beton

Beton is voor de meeste mensen niet iets waar ze bij stilstaan. Toch is dit bouwmateriaal het geheim achter spectaculaire bouwwerken zoals wolkenkrabbers. Maak kennis met vijf opmerkelijke vormen van beton.

Waterdoorlaatbaar beton.
Voor wegen is gladheid een enorm probleem. Wie wel eens een tropische moesson heeft meegemaakt, weet dat wegen volstrekt onbegaanbaar worden als de weg verandert in een rivier. De oplossing: bouw de weg van doorlaatbaar beton. het water verdwijnt dan in een mum van tijd in de grond onder de weg. Dit maakt wegen ook een goede bron van water. Sommige doorlaatbare betonsoorten kunnen wel 1000 mm water per minuut verwerken.

Zonnebeton.
In Nederland zijn zonnepanelen ontwikkeld, waar je over heen kan fietsen. Wegen nemen enorm veel ruimte in beslag, rond de 1/40, dus 2,5% van de oppervlakte van Nederland. Op dit moment wordt de zonne-energie die op deze wegen valt, niet benut. Als dit wegen van zonnepanelen zouden worden, zou dit Nederland voor een deel zelfvoorzienend maken qua energie.

Lichtdoorlatend beton.
Betonnen muren zijn vaak somber, omdat ze geen licht doorlaten. Met ingebedde glasvezels en andere technieken kan je daar wat aan doen. Zou met iLight, lichtdoorlatend beton dat is ontwikkeld door een Italiaans bedrijf, een einde kunnen komen aan donkere, onverlichte betonnen tunnels?

Zelfhelend beton.
Wat als gebouwen kleine scheurtjes zelf zouden kunnen repareren? Met zelfhelend beton kan dat. Door de scheur barsten er capsules open met een voedingsoplossing. In de beton ingebedde bacteriën worden uit hun winterslaap gewekt en zetten deze om in nieuw gesteente, waardoor de lege ruimte van de scheur weer wordt opgevuld. Zo wordt het beton weer een geheel. Een echt levend gesteente dus. In de natuur komt op enkele plaatsen ook levend gesteente voor: stromatolieten, die bestaan uit een kolonie bacteriën. Deze worden tot de oudste vormen van leven gerekend. Er zijn op Mars ook structuren aangetroffen die op fossiele stromatolieten lijken.

Romeins, zoutresistent beton.
De oude Romeinen kregen iets voor elkaar wat bouwkundigen tot voor kort niet lukte: een betonsoort ontwikkelen die blootstelling aan zeewater overleeft. Naar hen is dit Romeins beton genoemd. Zeewater mengen met cement leidt tot smurrie. De ionen in zeewater belemmeren de vorming van beton. Romeins beton weerstaat het zeewater al 2000 jaar. Het geheim: de toevoeging van vulkanisch zand, puzzolaan. De productie van Romeins beton gebruikte ook veel minder energie dan het beton van nu. Het goede nieuws: pozzolaan is een vulkanisch gesteente dat erg veel voorkomt op aarde. Er bestaan complete bergen van.