De grootste man ooit, Robert Wadlow, had een lengte van over de 2,5 meter. Wadlow werd niet oud en biologen denken dat 2,44 meter ongeveer het maximum is wat een mens met de genen zoals wij die bezitten, kan bereiken. Maar wat als een moderne Joseph Mengele helemaal los zou gaan en zou proberen reuzen te kweken?
Hoe langer een dier is, hoe meer werk het hart moet verrichten. En hoe plomper de ledematen worden, want het gewicht neemt met de derde macht toe, de draagsterkte van bot slechts met de tweede macht. Als we een mens zouden verlengen tot een meter of vier of meer, zou deze man of vrouw vermoedelijk erg gewild zijn in de Amerikaanse basketballcompetitie, maar niet erg lang leven. Kortom: dan toch maar wat korter.
En de gevreesde Filistijnse reus Goliath dan, die door de roverhoofdman/massamoordenaar/profeet David werd geveld, zullen bijbelvaste christenen tegenwerpen. Welnu, Goliath blijkt volgens oude bijbelteksten, zoals die in het plaatsje Qumran bij de Dode Zee zijn gevonden, ‘slechts’ ongeveer twee meter lang te zijn geweest. De modernere Masoretische teksten bleken op dit punt uit de duim van middeleeuwse rabbinale geleerden te zijn gezogen. Kortom: als je als flink uit de kluiten gewassen Hollander of Belg van een metertje of twee een bezoekje aan het oude Palestina had gebracht, dan was de kans groot geweest dat je de lokale bevolking de stuipen op het lijf had gejaagd…
Misschien wordt ooit iedereen atheïstisch, en dan ook eens over dat we veel kleiner moeten worden vanwege de overbevolking.
Of dat iedereen aan geboorte beperking mee moet doen.
Zoals het helaas alweer gebrekkig afspelende filmpje al duidelijk maakt: De maximale grootte van een mens in huidige vorm, wordt voornamelijk bepaalt door een combinatie van de specifieke soort-genen, in antwoord op interactie met omgevingsgebonden omstandigheden. Natuurlijke omstandigheden dus; zoals de soort gebonden volumevorm, vloeistof of land bewoner, zwaartekracht, de daarbij passende bot structuur, beschikbare energie, (voedsel) en concurrentie.
De vraag rijst dan bij mij op; wat als een intellectueel deel van de mensheid besluit om in de oneindige omgeving van de kosmos te gaan leven….. Dit verkiezende boven de elitair egoïstisch, levensgevaarlijke manier waarop wij nu en voorspelbaar in de toekomst, met elkaar en de andere levensvormen zullen blijven omgaan. Het regent massaal conflicterende tunnelvisies. Beslist niet alleen onder de minder ontwikkelden. Door intellectueel opgezette doctrines, en van bovenaf opgelegde, op macht georiënteerde filosofieën, het resultaat: Geprogrammeerde cultuurbroeders organiseren, (gerelateerd aan de wereldwijde communicatiemiddelen) en zoeken elkaar op voor de bloedige, en zich steeds verder ontwikkelende technische, evolutionair gebonden, blijvende strijd, om hun ideaalbeeld. Korter gezegd: We moeten de ruimte wel in, of sterven als soort uit.
De omgevingsomstandigheden verschillen daar net zo sterk, als de enorme aantallen keuzes die de diverse bewoners in antwoord op hun gekozen wensen, daar technisch maar kunnen realiseren. Dat zal dan de natuurlijke evolutie doen verschuiven naar een gekozen ontwikkeling, van reizende groepen en zelfs individuen. De vorm en grootte en smaak zal ongetwijfeld veranderen, mogelijk zelfs zonder botstructuur.
Dat is een psychologische/politieke vraag, en dat zijn (nog) geen absolute wetenschappen.
En we weten ook nog niet of het mogelijk is om zelfvoorzienend te leven met een eigen atmosfeer.
Dat is weleens geprobeerd, maar niet gelukt, maar dat kwam (ook) door een slechte opzet/beleid.