grensgebied.

De rol van de Verenigde Staten

De Verenigde Staten willen koste wat kost voorkomen dat Al Qaeda weer in staat is grootschalige aanslagen te plegen. Ook is Afghanistan de grootste opiumproducent ter wereld. Ze vrezen dat Pakistan wordt gedestabiliseerd, als Afghanistan in handen valt van de taliban. Ook is hun militaire aanwezigheid in Afghanistan een welkom drukpunt op de Iraniërs. Er gaan de nodige geruchten over enorme grondstoffenvoorraden, waaronder lithium, ter waarde van duizend miljard dollar in het zuidoosten van Afghanistan. Afghanistan vormt een scharnierpunt tussen Pakistan, Iran en Centraal-Azië en is daarmee strategisch zeer belangrijk.

Wat wil China met Afghanistan?

China was in 2011 nog niet in beeld, maar is nu in 2021 nadrukkelijk aanwezig. Hoofdprioriteit voor China, is voorkomen dat islamistische terroristen van de beweging ETIM aanslagen gaan plegen in Xinjiang. Dit verklaart mede de aan genocide grenzende campagne van de communistische partij van China om deze door Oeigoeren bewoonde provincie te pacificeren. Verder heeft China interesse in de overvloedige lithium- en overige metaalvoorraden in Afghanistan. Voor China is het vooral belangrijk dat er een centrale machthebber is in Afghanistan met een ijzeren greep op het land. Wie die machthebber is, is voor China minder belangrijk, zolang deze maar neutraal of welwillend ten opzichte van China staat.

India en Afghanistan

India heeft één centraal probleem: buurland Pakistan, dat islamitische terroristen bewapent en een vrijhaven biedt. Goede betrekkingen met de Afghaanse machthebbers zijn een welkom drukmiddel op de Pakistanen. De taliban zien de hindoeïstische Indiërs als kafirs. Om die reden zal ook India willen voorkomen dat de taliban aan de macht komen in Afghanistan.

Rusland

Ook Rusland heeft belangen in Afghanistan. Rusland heeft als voormalige bezetter slechter herinneringen aan Afghanistan en kan dus enig leedvermaak niet onderdrukken, nu de Amerikanen met de staart tussen de benen de aftocht blazen. Rusland wil koste wat kost voorkomen dat islamistische bewegingen zich vanuit Afghanistan uitbreiden naar de voormalige Sovjetrepublieken Oezbekistan, Kirgizië en Turkmenistan, en natuurlijk in Rusland zelf.

Afghanistan: militair vrijwel onneembaar, situatie wordt steeds hopelozer

Militair gesproken is Afghanistan een nachtmerrie. De bergen bieden voldoende schuilplaatsen voor guerillastrijders. Omdat de bevolking vrijwel geheel uit islamieten bestaat, zal deze zich over het algemeen keren tegen niet-islamitische bezetters. Succesvolle bezetters waren islamiet of slaagden er in lokale leiders als bondgenoten te werven met een hoge mate van lokale autonomie.

De beslissing van de Nederlandse overheid zich terug te trekken uit Afghanistan, was dan ook verstandig. De politiemissie die Nederland nu zal uitvoeren in het noorden van Afghanistan is een beetje dom, om met mevrouw Máxima van Buren-Zorreguieta te spreken. Ook in het noorden vindt nu infiltratie door de taliban plaats. Klaarblijkelijk zijn de taliban er in geslaagd ook onder de niet-Pashtun in het noorden bekeerlingen tot hun extremische ideologie te maken, wat zou betekenen dat de taliban er strategisch nu beter voorstaan dan ooit. Zelfs beter dan tijdens het toppunt van hun macht vlak voor 11 september 2001.

Probleemstelling

Het voornaamste probleem in Afghanistan is de combinatie van een ongunstige geografie met de aanwezigheid van radicale islamieten. Het strategische doel van de Afghanistan-operatie is primair om te voorkomen dat Afghanistan weer een broeinest van islamitische terreur wordt. Verder moet worden gekozen voor oplossingen die niet al te veel in strijd zijn met de universele verklaring van de rechten van de mens (ook al is deze in strijd met de islamitische wet).

Oplossing één: dictatuur

De voor de hand liggende oplossing hiervoor is het vestigen van een brute dictatuur, zoals het Irak van Saddam Hussein of het Libië van Gadaffi hadden.

Hamid Karzai ontpopt zich steeds meer als dictator.
Hamid Karzai ontpopte zich steeds meer als dictator.

Inderdaad was dit wat gebeurde onder de Sovjetbezetting van 1979-1989. De Amerikanen steunden en bewapenden het lokale verzet (al Qaeda is hier groot door geworden) en slaagden er hierdoor in de Sovjets te verjagen en religieuze extremisten aan de macht te helpen, waarmee ze zichzelf achteraf gezien enorm in de voet hebben geschoten.

Het voornaamste probleem met deze oplossing is dat Afghanistan niet zoals deze landen over olie of een andere inkomstenbron beschikt om een uitgebreid leger, politie en geheime dienst mee te betalen. In bijvoorbeeld de DDR ging dit even goed omdat de hoog ontwikkelde industriële economie voldoende surplus produceerde om een uitgebreid leger verklikkers te ondersteunen.

Legitimiteit is ook een groot probleem. Een dictator in Afghanistan zal moeten grijpen naar het enige gemeenschappelijke element: de islam, en bij voorkeur naar Mekka op bedevaart (hajj) gaan. Want in de ogen van islamieten ben je als haji zonder zondes en dus een perfecte leider.

Islamistische dictatuur light

Er ontstaat een de facto fundamentalistische dictatuur (niet iedere dictator is zo creatief als Gadaffi of Nazarmiyazov, die hun eigen heilige boeken schreven). Karzai veranderde steeds meer in een dergelijke dictator. Het is voor de Amerikanen de effectiefste manier om te kunnen vertrekken uit het wespennest Afghanistan. Toen dit artikel geschreven werd, was het 2011. Ondertussen is het 2021, en blijkt de opvolger van Karzai, Ghani, erg corrupt.

Om zijn staat levensvatbaar te houden, is het van levensbelang om de enorme ertsvoorraden in Zuid-Oost Afghanistan te ontginnen (volgens bepaalde schattingen bevatten deze tot duizend miljard dollar aan mineralen). Hiermee is een uitgebreid politieapparaat te bekostigen. Het lokale clanhoofd (en via hem de lokale bevolking) zal dan een deel van de buit ontvangen. Uiteraard moeten de mijnen dan ook strenge bewaking hebben.

Oplossing twee: democratie

De Amerikanen (gesteund door de rest van de VN) hebben deze oplossing geprobeerd in te voeren. De resultaten zijn niet erg denderend. In Afghanistan beslist traditioneel niet het volk, maar de stamoudste. Ook zijn vrouwen onderworpen aan de mannen. Democratie, waarbij de stem van een jong meisje van achttien even zwaar telt als die van het gerespecteerde stamhoofd, of nog erger: dat in principe een niet-islamitische wet kan worden ingevoerd, is hiermee wezensvreemd aan de Afghaanse belevingswereld.

