belastingparadijs

Een groot deel van de rijkaards betaalt nauwelijks belasting. We hebben het dan niet over schlemielen die een paar kilometers teveel met een auto van de zaak rijden, maar over handige jongens met doortrapte constructies om zoveel mogelijk belasting te ontwijken. Wat zijn de mogelijkheden om hier het geld te halen?

Bezit dat niet bestaat
In 2013 zijn belastingparadijzen veelvuldig in het nieuws gekomen. Zo is nu algemeen bekend dat Nederland een belangrijke rol speelt in het internationale belastingontwijkingsnetwerk. De Amerikaanse belastingdienst, de IRS, heeft uitgebreide ervaring met financiële cowboys die de mazen van de belastingwet verkennen en treedt agressief op tegen belastingontduikers. Ook de fiscus in de meeste andere westerse landen doet dat. Het Angelsaksische recht (en overigens ook dat van o.m. Liechtenstein) kent echter een vernuftige constructie uit de middeleeuwen, de trust. Stel, miljonair Floris-Jan Rijckert is grootaandeelhouder van megaconcern Schatkist BV. Er kan nu in bijvoorbeeld Panama een stichting op worden gericht met bijvoorbeeld de aandelen van bedrijf Schatkist BV er in. Deze stichting, beheerd door een Panamees trustkantoor, krijgt vervolgens via een trustakte (Trust of Foundation of Trust of Stiftung) de opdracht om te handelen in het belang van Rijckert. Echter, op papier bezit Rijckert niets, en hoeft dus ook geen belasting te betalen.  De belastingdienst heeft dan het nakijken.

Hoeveel geld bevindt zich in belastingparadijzen?
Deze constructie wordt massaal misbruikt. Zowel oud geld, de Europese adellijke families en bankiersgeslachten als de Rothschilds, als het nieuwe geld van internetmiljonairs, industriëlen en beursjongens is massaal gestald in belastingparadijzen. Multinationals als Starbucks en Apple maken massaal gebruik van fiscale sluiproutes om belasting te ontwijken. Op papier maakt bijvoorbeeld Starbucks UK verlies, wat de keten er niet van weerhoudt explosief uit te breiden in het Verenigd Koninkrijk. En uiteraard niet uit menslievendheid om de barista’s aan hun karige salarissen te helpen. Nee, door onder meer merkrechten in Nederland te registreren en hier extreem hoge vergoedingen voor te rekenen worden de prijzige bekers koffie letterlijk afgeroomd. De eindbestemming is veelal een belastingparadijs zoals Bermuda of de Bahama’s. Deze hoeveelheid geld wordt steeds groter. Naar schatting van voormalig hoofdeconoom van McKinsey James Henry bevindt zich er nu rond de 21 tot 32 biljoen dollar (plm. 16000 tot 24000 miljard (!) euro) in belastingparadijzen. Ter vergelijking: de totale staatsschuld in de gehele wereld bedraagt $51,8 biljoen, “slechts” het dubbele.

Hoe plunderen we dit vetgemeste spaarvarken?
Vrijwel ieder westers land, plus Japan, zucht onder een grote staatsschuld. Ook menig niet-westers land, waaronder Brazilië, Rusland, India en China, zit diep in de schulden. We kunnen dus rustig stellen dat de grote meerderheid van de aardbewoners een warm voorstander zal zijn van een stevige crisisheffing. Omdat het internationale financiële roofriddersgilde vrijwel elk land heeft leeggeplunderd, is denk ik een verdeelsleutel aan de hand van het BNP te overwegen. Derde Wereldlanden waar roofbedrijven ernstig hebben huisgehouden, denk aan de zogenoemde ‘bananenrepublieken’ in Centraal Amerika en bepaalde Afrikaanse landen als Kongo, zullen extra schadeloosstelling ontvangen op kosten van landen die medeplichtig zijn aan deze uitbuiting. De techniek die ik voor wil stellen is opmerkelijk eenvoudig en zal door alle landen in samenwerking moeten worden toegepast. Alle bezit, waarover niet aantoonbaar belasting is betaald, zal worden belast met een heffing met terugwerkende kracht. Hiervan worden aantoonbare bestedingen aan liefdadigheid afgetrokken. Als bezit niet is terug te voeren op een menselijke eigenaar, zoals het bezit in trusts, wordt  het verbeurd verklaard. Zo kunnen de belastingen voor werkenden en het midden- en kleinbedrijf worden verlaagd naar een eerlijk niveau en is er weer geld voor noodzakelijke overheidsinvesteringen.