Papaya's in een oerwoud van eetbare planten.

Permacultuur: de toekomst voor de landbouw?

 

Papaya's in een oerwoud van eetbare planten.

Introductie

Queensland, Australië. Midden in een tropische vruchtenjungle kijk ik verwonderd om me heen: 17 soorten bananen, 3 soorten passievruchten, sinaasappelen, mango`s, sterfruit, lychee`s grapefruits, mandarijnen, jackfruit, Japanse kersen, eetbare bamboe, ananas, etc. Ik sta in één grote eetbare jungle. Naast mijn verwondering zijn er ook veel dieren die van dezelfde jungle genieten. Possums op jacht naar bananen, bush-turkeys die de gevallen passievruchten opeten en vlinders zo groot als mijn hand, die langs vliegen. Het is vreemd om te horen dat deze oase 10 jaar geleden nog grasland was. Het strakke kort gemaaide gazon van de buren laat precies zien hoe dit tropische fruitwoud er vroeger uit moet hebben gezien. De eigenaars leggen me uit dat ze het stuk land opgebouwd hebben met behulp van Permacultuur. “Permacultuur…??”, vraag ik.

Wat is Permacultuur?

Permacultuur is een afkorting van permanente agricultuur en permanente cultuur. Het is in de jaren 70 ontwikkeld aan de universiteit van Tasmanië, Australië door Bill Mollison en David Holmgren. De bedenkers hebben permacultuur ontwikkeld om oplossingen te vinden voor een groot aantal problemen die een monocultuur landbouw met zich meebrengt.

Het grootste probleem van de huidige landbouw is het enorme verbruik van fossiele brandstoffen als olie en aardgas. Voor elke calorie output aan voedsel die er geproduceerd wordt zijn er 10 tot 100 caloriën aan fossiele brandstof aan input nodig. Met het schaarser en daarmee duurder worden van fossiele brandstoffen is dit landbouwsysteem daarom op de lange termijn niet houdbaar.

Maar er zijn meer problemen. Monocultuursystemen zijn uitermate gevoelig voor ziektes door het grote gebrek aan natuurlijke diversiteit in het systeem. Dit probleem heeft zich in Nederland zowel in gewassen als in de veestapels de afgelopen jaren vaak laten zien met preventieve massavernietinging van miljoenen kippen, varkens, geiten en koeien tot gevolg. In Australië namen daarnaast verwoestijning en bodemerosie schrikbarende vormen aan. En als laatste zijn problemen, zoals kunstmest dat het grondwater vervuilt en het gebruik van te veel bestrijdingsmiddelen met bijensterfte tot gevolg wereldwijd een groot probleem.

Permacultuur heeft voor deze problemen oplossingen gevonden door de ecologische wetten, die opgaan voor een natuurlijk ecosysteem te bestuderen. Aan de hand van deze principes wordt een systeem ontworpen wat functies heeft voor de mens, bijv. voedselvoorziening, met de veerkracht van een natuurlijk ecosysteem. Hierin verschilt permacultuur dan ook van biologische landbouw. Permacultuur is een ontwerpsysteem. Je ontwerpt de natuur letterlijk om de mens heen en beschouwt de mens als onderdeel van het gehele ecosysteem.

Hoe werkt het?

Een permacultuursysteem wordt gemaakt door te kijken naar de drie ecologische hoofdfactoren: zon, water en wind, en hoe deze in het systeem kunnen worden geïntegreerd met inachtneming van bodemstructuur en -reliëf. In Nederland is het belangrijk om het permacultuurontwerp zo te maken dat er veel zon wordt ingevangen en dat sterke winden worden omgeleid. In droge landen worden de ontwerpen vooral gemaakt voor optimaal wateropvang en -behoud. In Jordanië vlakbij de dode zee zijn ze bezig een stuk woestijn te vergroenen met behulp van een goed ontworpen permacultuursysteem en met succes. Dit kan bekeken worden in de korte film “Greening the Desert”, zie hieronder.

Een uitgebreide uitleg over de ecologische principes waarop permacultuur gebaseerd is, is te vinden op de website www.permacultuurnederland.org waar een gratis downloadbare cursus geïnteresseerden bekend maakt met de belangrijkste ontwerpprincipes van permacultuur. Van deze website komen ook de volgende voorbeelden:

De zonnecirkel. Zo wordt zo effectief mogelijk gebruik gemaakt van de zon.
De zonnecirkel. Zo wordt zo effectief mogelijk gebruik gemaakt van de zon.