Macht komt in Afghanistan uit de loop van een geweer of de geweren van familieleden. Weliswaar zijn er jonge intellectuelen en vrouwen die anders willen, maar zij vormen maar een paar procent van de bevolking en wonen vooral in de steden. Een groot deel hiervan is al gevlucht. We zien daarom dat zonder Amerikaanse steun, de democratie weinig kans heeft.

Oplossing drie: feodale staat

Deze oplossing werkte tot een paar jaar voor de inval van de Sovjets vrij aardig.

Koning Zahir Shah. Veel Afghanen denken nu met weemoed terug aan de tijd dat hij aan de macht was.
Koning Zahir Shah. Veel Afghanen denken nu met weemoed terug aan de tijd dat hij aan de macht was.

Je verdeelt Afghanistan dan onder in provincies, die geografisch ongeveer samenhangen met de machtsgebieden van de lokale clanhoofden. Deze zijn ook verantwoordelijk voor de interne veiligheid in hun gebied. Als iemand die familie is van het clanhoofd waar ook ter wereld wordt opgepakt, is zijn bestuur aansprakelijk. De Pashtun erecode schrijft dan een hoge islamitische strafheffing voor. Of het uithuwelijken van schoolmeisjes van de eigen familie aan grijsaards van de getroffen familie.

Vooral op het ongeletterde platteland is dit een uitstekende (alhoewel ethisch verwerpelijke) optie, maar meer ontwikkelde stedelingen zullen hier weinig voor voelen. Dit is ook de reden dat het koninkrijk Afghanistan na 1967 in verval raakte en koning Zaheer Shah in 1973 werd afgezet. Wellicht kan één van de  nakomelingen of verwanten van Shah als koning worden uitgeroepen.

En kunnen de Afghanen de ergste kantjes van het Pashtun recht afsnijden. Bijvoorbeeld geen doodstraffen en gedwongen uithuwelijken meer, maar alleen zoengeld verplicht stellen en de dader publiek vernederen. In de steden kan een beperkte vorm van inspraak (bijvoorbeeld raadgevende vergadering). Nadeel is dat deze oplossing wat moeilijk is te verkopen aan de wat naïeve bevolking van westerse landen.

Oplossing vier: Afghanistan in quarantaine

Zolang de taliban in Afghanistan zijn de gevolgen voor de Afghaanse vrouwen, seculieren en niet-islamieten afschuwelijk, maar is er weinig aan de hand vanuit westers standpunt. De problemen ontstaan als ze zich bezig gaan houden met het voorbereiden van terroristische aanslagen in het buitenland. Wellicht kan er een staakt-het-vuren worden afgesproken met een islamistisch regime.

De grenzen van Afghanistan kunnen echter nauwelijks worden afgegrendeld. Ook is al diverse malen geprobeerd met de taliban tot overeenstemming te komen. Het resultaat was beide keren (11 september en de invasie vanuit de Swat-vallei) vernietigend. Beloften werden verbroken. Dat mag volgens de islamitische wet in oorlogen tegen ongelovigen (en dat ben je volgens een extremist al snel). Kortom: met de taliban is niet tot zaken te komen, zoals dat wel met de Saoedi’s kan.

Met de machtsovername door de Taliban in 2021 is deze oplossing nu werkelijkheid geworden.

Conclusie: onaangename keuzes zijn nodig

De huidige strategie is tot mislukken gedoemd. Het beste lijkt nog het invoeren van een monarchie te zijn (oplossing drie), die zeer langzaam democratiseert. In de praktijk ziet we steeds meer dat oplossing één, de dictatuur, zich aandiende, en dat nu (2021) oplossing vier, de islamistische dictatuur, een feit is. Helaas is in de huidige situatie een democratie (oplossing twee) niet mogelijk.

Ook militair ingrijpen verandert hier niets aan. Westerse leiders moeten zo eerlijk zijn dit aan hun kiezers te vertellen en op te houden met romantische ideeën over democratie in Afghanistan te koesteren. Een beperkt handhaven van mensenrechten is waarschijnlijk het best haalbare. Zelfs hiervoor zullen we tot het uiterste ons best moeten doen.

Iedere Zimbabwaan was op een gegeven moment multibiljonair. Erg veel plezier haddne ze er niet van, met dit biljet konden ze nauwelijks voedsel kopen.

Hyperinflatie, onzin of mogelijk al onderweg?

Veel kleine beleggers, crypto-bezitters en huizenbezitters kloppen zichzelf op de schouders vanwege hun sprookjesachtige rendementen. De werkelijkheid is wat minder florissant. Volgens sommigen dreigt hyperinflatie.

Economische relativiteitstheorie

We zijn gewend om de waarde van alles in geld uit te drukken. Euro’s, in ons geval, of Usaanse dollars aan de overkant van de grote plas. Dus als de prijs van iets in euro’s uitgedrukt stijgt, is dat een waardestijging. De vraag is, of dat terecht is. Zimbabwanen kunnen daar over meepraten. Zo is, uitgedrukt in Zimbabwaanse dollars, in 2008 de economie van Zimbabwe fabelachtig hard gegroeid. Een brood kostte een paar biljoen Zimbabwaanse dollars.

Was het slim om een bakkerij te beginnen in Harare in 2008? Niet bepaald. Met dit geld kon je als Zimbabwaan namelijk niet veel meer dan een sigaret rollen, of het vuurtje onder je kookpot met een armoedige maaltijd aanmaken. Alhoewel dit hoogste biljet ooit uitgegeven, nu curiositeitswaarde heeft en gewild is onder verzamelaars. Dit verschijnsel noemen economen hyperinflatie. De oorzaak van hyperinflatie is altijd de uitgever van het geld, meestal de overheid of centrale bank. Zo devalueerde de sestertie in het Romeinse Rijk, omdat de keizer steeds meer zilver verving door koper.

Iedere Zimbabwaan was op een gegeven moment multibiljonair. Erg veel plezier hadden ze niet van deze hyperinflatie, met dit biljet konden ze nauwelijks voedsel kopen.
Op een gegeven moment was elke Zimbabwaan multimiljardair met dit biljet van 100 biljoen. Erg blij waren ze niet met deze hyperinflatie. Copyright: Reserve Bank of Zimbabwe/Munthandel Oost Brabant. Bron

Geld: geen erts maar vertrouwen

Geld is niet meer dan een ruilmiddel, een rekenformule. Zoals het voorbeeld van Zimbabwe (en Duitsland in de twintiger jaren, en Hongarije vlak na de oorlog, China vlak voor de communistische machtsovername, enzovoort, enzovoort) laat zien, is de waarde van geld niet absoluut. En is het voor een overheid in nood erg verleidelijk om de binnenlandse geldkraan flink open te draaien. Om geld bij te drukken hoef je namelijk geen belasting te heffen. Geld bijdrukken is een sluipende vorm van belastingheffing. Immers, hoe meer geld er is in verhouding, hoe minder het waard wordt. Dus met jouw bankbiljet kan je dan minder kopen. Met inflatie belast je iedereen, ook de vrek die zijn spaarcentjes onder zijn hoofdkussen heeft verstopt.

