DSM staat voor Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Het is een systeem om psychische problemen te diagnosticeren en te classificeren in stoorniscategorieën. Het komt oorspronkelijk uit de Verenigde Staten en wordt nu als standaard handboek over de hele wereld gebruikt. In 1952 werd de eerste versie opgesteld, en door de jaren heen is het aangepast, waar het nu bij versie V is aanbelandt.
Het is opgezet om duidelijkheid te geven over termen als psychose of depressie, door een zo objectief mogelijke benadering. Het probeert symptomen duidelijk te omschrijven, en precies te definiëren welke symptomen kunnen voorkomen bij een ziektebeeld, en hoeveel symptomen aanwezig dienen te zijn, om een bepaald syndroom of ziektebeeld bij een patiënt vast te stellen
DSM V krijgt de nodige kritiek, o.a. van dit onderstaande krantenartikel;
Eerst en vooral is de wetenschappelijke basis van het instrument niet stevig. Ondanks de misleidende term ‘statistical’ uit de titel is de DSM niet opgebouwd via zorgvuldig wetenschappelijk onderzoek, maar vooral tot stand gekomen via stemmingen door experts in commissies. Deze commissies werkten met geheimhouding, waardoor buitenstaanders er het raden naar hebben op basis van welke argumenten diagnostische criteria al dan niet werden gewijzigd. Ook weigerde de American Psychiatric Association om haar systeem te laten doorlichten door onafhankelijke experts. Hiermee gaat ze in tegen richtlijnen voor goed wetenschappelijk werk. Wetenschappers werken vandaag voor hun publicaties immers met peer reviews , waarbij onderzoekers met expertise in een vakgebied het werk van collega’s beoordelen en eventueel voorzien van verbetersuggesties. Tot slot heeft de American Psychiatric Association haar nieuwe systeem zelfs niet uitgetest met veldonderzoeken, wat aanvankelijk nochtans wel de bedoeling was. Het gevolg van deze vier vaststellingen is dat de wetenschappelijkheid betwijfelbaar is, en het zelfs niet zeker is of de stoornissen uit het handboek überhaupt gegrond zijn in wat mensen als problemen ervaren. Ook weten we daardoor absoluut niets over de betrouwbaarheid van het nieuwe systeem. Onderzoek naar de vorige edities van de DSM toonde problemen aan op dat vlak, maar leverde ten minste nog cijfermateriaal. Nu blijft dat ook nog achterwege.
Overdiagnosticering
Verder wordt de DSM duidelijke overschaduwd door financiële belangenvermenging. Zo bleek uit onderzoek dat 69 procent van de huidige commissieleden met aanzienlijke bedragen wordt gesponsord vanuit de farmaceutische industrie. Op zich is er helemaal niets verkeerd met een industrie die medicijnen maakt voor mensen die er psychisch onderdoor gaan. Wanneer mensen met belangen in die industrie de pen mogen vasthouden in de beschrijving van wat een te mediceren stoornis is, hebben we wel een probleem. De deur staat dan wijd open om soepele criteria te formuleren, waardoor meer mensen een diagnose krijgen en meer medicatie verkocht kan worden. Het probleem ligt dus niet bij de medicatie, maar bij de diagnoses die veel te veel mensen bestempelen als ziek, waardoor al te snel gedacht wordt dat een pilletje wel zal helpen.
Mijn kritiek dat gewerkt wordt met te soepele criteria geldt voor vele stoornissen in het handboek. Zo komen er een aantal nieuwe stoornissen bij die veel te vaag gedefinieerd zijn, waardoor er een risico is op overdiagnosticering, zoals nu al het geval is voor ADHD bij kinderen. Zo is er de nieuwe stoornis ‘ontwrichtende stemmingsontregelingsstoornis’ die ons wil doen geloven dat woedeaanvallen bij kinderen medisch te behandelen aandoeningen zijn. Gemoedsschommelingen bij vrouwen kunnen vanaf nu beschouwd worden als uitingen van een nieuw soort depressie: ‘premenstrueel dysfore stoornis’. Uiteraard zijn er mensen die ernstig lijden onder woedeaanvallen of premenstruele verschijnselen en daarvoor professionele hulp nodig hebben. Het probleem met de DSM V is dat dit handboek mensen aanzet om woedeaanvallen of premenstruele verschijnselen over het algemeen te gaan psychiatriseren.
Zeer willekeurig
Van een aantal bestaande stoornissen, zoals ADHD en depressie worden de criteria soepeler. Dit leidt ertoe dat er meer mensen in aanmerking komen voor een diagnose. Dergelijke versoepeling werkt medicatiegebruik in de hand en dreigt het beschikbare budget voor geestelijke gezondheidszorg dermate in te palmen dat moet worden bespaard op de vaak dure interventies voor mensen met ernstige psychische problemen. Voor de diagnose van autisme worden de criteria dan weer een stuk strenger geformuleerd. De wetenschappelijke evidentie die deze beslissing aanstuurt is, net zoals bij de versoepeling van criteria voor andere stoornissen, onduidelijk. Zorggebruikers zullen deze verstrenging bijgevolg terecht gaan beschouwen als zeer willekeurig. Mensen die vandaag in aanmerking komen voor een diagnose, zullen dat morgen met het nieuwe handboek misschien niet meer zijn. Dit roept allerlei vragen op rond continuïteit in de zorg.
De DSM wordt vandaag gebruikt als basis voor belangrijke beslissingen in de geestelijke gezondheidszorg. Niet alleen in de VS, maar ook in ons land. We moeten dat niet langer te doen. De toegang tot zorg zou in grote mate losgekoppeld moeten worden van een etiket. We moeten durven investeren in een systeem dat enerzijds een persoonsspecifieke typering van psychische problemen centraal stelt, en anderzijds naast een strikt medische blik op problemen ook andere perspectieven integreert. Sommige problemen worden best gekarakteriseerd met een medische diagnose, andere kunnen zinvoller bekeken worden vanuit een psychotherapeutisch of sociaal perspectief.
Naast aanpassingen van reeds erkende stoornissen, zijn er ook een aantal nieuwe bijgekomen als depressieve en negatieve (passief-agressief) persoonlijkheid stoornissen, en binge eating.
De meest discutabele verandering, is dat mensen die meer dan 2 weken in rouw zijn na een verlies van een dierbare, als depressief kan worden bestempelt, en daarmee in aanmerking komen voor medicatie. De patiënt kan daarmee geholpen worden, maar waarschijnlijk heeft deze aanpassing doorgang, omdat een groot deel van de commissie die de DSM V hebben gemaakt, banden heeft met de farmaceutische industrie.
Op http://nl.cchr.org/videos/diagnostic-statistical-manual.html kun je ook een mooie Nederlandse docu vinden over het DSM.
Zij zeggen dat de DSM voornamelijk politiek is en maar weinig met wetenschap te maken heeft. Ze onderbouwen dit ook vrij overtuigend in mijn opinie. Het is het bekijken waard in ieder geval.
