Gelukkige mensen zijn een absolute ramp voor de economie. Wat doen we aan deze bedreiging voor de staatsveiligheid?

Hebben we als samenleving last van borderline?

Volgens de Vlaamse psychiater Dirk De Wachter wel. Vanuit een psychiatrisch oogpunt bekijkt hij de samenleving als geheel en stelt vast dat deze veel symptomen vertoont die ook kenmerkend zijn voor mensen met borderline. Hij typeert de huidige tijdsgeest als Borderline Times.

Borderline

Borderline is een persoonlijkheidsstoornis waarvan werd verondersteld dat het zich ergens tussen een neurose en psychose bevond. Dat er een bepaalde ‘grens’ (Engels: borderline) zou zijn tussen deze twee aandoeningen. Later bleek veronderstelling niet waar, maar bleef de naam echter wel bestaan.

Kenmerken van deze psychische aandoening zijn onder andere impulsiviteit en emotionele instabiliteit. Daden worden vaak niet of slecht overdacht met als gevolg dat het nadelige effecten voor de persoon zelf heeft. Iemand met borderline kan in geldproblemen komen of wisselende seksuele contacten hebben. Stemmingswisselingen komen ook regelmatig voor en het aangaan van relaties en het onderhouden van sociale contacten is moeilijk. Relaties kenmerken zich door kort en heftig te zijn. Veel mensen met borderline hebben last van een laag gevoel van eigenwaarde. Ook een terugkerend gevoel van innerlijke leegte en zinloosheid is een belangrijk kenmerk van borderline.

Hieronder is zijn enkele citaten van personen met borderline te vinden en wat dit voor deze personen betekent [1]:

Borderline hebben betekent te leven als een rollercoaster in de achtbaan in een pretpark. Daar word je dus soms flink misselijk van! Soms voel je je ‘on top of the world’, en vervolgens race je weer in razend snelle tempo naar beneden met je hart in je keel…’

Het vervelende van in de achtbaan van een pretpark te zitten, is dat die maar doorgaat en doorgaat…alleen s`nachts rust, als je geluk hebt ‘.

Het meest kenmerkende aan borderline lijkt te zijn dat het leven als een eindeloze emotionele achtbaan wordt ervaren waarop de persoon zelf geen invloed heeft. Moeilijk zichtbaar aan de buitkant, maar wel duidelijk voelbaar aan de binnenkant.

De diagnose borderline wordt gegeven als is voldaan is aan minimaal 5 criteria die in DSM-IV voor deze aandoening zijn vastgesteld. Er komt overigens later dit jaar een geactualiseerde versie van de DSM: DSM-V.

De hedendaagse samenleving

Bovenstaande symptomen neemt psychiater De Wachter ook waar bij onze hedendaagse samenleving. Hij heeft hier ook een boek overgeschreven genaamd ‘Borderline Times’ waarin hij uitlegt waarom deze waarneming doet.

In onderstaande video is De Wachter te zien als gast in het Vlaamse programma De Kruitfabriek en geeft hij een nadere toelichting op zijn boek.

Bronnen

[1]  Beschrijving van het ziektebeeld, website Stichting Borderline

[2]  Borderline, website Gezondheidsplein

[3]  Borderline, Nederlandse Wikipedia

18 gedachten over “Hebben we als samenleving last van borderline?”

  1. Borderline? Dat is een cluster aan symptomen en komt door…
    Individu: Trauma’s, overlevingsstrategieën.
    Maatschappij: overlevingsstrategieën en dat geeft weer stress en ongetwijfeld ook indirect trauma’s…
    Zo is het cirkeltje weer rond.

    1. De vergelijking verbaasd mij niet; een te gecompliceerde omgeving, stress en omstandigheden lokt dit ook uit. Overigens hebben intelligentere personen eerder last van dergelijke symptomen. Ben twee keer getrouwd geweest met een dame met borderliner symptomen, beide dames scoorden zeer hoog op hun IQ. In één geval hielp psychiatrische behandeling, maar het blijft latent.