Gaan de Eurozone en de USA de hyperinflatie van Zimbabwe volgen?

Het monetaire beleid van de Europese Centrale Bank is roekeloos. Op dit moment kent de ECB een negatieve rente. Dat wil zeggen, dat je geld toe krijgt als je euro’s leent van de ECB. Zakenbanken doen dat dan ook grif, en kopen daarmee aandelen en grondstoffen. En onroerend goed, vooral woonhuizen. Door de toenemende vraag wegens dit goedkope geld, stijgen hiervan de prijzen. Wat superwinsten voor de rijken oplevert. Immers, ze verdienen zowel aan de koerswinst, als aan de negatieve rente. Kassa!

Dit verklaart ook, waarom aandelenkoersen en de vermogens van multimiljardairs pijlsnel stijgen. Dit ging een tijdje goed. Maar begin 2021 is deze inflatie nu ook de reële economie aan het bereiken. Zo zijn de Nederlandse huizenprijzen in 2020 11,6 procent gestegen in het coronajaar 2020. Let wel, in een jaar waarin de economie fors kromp met 3,8 procent. Ook het voedsel en andere basisbehoeften worden nu duurder als gevolg van de gestegen grondstofprijzen. De energierekening was al enkele jaren aan het stijgen.

Hyperinflation is Already Here – You Just Haven't Realised It Yet | Economics Explained

Hyperinflatie?

Van steeds meer goederen worden de reële kosten flink hoger. Op zich is het niet erg als de prijzen van luxe-goederen stijgen. In veel opzichten hebben we al meer rijkdom dan goed voor ons is. Vervelend wordt het als eerste levensbehoeften snel duurder worden. Een skivakantie minder, of een paar jaar langer met je meubels doen, is geen ramp. Met een hongerige maag of rillend van de kou naar bed moeten gaan, wel. Laat staan, dat je de ziekenhuisrekeningen van je familie niet meer kan betalen. Helaas is dit het meest waarschijnlijke scenario. Inflatie heeft namelijk de vervelende eigenschap, van de top naar beneden te sijpelen. Uiteindelijk komt de zwarte piet bij de armsten terecht.

Geen mens is illegaal zal waarschijnlijk leiden tot dit soort taferelen.

Geen mens is illegaal: de gevolgen van massale immigratie

Nederland en België zijn populair als woonland. Geen mens is illegaal, zegt Bij1. Wat zijn de gevolgen als vestiging in Nederland en België legaal is voor iedereen?

Bevolking stijgt met 40 procent door “geen mens is illegaal”

Volgens een Gallup poll willen rond de 700 miljoen mensen wereldwijd migreren als ze de mogelijkheid hadden. Daarvan wil ongeveer een procent, zeven miljoen, naar Nederland verhuizen. België is minder bekend en kleiner. Daarom willen minder mensen naar België verhuizen: rond de twee miljoen, lijkt aannemelijk. Zeven miljoen nieuwe Nederlanders en twee miljoen nieuwe Belgen zou betekenen dat de bevolking van Nederland en België met 40 resp. 20 procent zou groeien. En Nederland is nog niet eens het populairste migratieland. Van Zwitserland en Singapore zou de bevolking meer dan verdubbelen, respectievelijk bijna verdrievoudigen.

Geen mens is illegaal? Goed nieuws voor bouwbedrijven en huizen- en landbezitters

Voor die miljoenen nieuwe inwoners moet er eerst onderdak komen. Met andere woorden, huizen. Veel huizen. Heel veel huizen. Als in: twee Brussels, en zeven keer Rotterdam er bij. De makkelijkste manier om dat te realiseren is heel veel flats bouwen. Zo creëer je veel woningen op een klein oppervlak. Een wijk met flats zoals de L-flat in Zeist (de grootste flat van Europa) heeft een bevolkingsdichtheid van al gauw 10 000 mensen per vierkante kilometer. Als je ze een beetje Hong Kong style op elkaar prakt. Voor die zeven miljoen extra mensen in Nederland en twee miljoen in België betekent dat een stad, bestaande uit torenflats, van zeven bij tien kilometer, resp. vier bij vijf kilometer, erbij. Kortom: een walhalla voor ondernemende vastgoedinvesteerders.

BNP groeit sterk, de omzet van supermarkten ook

De sterke groei van het BNP komt alleen al door deze extra huizenbouw en de extra consumptie van deze zeven, resp. twee miljoen mensen. Waarvan we aan zullen nemen dat vijf, resp. drie miljoen meerderjarig zijn. Naar schatting zal de sociale dienst rond de 100 miljard, resp. 30 miljard extra aan bijstandsuitkeringen en overige subsidies betalen, waarover later. Daarvan zal veel richting het land van herkomst verdwijnen.

We kunnen wel aannemen dat ze het leeuwendeel van hun besteedbare inkomen bijna geheel in Nederland en België zullen uitgeven. Een bijstandsuitkering is niet bijster hoog, namelijk. Boekhoudkundig komt dat neer op een verhoging van het BNP met rond de twintig procent – de winkels waar ze hun geld uitgeven, moeten namelijk ook weer inkopen doen – het zogeheten multiplier effect van consumptie. Vooral de buurlanden zullen hier overigens blij mee zijn. Hun winkels in de grensregio met de Lage Landen zullen veel meer omzet draaien, terwijl ze niet de kosten voor sociale voorzieningen hoeven te maken.

Veel jonge mannen, tekort aan jonge vrouwen

De groep die wil migreren [1] bestaat vooral uit jonge single mannen tussen de twintig en dertig. Dat is goed nieuws voor de stemmers op Bij1. Dat zijn vooral alleenstaande vrouwen. Het is wat minder goed nieuws voor politie en justitie. En de mannelijke inboorlingen, natuurlijk. Zij zullen veel meer moeite hebben om aan de vrouw te komen. Of voor vrouwen die ’s avonds alleen over straat willen gaan. Jonge mannen zijn vaker crimineel. Vooral single jonge mannen. Wat ook niet helpt is dat deze mannen vooral uit Afrikaanse landen komen. Daar hebben vrouwen een lage status. De top tien emigratielanden is overwegend Afrikaans. [1] [2]

Meer laagopgeleiden die geen Nederlands spreken

Wel blij zijn werkgevers van bedrijven waar veel laag- en middelbaar opgeleiden werken. Zoals tuinders en schoonmaakbedrijven. Het aanbod aan arbeiders stijgt sterk. Zij hoeven geen Polen meer in te huren. Hooggeschoolden zullen minder snel voor de Lage Landen kiezen. Voor hen zijn landen met lage belastingen en hoge inkomens meer in trek. Denk aan Usa en Singapore. Als wordt gelet op de brain drain, zal het aantal hoogopgeleiden in België gevoelig dalen, waar dat in Nederland weer met 21 procent toeneemt [1]. België is een aantrekkelijke migratiebestemming voor Kongolezen en andere Franstalige Afrikanen. Die spreken immers al Frans. Nog meer slecht nieuws voor Vlaamse separatisten dus, Ze verliezen hun meerderheid. En de Nederlanders kunnen dan weer nieuwe Belgenmoppen verzinnen.