Wat de DSM momenteel doet is niets meer dan ongewenst gedrag en ongewenste emoties bestempelen tot ziekte door middel van een stemming van belanghebbenden en zodra dat gebeurt is kunnen er pillen verkocht worden die dit zogenaamd zouden oplossen. Pillen die overigens helemaal niet onschadelijk zijn. Er zijn geluiden dat een boel familiedramas en zelfmoorden worden veroorzaakt door dit soort psychiatrische medicatie. Zie bijvoorbeeld deze link vol met honderden voorbeelden: http://www.ssristories.com/index.php?sort=drug&p=
Maar goed als je van gedrag en emotie ziektes weet te maken en dan vervolgens er vrij heftige legale drugs voor kan verkopen die mensen vaak langere tijd moeten slikken dan heb je wel een prima businessmodel uitgevonden. Het is een zeer winstgevende tak van de pharmamaffia om zo maar te zeggen. :-)
Ook de andere video`s op nl.cchr.org zijn wel de moeite van het bekijken waard.
Een kritiek op jouw kritiek Douwe; de meerendeel van de mensen hebben baat bij een behandeling. Het percentage waarbij de behandeling niet goed werkt zal klein zijn, anders wordt er wel voor iets anders gekozen.
Mensen willen overigens graag geholpen worden. Als de materiele behoefte vervuld zijn, dan komt het geestelijke aspect onder de aandacht. Dat we en masse psychologische bijstand nodig hebben, lijkt mij het resultaat van de welvaart die we hebben. En of we daarbij links of rechtsom geholpen worden, maakt verder niet uit, als er maar aan een behoefte wordt voldaan. (met opzet ‘een’ omdat de deductie van symptoom en oorzaak is bij psychologische zaken zelden eenduidig zijn)
Ik weet niet of dat wel zo is. Ik denk dat mensen misschien eens moeten ophouden met denken dat je altijd maar gelukkig kunt zijn en dat iedereen altijd maar sociaal gewenst gedrag dient te vertonen. Want dat is eigenlijk wat de huidige psychologie ons verkoopt. Een totale illusie en wie daar niet aan meedoet moet maar worden gedrogeerd.
Is het gedrag van een kind onhandig en vervelend dan wordt dat tegenwoordig afgestraft door het kind maar vol te pompen met drugs die vergelijkbaar zijn qua werking met Cocaïne. Lekker makkelijk, hoeven we immers niet ons huidige onderwijssysteem eens kritisch onder de loep te nemen en hoeven ouders zich ook niet eens af te vragen of het kind wellicht meer aandacht nodig heeft van hun… Nee het kind is geesteziek en daar hebben we pillen voor. Einde dialoog en onderzoek. Gewenst gedrag via een pilletje.Â
Hetzelfde met emoties. Je geeft het aan in je eigen artikel na 2 weken na het overlijden van een dierbare je nog verdrietig voelen is opeens een ziekte. Stel je voor langer dan 2 weken niet gelukkig zijn dat mag niet hoor in onze huidige maatschappij. Dan is er wat mis met jou en moet jij maar legale drugs nemen op raad van de pscyholoog natuurlijk. Geluk via een pilletje.
Voor mij geeft dit vooral het totale failliet aan van respect voor de individualiteit en diversteit van mensen. Â
Of hoe Krisnamurti het ooit zij.Â
Het is geen teken van gezondheid om aangepast te zijn aan een zieke maatschappij.Â
Ik kan iets vertellen aan de hand van mijn zoontje van 8 jaar. Prima joch, maar een beetje lui en faalangstig. Hij heeft dit jaar enkele gevallen gehad, dat hij moest huilen op school (omdat iets tegen zat) en niet tot bedaren was te brengen, waarna ik gebeld werd, om hem van school af te halen. Nu probeer ik hem bij te brengen dat hij zijn best moet doen, en als hij de dingen doet die hij moet doen, ook de vrijheid heeft om de dingen te doen die hij wilt. Hij mag bv. ongelimiteerd met de computer spelen, omdat ik dat als kind ook heel leuk vond, en omdat hem dat lekker bezighoudt. Hij doet natuurlijk ook andere dingen zoals lego en TV kijken, maar een boekje lezen moet ik een beetje opdringen, en buiten spelen is een beetje moeilijk. Ook bij de tennisles, wat hij sinds een paar maanden doet, doet hij weleens moeilijk, omdat het soms niet goed lukt.
Ik hou dat in de gaten, omdat hij met zijn gedrag de les verstoord en onevenredig veel aandacht opeist van de leraar. Ik ga ervan uit dat het zich zelf oplost als hij ouder wordt, en probeer hem bij te brengen hoe het [leven] in elkaar zit. Maar de tennisleraar twijfelt of het wel verstandig is om met tennis door te gaan, en een leraar geeft aan dat we misschien hulp moeten gaan zoeken.
Nu heb ik me ook altijd geprobeerd aan te passen, omdat ik ook niet buiten de boot wil vallen. Â Dus wat dat betreft snap ik de insteek van die mensen, en zou mijn zoontje bijsturing kunnen gebruiken. Maar dat er iets mis is met hem (jongetjes van 8 met huilaanvallen is niet ‘normaal’), dat bestrijd ik. Hij heeft gewoon wat trekjes. Maar er wordt wel druk uitgeoefend om daar iets aan te doen (makkelijk gezegd speelt hij teveel computer), maar als ik hem langs een psycholoog zou brengen, dan zal er best wel iets gevonden kunnen worden, wat hem zou kunnen helpen (gedrag heeft algemeen gezegd een oorzaak). Maar m.i. is er nog niet veel aan de hand, maar het is wel een voorbeeld van een split waar ik inzit (m.b.t. dit artikel), omdat er een kans bestaat dat hij ‘scheefgroeit’.
Tui,
het is heel belangrijk dat hij goed blijft presteren op school, zijn resultaten mogen er niet onder lijden. Heeft hij een pestprobleem, motorische problemen of werkhoudingsproblemen? Hou dan vooral bij wat de school er aan probeert te doen, want ze zullen hun beleid niet gauw aanpassen maar juist externe krachten aanwenden. Daar zou ik terughoudend in zijn en eerst kijken wat je er zelf aan kunt doen; zij hebben hun expertise ook ergens vandaan, zie het artikel ‘feestdagen voor sciencekids’. Hiermee houdt je ook zijn prestaties op peil, zodat de school niet ‘handelingsverlegen’ raakt en je voor het blok zet.
Pesten is niet het geval. Zijn motoriek is niet erg goed, en is soms beetje sloom in zijn werkhouding, omdat hij een beetje te precies wil zijn. De school is best wel pushy, maar ze boeken goede resultaten.
Ik moet bekennen dat ik en mijn vrouw iets te weinig aandacht besteden aan de kinderen (ivm thuis oefenen en voorlezen toen hij kleiner was) vanwege ons werk, maar we zijn daar niet de enigste in, die een groot deel van de verantwoordelijkheid bij anderen neerleggen. Opvoeden gebeurt ook thuis, en mensen in het algemeen moeten in mijn optiek hun eigen verantwoordelijkheid en initiatief nemen [i.p.v. het van anderen te laten afhangen, waardoor je labels krijgt die staan in de DSM].
