Zijn deze Japanse koepels DE oplossing voor huisvesting in aardbevingsgebieden?

Hypotheekrenteaftrek vervangen door kinderaftrek

Hypotheekrenteaftrek heet een ondersteuning te zijn voor werkende armen. Het netto effect van hypotheekrenteaftrek is een subsidie aan banken en huizenbouwers. De woonlasten blijven gelijk, want huizenkopers bieden tegen elkaar op. Is er niet een slimmer systeem te bedenken?

Het beoogde doel van hypotheekrenteaftrek

hypotheekrenteaftrek
Bron: piqsels.com

Huizen zijn duur. Dat is ook logisch: een huis is een enorm object, groot genoeg om een familie in te huisvesten. In het grootste deel van de wereld kost het vier tot vijf bruto jaarinkomens om een gemiddeld huis te kopen. In enkele landen, zoals Nederland, zijn de huizenprijzen nog veel hoger. De reden is dat huizenkopers tegen elkaar opbieden en nu steeds meer vrouwen werken, betekent dat dat het beschikbare budget bijna verdubbelt. De werkgelegenheid concentreert zich in de Randstad. In gewilde gebieden, zoals de Randstad, leidt dat tot torenhoge huizenprijzen, terwijl op het leeglopende platteland in randprovincies de huizenprijzen juist sterk dalen. Hypotheekrenteaftrek moest huizen betaalbaarder maken voor de middeninkomens. Het idee was dat jonge gezinnen en andere groepen die krap bij kas zitten, door de belastingteruggaaf toch een forse uitgave als een eigen huis kunnen bekostigen.

Effecten zijn tegenovergesteld en rampzalig

In de praktijk is de maatregel vooral gunstig voor de hoogste inkomens (die de meeste belasting betalen). Zij kunnen het meeste aftrekken. Ook betekent een hogere koopkracht bij een gelijkblijvend aanbod dat de prijzen stijgen. De strenge ruimtelijke-ordening bepalingen in Nederland belemmeren dat gebieden als het Groene Hart benut worden voor huizenbouw, waardoor het aanbod gelijk blijft. Het gevolg is dat steeds meer huizenbezitters zich tot de nek in de schulden steken om toch een huis te kunnen kopen en dat de onroerend-goed prijzen 20-30% hoger liggen dan normaal. Ook wordt de verwerpelijke gewoonte van het maken van schulden beloond. De overheid creëert een gouden kooi waarin huizen bezitters zich opsluiten. Dit heeft bij huizenbezitters zonder een nationale hypotheekgarantie tot grote persoonlijke drama’s geleid. En ja, wij hebben ook een paar jaar hypotheekrenteaftrek gehad. We wisten niet hoe snel we van dit cadeautje aan de banken konden afkomen.

Vervang de hypotheekrenteaftrek door kinderaftrek

Vooral werkende ouders kunnen nu nauwelijks rondkomen. Werkende armen is een gevleugelde uitdrukking geworden: werkende mensen met een minimumloon zijn slechter af dan een uitkeringstrekker die de gulle sociale voorzieningen maximaal benut. Mensen zijn verstandig genoeg om hun eigen problemen op te lossen. Dat hoeft de overheid niet voor ze te doen. In het geval van woonlasten en hypotheekrenteaftrek, zorgt de hypotheekrenteaftrek voor een onzinnige besteding van geld aan woningen in plaats van andere dingen. Het is zinniger ouders met kinderen een vaste kinderaftrek geven voor de eerste twee kinderen. Op die manier stimuleer je dat werkende ouders kinderen krijgen (wat helpt tegen de vergrijzing) en dat deze zwaarbelaste groep een stevige steun in de rug krijgt.

Benut leegstaande kantoren als woningen

Er is een grote leegstand aan kantoren in de Randstad. Een deel hiervan kan tot woning worden omgebouwd. Dat vermindert het woon-werk verkeer aanzienlijk. Hierdoor geven werkenden minder uit aan woon-werk verkeer en hebben werkende ouders meer vrije tijd. Er moet minder krampachtig dan nu worden omgesprongen met bestemmingsplannen, zolang dat geen grote hinder oplevert voor bestaande bedrijven. Zo kan je de veel te strenge regels tegen lawaai- en stankoverlast versoepelen in de gebieden waar kantoorpanden tot woonruimte worden omgebouwd.