Geen mens is illegaal zal waarschijnlijk leiden tot dit soort taferelen.
Bij het importeren van zeven miljoen immigranten zal Nederland waarschijnlijk na enkele jaren veel weghebben van het Palestijnse vluchtelingenkamp Mar Elias in Beiroet. (c) auteur / Visionair.nl

Grote schuld, einde sociaal stelsel

Iemand moet deze miljarden betalen. Die “iemand” is de belasting betalende burger. Er zal een opstand uit breken, als de belasting met een kwart omhoog gaat. Zo begon de 80-jarige oorlog. Dus de overheid zal zich in de schuld gaan steken. In het eerste jaar moet je denken aan netto 70 miljard, resp. 40 miljard staatsschuld per jaar erbij. Ongeveer dertig procent komt namelijk terug als BTW en andere belastingen. Op termijn meer. Als meer mensen werk vinden. Voor beide landen betekent dat meer schuld. Dat de staatsschuld per jaar met een slordige 20 procent, resp. 15 procent per jaar stijgt.

We hebben al eerdere ervaringen met migranten. Veel van hen zullen werkloos blijven. Zeven op de tien Syrische en Somalische migranten in Nederland zijn nu nog steeds werkloos [3]. De hoogopgeleiden zullen sneller aan het werk komen. Waarschijnlijk verlaagt de regering na enkele jaren de bijstand flink. Alleen zo blijft het betaalbaar.

“Geen mens is illegaal” en etnisch conflict

Diversiteit is niet altijd positief. Uit onderzoeksdata [4] uit Bosnië blijkt een sterke samenhang tussen een gemengde bevolking en sociale onrust. Om de Lage Landen rustig te houden, zal er dus een vorm van politiestaat moeten worden ingevoerd. Dit sluit naadloos aan op het nogal totalitaire partijprogramma van Bij1 [5]. De partij wil onder meer de zeggenschap over bedrijven overdragen aan de werknemers. Ook allerlei extra anti-discriminatieregels dwingend opleggen. Toxische mannelijkheid straffen. En ook nationalisaties. Dan nog een eenmalige coronaheffing op alle vermogen. Dit lukt alleen via een dictatuur.

De rijksten zullen het land verlaten. Met geld ben je overal welkom. De rest kan niet weg. Ze hebben een huis. En een baan. Ook een gezin. Zij zullen dus niet zonder slag of stoot hun bezit opgeven. Dit is een recept voor onrust. Kortom: laten we dit maar niet doen. Geen mens is illegaal, maar Libanon is geen leuk vooruitzicht.

Hezbollah-aanhangers hebben veel ervaring in het uitvechten van gewapende conflicten. Hun grote ervaring gaat erg van pas komen in het Nederland van Bij1. Bron: foto van auteur, in Hezbollah Tourist Landmark of the Resistance, Mleeta, Libanon

Bronnen

  1. Neli Esipova, Anita Pugliese en Julie Ray, Gallup, More Than 750 Million Worldwide Would Migrate If They Could, 2018
  2. Measuring Global Migration Potential, 2010–2015, IOM, 2017
  3. Zeven van de tien Somaliërs in de bijstand, CBS, 2015
  4. Natalija Novta, Ethnic Diversity and the Spread of Civil War, Journal of the European Economic Association, Volume 14, Issue 5, 1 October 2016, Pages 1074–1100, https://doi.org/10.1111/jeea.12171
  5. Partijprogramma Bij1, 2021
Humayun Khan redde het leven van honderden Usaanse militairen door zelf op een verdacht voertuig af te stappen. Hiervoor ontving hij postuum de onderscheiding Purple Heart.

Hebben martelaars altijd gelijk? Argumentum ad martyrem

De vader van de Amerikaanse marinier Humayun Khan, door een geloofsgenoot met bomauto in Irak opgeblazen, vindt dat zijn zoon meer voor de Verenigde Staten heeft betekend dan Trump. Uiteraard liet de Donald dat niet op zich zitten en een media rel brak los. Wat ons op een boeiend filosofisch vraagstuk brengt.

Zin en onzin van de martelaars

Het christelijk geloof is er groot mee geworden: martelaren. Het ging hier doorgaans om in de pacifistische begindagen van het christendom in opdracht van de keizers van het Romeinse Rijk vermoorde christenen. Toen het christendom de staatsreligie werd en onder invloed van de rooms-katholieke kerk steeds meer af werd geweken van het christelijke pacifisme, daalde hun aantal. Enkele bekende martelaren uit het verleden werden door de Kerk zalig- en daarna heilig verklaard. Hun uitspraken kregen een bijzondere lading. Ze kregen hun eigen heiligendag en de ene hagiografie na de andere zag het licht.

Humayun Khan behoorde zowel tot de helden als tot de martelaars. Hij redde het leven van honderden Usaanse militairen door zelf op een verdacht voertuig af te stappen. Hiervoor ontving hij postuum de onderscheiding Purple Heart. Bron: Wikimedia Commons / Sgt. Cody W. Torkelson
Humayun Khan behoorde zowel tot de helden als tot de martelaars. Hij redde het leven van honderden Usaanse militairen door zelf op een verdacht voertuig af te stappen. Hiervoor ontving hij postuum de onderscheiding Purple Heart. Bron: Wikimedia Commons / Sgt. Cody W. Torkelson

Ook het tweede grote geloof, de islam, kent martelaars. De koran garandeert iedere islamiet die omwille van de islam sterft (sjahied), een zeker verblijf in het paradijs. Al zijn, of een enkele keer, haar, zonden worden deze persoon door Allah vergeven. Hoewel zelfmoord zowel in de koran als de vertelsels (hadith) verboden is, is het wel toegestaan al moordend ten onder te gaan. Ook binnen de islam worden martelaars erg geëerd. Er bestaat bijvoorbeeld in de Palestijnse gebieden een uitgebreide verering van martelaars. Nabestaanden van zelfmoordaanslagen ontvangen een speciale uitkering.

