In grote lijnen valt de taalgrens samen met een geografische grens: het vlakke, vruchtbare Vlaanderen contra het heuvelachtige Wallonië.

België: to be or not to be?

De geografische verschillen tussen het vlakke Vlaanderen en het heuvelachtige Wallonië dreigen het land uit elkaar te trekken. Toch is het uiteenvallen van België niet in het belang van de buurlanden.

Het ongelukkige huwelijk van laagvlakte en heuvelland
België maakt geografisch deel uit van de Noord-Europese laagvlakte en verbindt het dichtbevolkte Noord-Frankrijk met het Rijngebied. Dat betekent dat België zowel een handelsknooppunt is als een geliefd doelwit voor invasielegers op mars. Het land bestaat uit drie taalgebieden: het vlakke Nederlandstalige Vlaanderen, het heuvelachtige Wallonië en het kleine Duitstalige grensgebied rond Eupen. Deze taalgebieden komen ruwweg overeen met de geografie. Er bestaan felle spanningen tussen de Vlamingen, zestig procent van de bevolking, en Walloniërs, die voor een groot deel terug te voeren zijn op economische verschillen en daaruit voortvloeiende machtsverschillen.

In grote lijnen valt de taalgrens samen met een geografische grens: het vlakke, vruchtbare Vlaanderen contra het heuvelachtige Wallonië.
In grote lijnen valt de taalgrens samen met een geografische grens: het vlakke, vruchtbare Vlaanderen contra het heuvelachtige Wallonië.

Vlaamse handelaren versus Waalse keuterboertjes
België valt samen met wat na de Nederlandse opstand tegen de Spanjaarden de zuidelijke Nederlanden heette. Vlaanderen was altijd al een welvarend landbouw- en handelsgebied, geholpen door de vele waterwegen en vlakke geografie, terwijl het armoedige Wallonië werd gehinderd door het ontbreken van goede wegen en aaneengesloten dichtbevolkte gebieden. De Zuidelijke Nederlanden maakten na enkele roerige eeuwen Habsburgs en Oostenrijks bestuur enkele jaren deel uit van Nederland, waarna een door Frankrijk gesteunde volksopstand leidde tot de onafhankelijkheid van België. De door Franstaligen overheerste regering investeerde veel geld in de industrialisatie van het erts- en steenkoolrijke Wallonië. Wallonië veranderde daardoor in het welvarendste gebied van België, wat de overheersende positie van de Franstaligen versterkte. Dit wekte, met de taalwetten, uiteraard de nodige wrevel onder de Vlamingen.

Vlamingen profiteren van hun talenkennis en de geografie
Toen net als in de rest van Europa de Waalse industrie in de jaren zeventig in elkaar zakte en in België de dienstensector het belangrijkst werd, bleek de strategische ligging en gunstige geografie van Vlaanderen weer zoals vanouds een voordeel. De enige grote haven van België, die van Antwerpen, ligt in Vlaanderen. Ook spreken Vlamingen over het algemeen goed Engels en Frans, terwijl Walen er weinig voor voelen om Nederlands, Duits of Engels te leren: een paradoxaal gevolg van de discriminatie van Nederlandstaligen in het verdere verleden. Dit gaf de Vlamingen een grote voorsprong om optimaal gebruik te maken van de nieuwe diensteneconomie. De welvaart in Vlaanderen nam daarom snel toe terwijl die in Wallonië stagneerde. De economische macht verschoof steeds meer naar Vlaanderen. In Nederland waren de industriële gebieden veel homogener verdeeld over het land (Limburg, Twente, Rotterdam), waardoor de sociale onrust veel minder samenviel met geografie.

In Wallonië heerst daarom nu een gevoel van rancune en malaise (ook omdat zestig procent van België Nederlandstalig is), terwijl de Vlamingen zich economisch uitgebuit voelen (per jaar gaat er plm. 5,5 miljard euro van Vlaanderen naar Wallonië, dat is bijna duizend euro per Vlaming per jaar).

