hersenimplantaat

Veel onderzoekers doen hersenonderzoek aan ratten. Zal hiermee een geheugenprothese ontwikkeld kunnen worden?

Geheugen uitschakelen met een druk op de knop

Zet de schakelaar aan en de ratten onthouden. Zet de schakelaar uit en de ratten vergeten, aldus Theodore Berger van de afdeling Biomedische Techniek van de USC Viterbi School of Engineering. Komt er nu een geheugenprothese, of gaat de geheime dienst hier misbruik van maken?

Hersenspoelen
Het is een huiveringwekkende scène van George Orwell’s boek 1984. De hoofdpersoon, Winston, wordt in een heropvoedingskliniek door middel van een schokje ‘verlost’ van herinneringen die de dictatuur niet aanstaan. Gelukkig bleken Orwells sombere voorspellingen niet uit te komen. De Sovjetunie viel uiteen, de westerse wereld (en het grootste deel van de rest van de wereld) zijn nu vrij en er zijn nog maar een handjevol dictaturen over: China, Noord-Korea, Myanmar, Sudan, Saoedi-Arabië en Iran, bijvoorbeeld. Maar toch. De techniek is sinds Orwell zijn boek in 1948 publiceerde, flink voortgeschreden. Waarschijnlijk zal een dictatoriaal regime smullen van deze nieuwe ontdekking.

Herinneringen uit- en aanschakelen op commando

Veel onderzoekers doen hersenonderzoek aan ratten. Zal hiermee een geheugenprothese ontwikkeld kunnen worden?
Veel onderzoekers doen hersenonderzoek aan ratten. Zal hiermee een geheugenprothese ontwikkeld kunnen worden?

Berger is de hoofdauteur van een artikel dat wordt gepubliceerd in het Journal of Neural Engineering. Zijn team werkte samen  met wetenschappers van Wake Forest University. Hierbij bouwden ze voort op recente ontdekkingen over de functie van de hippocampus en de rol daarvan bij leren. De hippocampus is een hersengebied dat de linker- en de rechter hersenhelft met elkaar verbindt.

In het experiment lieten de onderzoekers ratten een taak leren. Als ze twee hefbomen in de juiste volgorde overhaalden, kregen ze een beloning. Het team stelde vast in welke delen van de rattenhersenen impulsen ontstonden met behulp van elektroden in de hersenen. Twee onderdelen van de hippocampus, bekend als CA3 en CA4,  vertoonden veranderingen in hun activiteit. Al eerder was bekend dat tijdens het leerproces de hippocampus korte-termijn geheugen in lange-termijn herinneringen omzet.

“Geen hippocampus,” aldus Berger, “betekent geen lange-termijn geheugen maar nog steeds korte-termijn geheugen.” CA3 en CA1 werken samen om lange-termijn herinneringen op te slaan, liet eerder onderzoek zien.

Deze nieuwe geheugentechniek is zo krachtig dat geheime diensten zeer geïnteresseerd zullen zijn.
Deze nieuwe geheugentechniek is zo krachtig dat geheime diensten zeer geïnteresseerd zullen zijn.

In een spectaculaire demonstratie blokkeerden de onderzoekers de normale neurale interacties tussen de twee gebieden met een farmacologisch actieve stof. De eerst getrainde ratten toonden niet meer het lange-termijn geleerde gedrag.

“De ratten wisten nog steeds dat ze eerst links moesten indrukken, dan rechts en andersom,” aldus Berger. “En ze wisten ook nog steeds in het algemeen dat ze hendels over moesten halen voor water, maar ze konden zich alleen vijf of tien seconden herinneren of ze links of rechts hadden ingedrukt.”

Geheugenprothese
Het team ging verder en ontwikkelde een kunstmatige hippocampus: een systeem dat het interactiepatroon tussen CA3 en CA1 kon dupliceren. En inderdaad: het lange-termijn geheugen keerde terug bij de farmacologisch geblokkeerde ratten toen het team de elektronica activeerde die de functie van CA1 en CA3 overnam.  Ook liet het team zien dat als de neuroprothese in dieren met een normaal functionerende hippocampus werd geïmplanteerd, het toestel in feite het geheugen van normale ratten kon versterken. Met andere woorden: een geheugenprothese. Voor ratten, althans.