Ook in de Verenigde Staten bestaat er een uitgebreide cultus  rond gesneuvelde militairen.

Hebben martelaars gelijk?

Vanuit rationeel standpunt bekeken is een martelaar iemand die gefaald heeft om zijn doel levend te bereiken. Dit kan zijn omdat de enige manier om het doel te bereiken, de zelfopoffering is. In dat, zeldzame, geval was de martelaar een moedig mens. In veel gevallen is het een nogal dwaas iemand die je het beste postuum de Darwin-award kan uitreiken. De islamieten die zich met bomgordel opblazen zijn als zodanig te zien. Dit zijn goedgelovigen, vaak verstandelijk minder begaafden die zich makkelijk in de luren laten leggen door gladde mooipraters. Veel seksueel misbruikte islamitische vrouwen worden martelaars om de eer van hun familie te redden.

Volgens de publiek beschikbare informatie naderde een verdachte taxi Humayun Khan toen hij in Irak dienst deed als bewaker. Hij stuurde zijn ondergeschikten weg en hield zelf de taxi aan. Vervolgens bracht de bestuurder, een zelfmoordterrorist, de taxi tot ontploffing. Op grond van deze informatie kunnen we de voorlopige conclusie trekken dat Khan inderdaad een held was. Hij riskeerde zijn leven om het gevaar te neutraliseren, in plaats van een van zijn ondergeschikten te sturen. Hij had meer respect voor het leven van anderen dan voor zijn eigen leven. Dat maakt hem tot een held in de klassieke zin van het woord.

Wie heeft meer voor de Verenigde Staten betekend: Humayun Khan of Donald Trump?

Khan heeft door zijn moedige optreden het leven van waarschijnlijk enkele honderden mensen gered. Trump heeft met zijn diverse zakelijke activiteiten wisselend succes gehad. Deze rijkdom overigens voornamelijk, omdat Trump een rijke vader had. Je hebt geld nodig om geld te maken in de vastgoedwereld. Zonder Trump hadden er waarschijnlijk enkele andere grote gebouwen gestaan dan nu, hadden enkele fotomodellen een andere rijke vent gehad en hadden deelnemers aan de Trump University zich door een andere oplichter laten flessen.

Was Trump een ondernemer geweest in bijvoorbeeld medische techniek of een filantroop, dan had hij in principe een veel grotere positieve bijdrage geleverd aan de VS dan Khan als soldaat ooit had kunnen doen. Laat staan, had gedaan als diens toekomstdroom om militair advocaat te worden was uitgekomen. Toch moeten we hier vaststellen dat de bijdrage van Khan per saldo positief was, en dus onvergelijkbaar veel groter dan die van Donald Trump tot aan zijn presidentschap.

Of na afloop van het presidentschap van Trump zijn bijdrage aan Usa positief of negatief was, kunnen we pas later vaststellen. Waarderingen voor presidenten willen nog wel eens veranderen in de loop van de tijd. Hij heeft de boel behoorlijk opgeschud en hiermee de loop van de geschiedenis versneld.

De ozonlaag herstelt zich redelijk. helaas gooien nieuwe emissies uit China roet in het eten. Bron: EU/EEA

Ozonlaag bedreigd door mysterieuze Chinese gassen

Het gat in de ozonlaag is een milieuprobleem, dat eind jaren tachtig op werd gelost door alle CFK’s te verbieden in het Protocol van Montreal. Maar nu dreigen drie nieuwe mysterieuze CFK-verbindingen, die ook de ozonlaag aantasten, dit weer teniet te doen.

Deze stoffen vertragen namelijk het herstel van de laag ozon met 20 jaar. Metingen wijzen uit dat ze uit China komen.

Nut van de ozonlaag

Bijna alle zuurstof in de atmosfeer is di-zuurstof, O2. Slechts een heel klein deel van alle zuurstof is ozon, O3. Ozon blokt UV-A en UV-B straling en beschermt hiermee het leven op aarde tegen deze energierijke straling. Erg veel ozon is er niet. Denk aan een laagje van 3 mm dik, met de luchtdruk op zeeniveau. Maar als dit dunne laagje verdwijnt, dan betekent dat bijvoorbeeld meer huidkanker. En schade aan planten en dieren.

De ozonlaag herstelt zich redelijk. Helaas gooien nieuwe emissies uit China roet in het eten. Bron: EU/EEA
De ozonlaag herstelt zich redelijk. Helaas gooien nieuwe emissies uit China roet in het eten. Bron: EU/EEA

Mysterieuze herkomst

Martin Vollmer van de Zwitserse federale laboratoria voor materiaalkunde en technologie in Dübendorf en zijn collega’s analyseerden luchtmonsters. Deze zijn afkomstig van een netwerk van sensoren over de hele wereld, om trends in atmosferische gassen te volgen.

Het team vond een CFK-verbinding, HCFC-132b genaamd, die nog nooit in de atmosfeer was aangetroffen. Volgens analyse van oude monsters verscheen HCFC-132b ongeveer twintig jaar geleden voor het eerst. Sindsdien zijn de niveaus van de verbinding, die afkomstig lijkt te zijn uit fabrieken in Oost-Azië, gestegen. Maar de onderzoekers zagen ook twee andere verbindingen, HCFC-133a en HCFC-31. Ook daarvan fluctueerden de niveaus in de loop van de tijd, meer dan die van HCFC-132b. [1]

Verouderd

HCFC-132b is een vervanger voor het beruchte ozonlaag aantastende gas CFC-113 en zou in 2020 uitgebannen moeten zijn [2].
HCFC-133a is een tussenproduct voor de bereiding van het middel halotraan. Ook HCFC-31, het derde gas, is een tussenproduct dat ondertussen wordt vervangen door ozon sparende alternatieven. Al zijn deze drie gassen dan minder agressief dan eerdere ozon afbrekende gassen.

Mogelijk is hier dus de eigenaar van een chemische fabriek in China aan het knoeien met verouderde chemische processen, om de kosten te drukken. En hield hij er ook geen rekening mee, dat dankzij moderne, sterk verbeterde detectiemethoden nu zelfs delen per quadriljoen in lucht aangetoond kunnen worden. Vervelend nieuws, want dankzij deze knoeier duurt het 20 jaar langer tot het gat in de ozonlaag definitief is geheeld.

Bron

  1. Martin K. Vollmer et al., Unexpected nascent atmospheric emissions of three ozone-depleting hydrochlorofluorocarbons, Proc. Natl Acad. Sci., 2021, 118 (5) e2010914118; https://doi.org/10.1073/pnas.2010914118
  2. Nonadiabatic Dynamics of HCFC-132b, barbatti.org, 2016
De geruchten over samenwerking tussen overheden en buitenaardse wezens blijven hardnekkig. Wat als ze waar zijn? No copyright/plaatje afkomstig van https://pixabay.com/users/comfreak-51581/

Wat als: aliens werkelijk samenwerken met aardse overheden?

