‘Vesta ouder dan de aarde’
NASA’s Dawn missie, voortgestuwd door een ionenmotor, onthult met nieuwe foto’s een divers en dramatisch landschap op de op een na grootste planetoïde van het zonnestelsel.
Dawn bereikte een stabiele omloopbaan om Vesta op 16 juli 2011. Vesta is na Ceres de zwaarste planetoïde (of asteroïde) van het zonnestelsel en kan nieuwe inzichten verschaffen over de aarde en andere planeten. Meteorieten die afkomstig zijn van Vesta, suggereren namelijk dat de miniplaneet vermoedelijk ouder is dan de aarde en de andere planeten. Vesta is een miniatuurplaneetje (plm. 500 km doorsnede) met een ijzer-nikkelkern en een mantel van het gesteente olivijn. De korst is ongeveer 10 km dik. Qua samenstelling lijkt het planeetje nogal op het mantelgesteente van de aarde. Het vrijwel ontbreken van zwaartekracht maakt het heel interessant om een honderden kilometers diepe tunnel tot in de kern van het planeetje te boren. IJzer en nikkel liggen daar vrijwel voor het opscheppen.
Nieuwe beelden van Dawn geven de nauwkeurigste foto’s van het landschap op Vesta tot nu toe. De resolutie is vijfhonderd meter – minder dan een duizendste van de diameter van Vesta. Vesta lijkt miljarden jaren geleden geraakt te zijn door een enorm object. Mogelijk de verklaring voor de vele honderden Vesta-meteorieten die op aarde zijn aangetroffen. De inslag leidde tot schokgolven op de equator en een duidelijke inslagkrater op de zuidpool.
Men slaagde er zelfs in uit verschillende beelden een video samen te stellen van de roterende Vesta op ongeveer 5 200 km afstand.
Vesta lijkt nog de nodige raadsels te bevatten. Zo zijn er in de kraters merkwaardige donkere vegen aangetroffen. De onderzoekers staan voor een raadsel en hopen dat als Dawn de miniplaneet dichter nadert, meer bekend zal worden over deze merkwaardige structuren.
De verschillen in kleuren en helderheid wijzen op een erg heterogeen oppervlak. In principe is dat goed nieuws voor mijnbouw, want er zullen dan waarschijnlijk geconcentreerde afzettingen van bepaalde grondstoffen voorkomen.
Dawn spiraalt steeds dichter en dichter naar het microplaneetje toe. De bedoeling is de satelliet uiteindelijk slechts 200 km boven het oppervlak te laten vliegen. Na rond een jaar waarnemingstijd zal de ruimtesonde afreizen naar de grootste planetoïde, Ceres. Dit is mogelijk door de toepassing van ion propulsie, een nieuwe techniek met behulp waarvan veel meer stuwkracht uit brandstof is te halen. Hierbij worden ionen zeer sterk versneld met elektrische en magnetische velden. De bedenkers zeggen geïnspireerd te zijn door een aflevering van Star Trek.
We zullen de komende maanden dit artikel bijwerken met de nieuwste updates.
Bronnen
Dawn missiesite – NASA
‘Vesta ouder dan de aarde’ Meer lezen »