De Zonnecirkel

Op dit bovenaanzicht staan een aantal bomen met eromheen struiken in een halve cirkel gericht op het zuiden. Hierdoor concurreren de bomen zo weinig mogelijk met elkaar om het licht. Daarnaast wordt de noordenwind om het systeem heen geleid waardoor de warmte opgevangen wordt op de plaats waar het water is. Het water wordt hierdoor sneller warm en kan goed dienst doen als een zwemplaats voor mensen. Door slim te ontwerpen levert dit permacultuursysteem winst op voor de planten die erin staan en voor de mensen die er gebruik van maken.

Mulchen

Een ander typisch permacultuurbegrip is mulchen. Mulchen is het bedekken van de zwarte grond met organisch materiaal. Doordat de grond bedekt wordt met organisch materiaal zoals bladeren, stro, dode plantenresten, zaagsel, etc. kan er geen licht bij de grond komen waardoor onkruid minder snel ontspruit en minder snel groeit. Daarnaast houdt het dode organische materiaal goed vocht vast waardoor de bodem minder snel uitdroogt als de zon fel schijnt. In de winter beschermt deze laag de wortels tegen vorstschade. Als laatste beginnen micro-organismen het dode organische materiaal te verteren en wordt dit afval omgezet in voedingstoffen voor de plant waar het omheen ligt. Mulchen heeft dus vele voordelen en het scheelt ook nog eens veel schoffelwerk.

Oude, lokale en nieuwe kennis

Permacultuur is een nieuwe term maar is een ontwerpsysteem wat zowel oude als lokale kennis integreert in het ontwerp. De Romeinen plantten in de gebieden die ze net veroverd hadden hazelnootstruiken, tamme kastanjes, fruitbomen, etc.. Zo richten ze nieuw veroverde gebieden in voor het voortbestaan op de lange termijn.

Een andere interessante techniek werd al gebruikt door de Azteken en is erop gericht planten die positieve effecten op elkaar hebben bij elkaar te zetten. Eerst worden er maïszaden geplant, als deze rond de 30 cm hoog zijn worden er bonen bij gezet, bonen hebben bacteriën in de wortels zitten die stikstof, een belangrijke meststof, uit de lucht binden. Deze stikstof bemest de maïs, de bonen gebruiken de maïs als klimstok. Als laatste worden er pompoenen tussen gezet, deze kruipen over de grond en met hun grote bladeren zorgen ze ervoor dat weinig licht op de grond komt zodat onkruid niet goed kan groeien. Zo helpen al deze planten elkaar in de groei.

Ook nieuwe kennis wordt nuttig in permacultuursystemen geïntegreerd. Druiven, kiwi`s of andere klimplanten kunnen goed bij een serre worden geplaatst. In de zomer hebben ze veel bladeren die voorkomen dat er te veel zon naar binnen schijnt en daarmee dat het te warm wordt. In de winter hebben deze planten hun bladeren verloren en kan de zon prima de serre verwarmen. Zo neem je plantengroei mee in het systeem en is het huis letterlijk onderdeel van het ecosysteem.

Permacultuur maakt ook zeker gebruik van nieuwe technieken die duurzame oplossingen bieden. Zonnepanelen, efficiënte wateropvang en –distributiesystemen zijn hier goede voorbeelden van. Permacultuur beperkt zich niet alleen tot het verbouwen van voedsel maar heeft ook takken in de bouw van huizen, wijkontwikkeling, sociale interactie etc. Het staat immers voor permanente agricultuur en permanente cultuur.

Successen

In Australië is permacultuur al een tijd een ingeburgerd begrip, in Amerika en Engeland is het ook goed bekend. In niet Engelstalige landen is permacultuur langzaam maar zeker aan het doordringen. Mede omdat het door de wetenschappelijke wereld samen met agroforestry wordt gezien als een reële oplossing voor het milieuvraagstuk waar de mensheid komende jaren telkens dieper en dieper in zal worden gedrukt. Duurzame oplossingen zijn niet langer een keuze maar noodzakelijk aan het worden voor het voortbestaan.

