Docu: hoe bouwen we een dysonsfeer?
Waar op dit moment op aarde hard gewerkt wordt aan het bereiken van volledige zelfvoorziening door middel van duurzame bronnen, denken enkele visionairen alvast een Kardashev-trap verder. Zou het niet erg handig zijn om alle nu verspilde zonlicht op te vangen en er wat nuttigers mee te doen? Enter een dysonschil, om materiaal te besparen ter hoogte van Mercurius.
Gezien de enorme afmetingen is een statische structuur onmogelijk. Een dynamische dysonschil bestaat uit om de zon roterende zonnepanelen. Om aan het materiaal hiervoor te komen moet het planeetje Mercurius er aan geloven. Op zich wel een gemis. Mercurius is een bijzondere wereld. Maar dan heb je ook wat. Namelijk per aardbewoner net zo veel energie als er nu door de hele planeet tegelijk gebruikt wordt.
Tot we een slimmere manier verzinnen om uit waterstof energie te halen, met een fusiecentrale of zwart gat bijvoorbeeld, zeker het overwegen waard.