Is het mogelijk de informatie in onze hersenen na onze dood op te slaan voor de toekomst, als computers zo krachtig zijn geworden dat deze informatie afgelezen kan worden en jijzelf weer tot leven gewekt kan worden? Dit in sciencefiction veel voorkomende thema is onderwerp van veel debat onder transhumanisten. In deze videodocumentaire de verstrekkende denkbeelden van transhumanist John M Smart.
We weten nog steeds niet precies hoe herinneringen en onze persoonlijkheid in de hersenen worden opgeslagen, maar onderlinge dwarsverbindingen tussen neuronen lijken een essentiële rol te spelen. Ook zijn er sterke verbanden aangetoond tussen de grootte van bepaalde hersengebieden en persoonlijkheidskenmerken. Ook is kort geleden ontdekt dat de architectuur van ons brein eenvoudiger is dan tot nu toegedacht: er blijkt een soort snelweg van neuronen te bestaan, die onze hersenen met elkaar verbindt. Dit geeft transhumanisten hoop dat het mogelijk zal zijn om de hersenen van dode mensen weer tot leven te wekken. Cryonisten laten daaron hun hoofd invriezen in de hoop dat ze in de toekomst weer tot leven worden gewekt.
Naar aanleiding van deze interessante video en de artikelen over 3D orgaan printen, kwam ik op het volgende science fiction achtige gedachten experiment uit:
In een niet al te ver van ons af liggende toekomst zullen we beschikken over veel snellere computersystemen. De computer in mijn model hoeft niet eens te beschikken over kunstmatig intelligentie (AI), het gaat om snelle procesverwerking. Deze kan door middel van geavanceerde sensoren en realtime processing, een volledig identieke scan maken van iemands levende brein en lichaam. Daarna kan  de scan dan na verwerking en eventuele noodzakelijke medische aanpassingen, worden ingevoerd in de 3D printer van de toekomst. Na de tijd die zo’n printer daar voor nodig heeft, stapt een tevreden glimlachende en verbeterde kopie van het origineel uit de printer. Het origineel kan naar keuze en situatie of condities, van tevoren besluiten of er nu euthanasie wordt toegepast, een gelijktijdig bestaan, of conservatie voor onbepaalde tijd. Als je naast bovenstaand concept iets anders wil, bijvoorbeeld een perfecte partner die precies aangepast is aan jouw wensen, dan kan de uitvoer in de printer er ook naar wens aangepast uitkomen. Als ik de scan als Antares in ga en er komt een onweerstaanbare aantrekkelijke, aan al mijn wensen voldane  Antoinette pretpoes uit de printer, dan zeg ik geen nee tegen haar hoor. Probleem is natuurlijk wel, ze heeft me altijd door, ik hoef haar geen geintjes te flikken. Behalve dit soort absurde voorstelling van zaken, kun je natuurlijk ook een scan uit het datingsite programma vissen en die laten aanpassen. De toekomst  brengt hoop voor wie maar wil, zal ik maar zeggen, wie weet….. :) Â
Ik zal nooit zeggen nooit, dat er eens een tijd aan zal komen dat we de technologie in huis hebben om dit gegeven te verwezenlijken. Van uitgaande het neuronen wereldje in ons lichaam, moest ik gelijk denken aan het RNA systeem (prachtige wereld). Deze signaal overdracht zou in principe op te vangen moeten zijn en vastgelegd kunnen worden in een CP. Maar dan gaan we weer, het zou dus ook manipulatief te gebruiken zijn en daar door zie ik eigenlijk ook niet het nut hiervan in. Mvg Paul.
RNA – Wikipedia, the free encyclopedia
Deze pagina vertalen
en.wikipedia.org/wiki/RNA
Comparison with DNA ·
Structure ·
Synthesis ·
Types of RNA
3 Synthesis; 4 Types of RNA. 4.1 Overview; 4.2 In translation; 4.3 Regulatory RNAs; 4.4 In RNA processing; 4.5 RNA genomes; 4.6 In reverse transcription; 4.7 Double-stranded RNA
Antares, split brain theory…
In dit geval gaat er eentje dood en hou je eentje over.
Wie ben jij? Die dood is gegaan of het kopietje?
Dat is de paradox…
Daarom denk ik ook dat er een groter bewustzijn is dan in de losse individuen aanwezig lijkt te zijn.
Dat is de paradox. Bewustzijn afgescheiden en binnenin een groot bewustzijn…
Dus als je dood gaat dan verdwijnt alleen de afscheiding.
Tot zover mijn hersenspinsel…
Ik denk dat we ons veel te veel focussen op het overleven van onze ego.
