Video: gaat het universum oneindig ver door?

Is het universum oneindig groot, of heeft het domweg geen grens? Vragen die de mensheid al sinds haar ontstaan bezig houden. Hoewel we nu betere astronomische apparatuur hebben dan ooit eerder in de geschiedenis van de mens, zijn de antwoorden op deze vragen niet veel duidelijker geworden. Deze animatie biedt een overzicht van wat we weten en, minstens zo belangrijk, van wat we niet weten.

51 gedachten over “Video: gaat het universum oneindig ver door?”

  1. Waar “iets” ophoudt, begint “niets”, niets is niets en heeft geen grenzen, omdat het niet bestaat op de manier waarop “iets” bestaat, het is niets. Waardoor zou niets begrensd moeten worden en als er al iets zou zijn dat niets begrenst, wat zit daar dan achter? Het denken kan het niet bevatten, omdat het denken alleen in “ietsen”, dingen denken kan, maar niet in niets.

    1. Eerst zeg je van alles over het niets, waarna je afsluit met de stelling dat we het niets niet kunnen vatten in onze gedachten.

      Alles wat je zegt over het niets is dus onzintaal? Wat loos gebrabbel?

      “Waarover men niet kan spreken, daarover moet men zwijgen.”

    2. “.. Het denken kan het niet bevatten, omdat het denken alleen in “ietsen”, dingen denken kan, maar niet in niets…” Mijn waarde Gerard en toch deed je hier een poging? Mvg Frans

  2. Ik moet ergens een stuk hebben vanuit de krant over het uitdijen van het heelal, het enige wat ik er nog van weet is dat het nog een paar miljard jaar kan uitdijen, maar ik ga verder zoeken naar dit gegeven  ;-)  

    Wel kwam ik een bericht tegen vandaag in de leeuwarder courant betreffende het vinden van de grootste zwarte gat door astronomen van de universiteit in texas. Heb dit opgezocht en hieronder de link vertaald. Het heeft niets te maken met het uitdijen van het heelal, maar vond het toch wel belangrijk om te melden, mede gezien om de vorige discussies hieromtrent. Mvg Paul   :-D 
    http://www.microsofttranslator.com/bv.aspx?from=en&to=nl&a=http%3A%2F%2Fwww.utexas.edu%2Fnews%2F2012%2F11%2F28%2Fastronomers-measure-most-massive-most-unusual-black-hole-using-hobby-eberly-telescope%2F

      

  3. misschien is het zo , net als met een computer.
    Het bestaande heelal waarin wij ons bevinden, bevind zich qua volume in gepartioneerde toestand .dus is begrenst qua volume. Maar dijt uit . waarin dat is nog de vraag . buiten het bestaande heelal is namelijk niets .
    Wellicht ongepartioneerde ruimte.
    Unallocated dus ..

  4. ik denk dat we in een grootte waterstof wolk zitten waar nog geen zichtbaar eind aan zit, wel zouden we aan de uniformiteit kunnen concluderen dat het nog wel even zo door gaat.                                      Als je een rechte lijn door het oneindige universum zou trekken zou je verschillen in soortelijke massa tegen komen dat komt door de structuren die door de eigenschappen van de materie ontstaan, dus als we de materie goed genoeg kennen zouden we een benadering kunnen geven van wat er voorbij de horizon licht, of heel gevoelige instrumenten die b.v. de draaiing van het zichtbare universum kunnen meten.

