Veel mensen vragen zich af waarom de overheid op het eerste gezicht onzinnige maatregelen neemt om de covid-19 pandemie een halt toe te roepen. En tegelijkertijd, de voor de hand liggende maatregelen negeert. Niet alleen hier in Nederland, maar ook in andere Europese landen. Mogelijk moeten we het antwoord zoeken in een onderwerp waar niet veel menen bij stil staan – een enkele visionair als Elon Musk uitgezonderd.
De gevolgen van exponentiële technologie en de Wet van Moore
Het zal je als lezer niet ontgaan zijn. Computers worden steeds krachtuiger en goedkoper. De oorzaak daarvan is de “Wet van Moore”, een bepaalde wetmatigheid die de gelijknamige hardware-ontwerper uit Silicon Valley ontdekte. Elke paar jaar verdubbelt het aantal transistoren dat je op een bepaalde oppervlakte van een chip kan persen. Dit leidt tot een halvering van de kosten van rekencapaciteit. De eerste computers, zoals ENIAC, werden nog met de hand vastgesoldeerd. Nu worden er ontelbare miljarden transistoren op plakken silicium geëtst, de “wafers”. Het apparaat dat dit doet heet een “wafer stepper”. Bijna alle wafer steppers die in de wereld gemaakt worden komen uit de ASML-fabriek in Eindhoven. Op dit moment zijn de details die op een plak silicium geëtst kunnen worden 3 nanometer groot. Dat is ongeveer twintig tot dertig atomen breed.
Groei gaat nog wel even door tot computers slimmer dan mensen algemeen zijn
We bereiken de minimale grootte dus vrij snel, maar er is nog zeker ruimte voor krimp tot 1 nanometer. Dat betekent dat computers zeker tien keer zo goedkoop worden wat betreft hun rekenvermogen. Ook de software wordt steeds beter. Op een gegeven moment bereiken we dan een punt waarop alle menselijke capaciteiten worden overtroffen door kunstmatige intelligentie. Voor details kan je onze artikelen over de Singulariteit raadplegen. Dit punt is op de meeste terreinen al bereikt – zo is er nu software, waar je tegen betaling via jarvis.ai toegang tot kan krijgen, die op basis van een korte omschrijving in het Engels een griezelig realistische tekst kan produceren.
Het gevaarlijke venster
Dit betekent ook, dat er veel meer mogelijkheden zijn om gevaren te doen ontstaan. Zo was december 2021 in het nieuws dat een groep extremisten of criminelen – de politie was daar niet duidelijk over – betrapt was bij het printen van vuurwapens met een 3D-printer op maar liefst 12 locaties tegelijk. Hiermee zijn in principe wapenwetten zinloos geworden, want het is mogelijjk met behulp van bouwplannen op internet zoveel kant en klare, redelijk goed werkende vuurwapens te produceren als gewenst. Die, als je met koolstofvezels versterkte polymeren als filament gebruikt, nauwelijks onderdoen voor het gemiddelde vuurwapen.
De FCG-9, ontworpen door de onder onduidelijke omstandigheden gestorven Duits-Koerdische Jstark 1809.
Pas echt vervelend is het vooruitzicht dat virussen op maat kunnen worden gemaakt – download het genetische materiaal van een verkoudheidsvirus, rommel hier wat mee en laat het bij een gespecialiseerd bedrijf in DNA vertalen. Turkse killer drones die autonoom alles wat beweegt onder vuur nemen, beslechtten al de oorlogen in Libië, Ethiopië en Nagorno Karabach. Een terroristische club of een huurmoordenaar kan dat natuurlijk ook.
Ook kan je AI inzetten om de breinen van mensen te hacken. Het bedrijf Cambridge Analytics deed dat met Facebook, gaf kiezers net dat zetje om wel, of juist niet te gaan stemmen en bezorgden zo Donald Trump de overwinning. Boze tongen beweren dat de DNA-profielen die bedrijven als 23andme.com opslaan, worden gebruikt om een wereldwijde database van menselijk DNA aan te leggen, met behulp waarvan je gerichte killer virussen zou kunnen ontwikkelen.
Volgens theoretici als Ray Kurzweil die zich met dit vraagstuk bezig hebben gehouden, is er een venster in de geschiedenis. Een venster tussen het moment dat dit soort technieken voor de massa beschikbaar komen, en het moment dat AI zo goed is geworden dat dit soort bedreigingen snel ontdekt en uitgeschakeld kunnen worden. Het moge duidelijk zijn, in dat gevaarlijke venster leven we nu. Wil je de apocalyptische schurk uithangen, dan is nu het moment. Om de enorme vrijheid en macht die je als individueel mens of zakelijke organisatie krijgt door deze exponentiële techniek in toom te houden, moet er daarom een soort politiestaat ingevoerd worden, denken sommigen.
Waarom nu een inperking van de vrijheid?
Mogelijk verklaart dit de krampachtige en fanatieke invoer in de hele westerse wereld van allerlei zeer vrijheidsbeperkende maatregelen. Zo is de nadruk op “bedrijven groter dan honderd medewerkers” interessant. Deze bedrijven moeten in Italië hun medewerkers verplicht een coronapas aan laten vragen. In Nederland wordt ook een dergelijke dwangmaatregel uitgerold, deze keer gericht op het “in kaart brengen van het CO2-gebruik per werknemer“. Mogelijk is dit bedoeld om bedrijven in de gaten te kunnen houden, of deze bijvoorbeeld geen subversieve activiteiten ontplooien. De corona-epidemie wortd hiermee als een soort breekijzer gebruikt om zeer restrictieve wetgeving door te voeren, waar eerder dingen als terrorisme en pedonetwerken voor dit doel werden gebruikt.
Gebeurt dit met de beste bedoelingen?