Als hij computeren leuk vind stimuleer hem daar eventueel in in een positieve richting. Er is een boel goed betaald werk te vinden in de programmeerwereld. En als kinderen niet van sporten houden zou ik ze dat ook niet al te veel opdringen. Lees het boek van Midas Dekkers er maar eens op na. Sporten is ondanks de algemene mening wetenschappelijk gezien helemaal niet gezond. En ook competitie is niet echt gezond of bevorderlijk voor kinderen http://www.uitgeverijcontact.nl/b-1026-lichamelijke_oefening.html
Â
Ja er is een tekort aan ICT ers tegenwoordig.
Tui schreef:
“Nu heb ik me ook altijd geprobeerd aan te passen, omdat ik ook niet buiten de boot wil vallen.”
Mijn levensgeschiedenis in een notendop. Pas vanaf dat ik ca. 35 was, en ook nu nog steeds meer (nu 57), kwam/ben ik erachter dat ik mezelf moet zijn en mijn eigen talenten ontwikkelen en niet iemand anders moet kopiëren om meer geaccepteerd te worden.Â
Â
Wel, je ziet wat de gevolgen ervan zijn, o.a. hier: totaal niet geaccepteerd omdat ik weiger met de heersende wind mee te waaien. Maar wel in toenemende mate in vrede met mezelf, en met de waarheid, en dat is VEEL belangrijker.
Ruud, ik heb het niet over kopieren maar over aanpassen.
De meeste mensen zitten in een afhankelijke positie, waar ze rekening moeten houden met hun omgeving. En als men dat niet doet, dan zijn er consequenties, die minder aantrekkelijk zijn (weerstand), dan als men zich wel aanpast.
Ik kan trouwens wel een onafhankelijke instelling waarderen, zolang het mij niet dwars gaat zitten ;-).
Â
“Ik denk dat mensen misschien eens moeten ophouden met denken dat je altijd maar gelukkig kunt zijn en dat iedereen altijd maar sociaal gewenst gedrag dient te vertonen. Want dat is eigenlijk wat de huidige psychologie ons verkoopt. ”
Is dat wel zo?
Zou het niet eerder zo zijn dat psychologen en psychiaters proberen mensen manieren te leren om zichzelf te kunnen zijn, hoe afwijkend ook, maar dan zo dat er een werkbare en harmonieuze situatie kan ontstaan die zo min mogelijk schade oplevert, bij de betrokkene zelf en zijn omgeving? Ik weet het niet, heb er nauwelijks ervaring mee, maar dit lijkt mij de voor de hand liggende benadering.
Â
Medicijnen zijn daarin niet primair, maar hoogstens een ondersteundend hulpmiddel.
Â
Denk ik ook. En de meeste hulpverleners vinden dit ook. Alleen willen de hulpzoekenden graag een snelle oplossing.
Sociaal gewenst gedrag is nogal subjectief. Sociaal ongewenst gedrag is wat objectiever vast te stellen, want het creeert problemen voor de omgeving en daarmee ook voor de persoon in kwestie. En DSM V overschreidt een grens waarbij zij een sociale norm bepalen, die te ver gaat.
‘The Economist agrees with me :)’
M.i. kun je nooit echt duidelijk stellen, wanneer een mens normaal enof abnormaal is. Als ik me goed herrinner had men vroeger de stelling dat de afstand tussen de hersenweefsels een bepalende factor was (als ik dit fout heb, maar even op mn vingers tikken) om te bepalen, maar dat heeft ook geen stand gehouden. Nu is men in de laatste decennia’s wel een heel stuk verder gekomen in het ontleden van. Maar zeer veel is nog steeds een hypothese. Vaak heb ik de indruk dat de psychologen, om maar aan de bak te blijven, over elkaar heen buitelen met nieuwe zg onderbouwde stellingen. Ik denk dat je wel een algemene richtlijn kunt opstellen, maar die moet onderhevig zijn aan graduatie, daar elk mens verschillend is. Nu zullen vele wel over me heen vallen, maar ik zie nog steeds geen echte eensgezindjeid in de psychologie, krijg je de vraag heeft het wel recht op een wetmatigheid? Mvg Paul.
Eigenlijk is het functioneren het zwaarwegends, gevolgd door gedrag, gevolgd door houding. Het persoonlijk functioneren kan belemmerd worden door een bepaalde pathologie en weerslag hebben op de persoon en/of de omgeving. In de psychiatrie nemen psychologen alleen testen af maar verder werken er psychiaters, psychiatrisch verpleegkundigen,casemanagers en therapeuten. Men is het ook wel eens over oorzaken en behandeling, maar de therapeutische gesprekken en het uiteindelijke medicijn zijn strikt individueel bepaald.
Zo is het en niet anders. Fijne kerstdagen toegewenst. Mvg Paul. ;-)Â
Â
Iedereen een  beetje gek = iedereen aan de pillen van de farma-maffia. Je zou bijna aan mind-control gaan denken.
Er is altijd nog een vrije keuze of je die pillen neemt of niet. Het is wel zo dat een grootste deel van de  mensen de pillen innemen die een dokter voorschrijft, in de verwachting dat die dokter weet wat hij doet. Maar de dokter zal zelden de effecten van de behandeling of pil goed kunnen inschatten (op zijn hoogste vanuit zijn of andere ervaringen), noch de persoonlijke situatie m.b.t. de reactie op het behandeling.
Ter ondersteuning van DSM, er moet een uitgangspunt zijn, het is onmogelijk om ieder geval als geval apart te behandelen. Je zou in de hoofd van die persoon moeten kunnen kruipen. En dat is (praktisch) onmogelijk voor mensen die dit werk doen.
Je zou per psycholoog of psychiater kunnen bekijken, hoe ze zo’n handboek oppakken, nauwgezet of als hulpmiddel. Ik denk hierbij dat het nauwgezette als veiligste weg wordt beschouwt, omdat het ondersteuning is met een hoge autoriteit. De dokter is ook maar een mens, en iedereen heeft min of meer behoefte aan zo’n autoriteit [om zijn keuze te rechtvaardigen]. Ook vrije keuzes worden beinvloedt, en of het een of het ander beter is… weet jij het?
Dit artikel past hier wel bij:Â http://www.volkskrant.nl/vk/nl/9424/Bram-Bakker/article/detail/3368194/2012/12/24/Seksverslaving-is-een-reeel-probleem-dat-snel-in-omvang-toeneemt.dhtml
Daarom is het zo leuk dat zij die aan den andere kant zitten en wel controle hebben over hun verslaving vaak tot een grote financiële organisatie behoren, waarbij alle banken, creditcards ook toe behoren…. Uiteindelijk is het mind-control want zij die geen controle hebben worden zo gebruikt voor deze georganiseerde financiële industrie….
