experimenteren

Het is kinderspel om zelf een kernreactor te maken. Als je maar aan de benodigde materialen kan komen. Gelukkig zijn er de nodige manieren. In de wijzers van opwindbare wekkers zit radium, in combinatie met aluminiumfolie een niet onaardige neutronenbron. Thorium kan je vinden in gloeikousen van ouderwetse gaslampen en als de Amerikanen vlak bij je in de buurt oorlogje hebben gespeeld, val je helemaal in de prijzen, want dan is het een fluitje van een cent om aan verarmd uranium te komen. Met wat neutronen kan je dan zelfs plutonium maken.

Overbodig te zeggen dat alhoewel kleinschalige experimenten weinig kwaad kunnen, hoge niveau’s radioactiviteit de nodige narigheid kunnen veroorzaken. Zo was er een zekere David Hahn die er werkelijk alles aan deed om een mini-kerncentrale te bouwen om zijn moeders energierekening wat te drukken. Hij sloopte honderden rookmelders uit elkaar om aan radioactief americium-241 te komen en hoopte in het schuurtje van zijn moeder uiteindelijk een kweekreactor voor uranium en thorium te bouwen.

Hierin slaagde hij niet, maar hij bereikte in dit schuurtje wel niveaus radioactiviteit die duizend maal boven de achtergrondstraling lagen. Het schuurtje eindigde als radioactief afval in Utah volgens de Amerikaanse kernenergiewet en Hahn zette koppig zijn nucleaire project voort. Dat had hij beter niet kunnen doen, zie foto….