De laatste jaren duikt er steeds meer beeldmateriaal op, alsmede rapporten van ooggetuigenverslagen, van ontmoetingen tussen Usaanse piloten en onbekende vliegende entiteiten (UFO’s), die sneller accelereren en van richting veranderen dan vliegtuigen met menselijke piloten zouden kunnen overleven.

Waarheidsgehalte omstreden
Deze beelden zijn afkomstig van de USAF en het Usaanse leger. Deze instellingen vallen onder de Usaanse FOIA (Freedom of Information Act, te vergelijken met de Nederlandse WOB). Hoewel het niet denkbeeldig is dat UFO’s een bewuste desinformatiecampagne zijn van het Pentagon om ongestoord prototypes van experimentele luchtvaartuigen te kunnen testen, zijn deze aanwijzingen te serieus om niet te onderzoeken. Een gepensioneerde Israëlische topofficial, prof. dr. Haim Eshed, schreef een boek waarin hij onthult dat er uitgebreide contacten bestaan tussen een technisch geavanceerde niet-menselijke soort en de Usaanse overheid, en daarmee de Israëlische overheid. Het is niet gezegd dat het verhaal van Eshed klopt – mogelijk spelen er commerciële belangen (Eshed is sf- en fantasyschrijver), is Eshed “gek” [4] of wordt ergens de aandacht van afgeleid – maar we nemen het in dit wat-als scenario voor juist aan. Wat zijn dan de consequenties?

De geruchten over samenwerking tussen overheden en buitenaardse wezens blijven hardnekkig. Wat als ze waar zijn? No copyright/plaatje afkomstig van https://pixabay.com/users/comfreak-51581/
De geruchten over samenwerking tussen overheden en buitenaardse wezens blijven hardnekkig. Wat als ze waar zijn?
No copyright / afbeelding afkomstig van https://pixabay.com/users/comfreak-51581/

Geheimzinnige Galactische Federatie
De uitgelekte informatie uit het boek, afkomstig van een interview in de Hebreeuwse krant Jediot Aharonot[1], is summier. De rest van het Y.A. artikel is weggestopt achter een paywall, maar het googlen van de Hebreeuwse titel leverde een uitvoeriger bron op. [3] Volgens Eshed zijn de aliens afkomstig van een galactische federatie van buitenaardse beschavingen, ruwweg te vergelijken met de Federation of Planets in de beroemde Usaanse SF-franchise Star Trek. Deze aliens zouden in het geheim op aarde rondlopen en met de Usaanse regering samenwerken, waarvan elke Usaanse president op de hoogte is. Beide zouden samenwerken op een basis op Mars, de hoofdvestiging van de aliens in het zonnestelsel. De aliens zouden onder meer het uitbreken van een kernoorlog hebben voorkomen (wat ook door andere bronnen is gemeld)[2]. De aliens zouden tot doel hebben om het wezen van het universum te doorgronden in samenwerking met de mensheid.

Welk nut kunnen de aarde en mensen hebben voor aliens?
Zowel de aarde met haar abnormaal grote maan als de zon zijn, fysisch gezien, ongewoon maar niet uniek in het bekende heelal. Aardachtige exoplaneten blijken veel voor te komen, NASA schat alleen al in de Melkweg meer dan tien miljard. Er zijn nu al zelfs 24 “superbewoonbare” exoplaneten bekend die zelfs geschikter zijn voor leven dan de aarde. We weten dat het technisch gezien haalbaar is om bijvoorbeeld helium-3 te winnen uit gasreuzen als Jupiter of desnoods uit sterren. Echt vergevorderde beschavingen kunnen zelfs zwarte gaten of -mogelijk- donkere materie benutten om energie mee op te wekken.

Het voornaamste bijzondere element van de aarde is haar diverse ecosysteem en vooral de aanwezigheid van minimaal één intelligente, althans: handige soort. We zijn een weelderige oase, omringd door saaie, dode werelden. Als woongebied ligt de aarde niet echt voor de hand. Een ruimtecilinder bouwen is veel gemakkelijker dan om naar een verre ster te reizen. Om maar niet te spreken over de vele bacteriesoorten hier die voortdurend op zoek zijn naar voedingsbronnen. Wel interessant is om DNA van miljoenen soorten te verzamelen en de menselijke cultuur te snuiven.

En wie weet is er meer aan de hand. Mogelijk vormt de aarde een belangrijk knooppunt in een voor ons onzichtbaar transportnetwerk. Of is hier een belangrijke grondstof aanwezig die we nog niet kennen, of waarvan we tot nu toe nog geen nuttige toepassing hebben ontdekt.

Waarom de geheimhouding?
Het bestaan van leven buiten de aarde is een idee dat al honderden jaren bestaat.  Giordano Bruno, een tijdgenoot van Galilei, werd er nog voor op de brandstapel gegooid. Een invasie door buitenaardsen is de uitgekauwde plotline van honderden razendpopulaire science fiction boeken en series, variërend van War of the Worlds tot V en Independence Day. Waarschijnlijk zal het grootste deel van de mensheid een zucht van verlichting slaken als blijkt dat “minds infinitely superior to us” voorkomen dat het beste kabinet sinds de Tweede Wereldoorlog en hun al even verlichte collega’s in de rest van de wereld, hun onovertroffen talenten tot het creëren van rampspoed nog verder uitleven. De meeste mensen geloven al in een onpeilbaar wijze en almachtige alien, God genaamd. Kortom: als er geheimhouding moet zijn, heeft dat waarschijnlijk een andere reden. Want waar komen deze aliens vandaan? En:  waarom hebben ze met hun onvoorstelbaar overvloedige hulpbronnen de mensheid nodig om onderzoek te doen?

Mogelijkheid 1: de aliens waren hier al veel eerder en onze voorouders vereerden ze als goden. 
God kwam al eerder ter sprake als een almachtig buitenaards wezen. Voldoende geavanceerde technologie is niet van magie te onderscheiden. Zou een buitenaards wezen duizenden jaren geleden op aarde landen, dan zouden mensen hen vermoedelijk zien als goden. In feite is dit precies wat er gebeurde in enkele gevallen waarbij westerlingen met paarden en vuurwapens in aanraking kwamen met op wapengebied iets minder ver ontwikkelde beschavingen, zoals de Azteken en de Inca’s. Beschrijvingen  in zowel de Tenach (Ezechiël) als in de vedische literatuur uit India hebben veel weg van twintigste- en eenentwintigste technologie, bij Ezechiël. een vliegend tuig, in de veda’s een nucleaire oorlog en een raketafweersysteem. Zou dit inderdaad kloppen, en zouden de goden inderdaad kosmonauten zijn zoals kroegbaas Erich von Däniken beweerde, dan zouden letterlijk miljarden mensen van hun geloof afvallen. De maatschappelijke impact zou aanzienlijk zijn.

