Russische gevechtsvliegtuigen in actie.

Russische ingreep in Syrie: zwanenzang of meesterzet?

Nu Rusland direct ingrijpt in Syrië ten gunste van de regering-al Assad, lijkt het een kwestie van tijd voordat de Syrische regeringstroepen weer de overhand krijgen in de burgeroorlog. Waarom is Poetin, de president van een land in grote geldproblemen, zo happig om in Syrië een kostbare oorlog te beginnen?

De Russische analyse van de situatie in Syrië en Irak
Met veel andere mensen over de wereld trouwens, maakt de Russische regering zich het nodige zorgen over de zwalkende, visieloze Amerikaanse politiek in het Midden Oosten. Door Amerikaans buitenlands beleid zijn ooit redelijk stabiele staten zoals Libië, Syrië en Irak ten gronde gericht en veranderd in broedplaatsen van burgeroorlog. Het Amerikaanse buitenlandse beleid is zover van de realiteit verwijderd, dat een Amerikaanse officier voorstelde om de extremisten van Al Nusra, een filiaal van de terreurgroep die in 11 september 2001 de verwoestendste aanslag ooit op Amerikaans grondgebied pleegde, te gaan steunen. Terecht leveren de Russen hierop harde kritiek.

Russische gevechtsvliegtuigen in actie.
Russische gevechtsvliegtuigen in actie.

Buurstaten als Jordanië en Libanon voelen de gevolgen, denk aan stromen vluchtelingen, en moeten de grootste moeite doen om ook het hoofd boven water te houden. In deze poel van ellende hebben de extremisten van Al Qa’ida en de afsplitsing Islamitische Staat vrij spel. Kortom: er moest iets gebeuren.

Waarom Poetin de grote winnaar gaat worden
Zelfs een jaar lang bombarderen door grootmacht VS bleek onvoldoende te zijn om Islamitische Staat op de knieën te krijgen. De groep breidde het grondgebied zelfs nog uit. In de westerse media worden de wandaden van IS breed uitgemeten.
Nu Poetin gaat ingrijpen en zoals het nu zich aan laat zien, in samenwerking met de Syriërs, Irakezen en Iran IS en de door de Amerikanen gesteunde moslimextremisten van de kaart gaat vegen, bereikt hij meerdere strategische doelen. Ten eerste heeft hij laten zien dat Rusland, in tegenstelling tot de onbetrouwbare Verenigde Staten, haar bondgenoten nooit laat vallen. Het wegbombarderen van door de VS gesteunde groepen omdat het “terroristen” zijn (wat overigens voor het grootste deel klopt), is een enorme belediging. Ten tweede laat hij zien, dat Rusland in staat is doortastend op te treden en voor elkaar krijgt, wat de Amerikanen niet voor elkaar krijgen. Dit betekent enorm gezichtverlies voor de Amerikanen. Op de Russen kan je, zo blijkt, rekenen. Op de Amerikanen niet.

Ten derde verzekert Rusland zich op deze manier van drie trouwe bondgenoten: Syrië, Irak en Iran, en hierna ook Libanon. Die nu een gaspijpleiding van Qatar naar Turkije effectief zullen blokkeren.
Ten vierde: NAVO-staat Turkije wordt nu vakkundig ingekapseld en gekortwiekt. Erdogan kan zijn plannetjes voor een nieuw groot-Turks rijk op zijn buik schrijven en ook de Koerden in Turkije zelf, met veel Turken overigens, hebben nu een flink appeltje te schillen met de verraderlijke AKP-leider. Kortom: met een harde tactische klap is Poetin weer helemaal terug op het wereldtoneel.

Wat wordt de tegenzet van de Amerikanen?
Deze geopolitieke catastrofe is hard aangekomen in Washington en Ankara en we kunnen er dus op rekenen dat er weer plannen worden bekokstoofd. Het effectiefste zou het leveren van luchtdoelgeschut aan de ‘rebellen’ in Noord-West Syrië zijn. Voor Qatar is het erop of eronder. Mislukt dit, dan moet hun gas door de nauwe Straat van Hormouz, die door Iran eenvoudig is dicht te zetten.