  5. Oneindigheid is eigenlijk voor ons niet te bevatten. Oneindigheid is mij eens uitgelegd als: Je hebt een massieve steen, zo groot als de aarde. Iedere honderd jaar komt er een musje en die pikt één keer op de steen en vliegt weer weg. Wanneer de steen op is, is de oneindigheid voorbij.
    Waarin het heelal uitdijt is inderdaad de vraag. Ik ben er niet zo zeker van dat er niets is buiten ons universum. We kunnen het simpelweg niet waarnemen, dus eigenlijk doet dat er (nog) helemaal niet toe. 
    Men beschrijft de ruimte vaak als een grote leegte, maar het is verre van een leegte. Ruimte is rekbaar, het heeft dus massa en structuur. Grote voorwerpen kunnen deze structuur ombuigen, waardoor je een “lens-effect” krijgt (je kan sterren zien die zich achter de zon bevinden en eigenlijk niet zichtbaar zouden moeten zijn). Door ditzelfde effect kan je ook zien of iets van je af beweegt (roodverschuiving) of naar je toe beweegt (blauwverschuiving).
    Mooi stukje over het “kwijt zijn” van donkere materie. Iets waarvan je alleen kan aantonen dat het bestaat, door het als “ontbrekende factor” toe te voegen in computersimulaties kan je niet kwijt zijn lijkt me :) 
    Er zijn talloze theorieën te bedenken over het universum: de snaar- en inflatietheorie bijvoorbeeld.
    Dat zou betekenen dat er een soort oer-energiebron is, waarin spontaan een universum in ontstaat. We spreken dan van een multiversum. Niet in ieder universum zijn de natuurwetten gelijk, je kan bijvoorbeeld door gebrek aan samenklontering een heel donker universum krijgen, waar heel veel kleine deeltjes keihard alle richtingen tegelijk uit vliegen. Wat is daar de hoogst haalbare snelheid? Licht is er niet, dus er is geen lichtsnelheid.
    De snaartheorie legt uit dat er uiteindelijk een kleinste deeltje is, dat op alle mogelijke manieren te combineren is, waardoor je verschillende materialen krijgt. Even heel simpel uitgelegd. Wanneer dit zo zou zijn en je beheerst de “snaar”, dan spreek je van oneindige recycling.
    Stel je voor dat je radioactief afval tot zulke kleine deeltjes kan ontleden, dat het niet meer radioactief is. Sowieso snap ik niet waarom we niet wereldwijd apparaten neerzetten op zonne-energie, die co² en een teveel aan cfk’s en methaan uit de lucht halen en daar onschuldige zouten of andere stoffen van maken. Methaan uit de atmosfeer extraheren is dubbel voordeel: je haalt één van de schadelijkste broeikasgassen uit de lucht en hebt schonere verbranding tegelijk :)
    Ik ga weer offtopic geloof ik, alhoewel, ik geef hiermee wel aan dat mensen nog veel te klein zijn om zover buiten de wieg te kijken. Laten we nou eerst eens zorgen dat ons eigen huisje schoon en bewoonbaar wordt en blijft, in plaats van de kijken welke planeet de volgende is die we kunnen verneuken. Ergens heb ik het gevoel dat dit misschien al eens eerder is gebeurd en dat we dat zijn “vergeten”. Maar dat is wel offtopic, dus weer even terug:
    Er wordt gesuggereerd dat de buitenste regionen van ons heelal sneller gaan dan eigenlijk zou moeten kunnen. Stel je voor dat ons universum niet uit elkaar vliegt, maar uit elkaar getrokken wordt door een omliggende zwaartekracht, die het universum niet kapot laat vallen, maar de ruimte geeft om uit te zetten. We kunnen simpelweg niet buiten ons universum kijken, wellicht gaat het uitdijen sneller dan het licht, sneller dan voor ons waarneembaar. Want wie zegt dat buiten ons universum dezelfde natuurwetten gelden? Er van uitgaand dat er een “buiten ons universum” is.
    Het enige dat wij op deze manier zien is een ronde of ovale bol, we zitten in een gigantische uitdijende vissenkom. De reden dat we het ovaal zien is omdat de ruimte dus niet leeg is, maar vol zit met donkere materie, wat niet uitzet, maar uitgerekt wordt. Daardoor zien we kleurverschuivingen. Die kleurverschuivingen zijn natuurlijk wel weer terug te berekenen, waardoor je nog beter kan bepalen hoe het universum eruit ziet, of zag, eruit zal gaan zien…
    Dit is natuurlijk allemaal gewoon theoretisch gebabbel, ik kan niks van wat ik hier zit te vertellen bewijzen, dat is het mooie van theorieën, je hebt mensen die ze bedenken en mensen die ze bewijzen, soms beide. Soms is het gewoon slechte sf, soms ook leuke ^^
    Interessant onderwerp in ieder geval!
     

  6. Ik zit me net te bedenken: wat gebeurt er wanneer een met materie gevulde bol begint uit te zetten, in alle richtingen gelijk. Met losse materie zou je vermoeden dat je aan de randen van het universum een effect krijgt, dat de dichtheid steeds lager wordt: er is immers steeds meer ruimte voor steeds minder materie. In dat geval zou op een gegeven moment ook de donkere materie zo verspreid zijn, dat sterrenstelsels inderdaad uit elkaar vallen, er is immers te weinig zwaartekracht aanwezig om de boel bij elkaar te houden. Een omringende zwaartekracht zou dit dus misschien kunnen oplossen, alhoewel je dan zou verwachten dat het ook uit elkaar valt, alleen dan hard niet onze kant op… altijd leuk, je eigen theorie onderuit halen xD
    Een tweede mogelijkheid is dat de vulling van de bol elastisch is, of zelfs plastisch: één grote knap uitrekbare brei, die dus door evenredige uitdijing zichzelf bij elkaar houdt. Dan is de vraag: knapt het boeltje door de spanning en suddert het universum langzaam door tot de laatste zwarte dwerg overleden is of veert het weer terug, zoals elastiek…

    1. Met tegengestelde zwaartekracht zou het wel kunnen werken trouwens: het zet naar alle kanten tegelijk uit, aan de ene kant wordt net zo hard getrokken als aan de andere kant, er wordt aan alle kanten even hard getrokken, ongeacht de grootte van het universum, dan zou je kunnen spreken over iets van een totaalbalans ofzo.
      Alles draait rond. Als het universum zelf ook een grote massieve kern heeft (een massaal zwart gat?)
      Dan zouden sterrenstelsels daar omheen cirkelen, wat betekent dat het universum om zijn eigen as draait. Zo kan je bedenken dat uiteindelijke achter ieder atoom een universum schuilt, zo kom je weer op de eeuwige verkleiningstheorie, en ga je weer in eindeloze rondjes denken, waarmee je precies de spijker op zijn kop slaat: alles is rond :)