Er zijn dus op zich goede objectieve argumenten om een veel strakker veiligheidsbeleid dan nu te voeren. De gevaren die ons als mensheid op dit moment bedreigen zijn existentiëler dan ooit. Wat echter niet deugt, is de niet-transparante manier waarop deze maatregelen er doorheen worden gedrukt. Dit vergroot het vertrouwen in de politiek vanzelfsprekend niet, en doet vermoeden dat er ook andere dan puur menslievende redenen meespelen. De theorieën van de “wappies” dat het streven is om door middel van vaccinaties de wereldbevolking te verkleinen, of om een werelddictatuur te vestigen, worden hier een stuk geloofwaardiger door. Blijf dus waakzaam. Wat denken jullie?
Ondanks het tegenspartelen van de inwoners van Usa en andere grootmachten, lijkt het er op dat China het machtigste land op aarde zal worden. Is de Pax Sinica een probleem, of pakt het juist goed uit?
China: van oudsher het meest geavanceerde land op aarde
De eerste sporen van aardewerk in China zijn oud en dateren van rond 20.000 jaar geleden[1]. Omstreeks de koudste periode van het Pleistoceen. Dit is het oudste aardewerk ter wereld en dateert bijna tienduizend jaar voor het begin van ons tijdperk, het Holoceen. De sporen van beschaving zijn dus erg oud in China. Het eerste aardewerk in het Midden Oosten dateert van veel later, rond de 8000 jaar geleden. Ook in de duizenden jaren daarna behoorde China altijd tot de top drie leidende beschavingen in de wereld en loopt de Chinese beschaving geregeld voorop qua technische ontwikkeling. Uitvindingen als papier, het kompas, buskruit, de boekdrukkunst, papiergeld, zelfs een aardbevingsdetector – je kan het zo gek niet bedenken of het is in China bedacht.
De Europese anomalie
Eigenlijk is pas sinds de laatste vijf eeuwen daar verandering in gekomen. Door een toevallige, gelukkige combinatie van omstandigheden ontstond in Europa de moderne industriële samenleving zoals we die nu kennen. Zo kende Europa de opkomst van de natuurwetenschap, de verzwakking van het christendom door het conflict tussen katholicisme en protestantisme waardoor de claim van het christendom op de absolute waarheid zwakker werd en een heropleving van de natuurfilosofie.
Door de meedogenloze, eindeloze oorlogen op het Europese subcontinent, ontstond er een voortdurende wedloop tussen de diverse Europese machten. Dat prikkelde de ontwikkeling van wetenschap en techniek. In twee wereldoorlogen verwoestte het Europese subcontinent zichzelf. Daarna werd de overheersende rol van Europa overgenomen door de voormalige Europese kolonie Usa, die zijn invloedssfeer uit kon breiden tot de voormalige koloniën van de Europese mogendheden. Ook de buitenlandse politiek van Usa is nogal agressief en militaristisch van aard.
Het verdeelde Europa versus de Chinese eenheid
De geografie van het Europese schiereiland maakt het erg moeilijk om hier een geheel van te maken. Zo zijn er de hoge scheidingsgebergten zoals de Alpen en de Pyreneeën, die natuurlijke barrières vormen tussen landen. Dat verklaart waarom er in Europa zoveel verschillende landen zijn. Er is in Europa een grote laagvlakte, waar Nederland deel van uitmaakt. Deze loopt van Parijs tot Wit-Rusland. In theorie was het mogelijk geweest om hier een superstaat te vestigen, wat ook door Adolf Hitler en eerdere heersers geprobeerd is, maar in de praktijk is dit altijd een versnipperd gebied geweest. Nu is de Noord-Europese Laagvlakte bijvoorbeeld opgedeeld tussen Frankrijk, Benelux, Duitsland, Polen en Wit-Rusland. De geschiedenis van China is anders verlopen.
De Oost-Chinese vlakte vormt het dichtstbevolkte aaneengesloten gebied op aarde. Bron: NASA
De geografie van de Chinese laagvlakte maakt het mogelijk om hier een enkele superstaat te vestigen. Hoewel er veel periodes zijn geweest dat China uit veel verschillende landen bestond, zoals de periode van de Strijdende Staten, is in het grootste deel van de geschiedenis van China deze laagvlakte een enkel rijk geweest.
China is aan drie kanten beschermd tegenj invallers. Alleen het noorden ligt open. Bron: worldmapwithcountries.net
Anders dan Europa, wat makkelijk vanaf het oosten en het zuiden is binnen te vallen, is China redelijk goed beschermd tegen invallers. In het westen ligt er de Gobiwoestijn, de Tibetaanse hoogvlakte, in het oosten en zuiden zee, gebergten zoals de Himalaya en enkele zwakke staten, zoals Korea, Vietnam en Birma. Het zwakke punt van China is de onbeschermde noordkant. De enige twee keren dat China door invallers veroverd is (Mongolen en Mantsjoes), gebeurde dit vanuit het noorden.
Voor een kort overzicht van de Chinese geschiedenis, geografisch gezien, deze animatie.
History of China in 8 Minutes: Territorial Changes of Every Dynasty
Het Europese versus het Chinese model van hegemonie
Binnen Europa zijn er grote geografische barrières, waardoor er duidelijk onderscheiden regio’s ontstonden. Spanjaarden voelen zich geen Fransen of Duitsers. Hun geschiedenis is heel anders. In China is dat anders. Gedurende het grootste deel van de Chinese geschiedenis maakte het Chinese kerngebied deel uit van een en hetzelfde rijk. Deze gecentraliseerde rijken voerden één standaardtaal in, het Mandarijn (ambtelijk Chinees). Wilde je promotie maken in deze rijken, dan moest je hels moeilijke examens in het Mandarijn (ambtelijk standaard-Chinees) afleggen. Examens zijn ook een Chinese uitvinding, overigens. Dus dat is nog een goede reden om China te haten.