Mogelijkheid 2: we leven in een simulatie.
Volgens de simulatiehypothese is onze wereld een soort zeer realistisch computerspel, een soort Second Life. God is, vanaf atheïstisch oogpunt bekeken, dan de sysadmin van de simulatie die het heelal is en die op een onvoorstelbare krachtige supercomputer ergens draait. Wij zijn dan niets dan een computerprogramma.
De diverse geloven, zoals christendom en boeddhisme zijn in feite varianten van de simulatietheorie. Dit zou inderdaad een enorme schok zijn, vooral voor atheïsten en agnosten. Afhankelijk van met welk geloof de werkelijke simulatie overeen komt, zou ook dit een schokeffect hebben op gelovigen met een sterk hiervan afwijkend wereldbeeld.  De aliens zouden hier onze hulp niet nodig hebben. De programmeur van de simulatie is immers almachtig. De Marsbasis zou eveneens niet nodig zijn.

Mogelijkheid 3: de aliens komen van een parallel heelal. 
Volgens de veel-wereldeninterpretatie van de kwantummechanica en enkele kosmologische modellen bestaan er veel parallelle heelallen naast ons eigen heelal. Hier zijn de natuurwetten iets anders.  De schok hiervan zou beperkt zijn. De Kelten geloofden al in parallelle werelden. In de 1001 Nacht, gebaserd op oude Perzische legenden en filosofieën,  worden onderaardse werelden beschreven. Ook hemel en hel, en de diverse werelden van het Zuivere Land boeddhisme waarin je incarneert als je het erg goed, of juist erg slecht, doet, kunnen worden gezien als parallelle werelden. Parallelle heelallen zijn een minder schokkend alternatief dan de eerder genoemde mogelijkheden. Het is al vrij algemeen bekend onder het grote publiek dat ons heelal waarschijnlijk niet het enige heelal is. De voorwaarden voor leven zijn namelijk wel erg gunstig in dit heelal. Waarschijnlijk bestaan er veel heelallen waar bijvoorbeeld sterren direct ontploffen of er geen atomen bestaan. Dit is dus zeker een mogelijkheid.

Mogelijkheid 4: de “experimenten” van de aliens zijn verre van onschuldig en onethisch naar huidige menselijke maatstaven.
Aardbewoners die door aliens ontvoerd zeggen te zijn, verklaren dat ze onvrijwillig deel uitmaakten van fokexperimenten. Een buitenaards fokprogramma zou inderdaad ethisch erg schokkend zijn en de buitenaardsen niet erg populair maken onder de gemiddelde aardbewoner. Een fokprogramma is voor een soort die biologisch totaal afwijkt van de mens, vanzelfsprekend niet haalbaar. Zo zijn er geen gevallen bekend waarin Japanse octopus-porno resulteerde in de geboorte van een nieuw zeemonster. Waarmee we op de volgende optie komen.

Mogelijkheid 5: de aliens zijn afstammelingen van de mens uit de verre toekomst en hebben ons DNA nodig. 
Getuigenverslagen beschrijven doorgaans “greys”, mensachtige wezens met grote ogen en een groot hoofd op een spichtig lichaam. Vergeleken met onze aapachtige voorouders hebben wij een groter hoofd, grotere ogen en een zwakker lichaam. Toekomstige mensensoorten zouden veel op deze greys kunnen lijken, als deze ontwikkelingen zich doorzetten. Mogelijk ontstond er in de verre toekomst een calamiteit, bijvoorbeeld een ziekte, waardoor voortplanting niet meer mogelijk is of de mens op uitsterven staat. Indianenvolkeren met weinig genetische variatie die afstamden van het handjevol eerste kolonisten uit Siberië, stierven als vliegen aan voor ons alledaagse ziekten als griep of verkoudheid. Menselijke plantenkwekers zijn voortdurend op zoek naar materiaal van gewassen als tarwe, tomaten en olijven uit zogenoemde Vavilov-centra. Dit zijn plekken, waar de meeste genetische variatie is te vinden. De aarde van nu is het Vavilov-centrum van de mens.  Toekomstige kolonisten zullen net als de voorouders van de indianen, uit vrij kleine groepen bestaan. Mogelijk zijn ze zo genetisch homogeen, dat hun voortbestaan wordt bedreigd. Genen oogsten op aarde ligt dan voor de hand. Medewerking van een grote aardse mogendheid, zoals de supermacht Usa, is dan nuttig om incidenten in de doofpot te stoppen.
Dit scenario veronderstelt tijdreizen. Omdat tijdreizen allerlei logische paradoxen oplevert, zouden deze wezens dan uit een parallelle tijdlijn afkomstig moeten zijn. Ook veronderstelt dit scenario een relatief gebrekkige kennis van de menselijke biologie. Hoewel er subscenario’s denkbaar zijn waarbij deze kennis verloren is geraakt, bijvoorbeeld omdat de mens een machineachtige soort is geworden en vervolgens door een ramp al deze biologische kennis is vernietigd – zo weten wij ook niet meer hoe Grieks vuur of (tot voor kort) Romeins zeewaterbestendig beton werden gemaakt – , zijn deze niet heel waarschijnlijk. Deze aliens zouden dan over moeten gaan op low-tech methodes als seks en implantatie in draagmoeders. Sterk punt van dit scenario is wel dat het buitenaardse ontvoeringen logisch verklaart.

Mogelijkheid 6. De aliens zijn gestrand in het zonnestelsel en hebben aardse hulp nodig om te ontsnappen. 
De afstanden tussen sterren zijn enorm. De afstand tot het Alfa Centauristelsel, de dichtstbijzijnde zonachtige ster, is 4,2 lichtjaar, oftewel rond de 250.000 maal verder dan de afstand tussen de aarde en de zon. Zonder een warpachtige aandrijving zijn deze afstanden niet te overbruggen.

Stel, een astronaut zou stranden in de Romeinse tijd, of in het Chinese Tang-keizerrijk omstreeks het jaar nul, of bij de Maya’s, en niet ziek worden of gedood. Zelfs als hij of zij een complete bibliotheek met alle aardse technische kennis van nu tot zijn beschikking had, en redelijk Latijn of klassiek, Chinees of Kiche zou spreken, dan zou hij weinig hebben aan het primitieve smeedijzeren Romeinse, Chinese, laat staan stenen Maya-gereedschap om zijn ruimteschip te repareren. Om van de aarde te ontsnappen, zou hij minimaal een laat twintigste-eeuwse beschaving uit de grond moeten stampen om alle onderdelen van zijn ruimteschip te kunnen produceren. Dit zou zeker twee tot drie generaties kosten, als je veel risico neemt, zo ongeveer alle priesters tot vijand maakt en alle medewerking hebt van de machthebbers.