      1. In ieder geval heb je hier wel leuke verhaaltjes over geschreven moet ik zeggen, veel beter dan al die oersaaie geldkwesties vind ik. Belazerd is men toch al en over de toekomst wordt slecht gestiggeld dat het een aard is. Geef mij de ruimte en wat daar te vinden is maar, kunnen we even ontsnappen aan de donkere materie hier. ;)

  7. Hier heb ik nog iets over de lichtsnelheid en roodverschuiving:
    Als het licht van een stelsel, dat bijna de lichtsnelheid heeft, met de lichtsnelheid van dat stelsel af beweegt en stel maar even dat dat stelsel 95% van de lichtsnelheid heeft ten opzichte van ons, dan gaat dat licht ten opzichte van ons met 5% van de lichtsnelheid onze kant op, het zelfde geld dat als wij licht uitstralen naar een stelsel met 95% van de lichtsnelheid, dan gaat dat licht ten opzichte van dat stelsel met 5% van de lichtsnelheid naar dat stelsel toe, wat zou betekenen dat het licht er 20 maal 13 miljard lichtjaar er 260 miljard jaar voor nodig zou hebben om die afstand af te leggen
    Als het licht accelereert gelijk aan de uitdijing van het heelal dan is het mogelijk dat het licht wat eerst 5% van de lichtsnelheid ten opzichte van ons had, dat het licht toch met de lichtsnelheid onze telescoop in komt, net als gesteld word als in de hypothese van Einstein, maar dan is dat niet lineair en is 50% roodverschuiving niet 50% van de lichtsnelheid, om dat duidelijk te maken, het volgende.
    Als een melkwegstelsel met 40% van de lichtsnelheid, licht naar ons toe zend en wij 40% roodverschuiving waarnemen, wat neer komt op 60 golfjes van de 100 en wij zouden dat licht, dus die 60 golfjes voor een deel verder laten gaan om nog een keer dezelfde afstand af te leggen, dan zeggen ze dat je dan 80% roodverschuiving hebt en dus 20 golfjes, wat overeen komt met een lineair systeem, maar als wij vanaf de aarde 60 golfjes dezelfde kant op sturen naar dat verre stelsel en we hebben 40% roodverschuiving over deze afstand dan houden wij 36 golfjes over en dat is dus een levensgroot verschil en is dus niet lineair meer te noemen.
    Wat dan zou betekenen dat stelsels met 95% roodverschuiving in plaats van 95% van de lichtsnelheid misschien wel vele keren de lichtsnelheid hebben en zou ik wel eens willen weten hoe dat te rijmen is, dan zou als zo een stelsel op 13 miljard lichtjaar stond het licht er niet 13 miljard jaar over doen, maar bijna 2 maal zo lang, als dat stelsel tenminste 95% van de lichtsnelheid had, wat ook niet klopt als de roodverschuiving niet lineair met de snelheid is.
    Ik denk dat het licht net als geluid met het medium mee accelereert en dat het licht wat wij de interstellaire ruimte in schijnen, dat het accelereert gelijk aan de uitdijing van het heelal en dat het licht sneller gaat als de lichtsnelheid of het moet een stelsel met blauwverschuiving tegen komen, dan gaat het licht langzamer als de lichtsnelheid.
    Dat zou betekenen dat we naar stelsels kijken die 2 maal zo oud zijn als we dachten, of nog ouder omdat die stelsels een paar keer de lichtsnelheid hadden.
    Wart er op neer komt dat wij stelsels kunnen waarnemen die sneller als het licht gaan

    1. De stelsels bewegen niet van ons af, de ruimte tussen ons wordt groter.
      Daarnaast lijk je geen kennis te hebben van de relativiteitstheorie; je intuïtie komt niet overeen met hoe het universum daadwerkelijk werkt.

  8. Als de theorie van de Big Bang klopt, dan kan het heelal niet oneindig zijn.
    Het is namelijk in een singulariteit begonnen en in een bepaalde tijd (13,7 miljard jaar), met bepaalde snelheid uitgedijd. Dat wijst er op dat het dus meetbaar is. Weliswaar is het enorm groot en zal het noglang duren of misschien nooit mogelijk zijn voor ons om dit te meten, maar theoretisch is dat mogelijk.
    Ik las ook eens dat wanneer je zou beginnen te reizen op een bepaald punt in het heelal, je na verloop van tijd weer op het zelfde punt terug moet komen (zeer lang tijd uiteraard). Dit omdat de ruimte vervormd is (bolvormig).
    Wat er buiten het heelal is, is volgens de big bang theorie niet relevant, want het heelal is alles wat er is.
    Maar misschien zijn er nieuwe inzichten op dit gebied die met behulp van experimenten en berekeningen gefundeerd kunnen worden