Aan de andere kant, ook al was je de zoon van een eenvoudige boer, haalde je dat examen, dan was je kostje als machtige ambtenaar (mandarijn) gekocht. Dit meritocratische selectiesysteem zorgde er voor dat alleen de slimsten mandarijn konden worden, en dat de Chinese cultuur zich verspreidde onder de lokale elite. Kabinetten als Rutte-3 en Rutte-4, waarin aan niet al te slimme amateurs hoge posten toe worden bedeeld, of de recente episodes in Usa, zouden in keizerlijk of communistisch China onmogelijk zijn geweest.
Er is bijna nooit een discussie over geweest, wat de machtigste staat in Oost-Azië is. Is de Oost-Chinese vlakte verenigd in één rijk, dan is dit dichtbevolkte gebied zo machtig dat het alle andere gebieden in de regio totaal overheerst. Vandaar dat er een tribuutsysteem ontstond. De omliggende staten erkenden de overheersende positie van het Chinese keizerrijk en betaalden een schatting, in ruil voor vrede. Daardoor bleven, anders dan in Europa, de oorlogen beperkt in omvang. Vandaar dat Chinezen van oudsher minder met soldaten op hebben dan met bureaucraten, boeren en handwerkslieden.
De komende Pax Sinica
Op dit moment is China er al bijna in geslaagd om het centrale knooppunt in de wereldhandel te worden. Door de Belt and Road strategie ontstaan handelscorridors door heel Eurazië en Afrika. Op dit moment is China al de grootste handelspartner van de meeste landen. Dit effect zal vermoedelijk toenemen. Waarschijnlijk zal China de eenvoudigste productie uitbesteden aan gefragmenteerde landen die geen bedreiging vormen, zoals die in Afrika. Het is voor China niet nodig om buurlanden met grof geweld binnen te vallen. Immers, de enorme economische massa van de Noord-Chinese vlakte maakt het land met kop en schouder de overheersende mogendheid in de regio. Usa probeert op dit moment krampachtig de overhand te houden door het smeden van allerlei coalities, maar geopolitiek gezien zit het land behoorlijk in de problemen. China werkt innig samen met Rusland, de noorderbuur, waardoor China een sterke rugdekking heeft.
President Xi Jinping wil er alles aan doen, om de herinneringen aan de “Eeuw van Vernedering” uit te wissen. Oplettende westerlingen, zoals deze cartoonist, zagen dit een eeuw geleden al aankomen.
De buurstaten Korea en Vietnam zijn te zwak om China tegen te kunnen houden; Korea en Vietnam zijn historisch gezien vazalstaten van China. Japan dekt de zeeroutes af, en kan de regio ontregelen, maar het blijft een eilandstaat waarvan alleen een klein deel dichtbevolkt is. Omdat China de Tibetaanse hoogvlakte beheerst, heeft het land een wurggreep op India. De twee grootste rivieren van India, de Ganges en Yamuna (Brahmaputra) ontspringen in Tibet.
Kortom: slaagt China er in om de eenheid in het land te bewaren, bijvoorbeeld door zeer goede infrastructuur, dan wordt het opnieuw de machtigste staat van Eurazië. Dit, zolang het land samenwerkt met Rusland. De transportcorridors door Rusland, die de Amerikaanse vloot ontwijken, zijn essentieel in de Belt and Road strategie.
Hoe zal de Pax Sinica er uit zien?
Mandarijn Chinees is nu al de meest gesproken taal ter wereld, maar omdat bijna alle sprekers van deze taal in China wonen, heb je er buiten China weinig aan. Dat zal gaan veranderen. Op dit moment voert China al een beleid om het gebruik van Chinees aan te moedigen in plaats van Engels. Zo zijn Singaporezen die voor Chinese bedrijven werken, nu verplicht om Mandarijn te gebruiken in plaats van Engels. Dit is ook het geval voor werknemers die voor Chinese bedrijven willen werken.
Mandarijnen en de Chinese waarheid
Het Chinese model zal leidend worden. Dat betekent een machtig meritocratisch ambtenarenapparaat en een inperking van de individuele vrijheid, en die van zakenlieden. Die overheersende rol geldt ook voor de Chinese versie van de waarheid en de geschiedenis. Zo wilde Australië een onafhankelijk onderzoek naar de herkomst van het covid-19 virus. Sommige onderzoekers vermoeden dat dit afkomstig is van gain-of-function onderzoek uit het viruslab in Wuhan. In Wuhan vond namelijk de eerste uitbraak van covid-19 plaats. Dit kwam Australië op een Chinese boycot van steenkool en wijn te staan.
Taiwan
Vermoedelijk zal ook Japan worden gedwongen verantwoordelijkheid te nemen voor de verkrachting van Nanking en andere Japanse oorlogsmisdaden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat zal ook voor de Britten gelden, die een niet al te frisse rol speelden tijdens de Opiumoorlogen. Hierin dwongen ze het toenmalige Qing-rijk om de import van opium toe te staan. Een grote wens van president Xi Jinping is verder de annexatie van Taiwan. Als Taiwan in handen valt van China, bestaat de Republiek China niet meer en is dus de Chinese Volksrepubliek de enige legitieme vertegenwoordiger van China. Dit zou de ultieme bekroning van de opkomst van China betekenen.
Nu is de jure Taiwan de voortzetting van de Republiek China. Taiwan produceert tweederde van alle microchips en halfgeleiders in de wereld. Valt Taiwan in handen van China, dan betekent dit dat China een ijzeren greep krijgt op de wereldproductie. Want in bijna alle ingewikkelder apparaten zitten microchips.