In het landschap verwerkte huizen vormen een onlosmakelijk onderdeel van ecologische landbouw.
In het landschap verwerkte huizen vormen een onlosmakelijk onderdeel van ecologische landbouw.

In Nederland zijn een aantal zeer interessante voorbeeldprojecten te vinden. Het eerste project ligt vlakbij het station van Culemborg, is 24 hectare groot, en biedt plaats aan 250 duurzaam gebouwde woningen; het project genaamd Eva Lanxmeer maakt onder andere gebruik van de kennis uit permacultuur. Het is in volle ontwikkeling en zeer de moeite van het bekijken waard.

Een ander mooi project gebaseerd op permacultuur is de Bikkershof in Utrecht. Dit project is in 1979 opgestart nadat twee oude garagebedrijven vertrokken en de buurt de handen ineen sloeg.

Inmiddels is dit een prachtig groengebied waar de bewoners elkaar vaak tegenkomen in het gezamenlijke groen. Het is een gezellig dorp in het midden van de stad.

Afsluiting.

Aha.. dus dat is permacultuur. Na de heldere uitleg van Rene en Lorraine van Raders over permacultuur krijg ik nog iets heel anders te horen. Rene was -voordat hij zich bezig hield metpermacultuur- hoofdmanager van de grootste Mc Donald’s in Nieuw Zeeland, in Oakland. Lorraine was secretaresse. De switch van levenstijl hebben ze gemaakt nadat ze vijf jaar met zijn tweeën per fiets door de wereld hadden gereisd. Toen ze in Australië aankwamen bleek Lorraine zwanger te zijn en hebben ze zich hier op de Atherthon Tablelands in Queensland gesetteld. Beide hebben nu een parttime baan bij de locale brandweer, zetten zich in voor veel groenontwikkelingsprojecten in hun buurt en hebben twee vrolijke zoontjes. Het is grappig te bedenken dat mensen die zo`n andere levensstijl hadden een totaal nieuwe keuze hebben gemaakt en zich nu bezighouden met zaken waar ze echt om geven en plezier aan beleven.. “Ja”, zegt Rene: “Hoe we ecosystemen moesten afbreken wisten we al aardig, maar met behulp van permacultuur weten we nu hoe we ze weer op kunnen bouwen en dat is erg positief.”

Een gratis downloadbare cursus die de basisprincipes van permacultuur uitlegt en een database met rond de 400 eetbare planten en paddenstoelen die in Nederland groeien zijn te vinden op www.permacultuurnederland.org

Douwe Beerda

E: info@permacultuurnederland.org

Bronvermelding:

www.permacultuurnederland.org

www.permaculture.org.au

www.bikkershof.nl

www.eva-lanxmeer.nl/

Literatuur bronnen:

Titel: Introduction to Permaculture

Auteurs: Bill Mollison & Reny Mia Slay

ISBN: 0-908228-08-2

Titel: Earth User’s Guide to Permaculture

Auteur: Rosemary Morrow

ISBN: 0-86417-514-0

Titel: The Earth Care Manual

Auteur: Patrick Whitefield

ISBN: 1-85623-021-X

38 gedachten over “Permacultuur: de toekomst voor de landbouw?”

  1. Hazelnoten groeien aan bomen, en het leuke is dat het ook eekhoorntjes aantrekt en andere dieren, bij zoveel soorten gewassen, fruit en groentes. Ik vind het dan jammer als ze konijntjes gaan afschieten.
    Die kunnen ze dan door kinderen laten verzorgen?

  2. Konijnen en hazen kunnen behoorlijk veel schade aanrichten in je veld met boerenkool dus op zich kan ik me wel voorstellen dat boeren daar wat aan willen doen. maar idd.. is daar dan geen diervriendelijker methode voor kan je je afvragen.

    1. Het strooien van mest, afkomstig van fretten,bunzingen of nertsen, tussen de planten door zal er voor zorgen dat konijnen er zich niet meer laten zien omdat deze dieren vijanden zijn van konijnen.
      bij het ruiken van de mest gaan bij de konijnen alle alarmbellen rinkelen.
      Heel effectief en diervriendelijk.

