islamitische wereld

Nu de laatste resten van islamitische staat zijn opgeruimd,kunnen we de balans opmaken. Wat zijn de gevolgen geweest van Islamitische Staat?

Het kalifaat
De bloeddorstige beweging Islamitische Staat had als doel, om een kalifaat te vestigen en alle moslims onder zijn banier te verenigen. Hierbij hebben ze hun uiterste best gedaan om het kalifaat op zo legitiem mogelijke wijze uit te kunnen roepen. ze voldeden aan alle voorwaarden. Zo was Abu Bakr al-Baghdadi een afstammeling van de uitvinder van de islam, Mohammed. Het banier van IS staat nauwkeurig omschreven in de soennitische hadith.  Een kalifaat is een islamitische staat, die dient als het nationaal tehuis voor de Ummah (alle moslims, in de praktijk: soennieten). In feite is een kalifaat dus de soennitische versie van de staat Israël. Hiermee houden de overeenkomsten op. Anders dan de staat Israël, die uitgesproken seculier is, is een islamitische staat gegrondvest op religieuze basis.

Voor Israël is het niet verplicht om oorlog te voeren. Integendeel zelfs. Volgens de soennitische islam daarentegen, is oorlog voeren tegen ongelovigen voor het kalifaat verplicht. Als er geen kalifaat bestaat, hoeven moslims alleen andere moslims militair bij te staan als deze aangevallen worden. Dit verklaart tussen haakjes ook waarom islamitische terreurorganisaties steeds een beroep doen op het vermeende onrecht dat moslims wordt aangedaan, om hun terreur te rechtvaardigen. Er zijn veel organisaties binnen de islamitische wereld die een vergelijkbaar doel hebben als Islamitische staat. De bekendste zijn de Moslimbroederschap, Hizb ut-Tahrir en Al Qa’ida. Het verschil tussen IS en deze organisaties is de gevolgde tactiek. Al Qa’ida heeft als doel om eerst de Verenigde Staten te vernietigen, waarmee de invloed van de Verenigde Staten op het Midden-Oosten zal worden beëindigd en de weg vrij is is om een islamitische staat te vestigen.. De Moslimbroederschap en Hizb ut-Tahrir hebben een meer subversieve strategie. Het doel van deze groepen is om een sterke islamitische beweging op te richten, die de moslimgemeenschap moet overhalen om massaal het kalifaat te gaan omarmen. Kortom het doel van Islamitische Staat is gelijk aan het doel van deze andere groepen. De enige verschillen zitten in de strategie die deze groepen volgen.

Hoe islamitische staat de utopische droom van het kalifaat ontmaskerde
Voor wie zich werkelijk verdiept in de islamitische heilige geschriften, is het duidelijk dat een islamitisch kalifaat in grote lijnen eruit zal zien als het kalifaat dat door IS is uitgeroepen. Met andere woorden: een roofstaat die voortdurend in oorlog is met de buurlanden. Binnen deze staat worden niet-moslims behandeld als tweederangsburgers en is slavernij heel normaal. In al haar bruutheid en schaamteloosheid heeft Islamitische Staat in de praktijk laten zien hoe een kalifaat er uitziet. Het is niet mogelijk voor andere extremisten om deze legitimiteit op islamitische gronden in twijfel te trekken. Daarom zijn de moslimbroederschap, Hizb ut-Tahrir en Al Qa’ida ook razend op IS. Het kalifaat is in al haar lelijkheid getoond en hun utopische droom is effectief ontmaskerd. De techniek van de Moslimbroederschap om het kalifaat sluipenderwijs in te voeren, werkt niet meer, omdat iedereen in de praktijk heeft kunnen zien wat het kalifaat in haar pracht werkelijk inhoudt. En, nog erger, dat zelfs toen het kalifaat precies volgens het boekje werd uitgeroepen, wat volgens islamitische extremisten zou garanderen dat de islamitische “almachtige” oppergod Allah het project zou steunen, het faliekant mislukte.

Atheïsme steeds populairder
Steeds meer moslims worden nu de ogen geopend. Islamitische radicalen hebben 40 jaar lang het Midden-Oosten totaal verziekt. Overal buiten het Midden-Oosten is de levensstandaard enorm gestegen en geniet de bevolking van meer vrijheid en meer welvaart. De islamitische wereld is de boot met de rest van de wereld steeds meer aan het missen. Het geduld van de gemiddelde moslim met moslimradicalen is behoorlijk aan het opraken. Het gevolg: moslimradicalisme wordt steeds minder populair. De glanzende droom van de islamitische radicalen is totaal in duigen gevallen met de val van het gruwelijke kalifaat van IS. Steeds meer moslims bekeren zich in het geheim tot christen, of worden atheïst. Islamitische regimes zoals van Saoedi-Arabië of dat van Iran kunnen binnenlandse onvrede niet meer bezweren met een beroep op de islam. Helaas zijn er in Europa en Amerika nog steeds zogeheten progressieven, die het nodig vinden om dit systeem te vergoelijken. Ze werken het zuiveringsproces tegen, dat de wereld kan verlossen van dit soort kwaadaardige achterlijkheid.