Tot nu toe duurde het ongeveer een jaar voordat een productielijn van een medicijn gereed was. Met een nieuwe combinatie technieken van farmagigant Novartis is deze tijd nu ingekort tot enkele uren. En net op tijd…
Een jaar wachten op een medicijn
Er worden voortdurend nieuwe medicijnen ontwikkeld. Dit gebeurt in fases: na de initiële screening van veelbelovende compounds, waarbij er enkele honderden overblijven, worden deze aan dierproeven en proeven bij mensen onderworpen. Pas als hierbij geen al te ernstige bijwerkingen worden vastgesteld, komt het medicijn in massaproductie. Deze laatste fase duurt ongeveer een jaar. Slecht nieuws voor een medicijnfabrikant, die zo zijn patent een jaar minder lang uit kan melken, maar uiteraard ook voor patiënten, die een jaar moeten wachten op een effectief medicijn.
Op de tweede dag van een conferentie over fabricagetechnieken op de campus van MIT, meldde de bestuursvoorzitter van Novartis, Joseph Jimenez, dat er grote veranderingen op til zijn wat betreft de manier waarop zijn bedrijf (en mogelijk ook andere farmabedrijven) medicijnen produceren. Door een nieuwe, experimentele methode om pillen te fabriceren kunnen de productietijden drastisch worden verkort. Ook gaat de kwaliteit van de medicijnen vooruit en, uiteraard de voornaamste beweegreden voor multinationals, stijgen de inkomsten, aldus Jimenez.
Batchproductie
Tot nu toe worden medicijnen via een batchprocedé geproduceerd. Dit is te vergelijken met het koken van een eenpansmaaltijd: alle ingrediënten worden in een vat met elkaar gemengd (of achtereenvolgens in verschillende stappen gemengd, het gebruik bij ingewikkelde chemicaliën). Het eindproduct wordt vervolgens gezuiverd en op een andere locatie in pillen omgezet. Met een nieuwe methode kunnen Novartis – en mogelijk ook andere farmafabrikanten – medicijnen radicaal anders fabriceren: via een continuproces op één locatie, waarbij de ingrediënten toe worden gevoegd zoals benodigd. Ook kunnen er nu andere chemische reacties worden toegepast dan in de batch-methode. Volgens de CEO heeft zijn bedrijf in samenwerking met MIT vijf jaar aan deze methode gewerkt.
Uit de presentatie van Jimenez bleek dat de samenwerking behoorlijk succesvol is verlopen. Door de traditionele batchmethode te gebruiken kon het bedrijf zijn medicijn Diovan (tegen hoge bloeddruk en hartstoornissen) in twaalf maanden uit de grondstoffen gebruiksklaar bereiden. Met de continue fabricagemethode kan Novartis dit bereiken in slechts zes uur, aldus Jimenez. Hiermee bespaart het bedrijf dus een jaar. Een jaar waarin kostbaar medicijnonderzoek extra terugverdiend kan worden. Uiteraard zijn ze daarom bij Novartis erg blij met deze techniek. “Dit zal de manier veranderen waarop medicijnen worden gemaakt in de wereld,” aldus Jimenez. De ontwikkeling komt als geroepen, want het bedrijf maakt minder winst en Jimenez ligt stevig onder vuur. In 2015 wil Novartis de productiefaciliteit op commerciële schaal gereed hebben. Als tegen die tijd de huisprinters Novartis niet voor zijn…
Welk techniek zouden Novartis en MIT gebruikt hebben?
MIT doet heel veel onderzoek naar 3D-printers. Zo werken MIT-onderzoeksgroepen aan printbare organen en zelfs voedselprinters. Ook is het idee van een printbare chemische fabriek al langer bekend. Al eerder beschreven we de uitvinding van een Schotse prof, waarin met behulp van een 3D-printer een chemische reactor is te printen. Het is daarom niet onmogelijk dat het Novartis-systeem een vergelijkbare werking kent. Door chemische reactoren een andere vorm te geven, kan uit een beperkte hoeveelheid basischemicaliën werkelijk elk molecuul worden gemaakt. Hoe dan ook, medicijntekorten zullen iets van het verleden worden.
Lees ook
Cocaïne en medicijnen uit de printer
Bron
The Future of Pharma is Incredible Fast, MIT Technology Review (2012)
Wordt het nu door iedereen gebruikt? En is dit artikel ook uit 2012?
Klopt, ook uit 2012. Met heel veel ideeën uit deze tijd wordt nu weinig gedaan. Het optimisme is er een beetje uit. Dat is droevig. Erg droevig.