Een serie artikelen over de verschillende elementen. De legoblokjes waarmee wijzelf, onze aarde en de materie van het universum is opgebouwd hebben allemaal hun eigen specifieke eigenschappen. In deze serie gaan we stap voor stap langs elk element en kijken we wat voor zinvolle zaken de wikipedia erover te zeggen heeft, met daarnaast een interessant filmpje van de universteit van Nottingham waarmee verschillende experimenten met het betreffende element worden gedaan.
Vandaag nummer 102 van de 118 elementen, Nobelium (No).
Ontdekking
Nobelium is in 1958 voor het eerst geproduceerd door Albert Ghiorso, Glenn Seaborg, John R. Walton en Torbørn Sikkeland aan de Universiteit van Californië – Berkeley. Het team maakte hiervoor gebruik van de Heavy Ion Lineair Accelerator (HILAC) om curium te bombarderen met 12C ionen. Later werd hun ontdekking bevestigd door Russische onderzoekers van het Joint Institute for Nuclear Research in Doebna.
Een jaar eerder maakten wetenschappers van het Nobelinstituut in Stockholm al melding van een nieuw element met atoomnummer 102. Op basis hiervan werd de van het Nobelinstituut afgeleide naam nobelium door het IUPAC goedgekeurd.
Toepassingen
Op kleinschalig onderzoek na zijn er geen toepassingen van nobelium bekend.
Opmerkelijke eigenschappen
Omdat nobelium alleen in zeer kleine hoeveelheden geproduceerd kan worden, is er weinig over de eigenschappen bekend.
Verschijning
Van nature komt nobelium op aarde niet in de vrije natuur voor. Het kan in kernreactoren worden geproduceerd door curium te bombarderen met koolstof kernen.