Â
Als geld geen rol speelt, is angst voor verslaving geen probleem, let wel hoe heeft U uw leven ingevuld als U in de monetaire-Uni systemen mee draait. Wat men immers niet wil en toch heeft is meestal onder dwang oplegt onder de noemer plicht. Zo worden vele mensen weer ergens ingeluisd met een paar mooie woorden enof een ingenieus sluis systeem. Zie waar de media zijn verantwoordelijkheid had moeten nemen, bleven zij in gebreken….
Â
Ach zo? Niets is er voor niets…..
Als je geld genoeg hebt om een verslaving te onderhouden, kun je alsnog wel te maken krijgen met instanties. Als je ongelukken maakt onder invloed, of als je verantwoordelijkheden verkwanselt in je baan of als opvoeder.
Dan heb je zelfs nog kans op het predikaat ‘asociale persoonlijkheidsstoornis’, in combinatie met verslavingsproblematiek. Voor een combinatie psychiatrische stoornis en verslaving kun je achter vijf gesloten deuren komen in een inrichting ;).
Een Koning op water en brood zetten? Zonder zeep in de boeien slaan? Meestal is de enige oplossing de oplossing zelf voor den mensch is de hoogste verlossing het einde van zijne tijd. Vaak genoemd als de dood, Waar het echter niet ophoud. Gedwongen opname in de inrichting of gevangenis of de stal is om het even. Men wil dan het wezen zolang mogelijk blijven melken van zijne waar. Tevens ook een middel van machtsmisbruik en onwetendheid, met alle gevolgen van dien want men is in deze huidige tijd nog steeds op zoek naar zijn verleden met een hele grote groep westerlingen maar zij lopen de waarheid iedere keer voorbij of ze sluiten het op zonder nadenken… Maar opa van 101 is niet meer bang voor de inrichting…..En gelijk heeft ie.;)
Bedoelde als geld geen rol speelt omdat men nog in vrijheid leeft zoals in de Amazone of in de woestijn. Of als zeeman in Nederland. Geen contakt met geld kan in deze gebieden erg verstandig zijn.
Dank je wel, voor je schitterend beschreven inzicht, Elrandy.
Ik ben het met Krishnamurti eens. Je moet hartstikke gestoord zijn om te kunnen functioneren in deze maatschappij. Alle z.g. normale mensen zijn dus per definitie gek.
Dit betekent overigens niet dat ze zich vol moeten stoppen met pillen van de farmaceutische industrie, want daar worden ze nog gekker van…..
Â
Wellicht ook nog interessant over de top 10 gevaarlijke medicijnen, er staan nogal wat geestelijke medicijnen bij.Â
http://healthland.time.com/2011/01/07/top-ten-legal-drugs-linked-to-violence/Â
Â
Top 10 legale medicijnen gelinkt aan geweldadig gedrag
http://zaplog.nl/zaplog/article/top_10_legale_medicijnen_gelinkt_aan_geweld#rss
Wanneer mensen de verbanden tussen medicijnen en geweld in overweging nemen zijn illegale drugs, zoals crackcocaïne waar meestal aan gedacht word. Echter, bepaalde medicijnen, met name sommige antidepressiva zoals Prozac, zijn ook in verband gebracht met het risico op gewelddadig, zelfs moorddadig gedrag te verhogen.
Een nieuw onderzoek van het Instituut voor Safe Medication Practices, gepubliceerd in het tijdschrift PLoS ONE en gebaseerd op gegevens van de FDA’s Adverse Event Reporting System heeft 31 geneesmiddelen geïdentificeerd die onevenredig veel zijn gekoppeld aan meldingen van gewelddadig gedrag ten opzichte van anderen. (Meer in Time.com: New Hope For An Anti-Cocaine Vaccine)
Merk aub op dat dit niet noodzakelijkerwijs betekent dat deze medicijnen gewelddadig gedrag veroorzaken. Bijvoorbeeld in het geval van opioïde pijnstillers, zoals Oxycontin, kunnen mensen met een voorgeschiedenis van gewelddadig gedrag deze medicijnen proberen met als doel een verslaving te doorstaan die ze volhielden via roofovervallen. Bij antipsychotica kunnen de geneesmiddelen worden gegeven in een poging om geweld te verminderen door mensen met schizofrenie en andere psychotische stoornissen, dus de medicijnen hier kunnen mogelijk geen geweld veroorzaken maar kunnen eraan worden gekoppeld omdat ze gebruikt worden om te proberen het te stoppen.
Hoe dan ook, wanneer een bepaald medicijn in een klasse van niet verslavend medicijnen gebruikt wordt om hetzelfde probleem te behandelen suggereert dat voorzichtigheid, tenzij het medicijn wordt gebruikt om radicaal verschillende groepen mensen te behandelen, het medicijn mogelijk het feitelijke probleem is. Onderzoekers berekenden een verhouding van risico voor elk geneesmiddel in vergelijking met de anderen in de database, met correctie voor diverse relevante factoren die zouden kunnen leiden tot misleidende vergelijkingen. Hier zijn de top tien boosdoeners:
10. Desvenlafaxine (Pristiq) Een antidepressivum dat zowel serotonine en noradrenaline beïnvloedt, dit medicijn heeft 7,9 keer meer kans te worden geassocieerd met geweld dan andere medicijnen.
9. Venlafaxine (Effexor) Een medicijn dat gerelateerd is aan Pristiq in dezelfde klasse van antidepressiva, beide worden ook gebruikt om angststoornissen te behandelen. Effexor is 8,3 maal vaker dan andere medicijnen gerelateerd aan gewelddadig gedrag. (Meer in Time.com: Adderall May Not Make You Smarter, But It Makes You Think You Are).Â
8. Fluvoxamine (Luvox) Een antidepressivum dat serotonine (SSRI) beïnvloedt, Luvox heeft 8,4 keer meer kans dan andere medicijnen te worden gekoppeld aan geweld
7. Triazolam (Halcion) Een benzodiazepine die kan verslavend kan zijn, gebruikt om slapeloosheid te behandelen. Halcion wordt 8,7 keer vaker gekoppeld aan geweld dan andere medicijnen, volgens het onderzoek.
6. Atomoxetine (Strattera) Wordt gebruikt om attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) te behandelen, Strattera invloed de neurotransmitter noradrenaline en heeft 9 keer meer kans om te worden gekoppeld aan geweld in vergelijk met de gemiddelde medicatie.
5. Mefoquine (Lariam) Een behandeling van malaria, Lariam is lang in verband gebracht met meldingen van bizar gedrag. Het heeft 9,5 keer meer kans om te worden verbonden aan geweld dan andere medicijnen.
4. Amfetaminen: (Diverse) Amfetaminen worden gebruikt om ADHD te behandelen en beïnvloed de dopamine en noradrenalinesystemen van de hersenen. Ze hebben 9,6 keer meer kans om te worden gekoppeld aan geweld, in vergelijking met andere medicijnen.
