Zes alternatieven voor de politie
Politie vormt een noodzakelijk kwaad. Politieagenten worden betaald met belastinggeld en hebben een geweldmonopolie.
Het is een gevaarlijke hobby om zwart te zijn en de gramschap van de Amerikaanse politie op te wekken, zo bleek weer eens. Een zwarte Afghanistan-veteraan nam wraak en knalde enkele agenten in Dallas, Texas, neer. Hij werd uiteindelijk gedood met een bomrobot, de eerste keer in de Amerikaanse geschiedenis dat een verdachte werd gedood door een robot. Als dit verder escaleert, zal dat uitdraaien op een politiestaat. Is de politie inderdaad de beste manier om problemen op te lossen? Rolling Stones Magazine kwam met deze zes alternatieven voor politie.
Ongewapende, getrainde onderhandelaars en buurtwachten.
Veel gewelddadige misdaden, bijvoorbeeld gijzelingen, kunnen door getrainde onderhandelaars worden beëindigd. Ex-criminelen blijken vaak effectieve speurneuzen wat betreft geweldsdelicten en misdaden in wording. In steden als Detroit en Los Angeles leveren ze nu al een belangrijke bijdrage. Vrouwelijke buurtwachten wekken vaak minder agressie op en richten zich vaak op agressie naar vrouwen toe.
Decriminaliseren van zoveel mogelijk misdaden
Vooral zogeheten “slachtofferloze misdaden”, zoals drugshandel en -gebruik zijn verantwoordelijk voor criminaliteit. In feite zijn de meeste misdrijven geweldloos. Als het niet meer strafbaar is om bijvoorbeeld drugs te verhandelen, seksuele diensten te verlenen of te gokken zonder vergunning, dalen de criminaliteitscijfers enorm. Wel ontstaan er dan negatieve neveneffecten (doorgaans zijn er redenen waarom deze handelingen als misdrijven worden gezien), waar dan weer een oplossing voor gevonden moet worden.
Herstelrecht
Bij dit alternatief voor gerechtshoven, wordt de misdaad gezien als een gemeenschapszaak. De gemeenschap is tekort geschoten en moet een oplossing verzinnen. Hierbij moeten zowel slachtoffer als dader, en de omgeving, leren van het proces en een nieuwe situatie bereiken waarin het misdrijf niet meer voor zal komen. In feite is dit de manier waarop menselijke gemeenschappen conflicten oplossen. Gerechtshoven bestaan pas sinds het Romeinse Rijk. Nadeel van dit systeem is dat, zoals we geregeld in landen als Pakistan zien, de dorpsraad bizarre straffen kan opleggen, zoals de straf om meisjes van de familie van de dader uit te huwelijken aan oude mannen van de familie van het slachtoffer. In meer ontwikkelde samenlevingen is de kans hierop veel kleiner.
Directe democratie op wijkniveau
Veel criminaliteit ontstaat door doelloosheid. Het gaat niet om agenten of sociale controle. Als de bewoners van een wijk meer te zeggen krijgen over hun lokale aangelegenheden, voelen ze zich meer betrokken en zullen ze minder de behoefte hebben om conflicten et beginnen en deze met grof geweld op te lossen.
Wijkpatrouilles
Wijkpatrouilles en burgerwachten hebben in de Verenigde Staten een slechte naam, wegens de geregelde lynchpartijen een eeuw geleden. Toch blijken ze in veel plekken op de wereld verrassend effectief. Burgerwachten tijdens de opstanden in Tunesië in 2012 beschermden winkels en buurten tegen plunderaars. In Mexico, waar de politie zwaar corrupt is, nemen burgerwachten (Policia Comunitaria en Autodefensas) de taken over.
Geestelijke gezondheidszorg
Veel criminelen hebben een geestelijke stoornis. Zo vormen psychopaten, die ongeveer een procent van de bevolking vormen, meer dan de helft van alle daders die in herhaling vallen. Ook ‘verwarde mannen’ hebben vaak psychische problemen. Overigens niet altijd – de journaalopschudder Tarik Zamzam bijvoorbeeld, in de main stream media afgeschilderd als een verward iemand met psychische problemen, is geestelijk gezond en had een duidelijke, op zich rationele reden voor zijn daad (waarmee je het uiteraard al dan niet eens kan zijn).
In New York bestaat 40% van de bevolking van het gevangeniseiland in de Hudson, Rikers Island, uit psychisch gestoorden.
Een betere psychiatrische zorg, zoals in België en tot op zekere hoogte in Nederland, had voorkomen dat deze op straat ellende aanrichten voor anderen en zichzelf.