Video: maak je eigen kernreactor

Het is kinderspel om zelf een kernreactor te maken. Als je maar aan de benodigde materialen kan komen. Gelukkig zijn er de nodige manieren. In de wijzers van opwindbare wekkers zit radium, in combinatie met aluminiumfolie een niet onaardige neutronenbron. Thorium kan je vinden in gloeikousen van ouderwetse gaslampen en als de Amerikanen vlak bij je in de buurt oorlogje hebben gespeeld, val je helemaal in de prijzen, want dan is het een fluitje van een cent om aan verarmd uranium te komen. Met wat neutronen kan je dan zelfs plutonium maken.

David Hahn, na enkele jaren illegaal experimenteren met radioactief materiaal.

Overbodig te zeggen dat alhoewel kleinschalige experimenten weinig kwaad kunnen, hoge niveau’s radioactiviteit de nodige narigheid kunnen veroorzaken. Zo was er een zekere David Hahn die er werkelijk alles aan deed om een mini-kerncentrale te bouwen om zijn moeders energierekening wat te drukken. Hij sloopte honderden rookmelders uit elkaar om aan radioactief americium-241 te komen en hoopte in het schuurtje van zijn moeder uiteindelijk een kweekreactor voor uranium en thorium te bouwen.

Hierin slaagde hij niet, maar hij bereikte in dit schuurtje wel niveaus radioactiviteit die duizend maal boven de achtergrondstraling lagen. Het schuurtje eindigde als radioactief afval in Utah volgens de Amerikaanse kernenergiewet en Hahn zette koppig zijn nucleaire project voort. Dat had hij beter niet kunnen doen, zie foto….

9 gedachten over “Video: maak je eigen kernreactor”

  1. Maar wat kan je er dan mee?
    Het enige nut dat dit zou kunnen hebben voor een huishouden is het opwekken van warmte (stroom) toch?

    Hoeveel vermogen heeft zo’n doe het zelf reactor dan? 

    1. Je hebt niets aan een doe het zelf reactor Maarten, zelfs al zou die werken. Geen mens wil jou in de buurt hebben te wonen als ze zoiets in jouw schuurtje weten. In mijn jeugd las ik een artikel in de krant, over iemand wiens been moest worden afgezet. Oorzaak was de vondst van een onderdeel uit een rookmelder, dat de man had gevonden. Hij stak dit in z’n zak, omdat het onderdeel zijn nieuwsgierigheid had opgewekt. Je moet dit toch niet willen, dat schijnbaar onbenullige zaken een dergelijk resultaat hebben? Gewoon niet aan beginnen zou ik zeggen.

  2. Hoe groot??

    Stel voor dat je het voor elkaar krijgt om een halve kilo “235” te maken. Je zorgt ervoor dat het cylindrische blokjes zijn en dat ze van zichzelf niet kritisch worden (gaan gloeien), dan zorg je voor een wolfraan buis waar je die cylindertjes een voor een in laat zakken; Op een gegeven moment wordt dat kritisch en gaat het gloeien, als je het laat doorgloeien verbrand het de wolfraam “verpakking”. Dat wil je niet dus je houdt het geheel onder water, in die omgeving wordt het geheel “maar” 270 graden waardoor het water meteen zal verkoken, de stoom die daarvan afkomt voer je aan een turbine die op zijn beurt een dynamo aandrijft.
    Als het niet zo ongelovelijk gevaarlijk zou zijn zou je (bij wijze van spreken) een reactorcentrale kunnen bouwen ter grootte van twee hogedrukpannen. Die dingen worden gemaakt voor gebruik in bijvoorbeeld onderzeeers (daar zijn ze een stuk groter). Ze worden niet “publiek” gemaakt omdat dat (en dat begrijp ik ook wel) veel te gevaarlijk zou kunnen zijn.

  3. Veelbelovende startup Ocean Grazer slaat energie op de oceaanbodem op.
    Dan hoeft er geen stuwdam gebouwd te worden en geen bergen aanwezig te zijn.
    Dat zag ik net op de site van Kijk.

Laat een reactie achter