3. Paroxetine (Paxil) Een SSRI antidepressivum, Paxil is ook verbonden met meer ernstige ontwenningsverschijnselen en een groter risico van aangeboren afwijkingen in vergelijking met andere medicijnen in die klasse. Het heeft 10,3 keer meer kans om te worden gekoppeld aan geweld in vergelijking met andere medicijnen. (Meer in Time.com: Healthland’s Guide to Life 2011)
2. Fluoxetine (Prozac) Het eerste bekende SSRI antidepressivum, Prozac heeft 10,9 keer meer kans om te worden gekoppeld aan geweld in vergelijking met andere medicijnen.
1. Varenicline (Chantix) De anti roken medicatie Chantix heeft invloed op de nicotine acetylcholine receptor, die bijdraagt tot verminderde drang om te roken. Helaas heeft het 18 keer meer kans om te worden gekoppeld aan geweld in vergelijking met andere medicijnen, ter vergelijking, dat aantal voor Xyban is 3.9 en slechts 1,9 voor nicotinevervangers. Omdat Chantix iets beter is in termen van stoppen in vergelijking met andere medicijnen moet het echter niet noodzakelijkerwijs uitgesloten worden als een optie voor degenen die proberen te stoppen.
Door, Maia Szalavitz.
Daarom zou ik eerst bij homeopatische middelen kijken, bijv. Tabacum van Dr. Vogel voor stoppen met roken, of Valdispert Stemming, voor neerslachtigheid. homeopatische middelen zijn vrij verkrijgbaar, kennen geen of nauwelijks bijwerkingen, kunnen daarom gebruikt worden zonder controles (bloedprikken enz.) en zijn eventueel combineerbaar. Kijk ook eens bij theesoorten, voor een andere toedieningssoort. Of kruiden zoals lavendel of kamille (chamomilla D3) geschikt voor drukke kinderen respectievelijk kinderen die last hebben van het doorkomen van tandjes.
Het is helemaal niet goed bekend wat de bijwerkingen van homeopathische middelen zijn, omdat de homeopathische industrie geen wetenschappelijk adequaat onderzoek doet naar de werkzaamheid van hun medicijnen.
Daarnaast zijn er volgens de homeopathische leer wel degelijk bijwerkingen: contaminaties met andere homeopathische middelen kan voor conflicten zorgen in het lichaam, wat serieuze consequenties kan hebben. Gezien al het water op aarde besmet is met homeopathische middelen (waardoor al het drinkwater sowieso al zeer potente homeopathische werking heeft) zijn er dus altijd bijwerkingen te verwachten.
Volgens de geneesmiddelenwet moet iedere arts en apotheker (ernstige) bijwerkingen vermelden in de bijsluiter. De vrij verkrijgbare medicijnen worden ook altijd verkocht waar een apothekersvergunning is. Vergelijk eens een bijsluiter van een homeopatisch middel met een regulier middel, en zie meteen het verschil. Je moet je natuurlijk wel aan de gebruiksaanwijzing houden inzake indicatie en contra-indicatie. Dr. Vogel heeft een handboekje met tips en adviezen en met alle verkrijgbare producten erin vermeld.
Over homeopathie versus wetenschap de volgende link:
http://www.dokterrutten.nl/text/weten.html
Je laat geen voorbeelden zien of onderbouwingen, maar ik denk dat die conflicten in het lichaam ook wel meevallen. Stel, je gebruikt Avena Sativa voor de rustgevende werking en tegen malende gedachten, maar je wilt niet slaperig worden. Dan kun je daarnaast best energiethee drinken of ginseng gebruiken. Je zenuwen komen tot rust maar je kunt de dag lichamelijk en geestelijk goed aan.
“Vergelijk eens een bijsluiter van een homeopatisch middel met een regulier middel, en zie meteen het verschil”
Dat komt dus omdat de homeopathische industrie helemaal geen onderzoeken hiernaar verricht! Link mij eens één wetenschappelijk onderzoek naar de werkingen van een populair homeopathisch middel? Die zijn er niet, want men doet in de homeopathie niet aan ‘research-based medicine’
Afwezigheid van bewijs is géén bewijs van afwezigheid, vooral niet wanneer de homeopathie structureel weigert om onderzoek te verrichten naar hun middelen.
“Je laat geen voorbeelden zien of onderbouwingen, maar ik denk dat die conflicten in het lichaam ook wel meevallen.”
Dat denk jij, maar dr. P. Fisher, de klinisch directeur van het London Homeopathic Hospital, beweert juist het omgekeerde: homeopathie moet wel werken, want het heeft bijwerkingen! Ik geloof de directeur van een homeopathisch ziekenhuis eerder dan jouw ‘ik denk dat..’
http://www.guardian.co.uk/science/2009/nov/28/homeopathy-placebo-bad-science
Gelukkig doet de reguliere geneeskunde wél serieus onderzoek naar de effecten van homeopathische middelen. Het is een vuig spelletje van homeopaten om blind middelen voor te schrijven, zonder te weten wat het zal doen, vaak zelfs in dosissen van 200c!
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat water geheugen bezit:
http://www.wetenschap24.nl/nieuws/artikelen/2003/juni/Wonderwater.html
(ook handig in de forensische wetenschappen.)
En ik wil niet meteen spreken van een complot, maar het is wel zeker dat de farmaceutische industrie er alles aan gelegen is om hun concurrent de homeopathie te overheersen.
http://www.homeopathienetwerk.nl/homeopathie-en-wetenschap/
En dat je steeds herhaalt wat ik zeg kan duiden op http://nl.wikipedia.org/wiki/Echolalie wat zou daar aan te doen zijn? ;)
Leuk hoe je een onderzoek aanhaalt die absoluut het omgekeerde beweert van wat jij zegt: Rey toonde juist aan dat het geheugen van water niet langer in stand te houden is dan 1 nanoseconde: “Our results highlight the efficiency of energy redistribution within the hydrogen-bonded network, and that liquid water essentially loses the memory of persistent correlations in its structure within 50 fs.”
Maar goed, je verdraait de discussie. De vraag was niet “werkt homeopathie?” maar “zijn er studies naar de bijwerkingen?”
Ongeacht de belangen van de farmaceutische industrie: het is aangetoond en beaamd door homeopaten dat homeopathische behandeling bijwerkingen heeft. Vervolgens doen ze daar geen enkel onderzoek naar. Tevens is het beaamd dat water een potentie heeft middels watergeheugen. Er wordt echter géén onderzoek gedaan naar de homeopathische contaminatie van het drinkwater.
1) Geef je toe dat homeopathische medicijnen bijwerkingen hebben?
2) Geef je toe dat het drinkwater besmet is met homeopathische medicijnen?
3) Geef je toe dat de homeopathische industrie geen onderzoeken doet naar de bijwerkingen en de contaminatie van het drinkwater?
Aanpassing: ik had het fout over het artikel van Rey. Ik haalde het in de war met een ander artikel (Cowan ML; Bruner BD; Huse N et al. (2005). “Ultrafast memory loss and energy redistribution in the hydrogen bond network of liquid H2O”. Nature 434 (7030): 199–202)
Het echte artikel van Louis Rey stelt inderdaad dat zwaar water (geen normaal water) geheugen heeft. De wetenschappelijke waarde ervan is echter om van te huilen: het heeft niet eens een controlegroep!! Hoe wil je dan ooit weten waar het effect vandaan komt?