Economische overheersing in plaats van militaire interventies
Anders dan de Amerikanen die voortdurend aan het oorlogvoeren waren, zal China eerder kiezen voor geweldloze methoden om een imperium op te bouwen en te beheersen. De komende Chinese heerschappij zal dus een stuk minder bloedig zijn dan de Amerikaanse was. Aan de oorlogen in het Midden Oosten en Afrika zal bijvoorbeeld een einde komen. Die zijn in Chinese ogen inefficiënt, onvoorspelbaar en onnodig wreed. Dus de vraag is of we het per definitie erg moeten vinden dat China een overheersende rol krijgt.
Het nachtmerriescenario is uiteraard een Orwelliaanse politiestaat, maar China heeft daar bepaald niet het monopolie op. In de VS is er een nauwe samenwerking tussen de techbedrijven en de Amerikaanse overheid.
Uitdagingen: demografie
Of dit scenario inderdaad zo gaat uitpakken is waarschijnlijk, maar niet helemaal zeker. Veel hangt er vanaf of Rusland China blijft steunen. Gaat Rusland China als bedreiging zien, dan verandert dit. Ook zal China moeten kiezen voor een minder confrontationele strategie dan de inmiddels berichte “wolf warrior diplomacy” van Xi Jinping. Een enorm probleem voor China is het lage aantal geboorten. Achteraf gezien is China veel te lang doorgegaan met het één-kindbeleid, tot 2015. Zelfs nu alle remmen los zijn, is het te laat. Kinderen zijn erg duur en de meeste Chinezen zijn niet in staat om voor veel kinderen te zorgen. En niet bereid om meer kinderen te krijgen. Dit zou namelijk een enorme achteruitgang in levensstandaard betekenen. Ook zijn huizen in een groot deel van China onbetaalbaar. Vergelijkbare problemen als die in Nederland dus.
Anders dan het Nederlandse regime ziet de CCP geen oplossing in immigratie van bijvoorbeeld Pakistanen. Dit zou namelijk leiden tot binnenlandse onrust – de ervaringen in West Europa zijn wat dat betreft leerzaam geweest voor de CCP. Hoe China dit probleem op gaat lossen is nog niet bekend, maar de CCP-partijtop is hiermee bezig.
Na een jaar dat de meesten van ons het liefst snel achter zich willen laten, komt er nu een nieuw jaar. De geopolitieke spanningen lopen op. Maar toch zijn er ook veel goede dingen gebeurd.
Veel mensen geloven dat je rijk wordt door problemen op te lossen. Dat klopt, maar dan moeten die problemen er wel eerst zijn. Aan gelukkige mensen kan je namelijk niets verdienen. Daarom, in de naam van Volk, Vaderland en het Bruto Nationale Product een stoomcursus problemen maken voor beginners.
Geluk bedreigt economie
Iedereen wil graag gelukkig zijn. Tevreden zijn met wat je hebt en – vooral – dankbaar zijn, is daar onmisbaar voor. We mopperen in Nederland wel veel, maar hebben veel redenen om gelukkig te zijn. Onze levensverwachting is bijna de hoogste ter wereld, we hebben alles wat ons hartje begeert. Onze problemen zijn vergeleken die in bijvoorbeeld Moldavië, Burkina Faso of Somalië zelfs muizenissen. Dat is slecht nieuws voor de economie. Immers, gelukkige mensen kopen niets. Ook werken ze minder hard. En dat willen we natuurlijk niet. Het creëren van problemen is dan ook absoluut vereist voor werkgelegenheid. Daarom hier wat tips om het probleem van de gelukkige mensen op te lossen.
Kweek minderwaardigheidsgevoelens
Gelukkige mensen zijn een absolute ramp voor de economie. Wat doen we aan deze bedreiging voor de staatsveiligheid?
Creëer een rolmodel dat onbereikbaar is voor de gemiddelde man of vrouw. Maak mannen wijs dat ze alleen met het nieuwste model benzineslurper een kans maken bij de meiden. Tot hun buurman een nog protseriger bak heeft natuurlijk. Zuinige auto’s zijn voor losers. Ook vrouwen moeten er uiteraard aan geloven. Verander de mode voortdurend. Maak vrouwen wijs dat ze er als een Somalische vluchtelinge uit moeten zien. Photoshop is your friend. Negeer het feit dat de gemiddelde man op mollige vrouwen valt en de gemiddelde vrouw ook mollig is. Praat vrouwen een voortdurend minderwaardigheidscomplex wegens hun uiterlijk aan.
Maak mensen jaloers
Mensen zijn wat ze consumeren, niet wat ze denken, want denken levert niets op. Geef ze dus niet de kans hun eigen identiteit op te bouwen. Geef mensen het gevoel dat ze hun buurman of collega op het werk moeten overtreffen. Heeft hun collega een plasma-tv, laat ze daar dan overheen gaan met een monster van minimaal anderhalve meter diagonaal. Zo steken ze iedereen in hun kennissenkring de ogen uit, zodat ze zich het schompes gaan werken om een nog verpletterender statussymbool het huis in te kunnen slepen. Als ze met een burnout rondlopen, geen punt. Nog meer problemen. Nog meer werkgelegenheid, voor apothekers, artsen, gezondheidskundig inspecteurs. En uitzendbureaus om voor invalkrachten te zorgen natuurlijk.
