In haar begindagen bevatte Coca-cola grote hoeveelheden cocaïne.

Drugs legaliseren: de voordelen

Landen als Mexico en Afghanistan worden totaal ontwricht door de verwoestende drugshandel. Ook in landen waar veel drugsverslaafden voorkomen, zoals Iran en de Verenigde Staten blijken drugs en misdaad hand in hand te gaan. Waarom drugs niet legaliseren?

Drugs: akelige chemicaliën
Drugs (of in beter Nederlands: roesmiddelen) zijn chemicaliën die worden geslikt, gespoten of gerookt om een bepaalde gewenste stemmingsverandering op te wekken.

In haar begindagen bevatte Coca-cola grote hoeveelheden cocaïne.
In haar begindagen bevatte Coca-Cola grote hoeveelheden cocaïne.

Sommige drugs zijn sociaal geaccepteerd (zoals alcohol, de nicotine in tabak en caffeïne in koffie, thee en cola), andere worden althans in Nederland min of meer gedoogd (qat, tetrahydrocannabinol in marihuana en hasj). De zogenaamde harddrugs, zoals heroïne, cocaïne en LSD, in de VS methamfetamine, worden door politie en justitie hard aangepakt.

Drugs hebben vaak een verwoestende invloed op drugsgebruikers. Waar de gevolgen van cafeïne redelijk onschuldig zijn, leidt alcohol tot zware lichamelijke verslaving en ziekten als het Korsakov-syndroom en het roken van tabak tot een hoge kans op longkanker en een ophoping van vrije radicalen in het lichaam. Ook cannabis kan lichamelijk verslavend werken en vermindert de hersencapaciteit.
Hallucinogenen zoals in sommige paddenstoelen en LSD veranderen de manier waarop iemand denkt en dingen waarneemt. Ze wekken kunstmatig een psychose op. Over het algemeen werken hallucinogenen niet verslavend, maar zijn uiterst gevaarlijk omdat de gebruiker het contact met de realiteit totaal kwijtraakt en dus zichzelf en anderen in gevaar kan brengen. Ons lichaam maakt natuurlijke opiaten aan, die een pijnstillende en geruststellende werking hebben. Morfine en heroïne bootsen de werking hiervan na en zijn daarom uiterst verslavend. Cocaïne en amfetaminen maken de gebruiker juist manisch en hyperactief, vaak agressief.

Kortom: gezien de uiterst nare effecten van de meeste drugs is het verstandig het gebruik op de een of andere manier aan banden te leggen. Dit is de reden dat in vrijwel alle landen drugswetten bestaan (in Nederland de Opiumwet) die handel en bezit van bepaalde stoffen illegaal maken.

De onbedoelde gevolgen van een drugsverbod
Alcohol is in feite een gevaarlijke harddrug, gevaarlijker dan marihuana of LSD. Het was op zich op het eerste gezicht dus logisch dat de Verenigde Staten in de twintiger jaren besloten tot de Drooglegging, nadat al eerder andere harddrugs zoals cocaïne waren verboden. De gevolgen bleken echter desastreus. Er ontstonden uitgebreide smokkeloperaties en overal werden illegale stokerijen opgezet. Het drankverbod werd massaal ontdoken. Criminelen als Al Capone werden schatrijk door industriële alcohol te roven en deze in illegale whiskey te verwerken. De overheid zou wel eens afrekenen met dat probleempje en besloot industriële alcohol verplicht te laten mengen met gifstoffen. Het resultaat: meer dan tienduizend doden.  In deze tijd is de georganiseerde misdaad groot geworden. Geen wonder dat in de dertiger jaren president Roosevelt de Drooglegging beëindigde.

We zien nu een soortgelijk proces in de Verenigde Staten. Het illegale cocaïnegebruik in de VS is enorm: per Amerikaan naar schatting duizend milligram per jaar, vijf tot tien doses. Ongeveer drie procent van de bevolking gebruikt veel cocaïne. Veel meer dan in Nederland of de rest van Europa. Dit ondanks de draconische drugswetten en de uitpuilende gevangenissen. Buurland Mexico wordt steeds meer ontwricht en ook de drugsgerelateerde misdaad in Amerikaanse sloppenwijken is extreem hoog. Kortom: het druggebruik lijkt onuitroeibaar.

Voordelen van het legaliseren van drugs
Hoewel geen enkele drug om gezondheidsredenen aan te raden is (medicinale cannabis in zeer specifieke gevallen uitgezonderd), is wel duidelijk dat illegaal druggebruik veel verwoestender werkt dan legaal druggebruik.

Tot in de jaren dertig mocht cannabisextract legaal verkocht worden in veel landen zoals de Verenigde Staten.
Tot in de jaren dertig mocht cannabisextract legaal verkocht worden in veel landen zoals de Verenigde Staten.

Er is veel voor te zeggen om drugs op dezelfde manier te behandelen als medicijnen die via de apotheek moeten worden verkocht. Ook medicijnen, bijvoorbeeld digitoxine voor hartpatiënten, zijn in feite gifstoffen waarvan de voordelen voor een bepaalde patiënt groter zijn dan de nadelen. Drugs moeten in feite ook zo behandeld worden.

Sommige mensen hebben behoefte aan de effecten die drugs opwekken en zijn bereid hiervoor de risico’s voor lief te nemen.

Net zoals met medicijnen moet iemand die veel verstand heeft van het middel, er dan voor zorgen dat de bijwerkingen niet extreem hoog zijn. Die mensen zijn er: apothekers. Vergeleken met het kennen van de werking en bijwerking van alle medicijnen die via apotheken verkocht worden, enkele duizenden, is het handjevol drugs een lachertje. Het is dus vrij eenvoudig om apothekers en artsen bij te scholen wat betreft de bijwerkingen van drugs als heroïne en cocaïne. Deze drugs moeten in lage doses voor een lage prijs worden aangeboden om hiermee de illegale markt te vernietigen.

Gebruikers moeten de doses in een klinische medische ruimte, onder toezicht, gebruiken. Zo maak je drugs cultureel onaantrekkelijk, ongeveer net zo opwindend als een griepprik of een bezoekje aan de tandarts. Dit zal verslaafden niet afschrikken, maar nieuwe gebruikers wel.

Ook is bij de huisarts bekend wat voor drugs iemand gebruikt, zodat deze daar bij de behandeling rekening mee kan houden. Er bestaan namelijk nogal wat wisselwerkingen tussen drugs en medicijnen. Uitwassen als heroïneprostitutie en drugsmoorden verdwijnen. Druggebruik kent in principe maar één slachtoffer: de druggebruiker zelf. Door druggebruik te reguleren blijft de schade beperkt en kunnen druggebruikers leren van hun verslaving af te komen.