  3. Konijnen kun je ook prima eten net als een eventueel overschot aan eekhoorns trouwens. Permacultuur bouwt een ecosysteem om mensen heen waar ook veel dieren zich in thuis voelen. Er is niets mis mee als je een deel van de dieren die er ook van leven zelf gebruikt. Zeker niet als ze in staat zijn zich goed te handhaven en voort te planten in je systeem. Wat zielig is of niet is natuurlijk een persoonlijke vraag maar vanuit natuurlijk oogpunt is er niets mis mee zo nu en dan ook stukjes vlees uit je permacultuursysteem te oogsten. Voorkomt ook eventuele overlast.

    1. Douwe Beerda,

      Ik ben het helemaal met je eens, en als je voorzichtig bent met villen kan je 1 keer per jaar ook nog eens een lekkere warme bontdeken ervan laten maken of zo.

  4. Is een vos ook niet een diervriendelijke oplossing?
    (voor de vos..) Vossen zijn schuw, dus zijn hier nuttig en niet bedreigend, en er zal een natuurlijk evenwicht ontstaan. Ik ben bang dat fretten en nertsen houden (waar dan ook) niet alleen maar is om de mest, en kinderen willen geen konijnen eten, (ik ook niet).

    1. Julie,

      Een vos is zeker diervriendelijk…en zeker niet mensvriendelijk, een konijn met myxomatose zal je niet snel aanvallen, een vos met hondsdolheid kan je je leven kosten.

    1. Ik vind het een interessant verhaal. Echter de realiteit zoals die nu ligt is dat olie wel gecentraliseerd in handen van een machtige elite is en dat volgens mij niet zo snel gaat veranderen. Ook al is het verhaal waar dat het niet schaars zou zijn, ze zijn wel in staat de prijs te verhogen en ervoor te zorgen dat voedselprijzen wereldwijd stijgen.

      Volgens mij wil je als je een duurzaam landbouwsysteem wilt bouwen je niet afhankelijk zijn van dat soort middelen en of groepen die dat onder controle hebben. Hoe onafhankelijker je kunt zijn hoe beter volgens permacultuurprincipes :)

  5. Een goed permacultuursysteem bestaat overigens uit vooral ook fruit en notenbomen en struiken. Het onderscheid 7 lagen planten en probeert al deze lagen in het systeem op te nemen. Een konijn eet maximaal aan 3,4 van deze 7 lagen. Verder probeer je heel bewust diversiteit te stimuleren in gewassen waardoor het eigenlijk moeilijk wordt voor welk organisme dan ook om een echt plaagorganisme te worden. Als je een bostuin achtige permacultuur krijgt verdwijnt je konijnenplaag wellicht vanzelf. Daarbij heb ik wel eens gehoord dat menselijke urine konijnen ook weghoudt. Er is trouwens ook een forum en een googlegroep voor permacultuur waar je dit soort vragen kunt stellen aan een grote groep mensen (momenteel rond de 300) met een actieve interesse in permacultuur. Op de site die al in het artikel wordt genoemd staat dit wel en kun je eventueel lid worden.

    Overigens is je culurele barrieres aanpassen in de permacultuur ook een nuttige manier om je resources te vergroten. Het klinkt mij wat vreemd in de oren dat het doden van een konijn door een jager zielig is maar als een vos een konijn verscheurd is dat niet een probleem? Het konijn is even dood aan het einde en ik vraag me af bij welke dood het konijn het meeste lijdt. Permacultuur ziet mensen juist als een onderdeel van het ecosysteem en niet als een element wat erboven of onder staat. Wellicht kun je een buurman of iemand in het dorp vragen die eventueel wel graag konijnen eet. Mensen kunnen iig net zulke natuurlijke vijanden van konijnen zijn als vossen. :)

  6. Wij zijn alleseters, vossen zijn vleeseters. Wat wij doen is territorium afbakenen; de konijnen mogen niet onze groente opeten. Dit d.m.v. agressie door te schieten. Een vos heet niet agressief als hij door honger een prooi vangt. Wij mensen hebben ook alternatieven namelijk veeteelt, pluimvee en vis.
    En wild jaagt op wild :)
    We zitten toch niet in een survivalsituatie of in een oorlog dat dit noodzakelijk maakt? Bovendien kan iemand er handel mee drijven, wie zijn eigendom is het? En zijn wapens in een samenleving wel zo wenselijk?