  9. Ik vind die big bang theorie nogal populistisch, dat rammelt aan alle kanten, hoe kan een melkwegstelsel 13 miljard lichtjaar van ons verwijderd zijn en vanaf die positie licht naar ons schijnen dat wij nu kunnen zien, je zou zeggen het duurt wel even voor dat dat melkwegstelsel die afstand ten opzichte van ons heeft gekregen en dan duurt het 13 miljard jaar voor dat het licht hier komt en ze zeggen dat de oerknal 13 miljard jaar geleden begon, om dat allemaal te verklaren moet je wel met 2 maten meten, als je hier op aarde een uitzettende gas wolk zou nemen en die een onwaarschijnlijk korte tijd zou observeren zou je misschien ook denken dat alles uit 1 punt komt, dat wij in het midden van het systeem zitten doet me denken aan de middeleeuwen, toen er gedacht werd dat de aarde plat was en wij het middelpunt van alles waren, als je dan zei dat de aarde rond was ging je de brand stapel op, nu word je gewoon afgebrand als je zegt dat je een nano seconden sneller gaat, dan word er beweerd dat je ook terug in de tijd kan naar de middeleeuwen en als  ze 80% van de massa missen steken ze hun hoofd in het zand en gaan ze gewoon door, dan vraag je je wel eens af hoe betrouwbaar die theorie is als je zomaar 80% massa kan missen , want je hoort van die verhalen van dat het universum maar een bepaalde grootte kan hebben en als er een zekere massa zou zijn dan zou het oneindig uitzetten of anders zou de uit zetting stoppen, dat we aan de grens van het zichtbare de oerknal zouden zien, ik zou denken dat als je naar de grens van het zichtbare kijkt dat je de melkwegstelsel een stuk dichter op elkaar zouden moeten zitten, maar ik heb wel een afbeelding gezien van de verdeling van melkwegstelsel in het zichtbare deel en dat bestond uit 2 grootte wolken die een dubbel aantal stelsels had ten opzichte van de rest en was er geen spraken van dat er aan de randen van het zichtbare een verdichting van het aantal stelsels was en er is ook geen punt waarvan je kan zeggen dat is het punt waar de knal uitgekomen is, dan zou je toch iets moeten kunnen waarnemen b.v. een super vacuum, die big bang theorie is leuk als je die melkwegstelsels uit elkaar ziet drijven, maar dan houd het toch wel een beetje op
    Zelf denk ik dat we in een bijna oneindige waterstof wolk zitten, daar heb ik minder moeite mee, want waarom zou dat niet kunnen, dat het door de zwaartekracht onmogelijk is lijkt me ver gezocht, ik kan me goed voorstellen dat we in een gigantische waterstof wolk zitten, het universum is zo groot dat die waterstof wolk zo bijna oneindig kan zijn, want als die wolk b.v. 1000 miljard lichtjaar groot zou zijn dan zou voor een groot deel de aantrekkings kracht alle kanten gelijk zijn, als die wolk niet rond draait zou hij in kunnen stortten, maar als we daar niets van zien is dat dus niet zo, het kan ook door structuren in stand gehouden worden, dat kun je mooi vergelijken met onze eigen planeet, waarom verschrompelt onze aarde niet tot een puntje

    1. Je kritiek op de big bang theorie raakt kant noch wal. Probeer eerst te begrijpen wat de theorie zegt voordat je er kritiek op geeft. Nu maak je alleen jezelf belachelijk.
      Ook je kennis van middeleeuwse kosmologie laat te wensen over: men heeft nooit gedacht dat de aarde plat was. Dat we in het midden zaten was niet omdat we onszelf zo belangrijk vonden (maar juist het omgekeerde: het midden was de slechtste plaats om te zijn) en geen enkele wetenschapper is ooit op de brandstapel gegooid enkel en alleen door het hebben van overtuigingen die tegen de kerk in gingen.
      Wat jij zelf denkt is trouwens heel dom: je baseert je mening puur en alleen op wat je zelf leuk zou vinden. Wat je in feite zegt is “ik vind dat het zo zou MOETEN zijn, want dat zou ik leuk vinden”. Dat slaat natuurlijk nergens op. Kom eens met heldere, objectieve, argumenten waarom jij gelijk hebt.

  10. Je kan wel kritisch op mij zijn, omdat ik ik kritisch ben, maar als ze zeggen dat de big bang 13 miljard jaar oud is en je melkwegstelsels hebt op 13 miljard lichtjaar afstand die hun licht hier heen kunnen zenden, dan wil ik wel eens van jou weten hoe dat dan kan.