Zullen diersoorten straks naar grote bedrijven genoemd worden? Het zou een oplossing kunnen zijn voor de bezuinigingen op taxonomisch onderzoek.

Nieuwe inkomstenbron voor wetenschappers: reclame?

Stel, er wordt een nieuwe exoplaneet ontdekt door een door PepsiCo gefinancierde ruimtelescoop. Of een door Philips gesponsorde bioloog ontdekte een nieuwe tarantulasoort: Tarantula philipsii. Of een gesponsorde fysicus ontwikkelt een nieuw superzwaar element, cisconium. Is sponsoring van wetenschappelijk onderzoek door megabedrijven dé kans om de steeds kleiner wordende budgetten van overheden te vervangen?

Ideeën belangrijker dan fysieke producten

Fabrikanten als sportschoenenreus Nike geven vele malen meer uit aan marketing dan aan de feitelijke productie van de schoen. Gezien de enorme marketingbudgetten die er door fabrikanten tegenaan worden gegooid om hun producten op de markt te zetten, ligt hier een enorme kans. Zullen zaken als wetenschap en cultuur in de toekomst gefinancierd kunnen worden met marketinggelden? Op zich is het idee niet zo gek. De bedragen die bedrijven uitgeven aan marketing en reclame zijn enorm. Zo geeft Nike per jaar gemiddeld zo’n 2 miljard dollar uit aan marketing in diverse vormen. [1] Bij zaken als frisdranken of andere fast-moving consumer goods is het effect van marketing ook enorm. Er is, anders dan fabrikanten je willen doen geloven, maar weinig verschil tussen dranken als Coca Cola en merkloze cola. Of tussen Spa Rood en water uit de kraan. Deze artikelen moeten het dus van hun image hebben, de perceptie in het brein van de consument.

Wetenschap als brand building en sociale activiteit

Wetenschap is de meest effectieve methode die we kennen om de waarheid te benaderen. Door de grote effectiviteit van wetenschap heeft wetenschap en hebben de wetenschapsbeoefenaars een bijna mythische status verkregen. Om deze reden doen marketeers graag een beroep op ‘wetenschappelijke’ onderbouwing van hun beweringen over het product dat ze verkopen. Toch kan het ook anders. Bekend zijn bijvoorbeeld de door documentairezenders als Discovery Channel of NGC gesponsorde expedities naar bijvoorbeeld het wrak van de Titanic. Hier wordt wetenschap bedreven terwijl het de zenders veel free publicity verschaft. Bedrijven zouden dit ook kunnen doen door bijvoorbeeld onderzoek te sponsoren naar biodiversiteit in tropische regenwouden. Of wellicht door het ontwikkelen van een manier om arme mensen op een goedkope en effectieve manier aan schoon water te helpen.

Zullen diersoorten straks naar grote bedrijven genoemd worden? Het zou een oplossing kunnen zijn voor de bezuinigingen op taxonomisch onderzoek.
Zullen diersoorten straks naar grote bedrijven genoemd worden? Het zou een oplossing kunnen zijn voor de bezuinigingen op taxonomisch onderzoek.

Nieuw ontdekte soorten als reclamemedium

Er kruipen letterlijk nog miljoenen niet-ontdekte insektensoorten rond. Ook arachniden, weekdieren en andere groepen met zeer kleine dieren kennen nog vele duizenden tot miljoenen potentieel te ontdekken soorten. Nu ruimtetelescopen steeds beter worden, worden er ook steeds meer kleine asteroïden ontdekt. Hier zit voor een bedrijf natuurlijk ook een nadeel aan. Stel dat de pasontdekte asteroïde 131313 Centraalbeheer een snoekduik richting aarde neemt, dan zal de marketingafdeling toch echt even Apeldoorn moeten bellen. Ook de trotse naamgever van de sprinkhaan Schistocerca macdonaldsii zal minder blij zijn als het lieve beestje zijn kaken blijkt te zetten in gewassen. Dus wie weet zal sponsoring door bedrijven dan toch beperkt blijven tot TNO-onderzoeken of productontwikkeling…

Bronnen
1. On The Run, forbes.com (2008)

De bolvormige sterhoop Messier 80. De centrale zwarte gaten in deze bolvormige sterhopen hebben een voorspelde massa van rond de 30 zonsmassa's.