  2. Antares, dat is interessant. Meestal doemt bij borderline het beeld op van iemand met weinig intelligentie.
    Als iemand intelligent is dan is het goed mogelijk dat die persoon zijn emotionele instabiliteit verborgen kan houden onder een laag van intelligentie. In de hedendaagse maatschappij zijn mensen er sowieso goed in om zich anders te presenteren dan ze echt zijn.
    Jammer als je de pech hebt om dan pas later achter die emotionele instabiliteit te komen bijv. als je al getrouwd bent. 

    1. Je kunt het bij intelligente mensen als gezelschap niet gauw constateren, ook omdat ze zich beter kunnen maskeren en het gedachtenpatroon later aangeleerd kan zijn. Ik als leek had helemaal niets door en moest het van hunzelf vernemen. Het waren diagnoses die gesteld werden na uitgebreid psychiatrisch onderzoek. Er is ook een groot verschil tussen het vertonen van borderline achtige gedrags symptomen, die iemand heeft opgelopen door diens leef/stress omstandigheden en de aangeboren vormen ervan, zo is mij verteld. In aangeboren vorm komt zo iemand er niet vanaf, de aangeleerde vorm bleek wel behandelbaar. Wat er door ze heen gaat kan ik niet volgen, alleen de ellende is voor beide vormen ongeveer gelijk vermoed ik. Ben je met zo iemand getrouwd, dan kan van de ene op de andere dag je partner een vreemde voor je worden als het masker door omstandigheden valt. In mijn eerste huwelijk, werd alles en iedereen uiterst geraffineerd belazerd, waar ze kinderlijk veel genoegen uitputte. In m’n tweede huwelijk werd mijn vrouw plotseling onberekenbaar, kreeg ze zelfmoordneigingen, dorst geen winkel meer in, autorijden bracht haar in paniek, stemmingswisselingen en andere symptomen. Zij is helemaal genezen, echter nooit weer hertrouwd. We zijn vrienden voor het leven. In beide gevallen kun je ze niets kwalijk nemen, ze kunnen er niets aan doen. Het is geen keuze van ze geweest, niemand kiest er voor om door te draaien, het gebeurd gewoon in deze chaotische maatschappij. M’n eerste vrouw was infantiel, maar geniaal. Ik denk dat dat ook een rol heeft gespeeld in de mogelijk opzettelijke waan waarin ze verkeerde. M’n tweede vrouw had een uiterst onaangename jeugd gehad, wat later verdrongen werd. Ik treed niet in details, maar kan zeggen dat het verdringen i.p.v. verwerken verkeerd afloopt, gezond verstand of niet. Aangeboren borderliners heb ik ook meegemaakt, de koppeling borderliner/intelligentie verloopt daar anders. Ze begrijpen doe ik niet, maar begrip heb ik wel voor ze. Dom of intelligent speelt daar geen rol, beide kan. Intelligentie is echter de motor achter creativiteit en het is daarom, dat ik de opmerking maakte dat intelligente personen eerder last hebben van de symptomen. De werkelijkheid kan onaanvaardbaar worden en hun creativiteit doet dan aanpassingen waar ze zich wel in kunnen vinden.     

  3. Bizar. Slaat nergens op. Immers volgens deskundigen prima deskundigen is het een van de ernstigste geestesstoornissen die er bestaat. En dat klopt. Vergelijking met maatschappij kan zo niet.
    Verkeerde voorstelling van zaken zagen we nu genoeg en de omzeilingen ook in benoeming kenmerken. Een andere prima link:  http://www.bpdcentral.com en http://www.trimbos.nl onder andere.
    Vele mensen vooral vrouw (80 procent) met borderline, hebben wel degelijk kenmerk manipulatie, bedriegen, liegen, verdraaien realiteit, afleggen valse verklaringen en ga zo maar even door.
    Dat gedraai maakt dat zelfs Rechters nog steeds wat anders in beeld krijgen dan de realiteit is met zulke lieden ook. Vooral in familierecht waardoor duizenden kinderen de klos zijn.
    Ook al omdat de ggz zwijgt c.q. dat verzwijgt. Nog steeds dus. Slechte zaak.
    Preventief gaan werken en een meldPLICHT invoeren, in belang van kinderen. Dat dient in nederland te gebeuren. Overigens ook in België en geen gezag meer aan zulke lieden geven over kinderen. Zeker niet zoals nu bij geboorte automatisch. Waanzin is dat. En komplete overtreding Kinderrechtenverdrag.
    (Stuk Kind en Adolescent 2009, vertr arts B. van het AMK).
     