  7. Iedereen moet idd vooral zelf weten wat hij of zij wel of niet wil eten maar goed. Is een vis of een kip eten minder zielig dan een konijn? Is de dood van een konijn door vos natuurlijk dan door een mens?

    Maar laten we het positief houden. Een permacultuursysteem zou iig prima een paar konijntjes moeten kunnen onderhouden :) Permacultuur probeert namelijk ook een deel van de oogste te reserveren voor de mede organismen die er ook gebruik van maken en er belangrijke functies in vervullen. Er zijn verder ook wat mensen bezig met veganistische permacultuur voor de liefhebbers. Het zijn ecologische richtlijnen die worden gebruikt als ontwerptools. Iedereen kan vervolgens zelf aan de gang om een systeem te bouwen volgens zijn of haar wensen. :)

  8. Er zijn wel verschillen in dieren: een dier dat levende jongen voortbrengt, staat op een hoger plan dan een dier dat eieren legt. een dier met longen is “hoger” dan een dier met kieuwen. Daarom rangschikt men de dieren met een geraamte boven de dieren die dit niet hebben. We eten vooral gewervelde dieren en geen eencellige dieren, holtedieren, stekelhuidigen, weekdieren, wormen en geleedpotige dieren (ongewervelde dieren). Sommige eencellige dieren kunnen ziekten overbrengen, maar teken, ratten, parasieten bijvoorbeeld ook. Daartegen moeten we ons beschermen. Schadelijke dieren hoeven niet gevaarlijk te zijn en hebben “natuurlijke” vijanden. Bijna ieder dier heeft wel een soort veiligheidsmechanisme om zich hier tegen te beschermen zoals scherpe nagels, tanden, gifkleur of tekening. Maar waarom hebben dieren met bont nou juist zo`n lief snoetje? Niet om een hongerige vos te weerhouden. Maar misschien om de mens lief aan te kijken?

  9. Hoe kunnen dieren hoger zijn anderen? Dit klinkt een beetje als een restant van een christelijk wereldbeeld waarbij de mensen onder de engelen en boven de dieren staat. Daar ben ik het zelf iig mee oneens. Ik zie niet in waarom een mens hoger of lager dan een konijn, kip of een pissebed zou staan. Alle organismen spelen een rol en dat is vaak grotendeels afhankelijk van elkaar. Zonder veel bacterien en schimmels geen afbraak van materialen bijvoorbeeld en dan zou de hele cirkel van het leven vastlopen. Mensen dragen net zo goed ziektes over als andere dieren en wat mensen elkaar kunnen aandoen lijkt me ook niet getuigen van een hogere soort.

    Maar goed dit is wellicht meer een soort discussie over hoe je tegen jezelf en de rol van de mens aankijkt in haar natuurlijke omgeving. :)

  10. Erg interessant moet ik zeggen. Volgens mij wordt in het volgende stuk de kern samengevat:
     
    ‘Permacultuur heeft voor deze problemen oplossingen gevonden door de ecologische wetten, die opgaan voor een natuurlijk ecosysteem te bestuderen. Aan de hand van deze principes wordt een systeem ontworpen wat functies heeft voor de mens, bijv. voedselvoorziening, met de veerkracht van een natuurlijk ecosysteem. Hierin verschilt permacultuur dan ook van biologische landbouw. Permacultuur is een ontwerpsysteem. Je ontwerpt de natuur letterlijk om de mens heen en beschouwt de mens als onderdeel van het gehele ecosysteem.’
     
    Je creëert dus een duurzaam op zichzelf staand functionerend mini-ecosysteem. Het is wel een kunstmatig ontworpen systeem, maar moet dus op den duur gewoon gaan functioneren zonder menselijk ingrijpen als ik het goed begrijp. Dat er dus echt een natuurlijk evenwicht ontstaat.
     
    Biologische landbouw of biologisch tuinieren is uiteraard beter dan regulier landbouw of tuinieren. (Dan schijn je ook nog vage vormen te hebben als biodynamisch tuinieren waarin de stand van de sterren nog een rol spelen.) Maar menselijk ingrijpen blijft vereist. Het is immers een compleet door de mens gecreëerd natuurlijk systeem. Waarin je schadelijke elementen zoals ‘onkruid’ moet verwijderen. Dit kan erg arbeidsintensief zijn. Je werkt ook alleen maar steeds met eenjarige planten, terwijl dit in een permacultuurtuin natuurlijk meerjarige planten zullen zijn. Het lijkt me ook dat je niet de hele tijd met een schoffel zit rond te lopen om de onkruid te wieden.
     