Wij zouden ons meer in moeten zetten op een duurzame en humane samenleving ipv. telkens maar weer ikke en nog meer ikke want dat is dit. Ikke en mijn hersenen.
Een bekend hoogleraar, schrijver en psycholoog zei eens:
De kunst is te sterven tijdens het leven…
Ha moerstaal, ego? Daar heb ik helemaal niet bij stil gestaan tijdens het schrijven van mijn reactie. Ben een groot fan van de serie Star Trek, waarvan onlangs een herhaling van zes oude afleveringen getoond werd, afgelopen woensdag de laatste. Beam me up Scotty, heeft meer betekenis in bovenstaande context voor mij. Het handige transport systeem van de Enterprise heeft wel vaker tot discussies geleid. Vóór het opstralen wordt men daar door een machine-scan gehaald, vertaald in modificaties (computer met sensoren) en dan vervolgens als elektromagnetische draaggolf verzonden naar een bestemming. Daar gebeurd vervolgens het omgekeerde proces en ondertussen was de persoon tijdelijk geen levensvorm, maar een gemodificeerde draaggolf. Hetzelfde paradoxale aspect dus als bij dit artikel, dat qua systeem een beetje een voorloper daarvan is zal ik maar zeggen. Ik heb mij ooit afgevraagd als kind, wat was er nou voordat ik er was? Alles behalve ik, of toch iets van mij in een andere vorm of energie. Herinneringen aan een vorig leven heb ik ook, al vanaf mijn vroegste jeugd. Geen namen maar wel gebeurtenissen die mij tot de dag van vandaag zijn bij gebleven. Het zijn mooie herinneringen, maar ik hou ze voor mijzelf. Om deze reden ben ik niet bang voor de dood, maar bewijs maar eens dat je geïncarneerd bent voor jezelf en anderen. Een traditioneel geloof in een oppermachtige schepper of geest heb ik gelukkig niet, hang ook geen enkele spirituele doctrine of filosofie aan. Mijn vader dacht net als ik en ook nooit bang voor de dood geweest. Mijn moeder heeft een gedeelte van haar jeugd doorgebracht in een katholiek nonnenklooster en is wel degelijk bang voor de dood. Juist zij heeft een hekel aan de dood en is er bang voor. Waarom nou, vroeg ik mij af, ze doet niets verkeerds. Later ontdekte ik, dat de meest gangbare religieuze doctrines een schuldgevoel uit angst bewerkstelligen. Angst om te leven zoals je wilt en angst om daar naar beoordeelt te worden na het sterven, dat doet religie met je. Die nieuwe kutpaus ook, staat er om bekend dat hij een fel tegenstander is van het homohuwelijk, abortus en wat al niet meer. Ondertussen is het één grote en duidelijk bewezen, hypocriete homoclan in de katholieke kerk en alle afgeleidingen daarvan, inclusief pedofielen en andere religies. Maar ja, de overtuigde mens schenk absolutie en vergeving hé. Wat een dekking kun je letterlijk zeggen en wat een ego, maar ik heb de broek en het morele geweten schoon. Aan mijn staf kleven de resten van onschuldige kinderen niet, tijdens de vele gore schijn morele preken die de heilige boontjes afsteken. ;)     Â
Religie was een scam, een hoax, de eerste MLM…
Religie was oorlog van het ene idee tegen het andere idee.
Diegene met de beste onderdrukking, beste fokprogramma’s en wreedste genociden kwamen boven drijven. Nou zijn de Christenen niet meer zo bloeddorstig, openlijk dan maar het waren ook boefjes… Nog steeds trouwens…
Hou maar op over religie…
Daar had ik het ook niet over, wel over de mogelijkheid van bewustzijn buiten de zenuwstelsels van dieren… Altijd interessant denkvoer…
@Moerstaal.. de kunst is jezelf te wegcijferen voor anderen bedoelde hij, wel zo leuk toch, ik heb er vrede mee, en doe het!Â
Wegcijferen voor anderen?
Tien minuten van je leven:
https://www.youtube.com/watch?v=7ukJiBZ8_4k
Eindelijk een oplossing voor gedetineerden in Amerika met van die straffen van 1480 jaar etc… ;-)
niet bang voor de dood omdat je weet dat je veder leeft?kom op zeg pf
je weet nu toch ook niet meer wie je was in je *vorig*leven je bewust zijn alle herhinderingen,dus niet dat kleine stukje dat jij nu denkt te weten maar alles.
nee dat ben je kwijt,dus of je nou wel of niet terug komt dit wat jij nu bent hebt voeldt en denkt te zijn is na je dood echt weg.dus dood is wel dood lijkt me