  4. In mijn denken en de daaraan gerelateerde ervaring betreffende borderline heeft niets te maken met IQ. Zelf ben ik van mening, dat het lichaam teveel dopamine aanmaakt, die zowel als neurotransmittor en als hormoon functioneert. Dat laatste, hormonen, is mede een reden dat vrouwen een grotere gevoeligheid omtrent borderline hebben, daar ze fysiologisch wat complexer in elkaar steken als mannen. Doorgaans zijn borderliner vaak hyper actief. Dat de emotie hierin mede een belangrijke rol speelt, lijkt me logisch ivm een te grote aanmaak van dopamine. Naar gelang de kracht van de bordereliner, zijn er toch wel redelijke oplossingen om die te reduceren, om mede de emotie de baas te zijn. Denk bv aan het ontspannen van de geest enof de energie te reduceren door te sporten etc. Mvg Paul.

  5. Ik vraag me af hoe vaak borderline voorkomt. Op een van de genoemde sites wordt gesproken over 100.000 tot 200.000 door een psychiater gediagnosticeerde borderliners. Echter borderline lijkt me juist iets wat vaak verborgen blijft en niet door een psychiater wordt vastgesteld. Het zou mij niet verbazen als de echte hoeveelheid borderliners een veelvoud bedraagt.  

  6. ik was heel gefasioneert tot hij met de oplossing kwam; iedereen moet een beetje veranderen. Dat is net zoals zeggen dat er niets aan te doen is. Als niemand vecht is er geen oorlog…
    Ik vind het jammer dat de oorzaak niet wordt gezocht. Iemand een idee?
     
    Ik denk persoonlijk aan de economische groei. Wist je dat een jaarlijkse groei van 3procent inhoud dat het na 10 jaar is verdubbeld? We zitten in een spiraal die eens moet ontploffen en die tijd komt dichtbij.
     
    Alles moet beter he? right.
     Hold on people and look around  
    BE PREPAIRED TO FIGHT BACK
    STRAP UP
     

  7. Antares, wat ik me afvraag is hoeveel mensen een min of meer normaal leven hebben, waarin alles zo’n beetje loopt zoals het ‘zou moeten lopen’ en er zich geen extremiteiten voordoen. 
    Mijn indruk is dat zo bijna iedereen een extreem verhaal heeft. 
    Mijn voorlopige hypothese is dat deze maatschappij zo gestoord is dat het vrijwel onmogelijk is om geen ernstige beschadigingen op te lopen. 
     