Idee voor een nieuw Groot Verhaal

Recentelijk verscheen het boek “Waardenloos”, vert. van “Banking on Ethics”, van de voorzitter van de raad van toezicht van de Autoriteit Financiële Markten George Moller. Hierin toont hij aan dat de bankencrisis een gevolg is van het ‘verdampen’ van het ethisch besef bij de bankiers. “De bankwereld is verworden tot een sector waar je alles mag doen [bijv. het verkopen van misleidende woekerpolissen] zolang er geen regel is die dat verbiedt [zodat je er op gepakt kunt worden].”
Het is veelzeggend dat de noodkreet nu ook opstijgt uit de bankwereld zelf. Maar die begon al op te klinken in de jaren ’80, en de nihilistische mentaliteit in de financiële wereld was in Amerika al een decennium eerder opgekomen.
Waar stoelde de sociale controle op het zich houden aan normen en waarden voor die neergang dan op?
Op ‘christelijke’ waarden. Op het tot dan toe weliswaar al kwijnende maar nog steeds doorwerkende christendom. Ik ga hier drie punten aan de orde stellen.
1. Waarom zijn normen en waarden afhankelijk van een Groot Verhaal (zoals bijvoorbeeld het christendom) ? 2. Waardoor verdampte dat grote Verhaal hier in de westerse wereld? 3. Hoe kunnen we het gat onder onze normen en waarden weer opvullen?

Ad 1. Waarom moeten onze normen en waarden berusten op een Groot Verhaal? Nog al wiedes. Wanneer je je afvraagt of je iets wél dan wel niét zult doen, moet het ‘stemmetje’ in je binnenste wel argumenten hebben voor een antwoord. Het christelijke antwoord was toen: omdat God wil dat je braaf bent en lief voor je medemensen, dus niet egoïstisch. [Voor een humanosofisch beter onderbouwd antwoord moet je het woordje ‘humanosofie’ maar googelen.]
Ad 2. Waardoor is God ‘verdampt’ in de westerse wereld? Dat komt door de vrije markt-economie. Die was al eind 19e eeuw in opkomst, en toen al riep Nietzsche dat God dood was. Maar het christendom raakte pas echt uitgewerkt toen in de zestiger jaren de vrije markt haar grote doorbraak beleefde met het massamedium televisie.
Het heeft te maken met ons zelfbeeld. Dat hadden de kerken tot dan toe voor de grote massa mogen bepalen: het beeld van de tot niets goeds in staat zijnde, van Gods genade afhankelijke zondaar. Vanaf de zestiger jaren echter kregen de mensen dag in dag uit een veel leuker mensbeeld ter identificatie aangeboden: dat van de vrije en blije, a-godsdienstie en a-politieke, vrouw- en kindvriendelijke, hedonistische consument. Dag aan dag, in ieders vrije tijd, in reclames en shows, met levensecht bewegende beelden en omlijst met verleidelijke muziekjes. Een veel leuker mensbeeld om je mee te identificeren. De zondaar verdween door de achterdeur en de kerken begonnen leeg te lopen.
Wat bracht de vrije markt er aan Groot Verhaal voor in de plaats? NIX. De jongeren die in de nieuwe situatie opgroeiden, werden de ‘generatie NIX’. Natuurlijk: de vrije markt is niet ‘iemand’, het is slechts een economische situatie. We zullen het zelf moeten zien te maken, een nieuw Groot Verhaal.
Ad 3. Maar hoe moet dat? het grondeloze gat opvullen dat het verdampte Godgeloof achterlaat en waar onze normen en waarden boven hangen te ‘watertrappelen’, tot boe noch ba in staat? De gewone mensen hebben noch de opleiding noch de tijd om dat zelf te verzinnen. Het is filosofenwerk. Waarom doen de filosofen dat niet?  Waarom roepen ze hooguit dat we blij moeten zijn dat we van dat oude Grote Verhaal verlost zijn (daar hebben ze gelijk in), en dat nu ieder zijn eigen kleine verhaal mag maken? In dat laatste hebben duidelijk ongelijk: de bankiers laten zien waarom. Dat komt omdat onze filosofen geen idee hebben hoe mensen in elkaar zitten van nature. Ze hebben alleen de ideeën van dode filosofen meegekregen in hun opleiding, en die hadden nog geen echte wetenschappen om hun ideeën mee te onderbouwen. Vandaag zijn die er wél, en dus zou de opleiding van de filosofen daar uit moeten putten. Maar de academische filosofie moet zich nog steeds opnieuw uitvinden. Vroeger was dat namelijk het terrein van de kerken, om uit te maken hoe mensen in elkaar zitten, daar hadden de filosofen af te blijven. Wat een toestand!
Omdat een humanosoof wél gebruik maakt van de menswetenschappen en een coherent verhaal heeft over hoe mensen van apen tot mensen geworden zijn, kan die dat verhaal wél vertellen. Maar hoe wordt dat dan het nieuwe Grote Verhaal dat het oude monotheïstische kan uitdagen en het nieuwe IETS kan worden om het NIX te vervangen? Dat kan alleen als het een wereldwijd menswetenschappelijk project wordt, aangezwengeld door een zo hoog mogelijke instantie. Liefst door de Verenigde Naties – maar dat lukt sowieso nooit, om die daar allemaal achter te krijgen. Door Europa dan? Dat is misschien wél haalbaar.