Stimuleer eenzaamheid
Een ander probleem is dat mensen graag op een kluitje op elkaar wonen. Ze delen zo met hun vieren een wasmachine, koelkast en magnetron. Ook voelen ze zich zo niet eenzaam genoeg. Dit is uiteraard absoluut dodelijk voor de economie. Het is veel beter om ieder alleen te laten wonen. Goed voor de woningmarkt en de werkgelegenheid in de bouwsector, want zo moeten er vier huizen komen waar er eerst maar een was. Zo kunnen ze zich omringen met massa-geproduceerde prullaria en gaan ze hun verdriet verdrinken in een café. Straf samenwonen dus af. Laat ambtenaren tandenborstels tellen en het watergebruik controleren om te voorkomen dat asocialen toch stiekem samen gaan wonen.
Zorg voor een compleet op hol geslagen ambtenarenapparaat
Geen moderne markteconomie zonder een neurotisch ambtenarencorps dat op commando van de politieke wind van hot naar her rent. Althans, doet alsof. Laat ze voortdurend nieuwe regels bedenken om zo het bedrijfsleven aan het werk te houden. Heb je vanwege politieke overtuigingen grote bezwaren tegen ambtenaren, leer dan van onze neurotische trigger-happy vrienden aan de overzijde van de grote plas. Zij krijgen hetzelfde voor elkaar met een compleet op hol geslagen juridisch apparaat. Een dode muis in je hamburger? Dan kan je de rest van je leven vakantie voeren op de Bahama’s. Bedrijven als Microsoft en Apple geven meer uit aan hun juristen dan aan softwareontwikkelaars. En het goede nieuws: deze juridische oorlogen komen naar ons toe. We gaan hier genieten van het beste van twee werelden. Lang leve de globalisering!
Hypotheekrenteaftrek heet een ondersteuning te zijn voor werkende armen. Het netto effect van hypotheekrenteaftrek is een subsidie aan banken en huizenbouwers. De woonlasten blijven gelijk, want huizenkopers bieden tegen elkaar op. Is er niet een slimmer systeem te bedenken?
Het beoogde doel van hypotheekrenteaftrek
Bron: piqsels.com
Huizen zijn duur. Dat is ook logisch: een huis is een enorm object, groot genoeg om een familie in te huisvesten. In het grootste deel van de wereld kost het vier tot vijf bruto jaarinkomens om een gemiddeld huis te kopen. In enkele landen, zoals Nederland, zijn de huizenprijzen nog veel hoger. De reden is dat huizenkopers tegen elkaar opbieden en nu steeds meer vrouwen werken, betekent dat dat het beschikbare budget bijna verdubbelt. De werkgelegenheid concentreert zich in de Randstad. In gewilde gebieden, zoals de Randstad, leidt dat tot torenhoge huizenprijzen, terwijl op het leeglopende platteland in randprovincies de huizenprijzen juist sterk dalen. Hypotheekrenteaftrek moest huizen betaalbaarder maken voor de middeninkomens. Het idee was dat jonge gezinnen en andere groepen die krap bij kas zitten, door de belastingteruggaaf toch een forse uitgave als een eigen huis kunnen bekostigen.
Effecten zijn tegenovergesteld en rampzalig
In de praktijk is de maatregel vooral gunstig voor de hoogste inkomens (die de meeste belasting betalen). Zij kunnen het meeste aftrekken. Ook betekent een hogere koopkracht bij een gelijkblijvend aanbod dat de prijzen stijgen. De strenge ruimtelijke-ordening bepalingen in Nederland belemmeren dat gebieden als het Groene Hart benut worden voor huizenbouw, waardoor het aanbod gelijk blijft. Het gevolg is dat steeds meer huizenbezitters zich tot de nek in de schulden steken om toch een huis te kunnen kopen en dat de onroerend-goed prijzen 20-30% hoger liggen dan normaal. Ook wordt de verwerpelijke gewoonte van het maken van schulden beloond. De overheid creëert een gouden kooi waarin huizen bezitters zich opsluiten. Dit heeft bij huizenbezitters zonder een nationale hypotheekgarantie tot grote persoonlijke drama’s geleid. En ja, wij hebben ook een paar jaar hypotheekrenteaftrek gehad. We wisten niet hoe snel we van dit cadeautje aan de banken konden afkomen.
Vervang de hypotheekrenteaftrek door kinderaftrek
Vooral werkende ouders kunnen nu nauwelijks rondkomen. Werkende armen is een gevleugelde uitdrukking geworden: werkende mensen met een minimumloon zijn slechter af dan een uitkeringstrekker die de gulle sociale voorzieningen maximaal benut. Mensen zijn verstandig genoeg om hun eigen problemen op te lossen. Dat hoeft de overheid niet voor ze te doen. In het geval van woonlasten en hypotheekrenteaftrek, zorgt de hypotheekrenteaftrek voor een onzinnige besteding van geld aan woningen in plaats van andere dingen. Het is zinniger ouders met kinderen een vaste kinderaftrek geven voor de eerste twee kinderen. Op die manier stimuleer je dat werkende ouders kinderen krijgen (wat helpt tegen de vergrijzing) en dat deze zwaarbelaste groep een stevige steun in de rug krijgt.
Benut leegstaande kantoren als woningen
Er is een grote leegstand aan kantoren in de Randstad. Een deel hiervan kan tot woning worden omgebouwd. Dat vermindert het woon-werk verkeer aanzienlijk. Hierdoor geven werkenden minder uit aan woon-werk verkeer en hebben werkende ouders meer vrije tijd. Er moet minder krampachtig dan nu worden omgesprongen met bestemmingsplannen, zolang dat geen grote hinder oplevert voor bestaande bedrijven. Zo kan je de veel te strenge regels tegen lawaai- en stankoverlast versoepelen in de gebieden waar kantoorpanden tot woonruimte worden omgebouwd.