    Dus alle kunstmatige menselijke ingrepen zullen dus ook minder noodzakelijk zijn zoals schoffelen. Het is immers een natuurlijk ecosysteem. Permacultuur lijkt me dus ook minder arbeidsintensief in tegenstelling tot de reguliere moestuin. Of heb ik dit mis? En is compost ook nog noodzakelijk? Juist niet lijkt. Als onderdeel van een ecosysteem heb je te maken met een systeem wat zelfvoorzienend zou moeten zijn en dus zullen de natuurlijke afvalresten weer gebruikt worden.
     
    In hoeverre is menselijk ingrijpen na verloop van tijd nog noodzakelijk bij permacultuur? En wat voor soort menselijk ingrijpen? En in hoeverre kun je nog reguliere gewassen gebruiken als aardappels die maar eenjarig zijn?          

      1. Klopt grotendeels wat je zegt maar alleen in de zone 5 gaat een mens nooit meer ingrijpen. In zone 1 blijf je altijd veel doen, in zone 2 wat minder etc. Maar permacultuur ziet mensen wel als actieve gebruikers en onderdeel van het totale ecosysteem. Als je een bostuin hebt heb je na een tijd weinig werk maar zul je ook wel zo nu en dan wat moeten snoeien enzo. Eenjarige groenten zet je vooral in je zone 1 waar je van nature veel bent en daarnaast richt permacultuur zich ook wel op een polycultuur van meerjarige groenten waardoor je ook weer relatief minder werk hebt. 

        Op http://torrentz.eu/bb13c111bada5538c43e363258501ef5facb5b17 kun je echt een hele leuke en nuttige serie vinden van Bill Mollison en Geoff Lawton.  

  11. Wat ik altijd zie als ik naar die filmpjes kijk is dat er altijd een moestuin is met reguliere gewassen zoals mais en aardappels en tomaten. Past dat wel in de permacultuur gedachten? En hoe zorg je voor dingen zoals graan, die per definitie menselijk ingrijpen nodig hebben volgens mij. Ik heb wel eens brood op half op basis van noten. Ik zou niet mijn boterham willen opofferen voor zoiets zeker als je bedenkt dat er nog steeds een helft gewoon tarwemeel inzat. Hoe lost permacultuur dat soort problemen op?

    1. Permacultuur werkt ook een boel met zones dus eenjarige groentjes verbouw je idealiter in je zone 1. Granen geloof ik in zone 2 of 3. Maar permacultuur is vooral een serie van ontwerpprincipes het is verder niet een soort dogma. Maar als je geinteresseerd bent zou ik je aanraden eens te kijken op http://www.permacultuurnederland.org en als je via torrentz op permaculture zoekt kun je ook verschillende films en presentaties vinden. 

      In Nederland is er inmiddels ook een googlegroup met over de 400 mensen, daar zou je de vraag ook een keer kunnen stellen.

       

  12. Ik heb die site al eens bekeken en ook die uitleg met de zonnecirkel en verschillende zones enzo. Maar ik vraag me vooral af hoe permacultuur omgaat met graan, want dat is toch een van de belangrijkste voedingsbron van de mens. En over die film Groen goud. Is dat wel echt permacultuur. Is dat niet meer landscaping? Want de landbouw ziet daar ziet er naar mijn inzien gewoon uit al traditionele landbouw. Grote velden met mais. Of is dat toch permacultuur, en zo ja waarom?

    1. Permacultuur is vooral een set ontwerpprincipes. Dus hoe vang je effectief water op in je systeem, of hoe hou je de wind buiten, of hoe benut je de zon optimaal. Daarnaast is een ander principe bijvoorbeeld de 7 plantlagen, en andere is de drie functie regel. Als je kijkt naar de technieken die Groen Goud toepast om water op te vangen etc past dat volledig binnen de permacultuur pincipes daarvoor, net als de bomen die ze planten etc. 

      Graan en Mais kun je prima verbouwen maar idd niet op hectares van hetzelfde omdat je dan veel kunstmest en pesticiden en herbiciden nodig hebt en je dan dus eigenlijk weer fossiele energie begint te groeien. 