    1. Martin, de oerknal 13,7 miljard jaar geleden klopt. Het melkwegstelsel en andere sterrenstelsels zijn 1 miljard jaar na de oerknal onstaan, het zonnestelsel 9,1 miljard jaar na de oerknal (is 4,6 miljard jaar geleden), dus dit probleem is opgelost. En je kunt het uitdijende heelal het makkelijkst vergelijken met een rijzend broodje, gevuld met rozijnen. Die rozijnen krijgen door het uitzettend brood meer afstand ten opzichte van elkaar. En de waterstofwolk wordt in sterren omgezet in helium, de rest in energie volgens E=mc2, op aarde gaat waterstof een binding aan met zuurstof :P.
       
      @Lukas, ik heb de indruk dat Martin een jonge man is en lekker enthousiast wil meebabbelen, het is leuk als hij gemotiveerd is om te studeren en belangstelling heeft voor wetenschap. Zo ook om elkaar wat te leren op Visionair. De een weet meer van dit en de ander meer van dat. Ik vind dat we elkaar hierin niet moeten veroordelen.

    2.  
      Kijk en dat is nu precies waarom ik zeg dat je theorie niet begrepen hebt. Wie die vraag nog beantwoordt moet krijgen heeft zeker weten niet de moeite genomen om de theorie te snappen. Wat jij doet is gewoon een beetje op je dooie gemakje vanuit je bureaustoel kritiek geven op een theorie waarvoor je niet eens de moeite hebt genomen om meer te leren dan de populair-wetenschappelijke informatie die je op de TV krijgt.
      Ik zou zeggen, lees je eens beter in voordat je jezelf de illusie geeft dat jij het allemaal zo goed weet. Er zijn genoeg boeken over geschreven en het antwoord op jouw specifieke vraag kost 10 seconden google-werk om te beantwoorden:
      Makkelijke uitleg: http://scienceblogs.com/startswithabang/2009/07/31/the-size-of-the-universe-a-har/

      Betere uitleg: http://www.everyjoe.com/2007/02/06/technology/how-can-we-see-galaxies-47-billion-light-years-away-when-the-universe-is-only-13-billion-years-old-191/

      1. Lukas ik heb een vraag, vraag me nu even niet meer waar en wanneer ik het gelezen heb, maar zover ik het begrepen heb is er volgens de wetenschap nog zo’n plm 5 miljard jaar expansie mogelijkheid van het heelal. Is dat ook zo?? Daarnaast denk ik ook, dat als je de vormen van wolken neemt, het heelal er ook zoiets van dien strekking eruit zien ?? Dus allemaal vloeibare en golvende lijnen, als je al van lijnen kunt spreken ?? Bij voorbaat mijn dank. Mvg Paul.

        1. Voor zover ik weet is er weinig bekend over hoe de expansie in de toekomst zal verlopen. Voorspellen hoe het zich zal gedragen is lastig als je niet begrijpt hoe het systeem werkt.
          Over de vorm: het universum is niet zozeer wolk-achtig, omdat de materie graag samenklontert. Als je naar de achtergrondstraling kijkt dan zie je dat het wel een beetje schapenwolk-achtig was heel lang geleden, maar langzaamaan is alles samengeklontert tot sterrestelsels. De grote structuur lijkt een beetje op een cosmisch web: http://www.lowbird.com/data/images/2011/01/z0m813-4.jpg

        2. Lukas bedankt voor de reactie, morgen zal ik de link bekijken, ik moet nu naar beneden anders wordt mijn vrouw link. Mvg Paul.