Groot-Nederland betekent boze Fransen.
Groot-Nederland betekent boze Fransen.

Splitsing van België: de gevolgen
Als België zou worden gesplitst in een Nederlandstalig en een Franstalig deel, zou dit enkele conflicten beëindigen, maar nieuwe conflicten veroorzaken. Zo is er de tweetalige stad Brussel (nu in de praktijk een Franstalige stad), als vestigingsplaats van de EU een gewilde trofee voor zowel Walen als Vlamingen. Als de zes miljoen Vlamingen met de zeventien miljoen Nederlanders in één land zouden wonen, zou dit Nederland aanmerkelijk sterker maken dan nu. Wel zou de mededinging tussen de Antwerpse en de Rotterdamse haven wat binnenlandse spanningen opleveren.

Groot-Nederland zou hiermee definitief geostrategisch veranderen in een middelgroot land en een serieuze mededinger voor de macht op de Noord-Europese laagvlakte  (met alle geostrategische gevolgen van dien; zo werkt het klassieke Nederlandse spel niet meer).  Ook zou Nederland dan direct aan het dichtstbevolkte deel van Frankrijk grenzen dat nu nog op voor Nederlanders comfortabele afstand ligt. In veel opzichten zou de efficiënte, goed geoliede diensteneconomie van Groot-Nederland, dat veel weg heeft van een enorme stad en ook economisch een formidabele macht vormt, hiermee sterker worden dan het gebied rond Parijs en het door stakingen geteisterde Frankrijk stevig in de marge drukken. Vermoedelijk zal Frankrijk hier niet erg blij mee zijn en heel wat minder coöperatief worden dan nu.

Voor Frankrijk zou de absorptie van drie miljoen armlastige Walloniërs weinig problemen opleveren, maar de krachtsverhouding met Duitsland zou geografisch gezien verstoord worden.  Er ontstaat een tweede grens met Duitsland, vlak bij het Ruhrgebied, deze keer zonder een beschermende rivier er tussen als buffer. Geen prettig vooruitzicht voor de Duitsers, die er vermoedelijk dan ook alles aan zullen doen dat te voorkomen.

Een betere oplossing
De Belgen zullen moeten leren leven met de realiteit dat ze rond een taalgrens wonen. Onderwijs in de talen Frans, Duits en Nederlands moet op alle scholen, dus ook in Wallonië, verplicht worden gesteld. Ook moet het merkwaardige onderscheid tussen Franstalige en Nederlandstalige partijen en de vele bizarre taalregels verdwijnen. Overal in België moeten burgers terecht kunnen in het Nederlands, Frans en Duits. Politieke ideologie heft immers weinig te maken met taal. Ook moet er een einde komen aan de transfers, deze zuigen Vlaanderen leeg en werken verwoestend en ontwrichtend in Wallonië. Dit geld kan beter worden besteed aan goed taalonderwijs, bijvoorbeeld aan Waalse werklozen die zo in Vlaanderen kunnen werken. Ook kunnen de Belgen zo maximaal profiteren van de lucratieve Europese overheidsbureaucratie rond Brussel.

8 gedachten over “België: to be or not to be?”

  1. ‘en verbiedt het dichtbevolkte Noord-Frankrijk met het Rijngebied.’

    Dit zal ‘verbindt’ moeten zijn in plaats van ‘verbiedt’. Het leest zo raar weg als woorden helemaal niet kloppen. Verder een mooi stukje tekst!