De volgende stap volgens Berger en Deadwyler zullen  pogingen zijn om de resultaten met ratten in apen te herhalen. Het doel is uiteindelijk geheugenprotheses te ontwikkelen die menselijke slachtoffers van de ziekte van Alzheimer, beroerte of hersentrauma  kunnen ondersteunen.

Laten we hopen dat deze krachtige techniek inderdaad alleen voor dit menslievende doel gebruikt wordt en niet om bijvoorbeeld extreme herinneringen in Manchurian Candidates te plaatsen…

Bronnen:

1. Berger et al., A Cortical Neural Prosthesis for Restoring and Enhancing Memory, Journal of Neural Engineering (2011).
2. Restoring Memory, Repairing Damaged Brains, USC News

Hersenimplantaten kunnen ons veel slimmer maken. Maar of veel mensen het aandurven...

Internet in je hersens

Een hersen-computer interface is wellicht de intiemst denkbare verbinding met techniek. Brein-machine interfaces (BMI’s)  zullen zeker onze opvattingen over identiteit en de grenzen van het oprekken van de menselijke vermogens ter discussie stellen.

Hersen-computer interface
Op dit moment bestaan er al hersen-computer interfaces. Deze werken door hersengolven te registreren of, ingrijpender, elektroden in bepaalde hersengebieden of onder de schedel.  Tot nu toe zijn deze getest in een handvol verlamde mensen. Verschillende groepen onderzoekers werken aan het ontwikkelen van rolstoelen, robots en computers die alleen door hersensignalen bestuurd kunnen worden. Krishna Shenoy van Stanford University ontwikkelt algoritmen om implantaten te verbeteren om daarmee een cursor op een scherm te besturen. Volgens hem zal BMI in de nabije toekomst traditionele manieren om computers te besturen evenaren of overtreffen. Goed nieuws dus voor mensen met RSI.

Hersenimplantaten kunnen ons veel slimmer maken. Maar of veel mensen het aandurven...
Hersenimplantaten kunnen ons veel slimmer maken. Maar of veel mensen het aandurven...

Hersengolven worden steeds meer gebruikt
Technieken die geen hersenoperatie vereisen (uiteraard een duidelijk marketingvoordeel) reageren op elektrische hersensignalen (die ook in een EEG worden vastgelegd). Deze hersengolven zijn al gebruikt om spelletjes mee te spelen, auto’s mee te besturen en zelfs soldaten in staat te stellen “telepatisch” te communiceren.

Ethische dilemma’s
Dit zal de nodige ethische vragen  oproepen. Medisch ethicus Jens Clausen van de universiteit van Tübingen stelt dat mensen trainen om voor computers leesbare hersensignalen te produceren, ook effecten kan hebben op humeur en gedrag, alsmede geheugen en de spraak. Dan is er ook de vraag van aansprakelijkheid. Kan een toekomstige crimineel de schuld geven aan een implantaat?

Gelukkig zijn vergelijkbare vragen gesteld in het verleden, zegt Clausen. Bijwerkingen op stemming en gedrag zijn bekend uit de farmacie. En we hebben al technologieën waarbij het niet altijd duidelijk wie of wat precies verantwoordelijk is. Een auto-ongeluk kan veroorzaakt zijn door de bestuurder, de fabrikant of de autoreparateur.

In principe kunnen BMI’s uiteindelijk zelfs mentale functies verbeteren, het geheugen bijvoorbeeld. Hierbij kan de BMI verbinding zoeken met een webserver of andere externe informatieverwerker. Dit is ethisch veel problematischer (spieken is veel makkelijker geworden, om maar iets te noemen). Zulke veranderingen kunnen leiden tot veranderingen in iemands voorkeuren en uiteindelijk iemands persoonlijkheid.

Elite en onderklasse
Eén van de voornaamste vragen die de BMI oproept is hoe wijdverbreid de techniek moet worden gebruikt. Mogen gezonde mensen hun hersencapaciteit vergroten en tot welke mate? Zullen de meeste mensen dat wel willen? Veel dove mensen hebben al cochleaire implantaten geweigerd omdat ze doofheid niet als handicap zien. Hersenimplantaten die mensen bovenmenselijke mentale gaven geven, zouden ook elites en onderklassen kunnen creëren. Zo zal een permanente rijke en arme klasse ontstaan. Aan de andere kant: dit is vermoedelijk een tijdelijk effect. Naarmate de kosten van technologie dalen (en bij kennisintensieve producten is dat haast per definitie zo) komt de techniek ook voor minder geprivilegieerden binnen bereik.