  11. Misschien raken verzinsels van mensen kant nog wal, misschien zit er in elke theorie wel een kern van waarheid en krijg je, wanneer je alle theorieën naast elkaar legt, de waarheid te zien, je moet deze alleen wel uit de onzin weten te filteren. Ikzelf vind het fantastisch om dingen te bedenken, het hoeft niet altijd op feitelijke wetenschap gebaseerd te zijn: er zijn volgens mij een hoop dingen ontdekt, gewoon omdat een leek een bepaalde opmerking maakte, waardoor er bij de uitvoerende wetenschapper een lichtje ging branden. Is dat ook niet een beetje de insteek van visionair.nl? Of dient alles echt feitelijk aangetoond te worden?
    Ik bedoel: wanneer is iets waar? Is dat wanneer iedereen vindt dat iets zo is, of is dat omdat iets zo is, ongeacht wat de meerderheid ervan vindt? Hoeveel verzinsels zijn er in de vroegere eeuwen niet voor waar aangenomen, simpelweg omdat niemand een tegendeel kon bewijzen dat acceptabel genoeg was om algemeen geaccepteerd te worden?
    Maar om een beetje terug ontopic te komen: Ik heb zelf het gevoel dat het er niet zoveel toe doet hoe het gehele universum er nu eigenlijk uitziet. Is hetgeen waar wij dat mooie plaatje van hebben werkelijk het hele universum, of is dit slechts het voor ons waarneembare gedeelte? 
    Om even in te haken op de bolvorm van het universum: Is het niet zo dat we alle kanten op kunnen kijken en dan ook nog alle kanten op even ver? Dan zal je altijd een bolvorm waarnemen, met jezelf als middelpunt, omdat je vanaf dat punt alle kanten op gaat kijken en  simpelweg omdat je niet verder kan kijken dan wat het licht je aanbiedt.
    Nu had ik zo mijn vraagtekens wat er zou gebeuren als iets sneller gaat dan het licht, gemeten vanaf stilstand. Dus niet galaxy A vliegt met 160.000km/s naar link en galaxy B met 170.000km naar rechts, dus de snelheid waarmee ze van elkaar af vliegen is dan 330.000km/s, dus sneller dan het licht:
    – Zou het vernietigd worden? Denk aan verdamping, implosie, totale energie omzetting
    – Wordt het object gewoon onzichtbaar? Het gaat sneller dan het licht, dus het licht kan het niet volgen en raken, dus ook niet terugkaatsen.
    – Lijkt het gewoon dat het object bijna de lichtsnelheid reist, simpelweg omdat we hogere snelheden niet kunnen waarnemen en het licht dat beeld met zijn snelheid aanbiedt, of misschien ietsje eronder, omdat het licht ook ietsje wordt afgeremd of verbogen door donkere massa?
    De eerste mogelijkheid resulteert in dat veel dingen stuk gaan, want alles dat die snelheid bereikt wordt omgezet in pure energie. Wanneer je er een schild omheen doet, ongeacht of dat elektromagnetisch-thermoplastisch of wat dan ook is, het wordt mee omgezet in pure energie.
    Dan zou je dus kunnen zeggen: wanneer iets de lichtsnelheid bereikt, verandert het in licht, anders gaat de kosmos naar de klote.
    De tweede mogelijkheid zou zichtbaar moeten zijn door anomalieën in de ruimtemassa. Je ziet door verstoringen in het spectrum dat er iets doorheen suist. Het object zelf is niet waarneembaar.
    Ik zie het voor me als een soort vuurpijl door de ruimte: lichtdeeltjes die op een object knallen dat sneller gaat dan het licht, kaatst gewoon af, alle kanten uit, als een verse tomaat op de voorruit van een hard rijdende auto.
    De derde mogelijkheid zou betekenen dat dingen die sneller gaan dan het licht, veel verder weg zijn dan we nu denken, we kunnen immers niet voorbij de lichtsnelheid meten. Wanneer een object dan twee keer de lichtsnelheid heeft, is het twee keer verder weg dan aangenomen. 
    Wat ik mij afvraag ineens, misschien wel vaag, maar toch: Als het licht van het oudste sterrenstelsel dat we zien 13,7 miljard jaar oud is, dat stond 13,7 miljard jaar geleden dat sterrenstelsel op die plek. Inmiddels zijn we 13,7 miljard jaar verder, waar hangt dat ding nu ergens uit? Of is dat juist weer rechtgetrokken door de rood- en blauwverschuiving?
    Ik zou wel live willen zien hoe onze melkweg samensmelt met het Adromedastelsel, dat lijkt me wel een mooie kosmische sterrendans :)
     

    1. “er zijn volgens mij een hoop dingen ontdekt, gewoon omdat een leek een bepaalde opmerking maakte, waardoor er bij de uitvoerende wetenschapper een lichtje ging branden.”
      Kan je dat onderbouwen met historische gegevens? Kan je wetenschappelijke theorieën noemen die door leken zijn bedacht?
       
      “Dus niet galaxy A vliegt met 160.000km/s naar link en galaxy B met 170.000km naar rechts, dus de snelheid waarmee ze van elkaar af vliegen is dan 330.000km/s, dus sneller dan het licht:”
      Fout. Je kan snelheden niet A+B optellen. Je moet de relativistische factor meenemen: http://math.ucr.edu/home/baez/physics/Relativity/SR/velocity.html

      Kijk zie je: je hele theorietje slaat nergens op en is waardeloos enkel en alleen omdat je zonder schaamte vanuit een onware aanname begon, zonder eerst even na te denken of je wel genoeg kennis hebt.

      1. Kan je dat onderbouwen met historische gegevens? Kan je wetenschappelijke theorieën noemen die door leken zijn bedacht?
        Sneller gaan dan het geluid, dat was vroeger science fiction. Kunnen vliegen: dat was fantasy.
        Fout. Je kan snelheden niet A+B optellen. Je moet de relativistische factor meenemen:
        Volgens mij gaf ik reeds aan dat ik daar dus niet van uitging, maar vanuit stilstand.
        Kijk zie je: je hele theorietje slaat nergens op en is waardeloos enkel en alleen omdat je zonder schaamte vanuit een onware aanname begon, zonder eerst even na te denken of je wel genoeg kennis hebt.
         
        Ik heb daar absoluut van tevoren over nagedacht en kwam tot de conclusie dat ik daar inderdaad niet superveel kennis van heb. Maar mag ik dan niet mijn “ondeskundige” visie uiten? Een beetje filosoferen over het onmogelijke moet toch kunnen?

