Volgens onderwijshervormer Ken Robinson is wat je op een school afleert belangrijker dan wat je aanleert. Creativiteit, bijvoorbeeld. Hij wijt de steeds verder oprukkende peak fantasie pandemie aan het onderwijs dat ons op zou leiden tot brave, gehoorzame werknemers.
Ik vraag me af: is er een manier om kinderen basisvaardigheden zoals lezen, schrijven en rekenen aan te leren zonder dat ze in gehoorzame zombies veranderen? Ik heb mezelf lezen en schrijven aangeleerd. Dat, omdat ik erg nieuwsgierig was wat in al die boeken van mijn ouders stond. Zou dit niet veel effectiever zijn dan de bestaande school? Over het algemeen leer je iets veel sneller als je geïnteresseerd bent. Ik vraag me af of al die dwang op school niet contraproductief werkt.
Voordat er school bestond werd er ook maar weinig uitgevonden denk ik.
Ik denk ook dat creativiteit nauwelijks ondersteuning vindt binnen de scholen. Maar creativiteit is meer dan alleen muziek, tekenen, drama en dansen. Er is ook nog zoiets als creatief denken. Probleemoplossend denken. Denken “outside the box” Niet alleen een standaard theorie over een bepaald onderwerp leren maar ook de niet zo gangbare alternatieve theorieen even aanstippen. Dit zijn zaken die totaal onderbelicht zijn. Denken als een ondernemer zou ook nog aan dit rijtje kunnen worden toegevoegd.
Probleem alleen is natuurlijk dat, binnen het “educatieve systeem” deze vaardigheden niet te vinden zijn. En dat het een gesloten systeem is dat zijn eigen docenten oplevert.
Ik hoorde van iemand die zij dat als je kinderen niet naar school stuurt ze zeker leren lezen en schrijven, het kan zijn dat ze er iets later mee beginnen maar die kinderen lezen vaak later veel meer volgens hem omdat ze het zijn gaan leren puur uit eigen nieuwsgierigheid naar kennis en dan is het lezen dus iets wat volledig uit hunzelf komt en niet door de school wordt opgeforceerd.Â