Kraai kraakt ingewikkelde code

De enige nog levende dino’s, vogels, doen qua intelligentie niet onder voor de meeste zoogdieren. Tot de slimste vogels behoren papegaaiachtigen en kraaiachtigen. In onderstaand BBC-filmpje lost een kraai een ingewikkelde puzzel op, bestaande uit acht onderdelen.

Wij mensen zijn met onze intelligentie niet uitzonderlijk. Er komen steeds meer aanwijzingen, dat intelligentie en zelfbewustzijn niet een gelukkig toeval waren, die de aarde opscheepte met een uitermate creatieve en destructieve apensoort, maar in feite onvermijdelijk is, zodra het ecosysteem een bepaalde complexiteit bereikt. Het vereist niet veel hersencellen (om precies te zijn: twee) om als slak je kostje bij elkaar te schrapen van een algenmat of plant. Er zijn voor niet-gespecialiseerde soorten, veel meer hersenen nodig om bijvoorbeeld noten te kraken of insekten uit een boombast te peuteren. Logisch dus dat steeds meer diersoorten complexe breinen gingen ontwikkelen.

4 gedachten over “Kraai kraakt ingewikkelde code”

  1. Kraaien leven gezamenlijk in grote, sociale, gedrags disciplinair verbonden groepen. Hun onderlinge sociale interacties, (elkaars bedoelingen begrijpen garandeert succes) hebben ingewikkelde gedragspatronen bij deze diersoort doen evolueren. Ze zijn daarbij in staat om door observatie van anderen in hun omgeving, (ook andere soorten) de bedoelingen daarvan te doorgronden. Wij hadden er twee gevonden in de loods naast ons huis, waar kraaien families al vele generaties, hoog boven in de nok hun nesten bouwen. Soms vallen daar jongen uit, enkele overleven zo’n val, en dan komt het er op aan of ze iets mankeren. Kunnen ze terug in de natuur, of anders houden wij ze. Als de hond slaapt en de bel gaat, blaft de kraai het eerst, anders zwijgt hij, in geval de hond tijdens dit gebeuren een afwachtende houding aanneemt. Het beestje weet ook precies wie er van de trap afkomt. Het herkend iemand aan de loop. Komt mijn moeder binnen, die hem meestal verzorgt en eten geeft, wil het diertje met haar vrijen. M’n schoonzus wordt begroet met hallo jongen, (zo begroet zij hem ook) m’n broer met opgewonden afwachting en speelgoed in z’n snavel. De vier katten weten heel precies, dat er van hun beslist geen lichaamsdelen als pootjes en staarten in zijn bereik moeten komen, anders is het PIK. Ongeveer twee weken terug zag ik een documentaire; daar ging het om DNA en het synthetisch ontwikkelde RNA. De RNA strengen waren verbonden door synthetische suikers, e.e.a. bleek zich precies zo levensvatbaar te gedragen. Verderop in de docu speelde een onderzoeker met individuele DNA strengen, verbonden met een computer een puzzel. Tot mijn verbazing bleek het DNA telkens de puzzel op te kunnen lossen, en daar zitten niet eens hersenen aan vast. Slechts de complex georganiseerde structuur van het DNA bleek voldoende om problemen op te lossen. De natuur moet dus wel intelligent zijn, alleen wij moesten leren dit te herkennen.  

Laat een reactie achter