        1. “Sneller gaan dan het geluid, dat was vroeger science fiction.”
          Helemaal niet waar. Dat men voor +-1950 dacht dat de geluidsbarrière een echte harde limiet was is op zichzelf al veroorzaakt door een gebrek aan kennis door leken: W.F. Hilton zei tegen de media dat bij hogere snelheden ‘een soort barrière’ ontstaat. De media, en de domme lezers, misinterpreteerden dit en concludeerden dat de geluidssnelheid ondoorbreekbaar is. Juist een gebrek aan kennis was juist de oorzaak voor de fout. Zie o.a. http://www.daviddarling.info/encyclopedia/S/sound_barrier.html
          “Kunnen vliegen: dat was fantasy.”
          Helemaal niet. We wisten allang dat onder andere vogels en insecten konden vliegen. Wetenschappelijk gezien geen fantasy. De technologie ontbrak enkel, en die werd pas mogelijk nadat wetenschappers meer leerden van aerodynamica.
          “Een beetje filosoferen over het onmogelijke moet toch kunnen?”
          Filosofie heeft weinig nut als je geen verstand van zaken hebt. Filosoferen begint vanuit kennis, begrip en ervaring. Die heb jij niet in dit gebied. Ergo: je kan er pas over filosoferen als je begrijpt waar je het over hebt.
           
          “Volgens mij gaf ik reeds aan dat ik daar dus niet van uitging, maar vanuit stilstand.”
          Dat maakt dus niet uit. Stilstand en beweging is relatief. Dat is juist dé essentie van relativiteit: het maakt voor de berekening niet uit welke beweegt en welke stilstaat.

        2. Lukas,

          Dat je dingen weerlegt die ik schrijf, dat vind ik prima, zelfs al geef ik zelf al aan dat hetgeen ik ga vertellen niet gebaseerd is op feitelijke gegevens. Dat betekent in mijn ogen dat je de strekking van mijn verhaal niet begrijpt, of gewoon het gewoon te serieus neemt.
          Dat maakt me allemaal niets uit. Er staat een naam boven ieder stukje tekst, als het schrijven van een bepaalde persoon jou niet bevalt, sla het dan over. Zelf heb ik namelijk de indruk dat sommigen het wel interessant of zelfs humoristisch vinden wat ik vertel.
          Waar ik wel moeite mee heb is dat je mij ook op de persoon aanvalt. Je kent me niet en hebt geen idee van wat ik al dan niet weet. Hier ben ik dus niet van gediend. 

  12. Wie nog de snelheid van het licht wil meten kan het beste in het vuur springen met alle meetapparaatjes en wachten tot het verbrand. Zo snel gaat het licht en dan is het weer uit. Op afstand is het gewoon de inschatting van de afstand in relatie tot meetapparatuur van de tijdseenheden die men ter beschikking kreeg. Quantum metafysica? Elke metamofose is aanschouwelijk zolang men niet zelf in de metamorfose zit….

  13. Als een stelsel op 13 miljard lichtjaar staat en het heeft volgens de roodverschuiving 95% van de lichtsnelheid ten opzichte van ons, hoe kan je er dan van uit gaan dat het licht daar met een snelheid start die ten opzichte van ons de lichtsnelheid heeft.                                                                       Als wij licht uitzenden naar zo’n ver stelsel met 95% van de lichtsnelheid, hoe snel gaat dat licht dan daar heen, is het niet zo dat het een soort inhaal race word en dat die lichtstraal dat object met 5% van de lichtsnelheid in haalt.                                                                                                           Licht kan niet sneller als het licht door materie, maar als die materie beweegt dan beweegt, beweegt de lichtsnelheid gewoon mee, als het licht van zo’n ver stelsel zo snel van ons af beweegt krijgen wij het licht hier gewoon met de lichtsnelheid onze telescoop in.                                                                Dat licht wat wij uitzenden gaat voor dat het bij zo’n stelsel komt eerst via stelsels die ook al een snelheid ten opzichte van ons hebben en die lichtstraal van ons gaat met de plaatselijke lichtsnelheid, wat in ons heelal betekend dat het licht ten opzichte van de uit gezonde materie steeds sneller gaat en dus ten opzichte van de zender sneller als de lichtsnelheid, dat moet wel want als dat niet zo is dan doet het licht er 260 miljard jaar over en als het mee accelereert met de stelsels op de route duurt het nog 25 miljard jaar, alleen als het licht weet dat het naar zo’n snel stelsel gaat en z’n snelheid meteen aan kan passen dan duurt het 13 miljard jaar, en dan hebben we het nog niet gehad over de niet lineaire roodverschuiving 

    1. Heb je ook maar iets begrepen van lokale inertiaalstelsels, lorentz-transformaties, relativiteit…? Als die termen je niet veel zeggen heb je nog niet genoeg begrepen van de natuurkunde om er ook maar iets zinnigs over te zeggen.