      Op http://torrentz.eu/bb13c111bada5538c43e363258501ef5facb5b17 kun je een hele uitgebreide presentatie serie vinden over permacultuur mocht je uitgebreide interesse hebben.  

  13. Douwe,
     
    Mijn complimenten voor de cursus. Het is goed opgezet en daardoor verhelderend. Het is een zeer goede introductie op permacultuur. Wat mij vooral aanspreekt is het systeemtheoretische en de praktische toepassing ervan. Dat gestimuleerd aan de hand van de ecologische principes gaat ontwerpen en daarmee functioneel creatief bent. De leukste uitdaging lijkt me dan ook om zoveel mogelijk het systeem voor je te laten werken. Ik zie het het al helemaal voor me een duurzaam en divers systeem de veel veerkrachtiger is dan reguliere landbouw of moestuin.
     
    Permacultuur is eigenlijk niets anders dan het ontwikkelen van een functioneel landschap. Eigenlijk ben je je eigen landschapsarchitect met als doel om te voorzien in je eigen behoefte, die van de natuur en zoveel mogelijk het ecosysteem voor je te laten werken.
     
    Ook de opdrachten zijn goed. Ik kan me overigens voorstellen dat de lagen 5 tot en met 7 het meest arbeidsintensief zijn. Vooral zoals je aangeeft de eenjarige planten als aardappelen en uien. Ook het micromanagement is interessant. Echter zoals je al aangeeft is dit kennisintensief.
     
    De plantengids is ook goed. Ik kan me voorstellen dat er 1200 manuur in heeft gezeten. De zaai- en poottijd is zelf er wel uit af te leiden. Dat is immers de periode voor de bloeitijd. En als je algemene plantenkennis hebt, weet je vaak ook al gauw of het eenjarige of meerderjarige planten zijn.
     
    Ook hoofdstuk6 was interessant van de cursus dat permacultuur eigenlijk een praktische levensfilosofie is zonder verbonden te zijn aan religie en dergelijke. Cradle 2 cradle zou dan ook wel bij permacultuur passen denk ik.
     
    Wel denk ik dat het oogsten relatief veel tijd zou kunnen kosten. Je wilt immers je systeem intact blijven houden. Het rendement zal dan zeker ook lager zijn in vergelijking tot een reguliere moestuin is mijn verwachting. Of heb ik dit mis? Biologisch tuinieren kun je dan ook goed combineren met permacultuur. Je zou dan in lagen 6 en 7 dit kunnen doen.
     
    Wat mij nog wel de moeilijkheid lijkt is het toepassen ervan in de praktijk. Volgens mij kun je het beste stapje voor stapje dit doen. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die heel enthousiast beginnen en na verloop van tijd er toch minder enthousiast over worden. Je zult gewoon geduld moeten hebben voordat je resultaat hebt. Kennis, kunde en geduld lijken me belangrijk. Ook de juiste ondersteuning en het hebben van affiniteit lijken me zeer waardevol.
     
    OomT
       

    1. Op https://www.visionair.nl/politiek-en-maatschappij/nederland/permacultuur-in-nederland-en-omgeving/ kun je in contact komen met mensen die al druk bezig zijn met permacultuur. Wellicht is het interessant eens met wat mensen uit de praktijk te praten en hoe zij over deze punten denken. 

      Permacultuur maakt juist ook een boel gebruik van meerjarige gewassen, zelf heb ik bijvoorbeeld een bostuin gebouwd met minimale inspanning. Het kost wat tijd en ruimte maar door bomen en fruitstruiken een belangrijke rol te geven heb je na verloop van tijd telkens minder arbeid etc. nodig en blijft vooral het oogsten over. Momenteel heb ik bijvoorbeeld daar een stoofperenboom met frambozen eronder en een siberische kiwi die er doorheen klimt. 3 keer oogst van dezeflde oppervlak :-) 

      En veel dieren vinden het ook leuk dat er op dezelfde plaats zoveel verschillende niches zijn. Goed voor de biodiversiteit dus. :-) 

      1. Zeker geen verkeerd idee om dat te gaan doen. Ik denk dat het een goed idee is om mensen er zelf over te spreken. Overigens herken wel goed wat je zeg met betrekking tot de bostuin. Ik heb dan geen bostuin, maar een kleine moestuin met enkele groenten erin met eigen kweek en zelf gezaaid. In het begin kost het inderdaad wat extra inspanning en aandacht, maar als je goed onderhoud pleegt is wordt het stukken minder. Wat je in het begin investeert ter preventie heb je later duidelijk voordeel mee. Verder leer je ook geduldig te zijn. Voordeel van een bostuin is dat het meerjarig is. 
         