Stel, er wordt een nieuwe exoplaneet ontdekt door een door PepsiCo gefinancierde ruimtelescoop. Of een door Philips gesponsorde bioloog ontdekte een nieuwe tarantulasoort: Tarantula philipsii. Of een gesponsorde fysicus ontwikkelt een nieuw superzwaar element, cisconium. Is sponsoring van wetenschappelijk onderzoek door megabedrijven dé kans om de steeds kleiner wordende budgetten van overheden te vervangen?
Ideeën belangrijker dan fysieke producten
Fabrikanten als sportschoenenreus Nike geven vele malen meer uit aan marketing dan aan de feitelijke productie van de schoen. Gezien de enorme marketingbudgetten die er door fabrikanten tegenaan worden gegooid om hun producten op de markt te zetten, ligt hier een enorme kans. Zullen zaken als wetenschap en cultuur in de toekomst gefinancierd kunnen worden met marketinggelden? Op zich is het idee niet zo gek. De bedragen die bedrijven uitgeven aan marketing en reclame zijn enorm. Zo geeft Nike per jaar gemiddeld zo’n 2 miljard dollar uit aan marketing in diverse vormen. [1] Bij zaken als frisdranken of andere fast-moving consumer goods is het effect van marketing ook enorm. Er is, anders dan fabrikanten je willen doen geloven, maar weinig verschil tussen dranken als Coca Cola en merkloze cola. Of tussen Spa Rood en water uit de kraan. Deze artikelen moeten het dus van hun image hebben, de perceptie in het brein van de consument.
Wetenschap als brand building en sociale activiteit
Wetenschap is de meest effectieve methode die we kennen om de waarheid te benaderen. Door de grote effectiviteit van wetenschap heeft wetenschap en hebben de wetenschapsbeoefenaars een bijna mythische status verkregen. Om deze reden doen marketeers graag een beroep op ‘wetenschappelijke’ onderbouwing van hun beweringen over het product dat ze verkopen. Toch kan het ook anders. Bekend zijn bijvoorbeeld de door documentairezenders als Discovery Channel of NGC gesponsorde expedities naar bijvoorbeeld het wrak van de Titanic. Hier wordt wetenschap bedreven terwijl het de zenders veel free publicity verschaft. Bedrijven zouden dit ook kunnen doen door bijvoorbeeld onderzoek te sponsoren naar biodiversiteit in tropische regenwouden. Of wellicht door het ontwikkelen van een manier om arme mensen op een goedkope en effectieve manier aan schoon water te helpen.
Zullen diersoorten straks naar grote bedrijven genoemd worden? Het zou een oplossing kunnen zijn voor de bezuinigingen op taxonomisch onderzoek.
Nieuw ontdekte soorten als reclamemedium
Er kruipen letterlijk nog miljoenen niet-ontdekte insektensoorten rond. Ook arachniden, weekdieren en andere groepen met zeer kleine dieren kennen nog vele duizenden tot miljoenen potentieel te ontdekken soorten. Nu ruimtetelescopen steeds beter worden, worden er ook steeds meer kleine asteroïden ontdekt. Hier zit voor een bedrijf natuurlijk ook een nadeel aan. Stel dat de pasontdekte asteroïde 131313 Centraalbeheer een snoekduik richting aarde neemt, dan zal de marketingafdeling toch echt even Apeldoorn moeten bellen. Ook de trotse naamgever van de sprinkhaan Schistocerca macdonaldsii zal minder blij zijn als het lieve beestje zijn kaken blijkt te zetten in gewassen. Dus wie weet zal sponsoring door bedrijven dan toch beperkt blijven tot TNO-onderzoeken of productontwikkeling…
Recentelijk verscheen het boek “Waardenloos”, vert. van “Banking on Ethics”, van de voorzitter van de raad van toezicht van de Autoriteit Financiële Markten George Moller. Hierin toont hij aan dat de bankencrisis een gevolg is van het ‘verdampen’ van het ethisch besef bij de bankiers. “De bankwereld is verworden tot een sector waar je alles mag doen [bijv. het verkopen van misleidende woekerpolissen] zolang er geen regel is die dat verbiedt [zodat je er op gepakt kunt worden].” Het is veelzeggend dat de noodkreet nu ook opstijgt uit de bankwereld zelf. Maar die begon al op te klinken in de jaren ’80, en de nihilistische mentaliteit in de financiële wereld was in Amerika al een decennium eerder opgekomen. Waar stoelde de sociale controle op het zich houden aan normen en waarden voor die neergang dan op? Op ‘christelijke’ waarden. Op het tot dan toe weliswaar al kwijnende maar nog steeds doorwerkende christendom. Ik ga hier drie punten aan de orde stellen. 1. Waarom zijn normen en waarden afhankelijk van een Groot Verhaal (zoals bijvoorbeeld het christendom) ? 2. Waardoor verdampte dat grote Verhaal hier in de westerse wereld? 3. Hoe kunnen we het gat onder onze normen en waarden weer opvullen?
