Kardashev-III

Uit ongeveer vijftig sterrenstelsels zijn  stralingspatronen waargenomen die mogelijk wijzen op een Kardashev-III beschaving. Hoe sterk zijn  de aanwijzingen?

Kardashev-I, II en III
De Sovjet-astronoom Kardashev deelde beschavingen in aan de hand van hun energieverbruik. Beschavingen die evenveel energie verbruiken als op hun thuisplaneet beschikbaar is, vallen onder Kardashev-I. Beschavingen die alle energie van de centrale ster in hun planetenstelsel af kunnen tappen, classificeerde hij als Kardashev-II. Beschavingen die de energie van een compleet sterrenstelsel af kunnen tappen, rubriceerde hij als Kardashev-III. Tussen de Kardashev-trappen zit ongeveer een factor miljard. Zo heeft een Kardashev-I beschaving de beschikking over alle straling die op aarde valt, plm. 10¹⁷ watt, een Kardashev-II beschaving het vermogen van de Zon, 10²⁶ watt. Als mensheid zijn we met een totaal energieverbruik van onder de twintig terawatt (2 * 10¹³ W) nog op geen duizendste van dit.

Tekenen van een Kardashev-III beschaving
Een Kardashev-III beschaving tapt alle energie van een sterrenstelsel af. Deze verandering is van astronomische schaal en dus is moeilijk te missen. Een Kardashev-III beschaving heeft zo ingrijpende gevolgen op een sterrenstelsel, dat dit zich radicaal anders zal gedragen dan een ‘maagdelijk’ sterrenstelsel. Een van de sterkste aanwijzingen voor een Kardashev-III stelsel is de straling die het stelsel uitzendt. Alle vormen van leven, variërend van eencelligen tot mensen en ook machines die arbeid verrichten, zetten energie met lage entropie (zoals energierijke straling en elektriciteit) om in energie met hoge entropie (zoals warmte, radio- en infraroodstraling). Als we waarnemen dat een ver sterrenstelsel veel infrarood- en radiostraling uitzendt, is het goed mogelijk dat aliens het sterrenlicht oogsten, of een andere energiebron aftappen.

Vijftig abnormale sterrenstelsels
Dit is precies wat waargenomen is in vijftig sterrenstelsels. De hoeveelheid infraroodstraling die deze uitzenden blijkt abnormaal groot voor het type stelsel waartoe ze behoren. De vijftig sterrenstelsels maken deel uit van een groep van 100.000 sterrenstelsels die door de WISE-missie van NASA onderzocht is. Dit is overigens maar een kleine fractie van de 100 miljard sterrenstelsels in het zichtbare universum. Van een aantal van deze stelsels is er een valide verklaring voor de grote hoeveelheid uitgezonden infraroodstraling: stervorming. Hierbij komt namelijk veel warmte vrij: de gaswolk stort ineen, waardoor de gasmoleculen snelheid krijgen en dus als groep heter worden.

Drie nog onverklaarbaar
Van drie stelsels is er geen verklaring voor de grote hoeveelheid infraroodstraling. Wright en zijn team willen deze drie stelsels gaan napluizen. Zijn ze op het spoor van de Galactische Broederschap, zoals new-age goeroe’s ons leren? Laten we hopen dat er geen superbeschaving ons op staat te wachten. Deze zal ons waarschijnlijk zien als primitief en vervelend ongedierte. Hoe is het immers met de Tasmaniers afgelopen?

Bronnen
1. WISE project page (NASA)
2. J. T. Wright et al., The Ĝ Infrared Search for Extraterrestrial Civilizations with Large Energy Supplies, American Astronomical Society, 2014
3. J. T. Wright et al., The Äœ Infrared Search for Extraterrestrial Civilizations with Large Energy Supplies. II. Framework, Strategy, and First Result,   The Astrophysical Journal 2014