        Wat je trouwens beschrijft met 3 keer een oogst van dezelfde oppervlakte is het ideaal natuurlijk. Echt goed gebruik maken van de ruimte. Siberische Kiwi? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Zal lekker smaken denk ik :-) Wat betreft die dieren geloof ik dat ook graag. Met vogels bijvoorbeeld en misschien ook wat andere kleinere dieren.  

  14. Erik Schippers

    kan iemand mij vertellen welke functies een konijn kan hebben voor de tuin.
    Ik heb nu een wild konijn in mij zone 4 wonen en weet even niet wat ik ermee aan moet. ik kan hem natuurlijk wel opeten, maar  voordat het zover komt wil ik eerst de alternatieven weten.
     

    1. De ruimte geven en laten en eventueel wat laten mee eten met de oogst. Of zelf bijvoeden. Wie weet kan een tam konijn van het andere geslacht een oplossing zijn. ;)

    2. Een hek met gaas om je tuin zetten, en dat gaas een flink stuk in de grond door laten lopen.
      Een graaf graag konijn geeft het dan wel op heb ik wel eens gelezen, in mijn groot handige handboek.

        1. Demonstreren misschien, of alternatieve energie winning laten zien aan die stuwdam planners.

    3. Konijnen:

      eten (graag) onkruid
      zijn eetbaar
      vermenigvuldigen zich snel:)
      uitwerpselen en stro kun je composteren
      uitwerpselen zijn voedingsstoffen voor planten
      uitwerpselen kunnen door andere dieren (bijv. eenden, kippen) gegeten worden
      produceren warmte die je kunt benutten
      vacht is goed isolerend

       
       
       

  15. He Erik, wellicht kun je je vraag stellen op een van deze permacultuur platformen. Ik zou buiten eventueel gras kort houden en de kerstmis iig niet zo heel snel een boel andere functies voor je konijn kunnen bedenken. Maar op deze groepen zijn meer mensen lid en die hebben misschien betere ideeen. 

    Permacultuur communicatie platformen in Nederland
    • Permacultuur Actieforum:
      permacultuur.actieforum.com
      Een forum waar mensen over allerlei zaken van permacultuur kunnen discussiëren en tips kunnen uitwisselen. Van slakkenbestrijding tot het ontvangen van feedback op permacultuurontwerpen.  Daarnaast is het forum bekijken ook vaak al een nuttige bron van informatie.
    • Permacultuur Googlegroep (momenteel rond de 500 leden):
      groups.google.com/group/permacultuur
      Een e-mail discussiegroep waarop mensen informatie met elkaar kunnen uitwisselen en vragen aan elkaar kunnen stellen. Het archief is ook terug te lezen op de groep zelf en staat inmiddels ook boordevol informatie. Het is gemakkelijk om lid te worden, je kunt instellen hoeveel mails je wilt krijgen en het is ook gemakkelijk je weer af te melden.
    • Permacultuur Facebook groep (momenteel rond de 800 leden):
      facebook.com/groups/permacultuur
      Geïnteresseerden in permacultuur wisselen tips uit, stellen vragen aan elkaar, plaatsen verzoeken tot lokale samenwerking etc. De snelheid en het gemak vann uitwisseling bij een facebookgroep zijn ongekend maar de informatieopslag functie is aanzienlijk minder dan bij de andere twee platformen. Lid worden kan met een druk op de knop, lid af worden ook.
    • Overzicht van permacultuuractiviteiten:
      aktieagenda.nl/bin/select?q=permacult
      In deze aktieagenda kunnen mensen hun eigen aktiviteiten met permacultuur aankondigen en kun je een uitgebreid overzicht vinden van waar cursussen, workshops, informatiedagen etc. worden gegeven. Dus wil je van informatie via het internet naar de praktijk dan is de aktie agenda een ideaal middel om erachter te komen hoe en waar andere permacultuur geïnteresseerden te ontmoeten.

Laat een reactie achter