Een meer optimistische kijk op de Wet van Moore. Zal de mensheid op tijd een volkomen nieuwe computerarchitectuur uit de grond kunnen stampen?

Het einde van de Wet van Moore?

1 reactie / Ideeën / Door / 28 januari 2015

De ‘Wet van Moore’ beschrijft het verschijnsel dat silicium transistoren ongeveer elke twee jaar in afmeting halveren, met als gevolg dat er steeds minder materiaal en kapitraal nodig is voor dezelfde rekenkracht.  Sinds de ontwikkeling van de Von Neumann computerarchitectuur aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, hield dit verband stand. Tot nu. Transistoren zijn nu zo klein, dat de onderdelen nog maar enkele tientallen atomen breed zijn. Op deze schaal werkt klassieke elektronica niet meer en worden kwantumeffecten belangrijk.

Michio Kaku, een verdienstelijk natuurkundige, denkt dat er nog veel mogelijkheden zijn om computers nog veel sneller en goedkoper te maken dan nu. Wel zullen we dan radicaal andere computers moeten bouwen dan we nu kennen. Zullen deze op tijd zijn om het stokje van de haperende Wet van Moore over te nemen?

Een meer optimistische kijk op de Wet van Moore. Zal de mensheid op tijd een volkomen nieuwe computerarchitectuur uit de grond kunnen stampen?
Een meer optimistische kijk op de Wet van Moore. Zal de mensheid op tijd een volkomen nieuwe computerarchitectuur uit de grond kunnen stampen?

1 gedachte over “Het einde van de Wet van Moore?”

Laat een reactie achter