Ad 1. Waarom moeten onze normen en waarden berusten op een Groot Verhaal? Nog al wiedes. Wanneer je je afvraagt of je iets wél dan wel niét zult doen, moet het ‘stemmetje’ in je binnenste wel argumenten hebben voor een antwoord. Het christelijke antwoord was toen: omdat God wil dat je braaf bent en lief voor je medemensen, dus niet egoïstisch. [Voor een humanosofisch beter onderbouwd antwoord moet je het woordje ‘humanosofie’ maar googelen.] Ad 2. Waardoor is God ‘verdampt’ in de westerse wereld? Dat komt door de vrije markt-economie. Die was al eind 19e eeuw in opkomst, en toen al riep Nietzsche dat God dood was. Maar het christendom raakte pas echt uitgewerkt toen in de zestiger jaren de vrije markt haar grote doorbraak beleefde met het massamedium televisie. Het heeft te maken met ons zelfbeeld. Dat hadden de kerken tot dan toe voor de grote massa mogen bepalen: het beeld van de tot niets goeds in staat zijnde, van Gods genade afhankelijke zondaar. Vanaf de zestiger jaren echter kregen de mensen dag in dag uit een veel leuker mensbeeld ter identificatie aangeboden: dat van de vrije en blije, a-godsdienstie en a-politieke, vrouw- en kindvriendelijke, hedonistische consument. Dag aan dag, in ieders vrije tijd, in reclames en shows, met levensecht bewegende beelden en omlijst met verleidelijke muziekjes. Een veel leuker mensbeeld om je mee te identificeren. De zondaar verdween door de achterdeur en de kerken begonnen leeg te lopen. Wat bracht de vrije markt er aan Groot Verhaal voor in de plaats? NIX. De jongeren die in de nieuwe situatie opgroeiden, werden de ‘generatie NIX’. Natuurlijk: de vrije markt is niet ‘iemand’, het is slechts een economische situatie. We zullen het zelf moeten zien te maken, een nieuw Groot Verhaal. Ad 3. Maar hoe moet dat? het grondeloze gat opvullen dat het verdampte Godgeloof achterlaat en waar onze normen en waarden boven hangen te ‘watertrappelen’, tot boe noch ba in staat? De gewone mensen hebben noch de opleiding noch de tijd om dat zelf te verzinnen. Het is filosofenwerk. Waarom doen de filosofen dat niet? Waarom roepen ze hooguit dat we blij moeten zijn dat we van dat oude Grote Verhaal verlost zijn (daar hebben ze gelijk in), en dat nu ieder zijn eigen kleine verhaal mag maken? In dat laatste hebben duidelijk ongelijk: de bankiers laten zien waarom. Dat komt omdat onze filosofen geen idee hebben hoe mensen in elkaar zitten van nature. Ze hebben alleen de ideeën van dode filosofen meegekregen in hun opleiding, en die hadden nog geen echte wetenschappen om hun ideeën mee te onderbouwen. Vandaag zijn die er wél, en dus zou de opleiding van de filosofen daar uit moeten putten. Maar de academische filosofie moet zich nog steeds opnieuw uitvinden. Vroeger was dat namelijk het terrein van de kerken, om uit te maken hoe mensen in elkaar zitten, daar hadden de filosofen af te blijven. Wat een toestand! Omdat een humanosoof wél gebruik maakt van de menswetenschappen en een coherent verhaal heeft over hoe mensen van apen tot mensen geworden zijn, kan die dat verhaal wél vertellen. Maar hoe wordt dat dan het nieuwe Grote Verhaal dat het oude monotheïstische kan uitdagen en het nieuwe IETS kan worden om het NIX te vervangen? Dat kan alleen als het een wereldwijd menswetenschappelijk project wordt, aangezwengeld door een zo hoog mogelijke instantie. Liefst door de Verenigde Naties – maar dat lukt sowieso nooit, om die daar allemaal achter te krijgen. Door Europa dan? Dat is misschien wél haalbaar.
Het verhaal van hoe mensen tot mensen geworden zijn, dus hoe ze van nature in elkaar zitten, begint zo’n vier miljoen jaar geleden en dat krijg je natuurlijk nooit in een ‘visionair’-post geperst. Als je er even voor wilt gaan zitten, zou je bijv. ook het woordje ’taligheidshypothese’ kunnen googelen. Maar dat het hoog tijd is dat de de ‘ideologische leegte’ gaan opvullen, zal iedereen wel duidelijk zijn.
Deze Canadese documentaire gaat dieper in op de hedendaagse corporatie, ze brengen problematiek aan het licht maar laten ook verschillende CEO`s van grote bedrijven zoals o.a. Shell aan het woord om die kant te belichten. Ook laten ze zien hoe de verhoudingen van corporaties zijn ten opzichte van de mainstream media en de politiek. En tot slot laten ze zien dat er wel degelijk wat gedaan kan worden om de macht van corporaties in te binden. Een echte aanrader.
THE CORPORATION is a Canadian documentary film written by Joel Bakan, and directed by Mark Achbar and Jennifer Abbott. The documentary examines the modern-day corporation, considering its legal status as a class of person and evaluating its behavior towards society and the world at large as a psychiatrist might evaluate an ordinary person. This is explored through specific examples. Bakan wrote the book, The Corporation: The Pathological Pursuit of Profit and Power, during the filming of the documentary.
Helaas moeten de documentairemakers, en wij ook, constateren dat nu, tien jaar later, grote bedrijven nog steeds even walgelijk bezig zijn. Alleen, deze keer, met een groen en sociaal sausje er over heen. Zolang het niet teveel kost uiteraard.
Vandaar de vervolgdocumentaire “The New Corporation”, waarin de mooie inclusieve en duurzame praatjes van deze multinationals worden ontmaskerd voor wat ze zijn: goedkope marketingtrucjes, een dekmantel voor het nog steeds even psychopate pure winstbejag.
Vanzelfsprekend worden advertenties voor deze baanbrekende documentaire geweerd in media die in handen zijn van megabedrijven. Zolang ons het werk door de oprukkende dictatuur niet onmogelijk wordt gemaakt, doen wij daar niet aan mee.
Na het succes met triviantkampioen Watson, werkt IBM nu aan computers die net als een menselijke verkoper klanten kunnen bellen.
Verkopers aan de telefoon. Voor de meesten van ons een vaak terugkerend, irritant verschijnsel. Geen wonder dat het Bel Mij Niet-register razend populair is. Bedrijven huren callcenters in met laagbetaalde en dito opgeleide werkenden, die vaak een script moeten volgen om klanten dingen van vaak twijfelachtig nut te verkopen.