Het verhaal van hoe mensen tot mensen geworden zijn, dus hoe ze van nature in elkaar zitten, begint zo’n vier miljoen jaar geleden en dat krijg je natuurlijk nooit in een ‘visionair’-post geperst. Als je er even voor wilt gaan zitten, zou je bijv. ook het woordje ’taligheidshypothese’  kunnen googelen. Maar dat het hoog tijd is dat de de ‘ideologische leegte’ gaan opvullen, zal iedereen wel duidelijk zijn.

The Corporation affiche

The Corporation

Deze Canadese documentaire gaat dieper in op de hedendaagse corporatie, ze brengen problematiek aan het licht maar laten ook verschillende CEO`s van grote bedrijven zoals o.a. Shell aan het woord om die kant te belichten. Ook laten ze zien hoe de verhoudingen van corporaties zijn ten opzichte van de mainstream media en de politiek. En tot slot laten ze zien dat er wel degelijk wat gedaan kan worden om de macht van corporaties in te binden. Een echte aanrader.

THE CORPORATION is a Canadian documentary film written by Joel Bakan, and directed by Mark Achbar and Jennifer Abbott. The documentary examines the modern-day corporation, considering its legal status as a class of person and evaluating its behavior towards society and the world at large as a psychiatrist might evaluate an ordinary person. This is explored through specific examples. Bakan wrote the book, The Corporation: The Pathological Pursuit of Profit and Power, during the filming of the documentary.


Een versie met Nederlandse ondertitels is hier te downloaden.

Naschrift van de redactie:

Helaas moeten de documentairemakers, en wij ook, constateren dat nu, tien jaar later, grote bedrijven nog steeds even walgelijk bezig zijn. Alleen, deze keer, met een groen en sociaal sausje er over heen. Zolang het niet teveel kost uiteraard.

Vandaar de vervolgdocumentaire “The New Corporation”, waarin de mooie inclusieve en duurzame praatjes van deze multinationals worden ontmaskerd voor wat ze zijn: goedkope marketingtrucjes, een dekmantel voor het nog steeds even psychopate pure winstbejag.

Vanzelfsprekend worden advertenties voor deze baanbrekende documentaire geweerd in media die in handen zijn van megabedrijven. Zolang ons het werk door de oprukkende dictatuur niet onmogelijk wordt gemaakt, doen wij daar niet aan mee.

Het boeiende vervolg op deze docu kan je hier bekijken.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Website van de documentaire The Corporation
-) In het licht van voortbestaan
-) Nederland heeft gebrek aan onafhankelijke media
-) Hoe werkt ons huidige economische systeem?
-) Bekentenissen van een Economische Huurmoordenaar
-) Corruptie uitgelegd door ex-lobbyist
-) Het militair-industriële complex
-) The Liberty Academy
-) The Greatest Truth Never Told
-) Propaganda, Noord-Korea over het Westen
-) De Nobele Leugen

Watson in actie

Supercomputer wordt telefonische verkoper

Na het succes met triviantkampioen Watson, werkt IBM nu aan computers die net als een menselijke verkoper klanten kunnen bellen.

Verkopers aan de telefoon. Voor de meesten van ons een vaak terugkerend, irritant verschijnsel. Geen wonder dat het Bel Mij Niet-register razend populair is. Bedrijven huren callcenters in met laagbetaalde en dito opgeleide werkenden, die vaak een script moeten volgen om klanten dingen van vaak twijfelachtig nut te verkopen.

