Octlantis – de onderwaterstad van octopussen

Voor de Australische kust is een leefgemeenschap van octopussen ontdekt, die veel weg heeft van een stad. Is Octlantis net als eerder Octapolis het bewijs dat niet alleen landdieren steden kunnen bouwen?

De meeste octopussen hebben geen natuurlijke verdediging, al zijn er sommige soorten die een inktwolk of giftige steken uit kunnen delen. Dus moeten ze een schuilplaats hebben als ze rusten. Alle bekende octopussoorten verschuilen zich daarom in een hol of rotsspleet. Ze verlaten dit hol om op jacht te gaan op prooidieren, zoals weekdieren en krabben. Sommige octopussen schrikken zelfs niet terug voor een strooptocht op het strand.

Octlantis en Octapolis eigenlijk gehuchten

Erg groot is Octlantis niet. Je zou het naar menselijke maatstaven een gehucht noemen.

De structuur wordt bewoond door gemiddeld vijftien octopussen van de soort Octopus tetricus. In Australië bekend als de Sydney octopus. Deze octopussoort leeft gewoonlijk solitair.

octlantis, octapolis, octopus stad
Octopus tetricus, verscholen in een rotsspleet. Veilige schuilplaatsen zijn schaars voor deze octopus.

De “stad” is opgebouwd uit resten van de strooptochten van de octopussen en hun voorouders. Daaruit hebben ze schuilplaatsen gebouwd, waarin ze veilig zijn voor rovende dolfijnen en haaien.

Dicht op elkaar wonen heeft ook nadelen. Niet alleen is voedsel schaarser, de concentratie van smakelijke achtarmen trekt roofvissen en dolfijnen aan. Maar de concentratie van bruikbaar nestmateriaal weegt blijkbaar duidelijk ruimschoots op tegen deze nadelen. En de vervelende buren.

Octapolis, de stad onder een menselijk artefact

Vervelende buren? Ja, want erg aardig zijn de bewoners niet tegen elkaar. De mannelijke octopussen zijn voortdurend bezig elkaar uit hun schuilplaatsen te jagen. Octopussen leven als jagers-verzamelaars, die zich als ze niet op jacht zijn, verschuilen. Octlantis is niet uniek. Al eerder ontdekten biologen, van dezelfde soort, de “stad” Octapolis . Octapolis bevindt zich rond een door mensen achtergelaten rond metalen voorwerp op de zeebodem. Een bruikbare schuilplaats voor octopussen in een verder onherbergzaam gebied verklaarde hier het ontstaan van deze “stad”.

Kunnen Octapolis en Octlantis uitgroeien tot een octopus beschaving?

Interessant is natuurlijk hoe dit soort gemeenschappen zich verder kunnen ontwikkelen. Wat zou er gebeuren als er een genetische mutatie optreedt, waardoor octopussen een begin van samenwerking gaan vertonen? Octopussen met sociale genen zouden het erg goed doen in een stad als Octapolis of Octlantis. Wellicht kunnen ze een vorm van “landbouw” ontwikkelen met behulp van zeewier, dat ze aan bodembewonende dieren voeren. Alhoewel het bij deze roofdieren misschien meer logisch is dat ze een nomadische herderscultuur zullen gaan ontwikkelen met draagbare “dens”. In ieder geval is dit al weer een verbluffend staaltje van octopus intelligentie.

We kunnen hieraan zien dat de ontwikkeling van intelligentie niet iets is dat beperkt is tot de menselijke soort, of zelfs gewervelde dieren. Op de aarde hebben zich niet één, maar meerdere intelligente soorten ontwikkeld. Denk aan papegaaiachtigen, walvisachtigen, primaten en ook de totaal verschillende octopussen. Dit wijst erop dat een planeet met een voldoend hoogontwikkeld ecosysteem als de aarde, na verloop van (veel) tijd “vanzelf” intelligente soorten gaat ontwikkelen. In een ingewikkeld ecosysteem kunnen namelijk alleen de slimste soorten overleven.

Het Grote Filter

Er zijn, als de UFO-waarnemingen niet van buitenaardse oorsprong zijn , geen aliens die ons op zijn komen zoeken. Veel exobiologen denken daarom dat er iets als een Groot Filter bestaat. Een van de verklaringen voor het Grote Filter is dat de kans heel klein is dat intelligent leven ontstaat. Deze verklaring blijkt, weten we nu, onjuist te zijn. Maar waarom het dan zo stil is?

Verder lezen

Bronnen

  1. New evidence suggests that octopuses aren’t loners, UIC News, 2017
    2. A second site occupied by Octopus tetricus at high densities, with notes on their ecology and behavior, Marine and Freshwater Behaviour and Physiology, Volume 50, 2017 – Issue 4, https://doi.org/10.1080/10236244.2017.1369851

1 gedachte over “Octlantis – de onderwaterstad van octopussen”

  1. Alles in denkbaar en zelfs nog meer. Maar wij mensen denken van niet omdat onze verlangens vaak botsen met ethiek. De kunst in het universum is weten dat onze verlangens uiteindelijke vervuld worden maar dat dit niet het doel is van de mensheid of elk ander ras. Verlangens zijn er alleen om te zien hoe onze eigen beleving in elkaar steekt. Hoe wij de wereld vorm zouden geven. Het daadwerkelijke doel is de wereld ook vormgeven. Tot die tijd, zal de sleutel tot ruimtevaart uit ons zicht gehouden worden. Zijn andere volkeren verboden om contact te zoeken met de menselijke instanties. Waarschijnlijk worden individuele mensen al eeuwen benadert maar niemand geloofd hen omdat men er van uitgaat dat aliens contact zoeken met officiële instanties. Ik denk dat deze ze een reet kunnen roesten. Een volwassen beschaving is marxistisch en kent geen organisaties en officiële instanties.

Laat een reactie achter