  2. Ik vind het een zeer merkwaardig artikel, vanwege zijn nogal eenzijdige karakter.
    De typerende Hollandse arrogantie druipt er zo wat vanaf!!
    1. Er word in het geval van een splitsing van België, uitsluitend uitgegaan van een aansluiting van Vlaanderen bij Nederland.
    Zonder dat hierbij rekening gehouden word met de mogelijkheid van een Vrij en Onafhankelijk Vlaanderen!!
    2. Er word bij de opsomming van de voordelen van de voorgenoemde aansluiting van Vlaanderen bij Nederland, slechts gesproken over de voordelen voor de Nederland.
    En dat terwijl de nadelen(en messchien de eventuele voordelen) voor Vlaanderen nagenoeg onbesproken blijven!!
    Ook word er géén rekening gehouden met de ruime mate van autonomie die Vlaanderen tijdens de afgelopen decennia verworven heeft.
    En de mogelijkheid om deze te kunnen blijven behouden in het(zeer onwaarschijnelijke) geval dat Vlaanderen en Nederlands samengevoegd zouden worden!!

    3. De eindconclusie is nogal kortzichtig van aard, wie tot deze conclusie komt bewijst alleen maar dat hij/zij weinig tot geen verstand heeft van de Belgische politiek.
    A, de complexe staatsstructuren van België zijn van dien aard dat de Federalisatie onomkeerbaar is en de uiteenval van het Land op langere termijn onvermijdelijk is!!
    B, België is een regelrecht Apenland zonder bestaansrecht dat op volstrekt kunstmatige wijze totstandgekomen is. En waarvan het onstaan op een historische vergissing berust!!
    C, de Belgische Federale Staat dient hervormt te worden op basis van het Confederale model.
    Want Confederalisme is de sleutel tot de oplossing van het probleem(D.w.z België.)
    M.v.g van Jorgen Noens uit Vlaanderen!!

    1. Jorgen, je punt dat ik als Nederlander een eenzijdig beeld heb van de situatie in België, is vermoedelijk juist.
      Zou je een artikel willen schrijven over jouw visie op de toekomst van Vlaanderen en België?

      1. Beste Germen, hartelijk dank voor uw reactie.
        Graag zou ik natuurlijk mijn persoonlijke visie op de toekomst van België en Vlaanderen willen toelichten in een artikel als u dat wenst!!
        M.v.g van Jorgen..,

  3. Beste Germen..,Hier is dan mijn artikel over mijn persoonlijke visie op België in het algemeen, en Vlaanderen in het bijzonder. geschreven vanuit Vlaams standpunt!!
    Wij moeten streven naar een grondige reorganisatie van België!!
    Teneinde de Belgishe Staat verder af te kunnen bouwen.
    Zodat wij de toekomst van een Vrij en Onafhankelijk Vlaanderen kunnen verzekeren!!!
    Daarvoor is een copernicaanse omwenteling nodig op basis van het Confederale Model, waar bij de soevereine macht niet uitgaat van de Federale Regering maar vanuit de Deelstatenregeringen.
    Waarbij het de Deelstaten zijn die autoriteit verlenen aan het Federale Niveau en niet andersom, het Federale Parlement zal dan niet meer dan een vergadering van vertegenwoordigers zijn.
    Afgevaardigt door de Deelstatenparlementen, het Volk kiest daarbij in elke afzonderlijke Deelstaat de vertegenwoordigers die in het Deelstatenparlement zetelen.

    En deze vaardigen hun eigen vertegenwoordigers bij stemming uit eigen midden gekozen naar het Federale Parlement af, van waaruit zij een Federeale Regering kunnen vormen.
    Alle bevoegdheden op buitenlandse en binnenlandse zaken Defensie en het Federale Bank en Financiewezen na, gaan naar de deelstaten.
    En wat op Federaal Niveau beslist word ontleend zijn rechtsgeldgheid uitsluitend aan de Deelstaten, van waaruit de voornaamste en belangrijkste beslissingen genomen worden.
    Indeze is het Confederalisme de eerste stap in de richting van de volwaardige totstandkoming van een Vrij en Onafhankelijk Vlaanderen.

    Want de Vlamingen hebben net zoals elk ander Volk, het recht om over zichzelf en hun eigen Land te kunnen en mogen beschikken.

    Overeenkomstig het Internationale recht op de zelfbeschikking der Volkeren!!

    M.v.g van Jorgen Noens..,

Laat een reactie achter