In dit geval is niet zozeer sprake van een schokeffect, maar van (gerechtvaardigde) angst van de aliens dat ze tot slaaf gemaakt en uitgebuit zullen kunnen worden. Dit scenario zou verklaren waarom aliens menselijke hulp nodig hebben.

Een variant is dat deze aliens de laatste overlevenden van een interstellaire oorlog zijn en onderdak zoeken op een barbaarse planeet. Ongeveer zoals rebellen die zich in een tropisch regenwoud verstoppen.

Of…
Deze lijst is verre van uitputtend. Wat denken jullie, als lezers?

Bron
1. The UFOs have asked not to publish that they are here, humanity is not ready yet (vertaald), Yedioth Aharonot, 2020
2. The UFOs Didn’t Come In Peace! Astronaut Sets Record Straight On ET Nuclear War, Huffington Post, 2019
3. Prof. Haim Eshed: “Aliens asked not to publish that they are here (vertaald), radio2000, 2020
4. David Israel, Former Head of Israel’s Space Program: The Aliens Asked Not To Be Revealed, Humanity Not Yet Ready, JweishPress.com, 2020

Fysiogeografisch gezien bestaat Europa niet. Het is zinniger over India, of Arabië als continent te spreken, dan over Europa. Bron: Wikimedia Commons

Het continent dat niet bestaat

De wereld heeft, hebben we op school geleerd, zeven continenten. Amerika (soms verdeeld in Noord- en Zuid-Amerika), Afrika, Europa, Azië, Oceanië en Antarctica. Maar klopt deze indeling wel?

Wat zijn continenten?
Het aardoppervlak is verdeeld in land, zee en een variërende hoeveelheid ijs, waaronder weer land of zee ligt. In het geval van Antarctica ligt dit land soms onder de zeespiegel. Over het algemeen zijn continenten grote eilanden (Australië, Antarctica) of door een smalle landengte met andere continenten verbonden bijna-eilanden (Afrika, de Amerika’s). Deze continenten vallen doorgaans samen met één of meer aardplaten. Zo bestaan Afrika, Zuid-Amerika en Australië uit één plaat. Noord-Amerika uit één grote plaat, met enkele kleine platen (de Juan de Fuca-plaat en de Cocos-plaat), alsmede de Caraïbische plaat die door tectonische krachten de tegenovergestelde kant op worden geduwd. Wat het bestaan van de Californische Sacramento Valley en de vele aardbevingen verklaart.

Met Europa en Azië is echter wat vreemds aan de hand. Er is geen duidelijke geografische scheiding tussen Europa en Azië. De Oeral, vaak als grens gezien, is een middelhoog gebergte. De Alpen en Pyreneeën, zelfs het Andalusische Sierra Nevada-massief zijn veel hoger. Er bestaat geen Europese of Aziatische plaat. Er bestaat wel een enorme Euraziatische plaat, die grenst aan de kleine Arabische plaat en de Indiase plaat. Deze kleine plaat boort zich steeds verder in de Euraziatische plaat. Daarom is de Himalaya het hoogste gebergte ter wereld. Het uiterste oosten van Azië (Oost-Siberië)  bestaat uit een stukje Noord-Amerikaanse plaat. Zie kaartje.

Fysiogeografisch gezien bestaat Europa niet. Het is zinniger over India, of Arabië als continent te spreken, dan over Europa. Bron: Wikimedia Commons
Fysiogeografisch gezien bestaat Europa niet. Het is zinniger over India, of Arabië als continent te spreken, dan over Europa. Bron: Wikimedia Commons

De wisselende grenzen van Europa

Fysiogeografisch gezien is Europa dus een continent dat niet bestaat. Hooguit kan je spreken over een Europees schiereiland. Alleen het supercontinent Eurazië bestaat. Maar dat niet alleen. Ook de grenzen van wat bij Europa hoort en wat bij Azië, zijn in de loop der tijden keer op keer veranderd. De enige begrenzing waar de klassieke Grieken en de Europeanen van nu het over eens zijn is dat Europa ten westen van de Bosporus ligt en Azië ten oosten ervan. Asia was de oud-Griekse naam voor Anatolië, een begrip dat uiteindelijk elk deel van Eurazië wat niet tot “Europa” werd gerekend, opslokte. De oude Grieken beschouwden de Don, een Russische rivier die in de Zwarte Zee uitkomt, als de oostgrens van Europa. De grens van Europa is dus sinds de Griekse tijd zo’n duizend kilometer naar het oosten opgeschoven.Nu rekenen de voorstanders van de toetreding van Turkije tot de EU, Anatolië ook graag tot Europa. Rusland is dan weer ‘niet-Europees’. Cyprus, hoewel flink ten oosten van de Bosporus, wordt traditioneel dan weer wel  tot Europa gerekend. Israël doet mee aan het Eurovisie Songfestival. Geografie is niet altijd even logisch.

Europa als cultureel concept
De inwoners van het Europese Schiereiland zagen (en zien) zichzelf graag als anders dan de rest van de wereld. Het verzinnen van een eigen continent is dan een logische stap. De Grieken zagen zichzelf als anders, en verheven, boven de Aziatische ‘barbaroi’, zoals de Perzen.  Dit superioriteitsgevoel, wat overigens niet uniek is in de wereld, bleef in stand en werd versterkt door religieuze verschillen. Europa was tot de kolonisatie van de Amerika’s en Australië, het enige overwegend christelijke continent. Europeanen hebben vaker uiterlijke kenmerken, zoals lichter haar en blauwe of grijze ogen, die elders in de wereld zelden tot nooit voorkomen. De stap was vervolgens klein om ook superieure intellectuele vaardigheden te veronderstellen. En hiermee een natuurlijk recht om te heersen.

Vaarwel Europa, welkom Eurazië. Bron: freeworldmaps.net
Vaarwel Europa, welkom Eurazië. Bron: freeworldmaps.net

Eurazië:  een beter concept
Het is onzinnig om aan Europa een meer speciale status toe te kennen dan aan bijvoorbeeld Zuid Oost Azië of het Indiase subcontinent. In veel opzichten vormt Zuid Oost Azië een spiegelbeeld van Europa, waarbij Japan ruwweg de rol vervult van de Britse Eilanden en China van Rusland. Omdat China in verhouding veel groter is dan welk Europees land dan ook, is de rol van China natuurlijk veel overheersender dan zelfs die van Rusland in Europa. Maar net als Europa vormt Zuid Oost Azië een cultureel samenhangend gebied.
Het is daarom beter om Europa niet te zien als continent, maar als onderdeel van het supercontinent Eurazië. Dat maakt ook de discussie over de toetreding van Rusland, en Turkije, tot de Europese Unie een stuk gemakkelijker. Beide zijn Euraziatische staten. De EU kan in principe fuseren met de Euraziatische Unie en op termijn zelfs met India en China. Kortom: denk groter. Denk Euraziatisch.