robdelangemars

Er is een landje aan de zee van kaas, klompen, molens en water waar volgens de minister-president geen armoede bestaat. Honger ook niet. Dat kan immers niet want de sociale voorzieningen zijn de beste van de wereld. Iedere kaaskop wil  dit graag geloven. Bovendien zo zeggen  de volgelingen van de minister-president bestaat in het landje helemaal geen armoede als je dit vergelijkt met de situatie in Afrika of Azië.

Er was eens…
De arme inwoners van dit landje laten hun hoofd hangen en verbijten hun armoede. Er is gelukkig niemand die gelooft dat zij in armoede leven, want zij schamen zich diep hiervoor. Iedere dag bezig zijn met de zorg dat je geen geld genoeg hebt om je kinderen goed verzorgd naar school te laten gaan en de rekeningen aan het eind van de maand te kunnen betalen is niet iets waar je graag mee te koop loopt. Het is al helemaal verschrikkelijk wanneer je aan een voedselbank moet vragen of je iedere week een voedselpakketje mag komen halen.

Zo verlopen vele jaren. De armen bestaan niet voor rijken plus regering en de armen zwijgen uit schaamte over hun lot. Zij ontkennen hun eigen bestaan.

Een man die het stilzwijgen doorbrak…
Op zekere dag besluit een man dat het genoeg is. Hij  spant een enorm doek over het stadsplein met de tekst:´ Ik ben arm´ en kondigt aan dat er een grote demonstratie wordt gehouden op het stadsplein op 1 mei. Hij bereidt zich maandenlang voor op deze gebeurtenis. Wanneer de grote dag is aangebroken staat hij alleen met het spandoek op het plein. Niemand wil laten zien dat hij of zij arm is of het oneens is met het regeringsbeleid. Hij is de enige demonstrant.

De man hurkt teleurgesteld neer op het verlaten plein. In de stilte van het spandoek gaat hij zitten. Dan duikt iemand plotseling op en loopt recht op de man af en zegt: ´Op het moment dat jij  ziet dat je arm bent, heb je de grootste rijkdom ontdekt die er bestaat. ´ De man haalt zijn schouders op en antwoordt:´Wat hebben al mijn vrienden en vriendinnen daar aan die in armoede hun leven moeten slijten,  zonder noodzaak omdat de welvaart in ons land ongelijkmatig verdeeld is? De figuur antwoordt:´Demonstreren betekent opkomen voor jezelf, jezelf waarderen en weten dat je het waard bent om voor jezelf op te komen. Jij ziet jouw eigenwaarde en bent rijk door alleen al dit gevoel over jezelf te hebben. Jouw actie op dit plein is de eerste stap. Ga door met je acties en probeer de armen te overtuigen van de rijkdom die zij bezitten. Er zal spoedig een dag komen waarop zij zien dat ze het waard zijn om voor zichzelf op te komen en eisen dat iedereen gelijkwaardig behandeld zal worden in het kleine landje aan de zee.

Zij zullen zich niet meer in de hoek laten drukken waar de bezuinigingsklappen vallen. Zij zullen als trotse en waardige mensen voor zichzelf opkomen en een regering kiezen die een menswaardige samenleving bouwt.

Rob Vellekoop
Initiatiefnemer delangemars.nl