IBM's Watson Supercomputer Destroys Humans in Jeopardy | Engadget

Supercomputer verkoopt zichzelf

Op dit moment ontwikkelt IBM de supercomputer Watson door als medisch expertsysteem, maar de volgende applicatie wordt een grotere groeimarkt: telefonische verkoop. Van verkopers wordt veel productkennis gevraagd. Menselijke verkopers hebben van een product, zeker als het om een enorm assortiment of zeer ingewikkelde producten gaat, niet alle informatie in hun hoofd. Een verkoper die er blijk van geeft een product niet te kennen, raakt de klant kwijt. Als een rekengorilla als IBM Watson verkopers zou kunnen ondersteunen, zou dit zich vertalen in veel meer effectieve verkopen. Watson is nu als eerste aan het werk gezet bij IBM zelf. Immers, het bedrijf verkoopt zeer ingewikkelde apparatuur waaronder… Watson zelf. Een computer die zichzelf verkoopt dus.

Watson als ultrakrachtige zoekmachine die mensentaal begrijpt

IBM Watson is in feite een krachtige zoekmachine die draait op de IBM-software DeepQA. Deze kan worden gebruikt om vragen te beantwoorden. Prop er een volle harde schijf van een terabyte aan technische documentatie in – dat kan algemene informatie voor een kennisquiz zijn, symptomen voor een medische diagnose of technische productdocumentatie – en DeepQA genereert er betekenisvolle informatie van, met andere woorden: interpreteert de kennis.  Zoekmachines als Google zijn al zeer goed in zoeken, maar DeepQA kan daarnaast ook zeer goed de dubbelzinnige menselijke taal begrijpen.
Dat bleek wel door zijn klinkende overwinning op menselijke tegenstanders in de kennis-spelshow Jeopardy.

Supercomputer vervangt compleet salesteam

Watson in actie
Watson in actie tijdens Jeopardy! – Wikimedia Commons

IBM zegt dat Watson in de huidige uitvoering alleen als technische ondersteuning voor verkopers dient, maar de verleiding voor bedrijven zal vermoedelijk erg groot zijn om hun verkoopteam de laan uit te sturen en Watson de honneurs waar te laten nemen. Als je eenmaal DeepQA hebt gevuld met data, zal het programma onvermoeibaar dag en nacht vragen beantwoorden. Een computer heeft als voordeel dat deze voor een mens niet bedreigend over komt en geen psychologische trucjes uit zal halen om je over te halen iets te kopen wat je helemaal niet wilt. Althans: nog niet.
Ook voor e-commerce is Watson interessant. Veel sites bieden een menselijke chatbot aan. Die kan vervangen worden door Watson. Idem door communicatie via Twitter en SMS. Klanten sturen hun vraag en Watson geeft antwoord.

Watson nog extreem duur

Helaas – of gelukkig – is DeepQA en de hardware waarop dit systeem draait in 2011, extreem zwaar en dus duur, zowel om te kopen als om te onderhouden. Watson bestaat uit tien server racks gevuld met in totaal negentig Power 750 servers, samen uitgerust met 2880 processoren en 15 terabytes RAM. 15 terabytes is volgens sommige schattingen de geheugeninhoud van onze hersenen. IBM geeft geen prijsopgave van de totale kosten van Watson, maar als je bedenkt dat een enkele server rond de 350 000 dollar kost, zal de totale kostprijs van een Watson in je schuur rond de 32 miljoen dollar bedragen. Tel daarbij nog het enorme stroomverbruik – een uurtje Watson aan het werk zetten kost je meer dan zestig kilowattuur, zo’n twaalf euro – plus het nodige technische onderhoud, en het is duidelijk dat alleen een groot bedrijf als IBM dit zich kan veroorloven. Althans: anno 2011. Anno 2021 zijn veel van deze diensten al via de cloud te huur. Ontwikkelt de hardware zich even snel als in de voorliggende periode, dan zitten we nog steeds op schema.

Mens overtroffen

De wet van Moore is echter nog lang niet uitgewerkt. Elke anderhalf tot twee jaar verdubbelt de computercapaciteit. Als je bedenkt dat de Cray Y-MP-supercomputer van einde jaren negentig van de vorige eeuw geleden, ook al zo’n elektriciteit-slurpend peperduur monster, minder kon dan een mobieltje nu, is de uitkomst duidelijk. Over tien jaar (en waarschijnlijk eerder, want er zijn vergevorderde plannen voor honderd keer snellere en zuiniger chips) lopen we met deze dingen op zak die slimmer zijn dan de meesten van ons. Laat de implicaties daarvan goed tot u doordringen, waarde lezer.

