Wikileaks is een blijvertje. Machthebbers zullen moeten leren politiek te bedrijven in een wereld waarin geheimen niet meer bestaan.
Vergeet kanonnen, hondstrouwe volgelingen en rijkdom. Wat machthebbers vooral een voorsprong geeft op jan met de pet is de greep die ze op de informatievoorziening hebben.
Voordelen van een informatievoorsprong
Menige veldslag is beslecht door superieure kennis over leger en tactieken van de tegenstander. Zoals een onlangs blootgelegd illegaal netwerk van informatiemakelaars in Amerikaanse zakenbanken bewijst, is ook nu een informatievoorsprong, voorkennis, uiterst lucratief.
Ook voor de liefhebbers van politieke streken is geheimhouding een absolute must. De gevolgen van sommige achterbakse politieke maatregelen, denk aan het leegplunderen van de ABP pensioenkas om ambtenaren eerder met de vut te laten gaan, kunnen verborgen worden gehouden waardoor de latere generaties met de brokken blijven zitten.
Daarnaast is geheimhouding ook een recept voor misverstanden, fraude en oorlogen. Een aanval op een tegenstander wordt een stuk minder aantrekkelijk als deze in de gelegenheid is zich voor te bereiden. Kortom: de vraag is of we zo blij moeten zijn met geheimhouding.
Informatie wil vrij zijn
In de afgelopen eeuwen is het steeds makkelijker geworden informatie te verspreiden. Het moeizaam met de hand overschrijven van de middeleeuwen werd vervangen door de boekdrukkunst. Met betaalbare pamfletten en boeken werd het informatiemonopolie van de Kerk en de machthebbers doorbroken. In de twintigste eeuw kwam de definitieve doorbraak met kopieerapparaten, printers en uiteindelijk internet. Op een enkele grote harde schijf kunnen alle staatsgeheimen van een supermacht worden gezet. Kopiëren van informatie is kinderlijk eenvoudig. Geheimhouding als meer dan twee of drie mensen er van weten, wordt exponentieel moeilijker, dus voor grotere aantallen onmogelijk.
Ook gevoelige informatie verzamelen wordt steeds makkelijker. Er zijn nu videocamera’s in de handel kleiner dan een suikerklontje. Heeft iemand eenmaal toegang tot elektronische informatie, dan kan deze eenvoudig op een USB-stick geplaatst worden. Afluisterapparatuur wordt steeds beter, denk aan richtmicrofoons waarmee gesprekken op honderden meters afstand zijn af te luisteren.
Politiek na Disclosure
Politici zullen moeten leren op te houden met jokkebrokken en stiekeme spelletjes spelen. Bij alles wat ze doen zullen ze er rekening mee moeten houden dat het uitlekt. Dit betekent uiteindelijk de doodsteek voor politieke partijen als het CDA, VVD en PvdA waar dit soort praktijken onderdeel uit maken van de politieke cultuur. De boodschap van Disclosure is duidelijk. Maak je borst maar nat, regenten. Het is aanpassen of ten onder gaan zoals de dinosauriërs.
Waarschijnlijk dat wel de criminaliteit toeneemt, en diegenen die zorgen voor het uitlekken leven in angst en stress, en worden misschien vermoord. Zij willen weer onzichtbaar blijven, evenals de liquidators.Zulke acties gebeuren bijv. in Rusland, maar staan zij open voor kritiek vanuit het buitenland? Het kan twee kanten opgaan: de Staat wordt ongevoelig voor kritiek, of ze voelen zich aangesproken door schuld en schaamte en veranderen.
Er is wel een remedie; als je uitlekt moet je daar openheid van geven en medestanders achter je hebben, en je veiligheid waarborgen.
Bij misstanden van de Staat moeten diplomaten bemiddelen (zo vaak proberen ze het zelf tevergeefs),
of moeten er sancties volgen, die wel corrigerend kunnen werken maar de verhoudingen meer op scherp zetten en waar gewone burgers weer het slachtoffer van worden.
Julie,
Openheid kan alleen bescherming bieden als het volk voldoende te zeggen heeft, zoals in de westerse wereld. Het Russische volk heeft dat bijvoorbeeld niet, ook heeft de overheid daar een ijzeren greep op de pers.
Hoewel dissidenten als journaliste Irina Polikovskaya veel steun uit het buitenland genoten, kon haar dat toch niet vrijwaren van moordenaars. In landen als Rusland is anoniem lekken de enige oplossing helaas. En eventueel, zoals Assange nu ook doet, dreigen met nog veel meer openbaar te maken als er een ‘ongeluk’ gebeurt.
Wat de situatie in landen als Rusland nog lastiger maakt is de vervlechting van onderwereld en overheid. Wikileaks-achtige affaires kunnen voor overheden de verleiding doen toenemen om maffia-achtige organisaties op te richten voor het vuilere werk naar Russisch voorbeeld. Alleen als de bevolking dit soort acties niet meer pikt en in opstand dreigt te komen, zal de overheid van gedrag veranderen. Er bestaat ook geen instituut dat bemiddelt tussen overheid en burgers. De ombudsman misschien.
De positie van conflictgeneratoren wordt onhoudbaar, als deskundig inzicht in de stappen die zij nemen, mogelijk is. Dus Wikileaks is een aanwinst voor de hele wereldbevolking. En goed voorbeeld doet volgen, dus inderdaad, er komen meer zaken in de toekomst boven water, die het daglicht niet mochten zien. Het informatietijdperk en de verspreiding van gegevens is een zegen voor het mensdom, ook al moeten we daar privecy voor inleveren.
Er kan teveel geld worden verdient aan conflicten over de rug van de burger om het niet te doen, dus doen ze het. En daar komt nu een einde aan, alleen blijft de vraag open; hoe voorkom je een dictatoriale staat met censuur op informatievrijheid? Individuele staten geven hier en daar al een dergelijk beeld, naast de staten die sowieso al rechts georiënteerd waren.
Ook hier in Nederland zijn we daar niet veilig voor, getuige de oproep om in oorlog te gaan met Iran, door de PVV. Partij Volks Verlakkerij moest het heten, als de waarheid achter hun motieven boven water komt. En dit is nog maar het tipje van de sluier dat gelekt is, wacht maar op de rest……… Het zijn gewoon conflictgeneratoren, die misbruik maken van het recht om in een democratie hun mening te mogen geven. Een mening om op te stoken, getuige de uitspraak van hun leider, dat het wat hem betreft de bedoeling is om de hele Gazastrook vol te bouwen met kolonisten woningen. Hun partij is een marionetten partij, die zeggen wat ze in hun aard hebben, en in hun aard zijn ze geprogrammeerd. Dat komt hun leider even goed uit als een uitspraak niet in goede aarde valt, daar ben ik niet voor verantwoordelijk, is dan de verklaring bijvoorbeeld. Een smerig systeem, dat onze kostbare internationale betrekkingen met de arabische wereld in gevaar kan brengen, maar ook daardoor de brandstofprijzen, Als zo’n conflict uitbreekt, wie verdienen er dan aan? Juist, u begrijpt het al, de echte conflictgeneratoren, meesters in het fabriceren van wapensystemen, en de beheerders van de brandstof brance. Het wordt nog een harde strijd om de massa te overtuigen, maar het begin is er, overtuig u zelf aan de hand van bewijzen. Voor onze vrijheid zijn we afhankelijk van democratische beginselen, hou er rekening mee als u stemt, die kale koppen zijn niet op hand van de vrijheid van menings uiting en mensenrechten. Nu kun je nog stemmen, straks wordt er voor je gestemd, en de uitslag is dan al lang bekent…………