Het periodiek systeem Lawrencium (Lr)

Een serie artikelen over de verschillende elementen. De legoblokjes waarmee wijzelf, onze aarde en de materie van het universum is opgebouwd hebben allemaal hun eigen specifieke eigenschappen. In deze serie gaan we stap voor stap langs elk element en kijken we wat voor zinvolle zaken de wikipedia erover te zeggen heeft, met daarnaast een interessant filmpje van de universteit van Nottingham waarmee verschillende experimenten met het betreffende element worden gedaan.

Vandaag nummer 103 van de 118 elementen, Lawrencium (Lr).

Klik hierop om naar de wikipedia versie te gaan waarbij je gemakkelijk naar de verschillende elementen kunt doorklikken

Ontdekking

In 1961 werd lawrencium ontdekt door Albert GhiorsoTorbjorn SikkelandAlmon Larsh en Robert M. Latimer aan de Universiteit van Californië – Berkeley. Zij produceerden het element door 3 milligram californium te bombarderen met boorionen in de Heavy Ion Linear Accelerator (HILAC). Het hieruit ontstane element met een atoomnummer 103 en een massa van 257 verviel met een halveringstijd van 4,2 seconden onder uitstraling van alfadeeltjes weer uiteen.

Tot 1963 werd voor lawrencium het symbool Lw gebruikt, later werd dat veranderd in Lr. In augustus 1997 is de naam lawrencium officieel geratificeerd door de IUPAC tijdens een conferentie in Genève.

De naam lawrencium is afgeleid van Ernest Lawrence, de uitvinder van het cyclotron.

Toepassingen

Van lawrencium zijn geen toepassingen bekend.

Opmerkelijke eigenschappen

Er is vrijwel niets bekend over de chemische en fysische eigenschappen van dit element. Onderzoek verricht op enkele lawrenciumatomen heeft aangetoond dat het veel overeenkomst vertoont met andere actiniden. Opmerkelijk is dat lawrencium in het D-blok valt en dus ook zou passen in de reeks van de overgangsmetalen.

De meest voorkomende oxidatietoestand is +3.

Verschijning

Op aarde komt lawrencium van nature niet voor.

Laat een reactie achter