Meer info

Watson – interactieve animatie – IBM

Zelfs in hartje stad biedt de Stairscraper een ruime eigen tuin.

De stairscraper

Stel je voor, een wenteltrap met grote tuinen voor iedere flatbewoner. Met dit gedurfde en innovatieve concept van het Barcelonese architectenbureau Nabito is er genoeg groen voor iedereen, zelfs in hartje stad.

Zelfs in hartje stad biedt de Stairscraper een ruime eigen tuin.
Zelfs in hartje stad biedt de Stairscraper een ruime eigen tuin.

De Stairscraper, bedacht door het Barcelonese  Nabito Arquitectura, lijkt nog het meeste op een ouderwetse spiraaltrap. Elk appartement heeft de vorm van een wig. Het dak van het appartement er onder vormt de tuin van het appartement.

Uitzicht op de tuin. Hopelijk wordt er wel een stevig hek geplaatst...
Uitzicht op de tuin. Hopelijk wordt er wel een stevig hek geplaatst…

Er kunnen lang niet zoveel mensen wonen als in een doorsnee wolkenkrabber, maar daartegenover staat een adembenemend uitzicht en een grote tuin.

De Stairscraper was de winnaar van een ontwerpwedstrijd, uitgeschreven door het Arabische emiraat Abu Dhabi. Abu Dhabi, het grootste emiraat van de Verenigde Arabische Emiraten, is gezegend met enorme olievoorraden en dito banktegoeden. De kans is dus vrij groot dat dit ontwerp er de komende jaren gaat komen.

Video: hoe overleven we de singulariteit?

De Singularity is het moment in de toekomst waarop kunstmatige intelligentie die van zelfs de slimste mens zal overtreffen. SF-auteur en wiskundige Vernor Vinge bedacht de term, die later door Ray Kurzweil en andere transhumanisten is uitgewerkt. Hoe kunnen we er voor zorgen dat de gevolgen voor de mensheid positief zullen uitpakken?

Vernor Vinge: How to Prepare for the Singularity

Vernor Vinge gaat op deze zeer dringende vragen in, want naar schatting is  het in 2045  of zelfs eerder al zover. Al ruim voor dit moment zal het exponentieel toenemende rekenvermogen van computers onze levens totaal op de kop zetten. We kunnen maar beter snel over deze vraag gaan nadenken. Het moment dat computers de eerste kenniswerkers overbodig maken, is in feite al gepasseerd. Hoe richten we onze maatschappij in voor de toekomst?

De permanente verkiezing

Politici krijgen nu onze stem en mogen daarna vier jaar doen wat ze willen. Het gevolg: gebroken verkiezingsbeloften, gekonkelefoes in achterkamers en dus een afgenomen vertrouwen in de politiek. Kan het niet slimmer? We hebben nu de techniek om veel vaker dan één keer per vier jaar de mening van de kiezer te kunnen vragen. Wat zouden de gevolgen zijn van een permanente verkiezing, waarbij de kiezer zijn stem elke dag kan wijzigen? Een verkenning.

De weken dat Nederland een democratie is

Eén keer in de vier jaar luisteren politici naar het volk. Zelfs de ergste verkiesbare regent (de echte regenten laten uiteraard het lagere echelon het vuile stemmentrekwerk doen) rijdt mee met carnavalswagens en slaat aan het babyknuffelen en zaklopen. De opiniepeilingen worden ademloos gevolgd en de speculaties over Wie met Wie gaat regeren zijn niet van de lucht. Kortom: voor even lijkt er geen kloof meer te zijn tussen burger en politiek.

Dan stromen de verkiezingsuitslagen binnen, de partijen die zijn afgestraft door de kiezer mokken en is het plotseling afgelopen met de égards voor het stemvee. Verkiezingsbeloften worden snel ingeslikt en de lokroep van een lucratief VN- of EU-baantje wordt plotseling veel belangrijker.