Ook Rey is trouwens geen voorstander van homeopathie: in 2007 beweerde hij dat niet de oplossing, maar het schudden verantwoordelijk was voor de gemeten afwijking. Een simpele controlegroep had dat in 2003 al kunnen vertellen. Typisch geval van ‘sloppy science’ dus.
Maar goed, ik had het in mijn vorige post fout over Rey. Mijn excuses, ik kwam er pas na het plaatsen achter. Jammer, want ik vind de vraag “is er bewijs voor de werking van homeopathie” namelijk veel minder boeiend dan de vraag “is er bewijs voor bijwerkingen van homeopathie”. Hopelijk kunnen we dus verder kijken dan alleen die eerste vraag :)
Er is geen bewijs voor bijwerkingen bij homeopathie omdat die er niet zijn. Er wordt wel onderzoek naar gedaan: http://www.tigweb.nl/TIG20_3_03_Kramers.pdf
Hierin vind je ook uitleg over de onderzoeksmethode.
Wat mogelijk wel kan optreden zijn de zgn. beginverergering, dan moet je even op de halve dosis verder, en allergische reacties zijn mogelijk bij individuen die een afweerreactie vertonen voor voor anderen onschuldige stoffen.
Je zegt nu al de hele tijd dat er geen bijwerkingen zijn, maar je hebt vooralsnog geen studies aangedragen die bewijzen dat dit inderdaad het geval is. Wie claimt moet ook kunnen bewijzen.
Daarnaast is er uiteraard wél bewijs voor bijwerkingen, dat heb ik enkele berichten geleden juist nog aangetoond: zowel onderzoeksresultaten als een statement van de directeur van een homeopathisch ziekenhuis laten zien dat homeopathische middelen bijwerkingen kennen.
Daarnaast is een afwezigheid van bewijs nog geen bewijs van afwezigheid. Zoals ik al zei wordt er nauwelijks onderzoek naar gedaan, al helemaal niet vanuit de Big Herba. Het artikel van Kramers zegt niets over studies naar bijwerkingen in de homeopathie. Het legt de onderzoeksmethodes uit, maar geeft geen verwijzingen naar daadwerkelijk homeopathisch onderzoek aangaande de bijwerkingen.
Waarom negeer je de experts die ik aandraag? Nogmaals de link: http://www.guardian.co.uk/science/2009/nov/28/homeopathy-placebo-bad-science
“Dr Peter Fisher from the (NHS-funded) Royal London Homeopathic hospital explaining that homeopathic sugar pills have physical side-effects – so they must be powerful.”
Het lijkt erop dat je goed ingelezen bent in de homeopathie. Dan moet het toch niet moeilijk zijn om me naar een hoge kwaliteit homeopathisch onderzoek te verwijzen waarin uitvoerig onderzocht wordt welke bijwerkingen een bepaald homeopathisch medicijn heeft?
Als de homeopathische industrie zulke onderzoeken verricht, moeten ze makkelijk te vinden zijn. Als ze zulke onderzoeken niet verrichten, zijn ze schuldig aan nalatigheid en onverantwoordelijk gedrag.
Jouw artikel gaat over placebo-effect. Ik vind het zowieso een raar onderzoek met verkeerde uitgangspunten.
In deze link http://scholar.googleusercontent.com/scholar?q=cache:9iw-NiXwBmEJ:scholar.google.com/&hl=nl&as_sdt=0
vind je in ieder geval op page 5 en 6 informatie en verwijzingen.
Een aantal artikelen tonen de bijwerkingen van placebo’s aan, en vervolgens toont een andere studie aan dat de bijwerkingen van placebo’s niet verschillen van de bijwerkingen van homeopathische middelen. Dat is meer dan genoeg om aan te nemen dat homeopathische middelen mogelijkerwijs bijwerkingen hebben.
Het is meer bewijs dan je tot nu toe hebt gegeven voor de stelling dat homeopathie géén bijwerkingen kent.
Ook je nieuwe bron geeft geen enkele informatie over studies naar bijwerkingen van homeopathie. Veel belangrijker: het beaamt mijn standpunt juist, want de hoofdboodschap is dat men moet gaan beginnen met onderzoek! Dit is wat hij zegt: “Ook in niet-conventionele geneeskunde moet er gedegen wetenschappelijk onderzoek gebeuren om de veiligheid en de effectiviteit vast te stellen. ”
Over de bijwerkingen zegt hij enkel het volgende:
” Merken we op dat de meeste NCG relatief veilig zijn en weinig ongewenste effecten vertonen. Zo is de premie voor beroepsaansprakelijkheid van homeopaten een van de laagste die er voor geneesheren bestaat.”
Maar ook hij levert geen bewijs voor deze stelling. Alweer iemand die het claimt zonder bewijs te leveren. Is het gewoon dogma?
Vooralsnog heb ik geen enkele aanleiding gezien om aan te nemen dat homeopathie geen bijwerkingen kent.
Deze opmerkingen zijn alle suggestief!
En in de link die ik gaf, Lukas, staat een verwijzing naar een onderzoek, gepubliceert in The Lancet. Een onderzoek naar de effecten is logischerwijs met inbegrip van bijwerkingen, dus werking en bijwerkingen. Als je op korte termijn meer bewijs wilt welnu, ik ben het levende bewijs want ik gebruik bij voorkeur homeopatische medicijnen en ik heb geen last van bijwerkingen.
Dat is bij reguliere medicatie wel anders, als je door je rug gaat en je slikt Diclofenac, een veel voorgeschreven medicijn, heb je een kans op een beroerte of hartinfarct, als bijwerking!
Dus bekijk alles eens in het juiste perspectief; bij wie is het middel erger dan de kwaal (en wie heeft daar baat bij?) en wie is het meest uit op macht en winst, en wie bestrijdt de symptomen maar niet de oorzaak? (homeopathie doet een beroep op het zelfgenezend vermogen en ondersteunt dit.)
Heb je dat artikel uit The Lancet wel gelezen? Het zegt helemaal niets over bijwerkingen, omdat ze daar geen metingen naar verrichtte.
Ook je persoonlijke anecdote over bijwerkingen slaat nergens op. Bijwerkingen berusten op kans: alleen over grote populaties kan je iets zinnigs erover zeggen.
Daarom moet je toch eens serieus gaan nadenken of een onderzoek met slechts 24 proefpersonen en 8 weken behandeling überhaupt voldoende kan zijn om bijwerkingen vast te stellen. Niet alleen besteden ze er geen aandacht aan, ze zouden met die opzet nooit bijwerkingen kunnen ontdekken! Denk je dat Diclofenac in de schaal van dat onderzoek tot hartinfarcten zou leiden? Weet je wel hoe zwak de correlatie tussen Diclofenac en hartinfarcten is? Dat we weten dat die correlatie er is toont aan hoe geweldig conventionele geneeskunde wel niet is!