  14. Om de oneindigheid van het heelal te kunnen beschrijven heb ik als voorbeeld dat ons zichtbare heelal het kleinste deeltje in een atoom van een groter heelal is en dat in ieder elementair deeltje complete werelden zitten die op hun beurt in hun elementaire deeltjes ook complete werelden hebben en ook in het groot, dat die grootte wereld ook weer een minimaal deeltje in een nog groter systeem zijn en dat gaat tot in het oneindige door.                                                                                     Alleen jammer dat het zo moeilijk communiceren is met die dimensies, vooral met de kleinste, die zijn het snelst en zouden onze problemen wel even flitsend op kunnen lossen. 

  15. Er is geen vast punt in het heelal aan te wijzen, dus hoe kan een wetenschapper zeggen dat je niet sneller als het licht kan, als ze zeggen je kan niet sneller als het licht, ten opzichte van welk punt dan wel, het is toch geen vrijblijvend gepraat in de loze ruimte, om maar een voorbeeld te nemen, als we een punt in het noorden nemen die met de halve lichtsnelheid zich van ons verplaatst, dan is het toch niet zo dat het licht wat wij naar het zuiden schijnen opeens nog maar de halve lichtsnelheid heeft omdat het zo’n leuk rekensommetje is met die relativiteitstheorie.

  16. Beste Lukas,
    In het begin van 2000, heb ik uit monde van de Bond van Friese Vogelwachten een jeugd vogelwacht opgericht en heb toen op vele basisscholen gastles mogen geven. Het ging in die tijd betreffende de Natuur en vooral om de weidevogels. Prachtige mooie tijd om met kinderen in discussie te gaan over de Natuur, wat ook voor mij weer zeer leerzaam was. In 2003 ben ik toen begonnen met een website op te zetten. Met als uitgangspunt het ontstaan van het levendmechanisme. Maar had toen geen flauw benul hoe eigenlijk alles is ontstaan. Bij toeval kwam ik het boek van Lawrence M. Krauss tegen. Met de titel “De levens van een atoom”, vanaf de oerknal tot het leven op aarde en verder. Dit boek is in nederland uitgegeven door het spectrum in 2001. Nadat ik het 2x gelezen had begon ik eigenlijk pas een klein beetje idee te krijgen over dit alles. Het boek is zodanig geschreven, dat een leek als ik het in de redelijkheidszin kan lezen, begrijpen is vers twee, daar ben ik nog steeds lerende in om het te begrijpen. Net het e.e.a. nog hier en daar wat nageslagen, dat het gezien vanuit een leidraad, het heelal geen eindigheid heeft en de expansie dus rustig zijn weg kan voortzetten. Daarnaast werd er aan gegeven, dat wij als mens het zwarte mysterie noemen, nog steeds energie aanwezig is. Ook Einstein had dit al aangegeven volgens de hierboven genoemde schrijver.
    http://krauss.faculty.asu.edu/  Maar ik kan niet oordelen over deze wetenschapper, of het ook daadwerkelijk een goed onderlegde wetenschapper is. Wat ik van hem gelezen heb, heb ik wel bewondering voor deze man. Mooie foto, zegt een boel. Mvg Paul.

    1. Wat je zegt klopt helemaal: expansie wordt gedreven door donkere energie en Einstein had hier al ruimte voor in zijn theorie, namelijk de kosmologische constante.
      De man verdient inderdaad bewondering.

  17. Het was wel impulsief om te veronderstellen dat zo’n ver stelsel zo ver weg zou staan en heb ik er nog even over nagedacht voor ik weer impulsief bezig ben.                                            Dus als ik het goed begrepen heb zou dat verre stelsel 13 miljard jaar geleden op ongeveer 1 miljard lichtjaar hebben gestaan toen het zijn licht uitzond wat wij nu kunnen waarnemen, dat zou ook verklaren dat er niet een grotere concentratie melkwegstelsels waar te nemen is.     Maar het geeft wel een vertekend beeld van wat we waarnemen, dat als de ruimte tussen de stelsels schijnbaar 13 maal zo groot is zouden de stelsels zelf 169 maal zo groot moeten lijken terwijl de totale licht opbrengst hetzelfde blijft, de dichtheid zou ongeveer 2200 maal groter zijn als nu en we ook niet veel verder als 1 miljard lichtjaar kunnen waarnemen omdat stelsels die op dat moment verder stonden sneller als het licht zouden gaan, wat volgens mij niet wil zeggen dat wij dat soort stelsels niet waar kunnen nemen, de exacte rekensom kan ik beter aan een wiskundige over laten, maar volgens een hypothese van Einstein gaat het licht wat bijvoorbeeld van een zich verwijderend stelsel komt toch met de lichtsnelheid onze telescoop in, wat volgens mij inhoud dat als wij licht het universum in sturen dat het bij een zich van ons verwijderend stelsel de lichtsnelheid van dat stelsel aan neemt en dus accelereert gelijk aan de uitdijing van het heelal.
    Dan vraag ik me ook af wat de exacte uitkomst zou zijn als het licht accelereert gelijk met het uitdijen van het heelal en in een heelal dat 13 keer word uitgerekt

Laat een reactie achter