Negen essentiële parameters houden de aarde leefbaar. Reeds vier van deze negen parameters zijn nu overschreden. Onze biosfeer is steeds meer in gevaar. Moeten we alle hoop laten varen, of zijn er oplossingen?
Johan Rockström identificeerde negen grenzen waarbinnen de ecosysteemwaarden moeten liggen om de aarde ‘as usual’ voort te laten bestaan. Deze zijn:
- Klimaatverandering door hoog CO2 gehalte (status: veilige waarde van 350 ppm met 50 ppm overschreden; snel stijgend)
- Biodiversiteit gedaald onder 90% (te laag: nu 84% in bepaalde delen van Afrika)
- Gebruik van meststoffen: max. 11 teragram fosfor en 62 teragram stikstof (fikse overschrijding: nu 22 resp. 150 teragram)
- Ontbossing: minimaal 75% van het oorspronkelijke plantendek moet behouden blijven (overschrijding: nu 62%)
- Uitstoot van aerosols, microscopische stofdeeltjes (maximaal AOD, aerosol optical depth, van 0,25; nu alleen in Oost-Azië 0,30; rest van de wereld veilig)
- Ozonlaag uitgeput: minder dan 5% onder pre-industrieel niveau van 290 Dobson eenheden (nu alleen boven Antarctica dalingen tot 200 DU)
- Verzuring van de oceanen: punt waarop zeedieren geen schelpen meer kunnen maken. Als het CO2-gehalte in de atmosfeer daalt tot onder de 350 ppm levert verzuring dit geen problemen op.
- Zoetwatergebruik: moet kleiner zijn dan 4000 kubieke kilometer. Nu 2600 km3.
- Dumpen van vervuilende radioactieve en toxische stoffen in het aardse ecosysteem (onbekend)
Nu we deze grenzen kennen, kunnen we zorgen dat we hier binnen blijven. Het goede nieuws is: dat kunnen we ook, zelfs zonder dat we er op achteruitgaan in levenskwaliteit. Zo kunnen we overschakelen op zon, in een groot deel van de wereld nu al goedkoper dan olie en gas. De biodiversiteit kan opgekrikt worden door soorten te herintroduceren en natuurreservaten. Misschien zelfs door nieuwe soorten in het lab te ontwikkelen. Bos kan weer aangeplant worden. Meststoffen kunnen toe worden gepast in kassen, waardoor ze niet meer weglekken.
We kunnen niet door zoals nu, maar met andere methoden van landbouw, energieverbruik en dergelijke, kunnen we als mensheid de wereld leefbaar houden. Een kwestie van prioriteiten stellen en het aanpakken van peak fantasy.
wie heeft hoe bepaald dat dit de grenzen zijn en dat deze waarden een juiste maatstaf zijn?
Niets wat permacultuur, agro-forestry en agro-ecology niet op kunnen lossen. Als we eens beginnen met een biodiversiteit voedsel bos in elke gemeente? :)
http://www.permacultuurnederland.org
Ik ben helemaal voor. Gevolgd door meer bsaanplant in woestijngebieden met vochtvangers oid.