Vergelijk en huiver:
“A subsequent large study of 74,838 users of NSAIDs or coxibs found no additional cardiovascular risk from diclofenac use.[11] A very large study of 1,028,437 Danish users of various NSAIDs or coxibs found the “Use of the nonselective NSAID diclofenac and the selective cyclooxygenase-2 inhibitor rofecoxib was associated with an increased risk of cardiovascular death (odds ratio, 1.91; 95% confidence interval, 1.62 to 2.42; and odds ratio, 1.66; 95% confidence interval, 1.06 to 2.59, respectively), with a dose-dependent increase in risk.” (http://en.wikipedia.org/wiki/Diclofenac#Side_effects)
Miljoenen proefpersonen over tientallen jaren!! Daarmee vergeleken is die studie die jij aanhaalde kinderspel. Waardeloos. Het is een schande als de homeopathische industrie niet beter kan dan dat.
“Dus bekijk alles eens in het juiste perspectief; bij wie is het middel erger dan de kwaal”
Dat zullen we dus nooit weten zolang homeopaten zo stil blijven over de bijwerkingen.
“wie bestrijdt de symptomen maar niet de oorzaak”
Als homeopathische middelen structureel negatieve effecten hebben op de mensheid, dan boeit het niet of het de symptomen of de oorzaken bestrijdt. Als ik een hartinfarct krijg vanwege homeopathische middelen heb ik daar helemaal niks meer aan.
Jouw reactie bewijst alleen maar dat je mijn links van Kramer en van google-scholar niet hebt bekeken waarin uitleg staat over de onderzoeken. En verder:
In de bijsluiter staat bij mogelijke bijwerkingen: De meest voorkomende bijwerkingen (soms met dodelijke afloop) zijn die van het maagdarmkanaal. Bij hartklachten staat: zelden. In gewone bewoordingen betekent zelden: bij minder dan 1 op de 1.000, maar bij meer dan 1 op de 10.000 patiënten.
Bij ‘zelden’ staan zeer veel en ernstige bijwerkingen aangaande afweersysteem, bloed, zenuwstelsel, ogen, oor-en evenwichtsorgaan, hart, bloedvatenmaag- en darmstelsel, lever of gal, huid, nieren en urinewegen, geslachtsorganen, en bij overig. De bijsluiter staat bol van waarschuwingen zoals niet gebruiken bij.., wat moet u doen als.., neem Diclofenacnatrium PCH niet in wanneer.., en wees extra voorzichtig met Diclofenacnatrium PHC wanneer..
Inname met andere geneesmiddelen: 13 waarschuwingen, en zie wikipedia eens als je diclofenac combineert met Lithium:
http://nl.wikipedia.org/wiki/DiclofenacÂ
Het is maar een voorbeeld. Ibuprofen is ook niet onschuldig en zo hebben doorgaans alle reguliere medicijnen meer of minder ernstige bijwerkingen. Die waarschuwingen zijn nodig, maar de homeopathie geeft daar geen aanleiding voor. Als homeopathie vergelijkbaar gevaarlijk zou zijn zonder waarschuwingen, zou het allang verboden zijn. Denk je ook niet?
Homeopatische middelen hebben geen structuele negatieve effecten op de mensheid, als dit zo zou zijn zou je dit dan willen onderbouwen met overtuigend bewijs? Ook wie of hoeveel mensen er zijn benadeeld door het gebruik. (Slachtoffers van veroordeelde oplichters niet meegeteld, het gaat om het algemeen.)
Â
Een afwezigheid van bewijs is geen bewijs van afwezigheid. Snap je dat?
Diclofenac is grondig onderzocht op bijwerkingen, waardoor ze bekend zijn en waardoor ze in de bijsluiter geplaatst worden.
Homeopathische middelen zijn NIET grondig onderzocht op bijwerkingen, waardoor ze niet bekend zijn en waardoor ze niet in de bijsluiter geplaatst worden.
Kan je me volgen? Reageer dáár eens op.
Dan reageer ik nu op jou:
“In de bijsluiter staat bij mogelijke bijwerkingen:”
Waar denk je dat die bijsluiter het vandaan heeft? Juist ja, van systematisch en uitgebreid onderzoek. Doet de homeopathie dat? Nee. Ergo: de homeopathie is onwetend van eventuele bijwerkingen.
“Als homeopathie vergelijkbaar gevaarlijk zou zijn zonder waarschuwingen, zou het allang verboden zijn. Denk je ook niet?”
Dat is een drogreden: omdat er geen onderzoek naar gedaan wordt kan men dus ook niet afweten van de bijwerkingen. Je draait oorzaak [er wordt geen onderzoek naar gedaan] en gevolg [men weet niet welke bijwerkingen het heeft] om!!
“Homeopatische middelen hebben geen structuele negatieve effecten op de mensheid, als dit zo zou zijn zou je dit dan willen onderbouwen met overtuigend bewijs?”
Ook weer dezelfde drogreden: omdat de homeopathische industrie weigert degelijk onderzoek te doen naar de bijwerkingen kan er ook geen bewijs voor geleverd worden. We hebben het niet over bijwerkingen die plaatsvinden bij 1:10, maar over veel minder duidelijke bijwerkingen die bijvoorbeeld plaatsvinden bij 1:10000. Dat merk je als individu nooit.
Â
Je argument is in feite een soort ‘kop in het zand’-redenatie: de homeopathische industrie doet geen onderzoek naar bijwerkingen, daarom zien we ze niet, en dus zijn ze er niet.
Begrijp je waar deze redenatie de fout in gaat? Zolang er geen grootschalige studies plaatsvinden die kijken naar bijwerkingen, is het voorbarig om te beweren dat homeopathie vrij is van bijwerkingen.
Omdat je zo tegen Big Pharma bent, laten we een analoge situatie opstellen: stel ze vinden een nieuwe drugs uit tegen hartritmestoornis, Xyfilol. Ze zijn zo zeker dat het werkt dat ze het niet eens testen, maar meteen de markt op gooien. Wat ze niet weten is dat er een kans is van één op tienduizend dat na langdurig (>5 jaar) gebruik Xylifol juist het risico op fatale hartritmestoornis radicaal verhoogt. Omdat ze geen onderzoek gedaan hebben, weten ze dit niet. Omdat het zo zelden voorkomt, alleen voorkomt op de lange termijn, en met name omdat het geen atypische symptomen veroorzaakt, zal geen enkele arts of gebruiker hier ooit zelfstandig achter kunnen komen. Alleen grote studies zullen het effect ooit kunnen achterhalen.
Nu, gegeven het gevaar, en gegeven de arrogantie om geen onderzoek te doen, ben ik geneigd om te zeggen dat de ontwikkelaar zich onverantwoordelijk gedragen heeft: ze hadden moeten onderzoeken of er sprake was van bijwerkingen.