De verkiezingscyclus

Vlak voor de verkiezingen worden vaak populaire maatregelen genomen die op langere termijn gezien een slecht idee zijn. Een bekend voorbeeld uit de tijd van voor de euro was het tijdelijk verlagen van de rente. Het gevolg: er wordt meer geld geleend en uitgegeven, de economie groeit dus. De inflatie komt pas na de verkiezingen. Heeft ondanks deze truc de oppositie toch gewonnen, dan zitten zij met de brokken. In de praktijk denken politici dus in een termijn van vier jaar.

Perikles, volgens een Romeinse kopie van een Grieks origineel. Hij was mede de grondlegger van de Atheense demokratia.

Permanente verkiezing: het plan

Iedere kiezer krijgt een code, waarmee hij of zij een stem kan uitbrengen. Het bijzondere is dat deze stem elke dag veranderd kan worden op een stembureau of achter de computer. Hiervoor is het DigID-systeem te gebruiken. Er moet een goed systeem worden ontwikkeld om te voorkomen dat de stem te traceren is op een bepaalde burger en om fraude te voorkomen.

Dit zou met publieke en privé versleutelde codes kunnen. Om kiezers bij de les te houden is een stem maximaal vier jaar geldig. Na die vier jaar krijgt de kiezer een oproep een nieuwe stem uit te brengen. Doet de kiezer dat niet, dan wordt zijn stem veranderd in blanco.

De gevolgen op korte termijn

Maatregelen om op korte termijn stemmen mee te trekken zullen veel populairder worden. Politici zullen moeten streven naar stabiele meerderheden van negentig of meer zetels om te voorkomen dat hun regering snel valt als er veel boze kiezers naar de oppositie overlopen.

In de praktijk zal dit echter meevallen: er zit veel inertie in het systeem. Omdat verschuivingen gradueler zullen zijn dan nu, zullen politici op tijd kunnen inspelen en discontinuïteit wordt minder een issue. Politici zullen veel banger worden dan nu voor impopulaire maatregelen.

Achterkamertjesoverleg werkt niet meer. Belazert een regering het volk in ernstige mate en hebben ze hier geen heel goede reden voor (noodsituatie of andere vorm van overmacht bijvoorbeeld), dan raken ze hun meerderheid kwijt. Op korte termijn zullen politici dus veel meer dan nu hun oren naar korte-termijn oprispingen van de publieke opinie laten hangen.

De gevolgen op langere termijn

De kiezers, wij dus, zijn niet achterlijk. Zij zullen na een tijdje te hebben genoten van het gevlei van politici en het gesnater dat de Nederlandse politiek zal worden, zich gaan ergeren en behoefte krijgen aan staatslieden: politici met een duidelijke visie die zich niet zullen laten leiden door de waan van de dag maar op langere termijn denken.

Een groot staatsman is in staat om impopulaire maatregelen te verdedigen en het volk te overtuigen, als deze maatregelen in het belang van de Nederlanders of overeenkomstig de basisprincipes van de Nederlandse cultuur zijn. In de Atheense demokratia slaagden begaafde redenaars als Perikles er in om op deze manier een meerderheid voor hun visie te verzamelen. Kortom: macht zal berusten op overtuigingskracht en een duidelijke visie in plaats van op gerommel in achterkamertjes. Nu internet ons land steeds meer een klein dorp maakt, zal dat weer kunnen gaan lukken. Zou hiermee een einde komen aan de afstand tussen kiezers en politici? Of is er een diepere oorzaak?

Een uiterst tijdelijke landkaart van de oppervlakte van de zon. Uiteraard verandert de gasvormige oppervlakte van de zon voortdurend. Bron: NASA

Groene energie nu goedkoper dan fossiel

De politici hebben het nog niet door, maar de definitieve doorbraak van groene energie is nu een feit. Zelfs in het hol van de leeuw, de gasrijke Verenigde Arabische Emiraten, bleek zonne-energie bij een openbare aanbesteding voor elektriciteitsopwekking goedkoper uit te pakken dan gas. In 2020 bleek de aanbestedingsprijs zelfs te zijn gezakt tot 1,3 USA dollarcent per kWh. Dat is lager dan elke andere energiebron, zelfs stroom uit kolen.

EDF & JinkoPower Submit Record Low Bid for Al Dhafra Solar PV Project in AbuDhabi

Het is daarom slimmer, om te investeren in het upgraden van onze elektriciteitsnetwerken dan in gaspijpleidingen, zoals nu gebeurt. Ook moet er werk worden gemaakt van het opslaan van energie. Veelbelovende kandidaten zijn het opwekken van waterstof of ammoniak, flow batteries en gedistribueerde opslag, in samenwerking met de batterijen van elektrische voertuigen.