    1. Wat we van nature nodig hebben, is zoveel mogelijk vrijheid van denken en handelen. Eigenlijk zijn we de behoefte aan het leven als jager/verzamelaar, de daarbij horende eenvoud van kleine groepsculturen en bijbehorende sfeer nog niet ontgroeid. We verlangen onbewust naar saamhorigheid en het rustige leven, zoals Frans Couwenberg dat zo schilderachtig situeerde in zijn taligheids hypothese. Met de ontwikkeling van landbouw en veeteelt, werd de mens qua voedselvoorziening en dus overlevings kansen zo succesvol, dat er massaculturen konden ontstaan. In een massacultuur stel je als individu niet veel voor. Men kent elkaar niet meer en deelt lief en leed nog slechts binnen familie en vriendenkringen. De sociale belangen verschuiven van een bepaalt gedeeld groepsgevoel, naar nog slechts de bekende intimiteit van hen die het individu kent en dierbaar zijn. Egoïsme is een gezonde overlevings strategie in de natuur, maar breekt de mens in de grote massaculturen juist op. Kennis en de toepassing daarvan, wordt zorgvuldig benut om de economische voordelen ervan binnen beperkte eigen kringen te behouden. Daarbuiten blijft dan nog de grote onbekende en dus onbeminde massa over. Het is in dat verband volkomen logisch, dat in de loop der tijd families ontstonden die door de eeuwen heen steeds meer middelen als kennis, bezittingen, en macht naar zich toetrokken. Men huwde strategisch binnen een bepaald pakket welstand, om zo van succes en bezit verzekerd te blijven. Het is in dat verband dan ook logisch, dat welgestelde families bepaalde subculturen ontwikkelden, om zich onderling te kunnen identificeren als van gegoede komaf. Het onderscheid moest duidelijk zijn, om zo te kunnen behouden wat men voorheen had verworven. Menging met buiten deze cultuur geborenen, betekende verwatering van waar men zo trots en behoudend, eeuwenlang had gevochten. Zo ontstonden de diverse elite families en hun relationele verbanden, op volkomen natuurlijke wijze. Dit lag gewoon aannemelijk in de lijn der gebeurtenissen, ook dat deze families de macht om de massa te manipuleren steeds beter onder de knie kregen. In vroeger tijden kon dat eenvoudig door de (gewone) medemens dom en religieus te houden, maar tegenwoordig laten dergelijke antieke systemen het steeds meer afweten. Oorzaak is natuurlijk de verspreiding van kennis. Technische ontwikkelingen en wetenschappelijke ontdekkingen, vergden steeds meer kennis onder de bevolking. Dit omdat de daaraan gekoppelde, gecompliceerde productieprocessen en van daar uit ontwikkelde handelsproducten, moesten worden vervaardigd door mensen met kennis, uit diezelfde massa. Met de komst van internet was het hek helemaal van de dam. Iedereen kon iedereen nu zien en contact leggen of zich informeren. Een lawinestroom van informatie, verspreidde zich vanaf dat moment onder de wereldbevolking, het was en is niet bij te houden. De mens wil zich van nature informeren, dat is de aard van het beestje. Ik heb echter de indruk dat daarmee voldaan wordt aan de voorwaarden voor een informatie overload. Van over de hele planeet komt welkome, maar ook ongewenste informatie in onze breinen samen. Daarnaast is het stressvol knokken voor je gezin en inkomen, je bent maar zo dakloos en alleen als je niet succesvol bent of pech hebt. Veel mensen raken van slag door het chaotische karakter van dit gebeuren, de rust die ze nodig hebben ontbreekt. Oorzaak is uiteindelijk dat we gewoon de natuur zijn, waarin we evolutionair, emotioneel tekort schieten om de now how die we krijgen voorgeschoteld aan te kunnen. Het is niet zozeer de maatschappij die gestoord is, overal zijn logische verbanden te leggen, met oorzaken en gevolgen, welke dan ook. Wij schieten tekort aan sociale capaciteiten, omdat het leven eertijds eenvoudig was en wij niet op tijd evolueerden, in verhouding tot het razende tempo van onze technische en wetenschappelijke vorderingen en het gezelschap van zovelen. De automatische anonimiteit die de enorme wereldbevolking met zich meeneemt, veroorzaakt stress waar we niet mee kunnen omgaan. We beleven de huidige werkelijkheid onbewust als extreem, maar ontkomen kan helaas niet. Sommigen kunnen daar tegen, anderen niet en raken overbelast. Een normaal leven is dat wat men aan kan, of men raakt beschadigd. De één is de ander niet en de maatschappij blijft zich in ijltempo verder ontwikkelen. Pillen slikken denk dan maar, want dat tempo houden we er voorgoed in, in de toekomst, dat heeft het verleden bewezen.      

  8. Moerstaal, psychiatrie is heel lang een zeer conventioneel begrip geweest en heeft men daar steeds dezelfde behandelingsmethode gebruikt, ongeacht welke ziekte van de geest hier het probleem was. Men observeerde het gedrag van de patient en daarna werd een medicatie toegepast, dat werd in samenwerkings verband vastgesteld. Gelukkig is er de laatste jaren een omslag gekomen in het onderzoek en behandeling van de patient. Je zou het zo kunnen stellen dat men niet meer met medicatie oplost, wat doorgaans averechts werkt, maar men stelt nu zich zelf de vraag van wat is nu de echte oorzaak van het gedrag. Door de oorzaak te zoeken, kun je de daaraan gerelateerde problemen oplossen, en zie zo waar het helpt en werkt ook nog. Dus al jaar en dag heeft medicatie, het probleem alleen maar verergerd in principe. Lees het bijzondere verhaal van Hennie, wat gisteren in de Leeuwarder Courant stond. Mvg Paul. http://www.levendmechanisme.nl/pdf/LC-23-02-2013-Hennie-is-terug.pdf   

Laat een reactie achter