Dit is precies hetzelfde als wat er met homeopathie aan de hand is: niemand doet onderzoek naar de bijwerkingen, en een individuele geneeskundige zal zulke bijwerkingen nooit kunnen ontdekken. Snap je dat?
http://www.nvkh.nl/wetenschap/
van de Nederlandse Vereniging voor Klassieke Homeopathie.
http://www.cbg-meb.nl/CBG/nl/humane-geneesmiddelen/homeopathie/side%20effects/default.htm
van het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen.
Hopelijk geeft dit jou uitsluitsel.
Â
Geef eens inhoudelijk antwoord in plaats van steeds te verwijzen naar loze bronnen. Ook die cbg-med maakt geen melding van onderzoek naar bijwerkingen. Ze vermelden zelfs expliciet dat klinisch onderzoek niet nodig is: ” Gezien het feit dat onderbouwing van de werkzaamheid van homeopathische OTC producten op grond van homeopathische literatuur geschiedt worden producten waarvan mogelijk bijwerkingen worden verwacht niet geaccepteerd.”
In andere woorden: de claim dat homeopathie geen bijwerkingen kent berust niet op onderzoek, maar op zuiver theoretische overwegingen (lees: dogma).
Ook de lijst met artikelen bevat trouwens geen studies naar bijwerkingen. Ga ze maar eens na: zelfs de studies die de voordelen van homeopathie boven allopathie onderzoeken doen geen onderzoek naar de bijwerkingen van homeopathie. De lijst focust zich met name op het bewijzen van de werkzaamheid van homeopathie. Daar hebben we het hier echter niet over.
Wil je a.u.b. reageren op de dikgedrukte stukken van mijn vorige post? Ik heb het gevoel dat je niet eens luistert naar wat ik te zeggen heb, want je blijft dezelfde stappen herhalen. Dat schiet niet op. Een puntsgewijze reactie is vele malen effectiever.
Nee, ik stop hier nou. Ik heb het helemaal gehad nou. Ik ga nu wat anders doen als je het niet erg vind.
Leuke discussietechniek: gewoon een aantal berichten lang hetzelfde blijven herhalen en niet fatsoenlijk willen reageren op de argumenten van de tegenpartij, om vervolgens uit de discussie te stappen wanneer het toch echt tijd wordt om serieus te reageren.
Je eerste bericht ging erover dat de homeopathische industrie betrouwbaarder is dan de reguliere geneeskunde. Vervolgens ben je keer op keer niet in staat deze claim te staven met bewijs.Geef mij maar de industrie die tenminste op de hoogte is van de negatieve effecten van hun behandelingen, omdat ze er gigantisch veel tijd en moeite aan besteden deze effecten te onderzoeken.
Dat is stukken betrouwbaarder dan de homeopaat die klakkeloos een ongefundeerd boekje volgt en er zo heilig van overtuigd is dat kritisch onderzoek naar de praktijk niet meer nodig is.
Lukas 6:37 En oordeelt niet, en gij zult niet geoordeeld worden; verdoemt niet, en gij zult niet verdoemd worden; laat los, en gij zult losgelaten worden. ;)
In zekere zin mee eens, op de religieuze aspecten eraan na. Ik vond dit geen discussie waar een heer een dame halverwege tegemoet komt, niets is tenslotte alleen zwart of wit.
Een mooi kleurig bloemetje wil graag goeie grond en een beetje licht. Als men graag een plantje analyseert zonder respect voor het leven van het plantje zal men niet weten wat het plantje kan als men het rustig laat groeien. Alle officiale plantjes hebben al bewezen dat zij zieke mensen kunnen helen. Synthetische drugs vaak ook het tegendeel. Zo is voor elk moment een verandering nodig, waar weinig naar wordt gekeken is de heling zonder medicijnen omdat ze gewoon niets weten over de heling van geest en lichaam. Jezus, Amen.
Planten hebben een bewezen werking, homeopathie is zeer sterk verdund. Antroposofische middelen zijn ook op natuurlijke basis (bijv. ook mineraal) maar bevatten nog een aantoonbare hoeveelheid grondstof in het medicijn, waardoor het meer lijkt op een conventioneel geneesmiddel. Antroposofische medicijnen kennen bijwerkingen en die zijn ook bekend. Nu wil ik graag gaan voor de waarheid, hoe pijnlijk dat ook kan zijn ;). Dus ik heb uitgezocht dat homeopatische middelen geen ATC-code heeft waardoor bijwerkingen opgezocht kunnen worden bij Lareb.nl. Ze staan bij Besco wel in het geneesmiddelenbestand maar een enkel middel heeft een ATC-code. Bij Artsennet staat een groot onderzoek naar homeopathie, echter de conclusie is dat de werking is gebaseerd op placebo-effect, zie onder ‘diverse preparaten’:
http://gebu.artsennet.nl/Archief/Tijdschriftartikel/Nieuwe-geneesmiddelen-ontwikkelingen-en-bijwerkingen.htm
en dat vind ik òòk onaanvaardbaar. Ik hecht wel vertrouwen in wetenschappelijk onderzoek. Dus hierbij stel ik ook mijn mening bij Lukas. Ik vind echter de kans op vele en ernstige bijwerkingen van conventionele geneesmiddelen ook nog steeds verontrustend.
Bedankt voor je moeite en tijd, en dat je me hierop gewezen hebt.
Als je een medicijn gebruikt kan dat een positieve werking hebben voor jezelf. Maar het kan ook onnatuurlijk overkomen, zodat het lijkt of iemand afgestompt is, omdat je een bepaald gedrag of reactie verwacht, die nu wordt onderdrukt door medicijnen. Natuurlijke gevoelens worden niet getoond waardoor ook natuurlijke verhoudingen worden verstoord.
Herken ik, beperk mijn medicijngebruik dan ook tot het minimum dat ik verdragen kan.
M.i. is homeopathie tegenwoordig een manier om geld te verdienen, er is ook zeer veel rommel in omloop. Het zit de mens vaak tussen de oren dat het niet schadelijk kan zijn, maar op den lange duur kan dat weldegelijk schade verrichten aan het menselijk lichaam. Zo ook bv de vitamine pillen, een goud mijn, maar het effect hiervan is nog steeds niet bewezen. Tot slot: in de tijd van de medicijn mannen kon men ook niet alle ziektes bestrijden en heden ten dage ook niet, ongeacht de homeopathie en- of de farmaceutische industrie. Het verschil zit volgens mij in het gegeven dat de laatst genoemde nog het meeste onderzoek doet, qua werking en de ev daaraan gerelateerde gevolgen. Dat is wettelijk bepaald. Mvg paul.
Wellicht nog een mooi toepasselijk plaatje bij dit onderwerp :-)
Zondag 7 april bij Labyrint een uitzending over de DSM-V. Ik ondersteun die uitzending vanuit de webredactie dus ik ben me er een beetje op aan het inlezen. Blijft een interessante (en heel moeilijke) kwestie.
http://www.youtube.com/watch?v=PcuhhJ1BaMk
Â
Bij dualisme zijn er minimaal twee kanten aan het verhaal in het midden. Antropologie op z’n best?