Een zonnetornado. Ondertussen weten we dat ze niet echt draaien, en dus geen tornado's zijn. Bron: NASA
Een zonnetornado. Ondertussen weten we dat ze niet echt draaien, en dus geen tornado’s zijn. Bron: NASA
Verjaring is in feite erg onrechtvaardig. Bron: Wikimedia Commons

Verjaring, een fout principe

Het is nu mogelijk, dankzij verjaring, om je straf te ontlopen door lang genoeg uit handen van justitie te blijven. Een slechte zaak. Niet alleen is er zo straffeloosheid, ook wordt wegvluchten beloond.

Wat is verjaring?

Verjaring
Verjaring is in feite erg onrechtvaardig. Bron: Wikimedia Commons/Sachin1712

Voor alle misdrijven, uitgezonderd misdrijven waarop levenslange gevangenisstraf staat, is er een verjaringstermijn. Dit houdt in dat als er een zeker tijdsverloop is verstreken vanaf het moment waarop het misdrijf plaatsvond, de verdachte niet meer vervolgd kan worden. De verjaringstermijn voor diverse misdrijven is als volgt:

  • overtredingen: na 3 jaar;
  • misdrijven waarvoor een geldboete, hechtenis, of gevangenisstraf van 3 jaar of minder kan worden opgelegd: na 6 jaar;
  • misdrijven waarvoor een tijdelijke gevangenisstraf van meer dan 3 jaar kan worden opgelegd: na 12 jaar;
  • misdrijven waarvoor een gevangenisstraf van meer dan 10 jaar kan worden opgelegd: na 20 jaar.

Straffeloosheid als gevolg van tijdsduur niet uit te leggen

Verjaring is een willekeurige regel. Alleen doordat de vervolging van een misdrijf te lang op zich laat wachten, ontloopt een dader de straf. Dit is in strijd met het rechtsgevoel en met de gelijke behandeling van verdachten voor de wet. Immers: verdachte A die binnen de verjaringstermijn wordt veroordeeld, krijgt wel de volle straf, verdachte B, die buiten de verjaringstermijn valt, ontloopt de straf.

Moeilijk verteerbaar voor slachtoffers

Slachtoffers en nabestaanden van slachtoffers lijden als gevolg van het misdrijf doorgaans aan een levenslang trauma. Als bijvoorbeeld de dader van een brute roofoverval of verkrachting twaalf jaar uit handen van justitie blijft, ontloopt hij zijn straf. Dit is niet te rechtvaardigen voor veel slachtoffers. Een oplichter kan zijn bijeengestolen geld houden, terwijl zijn slachtoffers vaak levenslang gebukt gaan onder de financiële gevolgen. Want voor schulden is er geen verjaringstermijn.

Zwaard van Damocles voor voortvluchtige verdachte

Op dit moment weet een crimineel dat als hij maar lang genoeg uit handen van justitie blijft, hij zich geen zorgen meer hoeft te maken. Zijn straf wordt hem dan kwijtgescholden. Als de verjaringstermijn verdwijnt, hangt de straf levenslang boven zijn hoofd. Het heeft dan geen zin meer om te proberen de straf te ontlopen. De verdachte zal zo een stuk minder genieten van zijn vrijheid, immers hij weet dat hij iedere dag in zijn kraag gevat kan worden en in de gevangenis gegooid. Hierdoor wordt een voortvluchtig bestaan veel minder aantrekkelijk.

Verjaring afschaffen voor in ieder geval alle geweldsmisdrijven en zware vermogensdelicten

Mijn inziens moet verjaring af worden geschaft voor in ieder geval alle misdrijven met ernstige en ingrijpende gevolgen voor de slachtoffers. Hieronder vallen moord, verkrachting, gewapende roofovervallen en gevallen van oplichting die slachtoffers ruïneren. Als argument voor verjaring noemen juristen vaak de problematische bewijsvoering. Dat is met de nieuwe forensische DNA technieken ook niet meer van toepassing. Kortom: laten we deze ernstige fout in het Nederlandse recht herstellen.

Situatie in 2021

Op dit moment is verjaring inderdaad afgeschaft voor alle misdrijven waar 12 jaar of meer celstraf op staat.