De Anatolische plaat beweegt richting Griekenland, de Arabische plaat drukt tegen Anatolië aan.

Nieuwe actieve breukzone verscheurt Turkije

Een zware aardschok met grootte 7.2 sloeg toe einde oktober 2011, met als voorlopig dodental tweehonderd. Een teken dat de Bitlis breukzone actief aan het worden is.

De Anatolische plaat beweegt richting Griekenland, de Arabische plaat drukt tegen Anatolië aan.
De Anatolische plaat beweegt richting Griekenland, de Arabische plaat drukt tegen Anatolië aan.

Anatolië, de landmassa die 95% van Turkije uit maakt, is geologisch gezien een microcontinent. De wigvormige plaat waar het schiereiland deel van uitmaakt, wordt gemangeld tussen de Euraziatische plaat (waar wij deel van uitmaken) en de Arabische aardschol, die naar het westen oprukt[1]. Op de grensgebieden ontstaan zware aardbevingen en is er ook gebergtevorming. Tussen 1939 en 1999 bewogen de Turkse aardschokken westwaarts, langs de noord-Anatolische breuklijn. Het zeer dichtbevolkte gebied rond de Zee van Marmara ligt ook op de breuklijn en inderdaad sloeg in 1999 een verwoestende aardbeving toe in Izmit, waarbij 17 000 mensen om het leven kwamen.

Sinds 2003 is de aardbevingsactiviteit zich aan het verplaatsen naar de oostelijke breukzone. In dat jaar stierven er meer dan 100 mensen bij de aardbeving in de buurt van Bingöl in het oosten. Bij een soortgelijke aardbeving in het oosten in 2010 doodde een aardbeving met grootte 6,1 51 mensen.

De aardbeving van 23 oktober 2011 sloeg toe 16 km ten noordoosten van de Oost-Turkse stad Van, in de buurt van de plaats waar beide breukzones elkaar ontmoeten. Hier ligt de Bitlis breukzine, die ruwweg samenvalt met Koerdistan. De Bitlis breukzone is ontstaan door de botsing van de Arabische en Euraziatische plaat. Nu is ook duidelijk geworden dat de Bitlis breukzone verantwoordelijk was voor deze aardbeving, dus dat de reeks aardbevingen in Oost-Turkije nog aan zal houden. Het type aardbeving komt hier namelijk mee overeen, aldus de Amerikaanse geologische dienst USGS.

Bronnen:
1. Niyazi Turkelli et al.,Seismogenic zones in Eastern Turkey, Geophysical Research Letters, 2003

4 gedachten over “Nieuwe actieve breukzone verscheurt Turkije”

  1. Het is bij zulke gebeurtenissen altijd heel spannend of de stuwdammen het houden, zoals de Atatürkdam.
    Net als met kerncentrales in Japan, vind ik dat sommige voorzieningen onverantwoorde risico`s met zich meebrengen in landen waar veel aardbevingen voorkomen.

    1. Helaas zal het nog lang duren voordat mensen rationele besluiten nemen over dat soort problemen van locatie. Laten we hopen dat het ooit wat slimmer aangepakt word op de vele verschillende aspecten waarin wij strijden tegen de natuur, leven met is bijvoorbeeld beter dan er tegenin te gaan.
      Ik wilde je nog even bedanken voor ”In den beginne’ van Bram Vermeulen, dat stuurde je naar een andere lezer hier op Visionair. Maar het is zeker een zeer doordacht verhaal, voor mij persoonlijk een bekend verhaal. Maar een veel betere manier van verwoording en uitleg.

      Nogmaals dank, groetjes

      Milan.

      1. Milan,
        het verhaal wat ik doorstuurde was een alternatief voor de lezing van Bram Vermeulen om ruimte te hebben voor een eigen interpretatie; een Gilgamesj-epos van Uitgeverij Christofoor. Er waren twee verhalen in kleitabletten, de eerste en oudste is ‘Lugalbanda’ (ook te lezen van dezelfde uitgeverij),maar met een iets andere inhoud: Lugalbanda was de derde koning van de eerste dynastie van Uruk. Hij volgde Enmerkar op, die misschien zijn vader was, en werd op zijn beurt opgevolgd door Gilgamesj, van wie men denkt dat hij Lugalbanda`s zoon was.
        Nog een ander historisch verhaal is de Ark van Noach; toen het water van de zondvloed weer zakte, bleef de Ark achter, namelijk op het Araratgebergte en dit ligt in Turkije. Alleen is de vondst niet officieel erkend. :).

Laat een reactie achter