IBM's Watson Supercomputer Destroys Humans in Jeopardy | Engadget
Supercomputer verkoopt zichzelf
Op dit moment ontwikkelt IBM de supercomputer Watson door als medisch expertsysteem, maar de volgende applicatie wordt een grotere groeimarkt: telefonische verkoop. Van verkopers wordt veel productkennis gevraagd. Menselijke verkopers hebben van een product, zeker als het om een enorm assortiment of zeer ingewikkelde producten gaat, niet alle informatie in hun hoofd. Een verkoper die er blijk van geeft een product niet te kennen, raakt de klant kwijt. Als een rekengorilla als IBM Watson verkopers zou kunnen ondersteunen, zou dit zich vertalen in veel meer effectieve verkopen. Watson is nu als eerste aan het werk gezet bij IBM zelf. Immers, het bedrijf verkoopt zeer ingewikkelde apparatuur waaronder… Watson zelf. Een computer die zichzelf verkoopt dus.
Watson als ultrakrachtige zoekmachine die mensentaal begrijpt
IBM Watson is in feite een krachtige zoekmachine die draait op de IBM-software DeepQA. Deze kan worden gebruikt om vragen te beantwoorden. Prop er een volle harde schijf van een terabyte aan technische documentatie in – dat kan algemene informatie voor een kennisquiz zijn, symptomen voor een medische diagnose of technische productdocumentatie – en DeepQA genereert er betekenisvolle informatie van, met andere woorden: interpreteert de kennis. Zoekmachines als Google zijn al zeer goed in zoeken, maar DeepQA kan daarnaast ook zeer goed de dubbelzinnige menselijke taal begrijpen. Dat bleek wel door zijn klinkende overwinning op menselijke tegenstanders in de kennis-spelshow Jeopardy.
Supercomputer vervangt compleet salesteam
Watson in actie tijdens Jeopardy! – Wikimedia Commons
IBM zegt dat Watson in de huidige uitvoering alleen als technische ondersteuning voor verkopers dient, maar de verleiding voor bedrijven zal vermoedelijk erg groot zijn om hun verkoopteam de laan uit te sturen en Watson de honneurs waar te laten nemen. Als je eenmaal DeepQA hebt gevuld met data, zal het programma onvermoeibaar dag en nacht vragen beantwoorden. Een computer heeft als voordeel dat deze voor een mens niet bedreigend over komt en geen psychologische trucjes uit zal halen om je over te halen iets te kopen wat je helemaal niet wilt. Althans: nog niet. Ook voor e-commerce is Watson interessant. Veel sites bieden een menselijke chatbot aan. Die kan vervangen worden door Watson. Idem door communicatie via Twitter en SMS. Klanten sturen hun vraag en Watson geeft antwoord.
Watson nog extreem duur
Helaas – of gelukkig – is DeepQA en de hardware waarop dit systeem draait in 2011, extreem zwaar en dus duur, zowel om te kopen als om te onderhouden. Watson bestaat uit tien server racks gevuld met in totaal negentig Power 750 servers, samen uitgerust met 2880 processoren en 15 terabytes RAM. 15 terabytes is volgens sommige schattingen de geheugeninhoud van onze hersenen. IBM geeft geen prijsopgave van de totale kosten van Watson, maar als je bedenkt dat een enkele server rond de 350 000 dollar kost, zal de totale kostprijs van een Watson in je schuur rond de 32 miljoen dollar bedragen. Tel daarbij nog het enorme stroomverbruik – een uurtje Watson aan het werk zetten kost je meer dan zestig kilowattuur, zo’n twaalf euro – plus het nodige technische onderhoud, en het is duidelijk dat alleen een groot bedrijf als IBM dit zich kan veroorloven. Althans: anno 2011. Anno 2021 zijn veel van deze diensten al via de cloud te huur. Ontwikkelt de hardware zich even snel als in de voorliggende periode, dan zitten we nog steeds op schema.
Mens overtroffen
De wet van Moore is echter nog lang niet uitgewerkt. Elke anderhalf tot twee jaar verdubbelt de computercapaciteit. Als je bedenkt dat de Cray Y-MP-supercomputer van einde jaren negentig van de vorige eeuw geleden, ook al zo’n elektriciteit-slurpend peperduur monster, minder kon dan een mobieltje nu, is de uitkomst duidelijk. Over tien jaar (en waarschijnlijk eerder, want er zijn vergevorderde plannen voor honderd keer snellere en zuiniger chips) lopen we met deze dingen op zak die slimmer zijn dan de meesten van ons. Laat de implicaties daarvan goed tot u doordringen, waarde lezer.
Stel je voor, een wenteltrap met grote tuinen voor iedere flatbewoner. Met dit gedurfde en innovatieve concept van het Barcelonese architectenbureau Nabito is er genoeg groen voor iedereen, zelfs in hartje stad.
Zelfs in hartje stad biedt de Stairscraper een ruime eigen tuin.
De Stairscraper, bedacht door het Barcelonese Nabito Arquitectura, lijkt nog het meeste op een ouderwetse spiraaltrap. Elk appartement heeft de vorm van een wig. Het dak van het appartement er onder vormt de tuin van het appartement.
Uitzicht op de tuin. Hopelijk wordt er wel een stevig hek geplaatst…
Er kunnen lang niet zoveel mensen wonen als in een doorsnee wolkenkrabber, maar daartegenover staat een adembenemend uitzicht en een grote tuin.
De Stairscraper was de winnaar van een ontwerpwedstrijd, uitgeschreven door het Arabische emiraat Abu Dhabi. Abu Dhabi, het grootste emiraat van de Verenigde Arabische Emiraten, is gezegend met enorme olievoorraden en dito banktegoeden. De kans is dus vrij groot dat dit ontwerp er de komende jaren gaat komen.
